ωφέλιμα - face-new237.com2024-03-29T12:32:31Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/feed/tag/%CF%89%CF%86%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1Αν έχετε άγχος και διαβάσετε αυτό, θα νιώσετε κάτι μοναδικοhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/agxos2023-02-26T11:00:00.000Z2023-02-26T11:00:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/3678980740?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αν έχετε άγχος και διαβάσετε αυτό, θα νιώσετε κάτι μοναδικο...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άγχος: Αν διαβάζεις τώρα αυτό το μήνυμα, μόλις έλαβες μια διπλή ευλογία! Είδα στον ύπνο μου πως επισκέφθηκα τον Παράδεισο κι ένας άγγελος ανέλαβε να με ξεναγήσει.<br /> Περπατούσαμε δίπλα – δίπλα σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη με αγγέλους. Ο άγγελος οδηγός μου σταμάτησε μπροστά στον πρώτο σταθμό εργασίας και είπε: «Αυτό είναι το Τμήμα Παραλαβής. Εδώ παραλαμβάνουμε όλες τις αιτήσεις που φτάνουν στον Θεό με τη μορφή προσευχής.»Κοίταξα γύρω – γύρω στον χώρο.<em><strong><br /> </strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έσφυζε από κίνηση, με τόσο πολλούς αγγέλους να βγάζουν και να ταξινομούν αιτήσεις γραμμένες σε ογκώδεις στοίβες από χαρτιά και σημειώματα, από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.Μετά, προχωρήσαμε σε έναν μακρύ διάδρομο, μέχρι που φτάσαμε στον δεύτερο σταθμό. Ο άγγελος μού είπε:«Αυτό είναι το Τμήμα Συσκευασίας και Παράδοσης. Εδώ οι χάρες και οι ευχές που έχουν ζητηθεί προωθούνται και παραδίδονται σ’ αυτούς που τις ζήτησαν.»Πρόσεξα και πάλι πόση κίνηση είχε και εδώ. Αμέτρητοι άγγελοι πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας σκληρά, αφού τόσες πολλές επιθυμίες είχαν ζητηθεί και συσκευάζονταν για να παραδοθούν στη γη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τέλος, στην άκρη ενός μακρινού διαδρόμου, σταματήσαμε στην πόρτα ενός πολύ μικρού σταθμού. Προς μεγάλη μου έκπληξη μόνο ένας άγγελος καθόταν εκεί, χωρίς να κάνει ουσιαστικά τίποτα</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Αυτό είναι το Τμήμα των Ευχαριστιών» μου είπε σιγανά ο φίλος άγγελός μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έδειχνε λίγο ντροπιασμένος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πώς γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει δουλειά εδώ;» ρώτησα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Είναι λυπηρό» αναστέναξε ο άγγελος. «Αφού παραλάβουν τις χάρες τους οι άνθρωποι, πολύ λίγοι στέλνουν ευχαριστήρια.»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πώς μπορεί κάποιος να ευχαριστήσει τον Θεό για τις ευλογίες που παρέλαβε;» ρώτησα πάλι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πολύ απλά», απάντησε. «Χρειάζεται μόνο να πεις: ‘Ευχαριστώ Θεέ μου’!»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Και για τι ακριβώς πρέπει να ευχαριστήσουμε;»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Αν έχεις τρόφιμα στο ψυγείο σου, ρούχα στην πλάτη σου, μια στέγη πάνω απ’ το κεφάλι σου και ένα μέρος για να κοιμηθείς, είσαι πλουσιότερος από το 75% αυτού του κόσμου.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν έχεις χρήματα στην τράπεζα, στο πορτοφόλι σου και λίγα κέρματα σ’ ένα πιατάκι, είσαι ανάμεσα στο 8% των ανθρώπων που ευημερούν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί με περισσότερη υγεία από όση αρρώστια, είσαι πιο ευλογημένος από όσους δεν θα επιζήσουν καν ως την αυριανή μέρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν ποτέ δεν βίωσες την εμπειρία του φόβου του πολέμου, της μοναξιάς της φυλακής, της αγωνίας του βασανισμού και της σουβλιάς της πείνας, είσαι μπροστά από 700 εκατομμύρια ανθρώπους αυτής της γης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν μπορείς να προσευχηθείς σε έναν ναό, χωρίς τον φόβο της επίθεσης, της σύλληψης ή της εκτέλεσης. θα σε ζηλεύουν σίγουρα περίπου 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν οι γονείς σου είναι ακόμα ζωντανοί και είναι ακόμα παντρεμένοι μεταξύ τους, είσαι σπάνιος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι σου ψηλά και να χαμογελάς, δεν είσαι ο κανόνας. είσαι η εξαίρεση για όλους όσους ζουν μέσα στην αμφιβολία και στην απόγνωση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">»Και αν διαβάζεις τώρα αυτό το μήνυμα, μόλις έλαβες μια διπλή ευλογία, πρώτον γιατί σου το έστειλε κάποιος που σ’ αγαπάει και δεύτερον γιατί είσαι πιο τυχερός από 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους, που δεν ξέρουν καν να διαβάζουν.»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Κατάλαβα. Και τώρα τι κάνω; Πώς μπορώ να αρχίσω;»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Να πεις καλημέρα» μου χαμογέλασε ο άγγελός μου, «να μετρήσεις τις ευλογίες σου και να περάσεις αυτό το μήνυμα και σε άλλους ανθρώπους, για να τους θυμίσεις πόσο ευλογημένοι είναι.»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να περάσεις αυτό το μήνυμα και σε άλλους ανθρώπους, για να τους θυμίσεις πόσο ευλογημένοι είναι.»</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">.</span></p></div>Αν είσαι απελπισμένος, διάβασε αυτό!https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/diabase2023-02-26T09:00:00.000Z2023-02-26T09:00:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4544292143?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν είσαι απελπισμένος, διάβασε αυτό! ...</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Απελπισία: Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι. Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά.<br /> </span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό. Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε. Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!! Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ηθικό δίδαγμα: Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα. Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτή η ιστορία θα μπορούσε να αναφέρεται ακριβώς και στην χώρα μας. Κάποιοι Ευρωπαίοι εταίροι μας προσπαθούν να μας θάψουν. Πρέπει να βρούμε τρόπους να το εκμεταλλευτούμε όπως ο γάιδαρος.</span></p></div>Μία γυναίκα που μοιάζει με την Παναγίαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/gynaika2023-02-26T07:00:00.000Z2023-02-26T07:00:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4629440870?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μία γυναίκα που μοιάζει με την</strong></em><strong> Πα</strong><em><strong>ναγία...</strong> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γερόντισσα Μακρίνα: Σήμερα ήρθε ένας κύριος πού μόλις μπήκε μέσα στο Μοναστήρι, είπα: «Αύτός ό άνθρωπος κάτι καλό έχει μέσα στήν ψυχή του». Δέν ξέρω, μιά άλλοίωσι ήρθε μέσα στήν ψυχή μου. Είχε ένα προσωπάκι πού έλαμπε.<br /> Πριν έρθη στο αρχονταρίκι, μιλούσα μέ λαϊκούς γιά τήν προσευχή, τί δύναμι έχει ή προσευχή καί τί σοβαρό είναι όταν ό άνθρωπος προσέχη στο θέμα τής ψυχής.<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όχι προσευχή νά τελειώσουμε μόνο τα κομποσχοίνια μας -και αυτό βέβαια τό δέχεται- άλλα να νοιώσουμε τον Δεσπότη μας Χριστό, νά Τον νοιώσουμε στην καρδιά μας, αύτή είναι πραγματική προσευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καθώς λοιπόν συζητούσαμε τί είναι ή προσευχή, ό άνθρωπος αύτός άκούγοντας προσευχή, μέσα του αλλοιώθηκε. Τό πρόσωπό του έλαμψε περισσότερο- είδα σάν μία ακτίνα στο πρόσωπό του, καί μου είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Γερόντισσα, μπορώ νά σάς μιλήσω;». «Ευχαρίστως, νά μου μιλήσετε», είπα. «Έγώ ήμουν δέκα χρόνων παιδάκι- ή μητέρα μου ήταν εύσεβεστάτη, πολύ άγια γυναίκα, τέτοια άκρίβεια πού είχε στή ζωή της, σάν νά ήταν μία κατά κόσμον μοναχή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καί αν δεν ζούσε στο Μοναστήρι, πολιτευόταν σάν νά ήταν μοναχή- τόσο ευλάβεια είχε. Καί μου λέει μιά μέρα: “Παιδάκι μου, νά πάμε στον Εσπερινό, νά πάμε στήν εκκλησία νά άνάψουμε ένα κεράκι;”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">“Νά πάμε, μαννούλα”. Αφού φθάσαμε, μόλις μπήκαμε στήν έκκλησία, σάν νά μέ τράβηξε μία δύναμι στο παγκάρι. Καί βλέπω μία πανύψηλη μοναχή μέ κάλυμμα πού είχε ένα κόκκινο σταυρό. Έγώ Τήν κοίταζα, αύτή μέ κοίταζε- ή μητέρα πήγε νά προσκυνήση τις εικόνες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάτι άνεξήγητο μέ τραβούσε νά Τήν κοιτάζω όλο καί περισσότερο. Αμα τό σκεφτώ σαλεύεται ό νους μου. Τέτοια ομορφιά, τέτοια ώραία μορφή, τέτοιο κάλλος, άστραφτε τό πρόσωπό Της- κι έγώ Τήν κοίταζα καί Αύτή μέ κοίταζε καί μου χαμογελούσε καί έγώ Τήν κοίταζα, Τήν κοίταζα καί δεν Τήν χόρταινα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ελαμπε τό πρόσωπό Της! Κι αύτή ή άκτινοβολία πού έλαμπι στο πρόσωπό Της ήρθε στήν καρδιά μου. “Μαμά, μαμά, μαμά!”, φώναξα εκείνη τήν ώρα. “Τί είναι παιδάκι μου, τί έπαθες;”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">“Μία γυναίκα πού μοιάζει μέ τήν Παναγία κάθεται εδώ στο παγκάρι”. Καί μέ ρωτάει: «Πού είναι, παιδί μου; Πού είναι, παιδάκι μου;”, δέν τήν έβλεπε ή μητέρα μου. “Νά καλέ μαμά, εδώ στο παγκάρι, δέν Τήν βλέπεις; Κοίταξε τί άνάστημα, τί όμορφη πού είναι, πολύ ωραία, λάμπει, μαμά, λάμπει!”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η γυναίκα αύτή, μόλις φώναξα, βάδισε σιγά-σιγά, άνοιξε τήν Ωραία Πύλη καί μπήκε μέσα στο Ιερό. Αυτό δέν μπορώ νά τό ξεχάσω, όπου πάω κι όπου σταθώ, αύτό τό πρόσωπο βλέπω μπροστά μου.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι άπό τότε άρχισα νά κάνω τήν Παράκλησι τής Παναγίας. Πολύ τήν αγαπώ. Τέτοια αγάπη πού έχω στήν Παναγία, Γερόντισσα, μά δέν λέγεται».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«’Έ, είπα, αφού Τήν αγαπάς νά εύχεσαι καί γιά μένα». «Πολύ Τήν άγαπάω. Αλήθεια, δέν μπορώ νά σάς τό περιγράφω». Καί τού είπα: «Αφού τόσο Τήν άγαπάς άντί γιά μία φορά, τρεις φορές τήν ήμέρα νά Τής κάνης Παράκλησι».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ναί; μέ ρώτησε, μπορώ;». «Πώς δέν μπορείς, τού απάντησα, τρεις φορές τήν ήμέρα Παράκλησι νά κάνης». Τί μεγαλείο, τί πίστι πού έχουμε!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σκεφτείτε, αφού καί τώρα πού είναι μεγάλος άνθρωπος, Τήν βλέπει μπροστά του, μετά άπό τόσα χρόνια! Δέν μπορεί νά τού φύγη αύτή ή μορφή! Καί λέω, γιά κοίταξε τί κάνει ό Θεός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τί εμφυτεύτηκε στήν ψυχή αυτού τού άνθρώπου άπό τήν παιδική του ήλικία. Κι όταν τά διηγείτο άστραφτε τό πρόσωπό του, κι έβλεπες τό θειο χορτασμό στήν καρδιά του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έμεινα άναλογιζομένη τί μπορεί νά συναντήση κανείς σ’ ένα κοσμικό άνθρωπο! Τα ματάκια του μέσα δάκρυζαν αφού μου ήρθε μέσα στην ψυχή μου ένα άλλο πράγμα- τόσο πολύ άντανάκλασε ή Χάρις τής Παναγίας μέσα στήν ψυχή μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τόση ευλάβεια αίσθάνθηκα, τόσο πολύ αλλοιώθηκα, πού, κατά κάποιον τρόπο, ή ψυχή μου ήθελε νά τον άγκαλιάση. Και ήθελα νά καταλήξω, τί ωραίο πράγμα ή Κυρία Θεοτόκος νά παρουσιάζεται σέ ώρισμένους άνθρώπους, γιά νά μάς δείξη τά μεγαλεία πού έχει ετοιμάσει ό Θεός στον ούρανό καί τήν άγάπη πού έχει προς έμάς! Τί σπουδαίο, πολύ σπουδαίο!</span></p>
<p> </p></div>Tο μεσονύκτιο μιλά o Θεός στον άνθρωποhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/aimilios2023-02-25T21:30:00.000Z2023-02-25T21:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4632020672?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Tο μεσονύκτιο μιλά o Θεός στον άνθρωπο...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Σήκω λοιπόν και συ μία ώρα πριν από το μεσονύκτιο, ή έστω και μετά, και χρησιμοποίησε αυτές τις ώρες, θα δης ότι ο Θεός είναι εύληπτος, ευαίσθητος.</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Συνήθως παραπονούμεθα ότι ο Θεός είναι σκληρός, ότι του φωνάζαμε και δεν μας απαντά. Ο Θεός όμως είναι περισσότερο ευαίσθητος και από το πιο ευαίσθητο πλάσμα της οικουμένης.</em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά έχει και εκείνος τις ώρες του, «άχρις ου το σήμερον καλείται», που μπορείς να του μιλίσης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να ξέρης τα «χούγια» του Θεού. Και ο Θεός έχει αυτό το «χούι»: το μεσονύκτιο να μιλά στον άνθρωπο. Εάν τότε τον ζήτησης, μετά, οποιαδήποτε στιγμή τον θέλησης, θα τον έχης στο χέρι σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν τότε δεν τον ζητήσης, δεν θα τον έχης σχεδόν ποτέ στο χέρι σου. Θα έχης ίσως κάποιες μελιστάλακτες στιγμές, όμορφες περιστάσεις στην ζωή σου, ωραίες καμιά φορά σκέψεις, δεν θα έχης όμως τον Θεόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός τότε παρουσιάζεται στα τέκνα του. Ο Θεός τότε δεσπόζει στους αγίους. Τότε το ουράνιο θυσιαστήριο προσφέρει την ολοκάρπωσι, και οι άγιοι νοιώθουν την κοινότητα με τους πιστούς και τους προσδοκούν για να τελειωθούν μαζί τους.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό η Εκκλησία μας δεν έπαψε να χρησιμοποιή το μεσονύκτιο. Κατήρτισε την ακολουθία του μεσονυκτικού και όλες τις ακολουθίες τις συνέδεσε με το μεσονύκτιο. Όποιος χρησιμοποιεί το μεσονύκτιο, γίνεται πολύ εύκολη η ζωή του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και ο Θεός, ο ευαίσθητος Θεός, μπορεί και σε συναντά και δεν σε αφήνει να κουράζεσαι άδικα, όπως νομίζεις εσύ</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αρχιμανδρίτη Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πηγή: <a href="https://ieramonopatia.gr" target="_blank">https://ieramonopatia.gr</a></em></strong></span></p>
<p> </p></div>Πώς ενεργεί η Θεία Χάρη στον άνθρωπο;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/xari2023-02-25T20:30:00.000Z2023-02-25T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4635523859?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πώς ενεργεί η Θεία Χάρη στον άνθρωπο; ...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θεία Χάρη: Θυμάσαι, πιστεύω, ότι ο χριστιανός δεν είναι ένας κοινός άνθρωπος, αφού διαμορφώνεται τόσο από τη φύση όσο και από τη χάρη. Πρέπει να διευκρινίσω, όμως, ότι από τους χριστιανούς δεν σώζονται όλοι.</em><br /> <em>Σώζονται, μπαίνουν δηλαδή στην αιώνια βασιλεία του Θεού, μόνο εκείνοι στους οποίους ενοικεί η χάρη, διαποτίζοντάς τους ολοκληρωτικά, μεταμορφώνοντας θα έλεγα, σύνολη τη φύση τους.</em><br /> </span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόσεξε τι λέει ο Κύριος! Λέει πως «η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με προζύμι, που το πήρε μια γυναίκα και το ανακάτεψε μ’ ένα σακί αλεύρι, ώσπου ζυμώθηκε όλο» (Ματθ. 13:33).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ζυμάρι δεν φουσκώνει αμέσως μόλις ανακατωθεί με το προζύμι. Φουσκώνει στην ώρα του, αφού πρώτα το προζύμι διεισδύσει και απλωθεί σιγά-σιγά μέσα του. Το ψωμί που γίνεται έτσι, είναι ανάλαφρο, ευωδιστό, νόστιμο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη χάρη. Όταν ενώνεται με τη φύση μας, στο άγιο Βάπτισμα, δεν τη διαποτίζει αμέσως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Απλώνεται σιγά-σιγά. Κι όταν η χάρη απλωθεί παντού, όταν σύνολη η φύση μας χαριτωθεί, τότε, όλα όσα κάνουμε, παίρνουν έναν άλλο χαρακτήρα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε οι ενέργειές μας, μολονότι φαινομενικά είναι οι ίδιες με άλλες όμοιες οποιουδήποτε ανθρώπου, αποκτούν ένα ιδιαίτερο άρωμα, μιαν ιδιαίτερη γεύση, έναν ιδιαίτερο ήχο. Ο Θεός δέχεται μόνο αυτές τις ενέργειες, που Του είναι εξαιρετικά ευάρεστες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα κάνω άλλη μια παρομοίωση, για να εξηγήσω το πώς η χάρη, όταν της δίνονται περιθώρια να ενεργήσει, αφού διαποτίσει σύνολη τη φύση μας,γίνεται και εξωτερικά ορατή σε όλους όσοι είναι ικανοί να τη δουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η χάρη, λοιπόν, μοιάζει με τη φωτιά, που διεισδύει στο σίδερο. Δεν είναι μόνο μέσα στο σίδερο, μα και στο εξωτερικό του. Την πύρινη δύναμή της τη βλέπει ο καθένας.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι συμβαίνει και με τη χάρη, όταν εισχωρήσει στη φύση μας. Γίνεται αντιληπτή απ’ όλους. Όλοι όσοι έρχονται σε επαφή μ’ έναν θεοχαρίτωτο άνθρωπο, αισθάνονται ότι αυτός έχει μιαν ασυνήθιστη δύναμη, που εκδηλώνεται ποικιλότροπα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν αρχίζει να μιλάει για οτιδήποτε πνευματικό, λάμπει σαν τον μεσημεριάτικο ήλιο, και τα λόγια του πηγαίνουν κατευθείαν στην ψυχή του ακροατή, διαμορφώνοντας μέσα του με αυθεντία ανάλογα συναισθήματα και διαθέσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μα κι όταν ακόμα δεν μιλάει, εκπέμπει μια θερμότητα, που επηρεάζει τα πάντα γύρω του, και μια παράξενη δύναμη, που επενεργεί στις ψυχές και τους εμπνέει προθυμία για πνευματικό αγώνα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παίρνουμε τη χάρη του Θεού στη νηπιακή μας ηλικία με το άγιο Βάπτισμα. Από την ώρα εκείνη η χάρη αρχίζει να ενεργεί μέσα μας, με την προοπτική και την ελπίδα ότι, μετά την ενηλικίωση και ωρίμανσή μας, θα αναλάβουμε αυτοθέλητα και πρόθυμα τον αγώνα για τη σωτηρία μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν οι γονείς είναι ευσεβείς και ανατρέφουν τα παιδιά τους, όπως λέει ο απόστολος, «δίνοντάς τους αγωγή και συμβουλές που εμπνέονται από την πίστη στον Κύριο» (Εφ. 6:4), τότε η θεία χάρη γεννάει την ειρήνη στις παιδικές ψυχές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι τα παιδιά γίνονται ευγενικά, ταπεινά, υπάκουα, καλότροπα, θεοφοβούμενα. Παραδείγματα μπορεί να δει κανείς παντού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα έλεγα πως κι εσύ είσαι ένα τέτοιο παιδί, αν δεν φοβόμουνα ότι θα το έπαιρνες επάνω σου, μολονότι κανένα χάρισμά σου δεν οφείλεται σε δικές σου προσπάθειες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υπάρχουν στην ψυχή σου πολλά καλά στοιχεία, αλλά τα έχεις πάρει από άλλους· είναι δώρα είτε του Θεού είτε των ανθρώπων, και συγκεκριμένα των γονιών σου, που σου τα κληροδότησαν ή σου τα έδωσαν με την ανατροφή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μπροστά σου βρίσκεται τώρα ένα καθήκον: Ν’ αγαπήσεις όλα αυτά τα καλά στοιχεία, να τα κλείσεις στην καρδιά σου, κι έπειτα να τα αυξήσεις και να τα πολλαπλασιάσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι αλήθεια ότι πατάς σε γερά θεμέλια και ότι βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο. Τίποτα, όμως, απ’ όσα έχεις δεν είναι καρπός της ελεύθερης βουλήσεώς σου και αποτέλεσμα υπεύθυνων αποφάσεών σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και αν δεν αρχίσεις τώρα να καταβάλλεις τις δικές σου προσπάθειες για τη σταθεροποίηση των καλών στοιχείων της ψυχής σου, θα τα χάσεις όλα με τις πρώτες δυσάρεστες περιστάσεις. Ναι, θα σε εγκαταλείψουν, αφήνοντας πίσω τους μόνο μια γλυκειά – ή μήπως πικρή;- ανάμνηση.