θαύματα - face-new237.com2024-03-28T09:34:01Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/feed/tag/%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1Αν έχετε άγχος και διαβάσετε αυτό, θα νιώσετε κάτι μοναδικοhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/agxos2023-02-26T11:00:00.000Z2023-02-26T11:00:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/3678980740?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αν έχετε άγχος και διαβάσετε αυτό, θα νιώσετε κάτι μοναδικο...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άγχος: Αν διαβάζεις τώρα αυτό το μήνυμα, μόλις έλαβες μια διπλή ευλογία! Είδα στον ύπνο μου πως επισκέφθηκα τον Παράδεισο κι ένας άγγελος ανέλαβε να με ξεναγήσει.<br /> Περπατούσαμε δίπλα – δίπλα σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη με αγγέλους. Ο άγγελος οδηγός μου σταμάτησε μπροστά στον πρώτο σταθμό εργασίας και είπε: «Αυτό είναι το Τμήμα Παραλαβής. Εδώ παραλαμβάνουμε όλες τις αιτήσεις που φτάνουν στον Θεό με τη μορφή προσευχής.»Κοίταξα γύρω – γύρω στον χώρο.<em><strong><br /> </strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έσφυζε από κίνηση, με τόσο πολλούς αγγέλους να βγάζουν και να ταξινομούν αιτήσεις γραμμένες σε ογκώδεις στοίβες από χαρτιά και σημειώματα, από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.Μετά, προχωρήσαμε σε έναν μακρύ διάδρομο, μέχρι που φτάσαμε στον δεύτερο σταθμό. Ο άγγελος μού είπε:«Αυτό είναι το Τμήμα Συσκευασίας και Παράδοσης. Εδώ οι χάρες και οι ευχές που έχουν ζητηθεί προωθούνται και παραδίδονται σ’ αυτούς που τις ζήτησαν.»Πρόσεξα και πάλι πόση κίνηση είχε και εδώ. Αμέτρητοι άγγελοι πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας σκληρά, αφού τόσες πολλές επιθυμίες είχαν ζητηθεί και συσκευάζονταν για να παραδοθούν στη γη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τέλος, στην άκρη ενός μακρινού διαδρόμου, σταματήσαμε στην πόρτα ενός πολύ μικρού σταθμού. Προς μεγάλη μου έκπληξη μόνο ένας άγγελος καθόταν εκεί, χωρίς να κάνει ουσιαστικά τίποτα</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Αυτό είναι το Τμήμα των Ευχαριστιών» μου είπε σιγανά ο φίλος άγγελός μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έδειχνε λίγο ντροπιασμένος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πώς γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει δουλειά εδώ;» ρώτησα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Είναι λυπηρό» αναστέναξε ο άγγελος. «Αφού παραλάβουν τις χάρες τους οι άνθρωποι, πολύ λίγοι στέλνουν ευχαριστήρια.»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πώς μπορεί κάποιος να ευχαριστήσει τον Θεό για τις ευλογίες που παρέλαβε;» ρώτησα πάλι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πολύ απλά», απάντησε. «Χρειάζεται μόνο να πεις: ‘Ευχαριστώ Θεέ μου’!»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Και για τι ακριβώς πρέπει να ευχαριστήσουμε;»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Αν έχεις τρόφιμα στο ψυγείο σου, ρούχα στην πλάτη σου, μια στέγη πάνω απ’ το κεφάλι σου και ένα μέρος για να κοιμηθείς, είσαι πλουσιότερος από το 75% αυτού του κόσμου.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν έχεις χρήματα στην τράπεζα, στο πορτοφόλι σου και λίγα κέρματα σ’ ένα πιατάκι, είσαι ανάμεσα στο 8% των ανθρώπων που ευημερούν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί με περισσότερη υγεία από όση αρρώστια, είσαι πιο ευλογημένος από όσους δεν θα επιζήσουν καν ως την αυριανή μέρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν ποτέ δεν βίωσες την εμπειρία του φόβου του πολέμου, της μοναξιάς της φυλακής, της αγωνίας του βασανισμού και της σουβλιάς της πείνας, είσαι μπροστά από 700 εκατομμύρια ανθρώπους αυτής της γης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν μπορείς να προσευχηθείς σε έναν ναό, χωρίς τον φόβο της επίθεσης, της σύλληψης ή της εκτέλεσης. θα σε ζηλεύουν σίγουρα περίπου 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν οι γονείς σου είναι ακόμα ζωντανοί και είναι ακόμα παντρεμένοι μεταξύ τους, είσαι σπάνιος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι σου ψηλά και να χαμογελάς, δεν είσαι ο κανόνας. είσαι η εξαίρεση για όλους όσους ζουν μέσα στην αμφιβολία και στην απόγνωση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Και αν διαβάζεις τώρα αυτό το μήνυμα, μόλις έλαβες μια διπλή ευλογία, πρώτον γιατί σου το έστειλε κάποιος που σ’ αγαπάει και δεύτερον γιατί είσαι πιο τυχερός από 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους, που δεν ξέρουν καν να διαβάζουν.»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Κατάλαβα. Και τώρα τι κάνω; Πώς μπορώ να αρχίσω;»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Να πεις καλημέρα» μου χαμογέλασε ο άγγελός μου, «να μετρήσεις τις ευλογίες σου και να περάσεις αυτό το μήνυμα και σε άλλους ανθρώπους, για να τους θυμίσεις πόσο ευλογημένοι είναι.»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να περάσεις αυτό το μήνυμα και σε άλλους ανθρώπους, για να τους θυμίσεις πόσο ευλογημένοι είναι.»</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">.</span></p></div>Αν είσαι απελπισμένος, διάβασε αυτό!https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/diabase2023-02-26T09:00:00.000Z2023-02-26T09:00:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4544292143?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν είσαι απελπισμένος, διάβασε αυτό! ...</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Απελπισία: Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι. Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά.<br /> </span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό. Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε. Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!! Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ηθικό δίδαγμα: Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα. Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτή η ιστορία θα μπορούσε να αναφέρεται ακριβώς και στην χώρα μας. Κάποιοι Ευρωπαίοι εταίροι μας προσπαθούν να μας θάψουν. Πρέπει να βρούμε τρόπους να το εκμεταλλευτούμε όπως ο γάιδαρος.</span></p></div>Μία γυναίκα που μοιάζει με την Παναγίαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/gynaika2023-02-26T07:00:00.000Z2023-02-26T07:00:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4629440870?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μία γυναίκα που μοιάζει με την</strong></em><strong> Πα</strong><em><strong>ναγία...</strong> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γερόντισσα Μακρίνα: Σήμερα ήρθε ένας κύριος πού μόλις μπήκε μέσα στο Μοναστήρι, είπα: «Αύτός ό άνθρωπος κάτι καλό έχει μέσα στήν ψυχή του». Δέν ξέρω, μιά άλλοίωσι ήρθε μέσα στήν ψυχή μου. Είχε ένα προσωπάκι πού έλαμπε.<br /> Πριν έρθη στο αρχονταρίκι, μιλούσα μέ λαϊκούς γιά τήν προσευχή, τί δύναμι έχει ή προσευχή καί τί σοβαρό είναι όταν ό άνθρωπος προσέχη στο θέμα τής ψυχής.<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όχι προσευχή νά τελειώσουμε μόνο τα κομποσχοίνια μας -και αυτό βέβαια τό δέχεται- άλλα να νοιώσουμε τον Δεσπότη μας Χριστό, νά Τον νοιώσουμε στην καρδιά μας, αύτή είναι πραγματική προσευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καθώς λοιπόν συζητούσαμε τί είναι ή προσευχή, ό άνθρωπος αύτός άκούγοντας προσευχή, μέσα του αλλοιώθηκε. Τό πρόσωπό του έλαμψε περισσότερο- είδα σάν μία ακτίνα στο πρόσωπό του, καί μου είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Γερόντισσα, μπορώ νά σάς μιλήσω;». «Ευχαρίστως, νά μου μιλήσετε», είπα. «Έγώ ήμουν δέκα χρόνων παιδάκι- ή μητέρα μου ήταν εύσεβεστάτη, πολύ άγια γυναίκα, τέτοια άκρίβεια πού είχε στή ζωή της, σάν νά ήταν μία κατά κόσμον μοναχή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καί αν δεν ζούσε στο Μοναστήρι, πολιτευόταν σάν νά ήταν μοναχή- τόσο ευλάβεια είχε. Καί μου λέει μιά μέρα: “Παιδάκι μου, νά πάμε στον Εσπερινό, νά πάμε στήν εκκλησία νά άνάψουμε ένα κεράκι;”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">“Νά πάμε, μαννούλα”. Αφού φθάσαμε, μόλις μπήκαμε στήν έκκλησία, σάν νά μέ τράβηξε μία δύναμι στο παγκάρι. Καί βλέπω μία πανύψηλη μοναχή μέ κάλυμμα πού είχε ένα κόκκινο σταυρό. Έγώ Τήν κοίταζα, αύτή μέ κοίταζε- ή μητέρα πήγε νά προσκυνήση τις εικόνες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάτι άνεξήγητο μέ τραβούσε νά Τήν κοιτάζω όλο καί περισσότερο. Αμα τό σκεφτώ σαλεύεται ό νους μου. Τέτοια ομορφιά, τέτοια ώραία μορφή, τέτοιο κάλλος, άστραφτε τό πρόσωπό Της- κι έγώ Τήν κοίταζα καί Αύτή μέ κοίταζε καί μου χαμογελούσε καί έγώ Τήν κοίταζα, Τήν κοίταζα καί δεν Τήν χόρταινα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ελαμπε τό πρόσωπό Της! Κι αύτή ή άκτινοβολία πού έλαμπι στο πρόσωπό Της ήρθε στήν καρδιά μου. “Μαμά, μαμά, μαμά!”, φώναξα εκείνη τήν ώρα. “Τί είναι παιδάκι μου, τί έπαθες;”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">“Μία γυναίκα πού μοιάζει μέ τήν Παναγία κάθεται εδώ στο παγκάρι”. Καί μέ ρωτάει: «Πού είναι, παιδί μου; Πού είναι, παιδάκι μου;”, δέν τήν έβλεπε ή μητέρα μου. “Νά καλέ μαμά, εδώ στο παγκάρι, δέν Τήν βλέπεις; Κοίταξε τί άνάστημα, τί όμορφη πού είναι, πολύ ωραία, λάμπει, μαμά, λάμπει!”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η γυναίκα αύτή, μόλις φώναξα, βάδισε σιγά-σιγά, άνοιξε τήν Ωραία Πύλη καί μπήκε μέσα στο Ιερό. Αυτό δέν μπορώ νά τό ξεχάσω, όπου πάω κι όπου σταθώ, αύτό τό πρόσωπο βλέπω μπροστά μου.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι άπό τότε άρχισα νά κάνω τήν Παράκλησι τής Παναγίας. Πολύ τήν αγαπώ. Τέτοια αγάπη πού έχω στήν Παναγία, Γερόντισσα, μά δέν λέγεται».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«’Έ, είπα, αφού Τήν αγαπάς νά εύχεσαι καί γιά μένα». «Πολύ Τήν άγαπάω. Αλήθεια, δέν μπορώ νά σάς τό περιγράφω». Καί τού είπα: «Αφού τόσο Τήν άγαπάς άντί γιά μία φορά, τρεις φορές τήν ήμέρα νά Τής κάνης Παράκλησι».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ναί; μέ ρώτησε, μπορώ;». «Πώς δέν μπορείς, τού απάντησα, τρεις φορές τήν ήμέρα Παράκλησι νά κάνης». Τί μεγαλείο, τί πίστι πού έχουμε!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σκεφτείτε, αφού καί τώρα πού είναι μεγάλος άνθρωπος, Τήν βλέπει μπροστά του, μετά άπό τόσα χρόνια! Δέν μπορεί νά τού φύγη αύτή ή μορφή! Καί λέω, γιά κοίταξε τί κάνει ό Θεός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τί εμφυτεύτηκε στήν ψυχή αυτού τού άνθρώπου άπό τήν παιδική του ήλικία. Κι όταν τά διηγείτο άστραφτε τό πρόσωπό του, κι έβλεπες τό θειο χορτασμό στήν καρδιά του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έμεινα άναλογιζομένη τί μπορεί νά συναντήση κανείς σ’ ένα κοσμικό άνθρωπο! Τα ματάκια του μέσα δάκρυζαν αφού μου ήρθε μέσα στην ψυχή μου ένα άλλο πράγμα- τόσο πολύ άντανάκλασε ή Χάρις τής Παναγίας μέσα στήν ψυχή μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τόση ευλάβεια αίσθάνθηκα, τόσο πολύ αλλοιώθηκα, πού, κατά κάποιον τρόπο, ή ψυχή μου ήθελε νά τον άγκαλιάση. Και ήθελα νά καταλήξω, τί ωραίο πράγμα ή Κυρία Θεοτόκος νά παρουσιάζεται σέ ώρισμένους άνθρώπους, γιά νά μάς δείξη τά μεγαλεία πού έχει ετοιμάσει ό Θεός στον ούρανό καί τήν άγάπη πού έχει προς έμάς! Τί σπουδαίο, πολύ σπουδαίο!</span></p>
<p> </p></div>Tο μεσονύκτιο μιλά o Θεός στον άνθρωποhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/aimilios2023-02-25T21:30:00.000Z2023-02-25T21:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4632020672?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Tο μεσονύκτιο μιλά o Θεός στον άνθρωπο...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Σήκω λοιπόν και συ μία ώρα πριν από το μεσονύκτιο, ή έστω και μετά, και χρησιμοποίησε αυτές τις ώρες, θα δης ότι ο Θεός είναι εύληπτος, ευαίσθητος.</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Συνήθως παραπονούμεθα ότι ο Θεός είναι σκληρός, ότι του φωνάζαμε και δεν μας απαντά. Ο Θεός όμως είναι περισσότερο ευαίσθητος και από το πιο ευαίσθητο πλάσμα της οικουμένης.</em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά έχει και εκείνος τις ώρες του, «άχρις ου το σήμερον καλείται», που μπορείς να του μιλίσης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να ξέρης τα «χούγια» του Θεού. Και ο Θεός έχει αυτό το «χούι»: το μεσονύκτιο να μιλά στον άνθρωπο. Εάν τότε τον ζήτησης, μετά, οποιαδήποτε στιγμή τον θέλησης, θα τον έχης στο χέρι σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν τότε δεν τον ζητήσης, δεν θα τον έχης σχεδόν ποτέ στο χέρι σου. Θα έχης ίσως κάποιες μελιστάλακτες στιγμές, όμορφες περιστάσεις στην ζωή σου, ωραίες καμιά φορά σκέψεις, δεν θα έχης όμως τον Θεόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός τότε παρουσιάζεται στα τέκνα του. Ο Θεός τότε δεσπόζει στους αγίους. Τότε το ουράνιο θυσιαστήριο προσφέρει την ολοκάρπωσι, και οι άγιοι νοιώθουν την κοινότητα με τους πιστούς και τους προσδοκούν για να τελειωθούν μαζί τους.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό η Εκκλησία μας δεν έπαψε να χρησιμοποιή το μεσονύκτιο. Κατήρτισε την ακολουθία του μεσονυκτικού και όλες τις ακολουθίες τις συνέδεσε με το μεσονύκτιο. Όποιος χρησιμοποιεί το μεσονύκτιο, γίνεται πολύ εύκολη η ζωή του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και ο Θεός, ο ευαίσθητος Θεός, μπορεί και σε συναντά και δεν σε αφήνει να κουράζεσαι άδικα, όπως νομίζεις εσύ</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αρχιμανδρίτη Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πηγή: <a href="https://ieramonopatia.gr" target="_blank">https://ieramonopatia.gr</a></em></strong></span></p>
<p> </p></div>Πώς ενεργεί η Θεία Χάρη στον άνθρωπο;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/xari2023-02-25T20:30:00.000Z2023-02-25T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4635523859?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πώς ενεργεί η Θεία Χάρη στον άνθρωπο; ...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θεία Χάρη: Θυμάσαι, πιστεύω, ότι ο χριστιανός δεν είναι ένας κοινός άνθρωπος, αφού διαμορφώνεται τόσο από τη φύση όσο και από τη χάρη. Πρέπει να διευκρινίσω, όμως, ότι από τους χριστιανούς δεν σώζονται όλοι.</em><br /> <em>Σώζονται, μπαίνουν δηλαδή στην αιώνια βασιλεία του Θεού, μόνο εκείνοι στους οποίους ενοικεί η χάρη, διαποτίζοντάς τους ολοκληρωτικά, μεταμορφώνοντας θα έλεγα, σύνολη τη φύση τους.</em><br /> </span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόσεξε τι λέει ο Κύριος! Λέει πως «η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με προζύμι, που το πήρε μια γυναίκα και το ανακάτεψε μ’ ένα σακί αλεύρι, ώσπου ζυμώθηκε όλο» (Ματθ. 13:33).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ζυμάρι δεν φουσκώνει αμέσως μόλις ανακατωθεί με το προζύμι. Φουσκώνει στην ώρα του, αφού πρώτα το προζύμι διεισδύσει και απλωθεί σιγά-σιγά μέσα του. Το ψωμί που γίνεται έτσι, είναι ανάλαφρο, ευωδιστό, νόστιμο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη χάρη. Όταν ενώνεται με τη φύση μας, στο άγιο Βάπτισμα, δεν τη διαποτίζει αμέσως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Απλώνεται σιγά-σιγά. Κι όταν η χάρη απλωθεί παντού, όταν σύνολη η φύση μας χαριτωθεί, τότε, όλα όσα κάνουμε, παίρνουν έναν άλλο χαρακτήρα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε οι ενέργειές μας, μολονότι φαινομενικά είναι οι ίδιες με άλλες όμοιες οποιουδήποτε ανθρώπου, αποκτούν ένα ιδιαίτερο άρωμα, μιαν ιδιαίτερη γεύση, έναν ιδιαίτερο ήχο. Ο Θεός δέχεται μόνο αυτές τις ενέργειες, που Του είναι εξαιρετικά ευάρεστες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα κάνω άλλη μια παρομοίωση, για να εξηγήσω το πώς η χάρη, όταν της δίνονται περιθώρια να ενεργήσει, αφού διαποτίσει σύνολη τη φύση μας,γίνεται και εξωτερικά ορατή σε όλους όσοι είναι ικανοί να τη δουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η χάρη, λοιπόν, μοιάζει με τη φωτιά, που διεισδύει στο σίδερο. Δεν είναι μόνο μέσα στο σίδερο, μα και στο εξωτερικό του. Την πύρινη δύναμή της τη βλέπει ο καθένας.