χριστός - face-new237.com2024-03-29T07:49:31Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/feed/tag/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%82Άγιος Παϊσιος: Μπορεί κανείς να είναι Χριστιανός, άμα δεν ξεκινήσει την ημέρα του με προσευχή;https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/proseyxh2023-03-23T09:35:00.000Z2023-03-23T09:35:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7972413078?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Μπορεί κανείς να είναι Χριστιανός, άμα δεν ξεκινήσει την ημέρα του με προσευχή; ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αγωνίζεται για να αγαπήση τον Θεό...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><span style="font-weight:400;"><strong>Χριστιανός χωρίς σταυρό και αγώνα δεν νοείται. Χριστιανός που ακολουθεί ένα εύκολο δρόμο δεν νοείται.</strong> Ενόμισαν και νομίζουν μερικοί, ότι Χριστιανός είναι να τηρή κανείς μερικές ηθικές εντολές και να καλοπερνάει στην ζωή του, να έχη ανέσεις, να έχη μία ευημερία ανθρώπινη και να έχη μία ζωή ανθρωπίνως εξασφαλισμένη. Αλλά δεν είναι αυτός ο Χριστιανός. Χριστιανός είναι εκείνος ο οποίος κάθε ημέρα αγωνίζεται.</span></em></span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;">Αγωνίζεται για να αγαπήση τον Θεό. Αγωνίζεται για να αγαπήση τον αδελφό του. Επειδή δε ο εγωϊσμός είναι που εμποδίζει τον άνθρωπο να αγαπήση τον Θεό και να αγαπήση τον αδελφό του, αγωνίζεται για να ξερριζώση από μέσα του τον εγωισμό. Αγωνίζεται για να ξερριζώση τα πάθη, τα οποία σκοτίζουν τον νου του ανθρώπου και αιχμαλωτίζουν την καρδιά του. Αγωνίζεται να ευαρεστήση τον Θεό. Γνωρίζει τις εντολές του Θεού και θέλει αυτές τις εντολές να τις τηρήση στην ζωή του με ακρίβεια. Όχι για να δικαιωθή απέναντι του Θεού εγωϊστικά, αλλά για να ευαρεστήση τον Κύριο από αγάπη.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/profiteies/profiteies/---gerontissa">Προφητεία: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει...</a></strong></span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;">Και ο αγώνας που κάνει ο Χριστιανός γι’ αυτό γίνεται. Όχι για να πη στον Θεό· “εγώ είμαι εντάξει· δικαιούμαι την σωτηρία” -γιατί τότε θα ήταν ένας Φαρισαίος- αλλά για να πη στον Θεό· <strong>“Κύριε, παρ’ όλη την αδυναμία μου και την αμαρτωλότητά μου,</strong> εγώ σε αγαπώ. Και σαν έκφρασι της αγάπης μου, προσπαθώ να κάνω τις εντολές Σου και το άγιό Σου θέλημα. Και από Εσένα εξαρτάται, αν θα μου δώσης την σωτηρία και αν θα μου δώσης την Χάρι Σου”.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>Θα ήθελα, αδελφοί μου, να σας παρακαλέσω να το προσέξουμε το θέμα αυτό, το θέμα του αγώνος του πνευματικού. Διότι είναι μέσα στην παράδοσι της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου του Χριστού μας, ότι δεν νοείται Χριστιανός που να μη αγωνίζεται.</strong> Και γι’ αυτό η Ορθοδοξία μας, η Αγία μας Εκκλησία, έχει όλη αυτή την ευλογημένη ασκητική οδό, την άσκησι, η οποία δεν είναι μόνον για τους Μοναχούς άλλά είναι και για τους Χριστιανούς στον κόσμο. Με την άσκησι τήν καθημερινή ο Χριστιανός αγωνίζεται να κόψη τα πάθη του, να περιστείλη τα πάθη του και να ευαρεστήση τον Θεό.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>Παλαιότερα επειδή οι Χριστιανοί μας ήσαν πιο κοντά στην Εκκλησία,</strong> και ζούσαν περισσότερο εκκλησιαστική ζωή, αγαπούσαν την άσκησι, αγαπούσαν τις νηστείες, τις ορθοστασίες στην Εκκλησία, τις μακρές ακολουθίες της Εκκλησίας, <strong>τις προσευχές, τις αγρυπνίες.</strong> Σήμερα όμως που μας έχει επηρεάσει και εμάς τους Χριστιανούς το κοσμικό πνεύμα, που είναι ένα πνεύμα να καλοπερνούμε, να θεραπεύουμε τα πάθη μας και την σάρκα μας και την φιλαυτία μας, και εμείς οι Χριστιανοί έχουμε αρχίσει και χάνουμε αυτό το ασκητικό πνεύμα. Δεν μας αρέσουν πια αυτές οι ωραίες νηστείες, οι σαρακοστές, οι αγρυπνίες, οι προσευχές, η εγκράτεια.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>Αλλά βλέπετε σήμερα -με πολύ πόνο βέβαια το βλέπουμε-</strong> και την Μεγάλη Εβδομάδα ακόμα άνθρωποι Χριστιανοί να καταλύουν και να μη τους πειράζη ο λογισμός, ότι θα έπρεπε τέτοιες μεγάλες και πάνσεπτες εορτές του Πάθους του Κυρίου και αυτοί να συμμετέχουν στο Πάθος του Κυρίου και να κάνουν μία νηστεία και μία εγκράτεια.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>Τώρα λοιπόν,</strong> εσείς που ήρθατε στο Άγιον Όρος και είδατε ότι με την Χάρι του Θεού γίνεται αγώνας πνευματικός εδώ -βέβαια και εσείς είσθε καλοί Χριστιανοί και αγωνίζεσθε- αλλά τώρα ακόμα περισσότερο και εσείς να φιλοτιμηθήτε κάθε ημέρα να κάνετε ένα αγώνα για την αγάπη του Χριστού και την σωτηρία των ψυχών σας. <strong>Να αφιερώνετε λίγο περισσότερο χρόνο στην προσευχή.</strong> Γιατί μπορεί κανείς να είναι Χριστιανός, άμα δεν ξεκινήση την ημέρα του με προσευχή; Ας θυσιάσουμε λίγο από τον ύπνο· να σηκωθούμε λίγο νωρίτερα να κάνουμε την προσευχή μας, δέκα λεπτά – ένα τέταρτο – μισή ώρα, και μετά να ξεκινήσουμε για την εργασία μας. Όχι με ένα σταυρό. Κάνουμε τον σταυρό μας και ξεκινάμε.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;">Αυτό δεν είναι θυσία για τον Θεό. Βέβαια καλό είναι να κάνης και τον σταυρό σου και να ξεκινήσης, παρά να μη κάνης τίποτα, αλλά ο Θεός θέλει κάτι περισσότερο από εμάς<strong>. Θέλει να προσευχηθούμε, θέλει να κοπιάσουμε λίγο στην προσευχή</strong>. Το βραδάκι που γυρίζουμε από την εργασία μας λίγο κουρασμένοι, πάλι να αφιερώσουμε λίγη ώρα στην προσευχή, έστω και αν νυστάζουμε, έστω και αν είμαστε κουρασμένοι. Να κοπιάσουμε λίγο για την αγάπη του Θεού, και με τον κόπο να δείξουμε την αγάπη μας προς τον Θεό.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>Να νηστεύουμε Τετάρτες και Παρασκευές. Δεν είναι τίποτα δύσκολο πράγμα να τρώμε λαδερό φαγητό- είναι καί υγιεινό πράγμα. Αλλά εμείς να μη το κάνουμε επειδή είναι υγιεινό·</strong> να το κάνουμε για την αγάπη του Χριστού. Να θυσιάσουμε κάτι από την καλοπέρασι της κοιλιάς χάριν της αγάπης του Χριστού. Και μακάρι να νηστεύαμε και να τρώγαμε και νερόβραστα, όπως είναι και λένε οι κανόνες της Εκκλησίας. Αλλά εσείς βέβαια, επειδή είσθε μέσα στον κόσμο και αναπνέετε και τα καυσαέρια και τόσα μικρόβια, άμα έχετε εξάντλησι, ας τρώτε και λίγο λάδι Τετάρτη και Παρασκευή. Οι δυνάμενοι ας τρώνε και αλάδωτο. Ευλογία θα έχουν από τον Θεό.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>Και να διδάσκουμε και τα παιδιά μας έτσι, διότι επειδή εμείς οι μεγαλύτεροι δεν εγκρατευόμεθα και δεν νηστεύουμε και δεν κοπιάζουμε για την αγάπη του Θεού, δεν διδάσκουμε και τα παιδιά μας σωστά. Και τα παιδιά μας γίνονται άνθρωποι φίλαυτοι, γίνονται εγωϊσταί, και δεν θέλουν τον Θεό, αλλά την κοιλιά τους θέλουν και τις απολαύσεις τις σαρκικές.</strong></span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;">Και μετά, αφού περιφρονούν τις εντολές του Θεού και τον ίδιο τον Θεό, δεν θα περιφρονήσουν μετά και τους γονείς τους στην ζωή τους; Όταν όμως το παιδί μάθη από μικρό, <strong>βλέποντας τον πατέρα του και την μητέρα του να αγωνίζεται και να εγκρατεύεται και να προσεύχεται,</strong> δεν θα μάθη και αυτό να αγωνίζεται και να εγκρατεύεται και να προσεύχεται για την αγάπη του Χριστού; Δεν θα μάθη να δοξάζη τον Θεό με την ζωή του, αλλά να τιμά και τους γονείς του, όπως είναι και το θέλημα του Θεού;</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;">Εύχομαι ο υψωθείς εν τω Σταυρώ Κύριος να βοηθήση όλους μας να κάνουμε αυτόν τον αγώνα, και η Χάρις του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού να είναι πάντοτε βοηθός στην ζωή μας.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><em>[“ΟΜΙΛΙΕΣ ΣΕ ΑΚΙΝΗΤΕΣ ΔΕΣΠΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ (ΤΩΝ ΕΤΩΝ 1981-1991) Αρχ. Γεώργιος Καψάνης: Α’ Έκδοσις 2015 Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου]</em></span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><em> <span style="font-size:8pt;"><strong><a href="https://www.face-new237.com" target="_blank">https://www.face-new237.com</a></strong></span></em></span></p>
<p style="font-weight:400;"> </p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p></div>Άγιος Παΐσιος: «Η υπεράσπιση του δικαίου...https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/dikaioy2021-01-30T02:10:00.000Z2021-01-30T02:10:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7204558094?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άγιος Παΐσιος: «Η υπεράσπιση του δικαίου...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>– Γέροντα, λέει σε ένα τροπάριο: <strong>«Θυμόν κινήσαντες τον δικαιότατον». </strong>Ποιος θυμός είναι δικαιότατος;,,,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Όταν αδικούνται άλλοι και φωνάζει κανείς και θυμώνει από πόνο πραγματικό, τότε είναι <strong>«δικαιότατος ό θυμός».</strong>Όταν αδικείται ό ίδιος και θυμώνει, τότε δεν είναι<em> </em> καθαρός ό θυμός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν βλέπεις έναν να υποφέρει για Ιερά πράγματα, αυτός έχει θειο ζήλο. Από αυτό μπορείς να καταλάβεις και τον διά Χριστόν σαλό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν πάρεις λ.χ. μια εικόνα και την βάλεις μπροστά του ανάποδα</strong>, θα τιναχθεί επάνω ό διά Χριστόν σαλός· έτσι τού κάνεις τεστ. Υπάρχει δηλαδή και δικαία, θεία αγανάκτηση, και μόνον αυτή η αγανάκτηση δικαιολογείται στον άνθρωπο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ό Μωυσής, όταν είδε τον λαό να θυσιάζει στο χρυσό μοσχάρι, αγανάκτησε και πέταξε κάτω τις πλάκες με τις εντολές πού τού έδωσε ό Θεός, και έσπασαν. Ό Φινεές, ό εγγονός τού αρχιερέα Ααρών, δύο φόνους έκανε και ό Θεός έδωσε εντολή από την γενιά του να βγαίνουν οι ιερείς τού Ισραήλ!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν είδε τον Ισραηλίτη Ζαμβρί να αμαρτάνει με την Μαδιανίτιδα Χασβί μπροστά στον Μωυσή και σε όλους τους Ισραηλίτες, δεν κρατήθηκε· σηκώθηκε από την συναγωγή και τους φόνευσε, και έτσι σταμάτησε ή οργή του Θεού. Αν δεν τους σκότωνε και τους δύο, θα έπεφτε οργή Θεού σε όλον τον λαό του Ισραήλ. Φοβερό!</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/xronia" target="_blank">Άγιος Παϊσιος: Έρχονται δύσκολα χρόνια</a></strong><br /></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εγώ, όταν διαβάζω στο Ψαλτήρι τον στίχο <strong>«Και εστη Φινεές και έξιλάσατο, και έκόπασεν ή θραϋσις»,</strong>ασπάζομαι πολλές φορές το όνομα του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άλλα και ό Χριστός, όταν είδε να πουλούν μέσα στον περίβολο του Ναού βόδια, πρόβατα, περιστέρια, και τους κερματιστές να ανταλλάσσουν χρήματα, πήρε τό φραγγέλιο και τους έδιωξε<em><sup>.</sup></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ένας πνευματικός άνθρωπος, όταν πάει με αγανάκτηση να υπεράσπιση τον εαυτό του για ένα ατομικό του θέμα, αυτό είναι καθαρά εγωιστικό, είναι ενέργεια του πειρασμού. Δέχεται επιδράσεις δαιμονικές εξωτερικές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν κάποιον τον αδικούν ή τον κοροϊδεύουν, αυτόν πρέπει οι άλλοι να τον υπερασπίζονται, για το δίκιο, όχι για προσωπικό τους συμφέρον. Δεν ταιριάζει να μαλώνεις για τον εαυτό σου.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άλλο το να αντίδρασης, για να υπερασπισθείς σοβαρά πνευματικά θέματα, θέματα πού αφορούν την πίστη μας, την Ορθοδοξία. Αυτό είναι καθήκον σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν σκέφτεσαι τους άλλους και αντιδράς,</strong> για να τους βοηθήσεις, τότε αυτό είναι καθαρό, γιατί γίνεται από αγάπη. Όταν πήγα στο Σινά, κατέβαινα στο μοναστήρι κάθε εβδομάδα, κάθε δεκαπέντε μέρες, για να κοινωνήσω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μία φορά μού λέει ένας πολύ απλός δίκαιος πού ήταν εκεί: <strong>«Α, όχι κάθε εβδομάδα τέσσερις φορές τον χρόνο πρέπει να κοινωνούν οι καλόγεροι».</strong> Τότε είχαν τυπικό να μην κοινωνούν συχνά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Φορούσα και το έπανωκαλύμμαυχο. <strong>«Ούτε έπανωκαλύμμαυχο»,</strong> λέει. Αυτοί το έβαζαν μόνο στις τελετές. <strong>«Να’ ναι ευλογημένο»</strong>, λέω. Και το είχα και εγώ ριγμένο στον ώμο σαν κασκόλ και δεν με απασχόλησε ξανά. Τι; να μαλώσω;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ετοιμαζόμουν εν τω μεταξύ κάθε φορά για την Θεία Κοινωνία και πήγαινα στην Εκκλησία. Την ώρα πού ό παπάς έλεγε <strong>«Μετά φόβου Θεού…», </strong>έσκυβα το κεφάλι και έλεγα <strong>«Εσύ γνωρίζεις, Χριστέ μου, πόση ανάγκη έχω»,</strong> και ένιωθα τέτοια αλλοίωση, πού δεν ξέρω αν θα την ένιωθα, αν κοινωνούσα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αφού πέρασαν κάμποσοι μήνες, ήρθαν στο μοναστήρι τέσσερα-πέντε παιδιά, πού από μένα παρακινήθηκαν να έρθουν στο Σινά. Είπαν λοιπόν και σ’ αυτά να μην κοινωνούν. Έ, τότε μίλησα και τακτοποιήθηκε το θέμα.</span></p>
<p><em>(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ B΄ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ)</em></p>
<p><strong style="font-size:12pt;"> </strong></p>
<p><strong style="font-size:12pt;"><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/Pal" target="_blank">Άγιος Παΐσιος: Η Κοινή Προσευχή έχει μεγάλη ισχύ</a><br /></strong></span></strong></p>
<p> </p>