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θυμάσαι τι ένιωσες, όταν βυθίστηκες στη δίνη της κοσμικής ζωής; Πώς ταλαιπωρήθηκες τότε; Πώς η λύπη πλημμύρισε την καρδιά σου; Ότι καλό έχεις μέσα σου, το πήρες από τη χάρη του Θεού και από την οικογένειά σου. Γιατί, λοιπόν, οι εμπειρίες σου από την κοσμική ζωή σε στενοχώρησαν;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επειδή άφησες τον εαυτό σου να νιώσει κάποια συμπάθεια για τη ζωή αυτή. Μολονότι δεν το ομολόγησες, είναι αυταπόδεικτο από τη λύπη που σε ταλαιπώρησε αργότερα. Αν δεν υπήρχε συμπάθεια, δεν θα υπήρχε και ταλαιπωρία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σου έγραψα ότι, αν κάποια αδήριτη ανάγκη σε ρίξει ξανά στην ίδια δίνη, μην αφήσεις την καρδιά σου να προσκολληθεί σε κάτι απ’ όσα βλέπεις ή ακούς εκεί. Αν η καρδιά σου δεν προσκολληθεί σε τίποτα, δεν θα ξαναδοκιμάσεις λύπη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν ξέρω αν τώρα βρίσκεσαι πάλι σ’ αυτή τη δίνη. Κι αν βρίσκεσαι, δεν ξέρω αν τηρείς τη συμβουλή μου. Κάνε ό,τι νομίζεις. Είσαι αυτεξούσια. Όπου να ‘ναι, άλλωστε, ενηλικιώνεσαι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από την πλευρά μου, πάντως, οφείλω να σου πω ειλικρινά και ξεκάθαρα ότι έχεις τρεις επιλογές:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είτε να γίνεις άνθρωπος πνευματικός και θεοχαρίτωτος, είτε να γίνεις άνθρωπος κοσμικός, κενός, ματαιόσχολος και εμπαθής όσο όλοι σχεδόν οι άλλοι, είτε, τέλος να γίνεις άνθρωπος μετέωρος ανάμεσα στην πνευματική και την κοσμική ζωή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ελπίζω και εύχομαι να γίνεις άνθρωπος πνευματικός. Και θα γίνεις, αν το θελήσεις. Άνθρωπος κενός και ματαιόσχολος, άνθρωπος κοσμικός και άπιστος δεν νομίζω ότι θα γίνεις ποτέ, γιατί σε γνωρίζω αρκετά καλά. Δεν μπορώ, ωστόσο, ν’ αποκλείσω την πιθανότητα της τρίτης περιπτώσεως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι πιθανό να μη γίνεις ούτε εντελώς πνευματική μα ούτε και εντελώς κοσμική, ούτε χριστιανή μα ούτε και άπιστη. Αυτό μπορεί να συμβεί, αν δεν φυλάξεις την καρδιά σου από την έλξη της κοσμικής ζωής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόσεξε! Μιλάω για έλξη και όχι για συμμετοχή στην κοσμική ζωή. Γιατί η συμμετοχή, όπως λες κι εσύ, μερικές φορές είναι αναπόφευκτη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν λοιπόν, δεν φυλάξεις την καρδιά σου απ’ αυτή την έλξη, θα γεννηθεί μέσα σου μια συμπάθεια για την κοσμικότητα, συμπάθεια που δεν θα σε αποκόψει εντελώς από τις χριστιανικές αρχές σου, αλλά θα σου εμπνεύσει κάποια ψυχρότητα απέναντί τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα διατηρήσεις τις αρχές σου, ή μάλλον μερικές απ’ αυτές, αλλά μόνο από συνήθεια. Έτσι ουσιαστικά δεν θα βρίσκεσαι ούτε στον κοσμικό χώρο, ούτε στον αληθινά πνευματικό· δεν θα είσαι ούτε κοσμικός ούτε πνευματικός άνθρωπος.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ξέρω καλά τα έργα σου. Δεν είσαι ούτε κρύος ούτε ζεστός. Μακάρι να ήσουνα είτε κρύος είτε ζεστός! Επειδή, όμως, δεν είσαι ούτε κρύος ούτε ζεστός αλλά χλιαρός, γι’ αυτό θα σε ξεράσω από το στόμα μου» (Αποκ. 3:15-16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να είναι κανείς θερμός απέναντι στον Θεό και σ’ όλα τα θεία, αλλά ψυχρός απέναντι στην κοσμικότητα και την αμαρτία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν δεν είσαι ούτε ψυχρή απέναντι στην κοσμικότητα ούτε θερμή απέναντι στα θεία, αλλά χλιαρή και κρυερή απέναντι σε όλα, ο Θεός θα σε αποδοκιμάσει και θα σε απορρίψει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνεις; Να διαλέξεις με την καρδιά σου την άγια και θεάρεστη πνευματική ζωή, τώρα μάλιστα που ενηλικιώνεσαι. Θα τη διαλέξεις; Ο Κύριος να σε ευλογήσει και να σε φωτίσει!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>(«Από το βιβλίο: «ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ, Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ γράμματα σε μια ψυχή», ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΙΙΚΗΣ)</em></span></p>
<p> </p></div>Να ευχαριστείς κάθε μέρα μ’όλη σου την καρδιά τον Θεό!https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/Ueos2023-02-25T18:30:00.000Z2023-02-25T18:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4357900384?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Να ευχαριστείς κάθε μέρα μ’όλη σου την καρδιά τον Θεό! ...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ευχαριστώ: Όταν προσεύχεσαι στο σπίτι το βράδυ ή το πρωί, ή στην εκκλησία την ώρα της Θείας Λειτουργίας, φρόντισε να είσαι επιμελής στο έργο σου αυτό και να προσπαθείς μ’ όλη σου την καρδιά να δοξολογείς το Θεό.<br /> Ο Κύριος κι η Παναγία Μητέρα Του θα σε φωτίσουν και θα βάλουν στην καρδιά σου κάποια φωτεινή ιδέα για τον τρόπο που θα το κατορθώσεις αυτό.<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν θέλεις να συνθέσεις κάποια ομιλία ή κήρυγμα και δεν ξέρεις τί να γράψεις, επειδή δεν έχεις «ύδωρ ζων» στην καρδιά σου, δεν έχεις παρά να το ζητήσεις με πίστη στην προσευχή σου.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Κύριος κι η Παναγία Μητέρα Του θα σου υποδείξουν το θέμα για το κήρυγμα και θα φωτίσουν το νου και την καρδιά σου για να το αναπτύξεις.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να ευχαριστείς κάθε μέρα και μ’ όλη σου την καρδιά το Θεό που σου έδωσε ζωή «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή» Του, μια λογική, ελεύθερη κι αθάνατη ζωή. Να ευχαριστείς ιδιαίτερα το Θεό που σε αποκατάστησε και σε οδηγεί πάλι στην αιώνια ζωή, μετά την πτώση και καταδίκη σου στον αιώνιο θάνατο.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κι αυτό το έκανε όχι με την παντοδυναμία Του, αλλά με το να παραδώσει σε θάνατο το Μονογενή Του υιό για τη σωτηρία μας.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να Τον ευχαριστείς ακόμα που καθημερινά χαρίζει ζωή σε σένα, αν και αμαρτάνεις αμέτρητες φορές με την ελεύθερη βούλησή σου και βαδίζεις από τη ζωή στο θάνατο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι αυτό το κάνει με το που θα πεις «Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιον σου» (Λουκ. ιε’ 18). Να Τον ευχαριστείς που σε έκανε καλά από την αρρώστια σου, μ’ όλο που εκτίθεσαι ασύνετα στους κινδύνους και τις αρρώστιες, που είναι προάγγελοι του θανάτου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να Τον δοξολογείς που διορθώνει τα σφάλματά σου και δε σου στερεί την επίγεια ζωή, γιατί ξέρει πόσο την αγαπάς και γιατί δεν είσαι ακόμα έτοιμος για τη μέλλουσα, την αιώνια ζωή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να Τον ευχαριστείς για όλα τα μέσα που σε στηρίζουν στη ζωή, για όλες τις χαρές μα και για τις θλίψεις της ζωής. Τα πάντα προέρχονται από Εκείνον, τον Πανεύσπλαχνο Πατέρα. Όλα πηγάζουν από την Πρωταρχική Πηγή της Ζωής, που μοιράζει και χαρίζει ζωή σε όλους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άνθρωπος ευγενικός και καλλιεργημένος λογαριάζεται εκείνος που σκορπάει γενναιόδωρα και αγαπητικό τα αγαθά και τα χαρίσματά του σε όλους, που χαίρεται όταν του δίνεται η ευκαιρία να κάνει το καλό και να ευχαριστεί τους άλλους, χωρίς να περιμένει καμιά ανταπόδοση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άνθρωπος ευγενικός και καλλιεργημένος λογαριάζεται εκείνος που δεν είναι φαντασμένος, που δεν ξιπάζεται σε εκείνους που συχνάζουν κοντά του και ωφελούνται από τη γενναιοδωρία του, που δεν τους παραμελεί, που δεν τους υποτιμά στη σκέψη του, αλλά τους εκτιμά όπως την πρώτη φορά που τους συνάντησε ή και περισσότερο ακόμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τυχαίνει συχνά να κομπάζουμε και να υπερηφανευόμαστε μπροστά σε εκείνους που μας πλησιάζουν. Με το που τους συνηθίζουμε όμως νιώθουμε πως μας κουράζουν και τους περιφρονούμε, τους λογαριάζουμε για τίποτα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολύ συχνά τοποθετούμε κάποιον άνθρωπο στη συνείδησή μας πιο χαμηλά κι από ένα ζώο που αγαπάμε, ή κι από ένα αντικείμενο ακόμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν προσευχόμαστε, που και που είναι καλό να λέμε και λίγα λόγια αυτοσχέδια, που να είναι γεμάτα πίστη κι αγάπη για τον Κύριο.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ας μη χρησιμοποιούμε πάντα τα λόγια των άλλων για να συνομιλούμε με το Θεό, ας μη παραμένουμε πάντα νήπια σε ό,τι έχει σχέση με την πίστη και την αγάπη μας για Εκείνον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πρέπει να χρησιμοποιούμε και το μυαλό μας, να βγάζουμε κάτι κι από την καρδιά μας.</strong> Όταν χρησιμοποιούμε τα λόγια των άλλων συχνά τα συνηθίζουμε και ψυχραινόμαστε στην προσευχή. Πόσο ευάρεστο είναι στον Κύριο το ψιθύρισμα που βγαίνει κατευθείαν από μια καρδιά γεμάτη πίστη, αγάπη κι ευγνωμοσύνη!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι αδύνατο να το εκφράσει κανείς. Πρέπει μόνο να πούμε πως όταν προσευχόμαστε στο Θεό με δικά μας λόγια η ψυχή μας ριγά από χαρά, πυρπολείται ολόκληρη, ζωοποιείται, νιώθει μακάρια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λίγα λόγια θα πεις, μα θα νιώσεις τέτοια ευλογία, όση δε θα ένιωθες αν έλεγες τις πιό μακρές και κατανυκτικές προσευχές των άλλων, αν τις προφέρεις από συνήθεια, χωρίς αμεσότητα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν ζητάς κάτι από τον Κύριο, να είσαι σίγουρος πως η εύσπλαχνη και γενναιόδωρη δεξιά Του είναι έτοιμη να σου χαρίσει τις δωρεές Του. Η δεξιά του Κυρίου είναι αυτή που έδωσε κι εξακολουθεί να δίνει τα αρίφνητα πλούτη Του σε όλους.</strong> Να λογαριάσεις ανόητες τις σκέψεις που σου σπέρνουν αμφιβολία για το αν θα λάβεις ή όχι εκείνο που ζήτησες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτη εΐναι αφροσύνη, όμοια με εκείνην για την οποία γράφει ο Ψαλμωδός: «Είπεν άφρων εν καρδία αυτού· ουχ εστί Θεός» (Ψαλμ. ιγ’ 1). Όταν ζητάμε βοήθεια από κάποιον γενναιόδωρο άνθρωπο, φανταζόμαστε προκαταβολικά το χέρι του απλωμένο για να δώσει.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί οι επίγειοι ευεργέτες ακολουθούν το παράδειγμα του Πανεύσπλαχνου Πατέρα κι είναι ελεήμονες και γενναιόδωροι, μας δίνουν αυτό που τους ζητήσαμε αμέσως, όπως έχει ειπωθεί: «Τίς εστίν εξ υμών άνθρωπος, ον εάν αιτήση ο υιός αυτού άρτον, μη λίθον επιδώση αυτώ; και εάν ιχθύν αιτήση, μη όφιν επιδώσει αυτώ; ει ουν υμείς, πονηροί όντες, οίδατε δόματα αγαθά διδόναι τοις τέκνοις υμών, πόσω μάλλον ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς δώσει αγαθά τοις αιτούσιν αυτόν;» (Ματθ. ζ’ 9-11).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν μέσα σου νιώθεις ένα πλάκωμα να επιμένει και την ολιγοπιστία να σε τυραννά, να ξέρεις πως στην καρδιά σου έχει θρονιαστεί ο εχθρός και περιπαίζει την άγνοιά σου, την αδυναμία σου και την αστάθειά σου στην πίστη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να καταδικάσεις αμέσως την αφροσύνη, την τύφλωση και την ολιγοπιστία σου, καθώς και την αγνωμοσύνη σου για τον προηγούμενο φωτισμό και τ’ αγαθά που έλαβες από το Θεό χάρη στην πίστη σου· τ’ αγαθά εκείνα που τώρα με την αμαρτωλή έμμονη στην ισχυρογνωμοσύνη σου αρνείσαι ή δεν τα δέχεσαι όπως τα δεχόσουν πριν. Και τότε ο Κύριος θα σε ελεήσει. Θα φύγει το πλάκωμα της καρδιάς και θα ειρηνέψεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο εχθρός θέλει ακόμα και σε ζητήματα πίστης να τους κάνει όλους ν’ ακολουθήσουν το ψέμμα, τήν πλάνη του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο αναγεννημένος άνθρωπος, ο «καινός», βρίσκει ευχαρίστηση στην υπακοή, ενώ ο παλιός άνθρωπος της αμαρτίας θέλει ν’ αντιστέκεται, και να παρακούει. Γι΄ αυτό, Κύριε, «γενηθήτω το θέλημά Σου».</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δέχομαι σαν έκφραση της θέλησής Σου όλα όσα μου ζητούν οι αρχές, όλα όσα μου κάνουν οι άλλοι, όλα όσα μου τυχαίνουν, γιατί τίποτα δε γίνεται χωρίς Εσένα. Βρίσκεσαι μέσα σε όλα, μέσα απ’ όλα, παντού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός είναι πνευματική ύπαρξη. Από Εκείνον πηγάζει κάθε ύπαρξη, χωρίς Αυτόν τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Από Εκείνον αντλούν όλα την προέλευσή τους, τη συνέχεια, τη ζωή. Εκείνος είναι άπειρα μεγαλύτερος από το χρόνο και το χώρο. Δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Μπροστά Του όλα μοιάζουν ανυπόστατα, ανύπαρκτα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εκείνος είναι πανταχού παρών. Δεν περιορίζεται από το χώρο, ούτε από τα βουνά ούτε από τα ουράνια σώματα, ούτε από τη θάλασσα ή τον αέρα, τη φωτιά ή το χώμα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνος καλύπτει αιώνια κάθε χώρο, με τη δύναμή Του διατηρεί στη ζωή όλα τα όντα, βρίσκεται παντού, στο πιο απίθανο σημείο του διαστήματος, γιατί περιέχει τα σύμπαντα. Με λίγα λόγια ο Θεός είναι αυτό που είναι, δηλαδή η μόνη Ύπαρξη, ο μόνος Ων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν την ώρα της θείας λειτουργίας ο αδελφός σου κάνει κάτι άτακτα, χωρίς επιμέλεια, μην εκνευρίζεσαι μαζί του.</strong> Ούτε μέσα σου να το σκεφτείς, ούτε και να εκδηλωθείς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να είσαι συγκαταβατικός στα σφάλματά του και να έχεις στο νου σου πως όσο ζεις κάνεις και συ πάρα πολλά σφάλματα, πως είσαι και συ άνθρωπος με πολλές αδυναμίες, πως ο Θεός είναι καρτερικός και πολυέλεος, συγχωρεί και τις δικές σου και τις δικές μας αδυναμίες αμέτρητες φορές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Να θυμάσαι τα λόγια της Κυριακής προσευχής: «Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα λόγια αυτά πρέπει να μας θυμίζουν πως κι εμείς είμαστε πάντα μεγάλοι οφειλέτες, μεγάλοι αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού κι ότι γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ταπεινωνόμαστε και να μην είμαστε αυστηροί με τα σφάλματα των αδελφών μας, που είναι κι αυτοί αδύναμοι, σαν κι εμάς.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όπως δεν κρίνουμε αυστηρά τον εαυτό μας, το ίδιο πρέπει να κάνουμε και για τους άλλους, γιατί είναι αδελφοί μας, είμαστε αλλήλων μέλη.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο εκνευρισμός προέρχεται από έλλειψη αυτογνωσίας, από υπερηφάνεια, από το γεγονός ότι δεν υπολογίζουμε τη μεγάλη διαφθορά της φύσης μας και γνωρίζουμε πολύ λίγο τον πράο και ταπεινό Ιησού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός δοκιμάζει τις αμαρτωλές τάσεις της καρδιάς μας με ποικίλους τρόπους. Τον φιλάργυρο, για παράδειγμα, τον δοκιμάζει με την απώλεια χρημάτων ή της περιουσίας του, ή και μέρους αυτών, <strong>επιτρέποντας στους κλέφτες και τους ληστές να τον κλέψουν</strong>. Έναν τον δοκιμάζει με πλημμύρες ή με πυρκαγιά, άλλον με ανώφελες σπατάλες σε αποτυχημένες εμπορικές δραστηριότητες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τον υγιή άνθρωπο τον δοκιμάζει με αρρώστιες και έξοδα για φάρμακα και γιατρούς· άλλον με το θάνατο της γυναίκας του, της αδελφής του ή κάποιου φίλου του κι έναν τρίτο με ατιμία. Τους δοκιμάζει όλους με διαφορετικούς τρόπους, για ν’ αποκαλύψει στον καθένα τις αρρωστημένες πλευρές της καρδιάς του και να τον κάνει να διορθωθεί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολλούς πρέπει να διαπεράσει ξίφος την ψυχή τους για ν’ αποκαλυφτούν οι κρυφοί λογισμοί τους. Όποια ζημιά και να πάθεις στην περιουσία σου όμως πρέπει να πιστεύεις πως αυτό είναι από το Θεό και να λες: «Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλατο· ως τω Κυρίω έδοξεν, ούτω και εγένετο είη το όνομα. Κυρίου ευλογημένον εις τους αιώνας» (Ιώβ, α’ 21).</span></p></div>Αυτά τα λόγια είναι ό,τι χειρότερο για τον διάβολο – Να τα λέτε όλοιhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/diabol2023-02-25T17:30:00.000Z2023-02-25T17:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4667696663?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αυτά τα λόγια είναι ό,τι χειρότερο για τον διάβολο – Να τα λέτε όλοι...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Διάβολος: «Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο!<br /> <strong>«Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!»</strong><br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που τη λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μην παύσεις να τη λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">(Απ’ την 193 Επιστολή του Άγιου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή! (δηλ. Δόξα στον Θεό για όλα!)</span></p></div>Γερόντισσα Λαμπρινή: Η ώρα που γεμίζουν οι Εκκλησίες με Αγγέλουςhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/g-lamprini2023-02-25T16:30:00.000Z2023-02-25T16:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4247896804?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γερόντισσα Λαμπρινή: Η ώρα που γεμίζουν οι Εκκλησίες με Αγγέλους...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Παναγία: “Μην αφήνουμε ούτε μία ημέρα χωρίς να επικαλούμαστε την Παναγία μας.<br /> Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος ευλαβής πού ωνομαζόταν Αγαθόνικος. Αυτός είχε διδαχθή, ἀκόμη ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, να λέγη μπροστά στήν Εικόνα της Παναγίας, τόν ύμνο αυτό: «Θεοτόκε, Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σού.<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είχαν μνήμη (εορτή αγίου) εκεί και έδωκα το χαρτάκι μου με τα ονόματα. Το πρωΐ υστέρα πού είχε τελειώσει η Λειτουργία, είδα κατά γης το χαρτάκι στο Ιερό μπροστά. Στενοχωρήθηκα και είπα: «Αχ, Θεέ μου, αγία Αικατερίνη, ήρθα εδώ και δεν διαβάστηκαν τα ονόματά μου».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τη νύχτα στον ύπνο μου ήρθε μία νέα ωραία (Αγία Αικατερίνη) και μου είπε: «Φοβήθηκες, παιδί μου, μήπως δεν διαβάστηκαν τα ονόματα; Τα διάβασα εγώ, ας μην τα διάβασε ο παπάς».