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι συμβαίνει και με τη χάρη, όταν εισχωρήσει στη φύση μας. Γίνεται αντιληπτή απ’ όλους. Όλοι όσοι έρχονται σε επαφή μ’ έναν θεοχαρίτωτο άνθρωπο, αισθάνονται ότι αυτός έχει μιαν ασυνήθιστη δύναμη, που εκδηλώνεται ποικιλότροπα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν αρχίζει να μιλάει για οτιδήποτε πνευματικό, λάμπει σαν τον μεσημεριάτικο ήλιο, και τα λόγια του πηγαίνουν κατευθείαν στην ψυχή του ακροατή, διαμορφώνοντας μέσα του με αυθεντία ανάλογα συναισθήματα και διαθέσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μα κι όταν ακόμα δεν μιλάει, εκπέμπει μια θερμότητα, που επηρεάζει τα πάντα γύρω του, και μια παράξενη δύναμη, που επενεργεί στις ψυχές και τους εμπνέει προθυμία για πνευματικό αγώνα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παίρνουμε τη χάρη του Θεού στη νηπιακή μας ηλικία με το άγιο Βάπτισμα. Από την ώρα εκείνη η χάρη αρχίζει να ενεργεί μέσα μας, με την προοπτική και την ελπίδα ότι, μετά την ενηλικίωση και ωρίμανσή μας, θα αναλάβουμε αυτοθέλητα και πρόθυμα τον αγώνα για τη σωτηρία μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν οι γονείς είναι ευσεβείς και ανατρέφουν τα παιδιά τους, όπως λέει ο απόστολος, «δίνοντάς τους αγωγή και συμβουλές που εμπνέονται από την πίστη στον Κύριο» (Εφ. 6:4), τότε η θεία χάρη γεννάει την ειρήνη στις παιδικές ψυχές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι τα παιδιά γίνονται ευγενικά, ταπεινά, υπάκουα, καλότροπα, θεοφοβούμενα. Παραδείγματα μπορεί να δει κανείς παντού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα έλεγα πως κι εσύ είσαι ένα τέτοιο παιδί, αν δεν φοβόμουνα ότι θα το έπαιρνες επάνω σου, μολονότι κανένα χάρισμά σου δεν οφείλεται σε δικές σου προσπάθειες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υπάρχουν στην ψυχή σου πολλά καλά στοιχεία, αλλά τα έχεις πάρει από άλλους· είναι δώρα είτε του Θεού είτε των ανθρώπων, και συγκεκριμένα των γονιών σου, που σου τα κληροδότησαν ή σου τα έδωσαν με την ανατροφή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μπροστά σου βρίσκεται τώρα ένα καθήκον: Ν’ αγαπήσεις όλα αυτά τα καλά στοιχεία, να τα κλείσεις στην καρδιά σου, κι έπειτα να τα αυξήσεις και να τα πολλαπλασιάσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι αλήθεια ότι πατάς σε γερά θεμέλια και ότι βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο. Τίποτα, όμως, απ’ όσα έχεις δεν είναι καρπός της ελεύθερης βουλήσεώς σου και αποτέλεσμα υπεύθυνων αποφάσεών σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και αν δεν αρχίσεις τώρα να καταβάλλεις τις δικές σου προσπάθειες για τη σταθεροποίηση των καλών στοιχείων της ψυχής σου, θα τα χάσεις όλα με τις πρώτες δυσάρεστες περιστάσεις. Ναι, θα σε εγκαταλείψουν, αφήνοντας πίσω τους μόνο μια γλυκειά – ή μήπως πικρή;- ανάμνηση.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θυμάσαι τι ένιωσες, όταν βυθίστηκες στη δίνη της κοσμικής ζωής; Πώς ταλαιπωρήθηκες τότε; Πώς η λύπη πλημμύρισε την καρδιά σου; Ότι καλό έχεις μέσα σου, το πήρες από τη χάρη του Θεού και από την οικογένειά σου. Γιατί, λοιπόν, οι εμπειρίες σου από την κοσμική ζωή σε στενοχώρησαν;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επειδή άφησες τον εαυτό σου να νιώσει κάποια συμπάθεια για τη ζωή αυτή. Μολονότι δεν το ομολόγησες, είναι αυταπόδεικτο από τη λύπη που σε ταλαιπώρησε αργότερα. Αν δεν υπήρχε συμπάθεια, δεν θα υπήρχε και ταλαιπωρία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σου έγραψα ότι, αν κάποια αδήριτη ανάγκη σε ρίξει ξανά στην ίδια δίνη, μην αφήσεις την καρδιά σου να προσκολληθεί σε κάτι απ’ όσα βλέπεις ή ακούς εκεί. Αν η καρδιά σου δεν προσκολληθεί σε τίποτα, δεν θα ξαναδοκιμάσεις λύπη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν ξέρω αν τώρα βρίσκεσαι πάλι σ’ αυτή τη δίνη. Κι αν βρίσκεσαι, δεν ξέρω αν τηρείς τη συμβουλή μου. Κάνε ό,τι νομίζεις. Είσαι αυτεξούσια. Όπου να ‘ναι, άλλωστε, ενηλικιώνεσαι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από την πλευρά μου, πάντως, οφείλω να σου πω ειλικρινά και ξεκάθαρα ότι έχεις τρεις επιλογές:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είτε να γίνεις άνθρωπος πνευματικός και θεοχαρίτωτος, είτε να γίνεις άνθρωπος κοσμικός, κενός, ματαιόσχολος και εμπαθής όσο όλοι σχεδόν οι άλλοι, είτε, τέλος να γίνεις άνθρωπος μετέωρος ανάμεσα στην πνευματική και την κοσμική ζωή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ελπίζω και εύχομαι να γίνεις άνθρωπος πνευματικός. Και θα γίνεις, αν το θελήσεις. Άνθρωπος κενός και ματαιόσχολος, άνθρωπος κοσμικός και άπιστος δεν νομίζω ότι θα γίνεις ποτέ, γιατί σε γνωρίζω αρκετά καλά. Δεν μπορώ, ωστόσο, ν’ αποκλείσω την πιθανότητα της τρίτης περιπτώσεως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι πιθανό να μη γίνεις ούτε εντελώς πνευματική μα ούτε και εντελώς κοσμική, ούτε χριστιανή μα ούτε και άπιστη. Αυτό μπορεί να συμβεί, αν δεν φυλάξεις την καρδιά σου από την έλξη της κοσμικής ζωής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόσεξε! Μιλάω για έλξη και όχι για συμμετοχή στην κοσμική ζωή. Γιατί η συμμετοχή, όπως λες κι εσύ, μερικές φορές είναι αναπόφευκτη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν λοιπόν, δεν φυλάξεις την καρδιά σου απ’ αυτή την έλξη, θα γεννηθεί μέσα σου μια συμπάθεια για την κοσμικότητα, συμπάθεια που δεν θα σε αποκόψει εντελώς από τις χριστιανικές αρχές σου, αλλά θα σου εμπνεύσει κάποια ψυχρότητα απέναντί τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα διατηρήσεις τις αρχές σου, ή μάλλον μερικές απ’ αυτές, αλλά μόνο από συνήθεια. Έτσι ουσιαστικά δεν θα βρίσκεσαι ούτε στον κοσμικό χώρο, ούτε στον αληθινά πνευματικό· δεν θα είσαι ούτε κοσμικός ούτε πνευματικός άνθρωπος.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ξέρω καλά τα έργα σου. Δεν είσαι ούτε κρύος ούτε ζεστός. Μακάρι να ήσουνα είτε κρύος είτε ζεστός! Επειδή, όμως, δεν είσαι ούτε κρύος ούτε ζεστός αλλά χλιαρός, γι’ αυτό θα σε ξεράσω από το στόμα μου» (Αποκ. 3:15-16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να είναι κανείς θερμός απέναντι στον Θεό και σ’ όλα τα θεία, αλλά ψυχρός απέναντι στην κοσμικότητα και την αμαρτία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν δεν είσαι ούτε ψυχρή απέναντι στην κοσμικότητα ούτε θερμή απέναντι στα θεία, αλλά χλιαρή και κρυερή απέναντι σε όλα, ο Θεός θα σε αποδοκιμάσει και θα σε απορρίψει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνεις; Να διαλέξεις με την καρδιά σου την άγια και θεάρεστη πνευματική ζωή, τώρα μάλιστα που ενηλικιώνεσαι. Θα τη διαλέξεις; Ο Κύριος να σε ευλογήσει και να σε φωτίσει!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>(«Από το βιβλίο: «ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ, Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ γράμματα σε μια ψυχή», ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΙΙΚΗΣ)</em></span></p>
<p> </p></div>Να ευχαριστείς κάθε μέρα μ’όλη σου την καρδιά τον Θεό!https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/Ueos2023-02-25T18:30:00.000Z2023-02-25T18:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4357900384?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Να ευχαριστείς κάθε μέρα μ’όλη σου την καρδιά τον Θεό! ...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ευχαριστώ: Όταν προσεύχεσαι στο σπίτι το βράδυ ή το πρωί, ή στην εκκλησία την ώρα της Θείας Λειτουργίας, φρόντισε να είσαι επιμελής στο έργο σου αυτό και να προσπαθείς μ’ όλη σου την καρδιά να δοξολογείς το Θεό.<br /> Ο Κύριος κι η Παναγία Μητέρα Του θα σε φωτίσουν και θα βάλουν στην καρδιά σου κάποια φωτεινή ιδέα για τον τρόπο που θα το κατορθώσεις αυτό.<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν θέλεις να συνθέσεις κάποια ομιλία ή κήρυγμα και δεν ξέρεις τί να γράψεις, επειδή δεν έχεις «ύδωρ ζων» στην καρδιά σου, δεν έχεις παρά να το ζητήσεις με πίστη στην προσευχή σου.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Κύριος κι η Παναγία Μητέρα Του θα σου υποδείξουν το θέμα για το κήρυγμα και θα φωτίσουν το νου και την καρδιά σου για να το αναπτύξεις.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να ευχαριστείς κάθε μέρα και μ’ όλη σου την καρδιά το Θεό που σου έδωσε ζωή «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή» Του, μια λογική, ελεύθερη κι αθάνατη ζωή. Να ευχαριστείς ιδιαίτερα το Θεό που σε αποκατάστησε και σε οδηγεί πάλι στην αιώνια ζωή, μετά την πτώση και καταδίκη σου στον αιώνιο θάνατο.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κι αυτό το έκανε όχι με την παντοδυναμία Του, αλλά με το να παραδώσει σε θάνατο το Μονογενή Του υιό για τη σωτηρία μας.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να Τον ευχαριστείς ακόμα που καθημερινά χαρίζει ζωή σε σένα, αν και αμαρτάνεις αμέτρητες φορές με την ελεύθερη βούλησή σου και βαδίζεις από τη ζωή στο θάνατο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι αυτό το κάνει με το που θα πεις «Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιον σου» (Λουκ. ιε’ 18). Να Τον ευχαριστείς που σε έκανε καλά από την αρρώστια σου, μ’ όλο που εκτίθεσαι ασύνετα στους κινδύνους και τις αρρώστιες, που είναι προάγγελοι του θανάτου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να Τον δοξολογείς που διορθώνει τα σφάλματά σου και δε σου στερεί την επίγεια ζωή, γιατί ξέρει πόσο την αγαπάς και γιατί δεν είσαι ακόμα έτοιμος για τη μέλλουσα, την αιώνια ζωή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να Τον ευχαριστείς για όλα τα μέσα που σε στηρίζουν στη ζωή, για όλες τις χαρές μα και για τις θλίψεις της ζωής. Τα πάντα προέρχονται από Εκείνον, τον Πανεύσπλαχνο Πατέρα. Όλα πηγάζουν από την Πρωταρχική Πηγή της Ζωής, που μοιράζει και χαρίζει ζωή σε όλους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άνθρωπος ευγενικός και καλλιεργημένος λογαριάζεται εκείνος που σκορπάει γενναιόδωρα και αγαπητικό τα αγαθά και τα χαρίσματά του σε όλους, που χαίρεται όταν του δίνεται η ευκαιρία να κάνει το καλό και να ευχαριστεί τους άλλους, χωρίς να περιμένει καμιά ανταπόδοση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άνθρωπος ευγενικός και καλλιεργημένος λογαριάζεται εκείνος που δεν είναι φαντασμένος, που δεν ξιπάζεται σε εκείνους που συχνάζουν κοντά του και ωφελούνται από τη γενναιοδωρία του, που δεν τους παραμελεί, που δεν τους υποτιμά στη σκέψη του, αλλά τους εκτιμά όπως την πρώτη φορά που τους συνάντησε ή και περισσότερο ακόμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τυχαίνει συχνά να κομπάζουμε και να υπερηφανευόμαστε μπροστά σε εκείνους που μας πλησιάζουν. Με το που τους συνηθίζουμε όμως νιώθουμε πως μας κουράζουν και τους περιφρονούμε, τους λογαριάζουμε για τίποτα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολύ συχνά τοποθετούμε κάποιον άνθρωπο στη συνείδησή μας πιο χαμηλά κι από ένα ζώο που αγαπάμε, ή κι από ένα αντικείμενο ακόμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν προσευχόμαστε, που και που είναι καλό να λέμε και λίγα λόγια αυτοσχέδια, που να είναι γεμάτα πίστη κι αγάπη για τον Κύριο.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ας μη χρησιμοποιούμε πάντα τα λόγια των άλλων για να συνομιλούμε με το Θεό, ας μη παραμένουμε πάντα νήπια σε ό,τι έχει σχέση με την πίστη και την αγάπη μας για Εκείνον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πρέπει να χρησιμοποιούμε και το μυαλό μας, να βγάζουμε κάτι κι από την καρδιά μας.</strong> Όταν χρησιμοποιούμε τα λόγια των άλλων συχνά τα συνηθίζουμε και ψυχραινόμαστε στην προσευχή. Πόσο ευάρεστο είναι στον Κύριο το ψιθύρισμα που βγαίνει κατευθείαν από μια καρδιά γεμάτη πίστη, αγάπη κι ευγνωμοσύνη!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι αδύνατο να το εκφράσει κανείς. Πρέπει μόνο να πούμε πως όταν προσευχόμαστε στο Θεό με δικά μας λόγια η ψυχή μας ριγά από χαρά, πυρπολείται ολόκληρη, ζωοποιείται, νιώθει μακάρια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λίγα λόγια θα πεις, μα θα νιώσεις τέτοια ευλογία, όση δε θα ένιωθες αν έλεγες τις πιό μακρές και κατανυκτικές προσευχές των άλλων, αν τις προφέρεις από συνήθεια, χωρίς αμεσότητα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν ζητάς κάτι από τον Κύριο, να είσαι σίγουρος πως η εύσπλαχνη και γενναιόδωρη δεξιά Του είναι έτοιμη να σου χαρίσει τις δωρεές Του. Η δεξιά του Κυρίου είναι αυτή που έδωσε κι εξακολουθεί να δίνει τα αρίφνητα πλούτη Του σε όλους.</strong> Να λογαριάσεις ανόητες τις σκέψεις που σου σπέρνουν αμφιβολία για το αν θα λάβεις ή όχι εκείνο που ζήτησες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτη εΐναι αφροσύνη, όμοια με εκείνην για την οποία γράφει ο Ψαλμωδός: «Είπεν άφρων εν καρδία αυτού· ουχ εστί Θεός» (Ψαλμ. ιγ’ 1). Όταν ζητάμε βοήθεια από κάποιον γενναιόδωρο άνθρωπο, φανταζόμαστε προκαταβολικά το χέρι του απλωμένο για να δώσει.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί οι επίγειοι ευεργέτες ακολουθούν το παράδειγμα του Πανεύσπλαχνου Πατέρα κι είναι ελεήμονες και γενναιόδωροι, μας δίνουν αυτό που τους ζητήσαμε αμέσως, όπως έχει ειπωθεί: «Τίς εστίν εξ υμών άνθρωπος, ον εάν αιτήση ο υιός αυτού άρτον, μη λίθον επιδώση αυτώ; και εάν ιχθύν αιτήση, μη όφιν επιδώσει αυτώ; ει ουν υμείς, πονηροί όντες, οίδατε δόματα αγαθά διδόναι τοις τέκνοις υμών, πόσω μάλλον ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς δώσει αγαθά τοις αιτούσιν αυτόν;» (Ματθ. ζ’ 9-11).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν μέσα σου νιώθεις ένα πλάκωμα να επιμένει και την ολιγοπιστία να σε τυραννά, να ξέρεις πως στην καρδιά σου έχει θρονιαστεί ο εχθρός και περιπαίζει την άγνοιά σου, την αδυναμία σου και την αστάθειά σου στην πίστη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να καταδικάσεις αμέσως την αφροσύνη, την τύφλωση και την ολιγοπιστία σου, καθώς και την αγνωμοσύνη σου για τον προηγούμενο φωτισμό και τ’ αγαθά που έλαβες από το Θεό χάρη στην πίστη σου· τ’ αγαθά εκείνα που τώρα με την αμαρτωλή έμμονη στην ισχυρογνωμοσύνη σου αρνείσαι ή δεν τα δέχεσαι όπως τα δεχόσουν πριν. Και τότε ο Κύριος θα σε ελεήσει. Θα φύγει το πλάκωμα της καρδιάς και θα ειρηνέψεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο εχθρός θέλει ακόμα και σε ζητήματα πίστης να τους κάνει όλους ν’ ακολουθήσουν το ψέμμα, τήν πλάνη του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο αναγεννημένος άνθρωπος, ο «καινός», βρίσκει ευχαρίστηση στην υπακοή, ενώ ο παλιός άνθρωπος της αμαρτίας θέλει ν’ αντιστέκεται, και να παρακούει. Γι΄ αυτό, Κύριε, «γενηθήτω το θέλημά Σου».</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δέχομαι σαν έκφραση της θέλησής Σου όλα όσα μου ζητούν οι αρχές, όλα όσα μου κάνουν οι άλλοι, όλα όσα μου τυχαίνουν, γιατί τίποτα δε γίνεται χωρίς Εσένα. Βρίσκεσαι μέσα σε όλα, μέσα απ’ όλα, παντού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός είναι πνευματική ύπαρξη. Από Εκείνον πηγάζει κάθε ύπαρξη, χωρίς Αυτόν τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Από Εκείνον αντλούν όλα την προέλευσή τους, τη συνέχεια, τη ζωή. Εκείνος είναι άπειρα μεγαλύτερος από το χρόνο και το χώρο. Δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Μπροστά Του όλα μοιάζουν ανυπόστατα, ανύπαρκτα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εκείνος είναι πανταχού παρών. Δεν περιορίζεται από το χώρο, ούτε από τα βουνά ούτε από τα ουράνια σώματα, ούτε από τη θάλασσα ή τον αέρα, τη φωτιά ή το χώμα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνος καλύπτει αιώνια κάθε χώρο, με τη δύναμή Του διατηρεί στη ζωή όλα τα όντα, βρίσκεται παντού, στο πιο απίθανο σημείο του διαστήματος, γιατί περιέχει τα σύμπαντα. Με λίγα λόγια ο Θεός είναι αυτό που είναι, δηλαδή η μόνη Ύπαρξη, ο μόνος Ων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν την ώρα της θείας λειτουργίας ο αδελφός σου κάνει κάτι άτακτα, χωρίς επιμέλεια, μην εκνευρίζεσαι μαζί του.