γέροντες και διδαχές - face-new237.com2024-03-29T07:26:37Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes-agiou-orous/feed/tag/%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CF%87%CE%AD%CF%82Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Πως ζουν οι Άγιοιhttps://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes-agiou-orous/agioi2021-02-09T12:30:00.000Z2021-02-09T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7609260874?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Πως ζουν οι Άγιοι...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Εάν ο νους δεν ησχολείτο με τα ορατά, αλλά γρηγορούσε συνεχώς και σκεπτότνα τον Θεόν, τότε δεν θα είχε νοήματα «εν χρήσει», δεν εθα είχε πληρότητα νοημάτων, θα ήταν κενός, εκζητών μόνον Κύριον τον Θεόν..</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τότε ο Θεός θα μπορούσε να γίνη ορατός δια της αισθήσεως της πνευματικής νοήσεως.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άρα δεν υπάρχει κακό. Το μόνο κακό για μας είναι το ότι ο νους μας συνηθίζει να σκέπτεται σαρκικά, να σκέπτεται κατά την ανθρώπινη λογική. Ο νους μας είναι πάντοτε γεμάτος από νοήματα, το ένα διαδέχεται το άλλο, απασχολείται με προβλήματα και ιδέες,<strong> με γνώμες και επιθυμίες.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν όμως ο άνθρωπος έχη συνεχώς εστραμμένο τον νου του προς τον Θεόν, τότε είναι άδειος και μπορεί να γεμίση από τον Θεόν, έτσι ζουν οι Άγιοι</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος έχει τον Θεόν, ξέρει ότι ανήκει στην μία Εκκλησία, στην Εκκλησία των Αγίων. Ξέρει επίσης ότι είναι αμαρτωλός, τέκνο του Αδάμ, αναγεννηθέν υπό του δευτέρου Αδάμ, του Χριστού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxh/stin/penagia/paraklisi" target="_blank">Κάνε και εσύ παράκληση στην Παναγία σήμερα</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αντιθέτως, εμείς οι άνθρωποι πέφτομε έξω νομίζοντας πως είμαστε Άγιοι, διότι βλέπομε μόνο την μία πλευρά μας, την χάρι του Θεού· δεν βλέομε όμως το φύραμα που κουβαλάμε επάνω μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι Άγιοι έχουν πλήρη την γνώσι· βλέπουν αφ’ ενός με την δικής τους αμαρτωλότητα,</strong> αφ’ ετέρου δε την αγιότητα και την χάρι και την αγάπη του Θεού, στην οποία συμμετέχουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι Άγιοι έχουν επίγνωσι του ότι είναι Άγιοι, με την έννοια ότι συμμετέχουν στην ζωή του Αγίου Θεού και ζουν την πληρότητα του Αγίου Θεού, την παρουσία του Αγίου Θεού· έχουν όμως την επίγνωσι ότι είναι αμαρτωλοί,<strong> και αυτό ακριβώς είναι η αγιότης·</strong> δεν ζουν εν τη αμαρτία, ξέρουν όμως ότι αμαρτία υπόκειται εν τοις μέλεσί των.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/uaymata" target="_blank">«Όποιος ασθενής με επικαλεσθεί θεράπευσέ τον» Aγία Αναστασία</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό καθαίρουν εαυτούς, τους καθιστούν μυρίπνοα δοχεία του Αγίου Πνεύματος· το δε Άγιον Πνεύμα, εφ’ όσον είναι Άγιον, τους αγιάζει, και έτσι έχουν και την παρρησία ενώπιον του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εμείς περιπίπτομε σε εγωισμό, όταν έχωμε γνώσι της αρετής μας, πρώτον διότι δεν γνωρίζομε την αμαρτία μας,</strong> το τι είμαστε· και δεύτερον, αυτό που είναι το Άγιον Πνεύμα, νομίζομε πως είμαστε εμείς: ότι εγώ είμαι Άγιος, εγώ δεν έχω αυτό, δεν έχω εκείνο, ενώ έχω εκείνη την αρετή, έχω την άλλη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο εγωισμός είναι λάθος στην κρίσι της νοήσεως.