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Στα χέρια της κρατούσε ένα χαρτί. Μου το έδειξε. Είδα ότι ήταν το χαρτί πού είχα γράψει τα ονόματα και το είχα δώσει στον παπά για να τα μνημονεύσει στην Προσκομιδή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Όταν ξεκινά το πρωί η Λειτουργία μας, εκεί όλα είναι πολύ ωραία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν όμως έρχεται η ώρα της μεταδόσεως τότε είναι όλη η Εκκλησία γεμάτη από τα αγγελικά πνεύματα. Τώρα τα βλέπω έτσι σαν αστραπή. Περνάνε Άγγελοι με τα φτερά τους, όμορφα τα πρόσωπα τους, όπως είμαστε οι άνθρωποι. Αυτοί είναι ψηλά, και μείς χαμηλά. Φωνάζει ο παπάς από δω, ο ψάλτης από κει, βγαίνουν όλοι εκεί και κουλουριάζουν (κυκλώνουν) τον παπά γύρω-γύρω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά βγαίνει η μετάδοση, βλέπεις στην Ωραία Πύλη ακέραιος ο Χριστός, βλέπεις που λέει ο παπάς «Μετά φόβου…». Αυτός λέει: «Εδώ εγώ είμαι» και δείχνει το Άγιο Ποτήριο, ότι δηλαδή είναι μέσα. Παίρνομε τότε πραγματικά κρέας από το Σώμα του Κυρίου. Μέσα στο Άγιο Ποτήριο είναι αλήθεια Αυτός. Γίνεται όλος τόσο δα παιδάκι μικρό – μικρό με κεφαλάκι, χεράκια, ποδαράκια, ακέραιος Χριστός, άνθρωπος δηλαδή, και το δίνει σ” εμένα, το δίνει σ” εσένα και στον άλλον, με το κουταλάκι (Αγία λαβίδα). Το κουταλάκι μέσα έχει ένα ανθρωπάκι»</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p>.</p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πώς να το πάρεις αυτό το πράγμα; Και το παίρναμε κάτι αμαρτωλοί, κακομαγαρισμένοι, καταπονηρεμένοι, κακός κόσμος, φονιάδες, σκοτώνουν τον άλλον και τον θάβουν.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν πηγαίνεις να μεταλάβεις, θα πηγαίνεις με το κεφάλι σκυφτό και θα σκέφτεσαι Ποιον θα βρεις μπροστά σου. Ποιόν θα ιδείς τώρα εσύ. Μην κοιτάς τον έναν και τον άλλον και τι κάνει αυτός και εκείνος. Θα κοιτάζεις μόνο το Άγιο Ποτήριο. Ποιος είναι στο Άγιο Ποτήριο. Εκεί είναι ο ίδιος ο Χριστός που στο δείχνει, αυτού δεν είναι ο παπάς, αυτό το τόσο δα πραγματάκι το δίνει ο Χριστός.</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Αυτός παρατηράει ποιος είναι ικανός να το πάρει. Όποιος δεν είναι άξιος σ” αυτόν δεν το δίνει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Νομίζεις πως παίρνουν όλοι μετάδοση εκείνη την ώρα; Δεν παίρνουν. Παίρνει εκείνος πού είναι ετοιμασμένος. Και κείνη την ώρα που πας να μεταλάβεις πρέπει να δεις τον Χριστό. Δεν είναι ανάγκη να τον δεις πραγματικά, αλλά βάλτον με τον νου σου. Μετά έρχεται το <strong>«Δι’ ευχών» και βλέπεις φεύγουν όλοι πριν το «Δι’ ευχών» από την Εκκλησία.</strong> Κάτσε λίγο να πάρεις την ευχή.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά δεν κάνει να γυρίσεις (επισκεφτείς) σπίτι ξένο, γιατί θα χάσεις την ευχή. Δεν είναι καλά να βγεις έξω, να πας, ξέρω “γώ, στην αγορά. Και αν είναι μεγάλη ανάγκη πες σε κάποιον πού πάει στην αγορά να σου ψωνίσει. Και αν βγεις, σκύψε το κεφαλάκι σου, κάνε την δουλειά σου και γύρισε στο σπίτι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Για να κοινωνήσουμε πρέπει να προετοιμαστούμε καμιά βδομάδα από νηστεία και από άλλα πράγματα».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η γιαγιά Λαμπρινή είχε παρρησία στην προσευχή της. Οι άνθρωποι στις δυσκολίες τους, της ζητούσαν να προσεύχεται και μετά έβλεπαν τα αποτελέσματα. Κάποιος εξάδελφός της ήταν ετοιμοθάνατος και δεν παράδινε το πνεύμα του (πέθαινε). Βασανιζόταν γιατί ενώ φαινόταν ότι πέθαινε, μετά πάλι επανερχόταν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πήγε η γυναίκα του και παρεκάλεσε την γιαγιά να πάει στον ασθενή να κάνη προσευχή. Δίσταζε γιατί θεωρούσε ότι θα τον πεθάνει αυτή. Πήγε τελικά, συζήτησε μαζί του, ήταν καλός αλλά έπινε. Του είπε να εξομολογηθεί και μετά ενώ προσευχόταν η γιαγιά, παρέδωσε την ψυχή του ήσυχα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το εγγονάκι της, πέντε χρόνων, ήταν άρρωστο. Δυο φορές το είχαν πάει στην Ρωσσία και ετοιμάζονταν να πάνε και τρίτη φορά να το ξαναχειρουργήσουν. Η γιαγιά Λαμπρινή δεν ήθελε να πάνε γιατί ήξερε ότι και να ζήσει, δεν θα γινόταν καλά. Το τελευταίο βράδυ πήγε στο κελλί της και ξέσπασε σε προσευχή με δάκρυα παρακαλώντας τον Θεό: «Να το πάρεις στον θρόνο Σου στους Ουρανούς αντί για την Ρωσσία. Αυτό είναι άγγελος. Και εκεί να με αξιώσεις και μένα, Θεέ μου, να σηκωθεί το εγγονάκι μου από τον θρόνο να με πάρει και μένα».</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Άκουσε το «ναι» στην προσευχή της και μετά ευχαριστούσε τον Χριστό. Μέχρι τις τρεις μετά τα μεσάνυχτα τελείωσε το παιδί. Έκλαιγε από χαρά και πήρε το αλεύρι να ζυμώσει πρόσφορο.</strong></span><br /><span style="font-size:12pt;"><strong> Η γιαγιά Λαμπρινή κατά την διάρκεια της ζωής της δεν ξέχασε τον μοναχικό της πόθο. Έτσι μετά την κοίμηση του συζύγου της παίρνει την απόφαση να πραγματοποιήσει το όνειρό της.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε ηλικία 70 ετών περίπου πηγαίνει σε μοναστήρι της περιοχής, όπου σύμφωνα με τον κανόνα που της έβαλε ο γέροντας, θα έμενε 50 μέρες για το Πάσχα, 40 για τα Χριστούγεννα και 15 για τον Δεκαπενταύγουστο. Η ίδια μετά ζήτησε να μείνει μόνιμα στο μοναστήρι, αλλά εν τω μεταξύ ο γέροντας κοιμήθηκε και οι μοναχές εξέφρασαν αντίρρηση για την παραμονή της. Πάλι η γιαγιά Λαμπρινή με υπακοή – υπομονή δέχθηκε αυτή τους την απόφαση και ειρηνικά επέστρεψε στο σπίτι της, όπου συνέχισε τους αγώνες της και προετοιμαζόταν πλέον για την κοίμηση της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γερόντισσα Λαμπρινή!</strong></em></span></p></div>Αχ και να ήξερες πόσο ζητούν βοήθεια οι κεκοιμημένοιhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/g-e-arizonas2023-02-25T12:30:00.000Z2023-02-25T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4690688464?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αχ και να ήξερες πόσο ζητούν βοήθεια οι κεκοιμημένοι...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας: Μα ηξεύρεις πόσον ζητούν βοήθειαν οι κοιμηθέντες! Επειδή μετά θάνατον δεν υπάρχει μετάνοια και ως άνθρωποι και αυτοί έφυγαν με κηλίδας και μώμους και…<br /> βλέπουν ότι η βοήθεια των ζώντων πολύ συνεργεί εις το να τελειοποιηθούν και ησυχάσουν, ποθούν, ζητούν, νοσταλγούν να τους μνημονεύη κανείς, ποθούν επίσης από το γένος των να ευρεθή κανένας παπάς ή ενάρετος χριστιανός, που να μεριμνήση και δι΄ αυτούς.<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θ<strong>α σου γράψω μίαν οπτασίαν ενός επισκόπου, που είδεν, και την οποίαν ήκουσα από το στόμα του επισκόπου, που συλλειτούργησα προ ετών.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μας λέγει ότι ήτο ένας παπάς, που τον είχε νικήσει το κρασί και συχνά εμεθούσε, εργασία ετών, κατά τα άλλα ήτο ενάρετος και ευλαβής. Μίαν των ημερών κατά την συνήθειαν ήπιε κρασί και εμέθυσε και κατόπιν πριν ξεμεθύση καλά, επήγε και ελειτούργησε και κατά παραχώρησιν Θεού του έπεσε το άγιον Σώμα και Αίμα του Κυρίου!</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο καημένος επάγωσε από τον φόβον του, συνάμα δε εσκέπτετο και τον μεγάλον κανόνα του επισκόπου του! Τέλος αφού εξωμολογήθη, του λέγει ο επίσκοπος, «Πήγαινε, και θα σε ειδοποιήσω να έλθης και θα σου δώσω τον κανόνα».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκεί λοιπόν που εσκέπτετο ο επίσκοπος και διελογίζετο και έλαβε εις το χέρι του την πέννα να γράψη την καθαίρεσιν της ιερωσύνης, ευρισκόμενος μόνος του, βλέπει εμπρός του να εκτυλίσσεται σαν ταινία κινηματογραφική, ένα άπειρον πλήθος κόσμου, παντός είδους, ηλικίας και τάξεως, ο επίσκοπος έμεινεν έκθαμβος από το πράγμα, αλλά συνάμα και από φόβον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε του λέγουν όλοι μαζί οι άνθρωποι αυτοί: «Σεβασμιώτατε μη κανονίσετε τον παπά, μη τον καθαιρήτε», κατόπιν ολίγον κατ΄ ολίγον έγιναν άφαντοι. Φωνάζει ο επίσκοπος τον παπά να έλθη, έμφοβος ο καημένος ο παπάς εσκέπτετο την καθαίρεσίν του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Του λέγει ο επίσκοπος: «Δεν μου λέγεις, μνημονεύεις πολλά ονόματα εις την λειτουργίαν;»</strong> Ο παπάς απαντά: «Εις την προσκομιδήν, δέσποτα, πολλήν ώραν μνημονεύω από βασιλείς, αυτοκράτορας μέχρι και τον πλέον φτωχόν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο επίσκοπος του λέγει: «Πήγαινε λοιπόν, και όταν λειτουργής μνημόνευε όσον ημπορείς και πρόσεχε του λοιπού μη μεθύσης, είσαι συγχωρημένος». Κατόπιν και ο παπάς με την βοήθειαν του Θεού ελυτρώθη από την μέθην. </span></p></div>Τι σημαίνει η λέξη ανάθεμα; – Ποια είναι η σημασία της;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/anauema2023-02-25T11:30:00.000Z2023-02-25T11:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4695361262?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τι σημαίνει η λέξη ανάθεμα; – Ποια είναι η σημασία της; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ανάθεμα</strong>: Η σημασία της λέξης ανάθεμα υπό του Αγίου Ιωάννου (Μαξίμοβιτς): Η ελληνική λέξη ανάθεμα, αποτελείται από δύο λέξεις: την ανά, που είναι μία πρόθεση η οποία δεικνύει κίνηση προς τα άνω, και το θέμα, που σημαίνει ένα ξεχωριστό τμήμα από κάτι.</em></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Στη στρατιωτική ορολογία θέμα σήμαινε ένα απόσπασμα· στην πολιτική διακυβέρνηση, θέμα σήμαινε μία επαρχία.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τώρα χρησιμοποιούμε τη λέξη «theme», που προέρχεται από το θέμα, για να σημάνουμε μία συγκεκριμένη ενασχόληση [topic] μιάς γραπτής και διανοητικής εργασίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κυριολεκτικώς το ανάθεμα σημαίνει την ανύψωση κάποιου ξεχωριστού πράγματος. Στην Παλαιά Διαθήκη αυτή η έκφραση εχρησιμοποιείτο εξ ίσου σε αναφορά προς αυτό που ήταν αποξενωμένο εξαιτίας αμαρτωλότητος, αλλά παρομοίως και προς αυτό που ήταν αφιερωμένο στο Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην Καινή Διαθήκη, στα κείμενα του Αποστόλου Παύλου χρησιμοποιείται άπαξ σε συνδυασμό με το μαράν αθά, που σημαίνει την έλευση του Κυρίου.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο συνδυασμός αυτών των λέξεων σημαίνει χωρισμό μέχρι την έλευση του Κυρίου· με άλλες λέξεις – το να παραδοθεί κάποιος [ως υπόλογος] σε Αυτόν (Α΄ Κορ. 16, 22).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί το ανάθεμα σε άλλο μέρος χωρίς την προσθήκη του μαράν αθά (Γαλ. 1, 8-9).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εδώ το ανάθεμα εκφωνείται εναντίον της διαστρεβλώσεως του Ευαγγελίου του Χριστού όπως αυτό κηρυσσόταν από τον Απόστολο, ανεξαρτήτως από ποιόν θα μπορούσε αυτή [η διαστρέβλωση] να διαπράττεται, είτε από τον ίδιο τον Απόστολο είτε από Άγγελο εξ ουρανού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε αυτήν την ίδια έκφραση επίσης υπονοείται: «Ας κατακρίνει ο ίδιος ο Κύριος», διότι ποιός άλλος μπορεί να κατακρίνει τους Αγγέλους;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη (22, 3) λέγει ότι στη Νέα Ιερουσαλήμ δεν θα υπάρχει ανάθεμα· αυτό μπορεί να κατανοηθεί με δύο τρόπους, δίνοντας στη λέξη ανάθεμα και τα δύο νοήματα:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">1) δεν θα υπάρχει καμμία ανύψωση στην κρίση του Θεού, διότι αυτή η κρίση έχει ήδη έλθει εις πέρας·</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">2) δεν θα υπάρχει καμμία ιδιαίτερη αφιέρωση στον Θεό, διότι όλα τα πράγματα θα είναι τα ιερά πράγματα του Θεού, ακριβώς όπως το φως του Θεού φωτίζει τους πάντες (Απ. 21, 23).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στα πρακτικά των Συνόδων και την περαιτέρω πορεία της του Χριστού Εκκλησίας της Καινής Διαθήκης, η λέξη ανάθεμα κατέληξε να σημαίνει τέλειο διαχωρισμό από την Εκκλησία. «Η Καθολική και Αποστολική Εκκλησία αναθεματίζει», «ανάθεμα ούτος έστω», ή «ανάθεμα τούτο έστω», σημαίνει τελεία απόσχιση από την Εκκλησία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αντιθέτως, σε περιπτώσεις «διαχωρισμού από την κοινωνία της Εκκλησίας» και άλλων επιτιμίων ή κανόνων μετανοίας εφαρμοσμένων σε ένα πρόσωπο, το ίδιο το πρόσωπο παρέμενε μέλος της Εκκλησίας, αν και ήταν περιορισμένη η συμμετοχή του στην πλήρη χάριτος ζωή Της. Παρά ταύτα, αυτοί που παρεδίδοντο σε ανάθεμα απεσχίζονταν τελείως από Αυτήν, μέχρι τη μετάνοιά τους.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η επί γης Εκκλησία συνειδητοποιώντας, εν όψει της ισχυρογνωμοσύνης και σκληροκαρδίας τους, ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε για τη σωτηρία τους, τους ανυψώνει στην κρίση του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτή η κρίση είναι ελεήμων πάνω στους μετανοούντες αμαρτωλούς, αλλά φοβερή προς τους πείσμονες εχθρούς του Θεού. «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος … και γαρ ο Θεός ημών πυρ καταναλίσκον» (Εβρ. 10, 31. 12, 29).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ανάθεμα δεν είναι τελεία καταδίκη: μέχρι τον θάνατο είναι δυνατή η μετάνοια. Το ανάθεμα δεν είναι φοβερό επειδή η Εκκλησία εύχεται συμφορές για οποιονδήποτε ή επειδή ο Θεός επιδιώκει την καταδίκη του. Επιθυμούν [ο Θεός και η Εκκλησία] να σωθούν όλοι. Αλλά είναι φοβερό να ίσταται κάποιος έμπροσθεν της παρουσίας του Θεού σε κατάσταση αποσκληρυμμμένου κακού: τίποτε δεν είναι κρυφό από Αυτόν.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος· ούτος Κριτής εστιν ενθυμήσεων και εννοιών καρδίας· μηδείς εισέλθη πειράζων την πίστιν την αμώμητον, αλλ’ εν πραότητι και φόβω Χριστώ προσέλθωμεν, ίνα λάβωμεν έλεον και χάριν εύρωμεν εις εύκαιρον βοήθειαν» (Στιχηρά των Αποστίχων, Εσπερινός της Κυριακής των Βαίων).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>[Οι λέξεις στις αγκύλες, όχι στις παρενθέσεις, είναι προσθήκη της μεταφράσεως]</strong></span></p></div>Μόρφου Νεόφυτος: Τον Άγιο Παΐσιο τον γνώρισα το 1982 και μου είπε…https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/19822023-02-25T09:30:00.000Z2023-02-25T09:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/3668538228?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος σκιαγραφεί την προσωπικότητα και την αγιότητα του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου, όπως ο ίδιος Τον γνώρισε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span id="more-42155"></span>Από καιρού εις καιρόν επήγαινα στο Αγιώνυμο Όρος και βεβαίως δεν το κρύβω ότι ο μεγάλος μαγνήτης ήταν η προσωπικότητα του Οσίου Παϊσίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και δεν ήταν ο μαγνήτης μόνο για μένα, ήταν για πάρα πολλούς ανθρώπους ,</strong>και αρκετούς από τους παρόντες γνωρίζω πολύ καλά ότι ήταν μέσα στις προτεραιότητες τους η συναναστροφή με τον γέροντα Παΐσιο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/tsal">Το πνευματικό μεγαλείο του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη</a><br /> </strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>…Όταν με πήρε τηλέφωνο ένας δημοσιογράφος και μου είπε:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πανιερώτατε εσύ εγνώρισες τον γέροντα Παΐσιο, τώρα επίσημα πλέον είναι και άγιος αγιοκαταταχθής στο αγιολόγιον της εκκλησίας πες μας δυο λόγια πως αποτιμάς την αγιότητά του».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τον άγιο Παΐσιο τον γνώρισα το 1982 όταν ήμουν φοιτητής νομικής.</strong> Ήταν ο άνθρωπος που περίμενε να ακούσει κάτι πονεμένο για να έχει καρδιακή προσευχή και ήταν πάντοτε εν αναμονή στο ακουστικό του σύγχρονου κόσμου. Ένας ασκητής για τον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Του άνοιγες την καρδιάν σου και σου άνοιγε τον νουν. Φως Χριστού φαίνει πάσι.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επέμενε να μην πάω στο Άγιον Όρος μοναχός. Στην Κύπρο να πας μου είπε. Να κάνετε βάσεις πνευματικές και αυτές οι βάσεις θα διώξουν τις βάσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν του είπα δεν κατάλαβα το τελευταίο μου είπε χαριτολογώντας Αμερικανάκι είσαι και δεν καταλαβαίνεις; Ελληνικά μιλώ.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το πρόβλημα της Κύπρου είναι πνευματικόν. Τώρα εφαρμόζεται ο πνευματικός νόμος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/-agios-nektarios">Άγιος Νεκτάριος: Ο θάνατος και η ζωή...( ΚΑΙ ΜΕ ΗΧΟ ! 🎶 )</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν φτιάξετε μοναστήρια, σε κάποιους άλλους είπε όταν φτιάξετε σταυροβούνια, ενορίες σαν τις δικές σας, οικογένειες Ορθόδοξες ελπίζω σαν τις δικές σας τότε οι βάσεις της αμαρτίας και της κατοχής θα εξαφανιστούν.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Με έβγαλε έξω στην αυλή του κελιού του και σχημάτισε στο χώμα ένα μεγάλο ορθογώνιο σχήμα. Το μοίρασε σε δυο τετράγωνα και μου είπε: «Θα ρθει καιρός που θα φτιάξεις μοναστήρια. Δυο αυλές να κάνεις. Μια για τους λαϊκούς και μια δεύτερη μόνο για μοναχούς ή για μοναχές».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εγώ απόρησα για αυτά που μου είπε. Ήμουν ένας απλός φοιτητής και υπενθυμίζω ότι το ‘82 ήμουν μόνο 20 χρονών.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">… Πράγματι αργότερα ως ιερομόναχος και αρχιερέας χτίσαμε μαζί με τον γέροντά μου Συμεών την Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Μαυροβουνίου και ύστερα ως αρχιερέας την Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου παρά την Ορούντα. Με τον τρόπο που μας υπέδειξε ο Άγιος Παΐσιος. Με δυο αυλές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>…Ακούστε πατέρες σε 3 γραμμές τι είναι για μένα ο Άγιος Παΐσιος.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Παΐσιος είναι ο Καππαδόκης που έγινε αγιορείτης λόγο προσφυγιάς. Και τώρα πια οικουμενικός Άγιος, διδάσκαλος της Ορθοδοξίας εξαιρέτως του μοναχικού και του έγγαμου βίου, θαυμαστός προφήτης του γένους μας που δοκιμάζει την πίστη και την απιστία πολλών.</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/thaymata">Γιατί o Χριστός έκανε θαύματα;</a></strong></span></p></div>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/agioi-apostoloi-l2023-02-25T08:30:00.000Z2023-02-25T08:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5578370878?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι; ..</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αρχιμ. Ειρηναίου Λαφτσή Πρωτοσυγκέλλου Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως,,,</em></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;</span></h3>
