εκκλησία - face-new237.com2024-03-28T09:49:28Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/feed/tag/%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1Θαύμα Παναγίας της Γοργοεπηκόου – «Να μου δώσεις και την άλλη μισή κάπα»https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/kapa2023-03-22T16:30:00.000Z2023-03-22T16:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/3667607034?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Θαύμα Παναγίας της Γοργοεπηκόου – «Να μου δώσεις και την άλλη μισή κάπα»</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">~ Ο Γιώργος Λιάσκος, κάτοικος της περιοχής, είχε δει στα 16 του χρόνια μια καλόγρια (την οποία έβλεπαν συχνά στην κορυφή και άλλοι τσέλιγκες και εργάτες που χτυπούσαν πεύκα για ρετσίνι) η οποία του είπε πως θέλει όταν έρθει η ώρα να της δώσει και την άλλη μισή κάπα.<strong> Ο Γιώργος Λιάσκος, λοιπόν, όταν είδε τις τέσσερις κοπέλες θυμήθηκε τα λόγια της καλόγριας και κατάλαβε τι εννοούσε. Έτσι, πήγε στις καλόγριες και τους είπε: «Τώρα έχετε το μισό οικόπεδα από το Βορρά. Εγώ θα σας δώσω το άλλο μισό από το Νότο.»</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έφτιαξαν αρχικά ένα μικρό εκκλησάκι και εγκαταστάθηκαν εκεί στις 18 Δεκεμβρίου 1966. Στην αρχή δεν ανέβαιναν προσκυνητές, αλλά σιγά σιγά πήγαιναν συχνότερα άνθρωποι που λέγανε ότι είδαν την Παναγία στον ύπνο τους να τους λέει οτι <strong>«είμαι εγώ που μένω εκεί πάνω. Η καινούρια στα μεταλλεία του Σκαλιστήρη. Η Μαρία μητέρα του Μανώλη. Ελάτε! Γιατί δεν έρχεστε να με δείτε;»</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν και ζούσανε μόνες τους στην ερημιά, είχαν την Παναγία προστάτη τους και φύλακα. Κάθε πρωί στον Όρθρο στο «Πάσα πνοή» και κάθε Εσπερινό στο «Κατευθυνθήτω η προσευχή μου»<strong> η εικόνα χτυπούσε σαν με ένα πετράδι για να δείχνει ότι ήταν εκεί.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ύστερα από πολλά εμπόδια, ο Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος ζήτησε ένα σχέδιο της Μονής και προχώρησε στην υπογραφεί του Διατάγματος της Ιδρύσεως της Ιεράς Μονής της Γοργοεπηκόου με βασιλική βούλα και άδεια της ιδρύσεώς της το 1972. Στις 6 Αυγούστου 1971 έβαλαν το θεμέλιο λίθο του Μοναστηριού, στις 23 Σεπτεμβρίου 1973 έγιναν τα εγκαίνια από το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη και μπήκαν μέσα οι μοναχές και έγινε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός και Αγιασμός. Στις 29 Οκτωβρίου 1978 θεμελιώθηκε ο καθολικός ναός της μονής από το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Μεγάρων και Σαλαμίνος κ.κ. Βαρθολομαίο και 7 Σεπτεμβρίου του 1982 έγιναν τα «Θυρανοίξια».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το πρώτο εκκλησάκι όπου έμεναν οι μοναχές, έως ότου να χτίσουν το μοναστήρι.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p></div>Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης: «Το σχίσμα εύκολα γίνεται, ενώ η ένωση δύσκολαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/Eyrem2023-02-26T13:00:00.000Z2023-02-26T13:00:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4536775839?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γέροντας<em> Εφραίμ Κατουνακιώτης: «Το σχίσμα εύκολα γίνεται, ενώ η ένωση δύσκολα...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Κάποτε ο Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης είχε επισκεφτεί την Ιερά Κοινότητα. Εκεί ήλθε ο Ιβηρίτης Πρωτεπιστάτης, ο οποίος τον ρώτησε:</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em> – Πάτερ, τί θα κάνουμε με τον Πατριάρχη;</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Γ. Εφραίμ απάντησε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Γέροντα, το χώρισμα, το σχίσμα εύκολα γίνεται. Η ένωση είναι δύσκολος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εγώ δεν παρακολουθώ τέτοια πράγματα, κοιτάω το κομποσχοινάκι μου, να πω την αλήθεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τί κάνουν οι Εκκλησίες, η Κοινότης, άλλοι μού τα λένε, ούτε ερευνώ να μάθω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στη συνέχεια ο Γέροντας Εφραίμ είπε:</span><br /> <span style="font-size:12pt;">-Γέροντα, είδες τί έκαναν οι Ρώσοι; Παρέδωσαν τα μυστήρια στους καθολικούς και οι καθολικοί στους Ρώσους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Εκκλησία τί τους έκανε, τους έδιωξε; Όχι. Υπομονή. Τώρα οι Ρώσοι, να με συγχωρέσετε, σφάλμα έχουν κάνει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι κυβερνάται η Εκκλησία. Ναι, η Εκκλησία είναι Εκκλησία! Σε χωρίζω, ναι, αλλά να γίνει η ένωση δύσκολα είναι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Ανέκαθεν, πάτερ, η Εκκλησία είναι Μάνα και κάνει και επιείκεια, κάνει και συγκατάβαση, κάνει και πώς δεν βλέπει, κάνει πώς δεν ακούει, να μην γίνει σχίσμα! Όχι. Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος που πήγε εξορία, οι άλλοι Δεσποτάδες ρωτούσαν (εάν πρέπει να μην συλλειτουργούν με τους αντιπάλους του).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όχι, λέει, να συλλειτουργήσετε, μα μη γίνει σχίσμα, προς Θεού!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι λόγοι αυτοί του Γέροντα καταγράφονται στο βιβλίο, «Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης», έκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ», Κατουνάκια Αγίου Όρους 2000, σελ. 212-213.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σχόλιο: όσον αφορά το περιστατικό με την Ρωσική Εκκλησία, προφανώς ο Γέροντας αναφέρεται σε κάποια προσέγγισή της με τους Καθολικούς, στην παλαιότερη περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης, όταν η Εκκλησία αυτή αντιμετώπιζε μεγάλα προβλήματα από το άθεο κράτος, που προσπαθούσε να επεμβαίνει στα εσωτερικά της και να την ελέγχει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το νόημα των λόγων του Γέροντα Εφραίμ είναι ότι η Εκκλησία βλέπει μεν τα σφάλματα, αλλά ως στοργική Μάνα δεν παίρνει την μάχαιρα να κόψει τους δεσμούς με τα παιδιά Της ούτε ευνοεί σχίσματα, γιατί αυτό θα ταίριαζε περισσότερο σε χασάπη, παρά σε μητέρα.</span></p></div>Αν έχετε άγχος και διαβάσετε αυτό, θα νιώσετε κάτι μοναδικοhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/agxos2023-02-26T11:00:00.000Z2023-02-26T11:00:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/3678980740?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αν έχετε άγχος και διαβάσετε αυτό, θα νιώσετε κάτι μοναδικο...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άγχος: Αν διαβάζεις τώρα αυτό το μήνυμα, μόλις έλαβες μια διπλή ευλογία! Είδα στον ύπνο μου πως επισκέφθηκα τον Παράδεισο κι ένας άγγελος ανέλαβε να με ξεναγήσει.<br /> Περπατούσαμε δίπλα – δίπλα σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη με αγγέλους. Ο άγγελος οδηγός μου σταμάτησε μπροστά στον πρώτο σταθμό εργασίας και είπε: «Αυτό είναι το Τμήμα Παραλαβής. Εδώ παραλαμβάνουμε όλες τις αιτήσεις που φτάνουν στον Θεό με τη μορφή προσευχής.»Κοίταξα γύρω – γύρω στον χώρο.<em><strong><br /> </strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έσφυζε από κίνηση, με τόσο πολλούς αγγέλους να βγάζουν και να ταξινομούν αιτήσεις γραμμένες σε ογκώδεις στοίβες από χαρτιά και σημειώματα, από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.Μετά, προχωρήσαμε σε έναν μακρύ διάδρομο, μέχρι που φτάσαμε στον δεύτερο σταθμό. Ο άγγελος μού είπε:«Αυτό είναι το Τμήμα Συσκευασίας και Παράδοσης. Εδώ οι χάρες και οι ευχές που έχουν ζητηθεί προωθούνται και παραδίδονται σ’ αυτούς που τις ζήτησαν.»Πρόσεξα και πάλι πόση κίνηση είχε και εδώ. Αμέτρητοι άγγελοι πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας σκληρά, αφού τόσες πολλές επιθυμίες είχαν ζητηθεί και συσκευάζονταν για να παραδοθούν στη γη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τέλος, στην άκρη ενός μακρινού διαδρόμου, σταματήσαμε στην πόρτα ενός πολύ μικρού σταθμού. Προς μεγάλη μου έκπληξη μόνο ένας άγγελος καθόταν εκεί, χωρίς να κάνει ουσιαστικά τίποτα</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Αυτό είναι το Τμήμα των Ευχαριστιών» μου είπε σιγανά ο φίλος άγγελός μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έδειχνε λίγο ντροπιασμένος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πώς γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει δουλειά εδώ;» ρώτησα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Είναι λυπηρό» αναστέναξε ο άγγελος. «Αφού παραλάβουν τις χάρες τους οι άνθρωποι, πολύ λίγοι στέλνουν ευχαριστήρια.»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πώς μπορεί κάποιος να ευχαριστήσει τον Θεό για τις ευλογίες που παρέλαβε;» ρώτησα πάλι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πολύ απλά», απάντησε. «Χρειάζεται μόνο να πεις: ‘Ευχαριστώ Θεέ μου’!»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Και για τι ακριβώς πρέπει να ευχαριστήσουμε;»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Αν έχεις τρόφιμα στο ψυγείο σου, ρούχα στην πλάτη σου, μια στέγη πάνω απ’ το κεφάλι σου και ένα μέρος για να κοιμηθείς, είσαι πλουσιότερος από το 75% αυτού του κόσμου.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν έχεις χρήματα στην τράπεζα, στο πορτοφόλι σου και λίγα κέρματα σ’ ένα πιατάκι, είσαι ανάμεσα στο 8% των ανθρώπων που ευημερούν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί με περισσότερη υγεία από όση αρρώστια, είσαι πιο ευλογημένος από όσους δεν θα επιζήσουν καν ως την αυριανή μέρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν ποτέ δεν βίωσες την εμπειρία του φόβου του πολέμου, της μοναξιάς της φυλακής, της αγωνίας του βασανισμού και της σουβλιάς της πείνας, είσαι μπροστά από 700 εκατομμύρια ανθρώπους αυτής της γης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν μπορείς να προσευχηθείς σε έναν ναό, χωρίς τον φόβο της επίθεσης, της σύλληψης ή της εκτέλεσης. θα σε ζηλεύουν σίγουρα περίπου 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν οι γονείς σου είναι ακόμα ζωντανοί και είναι ακόμα παντρεμένοι μεταξύ τους, είσαι σπάνιος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι σου ψηλά και να χαμογελάς, δεν είσαι ο κανόνας. είσαι η εξαίρεση για όλους όσους ζουν μέσα στην αμφιβολία και στην απόγνωση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Και αν διαβάζεις τώρα αυτό το μήνυμα, μόλις έλαβες μια διπλή ευλογία, πρώτον γιατί σου το έστειλε κάποιος που σ’ αγαπάει και δεύτερον γιατί είσαι πιο τυχερός από 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους, που δεν ξέρουν καν να διαβάζουν.»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Κατάλαβα. Και τώρα τι κάνω; Πώς μπορώ να αρχίσω;»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Να πεις καλημέρα» μου χαμογέλασε ο άγγελός μου, «να μετρήσεις τις ευλογίες σου και να περάσεις αυτό το μήνυμα και σε άλλους ανθρώπους, για να τους θυμίσεις πόσο ευλογημένοι είναι.»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να περάσεις αυτό το μήνυμα και σε άλλους ανθρώπους, για να τους θυμίσεις πόσο ευλογημένοι είναι.»</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">.</span></p></div>Αν είσαι απελπισμένος, διάβασε αυτό!https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/diabase2023-02-26T09:00:00.000Z2023-02-26T09:00:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4544292143?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν είσαι απελπισμένος, διάβασε αυτό! ...</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Απελπισία: Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι. Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά.<br /> </span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό. Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε. Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!! Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ηθικό δίδαγμα: Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα. Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτή η ιστορία θα μπορούσε να αναφέρεται ακριβώς και στην χώρα μας. Κάποιοι Ευρωπαίοι εταίροι μας προσπαθούν να μας θάψουν. Πρέπει να βρούμε τρόπους να το εκμεταλλευτούμε όπως ο γάιδαρος.</span></p></div>Μία γυναίκα που μοιάζει με την Παναγίαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/gynaika2023-02-26T07:00:00.000Z2023-02-26T07:00:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4629440870?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μία γυναίκα που μοιάζει με την</strong></em><strong> Πα</strong><em><strong>ναγία...</strong> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γερόντισσα Μακρίνα: Σήμερα ήρθε ένας κύριος πού μόλις μπήκε μέσα στο Μοναστήρι, είπα: «Αύτός ό άνθρωπος κάτι καλό έχει μέσα στήν ψυχή του». Δέν ξέρω, μιά άλλοίωσι ήρθε μέσα στήν ψυχή μου. Είχε ένα προσωπάκι πού έλαμπε.<br /> Πριν έρθη στο αρχονταρίκι, μιλούσα μέ λαϊκούς γιά τήν προσευχή, τί δύναμι έχει ή προσευχή καί τί σοβαρό είναι όταν ό άνθρωπος προσέχη στο θέμα τής ψυχής.<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όχι προσευχή νά τελειώσουμε μόνο τα κομποσχοίνια μας -και αυτό βέβαια τό δέχεται- άλλα να νοιώσουμε τον Δεσπότη μας Χριστό, νά Τον νοιώσουμε στην καρδιά μας, αύτή είναι πραγματική προσευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καθώς λοιπόν συζητούσαμε τί είναι ή προσευχή, ό άνθρωπος αύτός άκούγοντας προσευχή, μέσα του αλλοιώθηκε. Τό πρόσωπό του έλαμψε περισσότερο- είδα σάν μία ακτίνα στο πρόσωπό του, καί μου είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Γερόντισσα, μπορώ νά σάς μιλήσω;». «Ευχαρίστως, νά μου μιλήσετε», είπα. «Έγώ ήμουν δέκα χρόνων παιδάκι- ή μητέρα μου ήταν εύσεβεστάτη, πολύ άγια γυναίκα, τέτοια άκρίβεια πού είχε στή ζωή της, σάν νά ήταν μία κατά κόσμον μοναχή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καί αν δεν ζούσε στο Μοναστήρι, πολιτευόταν σάν νά ήταν μοναχή- τόσο ευλάβεια είχε. Καί μου λέει μιά μέρα: “Παιδάκι μου, νά πάμε στον Εσπερινό, νά πάμε στήν εκκλησία νά άνάψουμε ένα κεράκι;”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">“Νά πάμε, μαννούλα”. Αφού φθάσαμε, μόλις μπήκαμε στήν έκκλησία, σάν νά μέ τράβηξε μία δύναμι στο παγκάρι. Καί βλέπω μία πανύψηλη μοναχή μέ κάλυμμα πού είχε ένα κόκκινο σταυρό. Έγώ Τήν κοίταζα, αύτή μέ κοίταζε- ή μητέρα πήγε νά προσκυνήση τις εικόνες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάτι άνεξήγητο μέ τραβούσε νά Τήν κοιτάζω όλο καί περισσότερο. Αμα τό σκεφτώ σαλεύεται ό νους μου. Τέτοια ομορφιά, τέτοια ώραία μορφή, τέτοιο κάλλος, άστραφτε τό πρόσωπό Της- κι έγώ Τήν κοίταζα καί Αύτή μέ κοίταζε καί μου χαμογελούσε καί έγώ Τήν κοίταζα, Τήν κοίταζα καί δεν Τήν χόρταινα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ελαμπε τό πρόσωπό Της! Κι αύτή ή άκτινοβολία πού έλαμπι στο πρόσωπό Της ήρθε στήν καρδιά μου. “Μαμά, μαμά, μαμά!”, φώναξα εκείνη τήν ώρα. “Τί είναι παιδάκι μου, τί έπαθες;”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">“Μία γυναίκα πού μοιάζει μέ τήν Παναγία κάθεται εδώ στο παγκάρι”. Καί μέ ρωτάει: «Πού είναι, παιδί μου; Πού είναι, παιδάκι μου;”, δέν τήν έβλεπε ή μητέρα μου. “Νά καλέ μαμά, εδώ στο παγκάρι, δέν Τήν βλέπεις; Κοίταξε τί άνάστημα, τί όμορφη πού είναι, πολύ ωραία, λάμπει, μαμά, λάμπει!”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η γυναίκα αύτή, μόλις φώναξα, βάδισε σιγά-σιγά, άνοιξε τήν Ωραία Πύλη καί μπήκε μέσα στο Ιερό. Αυτό δέν μπορώ νά τό ξεχάσω, όπου πάω κι όπου σταθώ, αύτό τό πρόσωπο βλέπω μπροστά μου.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι άπό τότε άρχισα νά κάνω τήν Παράκλησι τής Παναγίας. Πολύ τήν αγαπώ. Τέτοια αγάπη πού έχω στήν Παναγία, Γερόντισσα, μά δέν λέγεται».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«’Έ, είπα, αφού Τήν αγαπάς νά εύχεσαι καί γιά μένα». «Πολύ Τήν άγαπάω. Αλήθεια, δέν μπορώ νά σάς τό περιγράφω». Καί τού είπα: «Αφού τόσο Τήν άγαπάς άντί γιά μία φορά, τρεις φορές τήν ήμέρα νά Τής κάνης Παράκλησι».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ναί; μέ ρώτησε, μπορώ;». «Πώς δέν μπορείς, τού απάντησα, τρεις φορές τήν ήμέρα Παράκλησι νά κάνης». Τί μεγαλείο, τί πίστι πού έχουμε!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σκεφτείτε, αφού καί τώρα πού είναι μεγάλος άνθρωπος, Τήν βλέπει μπροστά του, μετά άπό τόσα χρόνια! Δέν μπορεί νά τού φύγη αύτή ή μορφή! Καί λέω, γιά κοίταξε τί κάνει ό Θεός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τί εμφυτεύτηκε στήν ψυχή αυτού τού άνθρώπου άπό τήν παιδική του ήλικία. Κι όταν τά διηγείτο άστραφτε τό πρόσωπό του, κι έβλεπες τό θειο χορτασμό στήν καρδιά του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έμεινα άναλογιζομένη τί μπορεί νά συναντήση κανείς σ’ ένα κοσμικό άνθρωπο! Τα ματάκια του μέσα δάκρυζαν αφού μου ήρθε μέσα στην ψυχή μου ένα άλλο πράγμα- τόσο πολύ άντανάκλασε ή Χάρις τής Παναγίας μέσα στήν ψυχή μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τόση ευλάβεια αίσθάνθηκα, τόσο πολύ αλλοιώθηκα, πού, κατά κάποιον τρόπο, ή ψυχή μου ήθελε νά τον άγκαλιάση. Και ήθελα νά καταλήξω, τί ωραίο πράγμα ή Κυρία Θεοτόκος νά παρουσιάζεται σέ ώρισμένους άνθρώπους, γιά νά μάς δείξη τά μεγαλεία πού έχει ετοιμάσει ό Θεός στον ούρανό καί τήν άγάπη πού έχει προς έμάς! Τί σπουδαίο, πολύ σπουδαίο!</span></p>
<p> </p></div>Tο μεσονύκτιο μιλά o Θεός στον άνθρωποhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/aimilios2023-02-25T21:30:00.000Z2023-02-25T21:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4632020672?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Tο μεσονύκτιο μιλά o Θεός στον άνθρωπο...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Σήκω λοιπόν και συ μία ώρα πριν από το μεσονύκτιο, ή έστω και μετά, και χρησιμοποίησε αυτές τις ώρες, θα δης ότι ο Θεός είναι εύληπτος, ευαίσθητος.</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Συνήθως παραπονούμεθα ότι ο Θεός είναι σκληρός, ότι του φωνάζαμε και δεν μας απαντά. Ο Θεός όμως είναι περισσότερο ευαίσθητος και από το πιο ευαίσθητο πλάσμα της οικουμένης.</em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά έχει και εκείνος τις ώρες του, «άχρις ου το σήμερον καλείται», που μπορείς να του μιλίσης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να ξέρης τα «χούγια» του Θεού. Και ο Θεός έχει αυτό το «χούι»: το μεσονύκτιο να μιλά στον άνθρωπο. Εάν τότε τον ζήτησης, μετά, οποιαδήποτε στιγμή τον θέλησης, θα τον έχης στο χέρι σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν τότε δεν τον ζητήσης, δεν θα τον έχης σχεδόν ποτέ στο χέρι σου. Θα έχης ίσως κάποιες μελιστάλακτες στιγμές, όμορφες περιστάσεις στην ζωή σου, ωραίες καμιά φορά σκέψεις, δεν θα έχης όμως τον Θεόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός τότε παρουσιάζεται στα τέκνα του. Ο Θεός τότε δεσπόζει στους αγίους. Τότε το ουράνιο θυσιαστήριο προσφέρει την ολοκάρπωσι, και οι άγιοι νοιώθουν την κοινότητα με τους πιστούς και τους προσδοκούν για να τελειωθούν μαζί τους.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό η Εκκλησία μας δεν έπαψε να χρησιμοποιή το μεσονύκτιο. Κατήρτισε την ακολουθία του μεσονυκτικού και όλες τις ακολουθίες τις συνέδεσε με το μεσονύκτιο. Όποιος χρησιμοποιεί το μεσονύκτιο, γίνεται πολύ εύκολη η ζωή του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και ο Θεός, ο ευαίσθητος Θεός, μπορεί και σε συναντά και δεν σε αφήνει να κουράζεσαι άδικα, όπως νομίζεις εσύ</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αρχιμανδρίτη Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πηγή: <a href="https://ieramonopatia.gr" target="_blank">https://ieramonopatia.gr</a></em></strong></span></p>