</strong> Ούτε μέσα σου να το σκεφτείς, ούτε και να εκδηλωθείς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να είσαι συγκαταβατικός στα σφάλματά του και να έχεις στο νου σου πως όσο ζεις κάνεις και συ πάρα πολλά σφάλματα, πως είσαι και συ άνθρωπος με πολλές αδυναμίες, πως ο Θεός είναι καρτερικός και πολυέλεος, συγχωρεί και τις δικές σου και τις δικές μας αδυναμίες αμέτρητες φορές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Να θυμάσαι τα λόγια της Κυριακής προσευχής: «Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα λόγια αυτά πρέπει να μας θυμίζουν πως κι εμείς είμαστε πάντα μεγάλοι οφειλέτες, μεγάλοι αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού κι ότι γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ταπεινωνόμαστε και να μην είμαστε αυστηροί με τα σφάλματα των αδελφών μας, που είναι κι αυτοί αδύναμοι, σαν κι εμάς.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όπως δεν κρίνουμε αυστηρά τον εαυτό μας, το ίδιο πρέπει να κάνουμε και για τους άλλους, γιατί είναι αδελφοί μας, είμαστε αλλήλων μέλη.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο εκνευρισμός προέρχεται από έλλειψη αυτογνωσίας, από υπερηφάνεια, από το γεγονός ότι δεν υπολογίζουμε τη μεγάλη διαφθορά της φύσης μας και γνωρίζουμε πολύ λίγο τον πράο και ταπεινό Ιησού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός δοκιμάζει τις αμαρτωλές τάσεις της καρδιάς μας με ποικίλους τρόπους. Τον φιλάργυρο, για παράδειγμα, τον δοκιμάζει με την απώλεια χρημάτων ή της περιουσίας του, ή και μέρους αυτών, <strong>επιτρέποντας στους κλέφτες και τους ληστές να τον κλέψουν</strong>. Έναν τον δοκιμάζει με πλημμύρες ή με πυρκαγιά, άλλον με ανώφελες σπατάλες σε αποτυχημένες εμπορικές δραστηριότητες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τον υγιή άνθρωπο τον δοκιμάζει με αρρώστιες και έξοδα για φάρμακα και γιατρούς· άλλον με το θάνατο της γυναίκας του, της αδελφής του ή κάποιου φίλου του κι έναν τρίτο με ατιμία. Τους δοκιμάζει όλους με διαφορετικούς τρόπους, για ν’ αποκαλύψει στον καθένα τις αρρωστημένες πλευρές της καρδιάς του και να τον κάνει να διορθωθεί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολλούς πρέπει να διαπεράσει ξίφος την ψυχή τους για ν’ αποκαλυφτούν οι κρυφοί λογισμοί τους. Όποια ζημιά και να πάθεις στην περιουσία σου όμως πρέπει να πιστεύεις πως αυτό είναι από το Θεό και να λες: «Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλατο· ως τω Κυρίω έδοξεν, ούτω και εγένετο είη το όνομα. Κυρίου ευλογημένον εις τους αιώνας» (Ιώβ, α’ 21).</span></p></div>Αυτά τα λόγια είναι ό,τι χειρότερο για τον διάβολο – Να τα λέτε όλοιhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/diabol2023-02-25T17:30:00.000Z2023-02-25T17:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4667696663?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αυτά τα λόγια είναι ό,τι χειρότερο για τον διάβολο – Να τα λέτε όλοι...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Διάβολος: «Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο!<br /> <strong>«Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!»</strong><br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που τη λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μην παύσεις να τη λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">(Απ’ την 193 Επιστολή του Άγιου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή! (δηλ. Δόξα στον Θεό για όλα!)</span></p></div>Αχ και να ήξερες πόσο ζητούν βοήθεια οι κεκοιμημένοιhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/g-e-arizonas2023-02-25T12:30:00.000Z2023-02-25T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4690688464?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αχ και να ήξερες πόσο ζητούν βοήθεια οι κεκοιμημένοι...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας: Μα ηξεύρεις πόσον ζητούν βοήθειαν οι κοιμηθέντες! Επειδή μετά θάνατον δεν υπάρχει μετάνοια και ως άνθρωποι και αυτοί έφυγαν με κηλίδας και μώμους και…<br /> βλέπουν ότι η βοήθεια των ζώντων πολύ συνεργεί εις το να τελειοποιηθούν και ησυχάσουν, ποθούν, ζητούν, νοσταλγούν να τους μνημονεύη κανείς, ποθούν επίσης από το γένος των να ευρεθή κανένας παπάς ή ενάρετος χριστιανός, που να μεριμνήση και δι΄ αυτούς.<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θ<strong>α σου γράψω μίαν οπτασίαν ενός επισκόπου, που είδεν, και την οποίαν ήκουσα από το στόμα του επισκόπου, που συλλειτούργησα προ ετών.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μας λέγει ότι ήτο ένας παπάς, που τον είχε νικήσει το κρασί και συχνά εμεθούσε, εργασία ετών, κατά τα άλλα ήτο ενάρετος και ευλαβής. Μίαν των ημερών κατά την συνήθειαν ήπιε κρασί και εμέθυσε και κατόπιν πριν ξεμεθύση καλά, επήγε και ελειτούργησε και κατά παραχώρησιν Θεού του έπεσε το άγιον Σώμα και Αίμα του Κυρίου!</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο καημένος επάγωσε από τον φόβον του, συνάμα δε εσκέπτετο και τον μεγάλον κανόνα του επισκόπου του! Τέλος αφού εξωμολογήθη, του λέγει ο επίσκοπος, «Πήγαινε, και θα σε ειδοποιήσω να έλθης και θα σου δώσω τον κανόνα».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκεί λοιπόν που εσκέπτετο ο επίσκοπος και διελογίζετο και έλαβε εις το χέρι του την πέννα να γράψη την καθαίρεσιν της ιερωσύνης, ευρισκόμενος μόνος του, βλέπει εμπρός του να εκτυλίσσεται σαν ταινία κινηματογραφική, ένα άπειρον πλήθος κόσμου, παντός είδους, ηλικίας και τάξεως, ο επίσκοπος έμεινεν έκθαμβος από το πράγμα, αλλά συνάμα και από φόβον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε του λέγουν όλοι μαζί οι άνθρωποι αυτοί: «Σεβασμιώτατε μη κανονίσετε τον παπά, μη τον καθαιρήτε», κατόπιν ολίγον κατ΄ ολίγον έγιναν άφαντοι. Φωνάζει ο επίσκοπος τον παπά να έλθη, έμφοβος ο καημένος ο παπάς εσκέπτετο την καθαίρεσίν του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Του λέγει ο επίσκοπος: «Δεν μου λέγεις, μνημονεύεις πολλά ονόματα εις την λειτουργίαν;»</strong> Ο παπάς απαντά: «Εις την προσκομιδήν, δέσποτα, πολλήν ώραν μνημονεύω από βασιλείς, αυτοκράτορας μέχρι και τον πλέον φτωχόν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο επίσκοπος του λέγει: «Πήγαινε λοιπόν, και όταν λειτουργής μνημόνευε όσον ημπορείς και πρόσεχε του λοιπού μη μεθύσης, είσαι συγχωρημένος». Κατόπιν και ο παπάς με την βοήθειαν του Θεού ελυτρώθη από την μέθην. </span></p></div>Τι σημαίνει η λέξη ανάθεμα; – Ποια είναι η σημασία της;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/anauema2023-02-25T11:30:00.000Z2023-02-25T11:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4695361262?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τι σημαίνει η λέξη ανάθεμα; – Ποια είναι η σημασία της; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ανάθεμα</strong>: Η σημασία της λέξης ανάθεμα υπό του Αγίου Ιωάννου (Μαξίμοβιτς): Η ελληνική λέξη ανάθεμα, αποτελείται από δύο λέξεις: την ανά, που είναι μία πρόθεση η οποία δεικνύει κίνηση προς τα άνω, και το θέμα, που σημαίνει ένα ξεχωριστό τμήμα από κάτι.</em></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Στη στρατιωτική ορολογία θέμα σήμαινε ένα απόσπασμα· στην πολιτική διακυβέρνηση, θέμα σήμαινε μία επαρχία.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τώρα χρησιμοποιούμε τη λέξη «theme», που προέρχεται από το θέμα, για να σημάνουμε μία συγκεκριμένη ενασχόληση [topic] μιάς γραπτής και διανοητικής εργασίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κυριολεκτικώς το ανάθεμα σημαίνει την ανύψωση κάποιου ξεχωριστού πράγματος. Στην Παλαιά Διαθήκη αυτή η έκφραση εχρησιμοποιείτο εξ ίσου σε αναφορά προς αυτό που ήταν αποξενωμένο εξαιτίας αμαρτωλότητος, αλλά παρομοίως και προς αυτό που ήταν αφιερωμένο στο Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην Καινή Διαθήκη, στα κείμενα του Αποστόλου Παύλου χρησιμοποιείται άπαξ σε συνδυασμό με το μαράν αθά, που σημαίνει την έλευση του Κυρίου.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο συνδυασμός αυτών των λέξεων σημαίνει χωρισμό μέχρι την έλευση του Κυρίου· με άλλες λέξεις – το να παραδοθεί κάποιος [ως υπόλογος] σε Αυτόν (Α΄ Κορ. 16, 22).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί το ανάθεμα σε άλλο μέρος χωρίς την προσθήκη του μαράν αθά (Γαλ. 1, 8-9).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εδώ το ανάθεμα εκφωνείται εναντίον της διαστρεβλώσεως του Ευαγγελίου του Χριστού όπως αυτό κηρυσσόταν από τον Απόστολο, ανεξαρτήτως από ποιόν θα μπορούσε αυτή [η διαστρέβλωση] να διαπράττεται, είτε από τον ίδιο τον Απόστολο είτε από Άγγελο εξ ουρανού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε αυτήν την ίδια έκφραση επίσης υπονοείται: «Ας κατακρίνει ο ίδιος ο Κύριος», διότι ποιός άλλος μπορεί να κατακρίνει τους Αγγέλους;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη (22, 3) λέγει ότι στη Νέα Ιερουσαλήμ δεν θα υπάρχει ανάθεμα· αυτό μπορεί να κατανοηθεί με δύο τρόπους, δίνοντας στη λέξη ανάθεμα και τα δύο νοήματα:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">1) δεν θα υπάρχει καμμία ανύψωση στην κρίση του Θεού, διότι αυτή η κρίση έχει ήδη έλθει εις πέρας·</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">2) δεν θα υπάρχει καμμία ιδιαίτερη αφιέρωση στον Θεό, διότι όλα τα πράγματα θα είναι τα ιερά πράγματα του Θεού, ακριβώς όπως το φως του Θεού φωτίζει τους πάντες (Απ. 21, 23).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στα πρακτικά των Συνόδων και την περαιτέρω πορεία της του Χριστού Εκκλησίας της Καινής Διαθήκης, η λέξη ανάθεμα κατέληξε να σημαίνει τέλειο διαχωρισμό από την Εκκλησία. «Η Καθολική και Αποστολική Εκκλησία αναθεματίζει», «ανάθεμα ούτος έστω», ή «ανάθεμα τούτο έστω», σημαίνει τελεία απόσχιση από την Εκκλησία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αντιθέτως, σε περιπτώσεις «διαχωρισμού από την κοινωνία της Εκκλησίας» και άλλων επιτιμίων ή κανόνων μετανοίας εφαρμοσμένων σε ένα πρόσωπο, το ίδιο το πρόσωπο παρέμενε μέλος της Εκκλησίας, αν και ήταν περιορισμένη η συμμετοχή του στην πλήρη χάριτος ζωή Της. Παρά ταύτα, αυτοί που παρεδίδοντο σε ανάθεμα απεσχίζονταν τελείως από Αυτήν, μέχρι τη μετάνοιά τους.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η επί γης Εκκλησία συνειδητοποιώντας, εν όψει της ισχυρογνωμοσύνης και σκληροκαρδίας τους, ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε για τη σωτηρία τους, τους ανυψώνει στην κρίση του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτή η κρίση είναι ελεήμων πάνω στους μετανοούντες αμαρτωλούς, αλλά φοβερή προς τους πείσμονες εχθρούς του Θεού. «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος … και γαρ ο Θεός ημών πυρ καταναλίσκον» (Εβρ. 10, 31. 12, 29).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ανάθεμα δεν είναι τελεία καταδίκη: μέχρι τον θάνατο είναι δυνατή η μετάνοια. Το ανάθεμα δεν είναι φοβερό επειδή η Εκκλησία εύχεται συμφορές για οποιονδήποτε ή επειδή ο Θεός επιδιώκει την καταδίκη του. Επιθυμούν [ο Θεός και η Εκκλησία] να σωθούν όλοι. Αλλά είναι φοβερό να ίσταται κάποιος έμπροσθεν της παρουσίας του Θεού σε κατάσταση αποσκληρυμμμένου κακού: τίποτε δεν είναι κρυφό από Αυτόν.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος· ούτος Κριτής εστιν ενθυμήσεων και εννοιών καρδίας· μηδείς εισέλθη πειράζων την πίστιν την αμώμητον, αλλ’ εν πραότητι και φόβω Χριστώ προσέλθωμεν, ίνα λάβωμεν έλεον και χάριν εύρωμεν εις εύκαιρον βοήθειαν» (Στιχηρά των Αποστίχων, Εσπερινός της Κυριακής των Βαίων).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>[Οι λέξεις στις αγκύλες, όχι στις παρενθέσεις, είναι προσθήκη της μεταφράσεως]</strong></span></p></div>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/agioi-apostoloi-l2023-02-25T08:30:00.000Z2023-02-25T08:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5578370878?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι; ..</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αρχιμ. Ειρηναίου Λαφτσή Πρωτοσυγκέλλου Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως,,,</em></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;</span></h3>
<h4><span style="font-size:12pt;">Δεν είναι τυχαίο ότι ο Χριστός επέλεξε δώδεκα αποστόλους κι όχι κάποιον διαφορετικό αριθμό. Διάλεξε δώδεκα, επειδή ο αριθμός αυτός προτυπώνεται στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης ως εξής:</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">1) Δώδεκα ήταν οι γιοι του Ιακώβ που ονομάστηκαν Πατριάρχες των δώδεκα φυλών του Ισραήλ και ήταν τύπος των Δώδεκα Αποστόλων. Οι δώδεκα αυτοί άρχοντες των Εβραίων που κάτω από τον πρώτο κριτή, τον Μωυσή, έκριναν τον λαό του Ισραήλ, προτύπωναν τους Αγίους Δώδεκα Αποστόλους που κάτω από τον Μέγα Κριτή ζώντων και νεκρών θα κρίνουν τον κόσμο «επί δώδεκα θρόνους, κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ» (Αριθμ. 1, 44 & Ματθ. 19, 28).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">2) Δώδεκα ήταν οι κατάσκοποι που έστειλε ο Μωυσής για να την δουν την Γη της Επαγγελίας. Δώδεκα οι απόστολοι που έστειλε ο Χριστός στη νέα «Γη της Επαγγελίας» που είναι η γη της ευλογίας και της χάριτος του Χριστού (Αριθμ. 13, 3-16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">3) Δώδεκα ήταν τα κουδούνια που φορούσε στο σάκκο του ο Ααρών, όταν ιεράτευε στη Σκηνή του Μαρτυρίου ως Αρχιερεύς. Είναι τύπος των Δώδεκα Αποστόλων που ήχησαν στην οικουμένη και δίδαξαν το Ευαγγέλιο της σωτηρίας του αναστημένου Χριστού (Εξοδ. 36, 33).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">4) Δώδεκα ήταν οι πηγές που πότισαν στην έρημο τον ισραηλιτικό λαό και προτυπώνουν τους Δώδεκα Αποστόλους που πότισαν με τα ζωογόνα νάματα του κηρύγματός τους τον νέο Ισραήλ (Αριθμ. 33, 9).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/en-xristo-agapi" target="_blank">Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτοί, λοιπόν, οι Δώδεκα Απόστολοι είναι «το άλας της γης» (Ματθ. 5, 13), «το φως του κόσμου» (Ματθ. 5, 14). Η Εκκλησία τους τιμά αφιερώνοντας μία ημέρα για την εορτή του καθενός, αλλά και μία μέρα για τη Σύναξή τους της οποίας προηγείται και νηστεία επειδή θεωρεί ότι τα πρόσωπα αυτά είναι οι ακτίνες μέσω των οποίων διακτινίστηκε σε όλον τον κόσμο το αληθινό και αιώνιο φως που είναι ο Χριστός. Αυτοί είναι οι θεόκλητοι συνεργοί του Ιησού Χριστού, τα στόματα του Λόγου, οι καθαιρέτες της πλάνης, οι θεμελιωτές της Εκκλησίας, οι φωστήρες του κόσμου. Ο Χριστός είναι το λυχνάρι, ο Πέτρος είναι ο λυχνοστάτης και το Άγιο Πνεύμα το λάδι μέσω του οποίου φωτίζεται ο κόσμος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;</em></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Ας αναφερθούμε στον καθένα ξεχωριστά και σύντομα:</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">1. Πέτρος (29 Ιουνίου): Η πόρτα των αμαρτωλών, η γλώσσα των μαθητών, η φωνή των κηρύκων, το μάτι των Αποστόλων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">2. Ανδρέας (30 Νοεμβρίου): Ο πρώτος των πρώτων, ο εκλεκτός των εκλεκτών, ο ψαράς των ψαράδων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">3. Ιωάννης (26 Σεπτεμβρίου): Ο υιός της βροντής, ο ευαγγελιστής και θεολόγος, ο θετός υιός της Παναγίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">4. Ιάκωβος του Ζεβεδαίου (30 Απριλίου): Ο πρώτος μάρτυρας μεταξύ των Αποστόλων. Ένας εκ των τριών μαθητών που έζησε το γεγονός της Μεταμορφώσεως και της αρχιερατικής προσευχής στον Κήπο της Γεσθημανής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">5. Θωμάς ο Δίδυμος (6 Οκτωβρίου): Αυτός που είπε «άγωμεν και ημείς ίνα αποθάνομεν μετ’ αυτού» (Ιωαν. 11, 16) και έδειξε με την αφοσίωσή του πως είναι καλύτερο να συσταυρωθούν με το Χριστό, παρά να ζουν χωρίς Αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">6. Ματθαίος ή Λευΐ ο τελώνης (16 Νοεμβρίου): Ο Απόστολος και ευαγγελιστής, ο τα πρωτεία της σοφίας έχων, ο Απόστολος που κατέγραψε το γενεαλογικό δέντρο του Χριστού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">7. Ιάκωβος του Αλφαίου (9 Οκτωβρίου): Αυτός που δέχθηκε το μαρτυρικό θάνατο του σταυρού για να αγάλλεται μαζί Του στη Βασιλεία των Ουρανών.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">8. Φίλιππος (14 Νοεμβρίου): Αυτός που αναγνώρισε το Χριστό ως Μεσσία και έδωσε με δυο λέξεις τον τρόπο που θα Τον πλησιάσουμε «έρχου και ίδε» (Ιωάν. 1, 47).</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">9. Ναθαναήλ (11 Ιουνίου): Λέγεται και Βαρθολομαίος, από το όνομα του πατέρα του (Βαρ + θολομαίος= υιός του Θολομαίου) Αυτός για τον οποίον ο Κύριος είπε για την άδολη και αληθινή πίστη του «ίδε αληθώς Ισραηλίτης εν ω δόλος ουκ έσται» (Ιωάν. 1, 48).