<h4><span style="font-size:12pt;">Δεν είναι τυχαίο ότι ο Χριστός επέλεξε δώδεκα αποστόλους κι όχι κάποιον διαφορετικό αριθμό. Διάλεξε δώδεκα, επειδή ο αριθμός αυτός προτυπώνεται στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης ως εξής:</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">1) Δώδεκα ήταν οι γιοι του Ιακώβ που ονομάστηκαν Πατριάρχες των δώδεκα φυλών του Ισραήλ και ήταν τύπος των Δώδεκα Αποστόλων. Οι δώδεκα αυτοί άρχοντες των Εβραίων που κάτω από τον πρώτο κριτή, τον Μωυσή, έκριναν τον λαό του Ισραήλ, προτύπωναν τους Αγίους Δώδεκα Αποστόλους που κάτω από τον Μέγα Κριτή ζώντων και νεκρών θα κρίνουν τον κόσμο «επί δώδεκα θρόνους, κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ» (Αριθμ. 1, 44 & Ματθ. 19, 28).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">2) Δώδεκα ήταν οι κατάσκοποι που έστειλε ο Μωυσής για να την δουν την Γη της Επαγγελίας. Δώδεκα οι απόστολοι που έστειλε ο Χριστός στη νέα «Γη της Επαγγελίας» που είναι η γη της ευλογίας και της χάριτος του Χριστού (Αριθμ. 13, 3-16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">3) Δώδεκα ήταν τα κουδούνια που φορούσε στο σάκκο του ο Ααρών, όταν ιεράτευε στη Σκηνή του Μαρτυρίου ως Αρχιερεύς. Είναι τύπος των Δώδεκα Αποστόλων που ήχησαν στην οικουμένη και δίδαξαν το Ευαγγέλιο της σωτηρίας του αναστημένου Χριστού (Εξοδ. 36, 33).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">4) Δώδεκα ήταν οι πηγές που πότισαν στην έρημο τον ισραηλιτικό λαό και προτυπώνουν τους Δώδεκα Αποστόλους που πότισαν με τα ζωογόνα νάματα του κηρύγματός τους τον νέο Ισραήλ (Αριθμ. 33, 9).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/en-xristo-agapi" target="_blank">Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτοί, λοιπόν, οι Δώδεκα Απόστολοι είναι «το άλας της γης» (Ματθ. 5, 13), «το φως του κόσμου» (Ματθ. 5, 14). Η Εκκλησία τους τιμά αφιερώνοντας μία ημέρα για την εορτή του καθενός, αλλά και μία μέρα για τη Σύναξή τους της οποίας προηγείται και νηστεία επειδή θεωρεί ότι τα πρόσωπα αυτά είναι οι ακτίνες μέσω των οποίων διακτινίστηκε σε όλον τον κόσμο το αληθινό και αιώνιο φως που είναι ο Χριστός. Αυτοί είναι οι θεόκλητοι συνεργοί του Ιησού Χριστού, τα στόματα του Λόγου, οι καθαιρέτες της πλάνης, οι θεμελιωτές της Εκκλησίας, οι φωστήρες του κόσμου. Ο Χριστός είναι το λυχνάρι, ο Πέτρος είναι ο λυχνοστάτης και το Άγιο Πνεύμα το λάδι μέσω του οποίου φωτίζεται ο κόσμος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;</em></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Ας αναφερθούμε στον καθένα ξεχωριστά και σύντομα:</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">1. Πέτρος (29 Ιουνίου): Η πόρτα των αμαρτωλών, η γλώσσα των μαθητών, η φωνή των κηρύκων, το μάτι των Αποστόλων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">2. Ανδρέας (30 Νοεμβρίου): Ο πρώτος των πρώτων, ο εκλεκτός των εκλεκτών, ο ψαράς των ψαράδων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">3. Ιωάννης (26 Σεπτεμβρίου): Ο υιός της βροντής, ο ευαγγελιστής και θεολόγος, ο θετός υιός της Παναγίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">4. Ιάκωβος του Ζεβεδαίου (30 Απριλίου): Ο πρώτος μάρτυρας μεταξύ των Αποστόλων. Ένας εκ των τριών μαθητών που έζησε το γεγονός της Μεταμορφώσεως και της αρχιερατικής προσευχής στον Κήπο της Γεσθημανής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">5. Θωμάς ο Δίδυμος (6 Οκτωβρίου): Αυτός που είπε «άγωμεν και ημείς ίνα αποθάνομεν μετ’ αυτού» (Ιωαν. 11, 16) και έδειξε με την αφοσίωσή του πως είναι καλύτερο να συσταυρωθούν με το Χριστό, παρά να ζουν χωρίς Αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">6. Ματθαίος ή Λευΐ ο τελώνης (16 Νοεμβρίου): Ο Απόστολος και ευαγγελιστής, ο τα πρωτεία της σοφίας έχων, ο Απόστολος που κατέγραψε το γενεαλογικό δέντρο του Χριστού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">7. Ιάκωβος του Αλφαίου (9 Οκτωβρίου): Αυτός που δέχθηκε το μαρτυρικό θάνατο του σταυρού για να αγάλλεται μαζί Του στη Βασιλεία των Ουρανών.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">8. Φίλιππος (14 Νοεμβρίου): Αυτός που αναγνώρισε το Χριστό ως Μεσσία και έδωσε με δυο λέξεις τον τρόπο που θα Τον πλησιάσουμε «έρχου και ίδε» (Ιωάν. 1, 47).</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">9. Ναθαναήλ (11 Ιουνίου): Λέγεται και Βαρθολομαίος, από το όνομα του πατέρα του (Βαρ + θολομαίος= υιός του Θολομαίου) Αυτός για τον οποίον ο Κύριος είπε για την άδολη και αληθινή πίστη του «ίδε αληθώς Ισραηλίτης εν ω δόλος ουκ έσται» (Ιωάν. 1, 48).</span><br /> <span style="font-size:12pt;">10. Σίμων ο Κανανίτης ή Ζηλωτής (10 Μαΐου): Αυτός που πρώτος έφερε τον τίτλο του «ζηλωτή» λόγω της αγάπης στο πρόσωπο του Χριστού και στον ζήλο με τον οποίο κήρυξε το λόγο Του. Ο όρος «ζηλωτής» ανήκε σε ομάδα Ιουδαίων που αγωνίζονταν για την απελευθέρωση της Ιουδαίας από την ρωμαϊκή κυριαρχία. Σήμερα, δυστυχώς, ο ζηλωτισμός είναι σύγχρονη αίρεση της Εκκλησίας που οφείλεται στην έπαρση και στην αλαζονεία κάποιων, κυρίως κληρικών, που θέτουν εαυτόν πάνω από τους επισκόπους και την Εκκλησία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/prostasia-apo-exthrous-l" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">11. Ιούδας του Ιακώβου, επονομασθείς Θαδδαίος ή Λεββαίος (19 Ιουνίου & 21 Αυγούστου): Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει δυο μαθητές με το όνομα Ιούδας «Ιούδαν Ιακώβου και Ιούδαν Ισκαριώτην» (Λουκ. 6, 16). Ο ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει και τους δυο «ηστήκει και Ιούδας ο παραδιδούς Αυτόν μετ’ αυτών» (Ιωάν. 5, 15) και στο κατά Ιωάννην αναφέρει «λέγει αυτώ Ιούδας ουχ ο Ισκαριώτης» (Ιωαν 14, 22). Ο ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει ως δέκατο μαθητή τον Θαδδαίο και λέει «Λεββαίος ο επικληθείς Θαδδαίος» (Μαρκ. 3, 18), ενώ ο ευαγγελιστής Ματθαίος στο 10ο κεφάλαιο μνημονεύει έναν Ιούδα. Γι’ αυτό και η Εκκλησία βεβαιώνει πως Θαδδαίος ή Λεββαίος είναι ένας άνθρωπος ο Ιούδας ο γιος του Ιακώβου. Λεββαίος σημαίνει έμψυχος, θαρραλέος, μεγαλόκαρδος. Αυτός έγινε πνευματοφόρος κήρυκας του θείου Λόγου και στύλος ασάλευτος της Εκκλησίας, επειδή σ’ αυτόν ο Χριστός κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου του είπε πως θα αξιωθούν της θεοπτίας όσοι αγαπούν τον Θεό και τηρούν τις εντολές Του (Ιωάν. 14, 23).</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">12.Ματθίας (9 Αυγούστου): Το πρόσωπο που πήρε τη θέση του Ιούδα του Ισκαριώτη. Εξελέγη πριν την Πεντηκοστή για να λάβει το Άγιο Πνεύμα (Πραξ. 1, 15-26). Πρόσωπο που γνώρισε το Χριστό και είχε ακούσει τα κηρύγματά Του. Αυτός που κληρώθηκε για να κηρύξει, να μαρτυρήσει και να ενωθεί στη Βασιλεία των Ουρανών με τους υπόλοιπους Αποστόλους.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Σ’ αυτούς, βέβαια, τους Μαθητές ανήκει και ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος, όπως και οι υπόλοιποι, κλήθηκε από τον ίδιο τον Χριστό. Ο κήρυκας των Εθνών, ο τρισμέγιστος φωστήρας, ο διδάσκαλος των Αθηναίων, το αγλάισμα της οικουμένης. Πραγματοποίησε τέσσερις περιοδείες στις οποίες υπέστη τα πάνδεινα και χαρακτηρίσθηκε μαζί με τον Πέτρο Πρωτοκορυφαίος. Έγραψε 15 επιστολές εκ των οποίων οι 14 σώθηκαν, η μία αυτή προς τους Λαοδικείς δεν σώζεται, αναφέρεται όμως στην προς Κολασσαείς επιστολή (Κολασ. 4, 16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ποιοι ήταν οι Άγιοι Απόστολοι;</em></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Υπάρχουν, όμως, κοινά σημεία μεταξύ των Αποστόλων:</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">1) Κοινά ονόματα: Σίμων (ο Πέτρος) και Σίμων (ο Κανανίτης), Ιάκωβος (του Ζεβεδαίου) και Ιάκωβος (του Αλφαίου), Ιούδας (του Ιακώβου) και Ιούδας (Ισκαριώτης)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">2) Αδέλφια: Πέτρος και Ανδρέας, υιοί Ιωνά, Ιάκωβος και Ιωάννης, υιοί Ζεβεδαίου</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">3) Μαθητές του Προδρόμου: Ανδρέας, Ιωάννης, Ιούδας του Ιακώβου</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">4) Συγγραφείς: Ματθαίος και Ιωάννης ως συγγραφείς ευαγγελίων. Ιωάννης, Πέτρος και Παύλος ως συγγραφείς επιστολών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">5) Κοινό επάγγελμα: Ψαράδες ήταν ο Πέτρος, ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">6) Κοινή καταγωγή: Οι ένδεκα εκ των δώδεκα αρχικών μαθητών ήταν Ιουδαίοι πλην του Ιούδα κατάγονταν από την Γαλιλαία πλην του Ιούδα του Ισκαριώτη που καταγόταν από την νότια Ιουδαία. Για τον απόστολο Ματθία, πλην της εκλογής του, η Καινή Διαθήκη δεν έχει άλλα στοιχεία.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτούς τους Δώδεκα τιμάμε όλους μαζί κι έναν έναν ξεχωριστά επειδή είναι, όπως λέει ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος, «οι ψαράδες των εθνών, οι κήρυκες των λαών, οι παιδαγωγοί των δικαίων, οι διώκτες της αμαρτίας, οι φωτιστές των απίστων, οι ανίκητοι φύλακες, οι ενδυναμωτές της αδυναμίας, οι άγγελοι των χριστιανών, οι θεραπευτές των ανθρώπων». Κι όταν τιμάμε τους αποστόλους σημαίνει ότι προσπαθούμε να μιμηθούμε τη ζωή τους και τότε καταλαβαίνουμε ότι το σπουδαιότερο λόγο στη ζωή του χριστιανού τον έχουν οι δοκιμασίες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Απόστολος Παύλος λέει:</strong> «Διότι μου φαίνεται ότι ο Θεός άφησε εμάς τους αποστόλους να εμφανισθούμε τελευταίοι, σαν καταδικασμένοι σε θάνατο, διότι γίναμε θέαμα στον κόσμο, στους αγγέλους και στους ανθρώπους. Εμείς θεωρούμεθα ανόητοι χάριν του Χριστού, εσείς φρόνιμοι εν Χριστώ· εμείς αδύνατοι, σεις δυνατοί· σεις ένδοξοι, εμείς άσημοι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας…</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έως αυτήν την στιγμή και πεινάμε και διψάμε, είμαστε κακοντυμένοι, δεχόμαστε ραπίσματα, διάγουμε βίο πλανόδιο, κοπιάζουμε εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια. Όταν μας βρίζουν, ευλογούμε, όταν μιας διώκουν, δείχνομε ανοχή· όταν μας συκοφαντούν, μιλάμε ευγενικά. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γίναμε σαν σκουπίδια του κόσμου·</strong> κάθαρμα όλων έως την στιγμή αυτή. Δεν γράφω αυτά για να σας ντροπιάσω, αλλά για να σας συμβουλεύσω σαν παιδιά μου αγαπητά. Διότι αν και μπορεί να έχετε χιλιάδες παιδαγωγούς εν Χριστώ, δεν έχετε πολλούς πατέρες, διότι εγώ σας γέννησα εν Χριστώ Ιησού διά του ευαγγελίου. Σας παρακαλώ, λοιπόν, να γίνεσθε μιμητές μου» (Α’ Κορ. 9-16).</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos" target="_blank">Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…</a></strong></span></p></div>Να θυμάσαι πως ο Χριστός σ’ αγαπάει και σου δίνει σημασία…https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/Xristos2023-02-24T22:30:00.000Z2023-02-24T22:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4577451097?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Να θυμάσαι πως ο Χριστός σ’ αγαπάει και σου δίνει σημασία…</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Π.Ανδρέας Κονάνος: Αξίζεις, επειδή είσαι πλάσμα του Θεού, δημιούργημά Του. Επειδή ο Θεός σ’ αγαπάει και όλος ο ουρανός ασχολείται μαζί σου, σε φροντίζει και σου δίνει σημασία.<br /> Ακόμα και αν δε σε πάρει κανένας τηλέφωνο για μια μέρα, ακόμα και αν δε σου μιλήσει κανείς, έχεις μια φοβερή δυναμική μέσα σου.<br /> Είσαι ένα πλάσμα που όμοιό του δεν υπάρχει σ’ όλη τη γη.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κανείς δεν είναι σαν κι εσένα, δεν έχει τα γνωρίσματά σου, τα χαρίσματά σου μα και τα προβλήματά σου. Ο Χριστός σ’ αγαπάει και σου δίνει σημασία. Θέλει να σε δυναμώσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πώς θα γίνει αυτό; Με τα σκαμπανεβάσματα. Τη μια στιγμή νιώθεις πως έχεις τον Χριστό και την άλλη Τον χάνεις. Τη μια έρχεται και την άλλη φεύγει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όπως ακριβώς ένιωσαν και οι μαθητές Του μετά την Ανάσταση, όταν περπάταγαν περίλυποι και χαμένοι στις σκέψεις τους προς Εμμαούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μόλις άρχισαν να νιώθουν την καρδιά τους να φλέγεται κι άρχισαν να καταλαβαίνουν τον Κύριο, Εκείνος έφυγε πάλι μακριά τους. Γιατί; Για να τους κάνει πιο δυνατούς. Τους άφησε μόνο τη γλυκιά γεύση στην ψυχή τους, τη θερμότητα, την πίστη και τη δύναμη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να πιστεύουν, ν’ αγγίζουν και να νιώθουν παρόντα τον αόρατο. Να νιώθουν ότι κρατούν Αυτόν που όλο τους φεύγει, αφήνοντας όμως πίσω Του την ευωδία Του, τη γλυκύτητά Του, το ζήλο και τον πόθο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Χριστός θέλει να Τον αγαπάμε, χωρίς όμως να νιώθουμε τη βεβαιότητα ότι Τον κρατούμε. Δε θέλει να μας δώσει σιγουριά, αλλά να μας αφήσει σ’ ένα μετέωρο κενό, στο οποίο μπορούμε να κάνουμε τις ωραιότερες πτήσεις, τα ομορφότερα σχέδια στον ουρανό της αγάπης Του, στο πέλαγος της ζωής, αφημένοι στους κυματισμούς Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μπορεί να νομίζεις ότι δεν ξέρεις που πας μέσα στο πέλαγος. Τότε, Εκείνος σου λέει: “«σε τον άνεμο, θα σε πάει αυτός», «Μα δεν έχω πυξίδα. Νιώθω ότι δεν ξέρω τίποτα», «Αφέσου και θα βγει κάτι καλό».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Δυνάμωσε την ψυχή σου» π. Ανδρέα Κονάνου!</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe title="YouTube video player" src="https://www.youtube.com/embed/283DlxCqH0E" width="584" height="329" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Το αόρατο θαύμαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/uayma2023-02-24T21:30:00.000Z2023-02-24T21:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4449621803?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Το αόρατο θαύμα...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>*Ένα συγκλονιστικό κείμενο για το μεγαλείο της Πίστεως μας! Αξίζει να αφιερώσετε δύο λεπτά από τον χρόνο σας και να το διαβάσετε!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span id="more-49506"></span><em><strong>π. Ανδρέα Αγαθοκλέους</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>~ Η ανάγκη του ανθρώπου να βεβαιώσει την πίστη μέσα του προς τον απρόσιτο Θεό και τις ενέργειές Του τον οδηγεί στο να επιζητεί το θαύμα ή να το μεγαλοποιεί ή, ακόμα, και να το δημιουργεί.</strong> Με την έννοια αυτή το θαύμα, ως θαυμαστό γεγονός, συναντάται σε όλες τις θρησκείες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην Καινή Διαθήκη οι διάφορες θεραπείες ασθενών, αναστάσεις νεκρών και άλλες εκφράσεις αγάπης του Χριστού και των Αποστόλων προς τον πονεμένο λαό ονομάζονται σημεία. Το θαύμα προκαλεί θαυμασμό, έκπληξη, ενώ το σημείο δείχνει κάτι, δηλαδή την ήδη υπάρχουσα Βασιλεία του Θεού όπου δεν κυριαρχούν τα αποτελέσματα της φθοράς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η πρόκληση των Φαρισαίων και Γραμματέων προς τον Ιησού Χριστό «θέλομεν από σου σημείον ιδείν» (Ματθ. 12,38) δεν βρήκε ανταπόκριση. Το όποιο «σημείον» όταν γίνεται «θαύμα» αναγκάζει τον άνθρωπο να το αποδεχτεί κι άρα του στερεί την ελεύθερη σχέση του με το Θεό, που είναι η ουσιαστική πίστη. <strong>Ασφαλώς ο Χριστός σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου, που του έδωσε ως δώρο, και δεν την παραβιάζει ακόμα κι αν προκαλείται.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας…</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Εκκλησία, ως «στύλος και εδραίωμα της αληθείας» (Α Τιμ. 3,15), δεν μπορεί να ενθαρρύνει τα «θαύματα» για να πείσει, συμπεριφερόμενη διαφορετικά από τον ιδρυτή της. <strong>Άλλωστε, όλη η ζωή της είναι από μόνη της ένα «θαύμα» που στηρίζεται στο θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου της κι αλλοίμονο αν αναζητά άλλους τρόπους να πείσει για την Αλήθεια της.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η απουσία «αποδείξεων» για την ύπαρξη, παρουσία ή ενδιαφέρον του Θεού είναι η έκφραση της αγάπης Του που συμβαδίζει με το σεβασμό της ελευθερίας του προσώπου. Η αγάπη Του θα ’ταν ελλειμματική αν μας ανάγκαζε, για το «δικό μας καλό», να Τον πιστέψουμε. Ούτε η Ανάστασή Του, το παγκόσμιο αυτό γεγονός που άλλαξε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, δεν μπορεί ν’ αποδειχτεί. Ούτε, βέβαια, και ν’ αποδειχτεί ότι δεν είναι γεγονός.</span></p>
<p> </p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η εσωτερική αλλαγή – μετάνοια των ανθρώπων που φαίνεται στη ζωή τους, η μεταβολή του άρτου και του οίνου, σε κάθε Θεία Λειτουργία, σε σώμα και αίμα Χριστού, η Χάρις του Αγίου Πνεύματος που έρχεται «δια των ευχών του πρεσβυτερίου» στο νερό, στο λάδι, στα υλικά πράγματα, και τα μεταποιεί σε αγιασμό, ευχέλαιο και ό,τι άλλο αγιάζεται, δεν αποδεικνύεται. <strong>Είναι όμως για τους πιστούς βεβαιότητα που τη ζουν και τη χαίρονται, όπως ζουν και χαίρονται την Ανάσταση του Κυρίου τους. Ποιος μπορεί ν’ αμφισβητήσει το βίωμα εκατομμυρίων ανθρώπων;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στην ταπείνωση και στην απλότητα της καρδιάς γνωρίζεται ο «άλλος κόσμος» και αποκαλύπτεται το «αόρατο θαύμα» που παραπέμπει στο «σημείο» της παρουσίας του ζώντος Θεού.</strong></span></p>
<p> </p>
<p> <strong><span style="font-size:12pt;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></span></strong></p></div>Ο Προφήτης Ηλίας δεν πέθανε ποτέ!https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/profitis-ilias2023-02-24T19:30:00.000Z2023-02-24T19:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7022172089?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ο Προφήτης Ηλίας δεν πέθανε ποτέ! ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Προφήτης Ηλίας, όπως και ο Ενώχ, ήταν οι μοναδικοί άνθρωποι, οι οποίοι αναλήφθηκαν στους ουρανούς, χωρίς να έχουν πεθάνει. Στις 20 Ιουλίου, μερα κατά την οποία τιμάται η μνήμη του Προφήτη Ηλία, δεν εορτάζουμε την κοίμηση του γιατί ο προφήτης Ηλίας δεν πέθανε. Γιορτάζουμε την ανάληψή του .</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ωστόσο, σύμφωνα με κάποιους ερμηνευτές ο Απόστολος Παύλος αναφέρει ότι ο Προφήτης Ηλίας δεν ανελήφθη, όπως ο Κύριος, στον ουρανό, αλλά άφησε ο Θεός να φανεί ότι ανελήφθη και ότι ζει στη γη με το σώμα του άφθαρτο χιλιάδες χρόνια μετά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Πατέρας Επιφάνιος περί της Αναλήψεως του Προφήτη Ηλία λέει τα εξής:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Και ανελήφθη Ηλίας εν συσσεισμώ, (Συσσεισμός = κούνημα δυνατόν, εκ του συσσείω = κουνώ δυνατά ή απ’ όλα συγχρόνως τα μέρη συγκλονώ)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΩΣ εις τον Ουρανόν· το δε, ΩΣ εις τον Ουρανόν,</strong> αμφίβολον έχει την έννοιαν· το δε, ΕΙΣ τον Ουρανόν, τρανήν δείκνυσι την αλήθειαν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δηλαδή κάνει μία διάκριση, ο Άγιος Πατέρας, μεταξύ της αναλήψεως του Προφήτου, και της Αναλήψεως του Κυρίου. Διότι πράγματι, ενώ στην ανάληψη του Προφήτη Ηλία, υπάρχει η μικρή συλλαβή «ΩΣ» <strong>(που αμφίβολον έχει την έννοιαν)</strong> στην Ανάληψη του Κυρίου υπάρχει η μικρή συλλαβή</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«ΕΙΣ» (που τρανήν δείκνυσι την αλήθειαν). Διότι στα Γραφικά χωρία της Αναλήψεως του Κυρίου βρίσκουμε το «ΕΙΣ τον Ουρανόν» και όχι «ΩΣ εις τον Ουρανόν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στην Αγία Γραφή, συναντάμε επίσης δύο πολύ ενδιαφέροντα σημεία, τα οποία πιστοποιούν ότι ο Προφήτης Ηλίας πράγματι δεν ανέβηκε στον ουρανό.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το πρώτο είναι στην Καινή Διαθήκη, και είναι η ρητή δήλωση του Χριστού, την οποία χρησιμοποίησε και ο Μέγας Αθανάσιος: «Και ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν ει μη ο εκ του ουρανού καταβάς, ο υιός του ανθρώπου ο ων εν τω ουρανω» (Ιωάννης 3/γ: 13). Ρητά εδώ το δηλώνει ο Ιησούς Χριστός, ότι κανείς, άρα ούτε ο Ηλίας, δεν ανέβηκε στον ουρανό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όμως έχουμε και μια πιο άμεση επιβεβαίωση, ότι ο Προφήτης Ηλίας δεν ανέβηκε στον ουρανό μετά την αρπαγή του. Είναι πολύ ενδιαφέρον το εξής χωρίο από την Παλαιά Διαθήκη:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«10 Και απέστη από Ιούδα Εδώμ έως της ημέρας ταύτης· τότε απέστη Λομνά εν τω καιρω εκείνω από χειρός αυτού, ότι εγκατέλιπε Κύριον τον Θεόν των πατέρων αυτού· 11 και γαρ αυτός εποίησεν υψηλά εν ταις πόλεσιν Ιούδα και εξεπόρνευσε τους κατοικούντας εν Ιερουσαλήμ και απεπλάνησε τον Ιούδαν. 12 και ήλθεν αυτω εν γραφή παρά Ηλιού του προφήτου λέγων· τάδε λέγει Κύριος Θεός Δαυίδ του πατρός σου…» (Β΄ Παραλειπομένων 21/κα).</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εδώ περιγράφεται, ότι ο Ηλίας έστειλε μια επιστολή προς τον Ιωράμ, βασιλιά του Ιούδα, όπου τον επέκρινε για την ασεβή του πορεία. Όμως το ειδικό ενδιαφέρον αυτής της επιστολής, είναι ότι ο Ηλίας την έστειλε μετά την ανάληψή του «προς τον ουρανό».</span></p>