<p><strong style="font-size:12pt;"><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ</strong>: <a href="%3A%20https%3A//www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a><br /></span></strong></p></div>Άγιος Παϊσιος: Έρχονται δύσκολα χρόνιαhttps://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/xronia2021-01-26T18:45:00.000Z2021-01-26T18:45:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7658497863?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Άγιος Παϊσιος: Έρχονται δύσκολα χρόνια...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Θεός επιτρέπει να γίνει τώρα ένα τράνταγμα γερό. Έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες.Να το πάρουμε στα σοβαρά, να ζήσουμε πνευματικά...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι περιστάσεις μας αναγκάζουν και θα μας αναγκάσουν να δουλέψουμε πνευματικά.</strong> Καλό ωστόσο είναι να το κάνουμε χαρούμενα και προαιρετικά και όχι από θλίψεις, ετσιθελικά. Πολλοί Άγιοι θα παρακαλούσαν να ζούσαν στην εποχή μας, για να αγωνισθούν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εγώ χαίρομαι που απειλούν μερικοί να με ξεκάνουν, γιατί μιλώ και τους χαλώ τα σχέδια.</strong> Όταν αργά το βράδυ ακούω στο Καλύβι να πηδούν μέσα από τον φράχτη, χτυπάει γλυκά η καρδιά μου. Αλλά όταν φωνάζουν: «Ήρθε τηλεγράφημα, να κάνης δυσώπηση (Βλέπε λέξη) για τον τάδε άρρωστο», λέω: «Αυτό ήταν; Πάει και αυτή η ευκαιρία!…»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/-polemos" target="_blank">Άγιος Παϊσιος: Γέροντα θα γίνει πόλεμος;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όχι ότι βαρέθηκα την ζωή μου, αλλά το χαίρομαι. Να χαιρώμαστε που μας δίνεται αυτή η ευκαιρία σήμερα. Είναι πολύ μεγάλος όφελος.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παλιά, όταν γινόταν μια μάχη, ήταν εν αμύνει κανείς και πήγαινε να αγωνισθει, να πολεμήσει, για να υπερασπιστή την Πατρίδα του, το φύλο του. <strong>Τώρα δεν πάμε να υπερασπίσουμε την Πατρίδα μας</strong> ή να αγωνισθούμε, για να μη μας κάψουν οι βάρβαροι τα σπίτια μας ή να μη μας πάρουν την αδελφή μας και μας ατιμάσουν, ούτε πάμε για ένα φύλο ή για μία ιδεολογία. <strong>Τώρα πάμε ή για τον Χριστό ή για τον διάβολο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι καθαρό μέτωπο. Στην Κατοχή γινόσουν ανδρείος, επειδή δεν χαιρετούσες έναν Γερμανό. Τώρα γίνεσαι θαρραλέος, διότι δεν χαιρετάς τον διάβολο. Πάντως θα δούμε φοβερά γεγονότα. Θα δοθούν πνευματικές μάχες. Οι Άγιοι θα αγιασθούν περισσότερο και οι ρυπαροί θα γίνουν ρυπαρώτεροι . <strong>Νιώθω μέσα μου μία ζεστασιά.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μία μπόρα είναι και ο μόχθος έχη αξία, διατί τώρα δεν έχουμε εχθρό τον Αλή Πασά ή τον <strong>Χίτλερ ή τον Μουσουλίνι</strong>, αλλά τον διάβολο. Γι’ αυτό θα έχουμε και<strong> ουράνιο μισθό.</strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;"> Ο Θεός ας αξιοποιήση το κακό σε καλό σαν <strong>Καλός Θεός.</strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;"> <strong>Αμήν.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/Pal" target="_blank">Άγιος Παΐσιος: Η Κοινή Προσευχή έχει μεγάλη ισχύ</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/agia-eyfimia" target="_blank">Αγία Ευφημία: Όταν συνάντησε τον Άγιο Παΐσιο...</a></strong></span></p></div>Άγιος Παΐσιος: Γυρίστε το κουμπί στον Χριστό, γιατί διαφορετικά… θα σας βρη σε τέτοια κατάσταση ο Αρμαγεδών ( BINTEO )https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/armagedon2021-01-11T20:50:00.000Z2021-01-11T20:50:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8413410879?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γυρίστε το κουμπί στον Χριστό, γιατί διαφορετικά… θα σας βρη σε τέτοια κατάσταση ο Αρμαγεδών ( Άγιος Παΐσιος )...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η μέριμνα τραβάει όλο το μεδούλι της καρδιάς… Και μόνον η αγωνία στο φτιάξιμο είναι δαιμονικό...</em><strong><em><br /> </em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αρχή και θεμέλιο όλων των αρετών είναι ο Χριστός.</strong><br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πάντα στις κακοκαιρίες, η αρετή είναι ένα αδιάβροχο πνευματικό επανωφόρι επάνω μας.<br /> Θαρθεί καιρός που κι αυτοί που δεν πιστεύουν ή πιστεύουν λίγο, θα αλλάξουν και θα παραδεχτούν ότι μόνο η Εκκλησία βοηθάει τους ανθρώπους και την κοινωνία…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">.<strong>Με την πολλή δουλειά και μέριμνα ξεχνάει κανείς τον Θεό.</strong><br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το απερίσπαστο και το αμέριμνο φέρνουν την εσωτερική ησυχία και την πνευματική επιτυχία.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης</strong><br /> <br /> Πρέπει να ζητούμε πρώτα την Βασιλεία των Ουρανών και αυτή να είναι η μέριμνά μας, και όλα τα άλλα θα μας δοθούν… Να μη σας πιάνη αγωνία και μανία: <strong>«Τώρα πρέπει να κάνουμε αυτό, ύστερα εκείνο»,</strong> γιατί θα σας βρη σε τέτοια κατάσταση ο Αρμαγεδών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> Και μόνον η αγωνία στο φτιάξιμο είναι δαιμονικό. Γυρίστε το κουμπί στον Χριστό, γιατί διαφορετικά θα ζήτε δήθεν κοντά στον Χριστό, αλλά εσωτερικά θα υπάρχει όλο το κοσμικό φρόνημα, και φοβάμαι μην το πάθετε σαν τις μωρές παρθένες… Ας προσέξουμε να μην πάθουμε και εμείς σαν την Μάρθα. Ας ευχηθούμε να γίνουμε καλές «Μαρίες».<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>– Γέροντα, η μέριμνα απομακρύνει πάντοτε από τον Θεό;</strong><br /> <br /> – Κοίταξε να σου πώ: Ένα παιδάκι, όταν παίζη και είναι αφοσιωμένο στα παιχνίδια του, ούτε καν καταλαβαίνει, όταν ο πατέρας του είναι δίπλα και το χαϊδεύη. Λίγο αν διακόψη τα παιχνίδια του, τότε θα το καταλάβη. Έτσι και όταν έχουμε μέριμνα, δεν μπορούμε να καταλάβουμε την αγάπη του Θεού. Ο Θεός δίνει και δεν το αισθανόμαστε. </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πρόσεξε να μη σπαταλάς τις πολύτιμες δυνάμεις σου σε περιττές μέριμνες και μάταια πράγματα που θα γίνουν όλα σκόνη</strong> <strong>μία μέρα</strong>. Τότε και σωματικά κουράζεσαι και τον νού σου σκορπάς άσκοπα και μετά δίνεις την κούρασή σου με τα χασμουρητά στον Θεό την ώρα της προσευχής, σαν την θυσία που έκανε ο Κάιν. Επόμενο είναι τότε και η εσωτερική σου κατάσταση να είναι κατάσταση «Κάιν», με άγχος και αναστεναγμούς που θα τα προκαλή το ταγκαλάκι που θα είναι δίπλα σου.<br /> <br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/-polemos" target="_blank">Άγιος Παϊσιος: Γέροντα θα γίνει πόλεμος;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να μη σπαταλάμε άσκοπα τον καρπό, την ψίχα, των δυνάμεών μας και μένουν τα τσόφλια για τον Θεό. Η μέριμνα τραβάει όλο το μεδούλι της καρδιάς και δεν αφήνει τίποτε για τον Χριστό. Αν δής ότι ο νούς σου συνέχεια φεύγει και πάει σε δουλειές κ.λπ.. πρέπει να καταλάβης ότι δεν πάς καλά και να ανησυχήσης, γιατί έχεις απομακρυνθή από τον Θεό. <strong>Να καταλάβης ότι είσαι πιο κοντά στα πράγματα παρά στον Θεό, στην κτίση και όχι στον Κτίστη.</strong><br /> <br /> Πολλές φορές, δυστυχώς, μία κοσμική ευχαρίστηση ξεγελάει ακόμη και τον μοναχό, όταν κάνη μία εργασία. Ο άνθρωπος, φυσικά, είναι πλασμένος να κάνη το καλό, γιατί και ο Δημιουργός του είναι καλός. Αλλά ο μοναχός αγωνίζεται από άνθρωπος να γίνη Άγγελος. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γι’ αυτό η εργασία του για τα υλικά θα πρέπη να είναι περιορισμένη μόνο στα πιο απαραίτητα,</strong> για να εργάζεται στα πνευματικά. Τότε και η χαρά του θα προέρχεται από τους πνευματικούς καρπούς που θα παράγη, θα είναι πνευματική, και θα τρέφεται, αλλά και θα τρέφη πλουσιοπάροχα.<br /> <br /> <strong>Με την πολλή δουλειά και μέριμνα ξεχνάει κανείς τον Θεό. Έλεγε χαρακτηριστικά ο Πάπα-Τύχων: «Ο Φαραώ έδινε πολλή δουλειά και πολύ φαγητό στους Ισραηλίτες, για να ξεχάσουν τον Θεό»</strong>. Στην εποχή μας ο διάβολος απορρόφησε τους ανθρώπους στην ύλη, στον περισπασμό, δουλειά πολλή, φαΐ πολύ, για να ξεχνούν τον Θεό, και έτσι να μην μπορούν –ή μάλλον να μη θέλουν – να αξιοποιήσουν την ελευθερία που τους δίνεται για τον αγιασμό της ψυχής. Ευτυχώς όμως, χωρίς να το θέλη ο διάβολος, βγαίνει και κάτι καλό, δεν ευκαιρούν οι άνθρωποι να αμαρτήσουν όσο θέλουν.<br /> <br /> <em>Απόσπασμα από το βιβλίο: Λόγοι Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου – Λόγοι Α’ – Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, Ιερό Ησυχαστήριον Μοναζουσών «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/xronia" target="_blank">Άγιος Παϊσιος: Έρχονται δύσκολα χρόνια</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/agapi" target="_blank">Άγιος Παΐσιος: Η αληθινή αγάπη πληροφορεί τον άλλον</a></strong></span></p></div>Μην ξεχνάτε ότι περνούμε δύσκολους καιρούς και χρειάζεται πολλή προσευχή..»Κατάσταση Συναγερμού - Άγιος Παΐσιοςhttps://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/atastasi-synagermoy2020-12-28T18:40:00.000Z2020-12-28T18:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7940888480?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Μην ξεχνάτε ότι περνούμε δύσκολους καιρούς και χρειάζεται πολλή προσευχή..»Κατάσταση Συναγερμού - Άγιος Παΐσιος...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μην ξεχνάτε ότι παιρνούμε δύσκολους καιρούς και χρειάζεται πολλή προσευχή...Να μην παραμελούμε το θέμα της προσευχής σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια. Είναι ασφάλεια η προσευχή, είναι επικοινωνία με τον Θεό...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μην ξεχνάτε ότι παιρνούμε δύσκολους καιρούς και χρειάζεται πολλή προσευχή. Να θυμάστε την μεγάλη ανάγκη που έχει ο κόσμος σήμερα και την μεγάλη απαίτηση που έχει ο Θεός από μας για προσευχή</strong>. Να εύχεστε για την γενική εξωφρενική κατάσταση όλου του κόσμου, να λυπηθεί ο Χριστός τα πλάσματά Του, γιατί βαδίζουν στην καταστροφή. Να επέμβει θεϊκά στην εξωφρενική εποχή που ζούμε, γιατί ο κόσμος οδηγείται στην σύγχυση, στην τρελά και στο αδιέξοδο.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μας κάλεσε ο Θεός να κάνουμε προσευχή για τον κόσμο, που έχει τόσα προβλήματα! Οι καημένοι δεν προλαβαίνουν έναν σταυρό να κάνουν. Εάν εμείς οι μονάχοι δεν κάνουμε προσευχή, ποίοι θα κάνουν;</strong> Ό στρατιώτης σε καιρό πολέμου είναι σε κατάσταση συναγερμού, έτοιμος με τα παπούτσια. Στην ίδια κατάσταση πρέπει να είναι και ο μοναχός. Αχ, Μακκαβαίος1 θα έβγαινα! Στα βουνά θα έφευγα, για να προσεύχομαι συνέχεια για τον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να βοηθήσουμε με την προσευχή τον κόσμο, όλο, να μην κάνη ο διάβολος ό,τι θέλει. ‘Έχει αποκτήσει δικαιώματα ο διάβολος. ‘Όχι ότι τον αφήνει ο Θεός, αλλά δεν θέλει να παραβιάσει το αυτεξούσιο. <strong>Γι’ αυτό εμείς να βοηθήσουμε με την προσευχή.</strong> Όταν πονάει κανείς για την σημερινή κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο και προσεύχεται, τότε βοηθιούνται οι άνθρωποι, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο. Αν προχωρήσετε με τηv Χάρη του Θεού ακόμη λίγο, θα αρχίσουμε να κάνουμε μια προσπάθεια στο θέμα της προσευχής, να μπει μια σειρά, να γίνετε ραντάρ, γιατί και τα πράγματα ζορίζουν. Θα διοργανώσουμε ένα συνεργείο προσευχής. Να κάνετε πόλεμο με το κομποσχοίνι. Με πόνο να γίνεται η προσευχή. Ξέρετε τι δύναμη έχει τότε η προσευχή;</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/Pal" target="_blank">Άγιος Παΐσιος: Η Κοινή Προσευχή έχει μεγάλη ισχύ</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολύ πληγώνομαι, όταν βλέπω μονάχους να ενεργούν ανθρωπίνως και όχι με τηv προσευχή δια μέσου του Θεού στα δυσκολοκατόρθωτα ανθρωπίνως. Ο Θεός μπορεί όλα να τα τακτοποίηση.<strong> Όταν κανείς κάνει σωστή πνευματική εργασία,</strong> τότε μπορεί μόνο με τηv προσευχή να χτίση μοναστήρια και να τα εφοδιάσει με όλα τα απαραίτητα και. να βοηθήσει το σύμπαν. Δεν χρειάζεται ούτε να δουλεύει- αρκεί μόνο να προσεύχεται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο μοναχός πρέπει να προσπαθήσει να μην πονοκεφαλάει για τηv άλφα ή βήτα δυσκολία, είτε είναι ατομική είτε ενός συνανθρώπου του είτε αφορά στην γενική κατάσταση, αλλά να καταφεύγει στην προσευχή και να στέλνει δια του Θεού πολλές θείες δυνάμεις.</strong> ‘Άλλωστε και το έργο του μονάχου αυτό είναι, και εάν αυτό δεν το έχει καταλάβει ο μοναχός, η ζωή του δεν έχει κανένα νόημα. Γι’ αυτό, να ξέρει ότι η κάθε αγωνία του που τον ωθεί να αναζητά ανθρώπινες λύσεις στα διάφορα προβλήματα, με ένα βασάνισμα και πονοκέφαλο, είναι του πειρασμού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν βλέπετε ότι σας απασχολούν πράγματα για τα όποία ανθρωπίνως δεν υπάρχει λύση και δεν τα εμπιστεύεστε στον Θεό, να ξέρετε ότι αυτό είναι τέχνασμα του πειρασμού, για να αφήσετε τηv προσευχή, με τηv όποία μπορεί ο Θεός να στείλει όχι απλώς θεία δύναμη αλλά θείες δυνάμεις, και η βοήθεια τότε δεν θα είναι απλώς θεία βοήθεια αλλά θαύμα Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από τηv στιγμή που αρχίζουμε να αγωνιούμε, εμποδίζουμε τον Θεό να επέμβει. Βάζουμε τηv λογική μπροστά και όχι τον Θεό, το θειο θέλημα, ώστε να δικαιούμαστε την θεία βοήθεια. <strong>Ο διάβολος προσπαθεί, κλέβοντας με τέχνη την αγάπη του μονάχου,</strong> να τον κρατάει σε μια κοσμική αγάπη, σε μια κοσμική αντιμετώπιση και κοσμική πρόσφορα στον συνάνθρωπό του, ενώ ως μοναχός έχει την δυνατότητα να κινείται στον δικό του χώρο, στην δική του ειδικότητα, του Ασυρματιστού, γιατί αυτό είναι και το διακόνημα που του έδωσε ο Θεός. Όλα τα άλλα, όσα κάνουμε με τις ανθρώπινες προσπάθειες, είναι σε κατώτερη μοίρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επίσης καλύτερα είναι ο μοναχός να βοηθάει τους άλλους με την προσευχή του παρά με τα λόγια του. Αν δεν έχει την δύναμη να συγκρατήσει κάποιον που κάνει κακό, ας τον βοηθήσει από μακριά με την προσευχή, γιατί διαφορετικά μπορεί και να βλαφτεί. Μια ευχή καλή, καρδιακή, έχει περισσότερη δύναμη από χιλιάδες λόγια, <strong>όταν οι άλλοι δεν παίρνουν από λόγια. Παρόλο που λένε ότι βοηθώ τον κόσμο που έρχεται και με βρίσκει,</strong> ως θετική προσφορά μου στον κόσμο βλέπω την μιάμιση ώρα που διαβάζω το Ψαλτήρι. Το άλλο το θεωρώ ψυχαγωγία. να πουν οι καημένοι τον πόνο τους, να τους δώσω καμία συμβουλή.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/xristianoi" target="_blank">Αν οι Χριστιανοί δεν αντιδράσουν θα κάνουν χειρότερα (Άγιος Παΐσιος)</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό την βοήθεια δεν την θεωρώ προσφορά δική μου. Η προσευχή είναι που βοηθάει. Αν είχα όλο τον χρόνο μου για προσευχή, περισσότερο θα βοηθούσα τον κόσμο. Ας πούμε ότι θα δω την ημέρα διακόσιους πονεμένους, μόνο διακόσιοι πονεμένοι υπάρχουν στον κόσμο; Αν δεν δω κανέναν και προσευχηθώ για όλον τον κόσμο, τότε βλέπω όλον τον κόσμο. Γι’ αυτό λέω στον κόσμο: <strong>«Εγώ θέλω να μιλώ για σας στον Θεό, και όχι σ’ εσάς για τον Θεό. Αυτό είναι καλύτερο για σας, αλλά δεν με καταλαβαίνετε» .</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να μην παραμελούμε το θέμα τnς προσευχής σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια. Είναι ασφάλεια η προσευχή, είναι επικοινωνία με τον Θεό. Είδατε τι λέει ο Αββάς Ισαάκ; «Δεν θα μας ζητήσει λόγο ο Θεός, γιατί δεν κάναμε προσευχή, αλλά γιατί δεν είχαμε επαφή με τον Χριστό και μας ταλαιπώρησε ο διάβολος».</span></p>
<div class="adv adv--full"><span style="font-size:12pt;"> </span></div>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Από το βιβλίο: «Λόγοι Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Β΄» – Εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» – Σουρωτή Θεσσαλλονίκης</em></span></p>