<p> </p></div>Πώς ενεργεί η Θεία Χάρη στον άνθρωπο;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/xari2023-02-25T20:30:00.000Z2023-02-25T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4635523859?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πώς ενεργεί η Θεία Χάρη στον άνθρωπο; ...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θεία Χάρη: Θυμάσαι, πιστεύω, ότι ο χριστιανός δεν είναι ένας κοινός άνθρωπος, αφού διαμορφώνεται τόσο από τη φύση όσο και από τη χάρη. Πρέπει να διευκρινίσω, όμως, ότι από τους χριστιανούς δεν σώζονται όλοι.</em><br /> <em>Σώζονται, μπαίνουν δηλαδή στην αιώνια βασιλεία του Θεού, μόνο εκείνοι στους οποίους ενοικεί η χάρη, διαποτίζοντάς τους ολοκληρωτικά, μεταμορφώνοντας θα έλεγα, σύνολη τη φύση τους.</em><br /> </span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόσεξε τι λέει ο Κύριος! Λέει πως «η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με προζύμι, που το πήρε μια γυναίκα και το ανακάτεψε μ’ ένα σακί αλεύρι, ώσπου ζυμώθηκε όλο» (Ματθ. 13:33).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ζυμάρι δεν φουσκώνει αμέσως μόλις ανακατωθεί με το προζύμι. Φουσκώνει στην ώρα του, αφού πρώτα το προζύμι διεισδύσει και απλωθεί σιγά-σιγά μέσα του. Το ψωμί που γίνεται έτσι, είναι ανάλαφρο, ευωδιστό, νόστιμο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη χάρη. Όταν ενώνεται με τη φύση μας, στο άγιο Βάπτισμα, δεν τη διαποτίζει αμέσως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Απλώνεται σιγά-σιγά. Κι όταν η χάρη απλωθεί παντού, όταν σύνολη η φύση μας χαριτωθεί, τότε, όλα όσα κάνουμε, παίρνουν έναν άλλο χαρακτήρα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε οι ενέργειές μας, μολονότι φαινομενικά είναι οι ίδιες με άλλες όμοιες οποιουδήποτε ανθρώπου, αποκτούν ένα ιδιαίτερο άρωμα, μιαν ιδιαίτερη γεύση, έναν ιδιαίτερο ήχο. Ο Θεός δέχεται μόνο αυτές τις ενέργειες, που Του είναι εξαιρετικά ευάρεστες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα κάνω άλλη μια παρομοίωση, για να εξηγήσω το πώς η χάρη, όταν της δίνονται περιθώρια να ενεργήσει, αφού διαποτίσει σύνολη τη φύση μας,γίνεται και εξωτερικά ορατή σε όλους όσοι είναι ικανοί να τη δουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η χάρη, λοιπόν, μοιάζει με τη φωτιά, που διεισδύει στο σίδερο. Δεν είναι μόνο μέσα στο σίδερο, μα και στο εξωτερικό του. Την πύρινη δύναμή της τη βλέπει ο καθένας.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι συμβαίνει και με τη χάρη, όταν εισχωρήσει στη φύση μας. Γίνεται αντιληπτή απ’ όλους. Όλοι όσοι έρχονται σε επαφή μ’ έναν θεοχαρίτωτο άνθρωπο, αισθάνονται ότι αυτός έχει μιαν ασυνήθιστη δύναμη, που εκδηλώνεται ποικιλότροπα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν αρχίζει να μιλάει για οτιδήποτε πνευματικό, λάμπει σαν τον μεσημεριάτικο ήλιο, και τα λόγια του πηγαίνουν κατευθείαν στην ψυχή του ακροατή, διαμορφώνοντας μέσα του με αυθεντία ανάλογα συναισθήματα και διαθέσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μα κι όταν ακόμα δεν μιλάει, εκπέμπει μια θερμότητα, που επηρεάζει τα πάντα γύρω του, και μια παράξενη δύναμη, που επενεργεί στις ψυχές και τους εμπνέει προθυμία για πνευματικό αγώνα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παίρνουμε τη χάρη του Θεού στη νηπιακή μας ηλικία με το άγιο Βάπτισμα. Από την ώρα εκείνη η χάρη αρχίζει να ενεργεί μέσα μας, με την προοπτική και την ελπίδα ότι, μετά την ενηλικίωση και ωρίμανσή μας, θα αναλάβουμε αυτοθέλητα και πρόθυμα τον αγώνα για τη σωτηρία μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν οι γονείς είναι ευσεβείς και ανατρέφουν τα παιδιά τους, όπως λέει ο απόστολος, «δίνοντάς τους αγωγή και συμβουλές που εμπνέονται από την πίστη στον Κύριο» (Εφ. 6:4), τότε η θεία χάρη γεννάει την ειρήνη στις παιδικές ψυχές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι τα παιδιά γίνονται ευγενικά, ταπεινά, υπάκουα, καλότροπα, θεοφοβούμενα. Παραδείγματα μπορεί να δει κανείς παντού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα έλεγα πως κι εσύ είσαι ένα τέτοιο παιδί, αν δεν φοβόμουνα ότι θα το έπαιρνες επάνω σου, μολονότι κανένα χάρισμά σου δεν οφείλεται σε δικές σου προσπάθειες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υπάρχουν στην ψυχή σου πολλά καλά στοιχεία, αλλά τα έχεις πάρει από άλλους· είναι δώρα είτε του Θεού είτε των ανθρώπων, και συγκεκριμένα των γονιών σου, που σου τα κληροδότησαν ή σου τα έδωσαν με την ανατροφή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μπροστά σου βρίσκεται τώρα ένα καθήκον: Ν’ αγαπήσεις όλα αυτά τα καλά στοιχεία, να τα κλείσεις στην καρδιά σου, κι έπειτα να τα αυξήσεις και να τα πολλαπλασιάσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι αλήθεια ότι πατάς σε γερά θεμέλια και ότι βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο. Τίποτα, όμως, απ’ όσα έχεις δεν είναι καρπός της ελεύθερης βουλήσεώς σου και αποτέλεσμα υπεύθυνων αποφάσεών σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και αν δεν αρχίσεις τώρα να καταβάλλεις τις δικές σου προσπάθειες για τη σταθεροποίηση των καλών στοιχείων της ψυχής σου, θα τα χάσεις όλα με τις πρώτες δυσάρεστες περιστάσεις. Ναι, θα σε εγκαταλείψουν, αφήνοντας πίσω τους μόνο μια γλυκειά – ή μήπως πικρή;- ανάμνηση.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θυμάσαι τι ένιωσες, όταν βυθίστηκες στη δίνη της κοσμικής ζωής; Πώς ταλαιπωρήθηκες τότε; Πώς η λύπη πλημμύρισε την καρδιά σου; Ότι καλό έχεις μέσα σου, το πήρες από τη χάρη του Θεού και από την οικογένειά σου. Γιατί, λοιπόν, οι εμπειρίες σου από την κοσμική ζωή σε στενοχώρησαν;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επειδή άφησες τον εαυτό σου να νιώσει κάποια συμπάθεια για τη ζωή αυτή. Μολονότι δεν το ομολόγησες, είναι αυταπόδεικτο από τη λύπη που σε ταλαιπώρησε αργότερα. Αν δεν υπήρχε συμπάθεια, δεν θα υπήρχε και ταλαιπωρία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σου έγραψα ότι, αν κάποια αδήριτη ανάγκη σε ρίξει ξανά στην ίδια δίνη, μην αφήσεις την καρδιά σου να προσκολληθεί σε κάτι απ’ όσα βλέπεις ή ακούς εκεί. Αν η καρδιά σου δεν προσκολληθεί σε τίποτα, δεν θα ξαναδοκιμάσεις λύπη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν ξέρω αν τώρα βρίσκεσαι πάλι σ’ αυτή τη δίνη. Κι αν βρίσκεσαι, δεν ξέρω αν τηρείς τη συμβουλή μου. Κάνε ό,τι νομίζεις. Είσαι αυτεξούσια. Όπου να ‘ναι, άλλωστε, ενηλικιώνεσαι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από την πλευρά μου, πάντως, οφείλω να σου πω ειλικρινά και ξεκάθαρα ότι έχεις τρεις επιλογές:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είτε να γίνεις άνθρωπος πνευματικός και θεοχαρίτωτος, είτε να γίνεις άνθρωπος κοσμικός, κενός, ματαιόσχολος και εμπαθής όσο όλοι σχεδόν οι άλλοι, είτε, τέλος να γίνεις άνθρωπος μετέωρος ανάμεσα στην πνευματική και την κοσμική ζωή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ελπίζω και εύχομαι να γίνεις άνθρωπος πνευματικός. Και θα γίνεις, αν το θελήσεις. Άνθρωπος κενός και ματαιόσχολος, άνθρωπος κοσμικός και άπιστος δεν νομίζω ότι θα γίνεις ποτέ, γιατί σε γνωρίζω αρκετά καλά. Δεν μπορώ, ωστόσο, ν’ αποκλείσω την πιθανότητα της τρίτης περιπτώσεως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι πιθανό να μη γίνεις ούτε εντελώς πνευματική μα ούτε και εντελώς κοσμική, ούτε χριστιανή μα ούτε και άπιστη. Αυτό μπορεί να συμβεί, αν δεν φυλάξεις την καρδιά σου από την έλξη της κοσμικής ζωής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόσεξε! Μιλάω για έλξη και όχι για συμμετοχή στην κοσμική ζωή. Γιατί η συμμετοχή, όπως λες κι εσύ, μερικές φορές είναι αναπόφευκτη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν λοιπόν, δεν φυλάξεις την καρδιά σου απ’ αυτή την έλξη, θα γεννηθεί μέσα σου μια συμπάθεια για την κοσμικότητα, συμπάθεια που δεν θα σε αποκόψει εντελώς από τις χριστιανικές αρχές σου, αλλά θα σου εμπνεύσει κάποια ψυχρότητα απέναντί τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα διατηρήσεις τις αρχές σου, ή μάλλον μερικές απ’ αυτές, αλλά μόνο από συνήθεια. Έτσι ουσιαστικά δεν θα βρίσκεσαι ούτε στον κοσμικό χώρο, ούτε στον αληθινά πνευματικό· δεν θα είσαι ούτε κοσμικός ούτε πνευματικός άνθρωπος.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ξέρω καλά τα έργα σου. Δεν είσαι ούτε κρύος ούτε ζεστός. Μακάρι να ήσουνα είτε κρύος είτε ζεστός! Επειδή, όμως, δεν είσαι ούτε κρύος ούτε ζεστός αλλά χλιαρός, γι’ αυτό θα σε ξεράσω από το στόμα μου» (Αποκ. 3:15-16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να είναι κανείς θερμός απέναντι στον Θεό και σ’ όλα τα θεία, αλλά ψυχρός απέναντι στην κοσμικότητα και την αμαρτία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν δεν είσαι ούτε ψυχρή απέναντι στην κοσμικότητα ούτε θερμή απέναντι στα θεία, αλλά χλιαρή και κρυερή απέναντι σε όλα, ο Θεός θα σε αποδοκιμάσει και θα σε απορρίψει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνεις; Να διαλέξεις με την καρδιά σου την άγια και θεάρεστη πνευματική ζωή, τώρα μάλιστα που ενηλικιώνεσαι. Θα τη διαλέξεις; Ο Κύριος να σε ευλογήσει και να σε φωτίσει!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>(«Από το βιβλίο: «ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ, Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ γράμματα σε μια ψυχή», ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΙΙΚΗΣ)</em></span></p>
<p> </p></div>Να ευχαριστείς κάθε μέρα μ’όλη σου την καρδιά τον Θεό!https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/Ueos2023-02-25T18:30:00.000Z2023-02-25T18:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4357900384?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Να ευχαριστείς κάθε μέρα μ’όλη σου την καρδιά τον Θεό! ...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ευχαριστώ: Όταν προσεύχεσαι στο σπίτι το βράδυ ή το πρωί, ή στην εκκλησία την ώρα της Θείας Λειτουργίας, φρόντισε να είσαι επιμελής στο έργο σου αυτό και να προσπαθείς μ’ όλη σου την καρδιά να δοξολογείς το Θεό.<br /> Ο Κύριος κι η Παναγία Μητέρα Του θα σε φωτίσουν και θα βάλουν στην καρδιά σου κάποια φωτεινή ιδέα για τον τρόπο που θα το κατορθώσεις αυτό.<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν θέλεις να συνθέσεις κάποια ομιλία ή κήρυγμα και δεν ξέρεις τί να γράψεις, επειδή δεν έχεις «ύδωρ ζων» στην καρδιά σου, δεν έχεις παρά να το ζητήσεις με πίστη στην προσευχή σου.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Κύριος κι η Παναγία Μητέρα Του θα σου υποδείξουν το θέμα για το κήρυγμα και θα φωτίσουν το νου και την καρδιά σου για να το αναπτύξεις.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να ευχαριστείς κάθε μέρα και μ’ όλη σου την καρδιά το Θεό που σου έδωσε ζωή «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή» Του, μια λογική, ελεύθερη κι αθάνατη ζωή. Να ευχαριστείς ιδιαίτερα το Θεό που σε αποκατάστησε και σε οδηγεί πάλι στην αιώνια ζωή, μετά την πτώση και καταδίκη σου στον αιώνιο θάνατο.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κι αυτό το έκανε όχι με την παντοδυναμία Του, αλλά με το να παραδώσει σε θάνατο το Μονογενή Του υιό για τη σωτηρία μας.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να Τον ευχαριστείς ακόμα που καθημερινά χαρίζει ζωή σε σένα, αν και αμαρτάνεις αμέτρητες φορές με την ελεύθερη βούλησή σου και βαδίζεις από τη ζωή στο θάνατο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι αυτό το κάνει με το που θα πεις «Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιον σου» (Λουκ. ιε’ 18). Να Τον ευχαριστείς που σε έκανε καλά από την αρρώστια σου, μ’ όλο που εκτίθεσαι ασύνετα στους κινδύνους και τις αρρώστιες, που είναι προάγγελοι του θανάτου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να Τον δοξολογείς που διορθώνει τα σφάλματά σου και δε σου στερεί την επίγεια ζωή, γιατί ξέρει πόσο την αγαπάς και γιατί δεν είσαι ακόμα έτοιμος για τη μέλλουσα, την αιώνια ζωή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να Τον ευχαριστείς για όλα τα μέσα που σε στηρίζουν στη ζωή, για όλες τις χαρές μα και για τις θλίψεις της ζωής. Τα πάντα προέρχονται από Εκείνον, τον Πανεύσπλαχνο Πατέρα. Όλα πηγάζουν από την Πρωταρχική Πηγή της Ζωής, που μοιράζει και χαρίζει ζωή σε όλους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άνθρωπος ευγενικός και καλλιεργημένος λογαριάζεται εκείνος που σκορπάει γενναιόδωρα και αγαπητικό τα αγαθά και τα χαρίσματά του σε όλους, που χαίρεται όταν του δίνεται η ευκαιρία να κάνει το καλό και να ευχαριστεί τους άλλους, χωρίς να περιμένει καμιά ανταπόδοση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άνθρωπος ευγενικός και καλλιεργημένος λογαριάζεται εκείνος που δεν είναι φαντασμένος, που δεν ξιπάζεται σε εκείνους που συχνάζουν κοντά του και ωφελούνται από τη γενναιοδωρία του, που δεν τους παραμελεί, που δεν τους υποτιμά στη σκέψη του, αλλά τους εκτιμά όπως την πρώτη φορά που τους συνάντησε ή και περισσότερο ακόμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τυχαίνει συχνά να κομπάζουμε και να υπερηφανευόμαστε μπροστά σε εκείνους που μας πλησιάζουν. Με το που τους συνηθίζουμε όμως νιώθουμε πως μας κουράζουν και τους περιφρονούμε, τους λογαριάζουμε για τίποτα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολύ συχνά τοποθετούμε κάποιον άνθρωπο στη συνείδησή μας πιο χαμηλά κι από ένα ζώο που αγαπάμε, ή κι από ένα αντικείμενο ακόμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν προσευχόμαστε, που και που είναι καλό να λέμε και λίγα λόγια αυτοσχέδια, που να είναι γεμάτα πίστη κι αγάπη για τον Κύριο.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ας μη χρησιμοποιούμε πάντα τα λόγια των άλλων για να συνομιλούμε με το Θεό, ας μη παραμένουμε πάντα νήπια σε ό,τι έχει σχέση με την πίστη και την αγάπη μας για Εκείνον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πρέπει να χρησιμοποιούμε και το μυαλό μας, να βγάζουμε κάτι κι από την καρδιά μας.</strong> Όταν χρησιμοποιούμε τα λόγια των άλλων συχνά τα συνηθίζουμε και ψυχραινόμαστε στην προσευχή. Πόσο ευάρεστο είναι στον Κύριο το ψιθύρισμα που βγαίνει κατευθείαν από μια καρδιά γεμάτη πίστη, αγάπη κι ευγνωμοσύνη!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι αδύνατο να το εκφράσει κανείς. Πρέπει μόνο να πούμε πως όταν προσευχόμαστε στο Θεό με δικά μας λόγια η ψυχή μας ριγά από χαρά, πυρπολείται ολόκληρη, ζωοποιείται, νιώθει μακάρια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λίγα λόγια θα πεις, μα θα νιώσεις τέτοια ευλογία, όση δε θα ένιωθες αν έλεγες τις πιό μακρές και κατανυκτικές προσευχές των άλλων, αν τις προφέρεις από συνήθεια, χωρίς αμεσότητα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν ζητάς κάτι από τον Κύριο, να είσαι σίγουρος πως η εύσπλαχνη και γενναιόδωρη δεξιά Του είναι έτοιμη να σου χαρίσει τις δωρεές Του. Η δεξιά του Κυρίου είναι αυτή που έδωσε κι εξακολουθεί να δίνει τα αρίφνητα πλούτη Του σε όλους.</strong> Να λογαριάσεις ανόητες τις σκέψεις που σου σπέρνουν αμφιβολία για το αν θα λάβεις ή όχι εκείνο που ζήτησες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτη εΐναι αφροσύνη, όμοια με εκείνην για την οποία γράφει ο Ψαλμωδός: «Είπεν άφρων εν καρδία αυτού· ουχ εστί Θεός» (Ψαλμ. ιγ’ 1). Όταν ζητάμε βοήθεια από κάποιον γενναιόδωρο άνθρωπο, φανταζόμαστε προκαταβολικά το χέρι του απλωμένο για να δώσει.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί οι επίγειοι ευεργέτες ακολουθούν το παράδειγμα του Πανεύσπλαχνου Πατέρα κι είναι ελεήμονες και γενναιόδωροι, μας δίνουν αυτό που τους ζητήσαμε αμέσως, όπως έχει ειπωθεί: «Τίς εστίν εξ υμών άνθρωπος, ον εάν αιτήση ο υιός αυτού άρτον, μη λίθον επιδώση αυτώ; και εάν ιχθύν αιτήση, μη όφιν επιδώσει αυτώ; ει ουν υμείς, πονηροί όντες, οίδατε δόματα αγαθά διδόναι τοις τέκνοις υμών, πόσω μάλλον ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς δώσει αγαθά τοις αιτούσιν αυτόν;» (Ματθ. ζ’ 9-11).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν μέσα σου νιώθεις ένα πλάκωμα να επιμένει και την ολιγοπιστία να σε τυραννά, να ξέρεις πως στην καρδιά σου έχει θρονιαστεί ο εχθρός και περιπαίζει την άγνοιά σου, την αδυναμία σου και την αστάθειά σου στην πίστη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να καταδικάσεις αμέσως την αφροσύνη, την τύφλωση και την ολιγοπιστία σου, καθώς και την αγνωμοσύνη σου για τον προηγούμενο φωτισμό και τ’ αγαθά που έλαβες από το Θεό χάρη στην πίστη σου· τ’ αγαθά εκείνα που τώρα με την αμαρτωλή έμμονη στην ισχυρογνωμοσύνη σου αρνείσαι ή δεν τα δέχεσαι όπως τα δεχόσουν πριν. Και τότε ο Κύριος θα σε ελεήσει. Θα φύγει το πλάκωμα της καρδιάς και θα ειρηνέψεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο εχθρός θέλει ακόμα και σε ζητήματα πίστης να τους κάνει όλους ν’ ακολουθήσουν το ψέμμα, τήν πλάνη του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο αναγεννημένος άνθρωπος, ο «καινός», βρίσκει ευχαρίστηση στην υπακοή, ενώ ο παλιός άνθρωπος της αμαρτίας θέλει ν’ αντιστέκεται, και να παρακούει. Γι΄ αυτό, Κύριε, «γενηθήτω το θέλημά Σου».</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δέχομαι σαν έκφραση της θέλησής Σου όλα όσα μου ζητούν οι αρχές, όλα όσα μου κάνουν οι άλλοι, όλα όσα μου τυχαίνουν, γιατί τίποτα δε γίνεται χωρίς Εσένα. Βρίσκεσαι μέσα σε όλα, μέσα απ’ όλα, παντού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός είναι πνευματική ύπαρξη. Από Εκείνον πηγάζει κάθε ύπαρξη, χωρίς Αυτόν τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Από Εκείνον αντλούν όλα την προέλευσή τους, τη συνέχεια, τη ζωή. Εκείνος είναι άπειρα μεγαλύτερος από το χρόνο και το χώρο. Δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Μπροστά Του όλα μοιάζουν ανυπόστατα, ανύπαρκτα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εκείνος είναι πανταχού παρών. Δεν περιορίζεται από το χώρο, ούτε από τα βουνά ούτε από τα ουράνια σώματα, ούτε από τη θάλασσα ή τον αέρα, τη φωτιά ή το χώμα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνος καλύπτει αιώνια κάθε χώρο, με τη δύναμή Του διατηρεί στη ζωή όλα τα όντα, βρίσκεται παντού, στο πιο απίθανο σημείο του διαστήματος, γιατί περιέχει τα σύμπαντα. Με λίγα λόγια ο Θεός είναι αυτό που είναι, δηλαδή η μόνη Ύπαρξη, ο μόνος Ων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν την ώρα της θείας λειτουργίας ο αδελφός σου κάνει κάτι άτακτα, χωρίς επιμέλεια, μην εκνευρίζεσαι μαζί του.