<div id="post-before"><span style="font-size:12pt;"> </span></div>
<p><span style="font-size:12pt;">Συνεπώς, ο <strong>Προφήτης Ηλίας,</strong> παρέμεινε στη γη, και από εκεί έστειλε την επιστολή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πάντως, σε πολλές περιοχές, ιδιαίτερα στη Θράκη και στη Μακεδονία ο Προφήτης Ηλίας θεωρούνταν κύριος της βροχής, ενώ το όνομά του συνδέθηκε τόσο με τον καλοκαιρινό ήλιο, όσο και με τις καλοκαιρινές μπόρες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη ο προφήτης ηλίας θεωρούνταν ρυθμιστής των καιρικων συνθηκών και πολλά είναι τα θαύματά του που συνδέονται με αυτή την ιδιότητα που του αποδίδεται.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:<span style="font-size:12pt;"> </span><a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/stirikse-me-kyrie" target="_blank">Στήριξέ με, Κύριε....</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/profiteies/profiteies/---gerontissa" target="_blank">Προφητεία: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει...</a></strong></span></p></div>Mπορεί να’ναι ψέμα τά άστρα, ο ήλιος, η γη, τά πάντα· ένα δεν..https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/cema2023-02-24T15:30:00.000Z2023-02-24T15:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4748554486?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Mπορεί να’ναι ψέμα τά άστρα, ο ήλιος, η γη, τά πάντα· ένα δεν είναι ψέμα· ο Kύριός μας! ...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>H Εκκλησία μας δεν είναι ψέμα· η επικοινωνία με το Θεό είναι ζωντανή, ολοζώντανη.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span id="more-50120"></span><em>Mπορεί να’ναι ψέμα τά άστρα, ο ήλιος, η γη, τά πάντα· ένα δεν είναι ψέμα· ο Kύριός μας.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Nά μιμηθούμε λοιπόν κ’ εμείς τη Xαναναία. Ας γονατίζουμε και ας προσευχώμεθα λέγοντας ακαταπαύστως το «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tο «Kύριε, ελέησον» το λέγανε οι άγιοι και έκαναν θαύματα. Tα παλιά τα χρόνια το λέγανε όλοι οι Xριστιανοί γονατιστοί και με δάκρυα.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Στη Pωσία ο πιστος λαός το λέει και βουΐζει η εκκλησία.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Στο Άγιον Όρος κρατούν κομποσχοίνι όλη νύχτα· κάθε κόμπος κ’ ένα «Kύριε Iησού Xριστέ, ελέησόν με».</em></span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Εμείς; Tυπικώς· παρόντες στην εκκλησία τω σώματι, απόντες τω πνεύματι· χωρίς συναίσθηση, χωρίς ρήγος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tο «Kύριε, ελέησον» είναι η πιο μικρά προσευχή. Mπορεί να την πει και ένας αγράμματος, μπορεί να την πει και το μικρό παιδί, και το νήπιο, κι ο ασπρομάλλης γέρος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Kαι ο Θεός ακούει το «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tο συνιστώ κ’ εγώ σ’ εσάς. Δεν κάνεις μεγάλες προσευχές, δεν είσαι διαρκώς στην εκκλησία; Λέγε, εκεί που είσαι, το «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Kάθεσαι να φας, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Βράδιασε, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Ξημέρωσε, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Πας στη δουλειά, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Σκάβεις τή γη «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Βόσκεις τα ζώα, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι εργάτης, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι αξιωματικός, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι στρατιώτης, «Kύριε, ελέησον».</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Είσαι αμαρτωλός, «Kύριε, ελέησον».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Tό «Kύριε, ελέησον» κάνει θαύματα. Αυτό που ζητούμε θα μας το δώσει ο Θεός, γιατί είναι πατέρας.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Λέει ο Xριστός· «Ποιος πατέρας ζητεί το παιδί του ψωμί, και του δίνει πέτρα; ή ζητεί ψάρι, και του δίνει φίδι;» (Mατθ. 7,9-10· Λουκ. 11,11).</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αν ο επίγειος πατέρας ενδιαφέρεται για τα παιδιά του, πολύ περισσότερο εκείνος που του λέμε «Πάτερ ημών…». Θα μας τα δώσει αυτά ο Θεός, εάν πιστεύουμε πραγματικά, εάν είμεθα Xριστιανοί· αμήν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>† Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνος – Αποσπασμα ομιλία; 1 Φεβρουαρίου 1987.</em></strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3></div>Το Ψαλτήρι διώχνει τα δαιμόνιαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/Caltiri2023-02-24T12:30:00.000Z2023-02-24T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4698456479?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το Ψαλτήρι </strong><em><strong>διώχνει τα δαιμόνια...</strong></em></span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;">Τρελο-Γιάννης: Έλεγε ο Άγιος Πορφύριος: «Όταν ψάλλετε τούς κανόνες, όχι άπλα να λέτε τα λόγια, αλλά να τα απολαμβάνετε. Έτσι πολύ γρήγορα θα αγιαστείτε, χωρίς να το καταλάβετε. Κι όταν διαβάζετε το Ψαλτήρι, να τα λέτε καθαρά, μία μία τις λέξεις…»</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">~ Ο Κυρ-Παντελής ταξίδευε με το τρένο προς Θεσσαλονίκη και διάβαζε το Ψαλτήριο. Ένα παράξενο γεγονός όμως σημάδεψε το ταξίδι του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καθώς διάβαζε, μία κοπέλα που καθόταν τρία-τέσσερα καθίσματα πιο μπροστά άρχισε να διαμαρτύρεται και να φωνάζει. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία και πίστεψε πώς κάποια παρεξήγηση έγινε με το διπλανό της. Όταν όμως ο κυρ-Παντελής είδε πώς ο ελεγκτής-εισπράκτορας ερχόταν προς το μέρος του απόρησε.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:</strong> <strong><a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Αγαπητέ κύριε, μπορείτε να σταματήσετε να διαβάζετε αυτό το βιβλίο γιατί ενοχλείτε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Μα το διαβάζω από μέσα μου! απάντησε εκείνος φανερά απορημένος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πώς είναι δυνατόν να ενοχλείται η κοπέλα; Έκπληκτοι και απορημένοι μαζί με τον κυρ-Παντελή ήταν και οι άλλοι επιβάτες. Ένας μάλιστα έξ αυτών φώναξε. “Αν ενοχλείται η κοπέλα, να αλλάξει βαγόνι…”. Πράγματι, η άγνωστη κοπέλα μεταφέρθηκε στα πίσω βαγόνια μήν αντέχοντας το Ψαλτήριο. Και λέει ο κυρ-Παντελής στους συνεπιβάτες του.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Μέχρι προχθές και εγώ μαζί με εσάς αγνοούσα τη δύναμη των Ψαλμών του προφήτη Δαυϊδ. Τώρα, και ιδιαίτερα μετά το περιστατικό τούτο, ένα σας λέγω:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το Ψαλτήρι λειτουργεί ως κόπανος που διώχνει τα κακούδια (δαιμόνια) από πάνω μας και από το περιβάλλον μας. Έτσι έλεγε ένας άγιος που έζησε στη γειτονιά μας (ο τρελο-Γιάννης).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από το βιβλίο: Ο τρελο-Γιάννης (τόμος Β’)</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/-agios-nektarios" target="_blank">Άγιος Νεκτάριος: Ο θάνατος και η ζωή...( ΚΑΙ ΜΕ ΗΧΟ ! 🎶 )</a></strong></span></p></div>Αυτός είναι ο σίγουρος δρόμος προς τη Βασιλεία των Ουρανώνhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/oyranos2023-02-23T21:30:00.000Z2023-02-23T21:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4694745277?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Αυτός είναι ο σίγουρος δρόμος προς τη Βασιλεία των Ουρανών...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Βασιλεία των Ουρανών: Στο βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς υπάρχει ένας διάλογος ενός ζητιάνου με ένα διάσημο θεολόγο.</em><br /> <em>Ο θεολόγος επί οκτώ έτη ακατάπαυστα παρακαλούσε το Θεό να τού φανερώσει κάποιον άνθρωπο, πού θα μπορούσε να του δείξει τον πιο σίγουρο δρόμο για τη Βασιλεία των Ουρανών.</em><br /> </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάποια μέρα πού έφθασε στο αποκορύφωμα τής προσευχής άκουσε μια φωνή «Πήγαινε και στην έξοδο τής Εκκλησίας θα βρεις τον άνθρωπο πού ζητάς».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πηγαίνει βιαστικά στην Εκκλησία, όπου βρίσκει ένα γέρο ζητιάνο με κουρελιασμένα ρούχα και πληγωμένα γόνατα και τον χαιρετά:</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/papa-tyxon" target="_blank">Παπα-Τύχων: Η Παναγία του έδωσε ψωμί και άγγελος δαμάσκηνα...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Καλό και ευτυχισμένο πρωινό, γέροντα».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Ποτέ δεν είχα κακό και δυστυχισμένο πρωινό».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">(ο άλλος εν αμηχανία διορθώνει)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Είθε να σού στείλει ο Θεός κάθε αγαθό»!</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Ουδέποτε μού εστάλη κάτι μη αγαθό»!</span><br /> <span style="font-size:12pt;">(ο θεολόγος παραξενεύεται και τού λέει)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Τί συμβαίνει με σένα, γέροντα; Εγώ σού εύχομαι κάθε ευτυχία».</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Μα ποτέ δεν είμαι δυστυχής. Ζω σύμφωνα με το θέλημα τού Θεού. Για το ζυγό πού μού έδωσε ο Θεός ποτέ δεν δυσανασχέτησα και είμαι πάντοτε ευχαριστημένος».</span></p>
<p> </p>
<p> <span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/-agios-nektarios" target="_blank">Άγιος Νεκτάριος: Ο θάνατος και η ζωή...( Ηχητική αφήγηση ! 🎶 )</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Από πού ήλθες εσύ, γέροντα, εδώ»;</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Από τον Θεό».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Και πού Τον βρήκες»;</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Εκεί πού Τον άφησα στην αγαθή θέληση».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– «Ποιος είσαι, γέροντα, και σε ποια τάξη ανήκεις»;</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Όποιος κι αν είμαι, είμαι ικανοποιημένος με την κατάστασή μου, γιατί βασιλεύς είναι αυτός πού κυβερνά και διευθύνει τον εαυτό του».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο θεολόγος αποδέχθηκε τελικά πώς ο δρόμος τού ζητιάνου ήταν ο μόνος σίγουρος για τον Ουρανό, δηλαδή η τελεία παράδοση στο θέλημα τού Θεού»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς!</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/prostasia-apo-exthrous-l" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></p></div>Πάτερ, δεν θέλω να εξομολογηθώ, με έφερε...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/-ejomologisi2023-02-23T20:30:00.000Z2023-02-23T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4722508067?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πάτερ, δεν θέλω να εξομολογηθώ, με έφερε σχεδόν με το ζόρι η μητέρα μου...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εξομολόγηση: Ο ιερέας περίμενε όρθιος τον επόμενο για την εξομολόγηση. Είδε ένα νεαρό παιδί, γύρω στα δεκαπέντε, να προχωρά διστακτικό. Τον καλωσόρισε και του υπέδειξε να καθίσει στην καρέκλα απέναντί του.<br /> Ο Εσταυρωμένος πάνω στο μικρό τραπεζάκι με το μικρό καντήλι τούς κοίταζε στοργικά και προστατευτικά. Η ατμόσφαιρα μύριζε λιβάνι από τον εσπερινό που μόλις είχε προηγηθεί.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο νεαρός με κατεβασμένο το κεφάλι δεν μιλούσε. Ο ιερέας περίμενε κι αυτός κάνοντας μία σύντομη προσευχή, όπως συνήθιζε να κάνει και για όλους τους πιστούς που έβρισκαν το κουράγιο να έλθουν στο μυστήριο της μετανοίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πάτερ», είπε κάποια στιγμή το παλληκαράκι. «Δεν θέλω να εξομολογηθώ. Η μητέρα μου που περιμένει έξω με έφερε σχεδόν με το ζόρι. Είναι της Εκκλησίας άνθρωπος και με «πρήζει» κάθε φορά με την εξομολόγηση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι καλή γυναίκα και γι’ αυτό δεν θέλω να τη στενοχωρήσω. Υπάκουσα λοιπόν για χάρη της και γι’ αυτό βρίσκομαι εδώ. Αλλά εγώ δεν νιώθω έτοιμος για κάτι τέτοιο».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο ιερέας δεν έσπευσε να απαντήσει. Ύψωσε νοερά το βλέμμα του στον Εσταυρωμένο και προσευχήθηκε πιο έντονα για το νεαρό παιδί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Παιδί μου», είπε στοργικά. «Όπως ξέρεις η εξομολόγηση είναι μυστήριο της Εκκλησίας μας και προϋποθέτει την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Μόνον όποιος έρχεται ελεύθερα, μόνον όποιος έχει νιώσει την ανάγκη να ανοίξει την καρδιά του στον Χριστό, μπορεί και να εξομολογηθεί.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/diavolou" target="_blank">Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν ο ίδιος ο Κύριος είπε «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν», τότε κανείς με καταναγκασμό δεν μπορεί να Τον ακολουθήσει ή να επιτελέσει οποιοδήποτε λόγο Του. Η ελευθερία, παιδί μου, είναι το οξυγόνο της Εκκλησίας. Χωρίς αυτήν, οτιδήποτε κι αν γίνεται, έστω κι αν φαίνεται καλό, δεν είναι τελικά καλό. Δεν το δέχεται ο Θεός».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ναι, πάτερ», είπε το παιδί και ύψωσε λίγο το κεφάλι του αναθαρρημένο. «Χαίρομαι που ακούω να λέτε αυτά τα λόγια, και μακάρι και η μάνα μου να το καταλάβαινε. Αλλά, σας είπα, είναι καλή γυναίκα, μόνη στη ζωή –ο πατέρας μου έχει πεθάνει– και γι’ αυτό όσο μπορώ δεν θέλω να την κακοκαρδίζω».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Λοιπόν», είπε ο παπάς, νιώθοντας μια απέραντη τρυφερότητα για το καλόκαρδο αυτό νεαρό παλληκάρι που έδειχνε μία μεγάλη ωριμότητα με τη στάση του, «δεν χρειάζεται να εξομολογηθείς τώρα.</span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάτσε λίγα λεπτά ακόμη, ώστε η μητέρα σου να πιστέψει ότι εξομολογείσαι, κι έπειτα φύγε και πήγαινε στην ευχή του Θεού. Μέχρι τότε όμως, πες μου το όνομά σου, την τάξη στο σχολείο που φοιτάς, ό,τι άλλο νομίζεις ότι μπορούμε να πούμε για να καλυφθεί η ώρα».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά από λίγο το παιδί σηκώθηκε να φύγει. Ο ιερέας το αγκάλιασε και του ευχήθηκε τα καλύτερα για τη ζωή του. Η μητέρα του ήταν έξω και φαινόταν ευχαριστημένη για τον «εξομολογημένο» γιο της. Ο ιερέας όμως ήταν βέβαιος ότι ήταν θέμα χρόνου το παιδί να έλθει και πάλι, αλλά αυτήν τη φορά μόνο του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Τέτοια παιδιά, με τόσο καλή καρδιά, δεν χάνονται ποτέ», μουρμούρισε ο ιερέας, την ώρα που παραμέριζε για να περάσει ο επόμενος πιστός. «Δεν τα αφήνει ποτέ ο Κύριος, και μάλλον φαίνεται να είναι από τα αγαπημένα Του».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>π. Γεωργίου Δορμπαράκη!</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></h3></div>Πως ξέρουμε ότι η Παναγία ακούει τις προσευχές και βοηθά;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/proseyxes2023-02-23T19:40:00.000Z2023-02-23T19:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4676348089?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πως ξέρουμε ότι η Παναγία ακούει τις προσευχές και βοηθά; ...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Παναγία: “Μην αφήνουμε ούτε μία ημέρα χωρίς να επικαλούμαστε την Παναγία μας.<br /> Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος ευλαβής πού ωνομαζόταν Αγαθόνικος. Αυτός είχε διδαχθή, ἀκόμη ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, να λέγη μπροστά στήν Εικόνα της Παναγίας, τόν ύμνο αυτό: «Θεοτόκε, Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σού.<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ευλογημένη, σύ εν γυναιξί καί Ευλογημένος ὁ καρπός της κοιλίας σου. Ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αργότερα έκανε μιά ζωή με πολλές φροντίδες καί έλεγε σπανιώτερα αυτόν τον Ύμνο της Κυρίας Θεοτόκου. Κατόπιν σιγά-σιγά έπαυσε νά τον λέγη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός όμως, ὁ Οποίος δέν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού, έστειλε στο σπίτι του έναν ερημίτη ἀπό την Θηβαΐδα γιά να τον ελέγξη, διότι ἐξέχασε αυτόν τον ύμνο της Κυρίας Θεοτόκου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Αγαθόνικος ἀπήντησε στον ερημίτη μοναχό ότι έπαυσε να τον λέγη, διότι, παρότι τον έλεγε για πολλά χρόνια, όμως δεν εύρησκε καμμία ωφέλεια. Τότε ο ερημίτης του είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Φέρε στον νου σου τυφλέ καί ἀχάριστε, πόσες φορές σε ἐβοήθησε αυτή ἡ δοξολογική προσευχή και σε έσωσε ἀπό διάφορους πειρασμούς! Θυμήσου, όταν ήσουν ἀκόμη παιδί, πώς λυτρώθηκες ἀπό πνιγμό κατά ένα θαυμαστό τρόπο! Ενθυμήσου, όταν σε εκτύπησαν πολλοί γείτονες σε μία λακκούβα που είχες πέσει κι όμως έμεινες ἀτραυμάτιστος!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θυμήσου ἀκόμη, όταν ταξίδευες κάποτε με κάποιον φίλο σου, επέσατε καί οι δύο σας ἀπό την καρότσα! Αυτός έσπασε το πόδι του καί συ δεν έπαθες τίποτε! Δεν γνωρίζεις ότι ο φίλος σου είναι κάτω ἀδύνατος ἀπό μία ἀσθένεια, ενώ εσύ είσαι υγιής και δεν αισθάνεσαι κανένα πόνο;</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και, όταν του έφερε στην μνήμη όλα αυτά τα θαυμαστά έργα, στο τέλος του είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Να ξέρης, ότι όλες αυτές οι δυστυχίες και ἀτυχίες που ήλθαν στην ζωή σου, ἀπομακρύνθηκαν ἀπό την θεία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, χάρις στην μικρή σου αυτή δοξολογική προσευχή, την οποίαν έλεγες κάθε ημέρα ενώπιον της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δώσε λοιπόν προσοχή και συνέχιζε να προσεύχεσαι και στο μέλλον με την προσευχή αυτή και η Μητέρα του Κυρίου μας δεν θα σε εγκαταλείψη ποτέ».