<h3> </h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/agia-eyfimia" target="_blank">Αγία Ευφημία: Όταν συνάντησε τον Άγιο Παΐσιο...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/aorati-voitheia" target="_blank">Η αόρατη βοήθεια της Υπεραγίας Θεοτόκου</a></strong></span></p></div>Άγιος Παΐσιος: Γιατί είναι σημαντική η ευχή της μάνας;https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/-paisios2020-12-15T17:05:00.000Z2020-12-15T17:05:00.000ZΆρτεμης Βόσσουhttps://www.face-new237.com/members/Artemhs<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8059346280?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Άγιος Παΐσιος: Γιατί είναι σημαντική η ευχή της μάνας; ...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Για αυτό φροντίζουν να έχουν την ευχή των γονέων. Δεν είδες ο Ιακώβ, μέχρι πού έφθασε, για να πάρει την ευλογία του πατέρα του; Και προβιά φόρεσε!</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ειδικά η ευχή της μάνας είναι μεγάλο πράγμα! Κάποιος έλεγε: «Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λίρα χρυσή». Να, και πριν από καιρό πόση εντύπωση μου έκανε κάποιος από το Γιοχάνεσμπουργκ! Ήρθε στο Καλύβι το φθινόπωρο. «Γέροντα, η μάνα μου αδιαθέτησε, μου λέει, και ήρθα να την δω».</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τρεις μήνες δεν πέρασαν, τα Χριστούγεννα ξαναήρθε. «Πώς πάλι εδώ;», τον ρωτάω. «Έμαθα, μου λέει, πως πάλι αδιαθέτησε η μάνα μου και ήρθα να φιλήσω το χέρι της, γιατί είναι ηλικιωμένη και μπορεί να πεθάνει. Για μένα η μεγαλύτερη περιουσία είναι η ευχή της μάνας μου».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εξήντα χρονών άνθρωπος ξεκίνησε από το Γιοχάνεσμπουργκ και ήρθε στην Ελλάδα, για να φιλήσει το χέρι της μάνας του! Και τώρα τέτοια ευλογία έχει, που σκέφτεται να κάνει ένα γηροκομείο μεγάλο για τους κληρικούς και να το χαρίσει στην εκκλησία.</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Δηλαδή τις ευλογίες δεν έχει που να τις βάλει κατά κάποιον τρόπο. Για μένα είναι φάρμακο μια τέτοια ψυχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είναι σαν να είμαι στην έρημο Σαχάρα και να βρίσκω ξαφνικά λίγο νερό.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτά χάνονται σιγά-σιγά.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ένας άλλος ήρθε μια μέρα με κλάματα στο Καλύβι. «Πάτερ, με καταράστηκε η μάνα μου. Στο σπίτι έχουμε όλο αρρώστιες, στεναχώριες, η δουλειά μου δεν πάει καλά», μου είπε. «Κι εσύ δεν θα ήσουν εντάξει» του λέω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Δεν μπορεί η μάνα σου άδικα να σε καταράστηκε». «Ναι, μου λέει. Ήμουν κι εγώ». «Να πας να ζητήσεις συγχώρηση από την μάνα σου», του λέω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Θα πάω, Πάτερ, μου λέει. Δώσε μου την ευχή σου». «Την ευχή μου την έχεις, του είπα, αλλά να πάρεις και την ευχή της μάνας σου».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Δύσκολο να μου δώσει την ευχή της», μου λέει. «Να πας, κι αν δεν σου την δώσει, να της πεις: «Μου είπε ένας Γέροντας πως κι εσύ θα παραδώσεις ψυχή». Πήγε, και η μάνα του του ευχήθηκε: «Παιδί μου, να έχεις την ευλογία του Αβραάμ!».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ήρθε μετά από λίγο καιρό στο Όρος με βυσσινάδες, με λουκούμια. Ήταν γεμάτος χαρά. Τα παιδιά του ήταν καλά, η δουλειά του πήγαινε καλά. Συνέχεια βούρκωνε και μου έλεγε: <strong>«δόξα τω Θεώ».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άλλαξε η ζωή του και μιλούσε όλο πνευματικά. Πόσο μάλλον όταν κανείς έχει εξ αρχής σεβασμό προς τους γονείς! Πώς να μην έχει την ευλογία του Θεού;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»,</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Δ’</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/profiteies/profiteies/---gerontissa">Προφητεία: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει...</a></strong></span></p></div>Άγιος Παϊσιος: Ο Θεός είναι με τους έντιμους, τους τίμιους και τους ηθικούς ανθρώπους...https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/timious2020-11-28T12:05:00.000Z2020-11-28T12:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7888605656?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο Θεός είναι με τους έντιμους, τους τίμιους και τους ηθικούς ανθρώπους -Τιμιό ξυλο....</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Όλοι οι άνθρωποι δεν χωράνε σ’ αυτόν τον κόσμο σήμερα. Αν κάποιος θέλει να ζήσει τίμια και πνευματικά, δεν χωράει μέσα στον κόσμο...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>– Γέροντα, επειδή δεν χωράει;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Όταν είναι κανείς ευαίσθητος και βρεθει σε ένα σκληρό περιβάλλον και του κάνουν την ζωή μαύρη, πώς να αντέξει; ή πρέπει να βρίζει κ.λπ. ή να φύγει. Αλλά και να φύγει δεν μπορεί, επειδή χρειάζεται να ζήσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Του λέει το αφεντικό: «Σού έχω θάρσηση, επειδή δεν κλέβεις, πρέπει μολαταύτα να βάζεις και σάπια ανάμεσα στα καλά.</strong></em> Μέσα στις καλές μπάλες τριφύλλι πρέπει να βάλεις και λίγες χωνεμένες»! Τον βάζει και διευθυντή, για να τον κρατήσει, πρέπει εντούτοις να κάνει και ούτως, επειδή αλλιώς θα τον πετάξει από την φροντίδα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά ο <em><strong>καημένος δεν κοιμάται, αρχίζει τα χάπια</strong></em>. Ξέρετε τι τραβάνε οι καημένοι οι άνθρωποι; Τι δυσκολίες, τι εκβιασμούς συναντούν πολλοί στις δουλειές του από τους προϊσταμένους; Τους κάνουν την ζωή μαύρη. Να παρατήσουν την δουλειά; Έχουν οικογένεια. Να καθίσουν; Βάσανα. Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα, και τα δυο στενά. Πάει να σκάσει κανείς. Κάνει υπομονή, παλεύει,,,,<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Σε άλλον του αφήνουν όλη την απασχόληση και πάει ο συνάδελφος μόνο για να πληρωθείει.</strong></em> Γνωρίζω έναν που ήταν κάπου ιθυντήρ. Όταν άλλαξαν τα πράγματα, τον έβγαλαν από διευθυντή και έβαλαν άλλον του κόμματος, που ούτε το Λύκειο δεν είχε τελειώσει. Τον έκαναν διευθυντή, αλλά δεν ήξερε την φροντίδα , και ούτως δεν μπορούσαν να πάνε σε άλλη μέρος τον προηγούμενο. Λοιπόν, τι κάνουν;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βάζουν στον ίδιο χώρο και δεύτερο γραφείο! <em><strong>Την φροντίδα την έκανε ο παλιός οδηγός και ο νέος καθόταν, τσιγάρο, καφέ, κουβέντα…</strong></em> Τελείως αναιδής! </span><span style="font-size:12pt;">Δεν του έκοβε κιόλας, έλεγε ό,τι του ερχόταν, και έπεφτε η ευθύνη ακολούθως στον παλιό,,,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μέχρι που αναγκάσθηκε να φύγει ο καημένος. «Μήπως πρέπει να πάω κάπου αλλού; Ο θέση είναι βραχύς, δεν χωράνε δυο γραφεία. Καλύτερα, κάθισε εσύ εδώ», του είπε και σηκώθηκε και έφυγε, επειδή του έκανε και την ζωή μαύρη. Και δεν είναι μία μέρα, δυό. <em><strong>Κάθε μέρα να έχεις έναν τέτοιον στο κεφάλι σου, είναι βάσανο!</strong></em><br /> Τον δίκαιο άνθρωπο συνήθως οι άλλοι τον σπρώχνουν στην τελευταία χώρος ή ακόμη του παίρνουν και την χώρος. <em><strong>Τον αδικούν, τον πατούν πατούν επί πτωμάτων</strong></em>, αύτως δεν λέγεται; Αλλά, όσο οι άνθρωποι τον σπρώχνουν προς τα κάτω, τόσο ο Θεός τον ανεβάζει προς τα άνωθεν σαν τον φελλό. Θέλει εντούτοις πάρα πολυ υπομονή. Η υπομονή ξεκαθαρίζει πολλά πράγματα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτός που <em><strong>θέλει να ζήσει με χρηστοήθεια</strong></em> και να είναι ενάρετος στην απασχόληση του, είτε εργάτης είναι είτε έμπορος είτε οτιδήποτε είναι, πρέπει να το πάρει κύρωση ότι, όταν αρχίσει την εργασία του, θα φτάσει σε σημείο να μην έχει να πληρώσει λ.χ. ούτε τα ενοίκια, αν έχει μαγαζί, για να του έρθει η ευλογία του Θεού. Όχι εντούτοις να πηγαίνει με τον σκοπό:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Αν φθάσω μέχρις εκεί, κατόπιν θα έχω πελατεία»! <strong><em>Να μην πάει με τέτοιο σκοπό, διατί τότε ο Θεός δεν θα του δώσει. Αλλά όταν πει: «Θα ζήσω κατά Θεόν, δεν θα κάνω απρέπειες, θα πω ότι αυτό αξίζει πενήντα δραχμές και εκείνο διακόσιες δραχμές»,</em> </strong>ο Θεός δεν θα τον αφήσει. Κάποιος άλλος εν τω μεταξύ εκείνο που θα το στρόβος αυτός πενήντα δραχμές, θα το σβούρισμα πεντακόσιες δραχμές και θα πλουτίσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Τελικά μολαταύτα ο πανούργος αυτός θα φθάσει σε σημείο να μην έχει να πληρώσει ούτε τα ενοίκια και θα το κλείσει το μαγαζί του,</em> </strong>επειδή ο κόσμος πληροφορείται, ενώ σιγά-σιγά ο χρηστός δεν θα μπορει να τα βγάλει πέρα από την πελατεία που θα έχει, θα παίρνει συνέχεια υπαλλήλους! Αλλά στην αρχή θα δοκιμασθει. Ο καλός δοκιμάζεται στα χέρια των κακών, περνάει από τα λανάρια .</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν πάει κανείς με τον διάβολο, με πονηριές, δεν ευλογεί ο Θεός τα έργα του. ό,τι κάνουν οι άνθρωποι με πονηριά,</strong> δεν ευδοκιμεί. Μπορεί να φαίνεται ότι προχωράει, αλλά τελικά θα σωριάση. Το κυριοτερο είναι να ξεκινά κανείς από την ευλογία του Θεού για ό,τι κάνει! Ο άνθρωπος, όταν είναι έντιμος, έχει τον Θεό με το θέση του. και όταν έχει και λίγη παρρησία στον Θεό, τότε θαύματα γίνονται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν κανείς βαδίζει με το Ευαγγέλιο, δικαιούται την θεία στήριξη. Βαδίζει με τον Χριστό. Πώς να το κάνουμε; την δικαιούται. Όλη η βάση εκεί είναι. Από ‘κει και πέρα να μη φοβάται τίποτε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό που έχει σημασία είναι να αναπαύεται ο Παντοκράτωρας, η Θεοτόκος και οι Άγιοι στην κάθε ενέργειά μας, και τότε θα έχουμε την ευλογία του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων μας, και το Άγιο Πνεύμα θα επαναπαύεται σ’ εμάς. Η τιμιότης του ανθρώπου είναι το ανώτερο Τιμιό ξυλο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Αν ένας δεν είναι ενάρετος και έχει Τιμιόξυλο, είναι σαν να μην έχει τίποτε. Ένας και Τιμιόξυλο να μην έχει, αν είναι ιθύδικος,</em></strong> δέχεται την θεία σύντρεξη. Και αν έχει και Τιμιόξυλο, τότε!…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας…</a></strong></span></p></div>Άγιος Παΐσιος: Ξέρεις πόσοι Άγιοι είναι γύρω μας και δεν τους ξέρουμε...https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/-agioi2020-11-26T16:05:00.000Z2020-11-26T16:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7965614501?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άγιος Παΐσιος: Ξέρεις πόσοι Άγιοι είναι γύρω μας και δεν τους ξέρουμε...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Δέν φοβόμαστε τίποτα! Μόνο Τον Χριστό Θεό μας, είπε, θα πάμε εκεί να κάνουμε προσευχή...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δεχτήκαμε λοιπόν τις φοβερές αποκαλύψεις κάποιου χριστιανού για τον Άγιο Παϊσιο κι ένα φίλο της αγιότητος από τη Λαμία,</strong> τις οποίες διασταυρώσαμε στην συνέχεια και σας κάνουμε κοινωνούς, διότι τίποτα καλό δεν αφήνει ο Μέγας Θεός μας να μένει κρυφό!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Ξέρετε πόσες φορές επισκέφτηκα Τον Άγιο Παϊσιο; Μας είπε ένας προσκυνητής.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Ναί, πήγα πήγα τότε και με τον τάδε και τον τάδε και τον τάδε.. Πολλές φορές στην Παναγούδα, πολλά χρόνια .. Αλλά ήμουν τόσο άσχετος, που δεν ήξερα με ποιόν μιλούσα!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Την πρώτη φορά τον είδα – Τον Άγιο Παϊσιο – να κρατάει ένα πουλάκι τόσο όμορφο. Τον ρώτησα και μου είπε πώς ήταν κοκκινολαίμης!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>-Ξέρεις πόσοι Άγιοι είναι γύρω μας και δεν τους ξέρουμε!</strong> Εγώ είχα έναν δίπλα μου – συνέχισε ο ιεραποδημητής – χρόνια, και άργησα να Τον καταλάβω, τον Αθανάσιο Κοντούλη, έτσι τον έλεγαν και υπηρετούσε αφιλοκερδώς εδώ στην Χριστιανική Εστία Λαμίας… Την ευχή Του να έχουμε από Τον Ουρανό!</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/agio-pneuma" target="_blank">Γιατί η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος δεν συγχωρείται;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Με αυτόν τον Αθανάσιο Κοντούλη, όποτε πηγαίναμε στο Άγιο Όρος, δεν μίλαγε ο Άγιος Παϊσιος, απλά τον αγκάλιαζε με θέρμη και τον φιλούσε! Γνώριζε με τη Χάρη Του Θεού την ψυχή και δεν χρειαζόντουσαν λόγια πολλά!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάποια χρονιά, το 1980, ξαναπήγαμε Άγιο Όρος, είχε κοιμηθεί ο Αθανάσιος Κοντούλης, και ενώ είχε πολλούς άλλους επισκέπτες ο Άγιος Παϊσιος μας πλησίασε και ρώτησε αμέσως :</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Τι κάνει Ο Άθανάσιος;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Άα, πέθανε, πάτερ Παϊσιε, του είπαμε!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Ναί.. Άγιος!!! Στην Αγκαλιά Του Θεού απάντησε ο Άγιος!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Το ήξερε, απλά ήθελε να το μάθουμε εμείς που δεν καταλαβαίναμε ποιόν είχαμε τόσο καιρό δίπλα μας!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Επίσης εκείνη την ίδια ημέρα ένας από την παρέα μας τον ρώτησε:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Ξέρετε, πάτερ Παϊσιε, μια ηγουμένη στην Κοζάνη; Μαγδαληνή, τη λένε, και έχει πολλές μοναχές στο μοναστήρι… Έφυγε από το κανονικό ημερολόγιο και πήγε με το παλαιό… Σάν να μην έφτανε αυτό, διαδίδει παντού πως ο Άγιος Νεκτάριος και Θαυματουργός δεν είναι Άγιος!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Άχ παιδάκι μου, την πλάνεψε ο πονηρός πολύ, απάντησε ο Όσιος Παϊσιος.. και συνέχισε με χιούμορ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Και ξέρεις; Από τότε που η Μαγδαληνή είπε πως δεν είναι Άγιος ο Άγιος Νεκτάριος, στεναχωρέθηκε και σταμάτησε να κάνει Θαύματα!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είχε φοβερό χιούμορ ο Άγιος Παϊσιος και αποστομωτικό!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όλα αυτά μας έκαμαν να αρχίσουμε να ερευνούμε, τι είχε κάμει καλό – κρυφό ο συνεργάτης μας Αθανάσιος Κοντούλης, και τον είπε ΄Αγιο ο πάτερ Παϊσιος… Και έμαθα πολλά! Είχε βοηθήσει πολύ κόσμο φτωχό! Αλλά έμαθα και ένα θαύμα του με την βοήθεια Του Θεού!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Υπήρχε ένα μέρος που το έλεγαν στοιχειωμένο στη Λαμία,</strong> πιθανόν να έκαναν συνάξεις εκεί τα Δαιμονικά Πνεύματα, και ο κόσμος άκουγε τις νύχτες κραυγές, ουρλιαχτά και φοβόταν να περάσει απο εκεί! Κάποιος το είπε στον Αθανάσιο και αυτός το αποφάσισε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Δέν φοβόμαστε τίποτα! Μόνο Τον Χριστό Θεό μας, είπε, θα πάμε εκεί να κάνουμε προσευχή!</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δέν πήγαινε όμως κανείς μαζί του και πήρε έναν μπαντζανάκη του “αναίσθητο” – υπναρά, με την καλή έννοια, και πήγαν!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο μπατζανάκης έκαμε μαζί με τον Αθανάσιο προσευχή και μετά κοιμήθηκε. Ο Αθανάσιος Κοντούλης συνέχισε να διαβάζει εκεί. σε αυτό το παλιομέρος, όρθιος το Ιερόν Ευαγγέλιο!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κάποια στιγμή ξυπνά ο μπαντζανάκης και βλέπει σαν σε όραμα κάποιον να κρατάει έναν δίσκο με πολλά γλυκά και να προσφέρει στον Αθανάσιο λέγοντας:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Πάρτε ένα να γλυκαθείτε… να ξεκουραστείτε, όσο διαβάζετε εδώ, Αθανάσιε…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Στο όνομα Της Αγίας Τριάδος, εξαφανίσου απ΄ εδώ πονηρό πνεύμα, φώναξε ο Αθανάσιος!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κοσμοχαλασιά έγινε μέσα σε λίγα λεπτά, είπε ο αυτήκοος μάρτυρας! Αστραπές, βροντές, ουρλιαχτά στο σκοτεινό σπίτι και αμέσως σιωπή!