</strong> Ούτε μέσα σου να το σκεφτείς, ούτε και να εκδηλωθείς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να είσαι συγκαταβατικός στα σφάλματά του και να έχεις στο νου σου πως όσο ζεις κάνεις και συ πάρα πολλά σφάλματα, πως είσαι και συ άνθρωπος με πολλές αδυναμίες, πως ο Θεός είναι καρτερικός και πολυέλεος, συγχωρεί και τις δικές σου και τις δικές μας αδυναμίες αμέτρητες φορές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Να θυμάσαι τα λόγια της Κυριακής προσευχής: «Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα λόγια αυτά πρέπει να μας θυμίζουν πως κι εμείς είμαστε πάντα μεγάλοι οφειλέτες, μεγάλοι αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού κι ότι γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ταπεινωνόμαστε και να μην είμαστε αυστηροί με τα σφάλματα των αδελφών μας, που είναι κι αυτοί αδύναμοι, σαν κι εμάς.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όπως δεν κρίνουμε αυστηρά τον εαυτό μας, το ίδιο πρέπει να κάνουμε και για τους άλλους, γιατί είναι αδελφοί μας, είμαστε αλλήλων μέλη.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο εκνευρισμός προέρχεται από έλλειψη αυτογνωσίας, από υπερηφάνεια, από το γεγονός ότι δεν υπολογίζουμε τη μεγάλη διαφθορά της φύσης μας και γνωρίζουμε πολύ λίγο τον πράο και ταπεινό Ιησού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός δοκιμάζει τις αμαρτωλές τάσεις της καρδιάς μας με ποικίλους τρόπους. Τον φιλάργυρο, για παράδειγμα, τον δοκιμάζει με την απώλεια χρημάτων ή της περιουσίας του, ή και μέρους αυτών, <strong>επιτρέποντας στους κλέφτες και τους ληστές να τον κλέψουν</strong>. Έναν τον δοκιμάζει με πλημμύρες ή με πυρκαγιά, άλλον με ανώφελες σπατάλες σε αποτυχημένες εμπορικές δραστηριότητες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τον υγιή άνθρωπο τον δοκιμάζει με αρρώστιες και έξοδα για φάρμακα και γιατρούς· άλλον με το θάνατο της γυναίκας του, της αδελφής του ή κάποιου φίλου του κι έναν τρίτο με ατιμία. Τους δοκιμάζει όλους με διαφορετικούς τρόπους, για ν’ αποκαλύψει στον καθένα τις αρρωστημένες πλευρές της καρδιάς του και να τον κάνει να διορθωθεί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολλούς πρέπει να διαπεράσει ξίφος την ψυχή τους για ν’ αποκαλυφτούν οι κρυφοί λογισμοί τους. Όποια ζημιά και να πάθεις στην περιουσία σου όμως πρέπει να πιστεύεις πως αυτό είναι από το Θεό και να λες: «Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλατο· ως τω Κυρίω έδοξεν, ούτω και εγένετο είη το όνομα. Κυρίου ευλογημένον εις τους αιώνας» (Ιώβ, α’ 21).</span></p></div>Αυτά τα λόγια είναι ό,τι χειρότερο για τον διάβολο – Να τα λέτε όλοιhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/diabol2023-02-25T17:30:00.000Z2023-02-25T17:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4667696663?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αυτά τα λόγια είναι ό,τι χειρότερο για τον διάβολο – Να τα λέτε όλοι...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Διάβολος: «Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο!<br /> <strong>«Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!»</strong><br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που τη λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μην παύσεις να τη λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">(Απ’ την 193 Επιστολή του Άγιου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή! (δηλ. Δόξα στον Θεό για όλα!)</span></p></div>Γερόντισσα Λαμπρινή: Η ώρα που γεμίζουν οι Εκκλησίες με Αγγέλουςhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/g-lamprini2023-02-25T16:30:00.000Z2023-02-25T16:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4247896804?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γερόντισσα Λαμπρινή: Η ώρα που γεμίζουν οι Εκκλησίες με Αγγέλους...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Παναγία: “Μην αφήνουμε ούτε μία ημέρα χωρίς να επικαλούμαστε την Παναγία μας.<br /> Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος ευλαβής πού ωνομαζόταν Αγαθόνικος. Αυτός είχε διδαχθή, ἀκόμη ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, να λέγη μπροστά στήν Εικόνα της Παναγίας, τόν ύμνο αυτό: «Θεοτόκε, Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σού.<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είχαν μνήμη (εορτή αγίου) εκεί και έδωκα το χαρτάκι μου με τα ονόματα. Το πρωΐ υστέρα πού είχε τελειώσει η Λειτουργία, είδα κατά γης το χαρτάκι στο Ιερό μπροστά. Στενοχωρήθηκα και είπα: «Αχ, Θεέ μου, αγία Αικατερίνη, ήρθα εδώ και δεν διαβάστηκαν τα ονόματά μου».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τη νύχτα στον ύπνο μου ήρθε μία νέα ωραία (Αγία Αικατερίνη) και μου είπε: «Φοβήθηκες, παιδί μου, μήπως δεν διαβάστηκαν τα ονόματα; Τα διάβασα εγώ, ας μην τα διάβασε ο παπάς».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Στα χέρια της κρατούσε ένα χαρτί. Μου το έδειξε. Είδα ότι ήταν το χαρτί πού είχα γράψει τα ονόματα και το είχα δώσει στον παπά για να τα μνημονεύσει στην Προσκομιδή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Όταν ξεκινά το πρωί η Λειτουργία μας, εκεί όλα είναι πολύ ωραία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν όμως έρχεται η ώρα της μεταδόσεως τότε είναι όλη η Εκκλησία γεμάτη από τα αγγελικά πνεύματα. Τώρα τα βλέπω έτσι σαν αστραπή. Περνάνε Άγγελοι με τα φτερά τους, όμορφα τα πρόσωπα τους, όπως είμαστε οι άνθρωποι. Αυτοί είναι ψηλά, και μείς χαμηλά. Φωνάζει ο παπάς από δω, ο ψάλτης από κει, βγαίνουν όλοι εκεί και κουλουριάζουν (κυκλώνουν) τον παπά γύρω-γύρω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά βγαίνει η μετάδοση, βλέπεις στην Ωραία Πύλη ακέραιος ο Χριστός, βλέπεις που λέει ο παπάς «Μετά φόβου…». Αυτός λέει: «Εδώ εγώ είμαι» και δείχνει το Άγιο Ποτήριο, ότι δηλαδή είναι μέσα. Παίρνομε τότε πραγματικά κρέας από το Σώμα του Κυρίου. Μέσα στο Άγιο Ποτήριο είναι αλήθεια Αυτός. Γίνεται όλος τόσο δα παιδάκι μικρό – μικρό με κεφαλάκι, χεράκια, ποδαράκια, ακέραιος Χριστός, άνθρωπος δηλαδή, και το δίνει σ” εμένα, το δίνει σ” εσένα και στον άλλον, με το κουταλάκι (Αγία λαβίδα). Το κουταλάκι μέσα έχει ένα ανθρωπάκι»</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p>.</p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πώς να το πάρεις αυτό το πράγμα; Και το παίρναμε κάτι αμαρτωλοί, κακομαγαρισμένοι, καταπονηρεμένοι, κακός κόσμος, φονιάδες, σκοτώνουν τον άλλον και τον θάβουν.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν πηγαίνεις να μεταλάβεις, θα πηγαίνεις με το κεφάλι σκυφτό και θα σκέφτεσαι Ποιον θα βρεις μπροστά σου. Ποιόν θα ιδείς τώρα εσύ. Μην κοιτάς τον έναν και τον άλλον και τι κάνει αυτός και εκείνος. Θα κοιτάζεις μόνο το Άγιο Ποτήριο. Ποιος είναι στο Άγιο Ποτήριο. Εκεί είναι ο ίδιος ο Χριστός που στο δείχνει, αυτού δεν είναι ο παπάς, αυτό το τόσο δα πραγματάκι το δίνει ο Χριστός.</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Αυτός παρατηράει ποιος είναι ικανός να το πάρει. Όποιος δεν είναι άξιος σ” αυτόν δεν το δίνει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Νομίζεις πως παίρνουν όλοι μετάδοση εκείνη την ώρα; Δεν παίρνουν. Παίρνει εκείνος πού είναι ετοιμασμένος. Και κείνη την ώρα που πας να μεταλάβεις πρέπει να δεις τον Χριστό. Δεν είναι ανάγκη να τον δεις πραγματικά, αλλά βάλτον με τον νου σου. Μετά έρχεται το <strong>«Δι’ ευχών» και βλέπεις φεύγουν όλοι πριν το «Δι’ ευχών» από την Εκκλησία.</strong> Κάτσε λίγο να πάρεις την ευχή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά δεν κάνει να γυρίσεις (επισκεφτείς) σπίτι ξένο, γιατί θα χάσεις την ευχή. Δεν είναι καλά να βγεις έξω, να πας, ξέρω “γώ, στην αγορά. Και αν είναι μεγάλη ανάγκη πες σε κάποιον πού πάει στην αγορά να σου ψωνίσει. Και αν βγεις, σκύψε το κεφαλάκι σου, κάνε την δουλειά σου και γύρισε στο σπίτι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Για να κοινωνήσουμε πρέπει να προετοιμαστούμε καμιά βδομάδα από νηστεία και από άλλα πράγματα».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η γιαγιά Λαμπρινή είχε παρρησία στην προσευχή της. Οι άνθρωποι στις δυσκολίες τους, της ζητούσαν να προσεύχεται και μετά έβλεπαν τα αποτελέσματα. Κάποιος εξάδελφός της ήταν ετοιμοθάνατος και δεν παράδινε το πνεύμα του (πέθαινε). Βασανιζόταν γιατί ενώ φαινόταν ότι πέθαινε, μετά πάλι επανερχόταν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πήγε η γυναίκα του και παρεκάλεσε την γιαγιά να πάει στον ασθενή να κάνη προσευχή. Δίσταζε γιατί θεωρούσε ότι θα τον πεθάνει αυτή. Πήγε τελικά, συζήτησε μαζί του, ήταν καλός αλλά έπινε. Του είπε να εξομολογηθεί και μετά ενώ προσευχόταν η γιαγιά, παρέδωσε την ψυχή του ήσυχα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το εγγονάκι της, πέντε χρόνων, ήταν άρρωστο. Δυο φορές το είχαν πάει στην Ρωσσία και ετοιμάζονταν να πάνε και τρίτη φορά να το ξαναχειρουργήσουν. Η γιαγιά Λαμπρινή δεν ήθελε να πάνε γιατί ήξερε ότι και να ζήσει, δεν θα γινόταν καλά. Το τελευταίο βράδυ πήγε στο κελλί της και ξέσπασε σε προσευχή με δάκρυα παρακαλώντας τον Θεό: «Να το πάρεις στον θρόνο Σου στους Ουρανούς αντί για την Ρωσσία. Αυτό είναι άγγελος. Και εκεί να με αξιώσεις και μένα, Θεέ μου, να σηκωθεί το εγγονάκι μου από τον θρόνο να με πάρει και μένα».</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Άκουσε το «ναι» στην προσευχή της και μετά ευχαριστούσε τον Χριστό. Μέχρι τις τρεις μετά τα μεσάνυχτα τελείωσε το παιδί. Έκλαιγε από χαρά και πήρε το αλεύρι να ζυμώσει πρόσφορο.</strong></span><br /><span style="font-size:12pt;"><strong> Η γιαγιά Λαμπρινή κατά την διάρκεια της ζωής της δεν ξέχασε τον μοναχικό της πόθο. Έτσι μετά την κοίμηση του συζύγου της παίρνει την απόφαση να πραγματοποιήσει το όνειρό της.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε ηλικία 70 ετών περίπου πηγαίνει σε μοναστήρι της περιοχής, όπου σύμφωνα με τον κανόνα που της έβαλε ο γέροντας, θα έμενε 50 μέρες για το Πάσχα, 40 για τα Χριστούγεννα και 15 για τον Δεκαπενταύγουστο. Η ίδια μετά ζήτησε να μείνει μόνιμα στο μοναστήρι, αλλά εν τω μεταξύ ο γέροντας κοιμήθηκε και οι μοναχές εξέφρασαν αντίρρηση για την παραμονή της. Πάλι η γιαγιά Λαμπρινή με υπακοή – υπομονή δέχθηκε αυτή τους την απόφαση και ειρηνικά επέστρεψε στο σπίτι της, όπου συνέχισε τους αγώνες της και προετοιμαζόταν πλέον για την κοίμηση της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γερόντισσα Λαμπρινή!</strong></em></span></p></div>Τι σημαίνει ονομαστική Εορτή για έναν Ορθόδοξο Χριστιανό;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/xristianos2023-02-25T15:30:00.000Z2023-02-25T15:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6151947096?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τι σημαίνει ονομαστική Εορτή για έναν Ορθόδοξο Χριστιανό;</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ονομαστική μας εορτή, αποτελεί εφαλτήριο της προσωπικής μας σωτηρίαςΤι σημαίνει ονομαστική Εορτή για έναν Ορθόδοξο Χριστιανό;<br /> <br /> Η ονομαστική μας εορτή, αποτελεί εφαλτήριο της προσωπικής μας σωτηρίαςΤι σημαίνει ονομαστική Εορτή για έναν Ορθόδοξο Χριστιανό;<br /> όσο συμβάλει αυτό στον προσωπικό του αγώνα για την σωτηρία του κάθε ενός πιστού; Ας ξεκινήσουμε λοιπόν:<br /> <br /> <strong>Ο κάθε άνθρωπος που έρχεται στον κόσμο, αποτελεί μία ανεπανάληπτη και μοναδική προσωπικότητα</strong>. Όλοι έχουμε και προερχόμαστε από προγόνους και όταν αξιωνόμαστε να κάνουμε παιδιά, αφήνουμε και απογόνους. Ουδείς αναντικατάστατος βέβαια, αλλά όλοι είμαστε ανεπανάληπτοι και μοναδικοί.<br /> <br /> Δηλαδή ούτε υπήρχε από την αρχή του κόσμου μέχρι τις μέρες μας, άλλος σαν και εμάς και ούτε θα υπάρχει άλλος, μετά από την κοίμηση μας, μέχρι την συντέλεια του κόσμου, όμοιός μας. Την μοναδικότητα του προσώπου μας, την ιδιαίτερη υπόστασή μας, δηλώνει το όνομα, ενώ το επίθετο που είναι κοινό για τους προγόνους και τους απογόνους μας, δηλώνει το γένος μας την γενεαλογική μας ρίζα και καταγωγή.<br /> <br /> Στα παραπάνω, μπορεί κάποιος να αντιπαραβάλλει το επιχείρημα ότι η πλειοψηφία στη χώρα μας τουλάχιστον, έχει τη συνήθεια στα παιδιά μας, να δίνουμε τα ονόματα των παππούδων και των γιαγιάδων τους.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πράγματι συμβαίνει, αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός, ότι αυτό αποτελεί μια τιμητική πράξη και κίνηση ευγνωμοσύνης, των παιδιών προς τους γονείς τους, δεν σημαίνει όμως σε καμιά περίπτωση, ότι δεν αναγνωρίζουμε την μοναδική ιδιαιτερότητα της υπάρξεώς των εγγονών, που έλαβαν το όνομα από τους προγόνους τους. Άλλωστε όλοι είμαστε παιδιά κυρίως Του Θεού, απλά οι κατά σάρκα γονείς, γινόμαστε συνεργοί και συν-δημιουργοί Του.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Το όνομα σε όλους τους πολιτισμένους λαούς, από την αρχαιότητα έως σήμερα αποτελεί βασικό στοιχείο της ταυτότητας και της αυτοσυνειδησίας του ανθρώπου.</strong></em><br /> <br /> Στην Εκκλησία δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, παίζει σπουδαίο ρόλο, αλλά ταυτόχρονα αυτό που την διαφοροποιεί, είναι ότι δίνεται διά μέσου της Ακολουθίας της ονοματοδοσίας, μια επουράνια προοπτική.<br /> <br /> Ως γνωστόν, το όνομα το λαμβάνει το παιδί, στην συμπλήρωση της 8ης ημέρας από την γέννησή του, πριν καν δηλαδή γίνει πλήρες μέλος της Εκκλησίας δια του Βαπτίσματος. <strong>Γιατί επιλέγει η Εκκλησία την 8η ημέρα του νεογέννητου;</strong> Έχει να κάνει με τις 7 ημέρες της δημιουργίας και την 8η ημέρα που εγκαινίασε ο Χριστός με την Ανάστασή Του, στην πορεία μας δηλαδή για την σωτηρία, την Βασιλεία των Ουρανών! Με την ευχή της ονοματοδοσίας, η Εκκλησία μας ομολογεί τη μοναδικότητα του συγκεκριμένου παιδιού κι αναγνωρίζει το θεϊκό δώρο της προσωπικότητάς του.<br /> <br /> Είναι ευκαιρία να διευκρινίσουμε, ότι δεν έχει σχέση η λήψη του ονόματος του πιστού, με το μυστήριο της Βαπτίσεως, όπως κάποιοι εσφαλμένα πιστεύουν και συγχέουν. <strong>Άλλωστε όλοι γνωρίζουμε, ότι όταν κάποιος επιλέξει να γίνει μοναχός ή κληρικός,</strong> μπορεί να λάβει άλλο όνομα, δηλώνοντας την νέα πορεία στη ζωή του. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Άγιος Νεκτάριος! Βαπτίστηκε Αναστάσιος. Όταν έγινε μοναχός στη Χίο ονομάστηκε Λάζαρος, ενώ όταν έγινε Διάκονος έλαβε το όνομα Νεκτάριος!)<br /> <br /> Είναι γεγονός, ότι δυστυχώς στις μέρες μας ο κόσμος, επηρεασμένος από την δύση, δίνει βάρος στην εορτή των γενεθλίων του, παρά στην ονομαστική εορτή. Τονίζεται πότε ήρθε δηλαδή στον κόσμο αυτό! Για την Ορθόδοξη Θεολογία μας, βεβαίως αποτελεί δώρο Θεού η επίγεια ζωή μας, αλλά τονίζει και υπενθυμίζει ταυτόχρονα, ότι εδώ είναι ο τόπος της εξορίας μας.<br /> <br /> <strong>Αναφέρουμε, ότι στην Εκκλησία μας εορτάζουμε στο εορτολόγιό της κατ’ εξαίρεση, μόνο τρία γενέθλια: α)</strong> Του Χριστού μας, και των δύο προσώπων που υπούργησαν το μυστήριο της σαρκώσεως Του Θεού Λόγου, β) της Παναγίας μας και γ) του Ιωάννη του Προδρόμου και Βαπτιστού. Για κανέναν άλλον!<br /> <br /> Εμείς οι Ορθόδοξοι, εορτάζουμε στη μνήμη των Εορτών ή των Αγίων, που φέρουμε το όνομά μας. Πότε εορτάζουν οι Άγιοι; Την ημέρα που φεύγουν από τον μάταιο αυτό κόσμο! Εορτάζουν όταν αναχωρούν<strong> (είτε ειρηνικά είτε δια μαρτυρίου)</strong> από την στρατευόμενη Εκκλησία, στην θριαμβεύουσα. Όταν επιστρέφουν από την γη της εξορίας, στην όντως πατρίδα μας, την άνω Ιερουσαλήμ τον παράδεισο. Επομένως εντελώς άλλο πνεύμα και κίνηση, από τα εγκόσμια γενέθλιά μας!<br /> <br /> Τι σημαίνει εορτάζω για τον πιστό; Φυσικά όχι σκέτο εγκόσμια και φιλήδονα, με γλέντια, τραπέζια, χορούς και ασωτία. Σημαίνει ότι οδηγούμε και πραγματώνω, την επουράνια προοπτική, που μου δίνουν τα μυστήρια, με αφορμή την εορτή μου!<br /> <br /> <strong>Όπως ο Άγιος που φέρω το όνομά του (Άγιος Αντώνιος στη συγκεκριμένη περίπτωση)</strong> έζησε σε αυτή την ζωή μετανοούμενος με προσευχή, νηστεία, μυστηριακή ζωή, έτσι και εμείς μελετώντας και μιμούμενοι τον βίο του, γίνεται το πρότυπο μας, για να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε και να σωθούμε και εμείς! Αυτοί ποιον ακολούθησαν; Φυσικά τον ίδιο τον Χριστό.<br /> <br /> <strong>Γι αυτό οι Άγιοι είναι τα ζωντανά παραδείγματα του Χριστού, πιο κοντά στην εποχή μας!</strong><br /> <strong>Κλείνοντας το άρθρο μας, πρέπει να αντιληφθούμε,</strong> ότι ο συνειδητός Χριστιανός, δεν βλέπει ουτοπική και ανέφικτη στην ζωή του την αγιότητα, αλλά με ταπείνωση γνωρίζει, ότι με τη χάρη Του Θεού και την φιλανθρωπία Του, μπορώ να φέρω περισσότερα έργα μετανοίας και γιατί όχι να φτάσω και να ξεπεράσω ακόμη στην αρετή τους Αγίους-Προστάτες μας!<br /> <br /> Γι’ αυτό όπως λέμε και στο θέμα μας, η ονομαστική μας Εορτή αποτελεί εφαλτήριο της προσωπικής μας σωτηρίας, δηλαδή της προσωπικής μας αγιότητος. Επομένως το όνομα δεν είναι μια απλή υπόθεση που πρέπει να αποφασίζουμε αψήφιστα, αλλά να αναλογιζόμαστε την ευθύνη και την προσδοκία της Εκκλησίας, στον κάθε «επώνυμο» πιστό!<br /> <br /> Ο Χριστός είναι σαφής: «πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Λουκ. ι΄ 20). Αμήν!<br /> <br /> <em>Πάτερ Αντώνιος Χρήστου!</em></span></p></div>Αχ και να ήξερες πόσο ζητούν βοήθεια οι κεκοιμημένοιhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/g-e-arizonas2023-02-25T12:30:00.000Z2023-02-25T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4690688464?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αχ και να ήξερες πόσο ζητούν βοήθεια οι κεκοιμημένοι...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας: Μα ηξεύρεις πόσον ζητούν βοήθειαν οι κοιμηθέντες! Επειδή μετά θάνατον δεν υπάρχει μετάνοια και ως άνθρωποι και αυτοί έφυγαν με κηλίδας και μώμους και…<br /> βλέπουν ότι η βοήθεια των ζώντων πολύ συνεργεί εις το να τελειοποιηθούν και ησυχάσουν, ποθούν, ζητούν, νοσταλγούν να τους μνημονεύη κανείς, ποθούν επίσης από το γένος των να ευρεθή κανένας παπάς ή ενάρετος χριστιανός, που να μεριμνήση και δι΄ αυτούς.<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θ<strong>α σου γράψω μίαν οπτασίαν ενός επισκόπου, που είδεν, και την οποίαν ήκουσα από το στόμα του επισκόπου, που συλλειτούργησα προ ετών.