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι κατάλαβε ο Αγαθόνικος και δεν άφησε ποτέ πια αυτή την προσευχή. Ούτε εμείς να μην ἀφήνουμε να περνᾶ μία ημέρα χωρίς να προσευχηθούμε με αυτή την προσευχή μπροστά στην Κυρία Θεοτόκο. Κι έτσι θα φυλαγώμεθα ἀπό πολλές δοκιμασίες και πειρασμούς στην ζωή μας.”</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γέροντος Κλεόπα Ηλίε!</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><iframe title="YouTube video player" src="https://www.youtube.com/embed/9x-xyFnXwgM" width="584" height="329" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></p></div>Τέσσερα πράγματα σκοτίζουν την ψυχή μαςhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/4p2023-02-23T18:30:00.000Z2023-02-23T18:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4760039699?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τέσσερα πράγματα σκοτίζουν την ψυχή μας...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ψυχή: Ο άνθρωπος για να έχει πνευματική ζωή, να έχει το φως στη ζωή του, πρέπει να έχει τελεία επικοινωνία με το περιβάλλον του. Από τη στιγμή που δεν έχει αυτή την απλή, την φυσική, την άνετη εγκατάλειψη και παράδοση του εαυτού του στον άλλον, και επομένως την βίωση του άλλου ως οικείου μέλους, δεν μπορεί να έχει Θεόν.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό σκοτίζεται η ψυχή, όταν κλονίζεται η σχέση της με τον Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>1 Μίσος</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πως όμως κλονίζεται; Με το να μισεί τον πλησίον του. Το μισώ τον πλησίον έχει κατά κύριον λόγο ενεργητική έννοια και σημαίνει, κτυπώ, αρνούμαι, επιτίθεμαι εναντίον του άλλου. Εκφράζει την επιθετική διάθεση της ψυχής. Αντί να έχω φυσική σχέση με τον άλλον, να τον βάζω στην καρδιά μου, έχω το μίσος, που είναι μία έξοδος του άλλου από την καρδιά μου και από την ζωή μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μίσος λοιπόν είναι να βλέπω ως έτερον τον άλλον, να τον πετάω έξω από την καρδιά μου, να μην το θεωρώ ως είναι μου. <strong>Αντί να δω ότι ο άλλος είμαι εγώ, βλέπω ότι είναι κάτι διαφορετικό. Αυτό μπορεί να είναι φυσικό για τους ανθρώπους του κόσμου, αλλά για μας, που είμαστε σώμα Χριστού, είναι αφύσικο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το μίσος είναι εκ των μεγάλων αμαρτημάτων, διότι είναι απόρροια μεγάλης εμπαθείας και δείχνει ότι ο άνθρωπος δούλεψε πολλά χρόνια στην αμαρτία και τα πάθη, και έχει σκληρυνθεί τόσο πολύ η καρδιά του, ώστε κατά κάποιο τρόπο έγινε ανώμαλη και όχι μόνο δεν μπορεί να αγαπήσει, αλλά και μισεί. Χρειάζεται πολύ δάκρυ για να αποβάλλει κάποιος το μίσος. Δεν είναι υπόθεση μιας αποφάσεως απλώς ή αγώνος μιας μέρας. Όταν μισώ κάποιον, δεν μπορώ να πω, αποφασίζω να μην τον μισώ. Μπορώ να πω, αποφασίζω να μην τον χτυπήσω, να μην τον βλάψω, αλλά για να μην τον μισώ πλέον, χρειάζεται μια εσωτερική κάθαρσις. Το μίσος προς τον πλησίον φανερώνει μεγάλο βάθος πάθους, γι” αυτό και συσκοτίζει την ψυχή.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>2 Εξουδένωση</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πως αλλιώς κλονίζεται η σχέση με τους άλλους; Με την εξουδένωση. Με το να ταπεινώνεις τον άλλον. Με το να τον κρίνεις. Όταν όμως κρίνω τον άλλον, τον βγάζω πάντοτε μικρό, μηδαμινό, τίποτα. Είναι τόσος ο εγωισμός του ανθρώπου, ώστε τίποτε δεν μπορεί να σταθεί ενώπιον της κρίσεώς του, ούτε ένας Θεός, πόσο μάλλον ένας άνθρωπος. Το να θεωρώ τον άλλον ως κατώτερο, περισσότερο όμως το να το εκφράζω, είναι κεφαλαιώδες αμάρτημα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>3 Ζήλεια</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άλλη μορφή σχέσεώς μας με τους ανθρώπους, η οποία διαταράσσει την ειρήνη και την ενότητα, είναι η ζήλεια με όλες τις έννοιες. Ζηλεύω κάποιον από αγάπη, τον θεωρώ δικό μου και ενώνομαι αναπόσπαστα μαζί του. Η ένωση αυτή δεν είναι εν τω σώματι του Χριστού, είναι μία υποβίβαση του σώματος του Χριστού σε ανθρώπινη σχέση. Είναι επίσης μία πλήρης μοιχική εσωτερική ενέργεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν πάρουμε την ζήλεια με την έννοια ότι ζηλεύω αυτόν τον άνθρωπο και τον απωθώ, τότε η ζήλεια είναι έκφραση εσωτερικής αδυναμίας αλλά και ανώμαλης αγάπης. Δηλαδή τον αγαπώ κατά τρόπο εγωιστικό και αποκλειστικό, πιστεύω ότι έχω δικαιώματα στη ζωή του και ότι αυτός έχει υποχρεώσεις απέναντί μου, ότι πρέπει να μου δίνει λογαριασμό για το που πηγαίνει και τι κάνει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ζήλεια λοιπόν είναι διαταραχή των σχέσεών μας λόγω περισσής εσωτερικής ψυχικής ενέργειας. Ζήλεια είναι κάθε στροφή προς τον άλλον, που ξεκινάει από κάτι υπερβολικό, από έναν ζήλο, από μία ζέση, από μία βράση. Επομένως ζήλος μπορεί να είναι το ενδιαφέρον μου, η αγάπη μου, η φροντίδα μου να τον σώσω, να τον βοηθήσω να βγει από την αμαρτία, να γίνει παιδί του Θεού. Αυτή η ζέσις είναι ένας αφύσικος εσωτερικός οργασμός, μία αφύσικη πνευματική συσσωμάτωση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>4 Γογγυσμός</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τ</span><span style="font-size:12pt;">ο αντίθετο της ζήλειας είναι ο γογγυσμός, ο οποίος επίσης προέρχεται από αδυναμία της ψυχής. Γογγύζω σημαίνει διαμαρτύρομαι, αρνούμαι, παραπονούμαι, είμαι στενοχωρημένος, δεν ικανοποιούμαι. Αυτόν τον γογγυσμό τον εκφράζω στο περιβάλλον μου, στα γραπτά μου, στην προσευχή μου. Ζητώ λόγου χάριν, κάτι από τον άλλον, ή προσδοκώ ή απαιτώ κάτι. Δεν μου το δίνει όμως, γιατί και αυτός είναι απορροφημένος από τον δικό του αγώνα και πόθο, από την δική του σκέψη, αμαρτία, χαρά, από τη δική του ακολασία, αγιότητα ή αρετή. Τότε πέφτω σε έναν γογγυσμό, διότι περιθωριοποιούμαι στην σκέψη του. Προσεύχεται αυτός, νομίζω ότι με αφήνει μοναχό μου. Ενδιαφέρεται για μένα, νομίζω ότι δεν το έκανε από αγάπη ή ότι το έκανε ελλιπές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο γογγυσμός είναι το ανικανοποίητο που νοιώθουμε στη ζωή μας και προέρχεται από ένα μειονεκτικό εγώ. Η ζήλεια προέρχεται από ένα εγώ υπερτροφικό, ενώ η εξουδένωση από ένα εγώ αυτοτρεφόμενο και αυτοδυναμούμενο άνευ Θεού, που βλέπει τον άλλον κατώτερο, μηδαμινό. Το μίσος είναι η διαφοροποίηση, η απώθηση του άλλου από την ύπαρξη μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γέροντα Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη!</em></strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3>
<p> </p></div>Μόρφου Νεόφυτος: Η Νέα Εποχή του Χριστού έρχεται…https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/erxetai-l2023-02-22T22:30:00.000Z2023-02-22T22:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5024134866?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μόρφου Νεόφυτος: Η Νέα Εποχή του Χριστού έρχεται…</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τώρα θα δώσουμε εξετάσεις όλοι. Κανένας μην έχει πεποίθεση στις παλαιές περγαμηνές του...</em><br /> </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μόρφου Νεόφυτος: Η Νέα Εποχή του Χριστού έρχεται. Αυτό που ζούμε είναι τα προοίμια του παγκοσμίου πολέμου. Είναι βιολογικός πόλεμος αυτό που ζούμε. Και είναι πόλεμος ειδικά εκφοβισμού. Άμα φοβίσεις τον λαουτζίκο τον κάνεις ότι θέλεις…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μόρφου Νεόφυτος: Η Νέα Εποχή του Χριστού έρχεται…</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Τον Άγιο Εφραίμ τον συνέλαβαν οι Τούρκοι τότε στα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας μήνα Σεπτέμβριο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τον έδεσαν πάνω σε μια μουριά που μέχρι σήμερα <strong>είναι ένα δέντρο κατάξερο</strong> και το προστάτευσε εκεί η αγία γερόντισσα Μακαρία. Και σώζετε αυτό το δέντρο.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/diavolou" target="_blank">Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τον κρέμασαν ανάποδα και του έλεγαν να αλλαξοπιστήσει. Και αυτός γνήσιος Ορθόδοξος μοναχός, ασκητής ήθελε να γίνει και μάρτυρας. Δεν του έφτανε το Οσιακό στεφάνι. Ήθελε και μαρτυρικό στεφάνι ο Άγιος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">… Αυτός ο πειρασμός τώρα που συμβαίνει με τον λεγόμενο κορονοϊό, άλλοι τον λεν κοροναϊό, μερικοί είρωνες κοροδοϊόν, ότι και να’ ναι πρώτα και κύρια ξέρετε τι είναι;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είναι η δοκιμασία των Χριστιανών</strong>. Πρώτα ημών των ρασοφόρων, Πατριαρχών, Αρχιερέων, Ιερέων, Διακόνων, Ψαλτών, Καλογήρων και μετά εσάς των πιστών που επιμένετε παρ όλη την προπαγάνδα που γίνεται να έρχεστε σε αυτούς τους τόσο ωραίους εσπερινούς. Που έχουν την γεύση της Αναστάσεως. Που έχουν την χαρά της Αναστάσεως. Την δόξα της αιώνιας ζωής…</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Ήταν έξυπνοι οι Άγιοι. Δεν είχαν φόβο μέσα τους.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί <strong>είχαν πίστη Χριστού, γιατί είχαν πνεύμα Άγιο ήταν σφραγισμένοι με το Άγιο Πνεύμα.</strong> Δεν έχουμε εμείς ανάγκη να σφραγιστούμε. Ούτε από τα εμβόλια του Μπίλ Γκέϊτς ούτε από οτιδήποτε άλλο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εμείς είμαστε σφραγισμένοι. Άλλοι να έχουν έννοια που είναι αμύρωτοι.</strong> Βγήκε ένας από τους πολιτικούς μας και τι έλεγε; Τι κρίμα λέει εδώ ν’ ανοίξουμε τις Εκκλησίες και να μην πηγαίνουμε θέατρα, να μην έχουμε λέει πολιτιστικές εκδηλώσεις και λέω κι εγώ πράγματι αυτή η αρρώστια αν έβγαλε ένα καλό εδείξαμε ο καθένας την πίστη μας. Το νου μας. <strong>Που είναι στραμμένος ο νους του καθενός. Δεξιοί και Αριστεροί. Όλοι.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και που είσαστε ακόμα αυτή η χρονιά ίσως και η άλλη λένε αυτοί που «βλέπουν» θα είναι οι χρονιές των εξετάσεων. Θα δώσουμε εξετάσεις. Με αφορμές πολλές. Όχι μόνον αρρώστιες. Με διάφορες αφορμές.</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Μόρφου Νεόφυτος – Μια θα φεύγει άλλη θα έρχεται. Μας προετοίμασαν οι Άγιοι.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί θα έχουμε αυτές τις εξετάσεις; Γιατί χρειάζεται ο Χριστός τους δικούς Του ανθρώπους τώρα. Για να φτιάξει το καινούργιο πλήρωμα του σκάφους Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ποιο είναι το σκάφος του Χριστού; Η Ορθόδοξη Εκκλησία.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό είναι το σκάφος του Χριστού. Και αποφάσισε ο Χριστός να αποκαθαρίσει το πλήρωμα αυτού του σκάφους. Και πλήρωμα δεν είσαστε μόνον εσείς οι απλοί Χριστιανοί. Είναι και οι κυβερνήτες, οι Δεσποτάδες και οι Πατριαρχάδες είναι και οι παπάδες…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τώρα θα δώσουμε εξετάσεις όλοι.</strong> Κανένας μην έχει πεποίθεση στις παλαιές περγαμηνές του. Μα εγώ έκανα τόσα προσκυνήματα, μα εγώ είχα τον τάδε γέροντα, τον τάδε Άγιο τώρα σαν να ξεκινά καινούργια ζωή. <strong>Και θέλει ο Χριστός τώρα που είναι το μεταίχμιο από την παλαιά ζωή στη νέα εποχή.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όχι του υδροχόου που λένε αυτοί οι δαίμονες της νέας εποχής όχι. <strong>Η Νέα Εποχή που προετοιμάζει το σχέδιο του Χριστού</strong>, δεν έχει μόνο σχέδια ο Κίσιγκερ, ο Μπίλ Γκέϊτς και οι Ευρωπαίοι και οι Ρώσοι μεγιστάνες και Ολιγάρχες όχι. Έχει σχέδια και ο Χριστός και μας αγαπά. Ποιο πολύ από όλους. Ποιο πολύ και από την μάνα μας ο Χριστός μας αγαπά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τώρα όμως ποιοι θα μπούμε μέσα σε αυτό το σκάφος και ποιοι τελικά είμαστε οι λαθρεπιβάτες <strong>θα φανεί από την στάση μας</strong> σε αυτή την χρονιά ίσως και την άλλη…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Για να μπορέσει έτσι να οδηγήσει αυτό το νέο πλήρωμα της πανάρχαιας Εκκλησίας των πρωτοτόκων και της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην <strong>εποχή της Αναλαμπής της Ορθοδοξίας που έρχεται.</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Μετά τον παγκόσμιο πόλεμο που ήδη ξεκίνησε. Όχι να ρωτάτε πότε θα γίνει ο πόλεμος. Αυτό που ζούμε είναι τα προοίμια του παγκοσμίου πολέμου. Είναι βιολογικός πόλεμος αυτό που ζούμε.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Και είναι πόλεμος ειδικά εκφοβισμού. <strong>Άμα φοβίσεις τον λαουτζίκο τον κάνεις ότι θέλεις. Όχι εμβόλια του βάζεις χορεύεις επάνω του και σου λέει κι ευχαριστώ…</strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3></div>Φεύγει ο νους σας από την Προσευχή;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/proseyxi2023-02-19T20:30:00.000Z2023-02-19T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4537565407?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Φεύγει ο νους σας από την Προσευχή; ...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Προσευχή: Καθώς προσεύχεσαι, προσπάθησε να κρατάς το νου και την προσοχή σου μέσα στην καρδιά, πουθενά άλλου. Το ότι ο νους, ύστερ’ από λίγη ώρα προσευχής, φεύγει από την καρδιά, χάνει τη…<br /> μνήμη του Θεού και μετεωρίζεται, δηλαδή περιπλανιέται και ρεμβάζει, φανερώνει αδυναμία αυτοσυγκεντρώσεως και υποσυνείδητη αδιαφορία για την προσευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ψυχή κατά βάθος δεν εκτιμά την άξια της προσευχής και δεν την αισθάνεται τόσο ως ανάγκη όσο ως καθήκον. Βιάζεται, λοιπόν, ν’ απαλλαγεί άπ’ αυτήν το συντομότερο, κάνοντας την όπως-όπως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να προσεύχεσαι με φόβο Θεού, επικεντρώνοντας την προσοχή σου στις έννοιες των λέξεων. Η ευχή του Ιησού και άλλες σύντομες προσευχές γεννούν στην καρδιά αισθήματα θεία, με τα οποία δεσμεύεται η προσοχή, παραμένοντας στη μνήμη του Κυρίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να θυμάσαι, πάντως, ότι στην τελείωση και τη σωτηρία δεν φτάνει κανείς μόνο με την προσευχή, αλλά και με την παράλληλη καλλιέργεια όλων των αρετών. Όσο προοδεύουμε στην πνευματική ζωή, όσο δηλαδή μειώνονται τα πάθη μας και αυξάνονται οι αρετές μας, τόσο προοδεύουμε και στην προσευχή.</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/prostasia-apo-exthrous-l" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι βασικότερες αρετές είναι: ο φόβος του Θεού, η αγνεία, η ταπείνωση, η μετάνοια, η υπομονή, η αγάπη. Όταν αυτές εμφανιστούν, ακολουθούν όλες οι άλλες και μαζί τους η προσευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Να φροντίσω περισσότερο για τη συνεπή εκτέλεση του καθημερινού προσευχητικού μου κανόνα ή για την προσοχή στην προσευχή;».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η προσευχή δίχως προσοχή δεν είναι προσευχή. Γι’ αυτήν, επομένως, πρέπει να φροντίζεις περισσότερο. Συνάμα, όμως, να είσαι συνεπής και στην εκτέλεση του καθημερινού σου κανόνα. Να συμμετέχεις, επίσης, και στη λατρεία της Εκκλησίας μας. Να πηγαίνεις στο ναό συχνά, σε κάθε ακολουθία, αν τούτο είναι δυνατό, και να συμπροσεύχεσαι ευλαβικά με τους άλλους πιστούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διάβασε στη «Φιλοκαλία» το απόσπασμα άπό το βίο του όσιου Μαξίμου του Καυσοκαλύβη, που έλαβε από την Ύπεραγία Θεοτόκο το χάρισμα της άδιάλειπτης προσευχής. Μιμήσου την πίστη και την αρετή του, για να γίνεις κι εσύ άξιος αύτης της μεγάλης δωρεάς. Δίχως αγώνα, τίποτα δεν θα κατορθώσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εθισμός στην προσευχή</strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;">Έχετε τη συναίσθηση και βασανίζεστε από το λογισμό πως η συμμετοχή σας στη λατρευτική σύναξη ήταν όχι καλή, όχι ουσιαστική. Ο νους σας τριγύριζε έδω κι εκεί και την καρδιά σας αναστάτωναν άπρεπα αισθήματα.</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε τέτοιες περιπτώσεις να μετανοείτε αμέσως, να καταδικάζετε τον εαυτό σας και να βάζετε αρχή διορθώσεως. Άλλωστε, το τέλος της ακολουθίας δεν είναι τέλος και της προσευχής. Να εθίσετε, λοιπόν, το νου και την καρδιά σας σε διαρκή κατάσταση προσευχής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό μπορεί να συντελεστεί με την αδιάλειπτη ευλαβική μνήμη του Θεού και με την παράδοση του εαυτού σας στο θέλημα Του. Έτσι, όταν θ’ αφήνετε την ακολουθία, δεν θ’ αφήνετε την προσευχή. Μόνο θ’ αλλάζετε μια μορφή προσευχής με άλλη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να προσεύχεστε χρησιμοποιώντας τα λειτουργικά βιβλία, αλλά ν’ αρχίσετε σιγά-σιγά ν’ απευθύνετε και τα δικά σας λόγια στον Κύριο, λόγια που θ’ ανταπο-κρίνονται τόσο στις ψυχικές όσο και στις σωματικές ανάγκες σας.</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/glossofagia?edited=1" target="_blank">Αυτή Είναι Η Δυνατή Προσευχή Για Προστασία Από Τον Φθόνο Και Την Γλωσσοφαγιά</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καμιά φορά η ψυχή μας επιθυμεί να στραφεί στόν Κύριο χωρίς συγκεκριμένη ανάγκη. Η επιθυμία αυτή οφείλεται απλά σε μια, ας την πω έτσι, δίψα του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σ’ όποιο βαθμό και μ’ όποια μορφή κι αν εμφανιστεί μέσα σας, δεν πρέπει να την αφήνετε ανικανοποίητη. Την ίδια κιόλας ώρα ν’ αφοσιώνεστε στην προσευχή, όπου κι αν είστε, στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όσο πιο εγκάρδια ανταποκρίνεστε στο θείο τούτο κάλεσμα, όσο πιο θερμά ικανοποιείτε τον άγιο τούτο πόθο, τόσο πιο συχνά θα εμφανίζεται, τόσο πιο πολύ θα διαρκεί, τόσο πιο βαθιά θα ριζώνει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Πηγή: Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, “Χειραγωγία στην πνευματική ζωή”. Εκδ.: Ι. Μ. Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> </strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/serafeim-sarof" target="_blank">Προσευχή Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ...</a></strong></span></p></div>Γιατί φοβόμαστε τον θάνατο;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/d2023-02-19T17:30:00.000Z2023-02-19T17:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8513029684?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιατί φοβόμαστε τον θάνατο; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3>Η ορθόδοξη πατερική διδασκαλία<br /> Ο θάνατος είναι το μοναδικό βέβαιο γεγονός στη ζωή του ανθρώπου.