εκκλησία - face-new237.com2024-03-28T11:26:58Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/feed/tag/%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1Άγιος Ιωάννης συγγραφέας της Κλίμακος https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/iannhs2023-03-29T21:38:11.000Z2023-03-29T21:38:11.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/11009580668?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Άγιος Ιωάννης συγγραφέας της Κλίμακος 30/03/2023</strong></em></span></p>
<p class="w3-center"><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἐπὶ κλίμαξι κλίμακας πυκνῶς, Πάτερ,<br />Τὰς σὰς ἀρετὰς θείς, ἔφθασας πόλου μέχρι.<br />Χαῖρεν Ἰωάννης τριακοστῇ ἐξαναλύων.</strong></span></p>
<div id="Biography" class="myLink">
<p class="myReadMore"><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας γεννήθηκε πιθανότατα το 523 μ.Χ. στη Συρία.</strong> </em>Ήταν γιος πλούσιας και ευσεβούς οικογένειας. Σε νεαρή ηλικία, παρακολούθησε ανώτερο κύκλο μορφώσεως, ώστε να διακρίνεται ανάμεσα στους συνομήλικούς του. Εκείνος όμως, ενδιαφερόταν περισσότερο για την προσευχή, τις θεολογικές μελέτες, την συγγραφική εργασία και την άσκηση. Πήγε στο Όρος Σινά, κοντά στον φημισμένο αναχωρητή Μαρτύριο, ο οποίος καθοδήγησε πνευματικά τον νεαρό Ιωάννη. Μετά από τέσσερα χρόνια άσκησης, εκάρη μοναχός ενώ η φήμη των αρετών και της σοφίας του είχε ευρύτερα διαδοθεί. </span></p>
<p class="myReadMore"><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γι' αυτό πολλοί μοναχοί και λαϊκοί, αλλά και αξιωματούχοι έρχονταν στη Μονή για να ζητήσουν τη συμβουλή του.</strong> </em>Είχε και το χάρισμα της θαυματουργίας. Λόγω της διαβίωσής του στην Ιερά Μονή Σινά ονομάζεται και Σιναΐτης. Μετά το θάνατο του ηγούμενου της Μονής και κατόπιν απαιτήσεως των αδελφών δέχθηκε να γίνει Ηγούμενος της ιεράς Μονής Σινά για μερικά χρόνια. Η νοσταλγία, όμως, της ερημικής ζωής, έκανε τον Ιωάννη να αποσυρθεί πάλι στην έρημο και να αφοσιωθεί πάλι στις μελέτες του. <strong>Εκοιμήθη εν ειρήνη περί το 606 μ.Χ</strong>. και άφησε δύο σπουδαιότατα συγγράμματα, την «Κλίμακα» και τον «Λόγον προς τον Ποιμένα».</span></p>
<p class="myReadMore"><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η «Κλίμακα» περιλαμβάνει τριάντα λόγους περί αρετής, όπου ο καθένας λόγος περιλαμβάνει και μια αρετή, ξεκινώντας από τις πιο πρακτικές και ανεβαίνοντας σαν σκαλοπάτια κατέληξε στις θεωρητικά υψηλές. Στη πνευματική ζωή έχουμε βαθμίδες χαμηλές και υψηλές,</em> </strong>καταστάσεις κατώτερες και ανώτερες. </span></p>
<p class="myReadMore"><span style="font-size:12pt;">Γι' αυτό και το σύγγραμμα ονομάζεται Κλίμακα των αρετών. Στο έργο του αυτό ο συγγραφέας παρουσιάζει συστηματικά τις ιδέες του για την κοινοβιακή κυρίως, αλλά και για την ερημική ζωή, ταξινομώντας αυτές κατά τρόπο που δείχνει πορεία προς την ηθική τελείωση. </span></p>
<p class="myReadMore"><span style="font-size:12pt;">Είναι γραμμένο σε κομψή ελληνική γλώσσα, καλοδουλεμένη με χάρη και μελωδικότητα. <strong>Έχει διαύγεια, γλαφυρότητα, παραστατικότητα και παρουσιάζει πλούτο εκφράσεως,</strong> καλαισθησία και ευγένεια. Στη διακόσμηση του λόγου με εικόνες και παρομοιώσεις ο ιερός συγγραφέας είναι απαράμιλλος. Πάσης φύσεως σχήματα λόγου αναδύονται καθώς και ωραίες και επιτυχημένες προσωποποιήσεις. </span></p>