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μας λέγει ότι ήτο ένας παπάς, που τον είχε νικήσει το κρασί και συχνά εμεθούσε, εργασία ετών, κατά τα άλλα ήτο ενάρετος και ευλαβής. Μίαν των ημερών κατά την συνήθειαν ήπιε κρασί και εμέθυσε και κατόπιν πριν ξεμεθύση καλά, επήγε και ελειτούργησε και κατά παραχώρησιν Θεού του έπεσε το άγιον Σώμα και Αίμα του Κυρίου!</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο καημένος επάγωσε από τον φόβον του, συνάμα δε εσκέπτετο και τον μεγάλον κανόνα του επισκόπου του! Τέλος αφού εξωμολογήθη, του λέγει ο επίσκοπος, «Πήγαινε, και θα σε ειδοποιήσω να έλθης και θα σου δώσω τον κανόνα».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκεί λοιπόν που εσκέπτετο ο επίσκοπος και διελογίζετο και έλαβε εις το χέρι του την πέννα να γράψη την καθαίρεσιν της ιερωσύνης, ευρισκόμενος μόνος του, βλέπει εμπρός του να εκτυλίσσεται σαν ταινία κινηματογραφική, ένα άπειρον πλήθος κόσμου, παντός είδους, ηλικίας και τάξεως, ο επίσκοπος έμεινεν έκθαμβος από το πράγμα, αλλά συνάμα και από φόβον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε του λέγουν όλοι μαζί οι άνθρωποι αυτοί: «Σεβασμιώτατε μη κανονίσετε τον παπά, μη τον καθαιρήτε», κατόπιν ολίγον κατ΄ ολίγον έγιναν άφαντοι. Φωνάζει ο επίσκοπος τον παπά να έλθη, έμφοβος ο καημένος ο παπάς εσκέπτετο την καθαίρεσίν του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Του λέγει ο επίσκοπος: «Δεν μου λέγεις, μνημονεύεις πολλά ονόματα εις την λειτουργίαν;»</strong> Ο παπάς απαντά: «Εις την προσκομιδήν, δέσποτα, πολλήν ώραν μνημονεύω από βασιλείς, αυτοκράτορας μέχρι και τον πλέον φτωχόν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο επίσκοπος του λέγει: «Πήγαινε λοιπόν, και όταν λειτουργής μνημόνευε όσον ημπορείς και πρόσεχε του λοιπού μη μεθύσης, είσαι συγχωρημένος». Κατόπιν και ο παπάς με την βοήθειαν του Θεού ελυτρώθη από την μέθην. </span></p></div>Τι σημαίνει η λέξη ανάθεμα; – Ποια είναι η σημασία της;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/anauema2023-02-25T11:30:00.000Z2023-02-25T11:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4695361262?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τι σημαίνει η λέξη ανάθεμα; – Ποια είναι η σημασία της; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ανάθεμα</strong>: Η σημασία της λέξης ανάθεμα υπό του Αγίου Ιωάννου (Μαξίμοβιτς): Η ελληνική λέξη ανάθεμα, αποτελείται από δύο λέξεις: την ανά, που είναι μία πρόθεση η οποία δεικνύει κίνηση προς τα άνω, και το θέμα, που σημαίνει ένα ξεχωριστό τμήμα από κάτι.</em></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Στη στρατιωτική ορολογία θέμα σήμαινε ένα απόσπασμα· στην πολιτική διακυβέρνηση, θέμα σήμαινε μία επαρχία.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τώρα χρησιμοποιούμε τη λέξη «theme», που προέρχεται από το θέμα, για να σημάνουμε μία συγκεκριμένη ενασχόληση [topic] μιάς γραπτής και διανοητικής εργασίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κυριολεκτικώς το ανάθεμα σημαίνει την ανύψωση κάποιου ξεχωριστού πράγματος. Στην Παλαιά Διαθήκη αυτή η έκφραση εχρησιμοποιείτο εξ ίσου σε αναφορά προς αυτό που ήταν αποξενωμένο εξαιτίας αμαρτωλότητος, αλλά παρομοίως και προς αυτό που ήταν αφιερωμένο στο Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην Καινή Διαθήκη, στα κείμενα του Αποστόλου Παύλου χρησιμοποιείται άπαξ σε συνδυασμό με το μαράν αθά, που σημαίνει την έλευση του Κυρίου.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο συνδυασμός αυτών των λέξεων σημαίνει χωρισμό μέχρι την έλευση του Κυρίου· με άλλες λέξεις – το να παραδοθεί κάποιος [ως υπόλογος] σε Αυτόν (Α΄ Κορ. 16, 22).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί το ανάθεμα σε άλλο μέρος χωρίς την προσθήκη του μαράν αθά (Γαλ. 1, 8-9).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εδώ το ανάθεμα εκφωνείται εναντίον της διαστρεβλώσεως του Ευαγγελίου του Χριστού όπως αυτό κηρυσσόταν από τον Απόστολο, ανεξαρτήτως από ποιόν θα μπορούσε αυτή [η διαστρέβλωση] να διαπράττεται, είτε από τον ίδιο τον Απόστολο είτε από Άγγελο εξ ουρανού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε αυτήν την ίδια έκφραση επίσης υπονοείται: «Ας κατακρίνει ο ίδιος ο Κύριος», διότι ποιός άλλος μπορεί να κατακρίνει τους Αγγέλους;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη (22, 3) λέγει ότι στη Νέα Ιερουσαλήμ δεν θα υπάρχει ανάθεμα· αυτό μπορεί να κατανοηθεί με δύο τρόπους, δίνοντας στη λέξη ανάθεμα και τα δύο νοήματα:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">1) δεν θα υπάρχει καμμία ανύψωση στην κρίση του Θεού, διότι αυτή η κρίση έχει ήδη έλθει εις πέρας·</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">2) δεν θα υπάρχει καμμία ιδιαίτερη αφιέρωση στον Θεό, διότι όλα τα πράγματα θα είναι τα ιερά πράγματα του Θεού, ακριβώς όπως το φως του Θεού φωτίζει τους πάντες (Απ. 21, 23).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στα πρακτικά των Συνόδων και την περαιτέρω πορεία της του Χριστού Εκκλησίας της Καινής Διαθήκης, η λέξη ανάθεμα κατέληξε να σημαίνει τέλειο διαχωρισμό από την Εκκλησία. «Η Καθολική και Αποστολική Εκκλησία αναθεματίζει», «ανάθεμα ούτος έστω», ή «ανάθεμα τούτο έστω», σημαίνει τελεία απόσχιση από την Εκκλησία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αντιθέτως, σε περιπτώσεις «διαχωρισμού από την κοινωνία της Εκκλησίας» και άλλων επιτιμίων ή κανόνων μετανοίας εφαρμοσμένων σε ένα πρόσωπο, το ίδιο το πρόσωπο παρέμενε μέλος της Εκκλησίας, αν και ήταν περιορισμένη η συμμετοχή του στην πλήρη χάριτος ζωή Της. Παρά ταύτα, αυτοί που παρεδίδοντο σε ανάθεμα απεσχίζονταν τελείως από Αυτήν, μέχρι τη μετάνοιά τους.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η επί γης Εκκλησία συνειδητοποιώντας, εν όψει της ισχυρογνωμοσύνης και σκληροκαρδίας τους, ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε για τη σωτηρία τους, τους ανυψώνει στην κρίση του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτή η κρίση είναι ελεήμων πάνω στους μετανοούντες αμαρτωλούς, αλλά φοβερή προς τους πείσμονες εχθρούς του Θεού. «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος … και γαρ ο Θεός ημών πυρ καταναλίσκον» (Εβρ. 10, 31. 12, 29).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ανάθεμα δεν είναι τελεία καταδίκη: μέχρι τον θάνατο είναι δυνατή η μετάνοια. Το ανάθεμα δεν είναι φοβερό επειδή η Εκκλησία εύχεται συμφορές για οποιονδήποτε ή επειδή ο Θεός επιδιώκει την καταδίκη του. Επιθυμούν [ο Θεός και η Εκκλησία] να σωθούν όλοι. Αλλά είναι φοβερό να ίσταται κάποιος έμπροσθεν της παρουσίας του Θεού σε κατάσταση αποσκληρυμμμένου κακού: τίποτε δεν είναι κρυφό από Αυτόν.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος· ούτος Κριτής εστιν ενθυμήσεων και εννοιών καρδίας· μηδείς εισέλθη πειράζων την πίστιν την αμώμητον, αλλ’ εν πραότητι και φόβω Χριστώ προσέλθωμεν, ίνα λάβωμεν έλεον και χάριν εύρωμεν εις εύκαιρον βοήθειαν» (Στιχηρά των Αποστίχων, Εσπερινός της Κυριακής των Βαίων).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>[Οι λέξεις στις αγκύλες, όχι στις παρενθέσεις, είναι προσθήκη της μεταφράσεως]</strong></span></p></div>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/agioi-apostoloi-l2023-02-25T08:30:00.000Z2023-02-25T08:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5578370878?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι; ..</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αρχιμ. Ειρηναίου Λαφτσή Πρωτοσυγκέλλου Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως,,,</em></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;</span></h3>
<h4><span style="font-size:12pt;">Δεν είναι τυχαίο ότι ο Χριστός επέλεξε δώδεκα αποστόλους κι όχι κάποιον διαφορετικό αριθμό. Διάλεξε δώδεκα, επειδή ο αριθμός αυτός προτυπώνεται στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης ως εξής:</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">1) Δώδεκα ήταν οι γιοι του Ιακώβ που ονομάστηκαν Πατριάρχες των δώδεκα φυλών του Ισραήλ και ήταν τύπος των Δώδεκα Αποστόλων. Οι δώδεκα αυτοί άρχοντες των Εβραίων που κάτω από τον πρώτο κριτή, τον Μωυσή, έκριναν τον λαό του Ισραήλ, προτύπωναν τους Αγίους Δώδεκα Αποστόλους που κάτω από τον Μέγα Κριτή ζώντων και νεκρών θα κρίνουν τον κόσμο «επί δώδεκα θρόνους, κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ» (Αριθμ. 1, 44 & Ματθ. 19, 28).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">2) Δώδεκα ήταν οι κατάσκοποι που έστειλε ο Μωυσής για να την δουν την Γη της Επαγγελίας. Δώδεκα οι απόστολοι που έστειλε ο Χριστός στη νέα «Γη της Επαγγελίας» που είναι η γη της ευλογίας και της χάριτος του Χριστού (Αριθμ. 13, 3-16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">3) Δώδεκα ήταν τα κουδούνια που φορούσε στο σάκκο του ο Ααρών, όταν ιεράτευε στη Σκηνή του Μαρτυρίου ως Αρχιερεύς. Είναι τύπος των Δώδεκα Αποστόλων που ήχησαν στην οικουμένη και δίδαξαν το Ευαγγέλιο της σωτηρίας του αναστημένου Χριστού (Εξοδ. 36, 33).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">4) Δώδεκα ήταν οι πηγές που πότισαν στην έρημο τον ισραηλιτικό λαό και προτυπώνουν τους Δώδεκα Αποστόλους που πότισαν με τα ζωογόνα νάματα του κηρύγματός τους τον νέο Ισραήλ (Αριθμ. 33, 9).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/en-xristo-agapi" target="_blank">Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτοί, λοιπόν, οι Δώδεκα Απόστολοι είναι «το άλας της γης» (Ματθ. 5, 13), «το φως του κόσμου» (Ματθ. 5, 14). Η Εκκλησία τους τιμά αφιερώνοντας μία ημέρα για την εορτή του καθενός, αλλά και μία μέρα για τη Σύναξή τους της οποίας προηγείται και νηστεία επειδή θεωρεί ότι τα πρόσωπα αυτά είναι οι ακτίνες μέσω των οποίων διακτινίστηκε σε όλον τον κόσμο το αληθινό και αιώνιο φως που είναι ο Χριστός. Αυτοί είναι οι θεόκλητοι συνεργοί του Ιησού Χριστού, τα στόματα του Λόγου, οι καθαιρέτες της πλάνης, οι θεμελιωτές της Εκκλησίας, οι φωστήρες του κόσμου. Ο Χριστός είναι το λυχνάρι, ο Πέτρος είναι ο λυχνοστάτης και το Άγιο Πνεύμα το λάδι μέσω του οποίου φωτίζεται ο κόσμος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;</em></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Ας αναφερθούμε στον καθένα ξεχωριστά και σύντομα:</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">1. Πέτρος (29 Ιουνίου): Η πόρτα των αμαρτωλών, η γλώσσα των μαθητών, η φωνή των κηρύκων, το μάτι των Αποστόλων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">2. Ανδρέας (30 Νοεμβρίου): Ο πρώτος των πρώτων, ο εκλεκτός των εκλεκτών, ο ψαράς των ψαράδων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">3. Ιωάννης (26 Σεπτεμβρίου): Ο υιός της βροντής, ο ευαγγελιστής και θεολόγος, ο θετός υιός της Παναγίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">4. Ιάκωβος του Ζεβεδαίου (30 Απριλίου): Ο πρώτος μάρτυρας μεταξύ των Αποστόλων. Ένας εκ των τριών μαθητών που έζησε το γεγονός της Μεταμορφώσεως και της αρχιερατικής προσευχής στον Κήπο της Γεσθημανής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">5. Θωμάς ο Δίδυμος (6 Οκτωβρίου): Αυτός που είπε «άγωμεν και ημείς ίνα αποθάνομεν μετ’ αυτού» (Ιωαν. 11, 16) και έδειξε με την αφοσίωσή του πως είναι καλύτερο να συσταυρωθούν με το Χριστό, παρά να ζουν χωρίς Αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">6. Ματθαίος ή Λευΐ ο τελώνης (16 Νοεμβρίου): Ο Απόστολος και ευαγγελιστής, ο τα πρωτεία της σοφίας έχων, ο Απόστολος που κατέγραψε το γενεαλογικό δέντρο του Χριστού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">7. Ιάκωβος του Αλφαίου (9 Οκτωβρίου): Αυτός που δέχθηκε το μαρτυρικό θάνατο του σταυρού για να αγάλλεται μαζί Του στη Βασιλεία των Ουρανών.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">8. Φίλιππος (14 Νοεμβρίου): Αυτός που αναγνώρισε το Χριστό ως Μεσσία και έδωσε με δυο λέξεις τον τρόπο που θα Τον πλησιάσουμε «έρχου και ίδε» (Ιωάν. 1, 47).</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">9. Ναθαναήλ (11 Ιουνίου): Λέγεται και Βαρθολομαίος, από το όνομα του πατέρα του (Βαρ + θολομαίος= υιός του Θολομαίου) Αυτός για τον οποίον ο Κύριος είπε για την άδολη και αληθινή πίστη του «ίδε αληθώς Ισραηλίτης εν ω δόλος ουκ έσται» (Ιωάν. 1, 48).</span><br /> <span style="font-size:12pt;">10. Σίμων ο Κανανίτης ή Ζηλωτής (10 Μαΐου): Αυτός που πρώτος έφερε τον τίτλο του «ζηλωτή» λόγω της αγάπης στο πρόσωπο του Χριστού και στον ζήλο με τον οποίο κήρυξε το λόγο Του. Ο όρος «ζηλωτής» ανήκε σε ομάδα Ιουδαίων που αγωνίζονταν για την απελευθέρωση της Ιουδαίας από την ρωμαϊκή κυριαρχία. Σήμερα, δυστυχώς, ο ζηλωτισμός είναι σύγχρονη αίρεση της Εκκλησίας που οφείλεται στην έπαρση και στην αλαζονεία κάποιων, κυρίως κληρικών, που θέτουν εαυτόν πάνω από τους επισκόπους και την Εκκλησία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/prostasia-apo-exthrous-l" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">11. Ιούδας του Ιακώβου, επονομασθείς Θαδδαίος ή Λεββαίος (19 Ιουνίου & 21 Αυγούστου): Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει δυο μαθητές με το όνομα Ιούδας «Ιούδαν Ιακώβου και Ιούδαν Ισκαριώτην» (Λουκ. 6, 16). Ο ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει και τους δυο «ηστήκει και Ιούδας ο παραδιδούς Αυτόν μετ’ αυτών» (Ιωάν. 5, 15) και στο κατά Ιωάννην αναφέρει «λέγει αυτώ Ιούδας ουχ ο Ισκαριώτης» (Ιωαν 14, 22). Ο ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει ως δέκατο μαθητή τον Θαδδαίο και λέει «Λεββαίος ο επικληθείς Θαδδαίος» (Μαρκ. 3, 18), ενώ ο ευαγγελιστής Ματθαίος στο 10ο κεφάλαιο μνημονεύει έναν Ιούδα. Γι’ αυτό και η Εκκλησία βεβαιώνει πως Θαδδαίος ή Λεββαίος είναι ένας άνθρωπος ο Ιούδας ο γιος του Ιακώβου. Λεββαίος σημαίνει έμψυχος, θαρραλέος, μεγαλόκαρδος. Αυτός έγινε πνευματοφόρος κήρυκας του θείου Λόγου και στύλος ασάλευτος της Εκκλησίας, επειδή σ’ αυτόν ο Χριστός κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου του είπε πως θα αξιωθούν της θεοπτίας όσοι αγαπούν τον Θεό και τηρούν τις εντολές Του (Ιωάν. 14, 23).</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">12.Ματθίας (9 Αυγούστου): Το πρόσωπο που πήρε τη θέση του Ιούδα του Ισκαριώτη. Εξελέγη πριν την Πεντηκοστή για να λάβει το Άγιο Πνεύμα (Πραξ. 1, 15-26). Πρόσωπο που γνώρισε το Χριστό και είχε ακούσει τα κηρύγματά Του. Αυτός που κληρώθηκε για να κηρύξει, να μαρτυρήσει και να ενωθεί στη Βασιλεία των Ουρανών με τους υπόλοιπους Αποστόλους.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Σ’ αυτούς, βέβαια, τους Μαθητές ανήκει και ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος, όπως και οι υπόλοιποι, κλήθηκε από τον ίδιο τον Χριστό. Ο κήρυκας των Εθνών, ο τρισμέγιστος φωστήρας, ο διδάσκαλος των Αθηναίων, το αγλάισμα της οικουμένης. Πραγματοποίησε τέσσερις περιοδείες στις οποίες υπέστη τα πάνδεινα και χαρακτηρίσθηκε μαζί με τον Πέτρο Πρωτοκορυφαίος. Έγραψε 15 επιστολές εκ των οποίων οι 14 σώθηκαν, η μία αυτή προς τους Λαοδικείς δεν σώζεται, αναφέρεται όμως στην προς Κολασσαείς επιστολή (Κολασ. 4, 16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;</em></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Υπάρχουν, όμως, κοινά σημεία μεταξύ των Αποστόλων:</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">1) Κοινά ονόματα: Σίμων (ο Πέτρος) και Σίμων (ο Κανανίτης), Ιάκωβος (του Ζεβεδαίου) και Ιάκωβος (του Αλφαίου), Ιούδας (του Ιακώβου) και Ιούδας (Ισκαριώτης)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">2) Αδέλφια: Πέτρος και Ανδρέας, υιοί Ιωνά, Ιάκωβος και Ιωάννης, υιοί Ζεβεδαίου</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">3) Μαθητές του Προδρόμου: Ανδρέας, Ιωάννης, Ιούδας του Ιακώβου</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">4) Συγγραφείς: Ματθαίος και Ιωάννης ως συγγραφείς ευαγγελίων. Ιωάννης, Πέτρος και Παύλος ως συγγραφείς επιστολών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">5) Κοινό επάγγελμα: Ψαράδες ήταν ο Πέτρος, ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">6) Κοινή καταγωγή: Οι ένδεκα εκ των δώδεκα αρχικών μαθητών ήταν Ιουδαίοι πλην του Ιούδα κατάγονταν από την Γαλιλαία πλην του Ιούδα του Ισκαριώτη που καταγόταν από την νότια Ιουδαία. Για τον απόστολο Ματθία, πλην της εκλογής του, η Καινή Διαθήκη δεν έχει άλλα στοιχεία.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτούς τους Δώδεκα τιμάμε όλους μαζί κι έναν έναν ξεχωριστά επειδή είναι, όπως λέει ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος, «οι ψαράδες των εθνών, οι κήρυκες των λαών, οι παιδαγωγοί των δικαίων, οι διώκτες της αμαρτίας, οι φωτιστές των απίστων, οι ανίκητοι φύλακες, οι ενδυναμωτές της αδυναμίας, οι άγγελοι των χριστιανών, οι θεραπευτές των ανθρώπων». Κι όταν τιμάμε τους αποστόλους σημαίνει ότι προσπαθούμε να μιμηθούμε τη ζωή τους και τότε καταλαβαίνουμε ότι το σπουδαιότερο λόγο στη ζωή του χριστιανού τον έχουν οι δοκιμασίες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Απόστολος Παύλος λέει:</strong> «Διότι μου φαίνεται ότι ο Θεός άφησε εμάς τους αποστόλους να εμφανισθούμε τελευταίοι, σαν καταδικασμένοι σε θάνατο, διότι γίναμε θέαμα στον κόσμο, στους αγγέλους και στους ανθρώπους. Εμείς θεωρούμεθα ανόητοι χάριν του Χριστού, εσείς φρόνιμοι εν Χριστώ· εμείς αδύνατοι, σεις δυνατοί· σεις ένδοξοι, εμείς άσημοι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας…</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έως αυτήν την στιγμή και πεινάμε και διψάμε, είμαστε κακοντυμένοι, δεχόμαστε ραπίσματα, διάγουμε βίο πλανόδιο, κοπιάζουμε εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια. Όταν μας βρίζουν, ευλογούμε, όταν μιας διώκουν, δείχνομε ανοχή· όταν μας συκοφαντούν, μιλάμε ευγενικά. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γίναμε σαν σκουπίδια του κόσμου·</strong> κάθαρμα όλων έως την στιγμή αυτή. Δεν γράφω αυτά για να σας ντροπιάσω, αλλά για να σας συμβουλεύσω σαν παιδιά μου αγαπητά. Διότι αν και μπορεί να έχετε χιλιάδες παιδαγωγούς εν Χριστώ, δεν έχετε πολλούς πατέρες, διότι εγώ σας γέννησα εν Χριστώ Ιησού διά του ευαγγελίου. Σας παρακαλώ, λοιπόν, να γίνεσθε μιμητές μου» (Α’ Κορ. 9-16).</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos" target="_blank">Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…</a></strong></span></p></div>Να θυμάσαι πως ο Χριστός σ’ αγαπάει και σου δίνει σημασία…https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/Xristos2023-02-24T22:30:00.000Z2023-02-24T22:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4577451097?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Να θυμάσαι πως ο Χριστός σ’ αγαπάει και σου δίνει σημασία…</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Π.Ανδρέας Κονάνος: Αξίζεις, επειδή είσαι πλάσμα του Θεού, δημιούργημά Του. Επειδή ο Θεός σ’ αγαπάει και όλος ο ουρανός ασχολείται μαζί σου, σε φροντίζει και σου δίνει σημασία.