</h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν και πάρα πολλοί άνθρωποι έζησαν χωρίς να το σκέφτονται, σαν να ήταν αθάνατοι επάνω σε τούτη την γη, ωστόσο όλοι τους ήπιαν το πικρό ποτήρι του θανάτου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτή την πραγματικότητα απεικονίζει και ο λαός στην περίφημη μονομαχία του Διγενή Ακρίτα με τον Χάρο, τον οποίο ο ανίκητος ήρωας δεν κατάφερε να νικήσει, όπως και σε πολλές ακόμη παραδόσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί φοβόμαστε τον θάνατο;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Την απάντηση σε αυτή την ερώτηση μάς δίνει ο μεγάλος ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής όσιος Ιωάννης της Κλίμακος, που η Εκκλησία μας τίμησε χθες, Δ΄ Κυριακή των Νηστειών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σύμφωνα με αυτόν, υπάρχουν δύο είδη φόβου του θανάτου.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο ένας είναι ο φυσικός φόβος του θανάτου, που προέρχεται από την παρακοή του Αδάμ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Αδάμ είχε πλαστεί αθάνατος. Ο θάνατος εισήλθε στην ζωή του μετά την πτώση και για αυτό ο θάνατος δεν ήταν κάτι φυσιολογικό για τον άνθρωπο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι είναι φυσικό να τού προκαλεί φόβο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο άλλος φόβος του θανάτου είναι ο παράλογος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτός, όπως επισημαίνει ο άγιος Ιωάννης, οφείλεται στο γεγονός ότι μας βαραίνουν αμαρτίες για τις οποίες δεν έχουμε ακόμη μετανοήσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εάν λοιπόν θέλουμε να μην φοβόμαστε τον θάνατο, η λύση είναι εύκολη:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">θα πρέπει να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες που κάναμε και να τις εξομολογηθούμε ειλικρινά στον πνευματικό, με την απόφαση να μην τις κάνουμε ποτέ ξανά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η περίοδος αυτή που διανύουμε είναι η πιο κατάλληλη για αυτόν τον σκοπό.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></h3></div>Ποιο είναι το ακοίμητο καντήλι και γιατί ανάβουμε καντήλι σπίτι μας;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/-or8odojia-html2023-02-19T16:30:00.000Z2023-02-19T16:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8259979860?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ένα Καντήλι τοποθετείται επίσης στο εικονοστάσι του σπιτιού και ανάβεται κάθε μέρα, σύμφωνα με την ορθόδοξο παράδοση.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><span id="more-43178"></span>Η λέξη καντήλι προέρχεται από τη λατινική candela=κερί. Στη χριστιανική Εκκλησία το Καντήλι τοποθετείται μπροστά στις άγιες εικόνες.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αυτό που τοποθετείται μπροστά στον Εσταυρωμένο, μέσα στο Ιερό Βήμα, διατηρείται πάντοτε αναμμένο και γι’ αυτό λέγεται «ακοίμητο» Καντήλι.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μια συνήθεια που διατηρεί τον βαθύ χριστιανικό συμβολισμό της με το Φώς του Χριστού που φωτίζει κάθε άνθρωπο, που θερμαίνει την ελπίδα και που παρηγορεί και συντροφεύει στις ατέλειωτες ώρες της μοναξιάς.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Το άναμμα του καντηλιού ενέχει τον συμβολισμό ότι προσφέρεται ως θυσία σεβασμού και τιμής προς τον Θεό και τους Αγίους του. Συμβολίζει επίσης, το φώς του Χριστού που φωτίζει κάθε άνθρωπο, καθώς επίσης συμβολίζει και το γνωστό παράγγελμα του Κυρίου μας ότι πρέπει να είμαστε, οι χριστιανοί, τα φώτα του κόσμου.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Το έλαιον, το λάδι δηλ. που καίει στα καντήλια μας, “ τον του Θεού υπεμφαίνει έλαιον” γράφει ο Άγ. Συμεών Θεσσαλονίκης, το έλεος του Θεού που φανερώθηκε όταν η περιστερά του Νώε επέστρεψε στην Κιβωτό για να σημάνει την παύση του κατακλυσμού, έχοντας στο ράμφος της κλάδο ελαίας, ή όταν ο Ιησούς, καθώς επροσηύχετο εκτενώς, επότιζε με τους θρόμβους του ιδρώτος του την ελιά, κάτω από τα κλαδιά της οποίας γονάτισε την μαρτυρική εκείνη νύχτα, στο Όρος των Ελαιών.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Βέβαια, όλοι ξέρουμε πως απείρως ανώτερος του υλικού φωτισμού είναι ο εσωτερικός, αγιοπνευματικός φωτισμός. Έγραφε λοιπόν ο Θεοφόρος Πατήρ Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός : “ Φωτίσωμεν γλώσσαν” και συμπληρώνει ο σχολιαστής του : Επετεύχθη τούτο ;</strong></em></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/amartia" target="_blank">Για αυτή την αμαρτία δεν υπάρχει καμία δικαιολογία</a></strong></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Το λάδι συμβολίζει το άπειρο έλεος του Θεού, αλλά και τα κανδήλια συμβολίζουν την Εκκλησία που είναι μεταδοτική Θείου ελέους και φωτιστική. Συμβολίζουν βέβαια τους ίδιους τους αγίους που το Φώς τους έλαμψε, κατά το λόγο του Κυρίου, «έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσι τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα τον εν τοίς ουρανοίς».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους πρέπει οι Ορθόδοξοι να ανάβουμε το καντήλι όπως για παράδειγμα:</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>– για να μάς θυμίζει την ανάγκη για προσευχή,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>– για να φωτίζει το χώρο και να διώκει το σκότος όπου επικρατούν οι δυνάμεις του κακού,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>– για να μάς θυμίζει ότι ο Χριστός είναι το μόνο αληθινό Φώς και η πίστη σε Αυτόν είναι Φώς,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>– για να μάς θυμίζει ότι η ζωή μας πρέπει να είναι φωτεινή,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>– για να μάς θυμίζει ότι όπως το καντήλι απαιτεί το δικό μας χέρι για να ανάψει έτσι και η ψυχή απαιτεί το χέρι του Θεού, τη Χάρη Του δηλαδή,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>– για να μάς θυμίζει ότι πρέπει το θέλημά μας να καεί και να θυσιαστεί</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>– για την αγάπη προς το Θεό κ.ά.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Εννοείται, βέβαια, ότι το λάδι των καντηλιών πρέπει να είναι ελαιόλαδο και μάλιστα όσο το δυνατόν καλύτερης ποιότητος. Άλλωστε ο Κύριος προσευχήθηκε στον κήπο των Ελαιών και ο ναός με τα κανδήλια μετατρέπεται σε νέο κήπο και ελέους (λαδιού) και Ελέους Θεϊκού Το λάδι τους μας θυμίζει την ευσπλαχνία του Θεού και το φως τους στη ζωή μας, που πρέπει να είναι φωτεινή και άγια.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η φωτοχυσία του ναού συμβολίζει το θείο φως της παρουσίας του Θεού που φωτίζει τις καρδιές όχι μόνο των νεοφώτιστων αλλά και όλων των χριστιανών. Ο Κύριος φανέρωσε αυτή τη μεγάλη αλήθεια για τον εαυτό Του με τα ακόλουθα λόγια: “Εγώ ειμι το φως του κόσμου” (Ιωάν.8/η: 12).</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Είναι φως όχι μόνο λόγω της φωτεινής διδασκαλίας Του, αλλά κυρίως λόγω της φωτεινής παρουσίας Του. Αυτό επιβεβαιώνεται κυρίως από τη θαυμαστή Μεταμόρφωσή Του, όπου “έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φως” (Ματθ.17/ιζ: 2).</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Στο Σύμβολο της Πίστεως ο Υιός του Θεού παρουσιάζεται ως “φως εκ φωτός”. Στην ακολουθία του Εσπερινού επίσης ο υμνογράφος παρουσιάζει τον Κύριο ως “φως ιλαρόν”. Και οι χριστιανοί με τα μυστήρια της Εκκλησίας και τον πνευματικό τους αγώνα μπορούν να δεχθούν το φως της χάριτος του Αγίου Πνεύματος και να το ακτινοβολούν με τη ζωή τους.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Στην “επί του όρους” ομιλία ο Κύριος συμβουλεύοντας τους μαθητές Του είπε: “Υμείς εστε το φως του κόσμου…. ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς” (Ματθ 5/ε: 14-16).</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>(Δηλαδή: Εσείς είστε το φως του κόσμου έτσι να λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον πατέρα σας τον επουράνιο).</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Εδώ φαίνεται καθαρά ότι το φως των μαθητών του Χριστού είναι τα καλά έργα της αγιοπνευματικής ζωής τους. Οι άγιοι στην άλλη ζωή θα ομοιάσουν με τον Κύριο, θα γίνουν “θεοί κατά χάριν”. </strong>Αυτό το εκφράζει ο Κύριος καθαρά με τα προφητικά λόγια Του: “Τότε οι δίκαιοι εκλάμψουσιν ως ο ήλιος εν τη βασιλεία του πατρός αυτων” (Ματθ. 13/ιγ: 43).</em></span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></h3></div>Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν πηγαίνω εκκλησίαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/pisteyo2021-01-11T16:40:00.000Z2021-01-11T16:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4357900384?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν πηγαίνω εκκλησία...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><strong>Πίστη</strong>: Την παραπάνω φράση την ακούμε συχνά πυκνά από γνωστούς, φίλους, συγγενείς καθώς η συζήτησή μας θα στραφεί λίγο σε πιο πνευματικά ζητήματα.</h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Το βασικό λοιπόν επιχείρημα των ανθρώπων που λένε ότι από την μία πιστεύουν στον Θεό και από την άλλη δεν πηγαίνουν στον Ιερό Ναό για να συμμετάσχουν στα Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησία μας είναι διότι τους ενοχλούν κάποια πράγματα όπως η πολυτέλεια των ναών, οι αντιπαθητικοί παπάδες, οι ψάλτες, η αρχαία γλώσσα (δεν την καταλαβαίνουν), τα μικρόφωνα, τα φώτα, το παγκάρι (ρίχνουν λεφτά για κερί), η ώρα τέλεσης της Θείας Λειτουργίας, κ.α.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι αφορμές σίγουρα είναι πολλές όταν κάποιος δεν θέλει να ζήσει όπως λέει η Εκκλησία. Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί, θεωρούν τους εαυτούς τους έξω από την Εκκλησία μιας και δεν αποδέχονται το βασικό συστατικό της εν Χριστώ ζωής, δηλαδή της συμμετοχής του χριστιανού στα Μυστήρια της Εκκλησίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι χριστιανοί, τουλάχιστον ορθόδοξοι, διότι ενώ (δήθεν) πιστεύουν δεν ακολουθούν κανένα λόγο του Χριστού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το θέμα βεβαίως είναι ότι οι περισσότεροι βαπτισμένοι χριστιανοί δεν ξέρουν τι είναι ο Χριστός και τι είναι η Εκκλησία και τι προσφέρουν ο Χριστός και η Εκκλησία στον άνθρωπο. Έτσι δεν εκκλησιάζονται, διότι ουσιαστικά δεν ξέρουν τι χάνουν, δεν γνωρίζουν τι μπορεί να τους προσφέρει η μυστηριακή ζωή.</span></p>
<div class="google-auto-placed ap_container">
<p><span style="font-size:12pt;">Η Εκκλησία μας λοιπόν με όλα τα μυστήριά της μας μεταμορφώνει, μας αγιάζει, μας φέρνει σε κοινωνία με τον Θεό. Η συμμετοχή μας λοιπόν στα μυστήρια της Εκκλησίας είναι το κλειδί θα λέγαμε για αυτήν την προσωπική μας ανάσταση.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Εκκλησία δεν έρχεται να πάρει απλώς τη θέση της ιατρικής που εξάντλησε όλες της δυνατότητές της, όπως κάποιοι κακώς την αντιμετωπίζουν. Η Εκκλησία έρχεται για να οδηγήσει τον άνθρωπο, τον πιστό, στην Αγάπη, στο Φώς και στην Ζωή του Χριστού δια των μυστηρίων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το να λέμε ότι πιστεύουμε στον Θεό είναι εύκολο, το να πιστεύουμε όμως στον Θεό ορθόδοξα και να πράττουμε και τα ανάλογα έργα αυτό είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εάν ο άνθρωπος θέλει όντως να γνωρίσει τον Χριστό μπορεί να το καταφέρει μέσα από τον δρόμο της μυστηριακής ζωής που προσφέρει η Εκκλησία Του, εάν θέλει να κοροϊδεύει τον εαυτό του μπορεί να υποστηρίζει ότι μπορεί να το πετύχει και μόνος του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πάντως εγώ κανέναν δεν γνωρίζω ο οποίος να αγίασε εκτός Εκκλησίας… (το τρελό είναι ότι μερικοί άνθρωποι αποδέχονται σαν αγίους: τον γέροντα Παϊσιο, τον γέροντα Πορφύριο κ.α. όμως δεν αποδέχονται την ζωή τους!!! Μπερδεμένοι άνθρωποι..)</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όλα αυτά συμβαίνουν για έναν και μόνο λόγο. Εγωισμός. Όταν ό εκάστοτε άνθρωπος πιστεύει ότι μόνος του μπορεί καλύτερα να ερμηνεύσει τις Γραφές, όταν πιστεύει ότι οι Θεοφόροι</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πατέρες της Εκκλησίες είναι κατώτεροί του, όταν πιστεύει ότι είναι εξυπνότερος, αξιότερος και αγιότερος από τους «θρησκόληπτους» ηλικιωμένους όπως τους ονομάζει, όταν πιστεύει ότι δεν χρειάζεται να μετανοήσει για τίποτα διότι δεν έχει αμαρτίες (!!!) , όταν πιστεύει ότι ο μόνος του θα σωθεί (ότι κι αν σημαίνει αυτό γι’ αυτόν), τότε το κείμενο αυτό μάλλον δεν θα τον προβληματίσει καθόλου, μάλλον έχει εδώ και καιρό πέσει στο βάραθρο της φιλαυτίας και της πλάνης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το μεγαλύτερο εμπόδιο, που δεν επιτρέπει στο σύγχρονο άνθρωπο να φθάσει στη κοινωνία μετά του Θεού είναι ακριβώς αυτό: ότι προσπαθεί να Τον γνωρίσει με λάθος τρόπο, χρησιμοποιώντας λανθασμένα μέσα, εκτός Εκκλησίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Απορρίπτει το μυστήριο της αγάπης και παραμένει θεληματικά στην επιφάνεια μιας στείρας πίστης η οποία στην καλύτερη περίπτωση σημαίνει απλά «παραδοχή της ύπαρξης του Θεού» και όχι εμπιστοσύνη και παράδοση στη Θεία Του Πρόνοια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></p>
</div></div>Ελεημοσύνη δε σημαίνει απλά το να δίνεις χρήματα, αλλά να…https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/elehmosyni2021-01-07T17:25:00.000Z2021-01-07T17:25:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4734896291?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ελεημοσύνη δε σημαίνει απλά το να δίνεις χρήματα, αλλά να…</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ελεημοσύνη: Ο Ιησούς Χριστός λέει: «Παντί τω αιτούντί σοι δίδου». Αυτό σημαίνει πως πρέπει να ευεργετούμε και να ελεούμε όλους, χωρίς να διακρίνουμε τους ανθρώπους από την κατάστασή τους, το κοινωνικό παρελθόν τους ή τη θρησκεία τους. Πρέπει να δίνουμε την ελεημοσύνη μας στον καθένα που την έχει πραγματικά ανάγκη.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει πως πρέπει να είμαστε σπλαχνικοί προς τους φτωχούς και εκείνους που είναι δυστυχισμένοι από οποιαδήποτε αιτία. Σαν άνθρωποι πρέπει να δίνουμε την ελεημοσύνη μας στους άλλους ανθρώπους, οποία κι αν είναι η αιτία που τους κάνει να ζητιανεύουν, είτε είναι χήρες και ορφανά είτε εξορίστηκαν από την πατρίδα τους, είτε υποφέρουν από την αυταρχικότητα των κυβερνώντων είτε από τη σκληρότητα των προϊσταμένων, είτε από την απανθρωπιά των φοροεισπρακτόρων είτε από την απληστία των εχθρών, είτε από την αρπαγή της περιουσίας τους είτε από την απώλεια που είχαν λόγω ναυαγίου.<br /> </span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όλοι τους έχουν δικαίωμα και μερίδιο στη συμπάθειά μας. Κοιτάζουν με προσμονή τα χέρια σου, όπως κοιτάζουμε όλοι μας τα χέρια του Θεού όταν ζητάμε κάτι. Είναι πολύ καλύτερα ν’ ανοίξει κανείς το χέρι του σε κάποιον ανάξιο, παρά να στερήσει την ελεημοσύνη του από εκείνον που την έχει ανάγκη, από φόβο να μην απατηθεί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να βοηθάμε τους ανθρώπους όχι από ματαιοδοξία ή από έπαρση κι αλαζονεία, όχι από την επιθυμία μας να μας ευχαριστούν και να μας ευγνωμονούν οι ευεργετούμενοι ή για να λάβουμε ανταπόδοση, αλλά με ανιδιοτέλεια, για να ευχαριστήσουμε το Θεό, αλλά κι από αγάπη για τον πλησίον μας. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γράφει πως η ελεημοσύνη που μολύνθηκε από την αρρώστια της ματαιοδοξίας δεν είναι πια ελεημοσύνη, αλλά κομπασμός και σκληροκαρδία. Γιατί όταν δίνεις με υπερηφάνεια είναι σα να διασύρεις δημόσια τον αδελφό σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει στη δέκατη τρίτη ομιλία του στη Β΄ προς Κορινθίους Επιστολή πως η ελεημοσύνη δε συνίσταται μόνο στο να δίνεις χρήματα, αλλά και στο να τα δίνεις με αίσθημα χριστιανικής συμπάθειας. Πρέπει να κάνουμε το καλό και να παρέχουμε τη βοήθειά μας θεληματικά, πρόθυμα, καρδιακά, με σεβασμό και ανυπόκριτη αγάπη προς τους φτωχούς. Δεν πρέπει να μας κατέχει κανένα αίσθημα περιφρόνησης, αγανάκτησης ή οργής κι εκνευρισμού. «Έκαστος καθώς προαιρείται τη καρδία, μη εκ λύπης ή εξ ανάγκης· ιλαρόν γαρ δότην αγαπά ο Θεός» (Β’ Κορ. θ’ 7). «Διάθρυπτε πεινώντι τον άρτον σου και πτωχούς αστέγους εισάγε εις τον οίκον σου», λέει κι ο προφήτης Ησαΐας (κεφ. νη’ 7).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι όλα αυτά πρέπει να τα κάνεις με την καρδιά σου, όπως λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Ο απόστολος Παύλος μας δίνει το μέτρο, πως πρέπει να ενεργούμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις: «ο παρακαλών, εν τη παρακλήσει, ο μεταδιδούς, εν απλότητι, ο προϊστάμενος, εν σπουδή, ο ελεών, εν ιλαρότητι» (Ρωμ. ιβ’ 8).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν συμπεριφέρεσαι έτσι, η προθυμία σου θα διπλασιάσει την αξία της καλής σου πράξης. Όταν όμως η καλή αυτή πράξη γίνεται με λύπη ή από ανάγκη, δεν μπορεί να φέρει χαρά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν κάνεις το καλό πρέπει να έχεις χαρά, όχι θλίψη ή γογγυσμό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ελεημοσύνη δε σημαίνει απλά το να δίνεις χρήματα, λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αλλά να το κάνεις με ζήλο, με χαρά, με ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης προς το πρόσωπο που δέχεται τη δωρεά σου. Αν κάποιος δε δίνει με τέτοια διάθεση, θα ήταν καλύτερα να μην έδινε τίποτα, γιατί τότε αυτό που δίνει δεν είναι ελεημοσύνη αλλά ανώφελο και άχρηστο έξοδο. Τότε μόνο λέγεται και είναι ελεημοσύνη μια καλή πράξη, όταν δίνεται με χαρά, όταν σκέφτεσαι πως από αυτά που δίνεις εσύ ωφελείσαι πολύ περισσότερο» (Ομιλία 1η στην προς Φιλιππησίους Επιστολή).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το καλό πρέπει να το κάνεις χρησιμοποιώντας τη δική σου περιουσία κι όχι κάποιου άλλου, στην οποία δεν έχεις κανένα νόμιμο δικαίωμα. Και θα πρέπει να είναι περιουσία που αποκτήθηκε με τίμια δουλειά, όχι με κλοπές, άπατες και ψέματα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Για να δώσουμε πολλή ελεημοσύνη, πρέπει να περιορίσουμε τα έξοδά μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Για παράδειγμα δεν πρέπει ν’ αγοράζουμε ακριβά κι εξεζητημένα πράγματα, εφόσον μπορούμε να κάνουμε και χωρίς αυτά. Γιατί αυτό που μας περισσεύει ανήκει στους φτωχούς κι όταν το ξοδεύουμε ασυλλόγιστα είναι σα να τους το αφαιρούμε. Πρέπει να κάνουμε πάντα το καλό και να βοηθάμε τους άλλους. Να μην περιορίζεται ο ζήλος μας αυτός από τις τυχόν δυσκολίες που θα συναντήσουμε στην άσκηση της ελεημοσύνης.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Η πίστη σου κι η ελεημοσύνη σου να μη μειωθούν». Δε λέει να κάνεις το καλό μια φορά, δυο, τρεις, δέκα ή εκατό φορές, αλλά πάντα. «Το έργο αυτό να μην το εγκαταλείψεις» (Ομιλία στην προς Φιλιππησίους Επιστολή).