<strong> Όποιος νομίζει πως είναι Άγιος, κρίνει κατ’ άνθρωπον, κατά σάρκα,</strong> και βγάζει το συμπέρασμα πως είναι Άγιος. Ο αληθής όμως Άγιος δεν σκέπτεται και δεν κρίνει κατ’ αίσθησιν αλλά κατά θείαν έμπνευσι και φώτισι, οπότε δεν πέφτει έξω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εντεύθεν και ο Άγιος έχει παρρησία ενώπιον του Θεού· λέγει, «εν ονόματι του Κυρίου Ιησού Χριστού ανάστηθι»,</strong> και ο νεκρός ανίσταται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ταυτόχρονα δε, προσεύχεται ως αμαρτωλός, διότι ξέρει το διπλούν της φύσεως του ανθρώπου, ότι ο άνθρωπος είναι χοϊκός και πνευματικός, είναι ο σαρκωθείς εν αυτώ Χριστός και ο ίδιος, ο γεννηθείς εκ του Αδάμ και της Εύας.</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agioi-gerontes/fabamai" target="_blank">Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ: Φοβάμαι όταν λέω «γενηθήτω το θέλημά Σου</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/timious" target="_blank">Άγιος Παϊσιος: Ο Θεός είναι με τους έντιμους, τους τίμιους και τους ηθικούς ανθρώπους</a></strong></span></p></div>ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ: Ο Άγνωστος μοναχόςhttps://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes-agiou-orous/stratioths2021-01-11T00:00:00.000Z2021-01-11T00:00:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7982733874?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em> ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ: Ο</em><em> Ά</em><em>γνωστος</em><em> μοναχός – στρατιώτης του Θεού...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Πού βρίσκεται, όμως, η αλήθεια; Όπως σχεδόν πάντα … κάπου στη μέση...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Συγκρουσιακές οι φωνές γύρω απ’ τον τόπο του Αγίου Όρους. Συνέβησαν ‘πολλά και διάφορα’ όταν κάποια στιγμή κοσμικοί γραβατωμένοι και απόκοσμοι ρασοφόροι ομοτραπεζώθηκαν.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Θλιβερές ιστορίες … που οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί θέλουν να ξεχάσουν, όχι αδικαιολόγητα. Για τον απλό καθημερινό άνθρωπο που βιο-παλεύει με τον Σταυρό στο χέρι αυτές οι ιστορίες προσβάλλουν την ιερότητα της πίστης του και μολύνουν όλους τους καθάριους που κυκλοφορούν στα πέριξ.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θλιβερές ιστορίες … που οι Μη Χριστιανοί πάντα θα θυμούνται, δυστυχώς δικαιολογημένα. Για έναν άνθρωπο που απέχει από θεολογικούς προβληματισμούς αυτές οι ιστορίες επιβεβαιώνουν τις υποψίες του γύρω απ’ τη σαθρότητα του όλου ‘οικοδομήματος’ και των ‘ενοίκων’ συλλήβδην.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πού βρίσκεται, όμως, η αλήθεια; Όπως σχεδόν πάντα … κάπου στη μέση, καθώς το να ‘καίγονται τα χλωρά μαζί με τα ξερά’ είναι μια ισοπεδωτική πρακτική που συχνά βολεύει, αλλά αδικεί κατάφωρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ένας νέος άνθρωπος επισκέφτηκε το Άγιο Όρος και μας περιγράφει το βίωμά του:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η μοναστική πολιτεία του Αγίου Όρους αποτελεί το δέρμα στο οποίο περικλείεται το κορμί της Ορθοδοξίας, μια οφθαλμαπάτη της Ουράνιας Βασιλείας στα μετα-πτωτικά πρότυπα και μέτρα των πρωτόπλαστων απογόνων. Ένα επίγειο καθαρτήριο όπου δίνει παρηγοριά στον άνθρωπο όσο υπομένει την αναμονή στο κατώφλι της φθοράς.