<br /> Ακόμα και αν δε σε πάρει κανένας τηλέφωνο για μια μέρα, ακόμα και αν δε σου μιλήσει κανείς, έχεις μια φοβερή δυναμική μέσα σου.<br /> Είσαι ένα πλάσμα που όμοιό του δεν υπάρχει σ’ όλη τη γη.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κανείς δεν είναι σαν κι εσένα, δεν έχει τα γνωρίσματά σου, τα χαρίσματά σου μα και τα προβλήματά σου. Ο Χριστός σ’ αγαπάει και σου δίνει σημασία. Θέλει να σε δυναμώσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πώς θα γίνει αυτό; Με τα σκαμπανεβάσματα. Τη μια στιγμή νιώθεις πως έχεις τον Χριστό και την άλλη Τον χάνεις. Τη μια έρχεται και την άλλη φεύγει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όπως ακριβώς ένιωσαν και οι μαθητές Του μετά την Ανάσταση, όταν περπάταγαν περίλυποι και χαμένοι στις σκέψεις τους προς Εμμαούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μόλις άρχισαν να νιώθουν την καρδιά τους να φλέγεται κι άρχισαν να καταλαβαίνουν τον Κύριο, Εκείνος έφυγε πάλι μακριά τους. Γιατί; Για να τους κάνει πιο δυνατούς. Τους άφησε μόνο τη γλυκιά γεύση στην ψυχή τους, τη θερμότητα, την πίστη και τη δύναμη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να πιστεύουν, ν’ αγγίζουν και να νιώθουν παρόντα τον αόρατο. Να νιώθουν ότι κρατούν Αυτόν που όλο τους φεύγει, αφήνοντας όμως πίσω Του την ευωδία Του, τη γλυκύτητά Του, το ζήλο και τον πόθο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Χριστός θέλει να Τον αγαπάμε, χωρίς όμως να νιώθουμε τη βεβαιότητα ότι Τον κρατούμε. Δε θέλει να μας δώσει σιγουριά, αλλά να μας αφήσει σ’ ένα μετέωρο κενό, στο οποίο μπορούμε να κάνουμε τις ωραιότερες πτήσεις, τα ομορφότερα σχέδια στον ουρανό της αγάπης Του, στο πέλαγος της ζωής, αφημένοι στους κυματισμούς Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μπορεί να νομίζεις ότι δεν ξέρεις που πας μέσα στο πέλαγος. Τότε, Εκείνος σου λέει: “«σε τον άνεμο, θα σε πάει αυτός», «Μα δεν έχω πυξίδα. Νιώθω ότι δεν ξέρω τίποτα», «Αφέσου και θα βγει κάτι καλό».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Δυνάμωσε την ψυχή σου» π. Ανδρέα Κονάνου!</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe title="YouTube video player" src="https://www.youtube.com/embed/283DlxCqH0E" width="584" height="329" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Το αόρατο θαύμαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/uayma2023-02-24T21:30:00.000Z2023-02-24T21:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4449621803?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Το αόρατο θαύμα...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>*Ένα συγκλονιστικό κείμενο για το μεγαλείο της Πίστεως μας! Αξίζει να αφιερώσετε δύο λεπτά από τον χρόνο σας και να το διαβάσετε!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span id="more-49506"></span><em><strong>π. Ανδρέα Αγαθοκλέους</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>~ Η ανάγκη του ανθρώπου να βεβαιώσει την πίστη μέσα του προς τον απρόσιτο Θεό και τις ενέργειές Του τον οδηγεί στο να επιζητεί το θαύμα ή να το μεγαλοποιεί ή, ακόμα, και να το δημιουργεί.</strong> Με την έννοια αυτή το θαύμα, ως θαυμαστό γεγονός, συναντάται σε όλες τις θρησκείες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην Καινή Διαθήκη οι διάφορες θεραπείες ασθενών, αναστάσεις νεκρών και άλλες εκφράσεις αγάπης του Χριστού και των Αποστόλων προς τον πονεμένο λαό ονομάζονται σημεία. Το θαύμα προκαλεί θαυμασμό, έκπληξη, ενώ το σημείο δείχνει κάτι, δηλαδή την ήδη υπάρχουσα Βασιλεία του Θεού όπου δεν κυριαρχούν τα αποτελέσματα της φθοράς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η πρόκληση των Φαρισαίων και Γραμματέων προς τον Ιησού Χριστό «θέλομεν από σου σημείον ιδείν» (Ματθ. 12,38) δεν βρήκε ανταπόκριση. Το όποιο «σημείον» όταν γίνεται «θαύμα» αναγκάζει τον άνθρωπο να το αποδεχτεί κι άρα του στερεί την ελεύθερη σχέση του με το Θεό, που είναι η ουσιαστική πίστη. <strong>Ασφαλώς ο Χριστός σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου, που του έδωσε ως δώρο, και δεν την παραβιάζει ακόμα κι αν προκαλείται.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας…</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Εκκλησία, ως «στύλος και εδραίωμα της αληθείας» (Α Τιμ. 3,15), δεν μπορεί να ενθαρρύνει τα «θαύματα» για να πείσει, συμπεριφερόμενη διαφορετικά από τον ιδρυτή της. <strong>Άλλωστε, όλη η ζωή της είναι από μόνη της ένα «θαύμα» που στηρίζεται στο θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου της κι αλλοίμονο αν αναζητά άλλους τρόπους να πείσει για την Αλήθεια της.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η απουσία «αποδείξεων» για την ύπαρξη, παρουσία ή ενδιαφέρον του Θεού είναι η έκφραση της αγάπης Του που συμβαδίζει με το σεβασμό της ελευθερίας του προσώπου. Η αγάπη Του θα ’ταν ελλειμματική αν μας ανάγκαζε, για το «δικό μας καλό», να Τον πιστέψουμε. Ούτε η Ανάστασή Του, το παγκόσμιο αυτό γεγονός που άλλαξε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, δεν μπορεί ν’ αποδειχτεί. Ούτε, βέβαια, και ν’ αποδειχτεί ότι δεν είναι γεγονός.</span></p>
<p> </p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η εσωτερική αλλαγή – μετάνοια των ανθρώπων που φαίνεται στη ζωή τους, η μεταβολή του άρτου και του οίνου, σε κάθε Θεία Λειτουργία, σε σώμα και αίμα Χριστού, η Χάρις του Αγίου Πνεύματος που έρχεται «δια των ευχών του πρεσβυτερίου» στο νερό, στο λάδι, στα υλικά πράγματα, και τα μεταποιεί σε αγιασμό, ευχέλαιο και ό,τι άλλο αγιάζεται, δεν αποδεικνύεται. <strong>Είναι όμως για τους πιστούς βεβαιότητα που τη ζουν και τη χαίρονται, όπως ζουν και χαίρονται την Ανάσταση του Κυρίου τους. Ποιος μπορεί ν’ αμφισβητήσει το βίωμα εκατομμυρίων ανθρώπων;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στην ταπείνωση και στην απλότητα της καρδιάς γνωρίζεται ο «άλλος κόσμος» και αποκαλύπτεται το «αόρατο θαύμα» που παραπέμπει στο «σημείο» της παρουσίας του ζώντος Θεού.</strong></span></p>
<p> </p>
<p> <strong><span style="font-size:12pt;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></span></strong></p></div>"Το Μυστήριο του Ευαγγελίου"...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/mystirio2023-02-24T20:30:00.000Z2023-02-24T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7212949494?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>"Το Μυστήριο του Ευαγγελίου"...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<div class="itemIntroText">
<p><span style="font-size:12pt;">Οι άνθρωποι λένε ότι θρησκεία είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να γνωρίσει τον Θεό. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο. Ο Θεός κάνει ενέργειες για να πλησιάσει τον άνθρωπο, με σκοπό να τον σώσει. <strong><em>«Διότι τούτο είναι καλόν και ευπρόσδεκτον ενώπιον του σωτήρος ημών Θεού, όστις θέλει να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας.»</em></strong> Α΄ Τιμοθ. 2:3,4.</span></p>
</div>
<div class="itemFullText">
<p><span style="font-size:12pt;">Στην Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός διάλεξε το λαό Ισραήλ και ασχολήθηκε με αυτόν έως ότου έρθει ο καιρός να στείλει τον μονογενή Του Γιο. Ήρθε ο Χριστός κατά σάρκα από το γένος Δαβίδ και έγινε θυσία για όλους τους ανθρώπους, ώστε όποιος Τον επικαλεσθεί να σωθεί. <strong><em>«Διότι πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου θέλει σωθή.»</em></strong> Ρωμαίους 10:13. Ο Θεός ψάχνει να σώσει κάθε άνθρωπο που θα Τον επικαλεσθεί, για να τον σώσει από την αμαρτία, τον αιώνιο θάνατο και την κόλαση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Με ποιον τρόπο πλησιάζει ο Θεός τον άνθρωπο; Μπορώ να έρθω σε επαφή με το Δημιουργό του σύμπαντος; Ακούει ο Θεός; Μιλάει ο Θεός; «<strong><em>Ο φυτεύσας το ωτίον, δεν θέλει ακούσει; ο πλάσας τον οφθαλμόν, δεν θέλει ιδεί;»</em></strong> Ψαλμός 94:9.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα λόγια του Θεού για τον άνθρωπο μάς τα έδωσε ο Ιησούς Χριστός και είναι γραμμένα στο Ευαγγέλιο. <strong><em>«διότι εγώ απ’ εμαυτού δεν ελάλησα, αλλ’ ο πέμψας με Πατήρ αυτός μοι έδωκεν εντολήν τι να είπω και τι να λαλήσω»</em></strong> κατά Ιωάννην 12:49. Το Ευαγγέλιο δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο σαν όλα τα άλλα. Είναι γραμμένο από το Άγιο Πνεύμα που οδήγησε τους συγγραφείς του να το γράψουν. Γι’ αυτό το λόγο, το Ευαγγέλιο δίνει σωτηρία στον άνθρωπο, όταν ο άνθρωπος υπακούσει στο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. <strong><em>«Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού· επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα Ιουδαίόν τε, πρώτον και Έλληνα.»</em></strong> Ρωμαίους 1:16, <strong><em>«…οι λόγοι, τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύμα είναι και ζωή είναι.»</em></strong> κατά Ιωάννην 6:63. Γι’ αυτό το λόγο ο απ. Παύλος αναφέρει ότι το Ευαγγέλιο είναι μυστήριο. <strong><em>«…να δοθή εις εμέ λόγος να ανοίξω το στόμα μου μετά παρρησίας, διά να κάμω γνωστόν το μυστήριον του ευαγγελίου»</em></strong> Εφεσίους 6:19. Μυστήριο σημαίνει κάτι κρυμμένο, μυστικό, απόρρητο που μόνο ο Θεός το γνωρίζει και μόνο Αυτός το αποκαλύπτει στον άνθρωπο <strong><em>«…διότι εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εις εκείνους όμως δεν εδόθη.» </em></strong>και <strong><em>«Θέλω ανοίξει εν παραβολαίς το στόμα μου, θέλω απαγγείλει πράγματα κεκρυμμένα από καταβολής κόσμου.»</em></strong> κατά Ματθαίον 13:11,35.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτά που γράφει το Άγιο Πνεύμα στο Ευαγγέλιο του Χριστού είναι τα λόγια του Θεού που ήτανε κρυμμένα από τον άνθρωπο. Κανείς δεν τα ήξερε, ούτε μπορούσε να τα μάθει. <strong>Τώρα, όμως, αποκαλύφθηκαν δια του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.</strong>Αν θέλεις να πάρεις αυτή την αποκάλυψη από τον Θεό για τη σωτηρία της ψυχής σου, άνοιξε το Ευαγγέλιο, διάβασέ το και ζήτησε με προσευχή από τον Θεό να στο αποκαλύψει. Είναι ο Μόνος που μπορεί να το κάνει για σένα, γιατί το Ευαγγέλιο είναι μυστήριο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το μυστήριο του Ευαγγελίου δεν αποκαλύπτεται μόνο όταν απλά το διαβάζω, αλλά όταν το διαβάζω και μέσα μου το αποδέχομαι ότι είναι Λόγος Θεού, γραμμένος όχι από ανθρώπους, αλλά από το Άγιο Πνεύμα προσωπικά για εμένα και τη σωτηρία μου. Είναι τα καλά νέα του Θεού για τον αμαρτωλό άνθρωπο. Ευαγγέλιο σημαίνει <strong>«καλή αγγελία»</strong>. Υπάρχει άφεση αμαρτιών δια της πίστεως στο όνομα του Ιησού Χριστού. Το Ευαγγέλιο δεν είναι σαν τα υπόλοιπα βιβλία. Τα υπόλοιπα βιβλία είναι για ανθρώπινη γνώση, η οποία είναι ατελής. Ένα επιστημονικό σύγγραμμα μπορεί να είναι τέλειο για την εποχή του, αλλά μετά από λίγα χρόνια μπορεί να θεωρηθεί άχρηστο επειδή πολλά που γράφονται σε αυτό, είτε έχουν αλλάξει, είτε δεν ισχύουν πλέον. Το Ευαγγέλιο είναι τέλειο, γιατί είναι Λόγος Θεού. Δεν άλλαξε, γιατί ο Θεός δεν αλλάζει. Ισχύει για πάντα. Αυτά που γράφει είναι αιώνιες αλήθειες.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/-agios-nektarios" target="_blank">Άγιος Νεκτάριος: Ο θάνατος και η ζωή...( ΚΑΙ ΜΕ ΗΧΟ ! 🎶 )</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν μπορεί ο άνθρωπος να πλησιάσει το Θεό και να σωθεί, χωρίς να του αποκαλυφθεί το Ευαγγέλιο. <strong><em>«Άρα η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή διά του λόγου του Θεού.» </em></strong>Ρωμαίους 10:17,<strong><em> «Διότι ο λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας·»</em></strong> Εβραίους 4:12.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτή η αποκάλυψη γίνεται χωρίς προσωποληψία, σε όποιον επικαλεσθεί το όνομα του Ιησού Χριστού. Δεν υπάρχει σωτηρία χωρίς το Ευαγγέλιο. Καθώς ακούω το Ευαγγέλιο με ειλικρινή καρδιά έρχεται ο Θεός και ανοίγει την καρδιά μου για να το καταλάβω. <strong><em>«Και γυνή τις Λυδία το όνομα, πωλήτρια πορφύρας εκ πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τον Θεόν, ήκουε, της οποίας ο Κύριος διήνοιξε την καρδίαν διά να προσέχη εις τα λαλούμενα υπό του Παύλου.»</em></strong> Πράξεις 16:14.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι μοναδικό θαύμα στη ανθρωπότητα το πώς ο Θεός χρησιμοποίησε ανθρώπους για να γραφτεί το Ευαγγέλιο. Ο Θεός το έγραψε και όχι άνθρωποι. <strong><em>«…υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.»</em></strong> Β΄ Πέτρου 1:21. Μόνο αν το δεχθείς έτσι θα σωθείς. Μερικοί το διαβάζουν για να πάρουν μια γνώση ή ένα επάγγελμα και όχι για να σωθούν. Τότε το μυστήριο του Ευαγγελίου δεν τους αποκαλύπτεται. Όσοι όμως, το διαβάζουν για να σωθούν αισθάνονται ότι βρίσκονται μπροστά σε έναν μεγάλο και μοναδικό θησαυρό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αγαπητέ αναγνώστη, μη χάσεις αυτόν το θησαυρό, αλλά απόκτησέ τον, γιατί ο Θεός τον έδωσε προσωπικά για σένα.</em></span></p>
<p><em> </em></p>
<p><em><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας…</a></strong></span></em></p>
</div></div>Ο Προφήτης Ηλίας δεν πέθανε ποτέ!https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/profitis-ilias2023-02-24T19:30:00.000Z2023-02-24T19:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7022172089?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ο Προφήτης Ηλίας δεν πέθανε ποτέ! ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Προφήτης Ηλίας, όπως και ο Ενώχ, ήταν οι μοναδικοί άνθρωποι, οι οποίοι αναλήφθηκαν στους ουρανούς, χωρίς να έχουν πεθάνει. Στις 20 Ιουλίου, μερα κατά την οποία τιμάται η μνήμη του Προφήτη Ηλία, δεν εορτάζουμε την κοίμηση του γιατί ο προφήτης Ηλίας δεν πέθανε. Γιορτάζουμε την ανάληψή του .</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ωστόσο, σύμφωνα με κάποιους ερμηνευτές ο Απόστολος Παύλος αναφέρει ότι ο Προφήτης Ηλίας δεν ανελήφθη, όπως ο Κύριος, στον ουρανό, αλλά άφησε ο Θεός να φανεί ότι ανελήφθη και ότι ζει στη γη με το σώμα του άφθαρτο χιλιάδες χρόνια μετά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Πατέρας Επιφάνιος περί της Αναλήψεως του Προφήτη Ηλία λέει τα εξής:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Και ανελήφθη Ηλίας εν συσσεισμώ, (Συσσεισμός = κούνημα δυνατόν, εκ του συσσείω = κουνώ δυνατά ή απ’ όλα συγχρόνως τα μέρη συγκλονώ)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΩΣ εις τον Ουρανόν· το δε, ΩΣ εις τον Ουρανόν,</strong> αμφίβολον έχει την έννοιαν· το δε, ΕΙΣ τον Ουρανόν, τρανήν δείκνυσι την αλήθειαν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δηλαδή κάνει μία διάκριση, ο Άγιος Πατέρας, μεταξύ της αναλήψεως του Προφήτου, και της Αναλήψεως του Κυρίου. Διότι πράγματι, ενώ στην ανάληψη του Προφήτη Ηλία, υπάρχει η μικρή συλλαβή «ΩΣ» <strong>(που αμφίβολον έχει την έννοιαν)</strong> στην Ανάληψη του Κυρίου υπάρχει η μικρή συλλαβή</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«ΕΙΣ» (που τρανήν δείκνυσι την αλήθειαν). Διότι στα Γραφικά χωρία της Αναλήψεως του Κυρίου βρίσκουμε το «ΕΙΣ τον Ουρανόν» και όχι «ΩΣ εις τον Ουρανόν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στην Αγία Γραφή, συναντάμε επίσης δύο πολύ ενδιαφέροντα σημεία, τα οποία πιστοποιούν ότι ο Προφήτης Ηλίας πράγματι δεν ανέβηκε στον ουρανό.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το πρώτο είναι στην Καινή Διαθήκη, και είναι η ρητή δήλωση του Χριστού, την οποία χρησιμοποίησε και ο Μέγας Αθανάσιος: «Και ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν ει μη ο εκ του ουρανού καταβάς, ο υιός του ανθρώπου ο ων εν τω ουρανω» (Ιωάννης 3/γ: 13). Ρητά εδώ το δηλώνει ο Ιησούς Χριστός, ότι κανείς, άρα ούτε ο Ηλίας, δεν ανέβηκε στον ουρανό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όμως έχουμε και μια πιο άμεση επιβεβαίωση, ότι ο Προφήτης Ηλίας δεν ανέβηκε στον ουρανό μετά την αρπαγή του. Είναι πολύ ενδιαφέρον το εξής χωρίο από την Παλαιά Διαθήκη:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«10 Και απέστη από Ιούδα Εδώμ έως της ημέρας ταύτης· τότε απέστη Λομνά εν τω καιρω εκείνω από χειρός αυτού, ότι εγκατέλιπε Κύριον τον Θεόν των πατέρων αυτού· 11 και γαρ αυτός εποίησεν υψηλά εν ταις πόλεσιν Ιούδα και εξεπόρνευσε τους κατοικούντας εν Ιερουσαλήμ και απεπλάνησε τον Ιούδαν. 12 και ήλθεν αυτω εν γραφή παρά Ηλιού του προφήτου λέγων· τάδε λέγει Κύριος Θεός Δαυίδ του πατρός σου…» (Β΄ Παραλειπομένων 21/κα).</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εδώ περιγράφεται, ότι ο Ηλίας έστειλε μια επιστολή προς τον Ιωράμ, βασιλιά του Ιούδα, όπου τον επέκρινε για την ασεβή του πορεία. Όμως το ειδικό ενδιαφέρον αυτής της επιστολής, είναι ότι ο Ηλίας την έστειλε μετά την ανάληψή του «προς τον ουρανό».</span></p>
<div id="post-before"><span style="font-size:12pt;"> </span></div>
<p><span style="font-size:12pt;">Συνεπώς, ο <strong>Προφήτης Ηλίας,</strong> παρέμεινε στη γη, και από εκεί έστειλε την επιστολή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πάντως, σε πολλές περιοχές, ιδιαίτερα στη Θράκη και στη Μακεδονία ο Προφήτης Ηλίας θεωρούνταν κύριος της βροχής, ενώ το όνομά του συνδέθηκε τόσο με τον καλοκαιρινό ήλιο, όσο και με τις καλοκαιρινές μπόρες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη ο προφήτης ηλίας θεωρούνταν ρυθμιστής των καιρικων συνθηκών και πολλά είναι τα θαύματά του που συνδέονται με αυτή την ιδιότητα που του αποδίδεται.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:<span style="font-size:12pt;"> </span><a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/stirikse-me-kyrie" target="_blank">Στήριξέ με, Κύριε....</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/profiteies/profiteies/---gerontissa" target="_blank">Προφητεία: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει...</a></strong></span></p></div>Οι Άγιοι ακούνε τις παρακλήσεις μας...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/parakliseis2023-02-24T17:30:00.000Z2023-02-24T17:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5981600655?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Οι Άγιοι ακούνε τις παρακλήσεις μας...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η ομολογία της πίστεως αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία για τη ζωή μας...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Ο</span>ι Άγιοι Πάντες διά της πίστεως πέτυχαν το στέφανος της αγιότητος. Οι Άγιοι πρεσβεύουν για μας, δέονται για μας, ακούνε οι Άγιοι τις παρακλήσεις μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γράφει: Ο Ιεροδιάκονος Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής, <strong>Ραφαήλ Μισιαούλης</strong></em></span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Οι Άγιοι ακούνε τις παρακλήσεις μας</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Κυριακή των Αγίων Πάντων σήμερα και <strong>φθάνει στο τέλος ο κινητός κύκλος των εορτών</strong>, ο οποίος άρχισε την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου με την έναρξη του Τριωδίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι θειότατοι Πατέρες θέσπισαν την εορτή των Αγίων Πάντων μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος για να δείξουν ότι <strong>η παρουσία του Παναγίου Πνεύματος διά των Αποστόλων επέτυχε να αγιάσει</strong> και να σοφίσει το ανθρώπινο φύραμα και να αποκαταστήσει τους ανθρώπους στην θέση των αγγέλων διά του Ιησού Χριστού, είτε με την προσφορά του μαρτυρικού των αίματος, είτε με την ενάρετο πολιτεία και διαγωγή των.</span></p>