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά από αυτό το γεγονός ποτέ δεν ξαναπαραπονέθηκε κανείς κάτοικος πως κάτι άκουσε! Καθάρισε το μέρος η Αγία του Ψυχή. Ο Θεός δηλαδή δι΄ αυτού! Φοβερή ψυχή!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><a href="https://www.face-new237.com">https://www.face-new237.com</a></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/profiteies/profiteies/---gerontissa" target="_blank">Προφητεία: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει...</a></strong></span></p></div>Ο όσιος Παΐσιος κήρυκας της μετανοίας...https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/metanoias2020-10-22T12:56:10.000Z2020-10-22T12:56:10.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8062413697?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ο όσιος Παΐσιος κήρυκας της μετανοίας...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αν ο άνθρωπος δεν αρχίση δουλειά με τον εαυτό του, θα του βρει δουλειά ο διάβολος να ασχολήται με τους άλλους. Χρειάζεται να αποκτήσουμε πνευματική ευαισθησία...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κάποτε επισκέφθηκε τον όσιο Παΐσιο ένας προσκυνητής και τον ρωτούσε «περί πνευματικών και επουρανίων</strong>». Ο Γέροντας τόνιζε την μετάνοια και την ταπείνωση. Πάλι ο συνομιλητής του προσπαθούσε να τον προκαλέση να μιλήση για χαρίσματα και πνευματικές καταστάσεις. Αλλά ο Γέροντας επανέφερε τον λόγο στην μετάνοια. Ο συνομιλητής του σχεδόν απογοητεύθηκε, διότι είχε ακούσει τόσα για την αγιότητα και τα χαρίσματα του Γέροντα και εκείνος μιλούσε μόνο για μετάνοια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν του ζητούσε ασθενής να προσευχηθή για την υγεία του, συνιστούσε να εξομολογηθή και να κοινωνήση. Το ίδιο έλεγε σε φοιτητές, για να έχουν απόδοση στα μαθήματα. <strong>Σε ανδρόγυνα με προβλήματα συνιστούσε να έχουν Πνευματικό,</strong> να εξομολογούνται, να κοινωνούν και να ζουν πνευματικά. Γι’ αυτούς που τους κάνουν μάγια έλεγε: «Εάν εξομολογούνται και κοινωνούν και με το φτυάρι να τους ρίχνουν τα μάγια, να μη φοβούνται, δεν τους πιάνουν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν ο Γέροντας σε πανηγυρικές συνάξεις έπαιρνε το κέρασμά του, μαζί με τις ειδικές ευχές πάντα ευχόταν και «καλή μετάνοια».</strong> Ως κοινό και ισχυρό φάρμακο για όλες τις περιπτώσεις υποδείκνυε την μετάνοια. Αυτή αποτελούσε τον πυρήνα του κηρύγματός του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λυπόταν που «χάθηκε η αίσθηση μετανοίας από τους ανθρώπους. Αμαρτάνουν και δεν τους ελέγχει η συνείδησή τους. Ο εαυτός μας έχει ατέλειωτη δουλειά. Η μετάνοια δεν τελειώνει ποτέ, όπως ένα ξυλόγλυπτο που μπορεί να το δουλεύη κανείς σε όλη του την ζωή με φακό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">» Αν ο άνθρωπος δεν αρχίση δουλειά με τον εαυτό του, θα του βρει δουλειά ο διάβολος να ασχολήται με τους άλλους. Χρειάζεται να αποκτήσουμε πνευματική ευαισθησία. Ο Χριστιανός πρέπει να βλέπη τα πάθη που έχει μέσα του, να μετανοή γι’ αυτά και όχι να ξεχνάη. Οι Ευρωπαίοι καπακώνουν την συνείδησή τους και μετά ζουν σε μια κατάσταση, που ούτε έχουν τίποτε ούτε καλά είναι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>» Όταν συμβαίνη κάτι, δεν πρέπει να στενοχωρούμαστε, αλλά να τακτοποιούμαστε. Εγώ, όταν έβλεπα καμμιά αμαρτία μου, χαιρόμουνα, επειδή αποκαλύφθηκε η πληγή μου για να την θεραπεύσω. Κάποιος σπάζει ένα ποτήρι και γελά.</strong> Δεν είναι τόσο το σπάσιμο του ποτηριού, όσο η μη αναγνώριση αυτού που έκανε. Εφ’ όσον γελά, δεν αναγνωρίζει το σφάλμα του και θα σπάσει και άλλο. Πρέπει να λυπηθή κανείς κατ’ αναλογίαν του σφάλματός του, διότι αλλιώς πέφτει στα ίδια».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δίδασκε από την πείρα του: «Λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι στην πνευματική ζωή. Αν μετανοήσουμε ειλικρινά για κάποιο σφάλμα μας, δεν χρειάζεται να το ξεπληρώσουμε με κάποια αρρώστια. Επιτρέπει ο Θεός τις αρρώστιες ή τις αδικίες για τα εν αγνοία σφάλματά μας».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ακόμη συνιστούσε σε όλους «μετάνοια,</strong> για να αποφευχθή ο πόλεμος, διότι εμείς οι ίδιοι με τις αμαρτίες μας προκαλούμε τους πολέμους. Ο κόσμος αυτός χάλασε, γι’ αυτό και θα καταστραφή (αν δεν μετανοήση). Μοιάζει μ’ ένα τσουβάλι τρύπιο που δεν επιδέχεται μπάλωμα. Ίσως ο Θεός μπορέση να φτειάξη απ’ το τρύπιο τσουβάλι κανένα μικρό σακκουλάκι».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Έλεγε σε κάποιο μοναχό: «Είμαστε υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει· το καταλαβαίνεις; Ένας που προσπαθεί να γίνη καλύτερος, επηρεάζει και τους γύρω του και όλο τον κόσμο. Αν εγώ ήμουν άγιος, με την προσευχή μου θα βοηθούσα πολύ».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ιδιαίτερα για τους μοναχούς έλεγε ότι ντύνονται την μετάνοια. Όλη η ζωή του μοναχού είναι μετάνοια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτή την σωτήρια μετάνοια ντύθηκε ο Γέροντας και αναδείχθηκε μέγας εργάτης και κήρυκας της μετανοίας.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <em>Από το βιβλίο: Ιερομονάχου Ισαάκ, ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, Στ’ έκδοσις, Άγιον Όρος 2008, σελ. 422.</em></span></p></div>Πιστεύεις ότι μπορεί ο Θεός; (Άγιος Παΐσιος)https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/pisteueis2020-10-03T18:15:31.000Z2020-10-03T18:15:31.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7996580898?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πιστεύεις ότι μπορεί ο Θεός; (Άγιος Παΐσιος)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Και η Εκκλησία σήμερα ταλαιπωρείται, γιατί λείπει ο θείος φωτισμός και καθένας πιάνει τα πράματα όπως θέλει..</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Ά</span>γιος Παΐσιος: Πιστεύεις ότι μπορεί ο Θεός; Ο Χριστός ζητούσε πρώτα την πίστη στην δύναμη του Θεού και ύστερα έκανε το θαύμα. «Αν πιστεύεις στην δύναμη του Θεού, θα γιατρευθείς», έλεγε. Όχι όπως λένε λανθασμένα μερικοί σήμερα: «Ο άνθρωπος έχει δυνάμεις και αν πιστεύει στις δυνάμεις του, μπορεί να κάνει τα πάντα»!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο άνθρωπος είναι μυστήριο ! Και αν σε έβαλαν να κρίνεις να σκεφθείς: «είναι αυτή η κρίση θεϊκή ή είναι γεμάτη εμπάθεια;»</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να μην έχετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας ούτε στην κρίση σας. Υπάρχει μέσα πολύς εγωισμός, όταν κανείς κρίνει. Εμένα με βάζουν να κρίνω ένα θέμα και ενώ δεν θέλω, <strong>όταν πάω να κάνω προσευχή, δεν νιώθω, ας υποθέσουμε, εκείνη την γλυκύτητα πού νιώθω άλλες φορές. Όχι ότι με πειράζει η συνείδησή μου για κάτι, αλλά γιατί έκρινα σαν άνθρωπος.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν κανείς κάνει πνευματική δουλειά στον εαυτό του, όταν αγωνίζεται τότε φωτίζεται από τον Θεό. Γι’ αυτό και βλέπει μακριά. Ένας πού έχει μυωπία, από κοντά βλέπει τα πράματα καλά, αλλά μακριά δεν βλέπει. Και ένας που δεν έχει μυωπία, έ, το πολύ-πολύ θα δει λίγο μακρύτερα, αλλά και αυτό δεν λέει τίποτε. <strong>Τα σωματικά μάτια είναι δύο· τα πνευματικά είναι πολλά.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">…Αν δεν εξαγνισθεί ο άνθρωπος, αν δεν έρθει ο θείος φωτισμός, όσο σωστή και αν είναι η άλλη γνώση -αυτό βλέπω- είναι ένας ορθολογισμός και τίποτε παραπάνω. Και αν λείψει ο θείος φωτισμός, και αυτά πού θα πουν και θα γράψουν, δεν θα βοηθήσουν. Βλέπετε το ψαλτήρι πού είναι γραμμένο με θείο φωτισμό, τι βαθιά νοήματα έχει! Μάζεψε αν θέλεις όλους τούς Θεολόγους, όλους τούς φιλολόγους, και θα δεις ότι έναν ψαλμό με τέτοιο βάθος δεν μπορούν να φτιάξουν! Ενώ ο Δαβίδ ήταν αγράμματος, αλλά βλέπεις καθαρά πώς τον οδηγούσε το Πνεύμα του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και η Εκκλησία σήμερα ταλαιπωρείται, γιατί λείπει ο θείος φωτισμός και καθένας πιάνει τα πράματα όπως θέλει. Μπαίνει και το ανθρώπινο στοιχείο και δημιουργούνται πάθη και αλωνίζει μετά ο διάβολος. Γι’ αυτό δεν θα πρέπει να ζητούν εξουσία οι άνθρωποι πού εξουσιάζονται από τα πάθη τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>– Δηλαδή, γέροντα, πρέπει να ζητούν επίμονα τον θείο φωτισμό οι άνθρωποι ;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Ναι, γιατί αλλιώς οι λύσεις πού δίνουν είναι ενέργεια του μυαλού. Δημιουργείται σύγχυση μετά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και πάντα για κάθε τι πού σκέφτεσθε να κάνετε, να λέτε «αν θέλει ο Θεός»,</strong> μην πάθετε και ‘σεις ότι έπαθε κάποιος μια φορά. Είχε αποφασίσει να πάει στο αμπέλι του για δουλειά. Αύριο πρωί-πρωί, λέει στη γυναίκα του, θα πάω στο αμπέλι «<strong>Αν θέλει ο Θεός θα πας</strong>», του λέει εκείνη. «Θέλει δεν θέλει ο Θεός, λέει εκείνος, εγώ θα πάω». Την άλλη μέρα ξεκίνησε νύχτα. Στον δρόμο εν τω μεταξύ πιάνει τέτοιος κατακλυσμός, πού αναγκάσθηκε να γυρίσει πίσω. Δεν είχε φέξει ακόμη. Χτυπάει την πόρτα, «ποιος είναι;», ρωτά η γυναίκα του. «<strong>Αν θέλει ο Θεός λέει εκείνος, ο άνδρας σου είμαι!</strong>»… Ο άνθρωπος, αν θέλει να μη βασανίζεται, πρέπει να πιστέψει στο «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν», πού είπε ο Χριστός. Να απελπιστεί δηλαδή από τον εαυτό του με την καλή έννοια και να πιστέψει στην δύναμη του Θεού. Τότε βρίσκει τον Θεό. Οι πιο πνευματικοί άνθρωποι απελπίζονται μόνο από το «εγώ» τους, διότι το «εγώ» φέρνει στον άνθρωπο όλη την πνευματική δυστυχία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Χριστός ζητούσε πρώτα την πίστη στην δύναμη του Θεού και ύστερα έκανε το θαύμα. «Αν πιστεύεις στην δύναμη του Θεού, θα γιατρευθείς», έλεγε. Όχι όπως λένε λανθασμένα μερικοί σήμερα: «Ο άνθρωπος έχει δυνάμεις και αν πιστεύει στις δυνάμεις του, μπορεί να κάνει τα πάντα»..: Να πιστεύεις δεν λέει το Ευαγγέλιο; Συμφωνούμε επομένως. «Ναι», ο Χριστός έλεγε «πιστεύεις;», αλλά εννοούσε: «Πιστεύεις στον Θεό;» Πιστεύεις ότι μπορεί ο Θεός;»» Ζητούσε την διαβεβαίωση του ανθρώπου ότι πιστεύει στον Θεό, και τότε βοηθούσε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πουθενά το Ευαγγέλιο δεν λέει να πιστεύω στον εγωισμό μου, αλλά να πιστεύω στον Θεό, ότι μπορεί ο Θεός να με βοηθήσει, να με θεραπεύσει. Αυτοί όμως τα παίρνουν ανάποδα και λένε: «»Ο άνθρωπος έχει δυνάμεις και πρέπει να πιστεύει στον εαυτό του». Το να πιστεύει κανείς στον εαυτό του έχει εγωισμό ή δαιμονισμό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Μπορεί ένας άνθρωπος πού είναι έξυπνος, αλλά έχει πάθει, να έχει σωστή κρίση;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Κατ’ αρχάς να προσέξει να μην πιστεύει στο μυαλό του, γιατί, αν είναι πνευματικός άνθρωπος, θα πλανηθεί και, αν είναι κοσμικός, θα τρελαθεί. Να μην πιστεύει στον λογισμό του. Να ρωτά, να συμβουλεύεται, να αγιάσει την εξυπνάδα του. Και γενικά όλα όσα έχει ο άνθρωπος, όλα να τα αγιάζει. Όταν η εξυπνάδα αγιασθεί, βοηθά να αποκτήσει κανείς την διάκριση. Ένας έξυπνος αν δεν αγιασθεί δεν έχει πνευματική διάκριση. Ένας πάλι από την φύση του απλός μπορεί έναν πλανεμένο να τον πάρει για άγιο και έναν θηλυπρεπή να τον πάρει για ευλαβή.</span></p>
<p><strong><a href="https://www.face-new237.com">https://www.face-new237.com</a></strong></p></div>Άγιος Παΐσιος: Οι απομακρυσμένοι άνθρωποι από το Θεό πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται και διπλά βασανίζονται… Σε όποιο αφεντικό δουλεύεις, από αυτό θα πληρωθείςhttps://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/xristos2020-09-20T14:37:50.000Z2020-09-20T14:37:50.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7948541662?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άγιος Παΐσιος: Οι απομακρυσμένοι άνθρωποι από το Θεό πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται και διπλά βασανίζονται… Σε όποιο αφεντικό δουλεύεις, από αυτό θα πληρωθείς...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Σταυρώθηκε ο Χριστός, για να μας λυτρώσει από την αμαρτία, για να εξαγνισθεί όλο το ανθρώπινο γένος..</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι απομακρυσμένοι άνθρωποι από το Θεό πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται και διπλά βασανίζονται.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span id="more-27864"></span>Όποιος δεν πιστεύει στο Θεό και στη μέλλουσα ζωή, εκτός που μένει απαρηγόρητος, καταδικάζει και τη ψυχή του αιώνια. Σε όποιο αφεντικό δουλεύεις, από αυτό θα πληρωθείς. Αν δουλεύεις στο μαύρο αφεντικό, σου κάνει τη ζωή μαύρη από εδώ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν δουλεύεις στην αμαρτία, θα πληρωθείς από το διάβολο. Αν εργάζεσαι την αρετή, θα πληρωθείς από το Χριστό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και όσο εργάζεσαι στο Χριστό, τόσο θα λαμπικάρεσαι, θα αγάλλεσαι.</span><br /><span style="font-size:12pt;">Αλλά εμείς λέμε: Χαμένο τόχουμε να εργασθούμε στον Χριστό;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μα είναι φοβερό! Να μην αναγνωρίζουμε τη θυσία του Χριστού για τον άνθρωπο!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σταυρώθηκε ο Χριστός, για να μας λυτρώσει από την αμαρτία, για να εξαγνισθεί όλο το ανθρώπινο γένος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τί έκανε ο Χριστός για μας; Τί κάνουμε εμείς για το Χριστό;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο κόσμος θέλει να αμαρτάνει και θέλει το Θεό καλό.</strong> Αυτός να μας συγχωράει και εμείς να αμαρτάνουμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εμείς δηλαδή να κάνουμε ό,τι θέλουμε και Εκείνος να μας συγχωράει. <strong>Να μας συγχωράει συνέχεια και εμείς το βιολί μας.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν, γι’ αυτό ορμούν στην αμαρτία. Όλο το κακό από κει ξεκινάει, από την απιστία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δεν πιστεύουν στην άλλη ζωή, οπότε δεν υπολογίζουν τίποτε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αδικούν, εγκαταλείπουν τα παιδιά τους … Γίνονται πράγματα …, σοβαρές αμαρτίες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ούτε οι Άγιοι Πατέρες έχουν προβλέψει τέτοιες αμαρτίες στους Ιερούς Κανόνες· όπως για τα Σόδομα και Γόμορρα είχε πει ο Θεός:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">“Δεν πιστεύω να γίνονται τέτοιες αμαρτίες, να πάω να δω!”</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν δεν μετανοήσουν οι άνθρωποι, αν δεν επιστρέψουν στο Θεό, χάνουν την αιώνια ζωή.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να βοηθηθεί ο άνθρωπος, να νιώσει το βαθύτερο νόημα της ζωής, να συνέλθει, για να νιώσει τη θεία παρηγοριά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σκοπός είναι να ανεβεί πνευματικά ο άνθρωπος, όχι απλώς να μην αμαρτάνει!</span></p>
<p><span style="font-size:10pt;"><strong><em><a href="https://www.face-new237.com">https://www.face-new237.com</a></em></strong></span></p>