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/diavolou">Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το μυθολογικό πεδίο της γιγαντομαχίας και αργότερα ιερός τόπος των θεών, για αιώνες φιλοξένησε την υπαρξιακή αγωνία για τα σιωπηρά επέκεινα, έως ότου εδραιώθηκε ως Θεομητορικό Περιβόλι. Το τελευταίο γνήσιο προπύργιο της πνευματικής καλλιέργειας και ανασυγκρότησης του υποτασικού παρόντος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κάτω από τη φυσική πυραμίδα του Άθωνα, η παράδοση του μοναχισμού ρίζωσε και σαν άμπελος παράγει το κρασί της αιώνιας αναζήτησης του Θεού.</strong> Το τεράστιο αυτό θησαυροφυλάκιο περιέχει κομμάτια του παρελθόντος καλά φυλαγμένα στα μπουντρούμια των επιβλητικών μοναστηριών, γραπτά και χειρόγραφα ανεκτίμητης αξίας, όπως και αντικείμενα ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος εξίσου σημαντικά και μοναδικά, απόμακρα από τα αχόρταγα μάτια του στείρου υλισμού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παράλληλα, η μνημειώδης αρχιτεκτονική προκαλεί δέος, αφού το θεϊκό καλέμι φρόντισε να σκαλίσει βράχους στους οποίους ανάγλυφα οικοδόμησε βυζαντινά ξωκλήσια που στην όψη τους και μόνο θυμίζουν γίγαντες που μάχονται για τη σωτηρία. Μια μακέτα των Ουράνιων δωματίων επί της γης που ξέρει να κρατάει καλά κρυμμένα τα μυστικά και να προσφέρει σταγόνες της επίγευσης του Παραδείσου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μοναστήρι (μέρα) Όλα αυτά αποτελούν όαση για κάποιον που επισκέπτεται τον ιερό τόπο πρώτη φορά</strong>. H συνέχεια είναι εντελώς διαφορετική καθώς τότε ξεκινάει το πραγματικό παιχνίδι του χαμένου θησαυρού, η αναζήτηση του αγνώστου μοναχού, η αναζήτηση της θεϊκής παρηγοριάς. Η προσέγγιση της πνευματικότητας διαπερνά τον χώρο και τον χρόνο δημιουργώντας μια συνέχεια στην μοναστική παράδοση που κρατά για αιώνες. Τα αναρίθμητα λείψανα, που άφησαν τα καλογέρια πίσω τους, έντυσαν τη γη του Άθω με ανθρώπινο δέρμα που ματώνει και πληγώνεται στην προσμονή της νεκρανάστασης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στα κοινοβιακά μοναστήρια, όπου η κοινοκτημοσύνη ανθεί, έρχεται κανείς αντιμέτωπος με τη μυστηριακή ομορφιά και ουσία της λειτουργικής ανιδιοτέλειας, υπό το φως των κεριών και μόνο. Στις μεταμεσονύκτιες συναντήσεις Θεού και ανθρώπου οι απόκοσμες δοξολογίες συναναστρέφονται τις άγριες εικόνες Αγίων και ηττημένων θηρίων της όχι και τόσο μακρινής Αποκάλυψης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μια κοινή τράπεζα και ένας πνευματικός διάλογος φέρνουν τους επισκέπτες κοντά, ενώ τους απομακρύνουν από τις κοσμικές κατακρίσεις και το στοίχημα θεωρείται κερδισμένο.</strong> Πολλά τα οφέλη της ζύμωσης με την αυταπάρνηση της σύγχρονης καχυποψίας που από εξαίρεση έγινε κανόνας. Η καθημερινή, όμως, συναναστροφή με κόσμο, παρά την ισχυρή εξοικείωση στον χώρο και την ψυχική γαλήνη οδηγούν στην ανάγκη για περισσότερο φως, στην ερημιά και στο άγνωστο.