</span><br /> <span style="font-size:12pt;">10. Σίμων ο Κανανίτης ή Ζηλωτής (10 Μαΐου): Αυτός που πρώτος έφερε τον τίτλο του «ζηλωτή» λόγω της αγάπης στο πρόσωπο του Χριστού και στον ζήλο με τον οποίο κήρυξε το λόγο Του. Ο όρος «ζηλωτής» ανήκε σε ομάδα Ιουδαίων που αγωνίζονταν για την απελευθέρωση της Ιουδαίας από την ρωμαϊκή κυριαρχία. Σήμερα, δυστυχώς, ο ζηλωτισμός είναι σύγχρονη αίρεση της Εκκλησίας που οφείλεται στην έπαρση και στην αλαζονεία κάποιων, κυρίως κληρικών, που θέτουν εαυτόν πάνω από τους επισκόπους και την Εκκλησία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/prostasia-apo-exthrous-l" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">11. Ιούδας του Ιακώβου, επονομασθείς Θαδδαίος ή Λεββαίος (19 Ιουνίου & 21 Αυγούστου): Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει δυο μαθητές με το όνομα Ιούδας «Ιούδαν Ιακώβου και Ιούδαν Ισκαριώτην» (Λουκ. 6, 16). Ο ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει και τους δυο «ηστήκει και Ιούδας ο παραδιδούς Αυτόν μετ’ αυτών» (Ιωάν. 5, 15) και στο κατά Ιωάννην αναφέρει «λέγει αυτώ Ιούδας ουχ ο Ισκαριώτης» (Ιωαν 14, 22). Ο ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει ως δέκατο μαθητή τον Θαδδαίο και λέει «Λεββαίος ο επικληθείς Θαδδαίος» (Μαρκ. 3, 18), ενώ ο ευαγγελιστής Ματθαίος στο 10ο κεφάλαιο μνημονεύει έναν Ιούδα. Γι’ αυτό και η Εκκλησία βεβαιώνει πως Θαδδαίος ή Λεββαίος είναι ένας άνθρωπος ο Ιούδας ο γιος του Ιακώβου. Λεββαίος σημαίνει έμψυχος, θαρραλέος, μεγαλόκαρδος. Αυτός έγινε πνευματοφόρος κήρυκας του θείου Λόγου και στύλος ασάλευτος της Εκκλησίας, επειδή σ’ αυτόν ο Χριστός κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου του είπε πως θα αξιωθούν της θεοπτίας όσοι αγαπούν τον Θεό και τηρούν τις εντολές Του (Ιωάν. 14, 23).</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">12.Ματθίας (9 Αυγούστου): Το πρόσωπο που πήρε τη θέση του Ιούδα του Ισκαριώτη. Εξελέγη πριν την Πεντηκοστή για να λάβει το Άγιο Πνεύμα (Πραξ. 1, 15-26). Πρόσωπο που γνώρισε το Χριστό και είχε ακούσει τα κηρύγματά Του. Αυτός που κληρώθηκε για να κηρύξει, να μαρτυρήσει και να ενωθεί στη Βασιλεία των Ουρανών με τους υπόλοιπους Αποστόλους.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Σ’ αυτούς, βέβαια, τους Μαθητές ανήκει και ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος, όπως και οι υπόλοιποι, κλήθηκε από τον ίδιο τον Χριστό. Ο κήρυκας των Εθνών, ο τρισμέγιστος φωστήρας, ο διδάσκαλος των Αθηναίων, το αγλάισμα της οικουμένης. Πραγματοποίησε τέσσερις περιοδείες στις οποίες υπέστη τα πάνδεινα και χαρακτηρίσθηκε μαζί με τον Πέτρο Πρωτοκορυφαίος. Έγραψε 15 επιστολές εκ των οποίων οι 14 σώθηκαν, η μία αυτή προς τους Λαοδικείς δεν σώζεται, αναφέρεται όμως στην προς Κολασσαείς επιστολή (Κολασ. 4, 16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;</em></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Υπάρχουν, όμως, κοινά σημεία μεταξύ των Αποστόλων:</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">1) Κοινά ονόματα: Σίμων (ο Πέτρος) και Σίμων (ο Κανανίτης), Ιάκωβος (του Ζεβεδαίου) και Ιάκωβος (του Αλφαίου), Ιούδας (του Ιακώβου) και Ιούδας (Ισκαριώτης)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">2) Αδέλφια: Πέτρος και Ανδρέας, υιοί Ιωνά, Ιάκωβος και Ιωάννης, υιοί Ζεβεδαίου</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">3) Μαθητές του Προδρόμου: Ανδρέας, Ιωάννης, Ιούδας του Ιακώβου</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">4) Συγγραφείς: Ματθαίος και Ιωάννης ως συγγραφείς ευαγγελίων. Ιωάννης, Πέτρος και Παύλος ως συγγραφείς επιστολών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">5) Κοινό επάγγελμα: Ψαράδες ήταν ο Πέτρος, ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">6) Κοινή καταγωγή: Οι ένδεκα εκ των δώδεκα αρχικών μαθητών ήταν Ιουδαίοι πλην του Ιούδα κατάγονταν από την Γαλιλαία πλην του Ιούδα του Ισκαριώτη που καταγόταν από την νότια Ιουδαία. Για τον απόστολο Ματθία, πλην της εκλογής του, η Καινή Διαθήκη δεν έχει άλλα στοιχεία.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτούς τους Δώδεκα τιμάμε όλους μαζί κι έναν έναν ξεχωριστά επειδή είναι, όπως λέει ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος, «οι ψαράδες των εθνών, οι κήρυκες των λαών, οι παιδαγωγοί των δικαίων, οι διώκτες της αμαρτίας, οι φωτιστές των απίστων, οι ανίκητοι φύλακες, οι ενδυναμωτές της αδυναμίας, οι άγγελοι των χριστιανών, οι θεραπευτές των ανθρώπων». Κι όταν τιμάμε τους αποστόλους σημαίνει ότι προσπαθούμε να μιμηθούμε τη ζωή τους και τότε καταλαβαίνουμε ότι το σπουδαιότερο λόγο στη ζωή του χριστιανού τον έχουν οι δοκιμασίες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Απόστολος Παύλος λέει:</strong> «Διότι μου φαίνεται ότι ο Θεός άφησε εμάς τους αποστόλους να εμφανισθούμε τελευταίοι, σαν καταδικασμένοι σε θάνατο, διότι γίναμε θέαμα στον κόσμο, στους αγγέλους και στους ανθρώπους. Εμείς θεωρούμεθα ανόητοι χάριν του Χριστού, εσείς φρόνιμοι εν Χριστώ· εμείς αδύνατοι, σεις δυνατοί· σεις ένδοξοι, εμείς άσημοι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας…</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έως αυτήν την στιγμή και πεινάμε και διψάμε, είμαστε κακοντυμένοι, δεχόμαστε ραπίσματα, διάγουμε βίο πλανόδιο, κοπιάζουμε εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια. Όταν μας βρίζουν, ευλογούμε, όταν μιας διώκουν, δείχνομε ανοχή· όταν μας συκοφαντούν, μιλάμε ευγενικά. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γίναμε σαν σκουπίδια του κόσμου·</strong> κάθαρμα όλων έως την στιγμή αυτή. Δεν γράφω αυτά για να σας ντροπιάσω, αλλά για να σας συμβουλεύσω σαν παιδιά μου αγαπητά. Διότι αν και μπορεί να έχετε χιλιάδες παιδαγωγούς εν Χριστώ, δεν έχετε πολλούς πατέρες, διότι εγώ σας γέννησα εν Χριστώ Ιησού διά του ευαγγελίου. Σας παρακαλώ, λοιπόν, να γίνεσθε μιμητές μου» (Α’ Κορ. 9-16).</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos" target="_blank">Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…</a></strong></span></p></div>Να θυμάσαι πως ο Χριστός σ’ αγαπάει και σου δίνει σημασία…https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/Xristos2023-02-24T22:30:00.000Z2023-02-24T22:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4577451097?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Να θυμάσαι πως ο Χριστός σ’ αγαπάει και σου δίνει σημασία…</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Π.Ανδρέας Κονάνος: Αξίζεις, επειδή είσαι πλάσμα του Θεού, δημιούργημά Του. Επειδή ο Θεός σ’ αγαπάει και όλος ο ουρανός ασχολείται μαζί σου, σε φροντίζει και σου δίνει σημασία.<br /> Ακόμα και αν δε σε πάρει κανένας τηλέφωνο για μια μέρα, ακόμα και αν δε σου μιλήσει κανείς, έχεις μια φοβερή δυναμική μέσα σου.<br /> Είσαι ένα πλάσμα που όμοιό του δεν υπάρχει σ’ όλη τη γη.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κανείς δεν είναι σαν κι εσένα, δεν έχει τα γνωρίσματά σου, τα χαρίσματά σου μα και τα προβλήματά σου. Ο Χριστός σ’ αγαπάει και σου δίνει σημασία. Θέλει να σε δυναμώσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πώς θα γίνει αυτό; Με τα σκαμπανεβάσματα. Τη μια στιγμή νιώθεις πως έχεις τον Χριστό και την άλλη Τον χάνεις. Τη μια έρχεται και την άλλη φεύγει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όπως ακριβώς ένιωσαν και οι μαθητές Του μετά την Ανάσταση, όταν περπάταγαν περίλυποι και χαμένοι στις σκέψεις τους προς Εμμαούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μόλις άρχισαν να νιώθουν την καρδιά τους να φλέγεται κι άρχισαν να καταλαβαίνουν τον Κύριο, Εκείνος έφυγε πάλι μακριά τους. Γιατί; Για να τους κάνει πιο δυνατούς. Τους άφησε μόνο τη γλυκιά γεύση στην ψυχή τους, τη θερμότητα, την πίστη και τη δύναμη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να πιστεύουν, ν’ αγγίζουν και να νιώθουν παρόντα τον αόρατο. Να νιώθουν ότι κρατούν Αυτόν που όλο τους φεύγει, αφήνοντας όμως πίσω Του την ευωδία Του, τη γλυκύτητά Του, το ζήλο και τον πόθο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Χριστός θέλει να Τον αγαπάμε, χωρίς όμως να νιώθουμε τη βεβαιότητα ότι Τον κρατούμε. Δε θέλει να μας δώσει σιγουριά, αλλά να μας αφήσει σ’ ένα μετέωρο κενό, στο οποίο μπορούμε να κάνουμε τις ωραιότερες πτήσεις, τα ομορφότερα σχέδια στον ουρανό της αγάπης Του, στο πέλαγος της ζωής, αφημένοι στους κυματισμούς Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μπορεί να νομίζεις ότι δεν ξέρεις που πας μέσα στο πέλαγος. Τότε, Εκείνος σου λέει: “«σε τον άνεμο, θα σε πάει αυτός», «Μα δεν έχω πυξίδα. Νιώθω ότι δεν ξέρω τίποτα», «Αφέσου και θα βγει κάτι καλό».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Δυνάμωσε την ψυχή σου» π. Ανδρέα Κονάνου!</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe title="YouTube video player" src="https://www.youtube.com/embed/283DlxCqH0E" width="584" height="329" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Mπορεί να’ναι ψέμα τά άστρα, ο ήλιος, η γη, τά πάντα· ένα δεν..https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/cema2023-02-24T15:30:00.000Z2023-02-24T15:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4748554486?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Mπορεί να’ναι ψέμα τά άστρα, ο ήλιος, η γη, τά πάντα· ένα δεν είναι ψέμα· ο Kύριός μας! ...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>H Εκκλησία μας δεν είναι ψέμα· η επικοινωνία με το Θεό είναι ζωντανή, ολοζώντανη.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span id="more-50120"></span><em>Mπορεί να’ναι ψέμα τά άστρα, ο ήλιος, η γη, τά πάντα· ένα δεν είναι ψέμα· ο Kύριός μας.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Nά μιμηθούμε λοιπόν κ’ εμείς τη Xαναναία. Ας γονατίζουμε και ας προσευχώμεθα λέγοντας ακαταπαύστως το «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tο «Kύριε, ελέησον» το λέγανε οι άγιοι και έκαναν θαύματα. Tα παλιά τα χρόνια το λέγανε όλοι οι Xριστιανοί γονατιστοί και με δάκρυα.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Στη Pωσία ο πιστος λαός το λέει και βουΐζει η εκκλησία.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Στο Άγιον Όρος κρατούν κομποσχοίνι όλη νύχτα· κάθε κόμπος κ’ ένα «Kύριε Iησού Xριστέ, ελέησόν με».</em></span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Εμείς; Tυπικώς· παρόντες στην εκκλησία τω σώματι, απόντες τω πνεύματι· χωρίς συναίσθηση, χωρίς ρήγος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tο «Kύριε, ελέησον» είναι η πιο μικρά προσευχή. Mπορεί να την πει και ένας αγράμματος, μπορεί να την πει και το μικρό παιδί, και το νήπιο, κι ο ασπρομάλλης γέρος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Kαι ο Θεός ακούει το «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tο συνιστώ κ’ εγώ σ’ εσάς. Δεν κάνεις μεγάλες προσευχές, δεν είσαι διαρκώς στην εκκλησία; Λέγε, εκεί που είσαι, το «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Kάθεσαι να φας, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Βράδιασε, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Ξημέρωσε, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Πας στη δουλειά, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Σκάβεις τή γη «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Βόσκεις τα ζώα, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι εργάτης, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι αξιωματικός, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι στρατιώτης, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι αμαρτωλός, «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tό «Kύριε, ελέησον» κάνει θαύματα. Αυτό που ζητούμε θα μας το δώσει ο Θεός, γιατί είναι πατέρας.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Λέει ο Xριστός· «Ποιος πατέρας ζητεί το παιδί του ψωμί, και του δίνει πέτρα; ή ζητεί ψάρι, και του δίνει φίδι;» (Mατθ. 7,9-10· Λουκ. 11,11).</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αν ο επίγειος πατέρας ενδιαφέρεται για τα παιδιά του, πολύ περισσότερο εκείνος που του λέμε «Πάτερ ημών…». Θα μας τα δώσει αυτά ο Θεός, εάν πιστεύουμε πραγματικά, εάν είμεθα Xριστιανοί· αμήν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>† Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνος – Αποσπασμα ομιλία; 1 Φεβρουαρίου 1987.</em></strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3></div>Το Ψαλτήρι διώχνει τα δαιμόνιαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/Caltiri2023-02-24T12:30:00.000Z2023-02-24T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4698456479?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το Ψαλτήρι </strong><em><strong>διώχνει τα δαιμόνια...</strong></em></span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;">Τρελο-Γιάννης: Έλεγε ο Άγιος Πορφύριος: «Όταν ψάλλετε τούς κανόνες, όχι άπλα να λέτε τα λόγια, αλλά να τα απολαμβάνετε. Έτσι πολύ γρήγορα θα αγιαστείτε, χωρίς να το καταλάβετε. Κι όταν διαβάζετε το Ψαλτήρι, να τα λέτε καθαρά, μία μία τις λέξεις…»</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">~ Ο Κυρ-Παντελής ταξίδευε με το τρένο προς Θεσσαλονίκη και διάβαζε το Ψαλτήριο. Ένα παράξενο γεγονός όμως σημάδεψε το ταξίδι του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καθώς διάβαζε, μία κοπέλα που καθόταν τρία-τέσσερα καθίσματα πιο μπροστά άρχισε να διαμαρτύρεται και να φωνάζει. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία και πίστεψε πώς κάποια παρεξήγηση έγινε με το διπλανό της. Όταν όμως ο κυρ-Παντελής είδε πώς ο ελεγκτής-εισπράκτορας ερχόταν προς το μέρος του απόρησε.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:</strong> <strong><a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Αγαπητέ κύριε, μπορείτε να σταματήσετε να διαβάζετε αυτό το βιβλίο γιατί ενοχλείτε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Μα το διαβάζω από μέσα μου! απάντησε εκείνος φανερά απορημένος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πώς είναι δυνατόν να ενοχλείται η κοπέλα; Έκπληκτοι και απορημένοι μαζί με τον κυρ-Παντελή ήταν και οι άλλοι επιβάτες. Ένας μάλιστα έξ αυτών φώναξε. “Αν ενοχλείται η κοπέλα, να αλλάξει βαγόνι…”. Πράγματι, η άγνωστη κοπέλα μεταφέρθηκε στα πίσω βαγόνια μήν αντέχοντας το Ψαλτήριο. Και λέει ο κυρ-Παντελής στους συνεπιβάτες του.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Μέχρι προχθές και εγώ μαζί με εσάς αγνοούσα τη δύναμη των Ψαλμών του προφήτη Δαυϊδ. Τώρα, και ιδιαίτερα μετά το περιστατικό τούτο, ένα σας λέγω:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το Ψαλτήρι λειτουργεί ως κόπανος που διώχνει τα κακούδια (δαιμόνια) από πάνω μας και από το περιβάλλον μας. Έτσι έλεγε ένας άγιος που έζησε στη γειτονιά μας (ο τρελο-Γιάννης).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από το βιβλίο: Ο τρελο-Γιάννης (τόμος Β’)</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/-agios-nektarios" target="_blank">Άγιος Νεκτάριος: Ο θάνατος και η ζωή...( ΚΑΙ ΜΕ ΗΧΟ ! 🎶 )</a></strong></span></p></div>Αυτός είναι ο σίγουρος δρόμος προς τη Βασιλεία των Ουρανώνhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/oyranos2023-02-23T21:30:00.000Z2023-02-23T21:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4694745277?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Αυτός είναι ο σίγουρος δρόμος προς τη Βασιλεία των Ουρανών...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Βασιλεία των Ουρανών: Στο βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς υπάρχει ένας διάλογος ενός ζητιάνου με ένα διάσημο θεολόγο.</em><br /> <em>Ο θεολόγος επί οκτώ έτη ακατάπαυστα παρακαλούσε το Θεό να τού φανερώσει κάποιον άνθρωπο, πού θα μπορούσε να του δείξει τον πιο σίγουρο δρόμο για τη Βασιλεία των Ουρανών.</em><br /> </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάποια μέρα πού έφθασε στο αποκορύφωμα τής προσευχής άκουσε μια φωνή «Πήγαινε και στην έξοδο τής Εκκλησίας θα βρεις τον άνθρωπο πού ζητάς».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πηγαίνει βιαστικά στην Εκκλησία, όπου βρίσκει ένα γέρο ζητιάνο με κουρελιασμένα ρούχα και πληγωμένα γόνατα και τον χαιρετά:</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/papa-tyxon" target="_blank">Παπα-Τύχων: Η Παναγία του έδωσε ψωμί και άγγελος δαμάσκηνα...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Καλό και ευτυχισμένο πρωινό, γέροντα».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Ποτέ δεν είχα κακό και δυστυχισμένο πρωινό».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">(ο άλλος εν αμηχανία διορθώνει)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Είθε να σού στείλει ο Θεός κάθε αγαθό»!</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Ουδέποτε μού εστάλη κάτι μη αγαθό»!</span><br /> <span style="font-size:12pt;">(ο θεολόγος παραξενεύεται και τού λέει)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Τί συμβαίνει με σένα, γέροντα; Εγώ σού εύχομαι κάθε ευτυχία».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Μα ποτέ δεν είμαι δυστυχής. Ζω σύμφωνα με το θέλημα τού Θεού. Για το ζυγό πού μού έδωσε ο Θεός ποτέ δεν δυσανασχέτησα και είμαι πάντοτε ευχαριστημένος».</span></p>