<h3> </h3>
<h3><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ<span style="font-size:12pt;">: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></span></strong></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι Άγιοι πρεσβεύουν για μας</strong>, γι’ αυτό και είμαστε μαζί με τους Αγίους εις την Προσκομιδή, εκεί εις το Άγιο Δισκάριο. <strong>Πρεσβεύουν για μας οι Άγιοι, δέονται για μας, ακούνε οι Άγιοι τις παρακλήσεις μας</strong>. Έρχονται παράκλητοι δίπλα μας. Και τα θαύματα δια του Ιησού Χριστού τα πραγματοποιούν για την δική μας σωτηρία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι Άγιοι όντως μας παρηγορούν και μας γαληνεύουν.</strong> Η παρουσία των Αγίων εμπνέει, εμπνέει την ζωή μας. Άλλωστε, τα θαυμάσια συγγράματά τους, η σοφία τους, τα κείμενα, τα οποία έγραψαν οι Θεοφόροι Πατέρες και οι Άγιοι, μα και η ίδια τους η ζωή έρχεται και εμπνέει τον άνθρωπο και τον πιστό. Μας εμπνέουν σε έργα αγαθά, τα οποία πρώτοι εκείνοι πραγματοποίησαν, σε έργα Ιεραποστολής, σε έργα ευεργεσίας.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Τιμούμε όχι μόνον τους γνωστούς, αλλά και τους αγνώστους σε εμάς, τους αφανείς Αγίους.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι μεν Μάρτυρες ομολόγησαν τον Χριστό, θυσιάζοντας την ζωή τους, οι δε λοιποί των Αγίων ομολόγησαν τον Κύριο, διά του μαρτυρίου της συνειδήσεώς των. Οι Άγιοι Πάντες είναι οι φωτεινοί αστέρες του ουρανίου στερεώματος και οι οδοδείκτες της ζωής μας. Παρέδωσαν την ύπαρξή τους στον Χριστό και θεώρησαν τα πάντα ως σκύβαλα,<strong> ως ανάξια λόγου και ήσσονος σημασίας</strong>. Γι αυτό και δεν ενδιαφέρθηκαν για την δόξα του κόσμου, ή για τιμές ή για πλούτο ή για ανέσεις. Δεν έδωσαν τόπο ούτε στις επιθυμίες τους, αφού το μόνο που ποθούσαν ήταν ο Χριστός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σήμερα αναδεικνύονται τα αποτελέσματα των χαρισμάτων του φωτισμού του Παναγίου Πνεύματος και της ιδρύσεως της Εκκλησίας, τα οποία είναι η Αγιοσύνη. Οι Άγιοι μας είναι εκείνοι, που με την Χάρη του Θεού, θυσίασαν την ζωή τους ουσιαστικά.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Μιμήθηκαν τον Χριστό ως τον πρώτο Μάρτυρα πάνω στον Σταυρό, ως Ομολογητές και Συσταυρωμένοι με τον Κύριο.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς1», ακούσαμε στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η ομολογία της πίστεως αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία για τη ζωή μας</strong>. Οι Άγιοι Πάντες το πέτυχαν αυτό, ομολόγησαν δηλαδή την πίστη τους στο Χριστό και Τον έθεσαν πρώτη προτεραιότητα στη ζωή τους, πάνω από κάθε τι ανθρώπινο και γήινο, γι αυτό και δοξάστηκαν από τον Θεό και τιμούνται από εμάς σήμερα. Και όταν μιλάμε για ομολογία πίστεως, έχουμε βέβαια στο νου μας τους άπειρους Μάρτυρες, που θυσίασαν ακόμα και τη ζωή τους προκειμένου να μην αρνηθούν την πίστη τους στον Χριστό. <strong>Δεν σκέφτηκαν τίποτα, δεν δείλιασαν μπροστά σε καμία απειλή, δεν κάμφθηκαν από τους πόνους και τα βασανιστήρια, δεν αρνήθηκαν τον Χριστό ακόμα και όταν οι τύραννοι θανάτωναν ενώπιόν τους τα αγαπημένα τους πρόσωπα, γονείς, παιδιά, συζύγους</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Aγαπητοί αδελφοί,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ας παρακαλούμε καθημερινά στην προσευχή μας, τον Κύριο και Θεό μας, </em></strong><em>όπως μας χαρίζει πλουσιοπάροχα την πίστη των Αγίων του, ώστε κι εμείς να Τον ομολογούμε καθημερινά με τη ζωή και τις πράξεις μας.</em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/-agioi" target="_blank">Άγιος Παΐσιος: Ξέρεις πόσοι Άγιοι είναι γύρω μας και δεν τους ξέρουμε...</a></strong></span></p></div>Άγιοι βοηθοί και παραστάτες στην ασθένεια...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/asueneia2023-02-24T16:30:00.000Z2023-02-24T16:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6380751672?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Άγιοι βοηθοί και παραστάτες στην ασθένεια...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<div class="entry-headline h5"> </div>
<div class="entry-headline h5"><span style="font-size:12pt;"><em>Αν είστε ασθενής δείτε ποιον άγιο να επικαλεστείτε...</em></span></div>
<div class="entry-headline h5"> </div>
<div class="entry-headline h5">
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πολλά τα βάσανα και οι αρρώστιες στην εποχή μας, αλλά οι Άγιοι μας είναι πάντα βοηθοί και παραστάτες στην δοκιμασία του πόνου.</strong><span id="more-111503"></span></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολλοί είναι οι Άγιοι που έλαβαν από το Θεό διάφορα ιδιαίτερα χαρίσματα και οι οποίοι με την ειλικρινή προσευχή των πιστών σπεύδουν προς βοήθεια τους στις ανάλογες περιστάσεις. Ας δούμε μερικούς από αυτούς, όπως καταγράφονται σε σχετικό φυλλάδιο από το Άγιο Όρος :</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Κυπριανός, η Αγία Ιουστίνη η Παρθένος και η Αγία Θωμαΐς βοηθούν στην καταπολέμηση των σαρκικών πειρασμών, όλων των ειδών της μαγείας, στη λύση (διάλυση) αυτών και εν γένει μάχονται κατά ακάθαρτων πνευμάτων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Άγιος Ανδρόνικος και η Αγία Αθανασία βοηθούν τα ανδρόγυνα που θέλουν να έχουν μια ανώτερη πνευματική διαβίωση.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Φωτεινή βοηθάει στους πονοκεφάλους, καθώς και στους πόνους άλλων οργάνων του κεφαλιού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Παρασκευή, η Αγία Εριφύλη και ο Άγιος Ιγνάτιος βοηθούν σ΄ όλες τις ασθένειες των ματιών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η Αγία Παρασκευή βοηθά να λυθούν οι συζυγικές έριδες και προστριβές.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος βοηθά στις παθήσεις της γλώσσας, στη βραδυγλωσσία, στην τραυλότητα, σε διάφορα πρηξίματα, οιδήματα και στις αϋπνίες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, η Αγία Παρασκευή και ο Άγιος Κλέαρχος βοηθούν στα πάσης φύσεως εγκαύματα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Παντελεήμων βοηθά στις αιμορραγίες του σώματος, της μύτης, κ.ά., καθώς και στα στηθικά.</span></p>
<h3><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: </strong></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Δωροθέα βοηθά στις ασθένειες του προσώπου και για τη μη παραμόρφωση του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Μαγδαληνή βοηθά στην τριχόπτωση και στους πόνους των δαχτύλων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Αντίπας βοηθά στις ασθένειες των δοντιών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Παύλος ο Ομολογητής βοηθάς στους πόνους του λαιμού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Άγιος Αββακούμ βοηθά στους πόνους των αυτιών.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Χαράλαμπος βοηθά σε στομαχικές και εντερικές ενοχλήσεις, λοιμώδεις νόσους, αλλά και στις λυπηρές σκέψεις και το διαλογισμό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Όσιος Βασίλειος ο Αμασεύς βοηθά στους ρευματισμούς χεριών, ποδιών, μέσης, αλλά και στην απελπισία και τις απογοητεύσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η Αγία Ξένη βοηθά στις παθήσεις της καρδιάς,</strong> σε κάθε είδος νευρασθενειών, εξανθημάτων, σε κάθε είδος μαγείας και για εργασιακές επιτυχίες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Βαρβάρα βοηθά σε δερματικές παθήσεις (ευλογιά, ιλαρά, ανεμοβλογιά, λέπρα, κτλ), όπως επίσης και όσους ταξιδεύουν με αυτοκίνητο, τρένο, αεροπλάνο, αλλά και όσους μεταχειρίζονται κάθε μηχανοκίνητο μέσο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης και ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων βοηθούν σε κάθε είδους έκζεμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων βοηθά στην ανεύρεση εξαφανισμένων προσώπων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Μηνάς βοηθάει στον ίκτερο (χρυσή), στην ανεύρεση απολεσθέντων πραγμάτων και αποπλανημένων προσώπων, όπως επίσης προφυλάσσει από τους κλέφτες και τις πυρκαγιές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Άγιος Φανούριος βοηθά στην ανεύρεση όλων των απολεσθέντων.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Τρύφων, ο Άγιος Ιερόθεος ο εξ Αθηνών, ο Άγιος Χαράλαμπος και ο Όσιος Σεραφείμ βοηθούν στους κήπους, στους αγρούς, στα σπαρτά, στα δέντρα και στα φυτά.</span></p>
<h3><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <span style="font-size:12pt;"><a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></span></strong></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Νικόλαος βοηθά τους ναυτικούς και όσους ταξιδεύουν με πλοίο, καθώς και τις χήρες, τα ορφανά και τις παρθένες. Επίσης, προστατεύει από τη βροχή τους οδοιπόρους, ενώ διαλύει τους κακούς λογισμούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Ανθίπη βοηθά τις χήρες, τα ορφανά και τις παρθένες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Πολυξένη βοηθά και προστατεύει τους εργαζόμενους σε σκαλωσιές, όσους υποφέρουν από ταξιδιωτική ναυτία, αλλά και τις έγκυες να μην αποβάλλουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ραφαήλ, ο Άγιος Νικόλαος, η Αγία Ειρήνη και ο Άγιος Νεκτάριος θεραπεύουν ασθενείς διαφόρων παθήσεων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Στυλιανός προστατεύει βρέφη και παιδιά, ενώ βοηθάει στην απόκτηση τους. Επίσης βοηθά στον τερματισμό φιλονικιών μεταξύ αδελφών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η Αγία Άννα, ο Άγιος Φανούριος και η Αγία Ξένη προστατεύουν γενικά τα παιδιά.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Βονιφάτιος βοηθά να απαλλαγούν από το πάθος τους οι αλκοολικοί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Οσία Ξένη της Πετρούπολης βοηθά στον τερματισμό των φιλονικιών μεταξύ ανδρογύνων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Ευανθία και η Αγία Ανθία βοηθούν τις γαλακτοτροφούσες μητέρες και στο πρήξιμο των στηθών τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ελευθέριος βοηθά στην ευτοκία των εγκύων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Κωνσταντίνος και η Αγία Ελένη προστατεύουν τους συζύγους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Αρτέμιος βοηθά σε κάθε είδους κήλη και στα εντερικά προβλήματα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Αικατερίνη και ο Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης βοηθούν στις παθήσεις των γυναικείων γεννητικών οργάνων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η Αγία Δροσίς βοηθά στα αφροδίσια νοσήματα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Νικήτας ο Νεομάρτυς εκ Νισύρου και ο Άγιος Ανίκητος βοηθούν σε στιγμές αδυναμιών ως προς την πίστη μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Πρωτομάρτυς Στέφανος, οι Άγιοι Ανάργυροι και ο Απόστολος Πέτρος βοηθούν στη λιθίαση των νεφρών, της χολής και της κύστης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι Άγιοι Ανάργυροι βοηθούν σε κάθε ασθένεια, καθώς και στο ψυχοφθόρο πάθος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Όλγα βοηθά στους σεισμούς, στις πλημμύρες και στους κεραυνούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Μόδεστος βοηθά στις ασθένειες των ζώων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Μέγας Βασίλειος και οι Άγιοι Πέντε Μάρτυρες βοηθούν στο να μην αλλαξοπιστήσουμε ή να παρασυρθούμε από αιρέσεις, καθώς και σε κάθε είδους πληγές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Άγιος Βηχιανός βοηθά σε κάθε μορφή βήχα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Παρθένιος Λαμψάκου, ο Άγιος Νεκτάριος, οι Άγιοι Ανάργυροι και ο Άγιος Σάββας βοηθούν στον καρκίνο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Χριστόφορος προστατεύει από το χαλάζι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι άνθρωποι του μόχθου, καθώς και διάφορες ομάδες ανθρώπων έχουν τους Προστάτες Άγιους τους. Μερικοί από αυτούς είναι :</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Παρασκευή προστάτης των οφθαλμιάτρων, ο Άγιος Αντίπας προστάτης των οδοντιάτρων, η Αγία Βαρβάρα προστάτιδα του μηχανικού στρατού, ο Άγιος Τρύφων προστάτης των γεωργών και των πτηνοτρόφων, ο Άγιος Νικόλαος προστάτης των ναυτικών, </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>οι Άγιοι Ανάργυροι, ο Ευαγγελιστής Λουκάς και ο Άγιος Παντελεήμονας προστάτες των γιατρών,</strong> οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες προστάτες της παιδείας, ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης προστάτης των δικαστικών, ο Άγιος Ζήνων ο Ταχυδρόμος προστάτης των ταχυδρομικών, η Αγία Φοίβη προστάτιδα των νοσοκόμων, ο Προφήτης Ηλίας προστάτης των αρτοποιών, </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">ο Άγιος Χριστόφορος προστάτης των οδηγών, ο Άγιος Μάρκος ο Κωφός προστάτης των κωφαλάλων, οι Άγιοι Ταξιάρχες και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ προστάτες της αεροπορίας, ο Άγιος Αρτέμιος και η Αγία Ειρήνη προστάτες της αστυνομίας και των σωμάτων ασφαλείας, ο Άγιος Γεώργιος προστάτης του πεζικού στρατού, ο Απόστολος Ματθαίος προστάτης των τελωνειακών,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> ο Άγιος Μάμας προστάτης των βοσκών, ο Άγιος Μιχαήλ ο Νεομάρτυρας προστάτης των ζαχαροπλαστών, ο Άγιος Μιχαήλ του Σάρωφ προστάτης των δασικών υπαλλήλων, ο Άγιος Σαμψών προστάτης των ξενοδόχων, </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ο Άγιος Ευφρόσυνος ο Μάγειρας προστάτης των μαγείρων,</strong> ο Άγιος Ονήσιμος προστάτης των φυλακισμένων, ο Άγιος Ξενοφών και ο Άγιος Τρύφων προστάτες των γεωργών, ο Άγιος Πορφύριος προστάτης των ηθοποιών και των ανθρώπων του θεάτρου, ο Άγιος Συμεών ο Τραπεζούντιος και ο Άγιος Ανδρόνικος προστάτες των χρυσοχόων, </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">ο Άγιος Στυλιανός προστάτης αρρώστων με ανίατες ασθένειες, ο Άγιος Χρήστος ο Νεομάρτυς προστάτης των κηπουρών, ο Άγιος Ονούφριος προστάτης των δικαζόμενων, </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος προστάτης των αιχμάλωτων πολέμου,</strong> ο Εζεκίας ο Δίκαιος προστάτης των υδραυλικών, ο Φίλιππος ο Απόστολος προστάτης των σιδηροδρομικών, κ.ά</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/-agioi" target="_blank">Άγιος Παΐσιος: Ξέρεις πόσοι Άγιοι είναι γύρω μας και δεν τους ξέρουμε...</a></strong></h3>
</div></div>Mπορεί να’ναι ψέμα τά άστρα, ο ήλιος, η γη, τά πάντα· ένα δεν..https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/cema2023-02-24T15:30:00.000Z2023-02-24T15:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4748554486?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Mπορεί να’ναι ψέμα τά άστρα, ο ήλιος, η γη, τά πάντα· ένα δεν είναι ψέμα· ο Kύριός μας! ...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>H Εκκλησία μας δεν είναι ψέμα· η επικοινωνία με το Θεό είναι ζωντανή, ολοζώντανη.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span id="more-50120"></span><em>Mπορεί να’ναι ψέμα τά άστρα, ο ήλιος, η γη, τά πάντα· ένα δεν είναι ψέμα· ο Kύριός μας.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Nά μιμηθούμε λοιπόν κ’ εμείς τη Xαναναία. Ας γονατίζουμε και ας προσευχώμεθα λέγοντας ακαταπαύστως το «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tο «Kύριε, ελέησον» το λέγανε οι άγιοι και έκαναν θαύματα. Tα παλιά τα χρόνια το λέγανε όλοι οι Xριστιανοί γονατιστοί και με δάκρυα.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Στη Pωσία ο πιστος λαός το λέει και βουΐζει η εκκλησία.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Στο Άγιον Όρος κρατούν κομποσχοίνι όλη νύχτα· κάθε κόμπος κ’ ένα «Kύριε Iησού Xριστέ, ελέησόν με».</em></span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Εμείς; Tυπικώς· παρόντες στην εκκλησία τω σώματι, απόντες τω πνεύματι· χωρίς συναίσθηση, χωρίς ρήγος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tο «Kύριε, ελέησον» είναι η πιο μικρά προσευχή. Mπορεί να την πει και ένας αγράμματος, μπορεί να την πει και το μικρό παιδί, και το νήπιο, κι ο ασπρομάλλης γέρος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Kαι ο Θεός ακούει το «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tο συνιστώ κ’ εγώ σ’ εσάς. Δεν κάνεις μεγάλες προσευχές, δεν είσαι διαρκώς στην εκκλησία; Λέγε, εκεί που είσαι, το «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Kάθεσαι να φας, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Βράδιασε, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Ξημέρωσε, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Πας στη δουλειά, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Σκάβεις τή γη «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Βόσκεις τα ζώα, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι εργάτης, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι αξιωματικός, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι στρατιώτης, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι αμαρτωλός, «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tό «Kύριε, ελέησον» κάνει θαύματα. Αυτό που ζητούμε θα μας το δώσει ο Θεός, γιατί είναι πατέρας.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Λέει ο Xριστός· «Ποιος πατέρας ζητεί το παιδί του ψωμί, και του δίνει πέτρα; ή ζητεί ψάρι, και του δίνει φίδι;» (Mατθ. 7,9-10· Λουκ. 11,11).</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αν ο επίγειος πατέρας ενδιαφέρεται για τα παιδιά του, πολύ περισσότερο εκείνος που του λέμε «Πάτερ ημών…». Θα μας τα δώσει αυτά ο Θεός, εάν πιστεύουμε πραγματικά, εάν είμεθα Xριστιανοί· αμήν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>† Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνος – Αποσπασμα ομιλία; 1 Φεβρουαρίου 1987.</em></strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3></div>Το Ψαλτήρι διώχνει τα δαιμόνιαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/Caltiri2023-02-24T12:30:00.000Z2023-02-24T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4698456479?