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/profiteies/profiteies/---gerontissa">Προφητεία: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει...</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στα βάθη του Θεοβάδιστου Περιβολιού το βήμα γίνεται αργό καθώς τα γόνατα κλειδώνουν στην ανάβαση του άγριου Γολγοθά και ο αποσυμβολισμός των Γραφών παίρνει σάρκα και οστά. <strong>Η έρημος του Αγίου Όρους κάνει τον επισκέπτη να μοχθήσει για να δρέψει τους καρπούς των ριζωμένων εννοιών,</strong> και η απόλυτη ησυχαστική κατάνυξη των Βιβλικών κατοίκων συνταράσσει τα μύχια και σκοτεινά ένστικτα της ψυχής. Μικρές κόγχες στις καρδιές των ανυπότακτων βράχων, λίγα γαλόνια χώμα και καταρράκτες νηπτικής προσευχής φέρνουν σε άβολη θέση αυτόν που τα αντικρύζει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μ<strong>οναστήρι (βράδυ). Μοναχοί, ησυχαστές, ερημίτες, πολεμιστές και στρατιώτες του Θεού, εθισμένοι στα ευωδιαστά βάτα, στο θυμίαμα που αναδίδει η φύση στο χέρσο χώμα.</strong> Μοναδικό όπλο στα χέρια τους το κομποσκοίνι στον ατέρμονο πόλεμο κατά του υπερφίαλου έκπτωτου αγγέλου και του περιπαιχτικού ασκεριού του. Εδώ, το μετα-φυσικό και πραγματικό μπλέκουν και είναι δυσδιάκριτα τα όριά τους. Ο αδιάκοπος πόλεμος κρατά άσβεστη τη φλόγα της πίστης καθώς γνωρίζουν λίγοι και ταπεινά σιωπούν.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εικόνες σκληρές αλλά συνάμα τόσο αληθινές, νεκροκέφαλα μοναχών κοσμούν παράθυρα και πέτρινες καμάρες, μνήμη θανάτου, μνήμη ματαιότητας για τη στενή διάνοια και κατάντια του ανθρώπινου εγωκεντρισμού. Αδιάκοπο το λάδι κρατάει άσβηστα τα καντήλια της σωτηρίας μπροστά στη μικρότητα της ανθρώπινης τάσης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όποιος αναζητά θαυματοποιούς στο Άγιο Όρος θα μείνει απογοητευμένος. Η προσέγγιση γίνεται μέσα από την παράδοση στην ενέργεια που διαπερνά τον χώρο και παραδίδει σιωπηλά μαθήματα στην εκλογικευμένη διάνοια. Τα μάτια της ψυχής και ο νους της πίστης αποτελούν οδηγό προς το θαύμα και τον μακαρισμό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άνθρωποι φθαρτοί επανδρώνουν το οχυρό της Ορθοδοξίας και ανεβαίνουν σκαλί σκαλί την κλίμακα της θέωσης σαν μάρτυρες μιας υπερκόσμιας αποκάλυψης πέρα από τον υποτιθέμενο πολιτισμό. Στο σχολείο του Θεού μαθητεύει η ταπείνωση και η από κτίσεως κόσμου προσμονή για το αναστάσιμο κοιμητήρι όπου όλα μπορούν να βρουν γιατρειά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα αδύνατα παρά ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ εστίν.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/uaymata/xapostaseis" target="_blank">Πήγαινε, παιδί μου, να ξαποστάσεις εκεί! Θαύμα Παναγίας Πορταΐτισσας</a><br /> </strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:</strong></span> <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/uaymata/agia-anastasia" target="_blank">«Όποιος ασθενής με επικαλεσθεί θεράπευσέ τον» Aγία Αναστασία</a></h3>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><strong><a href="https://www.face-new237.com">https://www.face-new237.com</a></strong></p></div>Θλίψη και κατάθλιψη. Μωυσής Μοναχός ο Αγιορείτης...†https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes-agiou-orous/m-moyshs-l2020-12-23T13:25:00.000Z2020-12-23T13:25:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5418364657?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Θλίψη και κατάθλιψη. Μωυσής Μοναχός ο Αγιορείτης...</em><em>†</em></strong></span></p>