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν δίνεις ελεημοσύνη, καλό είναι να κάνεις διάκριση ανάμεσα στους πραγματικά φτωχούς και σε εκείνους που φαίνονται φτωχοί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να δίνεις όση περισσότερη βοήθεια μπορείς, ανάλογα με τη δύναμή σου. Πρέπει να δίνεις προτεραιότητα στους περισσότερο φτωχούς, σε εκείνους που αξίζουν περισσότερο τη βοήθειά σου, στους κοντινούς και τους συγγενείς σου πρώτα κι υστέρα στους ξένους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επειδή δεν είναι εύκολο να τα γνωρίζεις πάντα αυτά τα πράγματα με ακρίβεια, μερικοί εκκλησιαστικοί πατέρες μας συμβουλεύουν να εμπιστευόμαστε εκείνους που είναι έμπειροι για να μας πουν πού θα δώσουμε την ελεημοσύνη μας. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας γίνει πρόβλημα. Δεν πρέπει να ψάχνουμε πολύ το θέμα των φτωχών, γιατί έτσι μπορεί να στερήσουμε από τη βοήθειά μας και εκείνους που έχουν πραγματικά ανάγκη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει πως δεν υπάρχει παράδειγμα κάποιου υπερβολικά ακριβοδίκαιου ανθρώπου που να έπεσε πάνω σ᾽ έναν άγιο. Υπάρχει όμως το αντίθετο, δηλαδή να συναντήσει κανείς έναν απατεώνα. Γι᾽ αυτό, εκείνο που σας συμβουλεύω είναι να ενεργούμε σε όλα με απλότητα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τέλος θα ήθελα να πω ότι δεν πρέπει να λογαριάζουμε πως κάνουμε κάτι σπουδαίο όταν δίνουμε ελεημοσύνη, αλλά μάλλον να πιστεύουμε πως απλά είμαστε διαχειριστές των αγαθών του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ποτέ δε θα γίνεις τόσο γενναιόδωρος όσο ο Θεός, λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Ακόμα κι αν μοιράσεις ολόκληρη την περιουσία σου, ακόμα κι αν μαζί με την περιουσία σου παραδώσεις και τον εαυτό σου πάλι δεν έκανες τίποτα σπουδαίο. Γιατί ό,τι κι αν δώσει ο άνθρωπος, ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό, τα παίρνει πίσω από Εκείνον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όσα περισσότερα και να Του δώσεις, εκείνα που θα σου γυρίσει πίσω θα είναι περισσότερα. Και βέβαια δεν πρόκειται να δώσεις τίποτα δικό σου, αφού «πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστί καταβαίνον».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ας κλείσουμε λοιπόν λέγοντας: «Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται».Μακάριοι κι ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που είναι εύσπλαχνοι κι ελεούν τους φτωχούς, γιατί αυτοί θα ελεηθούν από το Θεό. Αχ! και να ήξερες τι μεγάλη ανταπόδοση σε περιμένει για την ελεημοσύνη που δίνεις στους φτωχούς! Θα σου δείξει ο Θεός έλεος κατά την ήμερα της κρίσης ενώπιον αγγέλων και ανθρώπων και θα κληρονομήσεις τη βασιλεία των ουρανών που έχει ετοιμαστεί από καταβολής κόσμου. Αμήν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Του Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης,απόσπασμα από το βιβλίο «Οι Μακαρισμοί»</em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></p></div>Για αυτή την αμαρτία δεν υπάρχει καμία δικαιολογίαhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/amartia2020-12-26T22:10:00.000Z2020-12-26T22:10:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4704905854?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Για αυτή την</strong></em> αμαρτία<em><strong> δεν υπάρχει καμία δικαιολογία...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αμαρτία: Αν σου πω, νήστεψε πολλές φορές μου προβάλλεις ως δικαιολογία την ασθένεια του σώματος.<br /> Αν σου πω, δώσε στους φτωχούς μου λες ότι είσαι φτωχός και έχεις να αναθρέψεις παιδιά,<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν σου πω να έρχεσαι τακτικά στις Συνάξεις της Εκκλησίας, μου λες, έχω διάφορες μέριμνες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν σου πω, πρόσεχε αυτά που λέγονται στην Εκκλησία και κατανόησε το βάθος των λόγων του Θεού, μου προβάλλεις ως δικαιολογία την έλλειψη μορφώσεως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν σου πω, φρόντισε να βοηθήσεις ψυχικά τον αδελφό σου, μου λες ότι δεν υπακούει όταν τον συμβουλεύω, αφού πολλές φορές του μίλησα και περιφρόνησε τα λόγια μου…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βέβαια, δεν ευσταθούν οι προφάσεις αυτές και όλα αυτά είναι χλιαρά λόγια, αλλά, παρά ταύτα, μπορείς να προφασίζεσαι.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν όμως σου πω, άφησε την οργή και συγχώρεσε τον αδελφό σου, ποια από τις προφάσεις αυτές μπορείς να χρησιμοποιήσεις;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διότι νομίζω, δεν μπορείς να φέρεις ως πρόφαση ούτε ασθένεια σώματος, ούτε φτώχεια, ούτε αμάθεια, ούτε απασχόληση και μέριμνα, ούτε τίποτε άλλο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό απ’ όλες σου τις αμαρτίες, αυτή η αμαρτία θα σου είναι ασυγχώρητη. Αλήθεια, πως θα μπορέσεις να υψώσεις τα χέρια σου στον Ουρανό; Πως θα κινήσεις τη γλώσσα σου να προσευχηθείς;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πως θα ζητήσεις συγνώμη;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ακόμη κι’ αν θέλει ο Θεός να σου συγχωρήσει τις αμαρτίες, δεν Του το επιτρέπεις εσύ, επειδή δεν συγχωρείς τις αμαρτίες του αδελφού σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διότι, αν εσύ ο ίδιος εκδικηθείς και επιτεθείς εναντίον του, είτε με λόγια, είτε με ανάλογες συμπεριφορές, είτε με κατάρες, ο Θεός δεν θα επέμβει πλέον, αφού εσύ ανέλαβες την τιμωρία Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και όχι μόνο δεν θα επέμβει, αλλά και από σένα θα ζητήσει λόγο, διότι φέρθηκες υβριστικά προς Αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος!</em></strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3></div>Ανακάλυψη ή αποκάλυψη;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/anakalypsi2020-12-23T22:30:00.000Z2020-12-23T22:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7328822052?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ανακάλυψη ή αποκάλυψη; ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Διαστρέβλωση: Κανένας άλλος δεν κατηγορείται τόσο ανεξέλεγκτα και επιπόλαια, όσο ή χριστιανική πίστη. Από στόμα σε στόμα κυκλοφορούν κατηγορίες για το Χριστιανισμό, πού αποτελούν πλαστογραφία και διαστροφή...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Με ελαφρά συνείδηση αποδίδουν στο Χριστιανισμό λόγια και θεωρίες τελείως αντίθετες από εκείνα που πιστεύει και διδάσκει.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από τις συκοφαντίες κατά του Χριστιανισμού είναι και το «Πίστευε και μη έρευνα». Λένε, δηλαδή, οι εχθροί της χριστιανικής πίστης, ότι ο Χριστιανισμός υποστηρίζει το «Πίστευε και μη ερεύνα». Και το λένε αυτό, για να παρουσιάσουν το Χριστιανισμό σαν ανελεύθερο σύστημα, που δεσμεύει τις πτήσεις του ανθρώπινου μυαλού και μεταβάλλει τον άνθρωπο σε άβουλο δέκτη δογματισμών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόκειται για μεγάλο ψέμα και κακόβουλη διαστρέβλωση. Προκαλέστε όποιον εκτοξεύει κατά του Χριστιανισμού την παραπάνω κατηγορία: Πάρε στα χέρια την Αγία Γραφή και ψάξε να βρεις αυτό το «Πίστευε και μη ερεύνα»… Μάταια θα ψάχνει ο διαστρεβλωτής να βρει μέσα στη Γραφή το λόγο αυτό. Γιατί απλούστατα η Γραφή αντίθετο σύνθημα ρίχνει: «Ερευνάτε» (Ίωάν. 5, 39). Στην Παλαιά Διαθήκη μάλιστα μακαρίζονται όσοι ερευνούν την αλήθεια του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η αλήθεια δεν φοβάται την έρευνα. <strong>«Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δοσμένα, αλλ’ ερευνούνται</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι βέβαια γεγονός, ότι η αλήθεια της χριστιανικής πίστης είναι δοσμένη . Δεν την βρήκαμε μόνοι, δεν την ανακαλύψαμε. Αλλ’ αυτό δεν σημαίνει ότι και επιβάλλεται με τη βία ή ότι την δέχονται οι άνθρωποι με κλειστά τα μάτια. Έχεις στα χέρια σου ένα πολύτιμο πράγμα. Δεν το βρήκες, σου το έδωσαν. Έχεις όμως τη δυνατότητα να το ερευνήσεις, να το εξετάσεις, να το αναλύσεις, να το γνωρίσεις απ’ όλες τις μεριές. Κι όσο το ερευνάς, τόσο το θαυμάζεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ένα πολύ απλούστερο παράδειγμα:</strong> Μπορείς να φτιάξεις ένα μήλο; Όχι. Είναι δοσμένο. Όμως μπορείς αυτό το δοσμένο μήλο να το ερευνήσεις, να το εξετάσεις, να το γευτείς, κι ακόμα να το συγκρίνεις με άλλα μήλα και να διαπιστώσεις αν είναι καλύτερο ή γλυκύτερο, χειρότερο ή στυφότερο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δοσμένες οι αλήθειες του Θεού. Δεν τις ανακαλύψαμε. Είναι όμως αλήθειες, που μπορούμε να τις ερευνήσουμε, να τις εξετάσουμε, να τις δοκιμάσουμε, να τις ζήσουμε, να τις συγκρίνουμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Θεός αποκαλύπτεται</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ένα ερώτημα θέλω ν’ απευθύνω σε κάθε καλοπροαίρετο φίλο:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Μπορεί μόνος του ο άνθρωπος να βρει το Θεό;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Είναι βασικό το ερώτημα αυτό, γιατί πολλές φορές ακούμε νέους ανθρώπους να λένε: «Εγώ ψάχνω, ερευνώ, θα βρω μόνος μου την αλήθεια. Προβληματίζομαι…».</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι αν βέβαια ψάχνει κάποιος με καλή διάθεση κι αναζητεί αληθινά και ταπεινά, μια μέρα θα συναντήσει τη μοναδική Αλήθεια. Αν όμως έχει την υπερηφάνεια να νομίζει πως μπορεί με το μικρό μυαλό να βρει μόνος του υπερκόσμιες πραγματικότητες, τότε ματαιοπονεί. Φαντασθείτε ένα μυρμήγκι, πούχει διανύσει μερικά μέτρα, <strong>να καυχιέται πως κατάκτησε όλη τη γη!</strong> Φανταστείτε ένα μικρό παιδί, που μόλις έκανε τα πρώτα βήματα στην αυλή του σπιτιού του, να καυχιέται πως κατάκτησε όλο το σύμπαν!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σαν άνθρωποι έχουμε προχωρήσει με τη νόησή μας λίγα βήματα. Αλλά με λίγα βήματα δεν φτάνει κανείς στα βάθη του αστρικού σύμπαντος. Και με τη μικρή και περιορισμένη νοητική του δύναμη δεν φτάνει ο άνθρωπος τον άπειρο Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επαναλαμβάνω το ερώτημα: Μπορεί κανείς μόνος του να βρει το Θεό;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η απάντηση: Όχι! Γιατί ο Θεός δεν ανακαλύπτεται, αλλά αποκαλύπτεται. Απόδειξη:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>1. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας ήταν συμπαθείς αναζητητές του Θεού.</strong> Τελικά δεν μπόρεσαν ν’ ανακαλύψουν τον αληθινό Θεό. Σαν ήρθε ο απόστολος Παύλος στην Αθήνα κι αποκάλυψε τον άγνωστο μέχρι τότε αληθινό Θεό, παρουσίασε την αναζήτηση των αρχαίων Ελλήνων σαν ψηλάφισμα μέσα στο σκοτάδι. Ζητούσαν το Θεό. Μέσ’ στο βαθύ σκοτάδι ψάχνεις ψηλαφητά. Τίποτα δεν βλέπεις. Μπορεί κοντά σου νάναι αυτό που ζητάς, και να μη το βρίσκεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>2. Τί μπορεί ν’ ανακαλύψει ο άνθρωπος; Πολλά. Ανακάλυψε νέους τόπους, νησιά, ηπείρους, τρόπους ζωής, φάρμακα, μηχανές.</strong> Ανακάλυψε θησαυρούς επίγειους, ενάλιους, υπόγειους και υπέργειους. Ανακάλυψε αστερισμούς και κατάκτησε αστέρια. Κι άλλες ανακαλύψεις θα κάνει. Μα όλα αυτά που ανακάλυψε και ανακαλύπτει, είναι κατώτερα απ’ αυτόν. Τα ανώτερα απ’ αυτόν δεν μπορεί να τα ανακαλύψει. Τα ανώτερα δεν ανακαλύπτονται, αλλά αποκαλύπτονται. Και ανώτερα από τον άνθρωπο είναι τα υπεραισθητά, τα υπερφυσικά, τα μεταφυσικά. Κι ασφαλώς το ανώτερο από όλα ο υπερβατικός Θεός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η τηλεόραση της πίστης</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός αποκαλύπτεται. Φανταστείτε ένα ναυαγό. Μόνος δεν μπορεί να σωθεί. Εκπέμπει διαρκώς S.O.S. Κάποτε εισακούγονται τα S.O.S. Ναυαγοσωστικό πλησιάζει και τον σώζει…Ο άνθρωπος ήταν ναυαγός. Μέσα στο πέλαγος της άγνοιας και της αγνωσίας δεν μπορούσε να βρει μόνος του το Θεό.<strong> Με τις κραυγές της αναζήτησης έστελνε S.O.S.Kι ο Θεός άκουσε την αγωνιώδη κραυγή του. Έστειλε τον Υιό του.</strong> Κι αποκάλυψε την αλήθεια του Θεού. Η αποκάλυψη του αληθινού Θεού έγινε με τον ερχομό του Χριστού στη γη. Ο Χριστός αποκάλυψε αλήθειες, που όσοι αιώνες κι αν περνούσαν, δεν θα ανακαλύπτονταν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και πώς γίνεται δεκτή η αποκάλυψη του Χριστού;</strong> Αν πριν από 200 χρόνια έλεγε κάποιος πως πατώντας ένα κουμπί θα βλέπουν και θ’ ακούν οι άνθρωποι όσα λέγονται και γίνονται στην Αμερική ή στην Κίνα, δε θα τον πίστευαν. Ίσως να τον περνούσαν για τρελό. Σήμερα πατάς ένα κουμπί και πραγματικά βλέπεις κι ακούς τι γίνεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά. Είναι το κουμπί της τηλεόρασης. Όπως με την τηλεόραση αυτή βλέπεις τι γίνεται πολύ μακρυά, έτσι με μια άλλη τηλεόραση βλέπεις τα ουράνια και υπερκόσμια πράγματα. Κι η τηλεόραση αυτή είναι η πίστη. Με την πίστη δέχεσαι όσα αποκαλύπτει ο Θεός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Συγκριτική έρευνα</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ίσως όμως να προβάλλεις αντίρρηση: Γιατί να μην πιστέψω μια άλλη θεωρία, μια άλλη θρησκεία, και να πιστέψω στο Χριστιανισμό;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εδώ έχει τη θέση της η έρευνα, η συγκριτική έρευνα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>1.-Σύγκρινε το περιεχόμενο της χριστιανικής πίστης με το περιεχόμενο οποιασδήποτε θρησκείας ή κοσμοθεωρίας. </strong>Εκεί θα βρεις μερικές ίσως αλήθειες, ανακατεμένες όμως με ένα σωρό πλάνες κι ανοησίες. Στο Χριστιανισμό υπάρχει ατόφια η αλήθεια. Αλήθεια 100%.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>2.-Αν σου μιλήσει ένας άγιος κι ένας απατεώνας</strong>, ποιόν απ’ τους δυο θα πιστέψεις; Ποιός είναι αξιόπιστος; Δεχόμαστε λοιπόν τις αλήθειες του Χριστιανισμού, γιατί ο Χριστός είναι το πιο αξιόπιστο πρόσωπο. Είναι εκείνος, που μας αγάπησε ειλικρινά και θυσιάστηκε για μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">3.-Σύγκρινε δυο φάρμακα. Με το ένα φαίνεται να σταματά λίγο ο πόνος, μα ύστερα ξαναρχίζει. Με το άλλο ο άρρωστος θεραπεύεται τέλεια. Ποιό θα προτιμήσεις; Ασφαλώς το δεύτερο. Αυτό είναι ο Χριστιανισμός. Το μόνο φάρμακο που μπορεί να θεραπεύσει το κοινωνικό κακό. Η μόνη δύναμη, που μπορεί ν’ αλλάξει την ανθρωπότητα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι γυαλιστερές χάντρες</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και πάλι ίσως προβάλει αντίρρηση:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Αφού λάμπει τόσο πολύ η αλήθεια του Χριστιανισμού, γιατί οι πολλοί δεν την πιστεύουν;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολλές είναι οι αιτίες της άρνησης. Εδώ δυο μόνο σημειώνουμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>1.Φαντάσου μια υπέροχη μουσική εκπομπή.</strong> Αν ο δέκτης είναι χαλασμένος, τίποτε δεν θ’ ακουστεί. Έτσι είναι πολλές ψυχές, χαλασμένοι δέκτες. Η εκπομπή μεταδίδεται. Κι είναι υπέροχη, ουράνια, θεϊκή. Πολλές ψυχές δεν την συλλαμβάνουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>2.-Πολλοί νέοι σήμερα πέφτουν θύματα άπατης. Απατεώνες του πνεύματος τους κλέβουν ό,τι πιο ωραίο έχουν, την πίστη, την αγνότητα</strong>. Πώς; Σ’ άλλες εποχές, που οι μαύροι της Αφρικής ήταν καθυστερημένοι, πήγαιναν οι Ευρωπαίοι και έπαιρναν το χρυσάφι δίνοντάς τους γυαλιστερές χάντρες, θαμπώνονταν οι μαύροι απ’ τις γυαλιστερές χάντρες και πρόσφεραν το χρυσάφι. Χάντρες γυαλιστερές είναι οι φανταχτερές θεωρίες και οι ηδονές του κόσμου. Οι απατεώνες δίνουν άφθονες τις γυαλιστερές χάντρες και κλέβουν τα διαμάντια της ψυχής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αγαπητοί φίλοι! Προσοχή! Ανοίξτε τ’ αυτιά σας ν’ ακούστε την ουράνια μουσική, την υπέροχη, την ανεπανάληπτη, τη μοναδική αλήθεια του Ευαγγελίου. Ανοίξτε τα μάτια και προσέξτε τους απατεώνες, που ελλοχεύουν να σας εξαπατήσουν.</span></p>
<p><span style="font-size:16px;"><strong>Δεχτ</strong></span><span style="font-size:12pt;"><strong>είτε μ’ άδολη καρδιά την αποκάλυψη του Θεού. Σε τούτα τ’ άπιστα χρόνια που ζούμε, κρατήστε,</strong> αδέλφια, το θησαυρό της πίστης. Αξίζει όσο δεν αξίζει όλος ο κόσμος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αρχιμ. Δανιήλ Γ.Αεράκη, «Κράτα την Πίστη»</em></span></p></div>«Όπως μετράμε και κρίνουμε τους άλλους, έτσι θα μετρηθούμε και θα κριθούμε και εμείς» (π. Βαρνάβας Γιάγκου)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/krinoume-face-new237-nnnqjkqqdqQWC-html2020-11-27T03:05:00.000Z2020-11-27T03:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/3696661750?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em>ΑΦΗΕΡΟΜΕΝΩ !</em></span></p>
<p><span style="font-size:14pt;"><em><strong>κριθούμε και εμείς.</strong> </em></span></p>
<p><span style="font-size:14pt;"><em><span style="font-size:12pt;">«Εν ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ω μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν» (Ματθ. 7,2). Στον βαθμό που ανοιγόμαστε με θετική και ελεήμονα διάθεση προς τον αδελφό μας, αναλόγως ανταποκρίνεται και ο Θεός σ’ εμάς. Με το άπειρο έλεός Του «τον ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους» (Ματθ. 5,45).</span></em></span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Εμείς είμαστε στραμμένοι σε άλλη συχνότητα, στη συχνότητα της δικαιοκρισίας. Δεν συντονιζόμαστε με τη χάρη του Θεού, με αποτέλεσμα να μην ελκύοθμε και να μην εισπράττουμε την ελεημοσύνη Του. <strong>Την αγάπη του Θεού θα τη γευτούμε, όταν πάψουμε να πιστεύουμε στον εαυτό μας, όταν δούμε και φανερώσουμε τη γύμνωσή μας</strong>. Ενόσω δεν καταργούμε τις άμυνές μας, πίσω από τις οποίες προσπαθούμε να αποδείξουμε στον εαυτό μας και στους άλλους, ακόμη και στον ίδιο τον Θεό, ότι κάτι και κάποιοι είμαστε, θα παραμένουμε άγευστοι του θείου ελέους.</em></span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γνωρίζουμε όλοι από προσωπική εμπειρία πως, όταν ικανοποιούμε όλες μας τις επιθυμίες, όταν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας που μας έρχονται όλα ευνοϊκά, σιγά-σιγά αρχίζει να εμφανίζεται μέσα μας πνευματική ξηρότητα και ακηδία. Η καρδιά μας αρχίζει να νεκρώνεται. Αν τότε συνειδητοποιήσουμε την αμαρτία μας, καταργήσουμε τις προφάσεις και τις δικαιολογίες και προσπέσουμε στο έλεος του Θεού με την τελωνική κραυγή «ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ!», τότε όλως παραδόξως θα νιώσουμε βαθειά χαρά μέσα μας. <strong>Η συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για να ελκύσουμε και να γευτούμε το έλεος του Θεού…</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/-agioi" target="_blank">Άγιος Παΐσιος: Ξέρεις πόσοι Άγιοι είναι γύρω μας και δεν τους ξέρουμε...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/doyleia" target="_blank">Τι δουλειά έκανε πριν γίνει μοναχός ο Άγιος Παΐσιος...</a></strong></span></h3></div>