<p> </p></div>Η Παναγία άλλαξε την σκληρή απόφαση του Θεού για το γένος μας (Γέροντας Παΐσιος)https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/apofasi2020-09-19T16:54:12.000Z2020-09-19T16:54:12.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7945672659?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Παναγία άλλαξε την σκληρή απόφαση του Θεού για το γένος μας (Γέροντας Παΐσιος)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η Παναγία να μας σκεπάζει. Η Παναγιά μας αγαπά και ο λαός μας πρέπει να της πιάσει σφιχτά, πολύ σφιχτά το χέρι, να κρεμαστεί και πάλι πάνω της...</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γέροντας Παΐσιος έλεγε πάντα για την μεγάλη αγάπη που έχει η Υπεραγία Θεοτόκος για το γένος μας.</strong></span></p>
<div class="adv"><span style="font-size:12pt;"> </span></div>
<p><span style="font-size:12pt;">«… Κάποια στιγμή, εἴδαμε τὸ Γέροντα πολὺ χαρούμενο. Ἐκεῖ ποὺ καθόταν, ἄρχισε ξαφνικὰ νὰ χοροπηδᾶ σὰν μικρὸ παιδὶ, χαμογελώντας ὁλόκληρος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οἱ ἀδελφές, προβληματιστήκαμε καὶ παραξενευτήκαμε. Καμία ἄλλη φορὰ δὲν τὸν εἴχαμε δεῖ σὲ τέτοια κατάσταση. Τὸν ρωτήσαμε μὲ ἀπορία ποῦ ὀφειλόταν αὐτὴ ἡ στάση του, καὶ ἐκεῖνος ἀπάντησε:</strong> “Νὰ βλέπατε τὶ μεγάλο καλὸ μᾶς ἔκανε ἡ Παναγία μας!” Καὶ δῶσ᾽ του νὰ χοροπηδάει. “Ὁ Ἅγιος Θεὸς”, συνέχισε, “εἶχε πάρει μιὰ σκληρὴ ἀπόφαση ἐναντίον ὅλων μας, γιὰ τὴν ἀπιστία μας, καὶ ἡ Παναγία κατόρθωσε μὲ τὶς πρεσβεῖες της νὰ ἀλλάξει τὸ σχέδιό Του!”…».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στη γενιά μας, το Σκεύος Εκλογής των εσχάτων χρόνων, ο γλυκύτατος μας Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, ικέτευσε τη Μητέρα του Θεού και Μητέρα μας<strong>, να μεσιτεύσει στον Υιό της και Θεό μας και να μας απαλλάξει από τη σκληρή,</strong> αλλά δικαία Αυτού τιμωρία για την μεγάλη μας αποστασία. Η Παναγία, μας διαβεβαιώνει ο Άγιος, κατόρθωσε με τις πρεσβείες και τη μεσιτεία της να αλλάξει το σχέδιο του Θεού!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μπορούμε να αναλογιστούμε αδελφοί μου τις απειράριθμες ευεργεσίες του Θεού στο Γένος μας;</strong> Η Υπεραγία Θεοτόκος απ΄ όλα τα μέρη της γης, το Αγιώνυμο Όρος επέλεξε για δικό της και συνδέθηκε με το λαό μας και από Μητέρα του Θεού έγινε και Μητέρα ημών των αναξίων δούλων!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στις έσχατες μέρες της μεγάλης αποστασίας της ανθρωπότητας που έχει προφητευθεί από τους Αγίους Προφήτες, ο μακρόθυμος Θεός προίκισε το Γένος μας με μεγάλους Αγίους, πρεσβευτές μας και μεσίτες μας. Τον Άγιο Πορφύριο, τον Άγιο Παΐσιο, τον Άγιο Γεώργιο Καρσλίδη τον Ομολογητή, την <strong>Αγία Σοφία της Κλεισούρας, τον Άγιο Νεκτάριο, τον Άγιο Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη και πόσους ακόμα μεγάλους Αγίους,</strong> που βρίσκονται στη Θριαμβεύουσα Εκκλησία και μεσιτεύουν για εμάς, αλλά και εκείνους τους ανθρώπους του Θεού, τους Αγιασμένους μας Γέροντες που είναι δίπλα μας μπροστάρηδες στον αγώνα της στρατευμένης Εκκλησίας και που αξιωθήκαμε εμείς οι ανάξιοι να λάβουμε την ευχή τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πόσο ευλογημένοι είμαστε από τον Θεό που γεννηθήκαμε ‘Έλληνες, που βαφτιστήκαμε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που πατέρας του Γένους μας είναι ο <strong>Άγιος Πατροκοσμάς ο Αιτωλός, που πριν από 250 χρόνια στον αγώνα του για την παλιγγενεσία του Γένους μας,</strong> αγωνίστηκε και για τη δική μας γενιά και ο αγώνας του έγινε η δική μας παρακαταθήκη και οι Διδαχές του και οι προφητείες του, γίνονται σήμερα ο φάρος και ο οδοδείκτης και της δικής μας πορείας προς τη Σωτηρία;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Να έχετε ευλάβεια σε όλους τους Αγίους της Εκκλησίας, και περισσότερο στη Δέσποινα Μαρία, διότι όλοι οι Άγιοι είναι δούλοι του Χριστού,</strong> η δε Θεοτόκος είναι Βασίλισσα του ουρανού και της γης, που παρακαλεί τον εύσπλαχνο Χριστό για τις αμαρτίες μας. Για τούτο πρέπει και εμείς να τιμούμε τη Δέσποινά μας με νηστείες και ελεημοσύνες», μας νουθετεί ο Άγιος Πατροκοσμάς!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Θεού και της Παναγίας μας; Όταν είναι ο Χριστός μαζί μας, ποιος μπορεί να είναι εναντίον μας; Ο Θεός, πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου να μας φωτίσει όλους και τους ευλαβείς και τους ασεβείς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Παναγία να μας σκεπάζει.<strong> Η Παναγιά μας αγαπά και ο λαός μας πρέπει να της πιάσει σφιχτά, πολύ σφιχτά το χέρι,</strong> να κρεμαστεί και πάλι πάνω της. Εκείνη, γνωρίζουμε καλά πως έχει τη δυνατότητα να παρακαλά πρόσωπο με πρόσωπο τον Υιό της, να τον παρακαλά σαν μάνα για όλους εμάς. Ας μην ξεχνάμε πως “πολλὰ γὰρ ἰσχύει δέησις Μητρὸς πρὸς εὐμένειαν Δεσπότου”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αλλά και εμείς οφείλουμε να κάνουμε πράξη αυτό που ζητά η Θεοτόκος από εμάς:</strong> “Να αγαπάμε με όλη την ψυχή μας και την καρδιά μας τον Υιό της και Θεό μας και να διαφυλάττουμε τις εντολές Του”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αμήν. Γένοιτο.</em></span></p></div>Άγιος Παΐσιος: Ο Θεός να λυπηθεί τον κόσμο, να ρίχνει καμμιά βροχή ...Ζούμε σε χρόνια Αποκαλύψεωςhttps://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/-theos2020-09-17T18:29:29.000Z2020-09-17T18:29:29.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7938440496?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άγιος Παΐσιος: Ο Θεός να λυπηθεί τον κόσμο, να ρίχνει καμμιά βροχή ...Ζούμε σε χρόνια Αποκαλύψεως...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Θεός να λυπηθή τον κόσμο, να μας ευχπλαχνισθή, να ρίχνη καμμιά βροχή, διατί, αν συνεχίσουν οι ανομβρίες, σιγά-σιγά θα ξεραθούν και τα φύλλα των Δένδρων και δεν θα βλέπουμε όχι μόνον πράσινη ελιά αλλά ούτε φύλλο πράσινο...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ό,τι κι αν σπείρη ο άνθρωπος, αν ο Θεός δεν ρίξει από πάνω τον αγιασμό,</strong> την βροχή, τίποτε δεν γίνεται. Η βροχή είναι αγιασμός.<br /> Ο καημένος ο κόσμος, αύτως όπως έμαθε με πολλά νερά, τί θα κάνει με την χρημοσύνη του νερού; <strong>Εκτός που από την αμαρτία δεν ρίχνει νερό ο Θεός,</strong> αλλά και τόσο νερό που ξοδεύουν οι άνθρωποι, πώς να φθάσει; Σκέφτομαι στις πόλεις τί θα γίνει! Μόνο για το καζανάκι θέλουν έναν τενεκέ νερό. Θα γεμίσουν μικρόβια, ύστερα χολέρα. Θα πεθαίνουν και θα τους αφήνουν άταφούς τους νεκρούς και θα ρίχνουν σκόνη για απολύμανση. Ευτυχώς ο Καλός Θεός ακόμη οικονομάει λίγο τον κόσμο.</em></span></p>
<p> </p>
<h2><span style="font-size:12pt;"><strong>Ζούμε σε χρόνια Αποκαλύψεως.</strong></span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ανυδρία που περνούμε τόσα χρόνια, η ανομβρία, τί είναι; είχε παρουσιασθει ποτέ τέτοια ανομβρία; <em><strong>Νά, και δεύρο στην Χαλκιδική ξεράθηκε ένα ποτάμι, ψόφησαν τα ψάρια</strong></em>, βρωμούσε το μέρος. Στην Θεσσαλονίκη έχουν πρόβλημα. Το νερό της λίμνης του Μαραθώνα έχει κατεβει πολύ και φαίνονται νησάκια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η <em><strong>στάθμη του Πηνειού</strong></em> κατέβηκε. Ο <em><strong>Έβρος είχε λίγο νερό</strong></em> και οι Βούλγαροι το έφραξαν και έχει στερέψει. Αν γίνει κάτι, τα<em><strong> τάνκς περνούν.</strong></em> Και στην <em><strong>Κύπρο, αν δεν βρέξει φέτος, θα έχουν μεγάλο πρόβλημα νερού</strong></em>. Μόνον αυτά; Τόσα άλλα!… Τα Δένδρα, άλλα καίγονται, άλλα χαλάνε. Οι άνθρωποι αρρωσταίνουν και πεθαίνουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν ο κόσμος δεν μετανοή, τί βροχή να ρίξει ο Θεός; Αν έχει κανείς πεποίθηση στον Θεό, ξέρετε τί γίνεται; Μικρό πράγμα είναι να έχει κανείς σύμμαχο τον Θεό; Για τον Θεό δεν υπάρχει ούτε δύσκολο θέμα ούτε δύσκολη λύση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Όλα είναι απλά για τον Θεό. Δεν χρησιμοποιεί μεγαλύτερη σφρίγος για τα υπερφυσικά και μικρότερη για τα φυσικά αλλά την ίδια ζωηράδα για όλα. Το κυριoτερο είναι ο άνθρωπος να γαντζωθει στον Θεό.</em></strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;">Εσείς κάνετε δυσώπηση για να βρέξη ή δεν σάς απασχολεί το θέμα; Τώρα είναι εποχή να οργώση ο κόσμος, για να σπείρη. Έπρεπε ήδη να είναι σπαρμένα τα χωράφια, και ακόμη δεν μπορούν να τα οργώσουν.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Είναι μία δοκιμασία από τον Θεό αυτή η ξηρασία.</em></strong></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Το έργο του μοναχού αυτό είναι, να κάνει δυσώπηση σε τέτοιες περιπτώσεις. Πάντως από σάς έχω ένα παράπονο. Την άλλη κίνηση, υπεράνω ο <em><strong>κόσμος θέριζε τα σιτάρια για σανό</strong></em>, γιατί δεν έβρεξε, εσείς ούτε καν το <em><strong>κάνατε θέμα προσευχής</strong></em>.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γιατί; Επειδή εσείς ποτίζατε με το λάστιχο;</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λοιπόν, αυτή θα είναι τελευταία κίνηση, άλλη κίνηση θα πρέπη να πονάτε για τον κόσμο. Θα μαθαίνετε και θα κάνετε δυσώπηση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να γράφετε και σ’ εμένα. <em><strong>Θα δώσετε εξετάσεις.</strong></em> Αν περάσετε, εμφανώς αν βρέξη, θα σάς κάνω συνέταιρους στην δυσώπηση και ό,τι θα παίρνουμε από την θεία Πρόνοια θα το μοιράζουμε…</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Όταν κάνω δυσώπησει για βροχή και βλέπω έστω και <em><strong>ένα σύννεφο στον ουρανό</strong></em> (ακόμη και να μη ρίξει βροχή), δοξάζω τον Θεό που παρουσίασε έστω και ένα σύννεφο, και με πειράζει η συνείδηση που υπάρχουν μέσα μου πολλά πνευματικά σύννεφα, τα οποία διώχνουν τα σύννεφα του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν ταπεινά ζητούμε το έλεος του Θεού, ο Θεός θα βηθήση. Η δυσώπηση του ταπεινού μαζεύει σύννεφα, όταν είναι ανυδρία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και πάντα να ευχόμαστε η<strong> βροχή που θα ρίξει ο Θεός</strong> να έχει και πνευματική κόπιασμα, να σβήνει την πνευματική πυρκαγιά που έβαλε ο πρόστυχος σατανάς στον κόσμο και καίη ψυχές.</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Χάρηκα μερικούς που άκουσα να λένε: «Δεν είμαστε άξιοι, αλλά ο Θεός πάλι μας λυπήθηκε, έρριξε και λίγη βροχή και λίγα χιόνια».<em><strong> Αν έχουμε τέτοιους ταπεινούς λογισμούς</strong></em>, ο Θεός θα στείλη περισσότερα. Τουλάχιστον η αναγνώριση είναι μετάνοια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ευτυχώς που υπάρχει λίγο προζύμι. Να παρακαλάτε να στρίψει λίγο με το κατσαβιδάκι ο Θεός το μυαλό των ανθρώπων. Βλέπω μία καλή διάθεση σε μερικούς μεγάλους. Καταλαβαίνουν που πάμε.</span></p></div>Άγιος Παΐσιος: Γέροντα, το έλεος του Θεού πως το νιώθουμε;https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/theos2020-09-16T16:07:51.000Z2020-09-16T16:07:51.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7933759876?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άγιος Παΐσιος: Γέροντα, το έλεος του Θεού πως το νιώθουμε; ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>– Τι καπνός είναι εκεί;</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>– Κάτι καίμε, Γέροντα.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span id="more-27643"></span><em>– Βάλατε φωτιά με τέτοιον αέρα;</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>– Γέροντα, έβρεξε το πρωί.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Έστω και νά έβρεξε καί κατακλυσμό νά έκανε, αν σηκωθή μετά ένας αέρας, γίνεται τέτοια ξηρασία, πού όλα γίνονται σάν μπαρούτι! «Έβρεξε», σου λέει ή άλλη! Παλιότερα είχε πιάσει φωτιά εκεί κάτω άπό χαζομάρα σας· το ξεχάσατε; Όταν κανείς ρεζιλευθή μιά φορά, πρέπει στην συνέχεια νά είναι πολύ προσεκτικός. Ό Θεός βοηθάει εκεί πού πρέπει, εκεί πού δέν μπορεί ό άνθρωπος νά ένεργήση ανθρωπίνως· δέν θά βοηθήση την χαζομάρα μας. Ρεζιλεύουμε έτσι καί τους Αγίους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>– Γέροντα, καταλαβαίνει κανείς πάντοτε μέχρι ποιο σημείο πρέπει νά ενεργή ανθρωπίνως;</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Κατ’ αρχάς αυτό φαίνεται. Άλλα καί αν είχε διάθεση νά κάνη αυτό πού μπορούσε νά κάνη καί δέν το έκανε, γιατί κάτι τον εμπόδισε, ό Θεός θά τον βοηθήση σέ μιά δύσκολη στιγμή<strong>. Αν όμως δέν εΐχε διάθεση, ενώ είχε κουράγιο, ό Θεός δέν θά βοηθήση.</strong> Σού λένε λ.χ. νά βάζης τό βράδυ τον σύρτη στην πόρτα καί εσύ δέν τον βάζεις, γιατί βαριέσαι, και λες ότι θά φυλάξη ό Θεός. Δέν είναι ότι έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό και δέν βάζεις τον σύρτη, αλλά δέν τον βάζεις, γιατί βαριέσαι. Πώς νά βοηθήση τότε ό Θεός; Νά βοηθήση δηλαδή τον τεμπέλη; Όταν λέω σε έναν νά βάλη τον σύρτη και δέν τόν βάζη, και μόνο γιά τήν παρακοή του θέλει τιμωρία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ό,τι μπορεί νά κάνη κανείς ανθρωπίνως,</strong> πρέπει νά το κάνη και ό,τι δέν μπορεί, νά το άφήνη στον Θεό. Και αν κάνη λίγο περισσότερο άπό ό,τι μπορεί, όχι όμως άπό εγωισμό αλλά άπό φιλότιμο, γιατί νομίζει ότι δέν έξήντλησε αυτό πού μπορεί νά κάνη ανθρωπίνως, πάλι το βλέπει ό Θεός και συγκινείται. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ό Θεός, γιά νά βοηθήση, θέλει και τήν δική μας προσπάθεια. Βλέπεις, ό Νώε εκατό χρόνια παιδευόταν νά φτιάξη τήν Κιβωτό.</strong> Πριόνιζαν τά ξύλα μέ ξύλινα πριόνια. Έβρισκαν άλλα ξύλα πιό σκληρά και τά έφτιαχναν πριόνια. Δέν μπορούσε τάχα νά κάνη κάτι ό Θεός, ώστε νά τελείωση γρήγορα ή Κιβωτός; Τους είπε όμως πώς νά τήν φτιάξουν και μετά τους έδινε δυνάμεις. Γι” αυτό νά κάνουμε ό,τι μπορούμε εμείς, γιά νά κάνη και ό Θεός ό,τι εμείς δέν μπορούμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ήρθε κάποιος στο Καλύβι και μού είπε:</strong> «Γιατί οι καλόγεροι κάθονται εδώ και δέν πάνε στον κόσμο, νά βοηθήσουν τόν λαό;». «Αν πήγαιναν έξω στον κόσμο, νά βοηθήσουν τόν λαό, τού είπα, θά έλεγες γιατί οί καλόγεροι γυρίζουν στον κόσμο. Τώρα πού δέν πάνε-, λές γιατί δέν πάνε». Ύστερα μού λέει: </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Γιατί οί καλόγεροι πηγαίνουν στους γιατρούς και δέν τους βοηθάει ό Χριστός τους και ή Παναγία τους νά γίνουν καλά;».</strong> «Αυτήν τήν ερώτηση, τού λέω, μού τήν έκανε και ένας Εβραίος γιατρός». «Αυτός δέν είναι Εβραίος», μού λέει ένας πού ήταν μαζί του. «Δέν έχει σημασία πού δέν είναι Εβραίος, τού λέω. Αυτή ή ερώτηση Εβραίου είναι. Και θά σας πώ τήν απάντηση πού έδωσα στον Εβραίο, αφού είναι όμοια ή περίπτωση. Έσύ, σαν Εβραίος πού είσαι, του είπα, έπρεπε να ξέρης άπ” έξω την Παλαιά Διαθήκη. Εκεί στον Προφήτη Ησαΐα αναφέρει ότι ό Θεός χάρισε στον βασιλιά Έζεκία, επειδή ήταν πολύ καλός, ακόμη δεκαπέντε χρόνια ζωής. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έστειλε τόν Προφήτη Ησαΐα και είπε στον βασιλιά: Ό Θεός σοϋ χαρίζει ακόμη δεκαπέντε χρόνια ζωής, γιατί διέλυσες τά άλση των ειδωλολατρών. Και γιά τήν πληγή σου – ο βασιλιάς είχε και μιά πληγή – <strong>είπε ό Θεός νά βάλης επάνω μιά τσαπέλλα σύκα,</strong> καί θά γίνης καλά! Άφού ό Θεός τοϋ χάρισε δεκαπέντε χρόνια ζωής, δέν μπορούσε νά θεραπεύση καί εκείνη τήν πληγή; Εκείνη όμως γιατρευόταν με μιά τσαπέλλα σύκα». Πράγματα πού γίνονται άπό τους ανθρώπους νά μήν τά ζητάμε άπό τόν Θεό. Νά ταπεινωνώμαστε στους ανθρώπους καί νά ζητάμε τήν βοήθεια τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μέχρις ενός σημείου θά ένεργήση ό άνθρωπος ανθρωπίνως καί μετά θά άφεθή στον Θεό.</strong> Είναι εγωιστικό νά προσπαθή νά βοηθήση κανείς σε κάτι πού δέν γίνεται ανθρωπίνως. Σέ πολλές περιπτώσεις πού επιμένει ό άνθρωπος νά βοηθήση, βλέπω ότι είναι άπό ενέργεια του πειρασμού, γιά νά τόν άχρηστέψη. <strong>Έγώ, όταν βλέπω ότι δέν βοηθιέται μιά κατάσταση ανθρωπίνως –</strong> λίγο-πολύ καταλαβαίνω μέχρι ποιο σημείο μπορεί νά βοηθήση ό άνθρωπος καί άπό ποιο σημείο καί μετά πρέπει νά τ’ άφήση στον Θεό -, τότε υψώνω τά χέρια στον Θεό, ανάβω καί δυο λαμπάδες, αφήνω το πρόβλημα στον Θεό καί αμέσως τακτοποιείται. Ό Θεός ξέρει ότι δέν το κάνω άπό τεμπελιά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γι’ αυτό, όταν μας ζητούν βοήθεια, πρέπει νά διακρίνουμε καί νά βοηθούμε σέ όσα μπορούμε. Σέ όσα όμως δέν μπορούμε, νά βοηθούμε έστω με μιά ευχή ή μέ το νά τά αναθέτουμε μόνο στον Θεό· καί αυτό είναι μιά μυστική προσευχή.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ό Θεός είναι φύσει αγαθός και για το καλό μας φροντίζει πάντα, και όταν του ζητήσουμε κάτι, θα μας το δώση, εάν είναι γιά το καλό μας. Ό,τι είναι απαραίτητο γιά την σωτηρία της ψυχής μας καί γιά τήν σωματική μας συντήρηση, ό Θεός θά μας το δώση πλουσιοπάροχα καί θά έχουμε τήν ευλογία Του. Ο,τι μας στερεί, είτε γιά νά μας δοκιμάση είτε γιά νά μας προφύλαξη, όλα νά τά δε-χώμαστε με χαρά, άλλα καί νά τά μελετούμε, γιά νά ωφελούμαστε. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ξέρει πότε καί πώς νά οίκονομάη το πλάσμα Του. Βοηθάει με τον τρόπο Του τήν ώρα πού χρειάζεται.</strong> Πολλές φορές όμως τό αδύνατο πλάσμα Του αδημονεί, γιατί τό θέλει εκείνη τήν ώρα πού τό ζητάει, σάν τό μικρό παιδί πού ζητάει τό κουλούρι από τήν μάνα του άψητο καί δέν κάνει υπομονή νά ψηθή. Έμεΐς θά ζητάμε, θά κάνουμε υπομονή καί ή Καλή μας Μητέρα ή Παναγία, όταν είναι έτοιμο, θά μάς τό δώση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>– Γέροντα, οι Άγιοι πότε βοηθούν;</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Όποτε χρειάζεται νά βοηθήσουν, όχι όποτε νομίζουμε εμείς ότι χρειάζεται νά βοηθήσουν. Βοηθούν δηλαδή, όταν αυτό μάς ώφελή. Κατάλαβες; Ένα παιδί π.χ. ζητάει άπό τόν πατέρα του μοτοσακό, άλλα ό πατέρας του δέν τού παίρνει. Τό παιδί τού λέει: «Τό θέλω τό μοτοσακό, γιατί κουράζομαι νά πηγαίνω με τά πόδια, παιδεύομαι».<strong> Ό πατέρας του όμως δέν τού παίρνει μοτοσακό,</strong> γιατί φοβάται μή σκοτωθή. «Θά σου πάρω αργότερα αυτοκίνητο», τού λέει. Βάζει λοιπόν χρήματα στην Τράπεζα καί, όταν μαζευτούν, θά τού πάρη αυτοκίνητο. Έτσι καί οί Άγιοι ξέρουν πότε πρέπει νά μάς βοηθήσουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>– Γέροντα, τό έλεος τού Θεού πώς τό νιώθουμε;</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Τό έλεος τού Θεού είναι ή θεία παρηγοριά πού νιώθουμε μέσα μας. Τά φέρνει έτσι ό Θεός, ώστε νά μήν άναπαυώμαστε στην ανθρώπινη παρηγοριά καί νά καταφεύγουμε στην θεία. Βλέπεις, οι Έλληνες λ.χ. της Αυστραλίας, επειδή βρέθηκαν τελείως μόνοι τους, πλησίασαν τόν Θεό περισσότερο από άλλους ξενιτεμένους, όπως της Γερμανίας, πού ήταν πιό κοντά στην πατρίδα καί βρήκαν εκεί καί άλλους Έλληνες. Ή δυσκολία πολύ τους βοήθησε να γαντζωθούν στον Θεό. <strong>Όλοι ξεκίνησαν μέ μια βαλίτσα,</strong> βρέθηκαν μακριά από τήν πατρίδα, μακριά άπό τους συγγενείς- έπρεπε νά βρουν δουλειά, νά βρουν δάσκαλο γιά τά παιδιά τους κ.λπ., χωρίς βοήθεια άπό πουθενά. <strong>Γι” αυτό στράφηκαν στον Θεό καί κράτησαν τήν πίστη τους. Ένώ στην Ευρώπη οι Έλληνες πού δεν είχαν αυτές τις δυσκολίες, δέν έχουν αυτήν τήν σχέση μέ τόν Θεό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ</em></span><br /><span style="font-size:12pt;"><em>ΛΟΓΟΙ Β’ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ</em></span></p></div>Άγιος Παΐσιος: Η Απομάκρυνση από τον Θεό είναι Κόλαση...https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/einai-kolash2020-09-13T18:54:25.000Z2020-09-13T18:54:25.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7918010671?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άγιος Παΐσιος: Η Απομάκρυνση από τον Θεό είναι Κόλαση...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><span lang="el-gr" xml:lang="el-gr"><strong>Δ</strong></span>εν θυμάμαι μέρα να μην έχει παρηγοριά θεϊκή. Διακοπές γίνονται μερικές φορές και τότε νιώθω άσχημα, και έτσι μπορώ να καταλάβω <strong>πόσο άσχημα ζουν οι περισσότεροι άνθρωποι</strong> που είναι απαρηγόρητοι, γιατί είναι απομακρυσμένοι από τον Θεό. <strong>Όσο απομακρύνεται κανείς από τον Θεό, τόσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μπορεί να μην έχει κανείς τίποτα, άμα έχει τον Θεό, δεν θέλει τίποτε! Αυτό είναι! Ενώ, αν τα έχει όλα, άμα δεν έχει τον Θεό, είναι μέσα του βασανισμένος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γι’ αυτό, όσο μπορεί κανείς, να πλησιάσει τον Θεό,</strong> Μόνον κοντά στον Θεό βρίσκει κανείς την πραγματική και αιώνια χαρά. Φαρμάκι γευόμαστε, όταν ζούμε μακριά από τον γλυκύ Ιησού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν ο άνθρωπος από παλιάνθρωπος γίνει άνθρωπος, βασιλόπουλο,</strong> τρέφεται με την θεία ηδονή, με την ουράνια γλυκύτητα, και νιώθει την παραδεισένια αγαλίαση, αισθάνεται από ‘δω ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου. Από την μικρή παραδεισένια χαρά καθημερινά προχωράει στην μεγαλύτερη και αναρωτιέται αν υπάρχει κάτι ανώτερο στον Παράδεισο από αυτό που ζει εδώ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι τέτοια η κατάσταση που ζει που δεν μπορεί να κάνει καμμιά εργασία. <strong>Τα γόνατά του λυγίζουν σαν λαμπάδες από την θεία εκείνη θερμότητα και γλυκύτητα</strong>, η καρδιά του σκιρτάει και πάει να σπάσει τους τσατμάδες, για να φύγει γιατί η γη και τα γήινά της φαίνονται χαμένα πράγματα. Ο άνθρωπος πρώτα είχε επικοινωνία με τον Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά όμως, <strong>όταν απομακρύνθηκε από την Χάρη του Θεού,</strong> ήταν σαν έναν που ζούσε μέσα σε παλάτι και ύστερα βρέθηκε για πάντα έξω από το παλάτι και το έβλεπε από μακριά και έκλαιγε. Όπως το παιδάκι, όταν απομακρυνθεί από την μάνα του, υποφέρει, έτσι και ο άνθρωπος, όταν απομακρυνθεί από τον Θεό, υποφέρει, βασανίζεται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η <strong>απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό είναι κόλαση</strong>. Ο διάβολος κατόρθωσε να απομακρύνει τους ανθρώπους τόσο πολύ από τον Θεό, ώστε να φθάσουν στο σημείο να λατρεύουν τα αγάλματα και να θυσιάζουν τα παιδιά τους στα αγάλματα. Φοβερό! Και που τους βρίσκουν τόσους θεούς οι δαίμονες! Θεός Χαμώς!… Μόνον το όνομά του να ακούσεις, φθάνει!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο πιο βασανισμένος όμως είναι ο διάβολος</strong>, γιατί είναι ο πιο απομακρυσμένος από τον Θεό, από την αγάπη. Αλλά, αν φύγει η αγάπη, μετά είναι κόλαση. Αντίθετό της αγάπης τι είναι; Η κακία, κακία ίσον βάσανο. Ένας που είναι απομακρυσμένος από τον Θεό, δέχεται την δαιμονική επίδραση. Ενώ αυτός που είναι κοντά στον Θεό, δέχεται την θεία Χάρη. Όποιος έχει</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Χάρη Θεού, θα του δοθεί και άλλη. και όποιος έχει λίγη και την περιφρονεί, θα του αφαιρεθεί και αυτή. η Χάρις του Θεού λείπει από τους σημερινούς ανθρώπους, γιατί με την αμαρτία πετάνε και την λίγη που έχουν. <strong>Και όταν φύγει η θεία Χάρις, ορμούν όλοι οι δαίμονες μέσα στον άνθρωπο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ανάλογα με την απομάκρυνσή τους από τον Θεό οι άνθρωποι αισθάνονται σ’ αυτήν την ζωή στενοχώρια και στην άλλη ζωή θα ζουν την αιώνια στενοχώρια. Γιατί από αυτήν την ζωή γεύεται κανείς, σε κάποιο βαθμό, ανάλογα με το πόσο ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου. <strong>Ή θα ζήσουμε ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου από εδώ, και θα πάμε και στον Παράδεισο</strong>, ή θα ζήσουμε ένα μέρος της κολάσεως και Θεός φυλάξοι! θα πάμε στην κόλαση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παράδεισος ίσον καλοσύνη.. Κόλαση ίσον κακωσύνη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κάνει κανείς μία καλοσύνη, αισθάνεται χαρά. Κάνει μία στραβοξυλιά, υποφέρει.</strong> Όσο περισσότερο καλό κάνει, τόσο περισσότερο αγάλλεται. Όσο περισσότερο κακό κάνει, τόσο περισσότερο υποφέρει η ψυχή του. ο κλέφτης νιώθει χαρά; δεν νιώθει χαρά. Ενώ αυτός που κάνει καλοσύνες νιώθει χαρά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και να βρει κανείς κάτι στον δρόμο, αν το κρατήσει και πει ότι είναι δικό του, ανάπαυση δεν θα έχει!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ούτε ξέρει σε ποιόν ανήκει ούτε αδίκησε κάποιον ούτε το κλέβει, και όμως δεν αναπαύεται. Πόσο μάλλον να το κλέψει! Ακόμη και όταν κανείς λαμβάνει, πάλι δεν νιώθει την χαρά που νιώθει όταν δίνη.</span></p>
<div class="code-block code-block-6">
<h3><span style="font-size:12pt;"><em>Πόσο μάλλον όταν κλέβει ή όταν αδικεί, να νιώθει χαρά! Γι’ αυτό, βλέπεις, οι άνθρωποι με την αδικία τι πρόσωπα έχουν, τι γκριμάτσες κάνουν!</em></span></h3>
</div></div>(Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης)- Γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει, αφού ξέρει τις ανάγκες μας;https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/anagkes2020-08-31T19:03:03.000Z2020-08-31T19:03:03.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7756307680?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em> (Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης)- Γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει, αφού ξέρει τις ανάγκες μας; ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γέροντα, γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάει ,αφού ξέρει τις ανάγκες μας; ....</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>– Γιατί υπάρχει ελευθερία. Και μάλιστα, όταν πονάμε για τον πλησίον μας και Τον παρακαλούμε να τον βοηθήση,</strong> πολύ συγκινείται ο Θεός ,γιατί τότε επεμβαίνει, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο. Ο Θεός έχει όλη την καλή διάθεση να βοηθήση τους ανθρώπους που υποφέρουν. Για να τους βοηθήση όμως, πρέπει κάποιος να Τον παρακαλέση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί, αν βοηθήση κάποιον ,χωρίς κανείς να Τον παρακαλέση, τότε ο διάβολος θα διαμαρτυρηθεί και θα πη: « Γιατί τον βοηθάς και παραβιάζεις το αυτεξούσιο;<strong> Αφού είναι αμαρτωλός, ανήκει σε εμένα » . Εδώ βλέπει κανείς και την μεγάλη πνευματική αρχοντιά του Θεού,</strong> που ούτε στον διάβολο δίνει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί. Για αυτό θέλει να Τον παρακαλούμε, για να επεμβαίνη – και θέλει ο Θεός να επεμβαίνη αμέσως, αν είναι για το καλό μας – , και να βοηθάη τα πλάσματά Του ανάλογα με τις ανάγκες τους. Για τον κάθε άνθρωπο ενεργεί ξεχωριστά, όπως συμφέρει στον καθέναν καλύτερα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Θεός λοιπόν αλλά και οι Άγιοι για να βοηθήσουν ,πρέπει ο ίδιος ο άνθρωπος να το θέλη και να το ζητά ,αλλιώς δεν επεμβαίνουν. Ο Χριστός ρώτησε τον παράλυτο: « Θέλεις υγιής γενέσθαι; »</strong> . Αν δεν θέλη ο άνθρωπος ,το σέβεται ο Θεός. Αν κάποιος δεν θέλη να πάη στον παράδεισο, ο Θεός δεν τον παίρνει. Εκτός αν ήταν αδικημένος και είχε άγνοια, οπότε δικαιούται την θεία βοήθεια. Διαφορετικά , δεν θέλει να επέμβη ο Θεός. Ζητά κανείς βοήθεια και ο Θεός και οι Άγιοι την δίνουν. Μέχρι να ανοιγοκλείσης τα μάτια σου ,έχουν κιόλας βοηθήσει. Μερικές φορές δεν προλαβαίνεις ούτε να τα ανοιγοκλείσης . Τόσο γρήγορα βρίσκεται ο Θεός δίπλα σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">« Αιτείτε και δοθήσεται » , <strong>λέει η Γραφή. Αν δεν ζητάμε βοήθεια από τον Θεό ,</strong> θα σπάζουμε τα μούτρα μας. Ενώ, όταν ζητάμε την θεία βοήθεια , ο Χριστός μας δένει με ένα σχοινάκι και μας συγκρατεί. Φυσάει ο αέρας από εδώ-εκεί ,αλλά, επειδή είμαστε δεμένοι, δεν κινδυνεύουμε. Όταν όμως ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει ότι ο Χριστός είναι που τον κρατάει, λύνεται πλέον από το σχοινάκι και τον χτυπούν οι άνεμοι από δω κι από κει και ταλαιπωρείται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να ξέρετε, μόνον τα πάθη και οι αμαρτίες είναι δικές μας . Ό,τι καλό κάνουμε είναι από τον Θεό, ό,τι ανοησίες κάνουμε είναι δικές μας. Λίγο η Χάρις του Θεού να μας αφήση, τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε.<strong> Όπως στην φυσική ζωή</strong> , λίγο το οξυγόνο να μας πάρη ο Θεός ,αμέσως θα πεθάνουμε, έτσι και στην πνευματική ζωή , λίγο αν μας αφαιρέση την θεία Χάρη, πάει, χαθήκαμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μια φορά ένιωθα στην προσευχή μια αγαλίαση. Ώρες στεκόμουν όρθιος και δεν ένιωθα καθόλου κούραση .</strong> Όσο προσευχόμουν, ένιωθα μια γλυκιά ξεκούραση ,κάτι που δεν μπορώ να το εκφράσω. Ύστερα μου πέρασε ένας λογισμός ανθρώπινος : Επειδή μου λείπουν δυο πλευρά και εύκολα κρυώνω, σκέφθηκα, για να μην χάσω αυτήν την κατάσταση και να προχωρήσω όσο πάει, να πάρω ένα σάλι, να τυλιχθώ, μήπως αργότερα κρυώσω. Μόλις δέχθηκα αυτόν τον λογισμό,<strong> αμέσως σωριάστηκα κάτω.</strong> Έμεινα πεσμένος κάτω μισή ώρα περίπου και μετά μπόρεσα να σηκωθώ να πάω στο κελλί να ξαπλώσω. Προηγουμένως ,όσο προχωρούσα στην προσευχή ,ένιωθα σαν ένα πούπουλο , ένα ελάφρωμα ,μια αγαλίαση, που δεν εκφράζεται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μόλις όμως δέχθηκα αυτόν τον λογισμό, σωριάσθηκα κάτω. Αν έφερνα έναν υπερήφανο λογισμό και έλεγα λ.χ.</strong> « ζήτημα είναι ,αν υπάρχουν δύο-τρεις σε τέτοια κατάσταση » , τότε είναι που θα πάθαινα ζημιά. Σκέφθηκα ανθρώπινα ,όπως σκέφτεται ο κουτσός να πάρη τα δεκανίκια του , όχι δαιμονικά. Ήταν ένας φυσικός λογισμός , αλλά και πάλι είδες τι έπαθα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το μόνο που έχει ο άνθρωπος είναι μια διάθεση και ανάλογα με αυτήν τον βοηθάει ο Θεός.</strong> Για αυτό λέω, όσα αγαθά έχουμε είναι δώρα του Θεού. Τα έργα μας είναι μηδέν και οι αρετές μας είναι μια συνέχεια από μηδενικά. Εμείς θα προσπαθούμε να προσθέτουμε συνέχεια μηδενικά και να παρακαλούμε τον Χριστό να βάλη την μονάδα στην αρχή, για να γίνουμε πλούσιοι. Εάν δεν βάλη τη μονάδα ο Χριστός στην αρχή, χαμένος ο κόπος.</span></p></div>Άγιος Παϊσιος: Η απομάκρυνση από τον ΘΕΟ είναι Κόλαση! Μπορεί να μην έχει κανείς τίποτα, άμα έχει τον Θεό, δεν θέλει τίποτε!https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/kolash2020-08-27T18:36:09.000Z2020-08-27T18:36:09.