<p style="font-weight:400;"> </p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;">Ὁ γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης συχνά ἔλεγε πώς ἡ σήμερα τόσο διαδομένη κατάθλιψη συχνά καί κύρια ὀφείλεται στόν μεγάλο ἐγωισμό. Ἀπό μικροί μεγαλώνουμε μέ μία λαθεμένη ἀγωγή. Τῶν περισσότερων ἡ ἀνατροφή ἀπό μικρά παιδιά εἶναι μία ἐπιμελής καλλιέργεια ἑνός λίαν ἐγωιστικοῦ πνεύματος. Γεννιέται ἀπό νωρίς ἡ σφοδρή ἐπιθυμία γιά διάκριση, ἔπαινο, ἐντυπωσιασμό καί πρωτοκαθεδρία. Γεννιέται ἕνα ὑπερβολικό ἐνδιαφέρον γιά τήν ἐνδυμασία, τήν κόμμωση καί τήν ἐπίδοση σέ ἀνάξια λόγου πράγματα. Ὁ πολύς ἐγωισμός ὁδηγεῖ στόν πρωταγωνιστισμό, τήν ἀπόρριψη τῶν ἄλλων, τή χρησιμοποίηση ὑπερβολῶν, ψευδῶν καί ὕβρεων. Ὁρισμένοι φθάνουν μάλιστα νά ὑπηρετοῦν τό ἄσχημο καί τό κακό μόνο καί μόνο γιά νά συζητιοῦνται καί νά προβάλλονται.</span></p>
<p style="font-weight:400;"> </p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>Μέ μιὰ τέτοια πλεύση καί προοπτική τί συμβαίνει; Πολύ συχνά, ἐπειδή τά πράγματα δέν μᾶς ἔρχονται ὅπως ἀκριβῶς θέλουμε, ἀμέσως στεναχωριόμαστε, ταραζόμαστε, ἀγχωνόμαστε, ἀπογοητευόμαστε καί κλεινόμαστε στόν ἑαυτό μας, Παρουσιάζεται μία βαθιά θλίψη μέσα μας ὅτι δέν μᾶς προσέχουν πολύ, δέν μᾶς ἀγαπᾶνε ὅσο θέλουμε,</strong> δέν ἀναγνωρίζουν τήν ἀξία μας καί δέν ἐκτιμοῦν τά προσόντα καί τίς δυνατότητές μας. Μιὰ λοιπόν μή ἀναγνώριση, μία παρατήρηση, μία ἐπίπληξη μᾶς θυμώνει, μᾶς ντροπιάζει, μᾶς ἀναστατώνει, μᾶς θλίβει. Τοῦτο συμβαίνει γιατί ἔχει θιγεῖ ὁ ἐγωισμός, ἔχει ἀνατραπεῖ ἡ ὡραία ἰδέα πού ὑπῆρχε γιά τόν ἑαυτό μας, τήν ὁποία ἐπιθυμοῦμε νά ἔχουν ὁπωσδήποτε καί οἱ ἄλλοι.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/proseyxes/prol" target="_blank">Προσευχή ευγνωμοσύνης στο Χριστό</a></strong></span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;">Εἶναι μεγάλη λύπη ἄξιοι νέοι ἄνθρωποι νά φθάνουν καί σ’ αὐτήν τήν ἀποτρόπαιη αὐτοχειρία, γιατί δέν ἀντέχουν μία ἀποτυχία, μία ἀπογοήτευση, μία ὑποτίμηση, μία προσβολή, μία ξαφνική πτώχευση. <strong>Ἕνας ταπεινός, ἕνας ἀληθινός Χριστιανός,</strong> ὅλα αὐτά τά πικρά γεγονότα τά ἀντιμετωπίζει πιό ψύχραιμα, πιό αἰσιόδοξα, πιό καρτερικά καί πιό ἐλπιδοφόρα. Μάλιστα, μερικές φορές μποροῦν νά γίνουν δυνατές ἀφορμές πνευματικῆς ὡρίμανσης καί ψυχικῆς καλλιέργειας.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>Μία παρατεινόμενη στενοχώρια φέρνει θλίψη καί αὐτή πάλι τή φοβερή κατάθλιψη, πού σήμερα μαστίζει πολλούς. Ἡ κατάθλιψη μπορεῖ νά ἀδρανοποιήσει τόν ἄνθρωπο κουραστικά.</strong> Ἡ κατάθλιψη ἔχει συνήθη αἰτία τόν ἄφθονο ἐγωισμό. Ὁ ταπεινός ἔχει ἰσχυρά ἀντισώματα, δέν εἶναι εὔκολο νά κυριευθεῖ ἀπό τήν κατάθλιψη. </span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;">Τελικά, πιστεύουμε πώς ὁ ὑπερβολικός ἐγωισμός εἶναι μία σκέτη ἀνοησία καί ἡ γνήσια ταπείνωση μία ἐπιλογή ἑνός ὑψηλοῦ πνευματικοῦ κέρδους. Ὁ ἐγωιστής εἶναι πάντοτε ἀχόρταγος, ἀνικανοποίητος, ἀνασφαλής καί ἀγχώδης. Ἀντίθετα, ὁ ταπεινός εἶναι ἥσυχος, ἱκανοποιημένος, εὐχαριστημένος, ἄφοβος καί ἤρεμος. <strong>Ὁ ἐγωιστής πάσχει νά ξέρει πῶς τόν βλέπουν,</strong> πῶς τόν ἐκτιμοῦν καί πόσο τόν θαυμάζουν. Ἔτσι εἶναι συνεχῶς ἀνήσυχος. Αὐτό σημαίνει ὅτι τοῦ λείπει ἡ αὐτοεκτίμηση καί ἐναγώνια τήν ἀποζητᾶ ἀπό τούς ἄλλους. Οἱ ἄλλοι ὅμως ἔχουν τά δικά τους προβλήματα καί δέν ἀσχολοῦνται τόσο μ’ αὐτόν. Αὐτοβασανιζόμενος καί ταλαιπωρούμενος ἀπό νοσηρές ἐπιθυμίες, φαντασίες καί ἰδέες πονᾶ πολύ. Μήν ἀντέχοντας, καταφεύγει σέ διάφορα χάπια, ἀκόμη καί σέ ἀλκοόλ καί ναρκωτικά, γιά νά ἀποφύγει τόν ἐσωτερικό πόλεμο.