<p> </p>
<p> <span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/-agios-nektarios" target="_blank">Άγιος Νεκτάριος: Ο θάνατος και η ζωή...( Ηχητική αφήγηση ! 🎶 )</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Από πού ήλθες εσύ, γέροντα, εδώ»;</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Από τον Θεό».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Και πού Τον βρήκες»;</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Εκεί πού Τον άφησα στην αγαθή θέληση».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Ποιος είσαι, γέροντα, και σε ποια τάξη ανήκεις»;</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Όποιος κι αν είμαι, είμαι ικανοποιημένος με την κατάστασή μου, γιατί βασιλεύς είναι αυτός πού κυβερνά και διευθύνει τον εαυτό του».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο θεολόγος αποδέχθηκε τελικά πώς ο δρόμος τού ζητιάνου ήταν ο μόνος σίγουρος για τον Ουρανό, δηλαδή η τελεία παράδοση στο θέλημα τού Θεού»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς!</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/prostasia-apo-exthrous-l" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></p></div>Πως ξέρουμε ότι η Παναγία ακούει τις προσευχές και βοηθά;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/proseyxes2023-02-23T19:40:00.000Z2023-02-23T19:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4676348089?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πως ξέρουμε ότι η Παναγία ακούει τις προσευχές και βοηθά; ...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Παναγία: “Μην αφήνουμε ούτε μία ημέρα χωρίς να επικαλούμαστε την Παναγία μας.<br /> Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος ευλαβής πού ωνομαζόταν Αγαθόνικος. Αυτός είχε διδαχθή, ἀκόμη ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, να λέγη μπροστά στήν Εικόνα της Παναγίας, τόν ύμνο αυτό: «Θεοτόκε, Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σού.<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ευλογημένη, σύ εν γυναιξί καί Ευλογημένος ὁ καρπός της κοιλίας σου. Ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αργότερα έκανε μιά ζωή με πολλές φροντίδες καί έλεγε σπανιώτερα αυτόν τον Ύμνο της Κυρίας Θεοτόκου. Κατόπιν σιγά-σιγά έπαυσε νά τον λέγη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός όμως, ὁ Οποίος δέν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού, έστειλε στο σπίτι του έναν ερημίτη ἀπό την Θηβαΐδα γιά να τον ελέγξη, διότι ἐξέχασε αυτόν τον ύμνο της Κυρίας Θεοτόκου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Αγαθόνικος ἀπήντησε στον ερημίτη μοναχό ότι έπαυσε να τον λέγη, διότι, παρότι τον έλεγε για πολλά χρόνια, όμως δεν εύρησκε καμμία ωφέλεια. Τότε ο ερημίτης του είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Φέρε στον νου σου τυφλέ καί ἀχάριστε, πόσες φορές σε ἐβοήθησε αυτή ἡ δοξολογική προσευχή και σε έσωσε ἀπό διάφορους πειρασμούς! Θυμήσου, όταν ήσουν ἀκόμη παιδί, πώς λυτρώθηκες ἀπό πνιγμό κατά ένα θαυμαστό τρόπο! Ενθυμήσου, όταν σε εκτύπησαν πολλοί γείτονες σε μία λακκούβα που είχες πέσει κι όμως έμεινες ἀτραυμάτιστος!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θυμήσου ἀκόμη, όταν ταξίδευες κάποτε με κάποιον φίλο σου, επέσατε καί οι δύο σας ἀπό την καρότσα! Αυτός έσπασε το πόδι του καί συ δεν έπαθες τίποτε! Δεν γνωρίζεις ότι ο φίλος σου είναι κάτω ἀδύνατος ἀπό μία ἀσθένεια, ενώ εσύ είσαι υγιής και δεν αισθάνεσαι κανένα πόνο;</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και, όταν του έφερε στην μνήμη όλα αυτά τα θαυμαστά έργα, στο τέλος του είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Να ξέρης, ότι όλες αυτές οι δυστυχίες και ἀτυχίες που ήλθαν στην ζωή σου, ἀπομακρύνθηκαν ἀπό την θεία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, χάρις στην μικρή σου αυτή δοξολογική προσευχή, την οποίαν έλεγες κάθε ημέρα ενώπιον της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δώσε λοιπόν προσοχή και συνέχιζε να προσεύχεσαι και στο μέλλον με την προσευχή αυτή και η Μητέρα του Κυρίου μας δεν θα σε εγκαταλείψη ποτέ».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι κατάλαβε ο Αγαθόνικος και δεν άφησε ποτέ πια αυτή την προσευχή. Ούτε εμείς να μην ἀφήνουμε να περνᾶ μία ημέρα χωρίς να προσευχηθούμε με αυτή την προσευχή μπροστά στην Κυρία Θεοτόκο. Κι έτσι θα φυλαγώμεθα ἀπό πολλές δοκιμασίες και πειρασμούς στην ζωή μας.”</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γέροντος Κλεόπα Ηλίε!</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><iframe title="YouTube video player" src="https://www.youtube.com/embed/9x-xyFnXwgM" width="584" height="329" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></p></div>Πίσω από την δοκιμασία κρύβεται η Ευλογία του Θεούhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/-eylogia2023-02-23T12:30:00.000Z2023-02-23T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4737181052?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πίσω από την δοκιμασία κρύβεται η Ευλογία του Θεού...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>Δοκιμασία</strong>: Οι πάντες σχεδόν την μεταστροφή τους οφείλουν σε κάποια δοκιμασία. Η θλίψη είναι κακό πράγμα.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά πίσω απ’ αυτό, πίσω από τον πόνο, πίσω από την θλίψη, πίσω από την δοκιμασία, κρύβεται η ευλογία του Θεού, κρύβεται η αναγέννησης, η ανάπλασις του ανθρώπου, της οικογενείας. Οι πάντες σχεδόν την μεταστροφή τους την οφείλουν σε κάποιαδοκιμασία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Νομίζουν ότι πηγαίνουν όλα ωραία∙ τους παίρνει ο Θεός το παιδί∙ κλάμματα κακό, κ.λ.π. Έρχεται και επισκιάζει έπειτα η χάρις του θεού και ειρηνεύουν οι άνθρωποι∙ και πλησιάζουν την εκκλησία, πλησιάζουν την εξομολόγηση, πλησιάζουν τον ιερέα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Χάριν του παιδιού πάνε στην εκκλησία ο πόνος τους κάνει ν’ αναζητήσουν, να προσευχηθούν υπέρ αναπαύσεως, να κάνουν τις λειτουργίες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο πόνος απαλύνει την καρδιά και την κάνει δεκτική των λόγων του θεού, ενώ πρώτα ήταν σκληρή, δε δεχόταν. π.χ, ένας άνθρωπος στο σφρίγος της νεότητος∙ εγώ είμαι σκέφτεται και κανένας άλλος δεν είναι.</span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να πτυχία, να και οι δόξες, να κι η υγεία, να κι οι ομορφιές, να κι όλα. Όταν όμως τον ξαπλώσει στο κρεβάτι μία ασθένεια τότε αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά. Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Μπορεί να πεθάνω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τι το όφελος όλα αυτά, κι αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά. Έρχεται φερ’ ειπείν ένας άνθρωπος, τον πλησιάζει, διάβασε και αυτό το βιβλίο να δεις τι λέει. Ακούει και ένα λόγο του Θεού και τότε τον ακούει τον λόγου του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι άμα του δώσεις και βιβλίο, ο πόνος ήδη του έχει κάνει την καρδιά του, έτσι κατάλληλη κι ανοίγει και το βιβλίο και το Ευαγγέλιο και το διαβάζει και από εκεί αρχίζει η ανάπλασις του ανθρώπου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και όταν γίνει καλά, αμέσως πλέον σηκώνεται και ζει προσεκτικά τη ζωή του και δεν ζει όπως πρώτα με την υπηρηφάνεια και τη φαντασία που είχε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ασθένεια και η θλίψη είναι το κατ’ εξοχήν φάρμακο της πρόνοιας του Θεού για να τον φέρει τον άνθρωπο κοντά Του και να αυξήσει την αρετή του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Ιώβ ήταν ο καλύτερος άνθρωπος πάνω στη γη, αλλά ο Θεός ήθελε να τον κάνει ακόμα καλύτερο. Και από τότε που δοκιμάστηκε, από τότε και δοξάστηκε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ήταν καλός άνθρωπος και ευσεβής κ.λ.π. αλλά χωρίς δοκιμασία δεν ήταν ονομαστός ο Ιώβ. Αφ’ ης στιγμής όμως δοκιμάστηκε και πολέμησε και αγωνίστηκε και στεφανώθηκε και πλούτισε, από κει και ύστερα άρχισε η δόξα του, και απλώθηκε μέχρι σήμερα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το παράδειγμα του, είναι φωτεινότατο και ενισχύει κάθε άνθρωπο που δοκιμάζεται. Αν αυτός δοκιμάστηκε που ήταν ένας άγιος, πολύ περισσότερο εμείς που είμαστε αμαρτωλοί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και το αποτέλεσμα ήταν να τον κάμει άγιον και να του δώσει πάλι χρόνια ζωής και να τον ευλογήσει διπλά και τριπλά απ’ ότι έχασε, και έτσι να γίνει ένα φωτεινό παράδειγμα ανά τους αιώνες για κάθε πονεμένο άνθρωπο∙ να προσαρμόζεται και ν’ ακουμπάει σ’ αυτό το παράδειγμα και να ξεκουράζεται και αυτός και να λέει:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ως έδοξε τω Κυρίω, ούτω και εγένετο. Είη το όνομα του Κυρίου ευλογημένο. Σκύβει το κεφάλι και λέει: ο Θεός έδωσε, ο Θεός πήρε. Και το παιδί ακόμα να μου πάρει, ο θεός δεν μου το δώσε; Το πήρε. Που είναι το παιδί μου; Στον ουρανό; Εκεί τι γίνεται; Αναπαύεται εκεί…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε κάθε δοκιμασία πίσω κρύβεται το θέλημα του Θεού και η ωφέλεια την οποία φυσικά ίσως εκείνο τον καιρό να μην μπορεί να την δει, αλλά με τον χρόνο θα την γνωρίζει την ωφέλεια. Έχουμε τέτοια παραδείγματα πάρα πολλά.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όπως και με τους Αγίους Ανδρόνικο και Αθανασία. Αυτοί ήταν αντρόγυνο∙ και ήταν χρυσοχόος ο Ανδρόνικος με πολύ πλούτο κ.λ.π. Το ένα μέρος του κέρδους έτρεφε την οικογένειά του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ένας μέρος του κέρδους το έδινε στους φτωχούς και το ένα μέρος του άλλου κέρδους το ένα τρίτο το έδινε άτοκα στους ανθρώπους που δεν είχανε χρήματα. Είχαν δύο χαριτωμένα κοριτσάκια. Και μια μέρα από μία αρρώστια πέθαναν και τα δύο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πηγαίνουν και τα θάβουν και οι δύο. Η Αθανασία η καημένη πάνω στον τάφο έκλαιγε έκλαιγε, έκλαιγε. Ε ο Ανδρόνικος έκλαιγε και αυτός. Είδε και απόειδε, τράβηξε για το σπίτι. Έμεινε η καημένη η Αθανασία και έκλαιγε πάνω στον τάφο:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Τα παιδιά μου» και «τα παιδιά μου», και κόντευε να βασιλέψει ο ήλιος και να κλείσει το νεκροταφείο. Για μια στιγμή επάνω στη θλίψη της και στη στεναχώρια της, βλέπει και έρχεται ένα μοναχός και της λέει:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Κυρά μου γιατί κλαις;»</span><br /> <span style="font-size:12pt;">«Πως να μην κλαίω πάτερ;» (Αυτή νόμιζε πως ήταν ο παπάς του νεκροταφείου). «Έθαψα τα παιδιά μου, τους δυό αγγέλους μου, τους έβαλα μέσα στον τάφο και έμεινα εγώ και ο άντρας μου εντελώς μόνοι. Δεν έχουμε δροσιά καθόλου».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Της λέει: «Τα παιδιά σου είναι στον παράδεισο με τους αγγέλους. Είναι στην ευτυχία και στη χαρά του Θεού και συ κλαις παιδί μου; Κρίμα είσαι και χριστιανή».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ώστε ζουν τα παιδιά μου; Είναι άγγελοι;»</span><br /> <span style="font-size:12pt;">«Βεβαίως είναι άγγελοι τα παιδιά σου».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Ήτανε ο Άγιος της εκκλησίας εκεί. Τελικά έγιναν μοναχοί ο Ανδρόνικος και η Αθανασία και αγίασαν….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γέροντος Εφραίμ Προηγουμένου Ι. Μονής Φιλοθέου!</em></strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></h3></div>Φεύγει ο νους σας από την Προσευχή;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/proseyxi2023-02-19T20:30:00.000Z2023-02-19T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4537565407?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Φεύγει ο νους σας από την Προσευχή; ...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Προσευχή: Καθώς προσεύχεσαι, προσπάθησε να κρατάς το νου και την προσοχή σου μέσα στην καρδιά, πουθενά άλλου. Το ότι ο νους, ύστερ’ από λίγη ώρα προσευχής, φεύγει από την καρδιά, χάνει τη…<br /> μνήμη του Θεού και μετεωρίζεται, δηλαδή περιπλανιέται και ρεμβάζει, φανερώνει αδυναμία αυτοσυγκεντρώσεως και υποσυνείδητη αδιαφορία για την προσευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ψυχή κατά βάθος δεν εκτιμά την άξια της προσευχής και δεν την αισθάνεται τόσο ως ανάγκη όσο ως καθήκον. Βιάζεται, λοιπόν, ν’ απαλλαγεί άπ’ αυτήν το συντομότερο, κάνοντας την όπως-όπως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να προσεύχεσαι με φόβο Θεού, επικεντρώνοντας την προσοχή σου στις έννοιες των λέξεων. Η ευχή του Ιησού και άλλες σύντομες προσευχές γεννούν στην καρδιά αισθήματα θεία, με τα οποία δεσμεύεται η προσοχή, παραμένοντας στη μνήμη του Κυρίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να θυμάσαι, πάντως, ότι στην τελείωση και τη σωτηρία δεν φτάνει κανείς μόνο με την προσευχή, αλλά και με την παράλληλη καλλιέργεια όλων των αρετών. Όσο προοδεύουμε στην πνευματική ζωή, όσο δηλαδή μειώνονται τα πάθη μας και αυξάνονται οι αρετές μας, τόσο προοδεύουμε και στην προσευχή.</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/prostasia-apo-exthrous-l" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι βασικότερες αρετές είναι: ο φόβος του Θεού, η αγνεία, η ταπείνωση, η μετάνοια, η υπομονή, η αγάπη. Όταν αυτές εμφανιστούν, ακολουθούν όλες οι άλλες και μαζί τους η προσευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Να φροντίσω περισσότερο για τη συνεπή εκτέλεση του καθημερινού προσευχητικού μου κανόνα ή για την προσοχή στην προσευχή;».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η προσευχή δίχως προσοχή δεν είναι προσευχή. Γι’ αυτήν, επομένως, πρέπει να φροντίζεις περισσότερο. Συνάμα, όμως, να είσαι συνεπής και στην εκτέλεση του καθημερινού σου κανόνα. Να συμμετέχεις, επίσης, και στη λατρεία της Εκκλησίας μας. Να πηγαίνεις στο ναό συχνά, σε κάθε ακολουθία, αν τούτο είναι δυνατό, και να συμπροσεύχεσαι ευλαβικά με τους άλλους πιστούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διάβασε στη «Φιλοκαλία» το απόσπασμα άπό το βίο του όσιου Μαξίμου του Καυσοκαλύβη, που έλαβε από την Ύπεραγία Θεοτόκο το χάρισμα της άδιάλειπτης προσευχής. Μιμήσου την πίστη και την αρετή του, για να γίνεις κι εσύ άξιος αύτης της μεγάλης δωρεάς. Δίχως αγώνα, τίποτα δεν θα κατορθώσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εθισμός στην προσευχή</strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;">Έχετε τη συναίσθηση και βασανίζεστε από το λογισμό πως η συμμετοχή σας στη λατρευτική σύναξη ήταν όχι καλή, όχι ουσιαστική. Ο νους σας τριγύριζε έδω κι εκεί και την καρδιά σας αναστάτωναν άπρεπα αισθήματα.</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε τέτοιες περιπτώσεις να μετανοείτε αμέσως, να καταδικάζετε τον εαυτό σας και να βάζετε αρχή διορθώσεως. Άλλωστε, το τέλος της ακολουθίας δεν είναι τέλος και της προσευχής. Να εθίσετε, λοιπόν, το νου και την καρδιά σας σε διαρκή κατάσταση προσευχής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό μπορεί να συντελεστεί με την αδιάλειπτη ευλαβική μνήμη του Θεού και με την παράδοση του εαυτού σας στο θέλημα Του. Έτσι, όταν θ’ αφήνετε την ακολουθία, δεν θ’ αφήνετε την προσευχή. Μόνο θ’ αλλάζετε μια μορφή προσευχής με άλλη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να προσεύχεστε χρησιμοποιώντας τα λειτουργικά βιβλία, αλλά ν’ αρχίσετε σιγά-σιγά ν’ απευθύνετε και τα δικά σας λόγια στον Κύριο, λόγια που θ’ ανταπο-κρίνονται τόσο στις ψυχικές όσο και στις σωματικές ανάγκες σας.