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το Ψαλτήρι </strong><em><strong>διώχνει τα δαιμόνια...</strong></em></span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;">Τρελο-Γιάννης: Έλεγε ο Άγιος Πορφύριος: «Όταν ψάλλετε τούς κανόνες, όχι άπλα να λέτε τα λόγια, αλλά να τα απολαμβάνετε. Έτσι πολύ γρήγορα θα αγιαστείτε, χωρίς να το καταλάβετε. Κι όταν διαβάζετε το Ψαλτήρι, να τα λέτε καθαρά, μία μία τις λέξεις…»</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">~ Ο Κυρ-Παντελής ταξίδευε με το τρένο προς Θεσσαλονίκη και διάβαζε το Ψαλτήριο. Ένα παράξενο γεγονός όμως σημάδεψε το ταξίδι του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καθώς διάβαζε, μία κοπέλα που καθόταν τρία-τέσσερα καθίσματα πιο μπροστά άρχισε να διαμαρτύρεται και να φωνάζει. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία και πίστεψε πώς κάποια παρεξήγηση έγινε με το διπλανό της. Όταν όμως ο κυρ-Παντελής είδε πώς ο ελεγκτής-εισπράκτορας ερχόταν προς το μέρος του απόρησε.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:</strong> <strong><a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Αγαπητέ κύριε, μπορείτε να σταματήσετε να διαβάζετε αυτό το βιβλίο γιατί ενοχλείτε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Μα το διαβάζω από μέσα μου! απάντησε εκείνος φανερά απορημένος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πώς είναι δυνατόν να ενοχλείται η κοπέλα; Έκπληκτοι και απορημένοι μαζί με τον κυρ-Παντελή ήταν και οι άλλοι επιβάτες. Ένας μάλιστα έξ αυτών φώναξε. “Αν ενοχλείται η κοπέλα, να αλλάξει βαγόνι…”. Πράγματι, η άγνωστη κοπέλα μεταφέρθηκε στα πίσω βαγόνια μήν αντέχοντας το Ψαλτήριο. Και λέει ο κυρ-Παντελής στους συνεπιβάτες του.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Μέχρι προχθές και εγώ μαζί με εσάς αγνοούσα τη δύναμη των Ψαλμών του προφήτη Δαυϊδ. Τώρα, και ιδιαίτερα μετά το περιστατικό τούτο, ένα σας λέγω:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το Ψαλτήρι λειτουργεί ως κόπανος που διώχνει τα κακούδια (δαιμόνια) από πάνω μας και από το περιβάλλον μας. Έτσι έλεγε ένας άγιος που έζησε στη γειτονιά μας (ο τρελο-Γιάννης).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από το βιβλίο: Ο τρελο-Γιάννης (τόμος Β’)</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/-agios-nektarios" target="_blank">Άγιος Νεκτάριος: Ο θάνατος και η ζωή...( ΚΑΙ ΜΕ ΗΧΟ ! 🎶 )</a></strong></span></p></div>Οι Άγιοι Απόστολοι και το έργο τους...(†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/agioi-apostoloi2023-02-24T11:30:00.000Z2023-02-24T11:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6440430869?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Οι Άγιοι Απόστολοι και το έργο τους...(†) ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Οι Άγιοι Απόστολοι λαμβάνοντες την χάριν του Αγίου Πνεύματος, ως φρόνιμοι και πιστοί δούλοι του Χριστού μας...<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Ο</span>ι Άγιοι Απόστολοι και το έργο τους. Καθώς ένας άρχοντας έχει αμπέλια και χωράφια και βάνει εργάτες, έτσι και ο Κύριος ωσάν ένα αμπέλι έχει όλον τον κόσμο και επήρε δώδεκα Αποστόλους, και τους έδωκε την χάριν Του και την ευλογία Του.</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Οι Άγιοι Απόστολοι και το έργο τους</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, αδελφοί μου, ο γλυκύτατος αυθέντης και Δεσπότης. Ο ποιητής των Αγγέλων και πάσης νοητής και αισθητής κτίσεως, <strong>παρακινούμενος ο Κύριος από την πολλή του αγαθότητα οπού έχει εις το γένος μας,</strong> σιμά σε άπειρα χαρίσματα οπού μας εχάρισε και μας χαρίζει καθ’ εκάστην ημέραν και ώραν και στιγμή, εκαταδέχθη και έγινε και τέλειος άνθρωπος εκ Πνεύματος Αγίου.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και από τα καθαρότατα αίματα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, δια <strong>να μας κάμει να βγούμε από τα χέρια του διαβόλου, και να μας κάμει υιούς και κληρονόμους της βασιλείας Του.</strong></span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Να χαιρόμαστε πάντοτε στον παράδεισο μαζί με τους Αγγέλους και να μη καιγόμαστε στην κόλαση με τους ασεβείς και τους διαβόλους…</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Καθώς ένας άρχοντας έχει αμπέλια και χωράφια και βάνει εργάτες, έτσι και ο Κύριος ωσάν ένα αμπέλι έχει όλον τον κόσμο και <strong>επήρε δώδεκα Αποστόλους, και τους έδωκε την χάριν Του και την ευλογία Του.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τους έστειλε σ’ όλον τον κόσμο να διδάξουν τους ανθρώπους πώς να ζήσουν και εδώ καλά, ειρηνικά, αγαπημένα, και <strong>μετά ταύτα να πηγαίνουν στον παράδεισο, να χαίρονται πάντοτε.</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Να μετανοούν, να πιστεύουν και να βαπτίζονται εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και να έχουν την αγάπη στον Θεό και στον αδελφό των.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Και σε όποια χώρα πηγαίνουν οι Απόστολοι και τους δέχονται οι άνθρωποι, τους παρήγγειλε ο Κύριος να ευλογούν την χώρα εκείνη, σε όποια χώρα πάλι πηγαίνουν οι Απόστολοι και δεν τους δέχονται, τους παρήγγειλε ο Κύριος να τινάζουν και τα τσαρούχια των και να φεύγουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/serafeim-sarof" target="_blank">Προσευχή Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ...</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι οι Άγιοι Απόστολοι λαμβάνοντες την χάριν του Αγίου Πνεύματος, ως φρόνιμοι και πιστοί δούλοι του Χριστού μας, έτρεξαν ωσάν αστραπή σε όλο τον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Με εκείνη την χάριν ιάτρευαν τυφλούς και κωφούς και λεπρούς και δαιμονισμένους, και, το μεγαλύτερο: <strong>με το όνομα του Χριστού μας πρόσταζαν τους νεκρούς και ανεσταίνοντο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και σε όποια χώρα πήγαιναν οι Άγιοι Απόστολοι και τους εδέχοντο οι άνθρωποι, τους έκαμναν χριστιανούς, εχειροτόνουν αρχιερείς και ιερείς, συνέστηναν Εκκλησίες, και ευλογούσαν την χώρα εκείνη, και εγίνετο ένας επίγειος παράδεισος, χαρά και ευφροσύνη, κατοικία των Αγγέλων, κατοικία του Χριστού μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Σε όποια χώρα πάλι πήγαιναν και δεν τους εδέχοντο οι άνθρωποι,</strong> τους παρήγγειλε να τινάζουν και τα υποδήματα των, και έμενε σε εκείνη την χώρα κατάρα και όχι ευλογία, κατοικία του διαβόλου και όχι του Χριστού μας.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/prostasia-apo-exthrous-l" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></h4>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/en-xristo-agapi?edited=1" target="_blank">Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;</a></strong></span></h4></div>Αυτός είναι ο σίγουρος δρόμος προς τη Βασιλεία των Ουρανώνhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/oyranos2023-02-23T21:30:00.000Z2023-02-23T21:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4694745277?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Αυτός είναι ο σίγουρος δρόμος προς τη Βασιλεία των Ουρανών...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Βασιλεία των Ουρανών: Στο βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς υπάρχει ένας διάλογος ενός ζητιάνου με ένα διάσημο θεολόγο.</em><br /> <em>Ο θεολόγος επί οκτώ έτη ακατάπαυστα παρακαλούσε το Θεό να τού φανερώσει κάποιον άνθρωπο, πού θα μπορούσε να του δείξει τον πιο σίγουρο δρόμο για τη Βασιλεία των Ουρανών.</em><br /> </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάποια μέρα πού έφθασε στο αποκορύφωμα τής προσευχής άκουσε μια φωνή «Πήγαινε και στην έξοδο τής Εκκλησίας θα βρεις τον άνθρωπο πού ζητάς».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πηγαίνει βιαστικά στην Εκκλησία, όπου βρίσκει ένα γέρο ζητιάνο με κουρελιασμένα ρούχα και πληγωμένα γόνατα και τον χαιρετά:</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/papa-tyxon" target="_blank">Παπα-Τύχων: Η Παναγία του έδωσε ψωμί και άγγελος δαμάσκηνα...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Καλό και ευτυχισμένο πρωινό, γέροντα».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Ποτέ δεν είχα κακό και δυστυχισμένο πρωινό».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">(ο άλλος εν αμηχανία διορθώνει)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Είθε να σού στείλει ο Θεός κάθε αγαθό»!</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Ουδέποτε μού εστάλη κάτι μη αγαθό»!</span><br /> <span style="font-size:12pt;">(ο θεολόγος παραξενεύεται και τού λέει)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Τί συμβαίνει με σένα, γέροντα; Εγώ σού εύχομαι κάθε ευτυχία».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Μα ποτέ δεν είμαι δυστυχής. Ζω σύμφωνα με το θέλημα τού Θεού. Για το ζυγό πού μού έδωσε ο Θεός ποτέ δεν δυσανασχέτησα και είμαι πάντοτε ευχαριστημένος».</span></p>
<p> </p>
<p> <span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/-agios-nektarios" target="_blank">Άγιος Νεκτάριος: Ο θάνατος και η ζωή...( Ηχητική αφήγηση ! 🎶 )</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Από πού ήλθες εσύ, γέροντα, εδώ»;</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Από τον Θεό».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Και πού Τον βρήκες»;</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Εκεί πού Τον άφησα στην αγαθή θέληση».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Ποιος είσαι, γέροντα, και σε ποια τάξη ανήκεις»;</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Όποιος κι αν είμαι, είμαι ικανοποιημένος με την κατάστασή μου, γιατί βασιλεύς είναι αυτός πού κυβερνά και διευθύνει τον εαυτό του».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο θεολόγος αποδέχθηκε τελικά πώς ο δρόμος τού ζητιάνου ήταν ο μόνος σίγουρος για τον Ουρανό, δηλαδή η τελεία παράδοση στο θέλημα τού Θεού»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς!</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/prostasia-apo-exthrous-l" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></p></div>Πάτερ, δεν θέλω να εξομολογηθώ, με έφερε...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/-ejomologisi2023-02-23T20:30:00.000Z2023-02-23T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4722508067?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πάτερ, δεν θέλω να εξομολογηθώ, με έφερε σχεδόν με το ζόρι η μητέρα μου...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εξομολόγηση: Ο ιερέας περίμενε όρθιος τον επόμενο για την εξομολόγηση. Είδε ένα νεαρό παιδί, γύρω στα δεκαπέντε, να προχωρά διστακτικό. Τον καλωσόρισε και του υπέδειξε να καθίσει στην καρέκλα απέναντί του.<br /> Ο Εσταυρωμένος πάνω στο μικρό τραπεζάκι με το μικρό καντήλι τούς κοίταζε στοργικά και προστατευτικά. Η ατμόσφαιρα μύριζε λιβάνι από τον εσπερινό που μόλις είχε προηγηθεί.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο νεαρός με κατεβασμένο το κεφάλι δεν μιλούσε. Ο ιερέας περίμενε κι αυτός κάνοντας μία σύντομη προσευχή, όπως συνήθιζε να κάνει και για όλους τους πιστούς που έβρισκαν το κουράγιο να έλθουν στο μυστήριο της μετανοίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πάτερ», είπε κάποια στιγμή το παλληκαράκι. «Δεν θέλω να εξομολογηθώ. Η μητέρα μου που περιμένει έξω με έφερε σχεδόν με το ζόρι. Είναι της Εκκλησίας άνθρωπος και με «πρήζει» κάθε φορά με την εξομολόγηση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι καλή γυναίκα και γι’ αυτό δεν θέλω να τη στενοχωρήσω. Υπάκουσα λοιπόν για χάρη της και γι’ αυτό βρίσκομαι εδώ. Αλλά εγώ δεν νιώθω έτοιμος για κάτι τέτοιο».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο ιερέας δεν έσπευσε να απαντήσει. Ύψωσε νοερά το βλέμμα του στον Εσταυρωμένο και προσευχήθηκε πιο έντονα για το νεαρό παιδί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Παιδί μου», είπε στοργικά. «Όπως ξέρεις η εξομολόγηση είναι μυστήριο της Εκκλησίας μας και προϋποθέτει την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Μόνον όποιος έρχεται ελεύθερα, μόνον όποιος έχει νιώσει την ανάγκη να ανοίξει την καρδιά του στον Χριστό, μπορεί και να εξομολογηθεί.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/diavolou" target="_blank">Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν ο ίδιος ο Κύριος είπε «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν», τότε κανείς με καταναγκασμό δεν μπορεί να Τον ακολουθήσει ή να επιτελέσει οποιοδήποτε λόγο Του. Η ελευθερία, παιδί μου, είναι το οξυγόνο της Εκκλησίας. Χωρίς αυτήν, οτιδήποτε κι αν γίνεται, έστω κι αν φαίνεται καλό, δεν είναι τελικά καλό. Δεν το δέχεται ο Θεός».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ναι, πάτερ», είπε το παιδί και ύψωσε λίγο το κεφάλι του αναθαρρημένο. «Χαίρομαι που ακούω να λέτε αυτά τα λόγια, και μακάρι και η μάνα μου να το καταλάβαινε. Αλλά, σας είπα, είναι καλή γυναίκα, μόνη στη ζωή –ο πατέρας μου έχει πεθάνει– και γι’ αυτό όσο μπορώ δεν θέλω να την κακοκαρδίζω».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Λοιπόν», είπε ο παπάς, νιώθοντας μια απέραντη τρυφερότητα για το καλόκαρδο αυτό νεαρό παλληκάρι που έδειχνε μία μεγάλη ωριμότητα με τη στάση του, «δεν χρειάζεται να εξομολογηθείς τώρα.</span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάτσε λίγα λεπτά ακόμη, ώστε η μητέρα σου να πιστέψει ότι εξομολογείσαι, κι έπειτα φύγε και πήγαινε στην ευχή του Θεού. Μέχρι τότε όμως, πες μου το όνομά σου, την τάξη στο σχολείο που φοιτάς, ό,τι άλλο νομίζεις ότι μπορούμε να πούμε για να καλυφθεί η ώρα».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά από λίγο το παιδί σηκώθηκε να φύγει. Ο ιερέας το αγκάλιασε και του ευχήθηκε τα καλύτερα για τη ζωή του. Η μητέρα του ήταν έξω και φαινόταν ευχαριστημένη για τον «εξομολογημένο» γιο της. Ο ιερέας όμως ήταν βέβαιος ότι ήταν θέμα χρόνου το παιδί να έλθει και πάλι, αλλά αυτήν τη φορά μόνο του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Τέτοια παιδιά, με τόσο καλή καρδιά, δεν χάνονται ποτέ», μουρμούρισε ο ιερέας, την ώρα που παραμέριζε για να περάσει ο επόμενος πιστός. «Δεν τα αφήνει ποτέ ο Κύριος, και μάλλον φαίνεται να είναι από τα αγαπημένα Του».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>π. Γεωργίου Δορμπαράκη!</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></h3></div>Πως ξέρουμε ότι η Παναγία ακούει τις προσευχές και βοηθά;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/proseyxes2023-02-23T19:40:00.000Z2023-02-23T19:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4676348089?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πως ξέρουμε ότι η Παναγία ακούει τις προσευχές και βοηθά; ...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Παναγία: “Μην αφήνουμε ούτε μία ημέρα χωρίς να επικαλούμαστε την Παναγία μας.<br /> Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος ευλαβής πού ωνομαζόταν Αγαθόνικος. Αυτός είχε διδαχθή, ἀκόμη ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, να λέγη μπροστά στήν Εικόνα της Παναγίας, τόν ύμνο αυτό: «Θεοτόκε, Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σού.<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ευλογημένη, σύ εν γυναιξί καί Ευλογημένος ὁ καρπός της κοιλίας σου. Ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αργότερα έκανε μιά ζωή με πολλές φροντίδες καί έλεγε σπανιώτερα αυτόν τον Ύμνο της Κυρίας Θεοτόκου. Κατόπιν σιγά-σιγά έπαυσε νά τον λέγη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός όμως, ὁ Οποίος δέν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού, έστειλε στο σπίτι του έναν ερημίτη ἀπό την Θηβαΐδα γιά να τον ελέγξη, διότι ἐξέχασε αυτόν τον ύμνο της Κυρίας Θεοτόκου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Αγαθόνικος ἀπήντησε στον ερημίτη μοναχό ότι έπαυσε να τον λέγη, διότι, παρότι τον έλεγε για πολλά χρόνια, όμως δεν εύρησκε καμμία ωφέλεια. Τότε ο ερημίτης του είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Φέρε στον νου σου τυφλέ καί ἀχάριστε, πόσες φορές σε ἐβοήθησε αυτή ἡ δοξολογική προσευχή και σε έσωσε ἀπό διάφορους πειρασμούς! Θυμήσου, όταν ήσουν ἀκόμη παιδί, πώς λυτρώθηκες ἀπό πνιγμό κατά ένα θαυμαστό τρόπο! Ενθυμήσου, όταν σε εκτύπησαν πολλοί γείτονες σε μία λακκούβα που είχες πέσει κι όμως έμεινες ἀτραυμάτιστος!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θυμήσου ἀκόμη, όταν ταξίδευες κάποτε με κάποιον φίλο σου, επέσατε καί οι δύο σας ἀπό την καρότσα! Αυτός έσπασε το πόδι του καί συ δεν έπαθες τίποτε! Δεν γνωρίζεις ότι ο φίλος σου είναι κάτω ἀδύνατος ἀπό μία ἀσθένεια, ενώ εσύ είσαι υγιής και δεν αισθάνεσαι κανένα πόνο;</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και, όταν του έφερε στην μνήμη όλα αυτά τα θαυμαστά έργα, στο τέλος του είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Να ξέρης, ότι όλες αυτές οι δυστυχίες και ἀτυχίες που ήλθαν στην ζωή σου, ἀπομακρύνθηκαν ἀπό την θεία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, χάρις στην μικρή σου αυτή δοξολογική προσευχή, την οποίαν έλεγες κάθε ημέρα ενώπιον της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δώσε λοιπόν προσοχή και συνέχιζε να προσεύχεσαι και στο μέλλον με την προσευχή αυτή και η Μητέρα του Κυρίου μας δεν θα σε εγκαταλείψη ποτέ».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι κατάλαβε ο Αγαθόνικος και δεν άφησε ποτέ πια αυτή την προσευχή. Ούτε εμείς να μην ἀφήνουμε να περνᾶ μία ημέρα χωρίς να προσευχηθούμε με αυτή την προσευχή μπροστά στην Κυρία Θεοτόκο. Κι έτσι θα φυλαγώμεθα ἀπό πολλές δοκιμασίες και πειρασμούς στην ζωή μας.”</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γέροντος Κλεόπα Ηλίε!</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><iframe title="YouTube video player" src="https://www.youtube.com/embed/9x-xyFnXwgM" width="584" height="329" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></p></div>Τέσσερα πράγματα σκοτίζουν την ψυχή μαςhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/4p2023-02-23T18:30:00.000Z2023-02-23T18:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4760039699?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τέσσερα πράγματα σκοτίζουν την ψυχή μας...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ψυχή: Ο άνθρωπος για να έχει πνευματική ζωή, να έχει το φως στη ζωή του, πρέπει να έχει τελεία επικοινωνία με το περιβάλλον του. Από τη στιγμή που δεν έχει αυτή την απλή, την φυσική, την άνετη εγκατάλειψη και παράδοση του εαυτού του στον άλλον, και επομένως την βίωση του άλλου ως οικείου μέλους, δεν μπορεί να έχει Θεόν.