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7640002900?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άγιος Παϊσιος: Η απομάκρυνση από τον ΘΕΟ είναι Κόλαση! Μπορεί να μην έχει κανείς τίποτα, άμα έχει τον Θεό, δεν θέλει τίποτε! ....</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Δεν θυμάμαι μέρα να μην έχει ζεστασιά θεϊκή...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διακοπές γίνονται μερικές φορές και τότε νιώθω άσχημα, και αύτως μπορώ να καταλάβω πόσο άσχημα ζουν οι περισσότεροι άνθρωποι που είναι απαρηγόρητοι, διότι είναι απομακρυσμένοι από τον Θεό. Όσο απομακρύνεται κανείς από τον Θεό, τόσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ, ΑΜΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΙΠΟΤΕ! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ!</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ενώ, αν τα έχει όλα, άμα δεν έχει τον Θεό, είναι μέσα του βασανισμένος. Γι’ αυτό, όσο μπορεί κανείς, να πλησιάση τον Θεό, Μόνον έγγιστα στον Θεό βρίσκει κανείς την πραγματική και αιώνια τέρψη. Φαρμάκι γευόμαστε, όταν ζούμε μακριά από τον γλυκύ Ιησού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν ο άνθρωπος από παλιάνθρωπος</strong> γίνει άνθρωπος, βασιλόπουλο, τρέφεται με την θεία ηδοσύνη, με την ουράνια ευχαρίστηση, και νιώθει την παραδεισένια αγαλίασει, αισθάνεται από ‘δω ένα περιοχή της χαράς του Παραδείσου. Από την μικρή παραδεισένια χαρμονή καθημερινά προχωράει στην μεγαλύτερη και αναρωτιέται αν υπάρχει κάτι ανώτερο στον Παράδεισο από αυτό που ζει επιτοπίως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι τέτοια η κατάσταση που ζει, που δεν μπορεί να κάνει καμιά διατριβή. Τα γόνατά του λυγίζουν <strong>σαν λαμπάδες από την θεία εκείνη θερμότητα</strong> και ηδύτητα, η καρδιά του σκιρτάει και πάη να σπάσει τους τσατμάδες , για να φύγει, επειδή η γη και τα γήινά της φαίνονται χαμένα πράγματα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο άνθρωπος πρώτα είχε επικοινωνία με τον Θεό. Μετά μολαταύτα, όταν απομακρύνθηκε από την Χάρη του Θεού, ήταν σαν έναν που ζούσε μέσα σε παλάτι και έπειτα βρέθηκε για πάντα έξω από το παλάτι και το έβλεπε από μακριά και έκλαιγε. Όπως το παιδάκι, όταν απομακρυνθει από την μάνα του, υποφέρει, αύτως και ο άνθρωπος, όταν απομακρυνθει από τον Θεό, υποφέρει, βασανίζεται. Η αλάργεμα του ανθρώπου από τον Θεό είναι κόλαση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο σατανάς κατόρθωσε να απομακρύνει τους ανθρώπους τόσο πολύ από τον Θεό,</strong> επομένως να φθάσουν στο σημείο να λατρεύουν τα αγάλματα και να θυσιάζουν τα παιδιά τους στα αγάλματα. Φοβερό! Και που τους βρίσκουν τόσους θεούς οι δαίμονες! Θεός Χαμος !… Μόνον το όνομά του να ακούσεις, φθάνει!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο ΠΙΟ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΣ ΜΟΛΑΤΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ,</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">επειδή είναι ο πιο απομακρυσμένος από τον Θεό, από την αφοσίωση. Αλλά, αν φύγη η προσήλωση, έπειτα είναι κόλαση. Αντίθετό της αγάπης τί είναι; Η κακία, κακία ίσον βάσανο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ένας που είναι απομακρυσμένος από τον Θεό,</strong> δέχεται την δαιμονική επίδραση. Ενώ αυτός που είναι έγγιστα στον Θεό, δέχεται την θεία Χάρη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όποιος έχει Χάρη Θεού, θα του δοθεί και άλλη και όποιος έχει λίγη και την περιφρονεί, θα του αφαιρεθεί και αυτή η Χάρις του Θεού λείπει από τους σημερινούς ανθρώπους, διότι με την αμαρτία πετάνε και την λίγη που έχουν. Και όταν φύγει η θεία Χάρις, ορμούν όλοι οι δαίμονες μέσα στον άνθρωπο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ανάλογα με την απομάκρυνσή τους από τον Θεό οι άνθρωποι αισθάνονται σ’ αυτήν την ζωή λύπη και στην άλλη ζωή θα ζουν την αιώνια μαράζι. Γιατί από αυτήν την ζωή γεύεται κανείς, <strong>σε κάποιο βαθμό, ανάλογα με το πόσο ζει σύμφωνα με το έφεση του Θεού,</strong> ένα χώρος της χαράς του Παραδείσου. Ή θα ζήσουμε ένα τόπος της χαράς του Παραδείσου από επιτοπίως, και θα πάμε και στον Παράδεισο,, ή θα ζήσουμε ένα τόπος της κολάσεως και – Θεός φυλάξοι! – θα πάμε στην κόλαση. Παράδεισος ίσον καλοσύνη..</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κόλαση ίσον κακωσύνη. Κάνει κανείς μία καλοσύνη,</strong> αισθάνεται ευχαρίστηση. Κάνει μία στραβοξυλιά, υποφέρει. Όσο περισσότερο καλό κάνει, τόσο περισσότερο αγάλλεται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όσο περισσότερο κακό κάνει, τόσο περισσότερο υποφέρει η ψυχή του. ο κλέφτης νιώθει χαρά; δεν νιώθει τέρψη. Ενώ αυτός που κάνει καλοσύνες νιώθει ηδονή. Και να βρει κανείς κάτι στον δρόμο, αν το κρατήσει και πει ότι είναι δικό του, ανάπαυση δεν θα έχει!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ούτε ξέρει σε ποιόν ανήκει ούτε αδίκησε κάποιον ούτε το κλέβει, και μολαταύτα δεν αναπαύεται. Πόσο μάλλον να το κλέψει! Ακόμη και όταν κανείς λαμβάνει,</strong> πάλι δεν νιώθει την ευχαρίστηση που νιώθει όταν σβούρισμα. Πόσο μάλλον όταν κλέβει ή όταν αδικεί, να νιώθει χαρά! Γι’ αυτό, βλέπεις, οι άνθρωποι με την ανομία τί πρόσωπα έχουν, τί γκριμάτσες κάνουν!</span></p></div>Άγιος Παΐσιος : Εκκλησιάζεσαι καθόλου; Εξομολογήθηκες;. Όχι. Ήρθα να με κάνεις καλά…https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/irtha-na-me-kaneis-kala2020-08-11T06:14:36.000Z2020-08-11T06:14:36.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4840581657?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άγιος Παΐσιος : Εκκλησιάζεσαι καθόλου; Εξομολογήθηκες;. Όχι. Ήρθα να με κάνεις καλά…</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Πόσοι έρχονται και ζητούν να τους βοηθήσω σε κάποιο πρόβλημα τους, και ούτε εξομολογούνται ούτε εκκλησιάζονται!...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έχουν απομακρυνθεί οι άνθρωποι από το μυστήριο της εξομολογήσεως, γι’ αυτό και πνίγονται από τους λογισμούς και τα πάθη.<br /></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πόσοι έρχονται και ζητούν να τους βοηθήσω σε κάποιο πρόβλημα τους, και ούτε εξομολογούνται ούτε εκκλησιάζονται!</strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Εκκλησιάζεσαι καθόλου;», τους ρωτάω. «Όχι», μου λένε. «Εξομολογήθηκες καμιά φορά;». «Όχι. Ήρθα να με κάνης καλά». «Μα πως;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να μετανοήσης για τα σφάλματά σου, να εξομολογήσαι, να εκκλησιάζεσαι, να κοινωνάς, όταν έχης ευλογία από τον πνευματικό σου, και εγώ θα κάνω προσευχή να γίνης καλά. <strong>Ξεχνάς ότι υπάρχει και άλλη ζωή και πρέπει να ετοιμασθούμε για ‘κεί;».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Κοίταξε, πάτερ, αυτά που λες, εκκλησίες, άλλη ζωή κ.λπ., εμένα δεν με απασχολούν. Αυτά είναι παραμύθια. Έχω πάει σε μάγους, σε μέντιουμ και δεν μπόρεσαν να με κάνουν καλά. Έμαθα ότι εσύ μπορείς να με κάνης καλά». Άντε τώρα!</span></p>
<p><br /><span style="font-size:12pt;"><strong>Τους μιλάς για εξομολόγηση, για την μέλλουσα ζωή, και σου λένε «αυτά είναι παραμύθια»,</strong> και από την άλλη μεριά: «Βοήθησέ με, παίρνω χάπια». Εμ πως, με μαγικό τρόπο θα γίνουν καλά;</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και βλέπεις, πολλοί, ενώ έχουν προβλήματα που τα προκάλεσαν οι αμαρτίες τους,</strong> δεν πηγαίνουν στον πνευματικό που μπορεί να τους βοηθήση θετικά, αλλά καταλήγουν να εξομολογούνται στους ψυχολόγους. </span><span style="font-size:16px;">Λένε το ιστορικό τους, τους συμβουλεύονται για τα προβλήματά τους και, αν έχουν να περάσουν ένα ποτάμι, τους ρίχνουν μέσα και ή πνίγονται ή βγαίνουν, αλλά που βγαίνουν…</span><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ενώ, αν πάνε να εξομολογηθούν στον πνευματικό, θα περάσουν στην άλλη όχθη από την γέφυρα άνετα,</strong> γιατί με το μυστήριο της εξομολογήσεως ενεργεί η Χάρις του Θεού και λυτρώνονται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> “Γέροντος Παϊσίου! Λόγοι”</em></span></p></div>Άγιος Παΐσιος: Καθήκον σου η υπεράσπιση της Ορθοδοξίας...https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/orthodoxias2020-08-05T15:13:33.000Z2020-08-05T15:13:33.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5141287892?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Άγιος Παΐσιος: Καθήκον σου η υπεράσπιση της Ορθοδοξίας...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Άλλο το να αντιδράσεις, για να υπερασπισθείς σοβαρά πνευματικά θέματα, θέματα που αφορούν την πίστη μας...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Θ</span>υμός και Ορθοδοξία.</strong> Αν κάποιον τον αδικούν ή τον κοροϊδεύουν, αυτόν πρέπει οι άλλοι να τον υπερασπίζονται, για το δίκιο, όχι για προσωπικό τους συμφέρον. Άλλο το να αντιδράσεις, για να υπερασπισθείς σοβαρά πνευματικά θέματα…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Θυμός και Ορθοδοξία</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">-Γέροντα, λέει σε ένα τροπάριο: «<strong>Θυμόν κινήσαντες τον δικαιότατον</strong>». Ποιος θυμός είναι δικαιότατος;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Όταν αδικούνται άλλοι και φωνάζει κανείς και θυμώνει από <strong>πόνο πραγματικό</strong>, τότε είναι «δικαιότατος ο θυμός».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν αδικείται ο ίδιος και θυμώνει, τότε <strong>δεν είναι καθαρός ο θυμός</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν βλέπεις έναν να υποφέρει για Ιερά πράγματα, αυτός έχει θείο ζήλο. Από αυτό μπορείς να καταλάβεις και τον δια Χριστόν σαλό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν πάρεις λ.χ. μία εικόνα και την βάλεις μπροστά του ανάποδα, θα τιναχθεί επάνω ο διά Χριστόν σαλός έτσι του κάνεις τεστ.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Υπάρχει δηλαδή και δικαία, θεία αγανάκτηση, και μόνον αυτή η αγανάκτηση δικαιολογείται στον άνθρωπο.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Μωυσής όταν είδε τον λαό να θυσιάζει στο χρυσό μοσχάρι, αγανάκτησε και πέταξε κάτω τις πλάκες με τις εντολές που του έδωσε ο Θεός, και έσπασαν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Φινεές, ο εγγονός του αρχιερέα Ααρών, δυο φόνους έκανε και ο Θεός έδωσε εντολή από την γενιά του να βγαίνουν οι ιερείς του Ισραήλ!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν είδε τον Ισραηλίτη Ζαμβρί να αμαρτάνει με την Μαδιανίτιδα Χασβί μπροστά στον Μωυσή και σε όλους τους Ισραηλίτες, δεν κρατήθηκε σηκώθηκε από την συναγωγή και τους φόνευσε, και έτσι σταμάτησε η οργή του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν δεν τους σκότωνε και τους δυο</strong>, θα έπεφτε οργή Θεού σε όλον τον λαό του Ισραήλ. Φοβερό!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εγώ όταν διαβάζω στο Ψαλτήρι τον στίχο «Καὶ ἐστη Φινεὲς καὶ ἔξιλασατο, καὶ ἔκοπασεν ἢ θραϋσις», ασπάζομαι πολλές φορές το όνομα του.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Αλλά και ο Χριστός, όταν είδε να πουλούν μέσα στο περίβολο του Ναού βόδια, πρόβατα, περιστέρια, και τους κερματιστές να ανταλλάσουν χρήματα, πήρε το φραγγέλιο και τους έδιωξε.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Ένας πνευματικός άνθρωπος, όταν πάει με αγανάκτηση να υπερασπίσει τον εαυτό του για ένα ατομικό του θέμα, <strong>αυτό είναι καθαρά εγωιστικό</strong>. Είναι ενέργεια του πειρασμού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δέχεται επιδράσεις δαιμονικές εξωτερικές.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν κάποιον τον αδικούν ή τον κοροϊδεύουν, αυτόν πρέπει οι άλλοι να τον υπερασπίζονται, για το δίκιο, <strong>όχι για προσωπικό τους συμφέρον.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν ταιριάζει να μαλώνεις για τον εαυτό σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Άλλο το να αντιδράσεις, για να υπερασπισθείς σοβαρά πνευματικά θέματα, θέματα που αφορούν την πίστη μας, την Ορθοδοξία. Αυτό είναι καθήκον σου.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν σκέφτεσαι τους άλλους και αντιδράς για να τους βοηθήσεις, τότε αυτό είναι καθαρό, γιατί <strong>γίνεται από αγάπη.</strong></span></p></div>Ένα ακόμα θαύμα του Αγίου Παϊσίου...https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/thauma2020-07-29T19:35:04.000Z2020-07-29T19:35:04.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5410971499?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ένα ακόμα θαύμα του Αγίου Παϊσίου...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Την επομένη ημέρα και αφού έγιναν οι σχετικές εξετάσεις στο διαβαλκανικό διαβεβαίωσαν οι γιατροί...<br /></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Θ</span>αύματα Αγίου Παϊσίου – Ένα ακόμα θαύμα του Αγίου Παϊσίου! Ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα και αφού ανέβαιναν στα σκαλοπάτια κάτω από το κωδονοστάσι, τους συνάντησε με απορία μία Μοναχή όπου και τους ρώτησε με έκπληξη…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Θαύματα Αγίου Παϊσίου – Ένα ακόμα θαύμα του Αγίου Παϊσίου</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε καιρούς πλέον που οι άνθρωποι, ακόμη και Χριστιανοί, αποψυχούν από φόβου και προσδοκίας των επερχομένων τη οικουμένη, (Λουκ, 21, 26) και μία βαθιά αγωνία και απελπισία συνταράσσει τις ψυχές τους, μόλις πριν δύο μέρες περνώντας από την Κόνιτσα και συζητώντας με συγγενείς του Γέροντος Παϊσίου έμαθα για ένα πρόσφατο και συγκλονιστικό θαύμα που έλαβε χώρα στην Ιερά Μονή Σουρωτής από τον Γέροντα Παΐσιο.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Ίσως μου ξεφεύγουν πολλές λεπτομέρειες αλλά θα παραμείνω με λίγα λόγια στην ουσία των πραγμάτων ως εξής.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Πριν λίγο καιρό ασθένησε σοβαρά ένα μικρό παιδί στην βόρεια Ελλάδα. Οι ειδήμονες γιατροί αμέσως έστειλαν την οικογένεια και το παιδί στο διαβαλκανικό κέντρο στην Θεσσαλονίκη για να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Φθάνοντας<strong> (πριν 15 ημέρες περίπου)</strong> λοιπόν απελπισμένοι οι γονείς στην Θεσσαλονίκη για να επισκεφθούν την επόμενη μέρα το αναφερόμενο κέντρο σκέφθηκαν να περάσουν την παραμονή το απόγευμα από την Ιερά Μονή Σουρωτής προκειμένου να προσκυνήσουν τα Ιερά Λείψανα του Οσίου Αρσενίου και τον τάφο του π. Παϊσίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όμως εκείνη την ημέρα, μάλλον Τετάρτη, το Μοναστήρι μένει πλέον κλειστό για περισσότερη προσευχή, και έτσι η δοκιμαζόμενη οικογένεια βρήκε κλειστή την θύρα. Δεν πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και έ<strong>νας ηλικιωμένος Μοναχός με την μαγκουρίτσα του κατέβαινε από πάνω από τα δέντρα του πάρκιν της Μονής.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Γεια σας ευλογημένα! τους χαιρέτισε. <strong>Γιατί δεν μπαίνετε μέσα στο μοναστήρι;</strong></span><br /><span style="font-size:12pt;">-Μα είναι η πόρτα κλειστή.