</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/glossofagia?edited=1" target="_blank">Αυτή Είναι Η Δυνατή Προσευχή Για Προστασία Από Τον Φθόνο Και Την Γλωσσοφαγιά</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καμιά φορά η ψυχή μας επιθυμεί να στραφεί στόν Κύριο χωρίς συγκεκριμένη ανάγκη. Η επιθυμία αυτή οφείλεται απλά σε μια, ας την πω έτσι, δίψα του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σ’ όποιο βαθμό και μ’ όποια μορφή κι αν εμφανιστεί μέσα σας, δεν πρέπει να την αφήνετε ανικανοποίητη. Την ίδια κιόλας ώρα ν’ αφοσιώνεστε στην προσευχή, όπου κι αν είστε, στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όσο πιο εγκάρδια ανταποκρίνεστε στο θείο τούτο κάλεσμα, όσο πιο θερμά ικανοποιείτε τον άγιο τούτο πόθο, τόσο πιο συχνά θα εμφανίζεται, τόσο πιο πολύ θα διαρκεί, τόσο πιο βαθιά θα ριζώνει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Πηγή: Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, “Χειραγωγία στην πνευματική ζωή”. Εκδ.: Ι. Μ. Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> </strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/serafeim-sarof" target="_blank">Προσευχή Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ...</a></strong></span></p></div>Γιατί φοβόμαστε τον θάνατο;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/d2023-02-19T17:30:00.000Z2023-02-19T17:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8513029684?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιατί φοβόμαστε τον θάνατο; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3>Η ορθόδοξη πατερική διδασκαλία<br /> Ο θάνατος είναι το μοναδικό βέβαιο γεγονός στη ζωή του ανθρώπου.</h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν και πάρα πολλοί άνθρωποι έζησαν χωρίς να το σκέφτονται, σαν να ήταν αθάνατοι επάνω σε τούτη την γη, ωστόσο όλοι τους ήπιαν το πικρό ποτήρι του θανάτου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτή την πραγματικότητα απεικονίζει και ο λαός στην περίφημη μονομαχία του Διγενή Ακρίτα με τον Χάρο, τον οποίο ο ανίκητος ήρωας δεν κατάφερε να νικήσει, όπως και σε πολλές ακόμη παραδόσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί φοβόμαστε τον θάνατο;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Την απάντηση σε αυτή την ερώτηση μάς δίνει ο μεγάλος ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής όσιος Ιωάννης της Κλίμακος, που η Εκκλησία μας τίμησε χθες, Δ΄ Κυριακή των Νηστειών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σύμφωνα με αυτόν, υπάρχουν δύο είδη φόβου του θανάτου.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο ένας είναι ο φυσικός φόβος του θανάτου, που προέρχεται από την παρακοή του Αδάμ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Αδάμ είχε πλαστεί αθάνατος. Ο θάνατος εισήλθε στην ζωή του μετά την πτώση και για αυτό ο θάνατος δεν ήταν κάτι φυσιολογικό για τον άνθρωπο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι είναι φυσικό να τού προκαλεί φόβο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο άλλος φόβος του θανάτου είναι ο παράλογος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτός, όπως επισημαίνει ο άγιος Ιωάννης, οφείλεται στο γεγονός ότι μας βαραίνουν αμαρτίες για τις οποίες δεν έχουμε ακόμη μετανοήσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εάν λοιπόν θέλουμε να μην φοβόμαστε τον θάνατο, η λύση είναι εύκολη:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">θα πρέπει να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες που κάναμε και να τις εξομολογηθούμε ειλικρινά στον πνευματικό, με την απόφαση να μην τις κάνουμε ποτέ ξανά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η περίοδος αυτή που διανύουμε είναι η πιο κατάλληλη για αυτόν τον σκοπό.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></h3></div>Το «φαινόμενο του Λαζάρου»: Πέθανε... δύο φορές σε τρεις ώρες..https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/lazaros2023-02-07T09:30:00.000Z2023-02-07T09:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/3670165172?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ένα σπάνιο φαινόμενο νεκροφάνειας - ή, αλλιώς, «φαινόμενο του Λαζάρου» - καταγράφηκε στην Ινδία.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σύμφωνα με το Russia Today, επρόκειτο για μία 45χρονη γυναίκα που, μετά από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, κατέληξε σε νοσοκομείο της πόλης Chandigarh, όπου είχε εισαχθεί για θεραπεία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι συγγενείς της περίμεναν στο νοσοκομείο περίπου 3 ώρες μέχρι να μπορέσει ένα ασθενοφόρο να μεταφέρει τη σορό της στο σπίτι, για να ετοιμάσουν την κηδεία της.</strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/uaymata/polla" target="_blank">Άγιος Εφραίμ: «Θα κάνω πολλά θαύματα, για να πιστέψει ο κόσμος και να σωθεί πριν έλθουν τα μεγάλα δεινά…</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κατά τη διαδρομή, ωστόσο, είδαν τη γυναίκα να κινείται. Παρά το τεράστιο σοκ, οι συγγενείς της έσπευσαν να τη μεταφέρουν σε άλλο νοσοκομείο. Οι γιατροί έκαναν προσπάθειες να την επαναφέρουν, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό κι, έτσι, κηρύχτηκε και επίσημα νεκρή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ο γεγονός αυτό ονομάζεται «φαινόμενο του Λαζάρου» ή νεκροφάνεια.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σύμφωνα με το Δρ. Ντασάρι Χαρίς, επικεφαλής του ιατροδικαστικού τμήματος του νοσοκομείου, μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί μόλις 38 τέτοιες περιπτώσεις σε όλο τον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο ίδιος εξηγεί πως ορισμένα φάρμακα, που χορηγούνται σε ασθενείς σε καταστάσεις κρίσης, μπορούν να έχουν πιο μακροχρόνιες επιπτώσεις. Μάλιστα, παλιότερα πίστευαν πως μπορούν να «αναστήσουν» προσωρινά τους ασθενείς μετά την επίσημη αναγγελία του θανάτου τους.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/uaymata/a-nikolaos" target="_blank">Του εμφανίστηκε ο Άγιος Νικόλαος και του είπε: «Δεν είσαι τώρα για νέες άλλες Ηγουμενίες...</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/uaymata/tajiarxhs" target="_blank">Ταξιάρχης: Όταν τον καλέσεις με πίστη είναι πάντα κοντά σου...</a></strong></span></p></div>Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν πηγαίνω εκκλησίαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/pisteyo2021-01-11T16:40:00.000Z2021-01-11T16:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4357900384?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν πηγαίνω εκκλησία...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><strong>Πίστη</strong>: Την παραπάνω φράση την ακούμε συχνά πυκνά από γνωστούς, φίλους, συγγενείς καθώς η συζήτησή μας θα στραφεί λίγο σε πιο πνευματικά ζητήματα.</h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Το βασικό λοιπόν επιχείρημα των ανθρώπων που λένε ότι από την μία πιστεύουν στον Θεό και από την άλλη δεν πηγαίνουν στον Ιερό Ναό για να συμμετάσχουν στα Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησία μας είναι διότι τους ενοχλούν κάποια πράγματα όπως η πολυτέλεια των ναών, οι αντιπαθητικοί παπάδες, οι ψάλτες, η αρχαία γλώσσα (δεν την καταλαβαίνουν), τα μικρόφωνα, τα φώτα, το παγκάρι (ρίχνουν λεφτά για κερί), η ώρα τέλεσης της Θείας Λειτουργίας, κ.α.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι αφορμές σίγουρα είναι πολλές όταν κάποιος δεν θέλει να ζήσει όπως λέει η Εκκλησία. Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί, θεωρούν τους εαυτούς τους έξω από την Εκκλησία μιας και δεν αποδέχονται το βασικό συστατικό της εν Χριστώ ζωής, δηλαδή της συμμετοχής του χριστιανού στα Μυστήρια της Εκκλησίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι χριστιανοί, τουλάχιστον ορθόδοξοι, διότι ενώ (δήθεν) πιστεύουν δεν ακολουθούν κανένα λόγο του Χριστού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το θέμα βεβαίως είναι ότι οι περισσότεροι βαπτισμένοι χριστιανοί δεν ξέρουν τι είναι ο Χριστός και τι είναι η Εκκλησία και τι προσφέρουν ο Χριστός και η Εκκλησία στον άνθρωπο. Έτσι δεν εκκλησιάζονται, διότι ουσιαστικά δεν ξέρουν τι χάνουν, δεν γνωρίζουν τι μπορεί να τους προσφέρει η μυστηριακή ζωή.</span></p>
<div class="google-auto-placed ap_container">
<p><span style="font-size:12pt;">Η Εκκλησία μας λοιπόν με όλα τα μυστήριά της μας μεταμορφώνει, μας αγιάζει, μας φέρνει σε κοινωνία με τον Θεό. Η συμμετοχή μας λοιπόν στα μυστήρια της Εκκλησίας είναι το κλειδί θα λέγαμε για αυτήν την προσωπική μας ανάσταση.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Εκκλησία δεν έρχεται να πάρει απλώς τη θέση της ιατρικής που εξάντλησε όλες της δυνατότητές της, όπως κάποιοι κακώς την αντιμετωπίζουν. Η Εκκλησία έρχεται για να οδηγήσει τον άνθρωπο, τον πιστό, στην Αγάπη, στο Φώς και στην Ζωή του Χριστού δια των μυστηρίων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το να λέμε ότι πιστεύουμε στον Θεό είναι εύκολο, το να πιστεύουμε όμως στον Θεό ορθόδοξα και να πράττουμε και τα ανάλογα έργα αυτό είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εάν ο άνθρωπος θέλει όντως να γνωρίσει τον Χριστό μπορεί να το καταφέρει μέσα από τον δρόμο της μυστηριακής ζωής που προσφέρει η Εκκλησία Του, εάν θέλει να κοροϊδεύει τον εαυτό του μπορεί να υποστηρίζει ότι μπορεί να το πετύχει και μόνος του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πάντως εγώ κανέναν δεν γνωρίζω ο οποίος να αγίασε εκτός Εκκλησίας… (το τρελό είναι ότι μερικοί άνθρωποι αποδέχονται σαν αγίους: τον γέροντα Παϊσιο, τον γέροντα Πορφύριο κ.α. όμως δεν αποδέχονται την ζωή τους!!! Μπερδεμένοι άνθρωποι..)</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όλα αυτά συμβαίνουν για έναν και μόνο λόγο. Εγωισμός. Όταν ό εκάστοτε άνθρωπος πιστεύει ότι μόνος του μπορεί καλύτερα να ερμηνεύσει τις Γραφές, όταν πιστεύει ότι οι Θεοφόροι</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πατέρες της Εκκλησίες είναι κατώτεροί του, όταν πιστεύει ότι είναι εξυπνότερος, αξιότερος και αγιότερος από τους «θρησκόληπτους» ηλικιωμένους όπως τους ονομάζει, όταν πιστεύει ότι δεν χρειάζεται να μετανοήσει για τίποτα διότι δεν έχει αμαρτίες (!!!) , όταν πιστεύει ότι ο μόνος του θα σωθεί (ότι κι αν σημαίνει αυτό γι’ αυτόν), τότε το κείμενο αυτό μάλλον δεν θα τον προβληματίσει καθόλου, μάλλον έχει εδώ και καιρό πέσει στο βάραθρο της φιλαυτίας και της πλάνης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το μεγαλύτερο εμπόδιο, που δεν επιτρέπει στο σύγχρονο άνθρωπο να φθάσει στη κοινωνία μετά του Θεού είναι ακριβώς αυτό: ότι προσπαθεί να Τον γνωρίσει με λάθος τρόπο, χρησιμοποιώντας λανθασμένα μέσα, εκτός Εκκλησίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Απορρίπτει το μυστήριο της αγάπης και παραμένει θεληματικά στην επιφάνεια μιας στείρας πίστης η οποία στην καλύτερη περίπτωση σημαίνει απλά «παραδοχή της ύπαρξης του Θεού» και όχι εμπιστοσύνη και παράδοση στη Θεία Του Πρόνοια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></p>
</div></div>Για αυτή την αμαρτία δεν υπάρχει καμία δικαιολογίαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/amartia2020-12-26T22:10:00.000Z2020-12-26T22:10:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4704905854?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Για αυτή την</strong></em> αμαρτία<em><strong> δεν υπάρχει καμία δικαιολογία...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αμαρτία: Αν σου πω, νήστεψε πολλές φορές μου προβάλλεις ως δικαιολογία την ασθένεια του σώματος.<br /> Αν σου πω, δώσε στους φτωχούς μου λες ότι είσαι φτωχός και έχεις να αναθρέψεις παιδιά,<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν σου πω να έρχεσαι τακτικά στις Συνάξεις της Εκκλησίας, μου λες, έχω διάφορες μέριμνες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν σου πω, πρόσεχε αυτά που λέγονται στην Εκκλησία και κατανόησε το βάθος των λόγων του Θεού, μου προβάλλεις ως δικαιολογία την έλλειψη μορφώσεως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν σου πω, φρόντισε να βοηθήσεις ψυχικά τον αδελφό σου, μου λες ότι δεν υπακούει όταν τον συμβουλεύω, αφού πολλές φορές του μίλησα και περιφρόνησε τα λόγια μου…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βέβαια, δεν ευσταθούν οι προφάσεις αυτές και όλα αυτά είναι χλιαρά λόγια, αλλά, παρά ταύτα, μπορείς να προφασίζεσαι.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν όμως σου πω, άφησε την οργή και συγχώρεσε τον αδελφό σου, ποια από τις προφάσεις αυτές μπορείς να χρησιμοποιήσεις;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διότι νομίζω, δεν μπορείς να φέρεις ως πρόφαση ούτε ασθένεια σώματος, ούτε φτώχεια, ούτε αμάθεια, ούτε απασχόληση και μέριμνα, ούτε τίποτε άλλο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό απ’ όλες σου τις αμαρτίες, αυτή η αμαρτία θα σου είναι ασυγχώρητη. Αλήθεια, πως θα μπορέσεις να υψώσεις τα χέρια σου στον Ουρανό; Πως θα κινήσεις τη γλώσσα σου να προσευχηθείς;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πως θα ζητήσεις συγνώμη;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ακόμη κι’ αν θέλει ο Θεός να σου συγχωρήσει τις αμαρτίες, δεν Του το επιτρέπεις εσύ, επειδή δεν συγχωρείς τις αμαρτίες του αδελφού σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διότι, αν εσύ ο ίδιος εκδικηθείς και επιτεθείς εναντίον του, είτε με λόγια, είτε με ανάλογες συμπεριφορές, είτε με κατάρες, ο Θεός δεν θα επέμβει πλέον, αφού εσύ ανέλαβες την τιμωρία Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και όχι μόνο δεν θα επέμβει, αλλά και από σένα θα ζητήσει λόγο, διότι φέρθηκες υβριστικά προς Αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος!</em></strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3></div>Κάποιος πήρε συνέντευξη από τον διάβολο (Πρέπει να το διαβάσετε)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/-diabol2020-05-03T20:37:58.000Z2020-05-03T20:37:58.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4696259063?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Κάποιος πήρε συνέντευξη από τον διάβολο (Πρέπει να το διαβάσετε)...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διάβολος: Καλησπέρα, παιδί μου. Χαίρομαι που σε βλέπω.<br />Εγώ αντίθετα δεν χαίρομαι καθόλου και δεν είμαι παιδί σου!<br /></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ώστε ανήκεις στον «Άλλο» ε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ανήκω στον «Ένα».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τελοσπάντων. Πολλοί έχουν αυτή την αυταπάτη, αλλά στην ουσία είναι δικοί μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ακόμα και ο Γιος του «Άλλου» είπε ότι πολλοί θα λένε «Κύριε, Κύριε δεν κάναμε θαύματα στο Όνομά Σου;» και Εκείνος θα τους πει, «Φύγετε από εμένα οι εργάτες της ανομίας. Ποτέ δεν σας γνώρισα.» Ε, εγώ τους γνώριζα και πολύ καλά μάλιστα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν έχω πολλούς που κάνουν θαύματα, φαντάσου πόσους έχω που δεν κάνουν θαύματα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λοιπόν εγώ δεν είμαι σαν κι αυτούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό νόμιζαν κι εκείνοι. Εγώ όμως βλέπω μέσα στην καρδιά σου. Είσαι ένας απ” τους δικούς μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είσαι γνωστός ως «ο πατέρας του ψεύδους», ο μεγάλος απατεώνας. Έχω μάθει να μη σε πιστεύω.