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό σκοτίζεται η ψυχή, όταν κλονίζεται η σχέση της με τον Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>1 Μίσος</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πως όμως κλονίζεται; Με το να μισεί τον πλησίον του. Το μισώ τον πλησίον έχει κατά κύριον λόγο ενεργητική έννοια και σημαίνει, κτυπώ, αρνούμαι, επιτίθεμαι εναντίον του άλλου. Εκφράζει την επιθετική διάθεση της ψυχής. Αντί να έχω φυσική σχέση με τον άλλον, να τον βάζω στην καρδιά μου, έχω το μίσος, που είναι μία έξοδος του άλλου από την καρδιά μου και από την ζωή μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μίσος λοιπόν είναι να βλέπω ως έτερον τον άλλον, να τον πετάω έξω από την καρδιά μου, να μην το θεωρώ ως είναι μου. <strong>Αντί να δω ότι ο άλλος είμαι εγώ, βλέπω ότι είναι κάτι διαφορετικό. Αυτό μπορεί να είναι φυσικό για τους ανθρώπους του κόσμου, αλλά για μας, που είμαστε σώμα Χριστού, είναι αφύσικο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το μίσος είναι εκ των μεγάλων αμαρτημάτων, διότι είναι απόρροια μεγάλης εμπαθείας και δείχνει ότι ο άνθρωπος δούλεψε πολλά χρόνια στην αμαρτία και τα πάθη, και έχει σκληρυνθεί τόσο πολύ η καρδιά του, ώστε κατά κάποιο τρόπο έγινε ανώμαλη και όχι μόνο δεν μπορεί να αγαπήσει, αλλά και μισεί. Χρειάζεται πολύ δάκρυ για να αποβάλλει κάποιος το μίσος. Δεν είναι υπόθεση μιας αποφάσεως απλώς ή αγώνος μιας μέρας. Όταν μισώ κάποιον, δεν μπορώ να πω, αποφασίζω να μην τον μισώ. Μπορώ να πω, αποφασίζω να μην τον χτυπήσω, να μην τον βλάψω, αλλά για να μην τον μισώ πλέον, χρειάζεται μια εσωτερική κάθαρσις. Το μίσος προς τον πλησίον φανερώνει μεγάλο βάθος πάθους, γι” αυτό και συσκοτίζει την ψυχή.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>2 Εξουδένωση</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πως αλλιώς κλονίζεται η σχέση με τους άλλους; Με την εξουδένωση. Με το να ταπεινώνεις τον άλλον. Με το να τον κρίνεις. Όταν όμως κρίνω τον άλλον, τον βγάζω πάντοτε μικρό, μηδαμινό, τίποτα. Είναι τόσος ο εγωισμός του ανθρώπου, ώστε τίποτε δεν μπορεί να σταθεί ενώπιον της κρίσεώς του, ούτε ένας Θεός, πόσο μάλλον ένας άνθρωπος. Το να θεωρώ τον άλλον ως κατώτερο, περισσότερο όμως το να το εκφράζω, είναι κεφαλαιώδες αμάρτημα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>3 Ζήλεια</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άλλη μορφή σχέσεώς μας με τους ανθρώπους, η οποία διαταράσσει την ειρήνη και την ενότητα, είναι η ζήλεια με όλες τις έννοιες. Ζηλεύω κάποιον από αγάπη, τον θεωρώ δικό μου και ενώνομαι αναπόσπαστα μαζί του. Η ένωση αυτή δεν είναι εν τω σώματι του Χριστού, είναι μία υποβίβαση του σώματος του Χριστού σε ανθρώπινη σχέση. Είναι επίσης μία πλήρης μοιχική εσωτερική ενέργεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν πάρουμε την ζήλεια με την έννοια ότι ζηλεύω αυτόν τον άνθρωπο και τον απωθώ, τότε η ζήλεια είναι έκφραση εσωτερικής αδυναμίας αλλά και ανώμαλης αγάπης. Δηλαδή τον αγαπώ κατά τρόπο εγωιστικό και αποκλειστικό, πιστεύω ότι έχω δικαιώματα στη ζωή του και ότι αυτός έχει υποχρεώσεις απέναντί μου, ότι πρέπει να μου δίνει λογαριασμό για το που πηγαίνει και τι κάνει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ζήλεια λοιπόν είναι διαταραχή των σχέσεών μας λόγω περισσής εσωτερικής ψυχικής ενέργειας. Ζήλεια είναι κάθε στροφή προς τον άλλον, που ξεκινάει από κάτι υπερβολικό, από έναν ζήλο, από μία ζέση, από μία βράση. Επομένως ζήλος μπορεί να είναι το ενδιαφέρον μου, η αγάπη μου, η φροντίδα μου να τον σώσω, να τον βοηθήσω να βγει από την αμαρτία, να γίνει παιδί του Θεού. Αυτή η ζέσις είναι ένας αφύσικος εσωτερικός οργασμός, μία αφύσικη πνευματική συσσωμάτωση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>4 Γογγυσμός</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τ</span><span style="font-size:12pt;">ο αντίθετο της ζήλειας είναι ο γογγυσμός, ο οποίος επίσης προέρχεται από αδυναμία της ψυχής. Γογγύζω σημαίνει διαμαρτύρομαι, αρνούμαι, παραπονούμαι, είμαι στενοχωρημένος, δεν ικανοποιούμαι. Αυτόν τον γογγυσμό τον εκφράζω στο περιβάλλον μου, στα γραπτά μου, στην προσευχή μου. Ζητώ λόγου χάριν, κάτι από τον άλλον, ή προσδοκώ ή απαιτώ κάτι. Δεν μου το δίνει όμως, γιατί και αυτός είναι απορροφημένος από τον δικό του αγώνα και πόθο, από την δική του σκέψη, αμαρτία, χαρά, από τη δική του ακολασία, αγιότητα ή αρετή. Τότε πέφτω σε έναν γογγυσμό, διότι περιθωριοποιούμαι στην σκέψη του. Προσεύχεται αυτός, νομίζω ότι με αφήνει μοναχό μου. Ενδιαφέρεται για μένα, νομίζω ότι δεν το έκανε από αγάπη ή ότι το έκανε ελλιπές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο γογγυσμός είναι το ανικανοποίητο που νοιώθουμε στη ζωή μας και προέρχεται από ένα μειονεκτικό εγώ. Η ζήλεια προέρχεται από ένα εγώ υπερτροφικό, ενώ η εξουδένωση από ένα εγώ αυτοτρεφόμενο και αυτοδυναμούμενο άνευ Θεού, που βλέπει τον άλλον κατώτερο, μηδαμινό. Το μίσος είναι η διαφοροποίηση, η απώθηση του άλλου από την ύπαρξη μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γέροντα Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη!</em></strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3>
<p> </p></div>Άγιος Πορφύριος: «Δεν κερδίζεις με το άγριο»https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/a--profirios2023-02-23T17:30:00.000Z2023-02-23T17:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8251833476?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Άγιος Πορφύριος: Ένας φίλος δέχθηκε, όπως μου εκμυστηρεύθηκε, τη σκληρή συμπεριφορά εκ μέρους ανθρώπων αυστηρών αρχών, με αποτέλεσμα να εξουθενωθεί και να παρεξηγηθεί τελείως, ως προς τον χαρακτήρα του.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άγιος Πορφύριος: Ένας φίλος δέχθηκε, όπως μου εκμυστηρεύθηκε, τη σκληρή συμπεριφορά εκ μέρους ανθρώπων αυστηρών αρχών, με αποτέλεσμα να εξουθενωθεί και να παρεξηγηθεί τελείως, ως προς τον χαρακτήρα του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/profyrios/sinantisete" target="_blank">Άγιος Πορφύριος: Πως θα συναντήσετε τον Χριστό</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Γέροντας τον ανέπαυσε, διότι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, πραγματοποιώντας πετυχημένη ψυχική ακτινογραφία του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Του είπε: «Είσαι καλός, ευαίσθητος, ήσυχος είσαι πρόβατο του Θεού. Αλλά, όταν σε πάρουν με το άγριο, μαζεύεσαι, αντιδράς εσωτερικά, και τότε είναι που σε παρεξηγούν πολύ και δεν σε καταλαβαίνουν.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν όμως σε πάρουν με το καλό, φανερώνεις από μέσα σου τέτοια καλά πράγματα, που κάνεις τους άλλους να ξαφνιάζονται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι άνθρωποι που σε παρεξήγησαν και σε πλήγωσαν δεν γνωρίζουν ούτε εκείνο τον παλιό μύθο, για τον άνεμο και τον ήλιο, που μάλωναν, ποιος είναι ο δυνατότερος κι έβαλαν στοίχημα, ότι όποιος βγάλει την κάπα του βοσκού, που εκείνη την ώρα ανηφόριζε το βουνό, θα είναι ο πιο δυνατός.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Φύσηξε, ξαναφύσηξε ο άνεμος, αλλά ο βοσκός κρύωσε και τυλίχθηκε πιο σφιχτά στην κάπα του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βγήκε τότε ο ήλιος απ’ τα σύννεφα, σκόρπισε γύρω καλοσύνη και θερμότητα, ζεστάθηκε ο βοσκός κι έβγαλε την κάπα του. Τότε ο ήλιος φώναξε στον άνεμο: «Είδες, ποιος απ’ τους δυο μας είναι ο δυνατότερος;» Και συμπέρανε ο π. Πορφύριος: «Δεν κερδίζεις τον άνθρωπο με το άγριο, αλλά μόνο με την καλοσύνη».</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/profyrios/katathlipsi" target="_blank">Άγιος Πορφύριος: Πως θα απαλλαγούμε από την κατάθλιψη;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/profyrios/psychi" target="_blank">Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΑΘΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΤΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ (ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ)</a></strong></span></p></div>Εύκολα γίνεται πικρή η ματιά σου μπροστά στην αδυναμία των ανθρώπων (Άγιος Νεκτάριος)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/adynamia2023-02-23T16:30:00.000Z2023-02-23T16:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6687034261?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Εύκολα γίνεται πικρή η ματιά σου μπροστά στην αδυναμία των ανθρώπων (Άγιος Νεκτάριος)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><em>Εύκολα γίνεται πικρή η ματιά σου μπροστά στην αδυναμία των ανθρώπων. Το μυαλό σου σκορπίζεται εύκολα στην παρατήρηση των άλλων. Συμμάζεψε όσο μπορείς το βλέμμα σου, περιόρισε όσο μπορείς τη διάσπαση του νου σου. </em></span></h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><em>Δεν έχει καλό τέλος αυτός ο δρόμος. Θα συνηθίσεις να διακρίνεις αμέσως τα λάθη των άλλων, αλλά θα το πληρώσεις με μεγάλη μοναξιά.</em></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Συνάμα, λίγο-λίγο, θα χάνεις την παιδική σου ματιά, μέχρις ότου να ξεχάσεις εντελώς, πως όλοι λαχταράμε το καλύτερο και προδινόμαστε από τον ίδιο μας τον εαυτό.<strong> Όσο αυτό το ξεχνάς</strong>, τόσο και πιο άτεγκτος θα γίνεσαι για τους γύρω σου. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα βροντοφωνάζεις πάντα το σωστό αλλά θα βλέπεις έκπληκτος πως οι άνθρωποι θα φεύγουν από κοντά σου. Είναι, γιατί τους δίνεις άτεγκτη δικαιοσύνη κι αυτοί λαχταράνε τη συγνώμη. Φωνάζεις πολύ κι αυτοί λαχταράνε λίγη σιωπή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>–Να παλέψεις για τη σιωπή του νου σου. Μην τον αφήσεις στη διάλυσή του. Αν δεν προσέξεις,</strong> θα τρέχει από δω κι από κει, χωρίς σκοπό, χωρίς νόημα. </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseuxi/ston/kirio/eleison-me" target="_blank">Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με – Η ευχή του Ιησού...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα παρατηρείς τα πάντα, θα κρίνεις τα πάντα, θα νομίζεις πως φτιάχνεις τον κόσμο και την ίδια ώρα θα γεμίζεις, ανεπαίσθητα, περιφρόνηση για τον κόσμο. Χωρίς να το καταλάβεις, θα μάθεις ν’ ανεβάζεις τον εαυτό σου σ’ ένα θρόνο ψηλό κι από κει να μετράς τους πάντες και τα πάντα με το δικό σου το μέτρο. Και θα μάθεις να μιλάς, να μιλάς πολύ!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η σιωπή όμως… η σιωπή!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα αφήσει στην καρδιά σου χώρο ν’ ακουστεί η φωνή του<strong> Θεού</strong>. Η σιωπή θα σε απαλλάξει από το φτωχό σου μέτρο και θα σε μάθει να μετράς τον εαυτό σου και τον κόσμο με το δικό Του μέτρο. Θα μείνεις τότε άφωνος από τα κρίματά σου. Και δυο φορές θα μείνεις άφωνος από την υπομονή του </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Θεού. Πού να βρεις μετά διάθεση και θάρρος ν’ ασχοληθείς με τα κρίματα των άλλων!</strong> Γι’ αυτό σου λέω, η σιωπή θα γεμίσει τη ματιά σου κατανόηση και οικτιρμό για τον εαυτό σου και τον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα κερδίσεις όμως και κάτι, ακόμα πιο πολύτιμο: Ξέροντας ποιος είσαι και ποια είναι τα όριά σου, θα σου είναι αδιάφορη η γνώμη των άλλων για σένα. Θα γίνεις άτρωτος στην κατάκριση, ακόμη και στη συκοφαντία. Η συκοφαντία…<strong> Να ξέρεις, πριν τις μεγάλες αποφάσεις, το μυαλό πλημμυρίζει από διλήμματα και αμφιβολίες.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στρέφεις το πρόσωπό σου και το σκοτεινό δωμάτιο γεμίζει φως και άρωμα μύρου. <strong>Συνεχίζεις να μιλάς κι οι λέξεις σου στολίζουν τον κόσμο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μάθε να διακρίνεις την καλή πρόθεση.</strong> Μάθε να κατανοείς, να αγαπάς και να δοξολογείς. Κι όχι μόνο για σήμερα. Για την κάθε ημέρα της ζωής σου, το κάθε τι γύρω σου να γίνεται αιτία δοξολογίας <strong>στον Θεό!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Ψίθυροι Αγγέλων» – Ο Άγγελος της Σιωπής Άγιος Νεκτάριος!</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxh/stin/penagia/panishyri-proseyhi" target="_blank">Μια πανίσχυρη προσευχή για να έχετε την ευλογία της Παναγίας!</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p></div>Πίσω από την δοκιμασία κρύβεται η Ευλογία του Θεούhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/-eylogia2023-02-23T12:30:00.000Z2023-02-23T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4737181052?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πίσω από την δοκιμασία κρύβεται η Ευλογία του Θεού...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>Δοκιμασία</strong>: Οι πάντες σχεδόν την μεταστροφή τους οφείλουν σε κάποια δοκιμασία. Η θλίψη είναι κακό πράγμα.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά πίσω απ’ αυτό, πίσω από τον πόνο, πίσω από την θλίψη, πίσω από την δοκιμασία, κρύβεται η ευλογία του Θεού, κρύβεται η αναγέννησης, η ανάπλασις του ανθρώπου, της οικογενείας. Οι πάντες σχεδόν την μεταστροφή τους την οφείλουν σε κάποιαδοκιμασία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Νομίζουν ότι πηγαίνουν όλα ωραία∙ τους παίρνει ο Θεός το παιδί∙ κλάμματα κακό, κ.λ.π. Έρχεται και επισκιάζει έπειτα η χάρις του θεού και ειρηνεύουν οι άνθρωποι∙ και πλησιάζουν την εκκλησία, πλησιάζουν την εξομολόγηση, πλησιάζουν τον ιερέα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Χάριν του παιδιού πάνε στην εκκλησία ο πόνος τους κάνει ν’ αναζητήσουν, να προσευχηθούν υπέρ αναπαύσεως, να κάνουν τις λειτουργίες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο πόνος απαλύνει την καρδιά και την κάνει δεκτική των λόγων του θεού, ενώ πρώτα ήταν σκληρή, δε δεχόταν. π.χ, ένας άνθρωπος στο σφρίγος της νεότητος∙ εγώ είμαι σκέφτεται και κανένας άλλος δεν είναι.</span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να πτυχία, να και οι δόξες, να κι η υγεία, να κι οι ομορφιές, να κι όλα. Όταν όμως τον ξαπλώσει στο κρεβάτι μία ασθένεια τότε αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά. Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Μπορεί να πεθάνω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τι το όφελος όλα αυτά, κι αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά. Έρχεται φερ’ ειπείν ένας άνθρωπος, τον πλησιάζει, διάβασε και αυτό το βιβλίο να δεις τι λέει. Ακούει και ένα λόγο του Θεού και τότε τον ακούει τον λόγου του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι άμα του δώσεις και βιβλίο, ο πόνος ήδη του έχει κάνει την καρδιά του, έτσι κατάλληλη κι ανοίγει και το βιβλίο και το Ευαγγέλιο και το διαβάζει και από εκεί αρχίζει η ανάπλασις του ανθρώπου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και όταν γίνει καλά, αμέσως πλέον σηκώνεται και ζει προσεκτικά τη ζωή του και δεν ζει όπως πρώτα με την υπηρηφάνεια και τη φαντασία που είχε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ασθένεια και η θλίψη είναι το κατ’ εξοχήν φάρμακο της πρόνοιας του Θεού για να τον φέρει τον άνθρωπο κοντά Του και να αυξήσει την αρετή του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Ιώβ ήταν ο καλύτερος άνθρωπος πάνω στη γη, αλλά ο Θεός ήθελε να τον κάνει ακόμα καλύτερο. Και από τότε που δοκιμάστηκε, από τότε και δοξάστηκε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ήταν καλός άνθρωπος και ευσεβής κ.λ.π. αλλά χωρίς δοκιμασία δεν ήταν ονομαστός ο Ιώβ. Αφ’ ης στιγμής όμως δοκιμάστηκε και πολέμησε και αγωνίστηκε και στεφανώθηκε και πλούτισε, από κει και ύστερα άρχισε η δόξα του, και απλώθηκε μέχρι σήμερα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το παράδειγμα του, είναι φωτεινότατο και ενισχύει κάθε άνθρωπο που δοκιμάζεται. Αν αυτός δοκιμάστηκε που ήταν ένας άγιος, πολύ περισσότερο εμείς που είμαστε αμαρτωλοί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και το αποτέλεσμα ήταν να τον κάμει άγιον και να του δώσει πάλι χρόνια ζωής και να τον ευλογήσει διπλά και τριπλά απ’ ότι έχασε, και έτσι να γίνει ένα φωτεινό παράδειγμα ανά τους αιώνες για κάθε πονεμένο άνθρωπο∙ να προσαρμόζεται και ν’ ακουμπάει σ’ αυτό το παράδειγμα και να ξεκουράζεται και αυτός και να λέει:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ως έδοξε τω Κυρίω, ούτω και εγένετο. Είη το όνομα του Κυρίου ευλογημένο. Σκύβει το κεφάλι και λέει: ο Θεός έδωσε, ο Θεός πήρε. Και το παιδί ακόμα να μου πάρει, ο θεός δεν μου το δώσε; Το πήρε. Που είναι το παιδί μου; Στον ουρανό; Εκεί τι γίνεται; Αναπαύεται εκεί…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε κάθε δοκιμασία πίσω κρύβεται το θέλημα του Θεού και η ωφέλεια την οποία φυσικά ίσως εκείνο τον καιρό να μην μπορεί να την δει, αλλά με τον χρόνο θα την γνωρίζει την ωφέλεια. Έχουμε τέτοια παραδείγματα πάρα πολλά.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όπως και με τους Αγίους Ανδρόνικο και Αθανασία. Αυτοί ήταν αντρόγυνο∙ και ήταν χρυσοχόος ο Ανδρόνικος με πολύ πλούτο κ.λ.π. Το ένα μέρος του κέρδους έτρεφε την οικογένειά του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ένας μέρος του κέρδους το έδινε στους φτωχούς και το ένα μέρος του άλλου κέρδους το ένα τρίτο το έδινε άτοκα στους ανθρώπους που δεν είχανε χρήματα. Είχαν δύο χαριτωμένα κοριτσάκια. Και μια μέρα από μία αρρώστια πέθαναν και τα δύο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πηγαίνουν και τα θάβουν και οι δύο. Η Αθανασία η καημένη πάνω στον τάφο έκλαιγε έκλαιγε, έκλαιγε. Ε ο Ανδρόνικος έκλαιγε και αυτός. Είδε και απόειδε, τράβηξε για το σπίτι. Έμεινε η καημένη η Αθανασία και έκλαιγε πάνω στον τάφο:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Τα παιδιά μου» και «τα παιδιά μου», και κόντευε να βασιλέψει ο ήλιος και να κλείσει το νεκροταφείο. Για μια στιγμή επάνω στη θλίψη της και στη στεναχώρια της, βλέπει και έρχεται ένα μοναχός και της λέει:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Κυρά μου γιατί κλαις;»</span><br /> <span style="font-size:12pt;">«Πως να μην κλαίω πάτερ;» (Αυτή νόμιζε πως ήταν ο παπάς του νεκροταφείου). «Έθαψα τα παιδιά μου, τους δυό αγγέλους μου, τους έβαλα μέσα στον τάφο και έμεινα εγώ και ο άντρας μου εντελώς μόνοι. Δεν έχουμε δροσιά καθόλου».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Της λέει: «Τα παιδιά σου είναι στον παράδεισο με τους αγγέλους. Είναι στην ευτυχία και στη χαρά του Θεού και συ κλαις παιδί μου; Κρίμα είσαι και χριστιανή».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ώστε ζουν τα παιδιά μου; Είναι άγγελοι;»</span><br /> <span style="font-size:12pt;">«Βεβαίως είναι άγγελοι τα παιδιά σου».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Ήτανε ο Άγιος της εκκλησίας εκεί. Τελικά έγιναν μοναχοί ο Ανδρόνικος και η Αθανασία και αγίασαν….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γέροντος Εφραίμ Προηγουμένου Ι. Μονής Φιλοθέου!</em></strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></h3></div>