</span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/stirikse-me-kyrie" target="_blank">Στήριξέ με, Κύριε....</a></strong></span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>Εἶναι γεγονός πώς καταναλώνονται τεράστιες ποσότητες καί μεγάλα ποσά γιά ἀντικαταθλιπτικά φάρμακα, ἀλλά καί σέ προγράμματα ἀποτοξινώσεως. Τό πρόβλημα ὅμως δέν θεραπεύεται στή ρίζα του, γιατί παραμένει ἰσχυρός ὁ ἐγωισμός, πού δημιουργεῖ ὅλα αὐτά τά προβλήματα. Τό ἀταπείνωτο φρόνημα τῶν καιρῶν μας, οἱ συγκρούσεις,</strong> ἡ μή ἀγωνιστικότητα, ἡ νωχέλεια, οἱ συχνές ἀπογοητεύσεις ὁδηγοῦν στήν κατάθλιψη. Εὐγενεῖς, εὐαίσθητοι, ἀδύναμοι καί ἀδρανεῖς νέοι μπορεῖ νά κυριευθοῦν ἀπό τήν κατάθλιψη. Θεωρήσαμε τήν ταπείνωση ὀλέθριο ἐλάττωμα. Ἀγωνιστήκαμε γιά ἄλλα πολλά πού δέν ἦταν οὐσιαστικά καί πρωτεύοντα. Μπερδέψαμε τήν ταπείνωση μέ τήν κακομοιριά καί τήν ἁπλοϊκότητα. Μόνο ὅμως ὁ ἀληθινά ταπεινός μπορεῖ νά εἶναι πραγματικά χαρούμενος, ἀστεναχώρητος, νηφάλιος, γαλήνιος καί ὑπερβολικά εἰρηνικός. <em><strong>Οἱ ἡμέρες μας ἔχουν ἰδιαίτερη ἀνάγκη πνευματικῆς ἐνισχύσεως.</strong></em></span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p>
<p style="font-weight:400;"> </p>
<p style="font-weight:400;"><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agioi-gerontes/a-nektarios" target="_blank">Μετὰ τὶς δοκιμασίες ἀκολουθεῖ ἡ πνευματικὴ χαρά.. ( Ἃγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως )</a></strong></span></p></div>Η δύναμη της ευχής, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με (Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης)https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes-agiou-orous/dinami-euxis2020-12-08T16:10:00.000Z2020-12-08T16:10:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7990168293?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η δύναμη της ευχής, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με (Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Έκανε προσευχή ο γέροντας, έκανε νηστεία, τριήμερο νηστεία, μόνο με λίγο νερό...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης: Η δύναμη της ευχής, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με. Γιατί την παντοδυναμία της ευχής την παίρνει απ’ τον παντοδύναμο Θεό, διότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι και σωτήρας του κόσμου, αλλά είναι και Θεός αληθινός, εκ Θεού αληθινού. Δε θέλεις να τη δεις;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διάλογος ενός υποτακτικού με τον γέροντά του, τον πατέρα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Πάτερ Εφραίμ, γέροντά μου, λέω την ευχή, «<strong>Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με</strong>», αλλά δεν καταλαβαίνω τίποτα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Δεν καταλαβαίνεις εσύ που τη λες την ευχή, αλλά καταλαβαίνει ο διάβολος, και καίγεται, και φεύγει…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Ε, καλά παιδί μου, θέλεις να δεις θαύμα, από την ευχή, απ’ την προσευχή;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Και βεβαίως θέλω!