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λέω ψέματα όταν με βολεύει, μα λέω την αλήθεια όταν με βολεύει. Τουλάχιστον είμαι ειλικρινής όσον αφορά αυτό το σημείο. Εσείς οι άνθρωποι είστε ορθολογιστές και βρίσκετε δικαιολογίες, όταν λέτε ψέματα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τελικά, έχεις διαφορετική όψη απ” ό,τι περίμενα. Για την ακρίβεια είσαι μάλλον ελκυστικός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σκέψου αν έχει νόημα να φοβίζεις τους ανθρώπους; Μπορεί να είμαι κακός, αλλά θυμήσου, ήμουν το πιο ύπουλο πλάσμα στον Παράδεισο. Η μεταμφίεση είναι πολύ μεγάλο εργαλείο. Σκοτώνω δέκα φορές περισσότερο κόσμο κάθε χρόνο με το τσιγάρο από ό,τι με τις βόμβες, τα περίστροφα και τα τουφέκια συνολικά.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι άνθρωποι φοβούνται όλα αυτά τα όπλα, αλλά κανείς δεν φοβάται ένα από τα μεγαλύτερα θανατικά μου. Αυτή είναι η μεγάλη μου δύναμη, της απάτης και της πλάνης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ένα από τα μεγαλύτερα θανατικά σου, είπες; Πόσα έχεις, δηλαδή;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Περισσότερα από ό,τι φαντάζεσαι. Έχω θανατικά που σκοτώνουν το σώμα, το μυαλό και το πνεύμα. Ξέρεις πόσους γάμους διαλύω; Και οι ανόητοι ούτε καν το ξέρουν ότι το κάνω εγώ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πώς το κάνεις αυτό;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Α, είναι απλό. Τους βάζω να σκέφτονται τους εαυτούς τους ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από ό,τι ο ένας τον άλλο. Η περηφάνια και ο εγωισμός πάντα ήταν από τα καλύτερα εργαλεία μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν το ξέρεις ότι είσαι νικημένος; Δεν το ξέρεις ότι δεν μπορείς να νικήσεις;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και λοιπόν; Ήμουν εδώ για χιλιάδες χρόνια και ακόμα και σύμφωνα με το Bιβλίο που διαβάζεις και πιστεύεις έχω αρκετά ακόμη. Πολλοί από αυτούς που ζουν κάτω από την εξουσία μου ξέρουν ότι θα ξοδέψουν την αιωνιότητα στην κόλαση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν λοιπόν εσείς οι άνθρωποι είστε διατεθειμένοι να θυσιάσετε ολόκληρη την αιωνιότητα για μερικές δεκαετίες καλοπέρασης, φαντάσου πώς νιώθω εγώ, που έχω μερικές χιλιάδες χρόνια ακόμα μπροστά μου. Φυσικά αυτή η «καλοπέραση» είναι η μεγαλύτερη απάτη μου.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τους υπόσχομαι την ευτυχία με το σεξ, τα ναρκωτικά, το ποτό, τη διαφθορά και πολλούς τρόπους να ικανοποιήσουν τη σάρκα τους. Αυτά κρατάνε περίπου 26 μήνες πριν αρχίσει να γίνεται αισθητή η ματαιότητα και η δυστυχία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">26 μήνες; Πού τον βρήκες αυτόν τον αριθμό;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από χιλιάδες χρόνια εμπειρίας. Πίστεψέ με, ξέρω τι σου λέω. Επιπλέον, μπορεί να καταλήξω νικημένος στο τέλος, αλλά ακόμη και τότε εγώ θα έχω πολύ περισσότερες ψυχές από τον «Άλλο». Πολύ περισσότερες. Ακόμη και το Bιβλίο σου το λέει.</span><br /><span style="font-size:12pt;">Άρα τελικά ποιος κερδίζει στην πραγματικότητα;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μα γιατί σου αρέσει να κάνεις τους ανθρώπους δυστυχισμένους και να προκαλείς τόσο πόνο και καταστροφή;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μερικές φορές απολαμβάνω περισσότερη εκτίμηση από όση αξίζω. Μερικοί από εσάς μπορούν να είναι ακριβώς τόσο κακοί όσο εγώ. Δεν τα κάνω εγώ όλα αυτά. Αρκετά από όσα βλέπεις γύρω σου είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης σάρκας και του ανθρώπινου μυαλού. Κοίτα πόσα αδέρφια είναι τσακωμένα, δε μιλιούνται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πόσα παιδιά μισούν τους γονείς τους και μισούνται μεταξύ τους. Είμαι πολύ καλός στο να δημιουργώ χάος. Αλλά πρέπει να το παραδεχτώ, ότι η ανθρώπινη φύση μπορεί να πέσει αρκετά χαμηλά και χωρίς τη βοήθειά μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά εσύ κάποτε ήσουν άγγελος. Πώς άλλαξες έτσι;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτή είναι μια μεγάλη ιστορία. Δεν θα καταλάβαινες…..</span><br /><span style="font-size:12pt;">Ας πούμε πως απλώς κουράστηκα να δέχομαι εντολές και δεν ήθελα να είμαι υπό την εξουσία κανενός. Ήθελα να κάνω το δικό μου. Ήθελα εγώ να είμαι ο κύριος της ζωής μου. Αλλά από την άλλη, μήπως θα μπορούσες να καταλάβεις….Εσύ δεν ένιωσες ποτέ έτσι;</span><br /><span style="font-size:12pt;">…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λοιπόν δεν ένιωσες;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν παίρνουμε συνέντευξη από εμένα, αλλά από εσένα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άγγιξα ένα ευαίσθητο σημείο σου, έτσι; Αυτό που σου είπα, ότι δεν ήθελα να εκτελώ εντολές. Και να κανονίζω μόνος μου τη ζωή μου. Ήταν το πρώτο μου βήμα μακριά από τον Άλλο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και από τη στιγμή που απομακρύνθηκα εγώ, βάζω το ίδιο πνεύμα και στους ανθρώπους, για να τους απομακρύνω κι αυτούς. Παίρνω λίγο από τον εαυτό μου και τον εμφυσώ μέσα τους. Έχω βάλει λίγο από τον εαυτό μου μέσα σε όλους. Μόνο ένας ανόητος θα το αρνιόταν αυτό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και λοιπόν τι έρχεται μετά; Τι σχεδιάζεις τώρα;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σχεδιάζω ένα πολύ μεγάλο ταρακούνημα. Ετοιμάζω κάποια πολύ άσχημα πράγματα, με τα οποία νομίζω πως θα επιτύχω μια μεγάλη παγκόσμια καταστροφή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Α, εννοείς όλη αυτή την παγκόσμια διαμάχη και την αναταραχή που υπάρχει στον κόσμο μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όχι, αυτός είναι μόνο ένας περισπασμός. Ξέρεις, είμαι πολύ καλός στους περισπασμούς. Σίγουρα θα προκαλέσω κάποια τεράστια προβλήματα παγκόσμιας κλίμακας, αλλά δεν είναι αυτό που επηρεάζει τους περισσότερους ανθρώπους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πέρα από αυτά που θα ακούνε στις ειδήσεις, η αύξηση της τιμής του πετρελαίου για παράδειγμα, δεν επιδρά και πολύ στο δικό τους κόσμο. Τα πολύ άσχημα που ετοιμάζω αφορούν το δικό τους κόσμο και όχι τον παγκόσμιο. Οι ανόητοι, ανησυχούν για τις διαμάχες των εθνών, ενώ εγώ τους έχω σε συνεχείς διαμάχες με τους συναδέλφους τους στο ίδιο τους το γραφείο.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αγωνίες, ανασφάλειες, τσακωμοί, εντάσεις στην κάθε τους μέρα. Βρίσκονται σε πόλεμο με τους ανθρώπους που βλέπουν κάθε μέρα, με τους ανθρώπους που ζουν κάτω από την ίδια στέγη. Ακόμα και με τον άνθρωπο που μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι. Και μια που το” φερε η κουβέντα, έχεις προσέξει πόσο έχω αλλάξει το ποιοι μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι στις μέρες μας;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είμαι πραγματικά περήφανος γι” αυτό. Βλέπεις, αυτά που δείχνει η τηλεόραση είναι ο περισπασμός. Το Βιβλίο σου λέει «ν” αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου». Δεν λέει ν” αγαπάς «τα άλλα έθνη». Εγώ τους κάνω να μισούν τόσο τον πλησίον τους όσο και τα άλλα έθνη. Καλά, είμαι φοβερός!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά γιατί προκαλείς όλες αυτές τις καταστροφές;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έχεις πατήσει ποτέ ζουζούνι; Δεν σου λέω ένα κουνούπι που μπορεί να σε τσιμπούσε ή ένα έντομο όπως η μέλισσα ή η σφήκα, αλλά ένα έντομο που δεν θα μπορούσε να σου κάνει ποτέ κακό. Και το σκότωσες μόνο γιατί είχε πλάκα.</span><br /><span style="font-size:12pt;">…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λοιπόν; Πάτησες ποτέ ένα ζουζούνι για να σπάσεις πλάκα; Ε, το” κανες ποτέ σου;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Φαντάζομαι πως ναι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λοιπόν, πολλαπλασίασε αυτή την ευχαρίστηση επί εκατομμύρια φορές. Μου αρέσει να συνθλίβω ζωές, ελπίδες, όνειρα, τη χαρά, την ειρήνη, την ευτυχία, την υγεία, την προκοπή και την αρμονία. Απλώς μου αρέσει πάρα πολύ! Έντομα. Έτσι σας βλέπω όλους. Αβοήθητα έντομα που θέλω να πολτοποιήσω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα με αφήσεις να φύγω από εδώ, για να πω στους ανθρώπους τα σχέδιά σου; Γιατί εάν σε εκθέσω, οι άνθρωποι θα σε πάρουν πιο σοβαρά και θα σε προσέχουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν έχω σκοπό να σε σταματήσω. Δεν μπορείς να με βλάψεις ούτε εμένα ούτε τα σχέδιά μου. Έχω εκτεθεί στους ανθρώπους από την πολύ αρχή και το λέει και το Βιβλίο σου. Επιπλέον εάν διαβάζεις το Βιβλίο σου και εάν στ” αλήθεια δεν είσαι δικός μου, τότε θα ξέρεις ότι δεν μπορώ να σε σταματήσω. Έχω εξουσία επάνω σους δικούς μου, αλλά όχι στους δικούς Του.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εγώ δεν είμαι τίποτα παραπάνω από ένας διαβολέας. Από εκεί βγαίνει και το όνομά μου. Ο διάβολος, αυτό είμαι. Οι άνθρωποι πάντα γνώριζαν τη φύση μου. 142.314.762 διέπραξαν μοιχεία φέτος. Όλοι εκτός από τρεις ήξεραν ότι είναι λάθος. Λοιπόν ξεκίνα. Πήγαινε πες τους τα και δες τι καλό θα βγει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ήδη το ξέρουν μέσα στις καρδιές τους τι είναι κακό και τι καλό. Ο «Άλλος» έγραψε τις εντολές Του στις καρδιές τους. Εγώ απλώς έβαλα και λίγο από τον εαυτό μου μέσα. Σας κρατάω στο χέρι μου εσάς τους ανθρώπους και δεν σας αφήνω εύκολα. Αλλά από την άλλη, οι περισσότεροι από σας δεν θέλουν οι ίδιοι να με αφήσουν. Στο είπα είμαι πολύ καλός σε αυτό που κάνω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και τι γίνεται με τον Ιησού; Αυτόν δεν Τον φοβάσαι;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί να Τον φοβάμαι; Κοίτα το σκορ. Ακόμη και Κείνος το είπε: «επειδή, πλατιά είναι η πύλη, και ευρύχωρος ο δρόμος που φέρνει στην απώλεια (η απώλεια, είμαι εγώ) και πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν μέσα απ” αυτή. Επειδή, στενή είναι η πύλη, και θλιμμένος ο δρόμος που φέρνει στη ζωή (η ζωή, είναι Εκείνος), και λίγοι είναι αυτοί που τη βρίσκουν.» Πρόσεξε ότι λέει πως πολλοί θα μπουν στο δικό μου δρόμο, αλλά μόνο λίγοι θα βρουν το δικό Του. Και να σου πω κάτι;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μη νομίσεις ότι όλοι όσοι βρίσκουν το δρόμο Του μπαίνουν σ” αυτόν ή μένουν . Έχω πολλούς από αυτούς να στέκονται στην πόρτα. Γνωρίζοντας το σωστό δρόμο, αλλά ακόμα αναποφάσιστοι και παγιδευμένοι και χωρίς να θέλουν να εγκαταλείψουν τις απάτες μου. Ναι, κρατάω αρκετούς σε αυτή την κατάσταση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βλέπεις, άλλο να τον βρεις το δρόμο και άλλο να τον πάρεις. Και όταν υπολογίσεις το σκορ, έχεις: Έναν ευρύχωρο δρόμο που οδηγεί σε μένα. Αυτό είναι το ισοδύναμο ενός αυτοκινητόδρομου οχτώ λωρίδων κυκλοφορίας σε ώρα αιχμής. Και έναν στενό και θλιμμένο δρόμο που οδηγεί σε Κείνον. Αυτό είναι το ισοδύναμο ενός μικρού μονοπατιού πάνω σε ένα βουνό, που το παίρνει κάποιος ταξιδιώτης καμιά φορά. Άρα γιατί να Τον φοβάμαι;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ναι, αλλά στο τέλος θα καταστραφείς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και λοιπόν; Θα έχω βασιλέψει για χιλιάδες χρόνια και θα πάρω τους περισσότερους από σας μαζί μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν έχεις καθόλου έλεος;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το έλεος δεν είναι αντικείμενό μου. Ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι. Είναι δικό Του γνώρισμα μόνο. Το αντικείμενο το δικό μου είναι η πλάνη, το ψέμα ότι θα λύσω τα προβλήματά σας και θα σας φέρω την ευτυχία. Αυτή η απάτη αποδίδει εδώ και χιλιάδες χρόνια και η επιτυχία της δε μειώνεται. Δελεάζω εσάς τους μικρούς και αδύναμους ανθρώπους με όλα τα υλικά πράγματα αυτού του κόσμου. Υλικά που σαπίζουν και εξαφανίζονται. Και εσείς οι ανόητοι συνεχίζετε να τα αγαπάτε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα σε εκθέσω σε χιλιάδες ανθρώπους! Θα τους εξηγήσω ποιος είσαι στ” αλήθεια! Θα τους κάνω να καταλάβουν!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα το διηγηθείς αυτό σε χιλιάδες, ίσως και σε εκατομμύρια ανθρώπους. Αλλά θα σου πω εγώ τι θα γίνει. Θα το ευχαριστηθούν. Κάποιοι θα πουν «Αμήν», κάποιοι θα το πουν και σε άλλους, αλλά δεν θα αλλάξουν. Για κάθε 3422 δικούς μου που θ” ακούσουν αυτά που είπαμε σήμερα, μόνο ΕΝΑΣ θ” αλλάξει. Μόνο ΕΝΑΣ. Ανόητε! Μόνο ο ένας θ” αλλάξει. Τους άλλους θα τους κρατήσω εγώ. Και επίσης από την εμπειρία μου ξέρω, ότι και σας έχω και σας κρατάω, τους περισσότερους από σας. ΕΝΑΣ στους 3422! Εγώ θα κρατήσω τους 3421! Τι έχεις να πεις γι” αυτό;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Ιησούς Χριστός σου έχει ήδη δώσει την απάντηση:«Σας λέω ότι έτσι θα είναι χαρά στον ουρανό για έναν αμαρτωλό που μετανοεί, περισσότερο παρά για 99 δίκαιους, που δεν έχουν ανάγκη μετάνοιας.» (Λουκάς ιε΄ 7).</span></p></div>Το ξερό Αντίδωρο: Mια αληθινή ιστορίαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/antidoro2020-05-02T20:29:51.000Z2020-05-02T20:29:51.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4664333498?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Το ξερό Αντίδωρο: Mια αληθινή ιστορία...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αντίδωρο: Η ιστορία, που θα σας αφηγηθώ είναι πέρα για πέρα αληθινή, όσα απίστευτα στοιχεία και αν έχει. Συνέβη στις αρχές Δεκέμβρη 2007.<br />Οι έννοιες και οι φροντίδες της καθημερινότητας με είχαν καταβάλει εκείνο τον καιρό και ιδιαίτερα κάποιες οικογενειακές υποθέσεις μου είχαν προκαλέσει μεγάλη στεναχώρια. Τέλος πάντων σκεφτόμουν, τα έχει αυτά η ζωή. Αυτό, όμως, που ένοιωσα εκείνο το πρωί ήταν για μένα -έτσι σκεφτόμουν τότε- τελειωτικό.<br /></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από την προηγούμενη είχα κάποιες εκκρεμότητες να φέρω σε πέρας και μάλιστα οικονομικές, που με είχαν στενοχωρήσει και με είχαν αγχώσει πολύ. Είχα πάει στο ταμείο των υπαλλήλων της υπηρεσίας που εργάζομαι και είχα εισπράξει το ποσό ενός δανείου 20.000 ευρώ, προκειμένου να εξοφλήσω την τράπεζα η οποία μας έβγαλε το εξοχικό σπίτι σε πλειστηριασμό και προχώρησε σε κατάσχεση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ήμουν πολύ στεναχωρημένη, γιατί αυτό το σπίτι είχε φτιαχτεί με πολύ μόχθο και κάθε καλοκαίρι πηγαίναμε με τα παιδιά εκεί για διακοπές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν ήθελα με κανένα τρόπο να το χάσω, αν και οικονομικά ήμουν σε πολύ δύσκολη κατάσταση, αφού βασιζόμουν μόνο στο μισθό μου. Τέλος πάντων ζήτησα από την υπηρεσία δάνειο, για το οποίο μου κρατάνε κάθε μήνα 250 ευρώ από το μισθό.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μόλις το εισέπραξα σε μετρητά πήγα στην τράπεζα και έστειλα 6.000 ευρώ σε έναν θείο, που είχε καταβάλει εγγύηση για να μη γίνει η κατάσχεση και τα υπόλοιπα 14.000 θα τα έβαζα σε λογαριασμό της τράπεζας, τον οποίο όμως δεν είχα και έπρεπε να τηλεφωνήσω να μου τον πουν. Και ώσπου να τελειώσω με όλα αυτά η τράπεζα έκλεισε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι σκέφθηκα να αφήσω τα χρήματα, μαζί με όλα τα χαρτιά, όπως ήταν,μέσα στο αυτοκίνητό μου, στο τσεπάκι της πόρτας του οδηγού. Εκεί ποιός να τα πειράξει. Άλλωστε πρωί-πρωί θα πήγαινα να τα καταθέσω. Ποτέ δεν είχα χάσει κάτι από το αυτοκίνητο. Μάλιστα τα έβαλα σε ένα φάκελο από αυτούς των δημοσίων υπηρεσιών καθώς τους φύλαγα, όταν η ταμίας μας πλήρωνε και μας έβαζε τα χρήματα στο φάκελο.