</span><br /><span style="font-size:12pt;">–<strong>Όχι βρε παιδιά, ανοιχτά είναι! άντε ανοίχτε.</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Και τούτη την φορά το πόμολο γύρισε και εισήλθαν έκπληκτοι και χαρούμενοι στην αυλή της Μονής.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα και αφού ανέβαιναν στα σκαλοπάτια κάτω από το κωδονοστάσι, τους συνάντησε με απορία μία Μοναχή όπου και τους ρώτησε με έκπληξη: «<strong>καλά πως μπήκατε μέσα; δεν είναι κλειστά;</strong>»</span><br /><span style="font-size:12pt;">-Όχι! ένας μοναχός μας άνοιξε και μας είπε να έρθουμε εδώ!</span><br /><span style="font-size:12pt;">-Ποιος Μοναχός; ρώτησε η Καλόγρια.</span><br /><span style="font-size:12pt;">-Ένας ηλικιωμένος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε δείχνοντάς τους η ευλαβής Μοναχή την φωτογραφία του π. Παϊσίου έμειναν με το στόμα ανοικτό διαπιστώνοντας πως αυτός ο Μοναχός ήταν που πριν λίγο τους προσήγαγε με βεβαιότητα μέσα στο ησυχαστήριο, όπως κάποιος βάζει τους καλεσμένους του στο δικό του σπίτι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Την επομένη ημέρα και αφού έγιναν οι σχετικές εξετάσεις στο διαβαλκανικό διαβεβαίωσαν οι γιατροί πως <strong>το παιδάκι είναι τελείως καθαρό και υγιή από κάθε αρρώστια!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Πρεσβύτερος Διονύσιος Ταμπάκης,</em></span><br /><span style="font-size:12pt;"><em>Ιερός Ναός Παναγίας Ναυπλίου. 9-7-2012</em></span></p></div>O Θεός να φωτίζει τους ανθρώπους στην Εκκλησία και αυτούς που κυβερνούνhttps://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/fotizei2020-07-18T23:15:21.000Z2020-07-18T23:15:21.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6996689878?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άγιος Παΐσιος: O Θεός να φωτίζει τους ανθρώπους στην Εκκλησία και αυτούς που κυβερνούν...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όσο μπορεί κανείς να γίνη σωστός Χριστιανός. Τότε θα έχη πνευματικό αισθητήριο. Λίγο-πολύ θα πονάη και την Ορθοδοξία και την Πατρίδα του και θα αισθάνεται και την υποχρέωση που έχει ως Έλληνας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οπότε από εκεί και πέρα, αν μάθη κάτι, ενδιαφέρεται, ανησυχεί,</strong> προσεύχεται. Αλλά αν πρέπη να του λένε: «Τώρα να ενδιαφερθής γι’ αυτό, ύστερα να ενδιαφερθής για εκείνο», θα είναι σαν μια τετράγωνη ρόδα που θέλει συνέχεια σπρώξιμο, για να προχωρήση. Σκοπός είναι να σπρώχνεται από μέσα ο άνθρωπος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε θα κυλάη όμορφα σαν στρόγγυλη ρόδα. Και αν γίνη σωστός Χριστιανός κανείς, σπρώχνεται από μέσα και μετά τον πληροφορεί ο Θεός πιο πολύ και από αυτόν που διαβάζει, και για περισσότερα πράγματα. Γνωρίζει όχι μόνον αυτά που γράφουν, αλλά και αυτά που σκέφτονται να γράψουν. Καταλάβατε; Έρχεται ο θείος φωτισμός και όλες οι ενέργειές του είναι φωτισμένες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τ<strong>έτοια κληρονομιά που μας έχει αφήσει ο Χριστός δεν έχουμε δικαίωμα να την εξαφανίσουμε στις μέρες μας. Θα δώσουμε λόγο στον Θεό. Εμείς, το μικρό αυτό έθνος, πιστέψαμε στον Μεσσία, μας δόθηκε η ευλογία να διαφωτίσουμε όλον τον κόσμο.</strong> Η Παλαιά Διαθήκη μεταφράσθηκε στην ελληνική γλώσσα εκατό χρόνια πριν από την έλευση του Χριστού. Οι πρώτοι Χριστιανοί τι τράβηξαν! κινδύνευε συνέχεια η ζωή τους. Τώρα τι αδιαφορία υπάρχει!…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ενώ ανώδυνα σήμερα, χωρίς να κινδυνεύη η ζωή μας, μπορούμε να διαφωτίσουμε τα έθνη, να γινώμαστε πιο αδιάφοροι; Αν σήμερα έχουμε λιγάκι ειρήνη, ξέρεις τι έχουν τραβήξει οι παλιοί; Ξέρεις πόσοι θυσιάσθηκαν; <strong>Τώρα τίποτε δεν θα είχαμε, αν δεν θυσιάζονταν εκείνοι.</strong> Και κάνω μια σύγκριση• πώς τότε, ενώ κινδύνευε η ζωή τους, κρατούσαν την πίστη τους, και πώς τώρα, χωρίς καμμιά πίεση, όλα τα ισοπεδώνουν! Όσοι δεν έχουν χάσει την εθνική τους ελευθερία, δεν καταλαβαίνουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τους λέω: «Ο Θεός να φυλάξη να μην έρθουν οι βάρβαροι και μας ατιμάσουν!» και μου λένε: «Και τι θα πάθουμε;» Ακούς κουβέντα; Άντε να λείψετε, χαμένοι άνθρωποι! Τέτοιοι είναι οι άνθρωποι σήμερα. Δωσ’ τους χρήματα, αυτοκίνητα, και δεν νοιάζονται ούτε για την πίστη ούτε για την τιμή ούτε για την ελευθερία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τ<strong>ην Ορθοδοξία μας σαν Έλληνες την οφείλουμε στον Χριστό και τους αγίους Μάρτυρες και Πατέρες της Εκκλησίας μας,</strong> και την ελευθερία μας την οφείλουμε στους ήρωες της Πατρίδας μας, που έχυσαν το αίμα τους για μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτήν την αγία κληρονομιά οφείλουμε να την τιμήσουμε και να την διατηρήσουμε και όχι να την εξαφανίσουμε στις μέρες μας. Είναι κρίμα να χαθή ένα τέτοιο έθνος! Και βλέπουμε τώρα, όπως πριν αρχίση ένας πόλεμος στέλνουν ατομικές προσκλήσεις, έτσι και ο Θεός με ατομικές προσκλήσεις μαζεύει ανθρώπους, για να κρατηθή κάτι και να σωθή το πλάσμα Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Δεν θα αφήση ο Θεός, αλλά πρέπει και εμείς να κάνουμε ό,τι μπορούμε ανθρωπίνως και για ό,τι δεν μπορούμε να κάνουμε ανθρωπίνως, να κάνουμε προσευχή να βοηθήση ο Θεός….</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν διαβάζω τον 28ο Ψαλμό που είναι «Γι’ αυτούς που κινδυνεύουν στην θάλασσα» , λέω: «Θεέ μου, και η στεριά, ο κόσμος όλος, έγινε χειρότερη θάλασσα, γιατί πνίγει τον κόσμο πνευματικά». Και όταν έρχεται κόσμος απογοητευμένος, τους διαβάζω τον 93ο και τον 36ο Ψαλμό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Θεός εκδικήσεων Κύριος, Θεός εκδικήσεων επαρρησιάσατο. Υψώθητι ο κρίνων την γήν,</strong> απόδος ανταπόδοσιν τοις υπερηφάνοις… Τον λαόν σου, Κύριε, εταπείνωσαν και την κληρονομίαν σου εκάκωσαν… Και εγένετο μοί Κύριος εις καταφυγήν και ο Θεός μου εις βοηθόν ελπίδος μου…». Δίνουν μεγάλη παρηγοριά! Με μία ματιά στον Ουρανό θα άλλαζαν τα πράγματα. Αλλά βλέπεις, δεν σκέφτονται τον Θεό σήμερα οι άνθρωποι. Γι’ αυτό δεν βρίσκεις ανταπόκριση, δεν μπορείς να συνεννοηθής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Συνέχεια παρακαλώ τον Θεό να παρουσιάση σωστούς ανθρώπους, Χριστιανούς, για να βοηθούν τον κόσμο, και τους σωστούς να τους κρατήση χρόνια. Να κάνουμε προσευχή να φωτίση ο Θεός να βγουν άλλοι, νέοι άνθρωποι, αγνοί, να βγουν Μακκαβαίοι ,</em> </strong>γιατί οι τωρινοί καταστρέφουν τον κόσμο. Οι νεώτεροι μπορεί να έχουν απειρία, αλλά δεν έχουν ψευτιά, πονηριά. Να παρακαλούμε να φωτίζη ο Θεός ανθρώπους όχι μόνο στην Εκκλησία, αλλά και αυτούς που κυβερνούν, να έχουν φόβο Θεού..</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν είναι μόνον η υλική δυστυχία, που πεινούν, που δυστυχούν οι άνθρωποι, η πνευματική δυστυχία είναι πιο μεγάλη. Η προσευχή πολύ θα βοηθήση να τους φωτίση λιγάκι ο Χριστός. Παίρνει το κατσαβιδάκι ο Χριστός, λίγο ένα στρίψιμο, μία βόλτα πίσω… εντάξει, όλα τακτοποιούνται. Σιγά-σιγά, όταν ο Θεός φωτίζη μερικούς ανθρώπους, τότε το κακό εξευτελίζεται μόνο του. Γιατί το κακό μόνο του καταστρέφεται, δεν το καταστρέφει ο Θεός. Τελικά τα πράγματα θα έρθουν στην θέση τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Oι άνθρωποι ζητούν κάπου να ακουμπήσουν, από κάπου να πιασθούν.</strong> Και αν δεν έχουν πίστη να ακουμπήσουν σ’ αυτήν, αν δεν εμπιστευθούν στον Θεό, ώστε να εγκαταλείψουν τελείως τον εαυτό τους σ’ Αυτόν, θα βασανίζωνται. Μεγάλη υπόθεση η εμπιστοσύνη στον Θεό!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τα χρόνια που περνούμε είναι πολύ δύσκολα και πολύ επικίνδυνα, αλλά τελικά θα νικήσει ο Χριστός.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Όσιος Παΐσιος: Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο</em></span><br /><span style="font-size:12pt;"><em>ΛΟΓΟΙ Α’ – Να αφήσουμε μία καλή παράδοση, Ι. Ησυχαστήριον – Σουρωτή Θεσσαλονίκης</em></span></p></div>Άγιος Παΐσιος: Ο Χριστός είναι στοργικός Πατέραςhttps://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/pateras2020-07-14T18:29:04.000Z2020-07-14T18:29:04.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6878429454?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Άγιος Παΐσιος: Ο Χριστός είναι στοργικός Πατέρας...</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Όσιος Παΐσιος ήταν ένας βιαστής μοναχός, βίαζε συνεχώς τον εαυτό του προκειμένου να βρει τον πολύτιμο μαργαρίτη που είναι ο Χριστός. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό και συχνά-πυκνά τόνιζε σε όλους εκείνους που τον επισκέπτονταν, το γεγονός δηλαδή της εγρηγόρσεως, αυτό δηλαδή που παρουσιάζει ο ίδιος ο ενανθρωπήσας Ιησούς Χριστός: «γρηγορείτε και προσεύχεστε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν· το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σάρξ ασθενής» (Ματθ. 26,41).</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> Εγρήγορση χρειάζεται ιδιαίτερα στις αποκαλυπτικές ημέρες που ζούμε.</strong> Εγρήγορση στα θέματα της πίστεως, αλλά και στα θέματα της πατρίδος. Είδαμε πώς το παγκόσμιο σύμβολο του Χριστιανισμού εν μιά νυκτί μετατράπηκε σε τζαμί. Ο όσιος είναι χαρακτηριστικός στο σημείο αυτό. Ας τον απολαύσουμε και πάλι :</span></p>
<div id="bsa-html" class="bsaProContainerNew bsaProContainer-17 bsa-html bsa-pro-col-1">
<div class="bsaProItems bsaGridGutter">
<div class="bsaProItem bsaReset">
<div class="bsaProItemInner">
<div class="bsaProItemInner__copy">
<div class="bsaProItemInner__copyInner">
<div class="bsaProItemInner__html">
<p> </p>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Η διαρκής εγρήγορση κουράζει όταν μπαίνει ο εγωισμός,</strong> γιατί τότε ο άνθρωπος πιέζει τον εαυτό του. Όταν όμως μπαίνει το φιλότιμο, ο αγώνας γίνεται με την καρδιά, και τότε δεν κουράζει, γιατί τον γλυκαίνει το φιλότιμο. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν ο άνθρωπος αγωνίζεται πνευματικά με φιλότιμο, νιώθει εσωτερική αγαλλίαση, γιατί ο Θεός του δίνει πνευματική ευχαρίστηση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Χριστός είναι στοργικός Πατέρας και όχι τύραννος. <strong>Τον φιλότιμο αγώνα μας χαίρεται ο Χριστός.</strong> Όταν ο άνθρωπος αγωνίζεται πνευματικά με φιλότιμο, νιώθει εσωτερική αγαλλίαση, γιατί ο Θεός του δίνει πνευματική ευχαρίστηση.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Βέβαια ο φιλότιμος ποτέ δεν αγωνίζεται για την ανάπαυση και την ευχαρίστηση. </strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι αν δεν του δώσει ο Θεός και τον Παράδεισο, δεν θα τον πειράξει, γιατί δεν λέει: «να αγωνισθώ, για να πάω στον Παράδεισο, για να περνάω καλά και να μην υποφέρω στην κόλαση», αλλά από φιλότιμο δεν αμαρτάνει,<strong> γιατί δεν θέλει να πάει στην κόλαση και να πληγώσει τον Ευεργέτη του Χριστό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> Κι αν ο Χριστός του πη ότι και στον Παράδεισο θα έχει μαρτύρια, πάλι θα θέλει να πάει εκεί για τον Χριστό».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου!</em></span></p></div>Να κάνεις τον αγώνα σου, όχι για να αγιάσεις, αλλά για να χαρεί ο Χριστός!https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/christos2020-06-28T21:39:21.000Z2020-06-28T21:39:21.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6413203277?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Να κάνεις τον αγώνα σου, όχι για να αγιάσεις, αλλά για να χαρεί ο Χριστός! ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>– Πέστε μου κάτι, Γέροντα, για τον αγώνα μου.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Παλληκαριά, λεβεντιά, φιλότιμο! Με το φιλότιμο να εργάζεσαι στον Χριστό. Και ο Χριστός στην ψυχή που έχει καλή διάθεση, αγωνιστικό πνεύμα και φιλότιμο, εργάζεται αθόρυβα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Γέροντα, γιατί δεν γεμίζω από την προσευχή, ενώ φροντίζω να είμαι συνεπής στα πνευματικά μου καθήκοντα;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Ε, πώς να γεμίσης; Έτσι θα γεμίσης; Θέλει γύρισμα το κουμπί αλλού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Εξέτασε να δης πόσο δουλεύεις στην πνευματική ζωή με την λογική και πόσο με την καρδιά• πόσο κινείσαι από την ευρωπαϊκή συνέπεια και πόσο από το ορθόδοξο φιλότιμο.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό που λέμε «συνέπεια», μερικές φορές είναι εγωισμός και μας κλέβει. Να φανώ συνεπής, για να δείξω στους άλλους ότι είμαι σε όλα εντάξει. Τότε όμως η ζωή μου γίνεται μια μεγάλη αταξία πνευματική.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να κινήσαι παντού με φιλότιμο, γιατί σ’ αυτήν την συχνότητα κινούνται ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι…<strong> Χωρίς φιλότιμο δεν έρχεται η θεία Χάρις.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Γέροντα, η διαρκής εγρήγορση κουράζει;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Κουράζει, όταν μπαίνη ο εγωισμός, γιατί τότε ο άνθρωπος πιέζει τον εαυτό του. Όταν όμως μπαίνη το φιλότιμο, ο αγώνας γίνεται με την καρδιά, και τότε δεν κουράζει, γιατί τον γλυκαίνει το φιλότιμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εσύ, νομίζω, ζορίζεσαι λίγο στον αγώνα σου, γιατί λες:<strong> «πρέπει να κάνω εκείνο και εκείνο»,</strong> έτσι με μια πειθαρχία• και, χωρίς να το καταλαβαίνης, μπαίνη και ο εγωισμός: «Να το κάνω, για να αγιάσω».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να κάνης τον αγώνα σου, όχι για να αγιάσης, αλλά για να χαρή ο Χριστός. Αν δούλευες, για να χαρή ο Χριστός, θα ήταν απαλός ο αγώνας σου και θα είχες μέσα σου θεία παρηγοριά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τώρα ο αγώνας σου είναι σκληρός και δεν έχει παρηγοριά.</strong> Ο Χριστός είναι στοργικός Πατέρας και όχι τύραννος. Τον φιλότιμο αγώνα μας χαίρεται ο Χριστός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν ο άνθρωπος αγωνίζεται πνευματικά με φιλότιμο, νιώθει εσωτερική αγαλλίαση, γιατί ο Θεός του δίνει πνευματική ευχαρίστηση. Βέβαια, ο φιλότιμος ποτέ δεν αγωνίζεται για την ανάπαυση και την ευχαρίστηση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κι αν δεν του δώση ο Χριστός και τον Παράδεισο, δεν θα τον πειράξη, γιατί δεν λέει: «να αγωνισθώ, για να πάω στον Παράδεισο,</strong> για να περνάω καλά και να μην υποφέρω στην κόλαση», αλλά από φιλότιμο δεν αμαρτάνει, γιατί δεν θέλει να πάη στην κόλαση και να πληγώση τον Ευεργέτη του Χριστό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι αν ο Χριστός του πη ότι και στον Παράδεισο θα έχη μαρτύρια κ.λπ., πάλι θα θέλη να πάη εκεί για τον Χριστό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Ε΄ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»</em></span><br /><span style="font-size:12pt;"><em>ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»</em></span><br /><span style="font-size:12pt;"><em>ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2007</em></span></p></div>