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Καλά, του λέει, θα προσευχηθώ στο Θεό να σου δείξει ένα θαύμα να καταλάβεις πόση δύναμη έχει η ευχή. Αυτό το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» που στην οποίαν ευχή αναφέρονται όλα τα πατερικά μας βιβλία. Και ειδικότερα βέβαια η φιλοκαλία.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/papa-tyxon">Παπα-Τύχων: Η Παναγία του έδωσε ψωμί και άγγελος δαμάσκηνα...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Έκανε προσευχή ο γέροντας, έκανε νηστεία, τριήμερο νηστεία, μόνο με λίγο νερό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Έλα δω παιδί μου τώρα, του λέει, ύστερα από τις τρεις ημέρες, του έδωσε ένα καλάθι – ξέρετε τι ήταν τα καλάθια; Πήγαινε να το γεμίσεις νερό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– <strong>Γέροντα, λέει, με συγχωρείς. Τα μυαλά τα έχω. Το λογικό το έχω, πώς θα γεμίσει αυτό νερό; Γεμίζει το καλάθι νερό; Βρέχεται, ναι, αλλά να γεμίσει νερό;</strong></span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;"><em>Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης: Η δύναμη της ευχής, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με</em></span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">– Καλά παιδί μου, του λέει, δεν ήθελες να δεις ένα θαύμα;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λέει:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Μάλιστα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Ε, και να δεις τι δύναμη έχει η ευχή; Το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» τι δύναμη έχει; Γιατί την παντοδυναμία της ευχής την παίρνει απ’ τον παντοδύναμο Θεό, διότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι και σωτήρας του κόσμου, αλλά είναι και Θεός αληθινός, εκ Θεού αληθινού. Δε θέλεις να τη δεις;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Πώς, πώς, πώς!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Ε, κάνε αυτό που λέω, αλλά θα λες την ευχή, όλο την ευχή. Θα πας και θάρθεις χωρίς να την διακόψεις καθόλου. Θα λες συνέχεια «<strong>Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Να ‘ναι ευλογημένο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πάει λοιπόν στο δρόμο, περπατάει να πάει μέχρι την, εκεί που ήταν το νερό,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «<strong>Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με</strong>», «<strong>Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και βάζει το καλάθι στη βρύση από κάτω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το νερό γεμίζει το καλάθι! Και το καλάθι δεν τρέχει!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν βγάζει ούτε από τα πλάγια, ούτε από κάτω σταγόνα νερό. Συνέχεια όμως, δεν διακόπτει την ευχή και τη λέει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>– «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εννοείται βέβαια ότι ο γέροντας, ο Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, στο κελάκι του προσηύχετο για να δείξει ο Θεός θαύμα στον παραγιό του. Το γέμισε το καλάθι. Μόλις το είδε, τρέχει λοιπόν, να το δείξει στον γέροντά του. Να του πει δηλαδή ότι «Γέροντα, το καλάθι γέμισε νερό, και δεν τρέχει».