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εγώ πάντα της γκρίνιαζα γι’ αυτό ότι ο τρόπος αυτός είναι απαρχαιωμένος, αλλά εκείνη εξακολουθούσε το σύστημά της. Έτσι κρατούσα τους φακέλους κι όλο και κάπου μου χρησίμευαν. Ίσως σας κουράζω με λεπτομέρειες αλλά θα δείτε παρακάτω γιατί σας τις αναφέρω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνο το πρωί λοιπόν ξεκίνησα να πάω στη τράπεζα για την κατάθεση των χρημάτων. Το αυτοκίνητο, ενώ συνήθως το παρκάρω στην πυλωτή της πολυκατοικίας, εκείνο το βράδυ το είχα παρκάρει λίγο παραπέρα από το σπίτι, γιατί κάποιος μου είχε πιάσει το πάρκιν. Πηγαίνω εκεί που το είχα παρκάρει, πολύ κοντά στο σπίτι και σε σίγουρο μέρος, αλλά το αυτοκίνητο πουθενά. Κοπήκανε τα πόδια μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν ήταν δυνατόν. Στη γειτονιά. Λίγα μέτρα από το σπίτι. Ποτέ κανείς δεν είχε παραπονεθεί για κλοπές. Είμαστε ήσυχη γειτονιά. Κόντεψα να τρελαθώ. Δεν ήταν μόνο το αυτοκίνητο που έχασα, κι αν το εύρισκα και πως θα το εύρισκα, και πως θα πηγαίνω στη δουλειά και πως θα πηγαίνει ο γιος μου στο σχολείο που τον πήγαινα εγώ κάθε πρωί, δεν ήταν που δεν είχα καθόλου χρήματα να αγοράσω άλλο, ήταν ότι είχα μέσα και τις 14.000 ευρώ. Πήγα να τρελαθώ πραγματικά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και εκτός αυτού και το σπίτι θα έχανα, αφού δεν πρόλαβα να στείλω τα χρήματα στην τράπεζα. Και το αυτοκίνητο και τα χρήματα, αλλά και θα μου κρατούσαν κι από τον μισθό μου 250 ευρώ το μήνα γι’ αυτό το δάνειο. Τρελάθηκα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ένοιωσα δύσπνοια, κιτρίνισα. Γύρισα στο σπίτι και κάθισα μουδιασμένη. Τώρα τι να κάνω. Παίρνω αμέσως το 100 και καταγγέλλω τη κλοπή. -Τι να σας πω κυρία μου, μου λέει στην άλλη άκρη της γραμμής ο αστυνομικός, στην Αθήνα κάθε μέρα κλέβονται 100 αυτοκίνητα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα δώσουμε τα στοιχεία στα περιπολικά κι αν τύχει και πέσουμε επάνω.. αν είστε τυχερή… πηγαίνετε και στο αστυνομικό τμήμα να κάνετε και μήνυση κατά αγνώστων. Όλα μαύρα…Πηγαίνω στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής μου, κι εκεί τα ίδια.Εκεί ένα παιδί, νέος αστυνομικός, μου φέρνει ένα μπουκαλάκι νερό -πως θα με είδε το παιδί- και μου λέει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Ηρεμήστε μπορεί και να το βρείτε…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γυρίζω σπίτι και περιμένω…Στη στιγμή άρχισα να σκέφτομαι τα γεγονότα. Πως συνέβη αυτό, γιατί συνέβη αυτό, γιατί ο Θεός να μου δώσει αυτή τη δοκιμασία…Εκεί μου ήρθε τότε στο νου μια κουβέντα, που μου είχε πει ένα σεβάσμιος γέροντας κάποτε, που πήγα κοντά του να εξομολογηθώ. Ήμουν τότε πολύ στενοχωρημένη και ανήσυχη για τα παιδιά μου, για τη ζωή μου…έκλαιγα, μιλούσα κι έκλαιγα…τότε μου λέει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Μην κλαις. Ο Θεός μας δίνει τις δοκιμασίες για κάποιο λόγο. Είναι, όμως, πατέρας μας και αγαπάει τα παιδιά του. Το καλό μας θέλει. Πρέπει να του έχουμε εμπιστοσύνη. Για κάποιο λόγο μας τα στέλνει όλα τούτα. Μην κλαις. Είναι αμαρτία, γιατί δείχνεις ότι δεν τον εμπιστεύεσαι…Να κάνεις την προσευχή σου και να αφήνεσαι με εμπιστοσύνη στο θέλημά του.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εγώ, όμως, είμαι ένας άνθρωπος κοσμικός. Ψάχνω βέβαια τα πνευματικά μονοπάτια, αλλά πολύ μικρή είναι η πίστη μου. Θυμήθηκα τα λόγια τούτα του γέροντα και σκέφτηκα ξανά τα γεγονότα κάτω από άλλη ματιά. Για ποιό λόγο γίνονται όλα, για κάποιο λόγο μας στέλνει ο Θεός τις δοκιμασίες. Για λίγο όμως, γιατί ξανά με κυρίευσε η απελπισία, αλλά πάλι ξανασκέφτηκα τα λόγια του γέροντα..</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και τότε ξαφνικά θυμήθηκα ότι μου είχε δώσει μια προσευχή να διαβάζω στα δύσκολα αλλά… και στα εύκολα μου είχε πει. Έψαξα πού την είχα καταχωνιάσει εδώ και τόσα χρόνια -θα είχαν περάσει 8-9 χρόνια από τότε. Τη βρήκα όμως, δεν την είχα πετάξει. Την διάβασα πολλές φορές. Ήταν η προσευχή των πατέρων της Όπτινα. Σε λίγο ξαναπήρα τηλέφωνο το 100. Τίποτα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το αστυνομικό τμήμα τίποτα. Ήρθε μεσημέρι. Γύρισαν τα παιδιά από τα σχολεία τους. Του είπα τα καθέκαστα. Στεναχωρέθηκαν πολύ. Εγώ μουδιασμένη, αλλά κάπου άρχισα να σκέφτομαι ότι πρέπει να αποδέχομαι αυτά που μου τυχαίνουν στην ζωή. Να έχω εμπιστοσύνη στο Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μάλλον, όμως, το ’κανα και αναγκαστικά, αφού δεν μπορούσα να κάνω και τίποτε άλλο. Όμως αυτή η κουβέντα του γέροντα όλο και μεγάλωνε στο μυαλό μου…Όλα γίνονται για κάποιο σκοπό…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όλα γίνονται για κάποιο σκοπό. Άρα πρέπει να σκεφτώ ποιός είναι ο σκοπός, είπα εγώ στον εαυτό μου, αφού αυτή είναι η πάγια τακτική μου, όλα να τα εξηγώ. Έλα, όμως, που ορισμένα είναι πάνω από τη δύναμη του νου μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι πέρασε η μέρα. Κάνοντας τηλεφωνήματα, αγωνιώντας, ξανακάνοντας προσευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κατά τις 11:30 η ώρα το βράδυ ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Κυρία μου είμαστε από το αστυνομικό τμήμα Κάτω Πατησίων. Έχετε ένα αυτοκίνητο άσπρο, τάδε μάρκα με τάδε νούμερα. Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ναι. Τι έγινε• Έχουμε εδώ δυο άτομα που είχαν το αυτοκίνητό σας• τους σταματήσαμε για έλεγχο και βρήκαμε το δίπλωμα και τα χαρτιά σας. Ελάτε αμέσως.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτρεξα κατευθείαν εκεί. Ήταν δυο νεαροί -όχι κακά παιδιά- με σκυμμένο το κεφάλι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κυρία μου, μου λέει ο διοικητής τι είχατε στο αυτοκίνητό σας εκτός από τα χαρτιά σας; Χρήματα κύριε διοικητά. Πόσα; 14.000 ευρώ. Καλά κυρία μου, αφήνουμε τόσα λεφτά στο αυτοκίνητο; Τι να του πω δίκιο είχε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βγάζει τότε από το συρτάρι του ένα φάκελο, τον φάκελο της υπηρεσίας μου, που είχα βάλει μέσα τα χρήματα και μου λέει. Μετρήστε τα. Κοπήκανε τα πόδια μου. Μα ήταν δυνατόν; Αρχίζω και μετράω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα χρήματα ήταν όλα εκεί δεν έλειπε ούτε ένα ευρώ. Δεν είναι δυνατόν λέω. Πως έγινε αυτό; Ρωτάει τότε ο διοικητής τους νεαρούς. Τι έγινε παιδιά; Πως και δεν πειράξατε τα χρήματα; Δεν τα βρήκατε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όχι απαντάει ο ένας. Δηλαδή βρήκαμε τον φάκελο, αλλά δεν τον ανοίξαμε. Γιατί τους ρωτά ο αστυνομικός. Να καθώς ψάχναμε το αυτοκίνητο, στο ντουλαπάκι μπροστά, του συνοδηγού βρήκαμε τα διπλώματα της κυρίας και των παιδιών της, την άδεια του αυτοκινήτου και βρήκαμε κι έναν φάκελο ίδιο που είχε μέσα ένα κομμάτι ψωμί από την εκκλησία, ξερό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Αντίδωρο το λένε , του λέει ο άλλος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Ναι αντίδωρο. Ε, και καθώς ψάχναμε βρήκαμε στο τσεπάκι στο πλάι του αυτοκινήτου και αυτό τον φάκελο και είπαμε ότι αντίδωρο θα ’χει πάλι μέσα αυτή, όπως είχε στο άλλο. Φαίνεται ότι θα ’ναι καμιά θρήσκα… Και έτσι δεν ανοίξαμε τον φάκελο..</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μείναμε όλοι άφωνοι. Μαζεύτηκαν όλοι οι αστυνομικοί γύρω-γύρω και κοιτούσαν παραξενεμένοι. Κανείς δε μιλούσε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν θα σας κουράσω με άλλες λεπτομέρειες. Σε λίγο ήρθαν οι γονείς τους -καλοί άνθρωποι- απέσυρα τη μήνυση και γύρισα σπίτι. Εκεί έγινε πάλι άλλο σκηνικό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα παιδιά μου δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι το αυτοκίνητο βρέθηκε άθικτο, μόνο η βενζίνη είχε τελειώσει, και τα χρήματα όλα. Ήταν συγκλονιστικό. Δηλαδή ένα μικρό κομματάκι αντίδωρο μπόρεσε να ανατρέψει μια σειρά γεγονότων. Γιατί, αν είχαν βρει τα χρήματα, σίγουρα τα πράγματα θα έβαιναν αλλιώς.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και πότε το είχα βάλει εκεί το αντίδωρο ούτε που θυμόμουν. Εκείνο το ντουλαπάκι σπάνια το ανοίγω. Και το αντίδωρο θα το είχα από το καλοκαίρι ίσως, που πηγαίνω καμιά φορά σε κάποιο προσκύνημα. Αλλά πάλι πως το έβαλα μέσα στο φάκελο. Ούτε που μπορώ να θυμηθώ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σημασία βέβαια έχει πως το γεγονός αυτό με έκανε να βλέπω τη ζωή αλλιώς. Να βλέπω με σεβασμό το καθετί και να αποδέχομαι με σεβασμό σχεδόν με ευγνωμοσύνη ακόμα και τα άσχημα, που μου συμβαίνουν στη ζωή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το περιστατικό έγινε αιτία να επηρεαστούν αρκετοί άνθρωποι. Πρώτη εγώ. Μετά τα παιδιά μου, που συνήθως με κοντράρουν πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα, τώρα όλο και συζητούν θέματα πνευματικά και ο μικρός -τελειόφοιτος λυκείου- εφέτος για πρώτη φορά νήστεψε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό τον καιρό συμμετέχω σε κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα και επειδή εκείνη την ημέρα δεν πήγα στο μάθημα εξήγησα στον καθηγητή μου τι είχε συμβεί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Την άλλη μέρα, όταν του είπα την συνέχεια, κούνησε σκεφτικός το κεφάλι και με παρότρυνε να πάω να κοινωνήσω, πράγμα που έκανα καθώς πλησίαζε η γιορτή του αγίου Νικολάου. Περιττό να πω ότι ανέφερε το γεγονός σε όλο το τμήμα και έμειναν να με κοιτάζουν όλοι κατάπληκτοι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η μητέρα του ενός από τα παιδιά, που είχαν πάρει το αυτοκίνητό μου τηλεφώνησε λίγο μετά τα Χριστούγεννα και μου είπε πως ο γιος της τής ζήτησε να νηστέψει και να πάει να κοινωνήσει, γιατί του έκανε λέει μεγάλη εντύπωση το γεγονός με το αντίδωρο και το ότι δεν είχε συνέπειες η κακή του αυτή πράξη για την οποία και είχε μετανιώσει πικρά…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι συνάδελφοι στη δουλειά άκουσαν το γεγονός, ορισμένοι μπορεί να το ξέχασαν, ορισμένοι, όμως, που και μου το θυμίζουν και συχνά κουβεντιάζουμε για το αν υπάρχουν δυνάμεις πάνω από μας, που ρυθμίζουν τις ζωές μας. Και ακόμα η διήγηση του γεγονότος αυτού με έκανε να έρθω κοντά με μια φίλη, που με βοηθά να βαδίσω στον δρόμο τον πνευματικό με όλο και πιο σίγουρα βήματα. Τη λένε Αγγελική.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα λόγια αυτά του γέροντα, τα λόγια της προσευχής, τα θυμάμαι πάντα στα δύσκολα, αλλά και στα εύκολα. Αυτή η προσευχή τυπώθηκε στο νου και στην καρδιά μου και τη ψιθυρίζω από τότε συχνά, σχεδόν κάθε μέρα…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Κύριε…Στις απρόοπτες καταστάσεις μη μ’ αφήσεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από σένα… Δίδαξε με να δέχομαι με ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις εσύ…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κύριε, δος μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόπο της ημέρας αυτής σε όλη τη διάρκειά της. Καθοδήγησε τη θέλησή μου και δίδαξε με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και ν’ αγαπώ. ΑΜΗΝ».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και μέσα στο τρέξιμο της καθημερινότητας δεν βάζει ο νους του ανθρώπου τι μπορεί να του ξημερώσει και τι πράγματα μπορεί να του συμβούν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«ΕΝΟΡΙΑΚΑ ΝΕΑ» Αγίου Γεωργίου Διονύσου Αττικής</em></span></p>
<div class="google-auto-placed ap_container"> </div></div>Βρέθηκε πορτραίτο του Χριστού ηλικίας 1.500 χρόνων (ΦΩΤΟ)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/1-5002020-04-30T18:59:16.000Z2020-04-30T18:59:16.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4594983259?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Βρέθηκε πορτραίτο του Χριστού ηλικίας 1.500 χρόνων...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Χριστός: Η ανακάλυψη έγινε σε μία εγκαταλελειμμένη Βυζαντινή εκκλησία σε έρημο του Ισραήλ.</em><br />Ένα από τα πιο παλιά πορτρέτα του Ιησού Χριστού φαίνεται πως ανακάλυψαν ερευνητές σε μία εγκαταλελειμμένη Βυζαντινή εκκλησία του Ισραήλ.<br /></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η εξέταση του τοίχου στην έρημο Νεγκέβ, στον οποίο υπήρχαν υποψίες ό,τι είχε βρεθεί κάτι σημαντικό, είχε ξεκινήσει από το 1920, όμως δεν υπήρχαν τα κατάλληλα μέσα, προκειμένου να αποκαλυφθεί το περιεχόμενό του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><img src="https://ieramonopatia.gr/wp-content/uploads/2020/04/6179420-6389471-image-a-38_1542210114240.jpg" width="829" height="752" alt="6179420-6389471-image-a-38_1542210114240.jpg" /></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σχεδόν 100 χρόνια μετά όμως, οι ειδικοί φαίνεται να καταλήγουν στο συμπέρασμα πως πρόκειται για μία ζωγραφιά του Ιησού Χριστού που έγινε τον 6ο αιώνα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><img src="https://ieramonopatia.gr/wp-content/uploads/2020/04/456.jpg" width="904" height="301" alt="456.jpg" /></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην αναφορά τους όμως για το περιοδικό «Antiquity» οι ερευνητές αναφέρουν: «Το πρόσωπο του Χριστού σε αυτή την ζωγραφιά αποτελεί σημαντική ανακάλυψη.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόκειται για ένα εικονογραφικό σχέδιο του Ιησού με κοντά μαλλιά, όπως είναι ευρέως διαδεδομένο στην Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και την Συρία».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><img src="https://ieramonopatia.gr/wp-content/uploads/2020/04/67567456.jpg" width="808" height="606" alt="67567456.jpg" /></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η σιγουριά τους για την ταυτότητα του προσώπου που απεικονίζεται, πηγάζει από το γεγονός οτι πρόκειται για θρησκευτική εικονογραφία που χρησιμοποιείται από την ορθόδοξη εκκλησία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πηγή: <a href="https://ieramonopatia.gr/psyxofeli/vrethike-portraito-toy-iisoy-christoy-ilikias-1-500-chronon-foto/" target="_blank">ieramonopatia.gr</a></strong></em></span></p></div>Πως ήταν εμφανισιακά η Παναγία;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/--panagia2020-04-28T13:11:35.000Z2020-04-28T13:11:35.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4537565407?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πως ήταν εμφανισιακά η Παναγία; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><em>Παναγία: Η Παναγία, η Κυρία Θεοτόκος κατά τον έξω χαρακτήρα και το ήθος του σώματος ήταν σεμνή και σεβάσμια, μιλώντας μόνο όταν ήταν απαραίτητο. Πώς ήταν, όμως, η εμφάνιση της Παναγίας;</em></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ήτο ογλήγορος εις το υπακούειν και ευπροσήγορος, ετίμα όλους και επροσκύνει, είχε το μέγεθος του σώματος μέσον και σύμμετρον, δεν επαρουσιάζετο εις κάθε άνθρωπον, ήτο μακράν από τόν γέλωτα και έξω από κάθε ταραχήν και θυμόν», σύμφωνα με κείμενα της εκκλησιαστικής μας παράδοσης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τώρα ως προς τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του προσώπου της Παναγίας διαβάζουμε στα κείμενα:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το χρώμα του θεοδόχου Της σώματος ήτο όμοιο με το χρώμα του σιταριού. Είχε ξανθάς τάς τρίχας της κεφαλής, είχεν οφθαλμούς πολλά ωραίους, χρωματισμένους με θείαν σεμνότητα, ωραισμένους με κόρας οξείς και όμοιας με τήν ελαίαν και καλλυνομένας με βλεφαρίδας φαιδροπρεπείς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είχε τα οφρύδια μαύρα, κυκλικώς σχηματισμένα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είχε τήν μύτην ομαλήν και ευθείαν.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα πανάμωμα χείλη Της ήτον ανθηρά, λάμποντα κοσμίως με ερυθρόν χρώμα και γέμοντα από την των λόγων γλυκύτητα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είχε το ιεροπρεπές πρόσωπον ολίγον μακρύ, είχε τάς θεοδόχους χείρας Της μακράς και τούς δακτύλους των χειρών μακρούς με λεπτότητα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ήτο ανυπερήφανος και είχε ταπείνωσιν υπερβάλλουσαν, εφόρει ρούχα φυσικώς χρωματισμένα, καθώς δηλούται από το άγιον μαφόριον, αυτόχροον υπάρχον.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και δια να ειπούμεν καθολικώς, η Κυρία Θεοτόκος ήτο κατά τα εξωτερικά μέλη του σώματος γεμάτη τόση θείαν χάριν και σεβασμιότητα, ώστε όπου όστις έβλεπεν Αυτήν, ελάμβανε εις την ψυχήν του κάποιον φόβον και ευλάβειαν και χωρίς να Τήν ηξεύρη προτύτερα, εγνώριζεν από μόνον τόν εξωτερικόν χαρακτήρα Της ότι Αύτη αληθώς εστί Μήτηρ Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και ο Αρεοπαγίτης θείος Διονύσιος, από την πολλήν αγάπην που είχε πρός τόν Χριστόν, ακούσας ότι έζη σωματικώς η πανάμωμος Μήτηρ Αυτού, επήγε να Την ιδεί, και λοιπόν βλέπων τήν θείαν θεωρίαν και τήν θαυμάσιαν και βασιλικήν ωραιότητά Της, ίδών δε και τούς Αγγέλους ισταμένους τριγύρω Αυτής και Τήν εδορυφόρουν ως βασίλισσαν, ακούσας δε και τα ουράνια λόγια εκ του αγίου στόματός Της, εξέστη ομολογήσας ότι και μόνος ο σωματικός Αυτής χαρακτήρ και το είδος Της Τήν εμαρτύρουν ως εστί Μήτηρ Θεού κατ΄ άλήθειαν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> Πηγή: <a href="https://ieramonopatia.gr" target="_blank">https://ieramonopatia.gr</a></em></span></p></div>