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στον δρόμο λοιπόν πηγαίνοντας αυτά τα πενήντα μέτρα, φανερώνεται ο διάβολος, αλλά με ανθρώπινη μορφή.</strong> Σαν καλόγεροι, σαν καλόγερος. Του λέει:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Καλόγερε, του λέει, πού πάς;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Πάω στο γέροντά μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Πώς σε λένε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Γεώργιο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Πόσα χρόνια έχεις εδώ;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λέει «πέντε – έξι».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Και τι δουλειά κάνεις; Τι διακόνημα έχεις;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Φτιάχνουμε σφραγίδια.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Με τον διάλογο, αδειάζει το καλάθι και το νερό φεύγει από κάτω ολόκληρο.</strong> Έπιασε την αργολογία, άφησε την ευχή. Πήγε στο γέροντά του με άδειο το καλάθι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Τι συμβαίνει παιδί μου; Γιατί μου φέρνεις το καλάθι άδειο;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Γέροντα έτσι και έτσι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Αααα.<strong> Άφησες την ευχή παιδί μου. Και έπιασες διάλογο και διάλογο με αυτόν που φαινόταν σαν καλόγερος αλλά δεν ήταν καλόγερος, αλλά ήταν ο διάβολος.</strong> Εάν δεν του μιλούσες, το καλάθι θα ήταν γεμάτο νερό. Τώρα όμως που μίλησες και άφησες την ευχή, έφυγε το νερό. Βλέπεις λοιπόν, όταν έλεγες και όσο έλεγες την ευχή το καλάθι κρατούσε το νερό. Όταν τη σταμάτησες και άρχισες την αργολογία σου, έφυγε το νερό. Η προσευχή, το κομποσκοίνι με το <strong>«Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με»,</strong> η ελεημοσύνη, η πνευματική, διότι το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» είναι πνευματική ελεημοσύνη, νικά το έλεος του Θεού. Καμιά αμαρτία δεν είναι μεγαλύτερη απ’ αυτό το έλεος του Θεού (δηλ. το έλεος του Θεού μπορεί να σβήσει κάθε δική μας αμαρτία). Το έλεος του Θεού είναι μεγάλο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Γέρων Ιωσήφ, ο όσιος, μας είχε πει ότι όχι μόνον με τη Θεία Λειτουργία, αλλά και με το κομποσχοίνι, με τη λεγομένη νοερά προσευχή, «<strong>Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με</strong>», βγάζεις ψυχές απ’ την Κόλαση και τις βάζεις στον Παράδεισο. Προσευχότανε ο γέροντας Ιωσήφ αρκετόν καιρό, και στο τέλος, όπως μας είπε, είδε όραμα που η ψυχή του είπε «Μεγάλη μου η μέρα σήμερα, πηγαίνω στο καινούργιο μου σπίτι, και αυτό το οφείλω σε σένα». Έτσι λοιπόν πληροφορήθηκε ότι σώθηκε η ψυχή.</span></p>
<p><span style="font-size:10pt;"><strong><a href="https://www.face-new237.com">https://www.face-new237.com</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:10pt;"><strong><span style="font-size:12pt;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/profiteies/profiteies/---gerontissa">Προφητεία: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει...</a></span></strong></span></p></div>