<p class="myReadMore"><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Από την αρχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής το σύγγραμμά του διαβάζεται σε όλα τα ορθόδοξα μοναστήρια.</strong> </em>Επειδή είναι παγκόσμιο κειμήλιο αναλύσεως όλων των παθών και των αρετών, η Εκκλησία τιμά ιδιαίτερα σε αυτή τη πνευματική περίοδο τον συγγραφέα άγιο Ιωάννη της Κλίμακας και το προτείνει για ανάγνωσμα. Η μνήμη του εορτάζεται στις 30 Μαρτίου και την Δ΄ Κυριακή των Νηστειών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.</span><br /><br /><span style="font-size:12pt;"><strong>Μερικοί λόγοι του, από την Κλίμακα:</strong></span></p>
<p class="myReadMore"><span style="font-size:12pt;"><strong>1)</strong> Η ταπεινοφροσύνη είναι ουράνιος ανεμοστρόβιλος που μπορεί να ανεβάσει την ψυχή από την άβυσσο της αμαρτίας στα ύψη του ουρανού.</span></p>
<p class="myReadMore"><span style="font-size:12pt;"><strong>2)</strong> Μητέρα της πηγής είναι η άβυσσος των υδάτων πηγή δε της διακρίσεως η ταπείνωσις</span></p>
</div></div>Η Θαυματουργή Αγία Βαρβάρα: Προστάτιδα των παρθένων, των ψυχορραγούντων και των πυροβολητώνhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agia-varvara2020-12-04T17:32:13.000Z2020-12-04T17:32:13.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8248929296?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Θαυματουργή Αγία Βαρβάρα: Προστάτιδα των παρθένων, των ψυχορραγούντων και των πυροβολητών...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Παλαιότερα επίσης «Αγία Βαρβάρα» ονόμαζαν οι ναυτικοί τις πυριτιδαποθήκες και τους χώρους πυρομαχικών των πολεμικών πλοίων και έτσι θεωρείται προστάτης των πυριτιδοποιών...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ: Η Αγία έζησε κατά τα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο διώκτης των χριστιανών Διοκλητιανός (284-305). Γεννήθηκε στην Ηλιούπολη (σημερινό Μπάαλμπεκ) του Λιβάνου και ήταν θυγατέρα του ειδωλολάτρη και τοπάρχη Διόσκορου.</strong><br /> Ο Διόσκορος ήθελε να την κρατήσει ανύπαντρη, απομακρυσμένη από τις βιωτικές μέριμνες και τις ανθρώπινες συντυχίες. Γι’αυτόν τον λόγο έχτισε πύργο και την απομόνωσε εκεί. Στην μόνωση του πύργου καλλιεργούσε το πνεύμα της με προσευχή, μελέτη των Γραφών και εξάσκηση.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν ο πατέρας της αντιλήφθηκε την πίστη της έκανε απόπειρα να την σκοτώσει. Κατάφερε να διαφύγει στο βουνό και εκεί την ανακάλυψε ο Ηγεμόνας Μαρκιανός και την φυλάκισε για την πίστη της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μέσα στην φυλακή υπήρχε ακόμη μια νεαρή χριστιανή, η Ιουλιανή, η οποία προβληματίστηκε για τα βάσανα της Βαρβάρας και θέλησε να την ακολουθήσει στην επιλογή της να μαρτυρήσει για την αγάπη του Χριστού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τελικά την μεν Ιουλιανή την αποκεφάλισε δήμιος, την δε Βαρβάρα ο ίδιος ο πατέρας της.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το όνομα της Αγίας αν και ήταν διαδεδομένο στην Δύση από την εποχή που εδραιώθηκε ο Χριστιανισμός, παρ’όλ’αυτά η ευλάβειά σ’αυτήν εξαπλώθηκε αρκετά από το 1298 με το περίφημο βιβλίο του Jacobo da Voragine «Χρυσοί Θρύλοι». Τότε και λίγο αργότερα, είναι που ενέπνευσε μεγάλους καλλιτέχνες όπως τον Μποτιτσέλι, τον Ραφαήλ κ.α. οι οποίοι εμπνευσμένοι από την μορφή της Αγίας δημιούργησαν αριστουργήματα. Στην Τέχνη της Δύσης η Αγία Βαρβάρα παριστάνεται ντυμένη με βασιλικά ενδύματα ή τέτοια που να μαρτυρούν την ευγενική καταγωγή της. Στην Βυζαντινή τέχνη η Αγία παριστάνεται συνήθως ντυμένη με ρούχα αρχοντικά, κρατώντας σταυρό και φοίνικα και φορώντας βασιλικό διάδημα.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Τα σύμβολα της Αγίας Βαρβάρας</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα σύμβολα της Αγίας στην εικονογραφία Ανατολής και Δύσεως είναι ο Σταυρός, το Ποτήριο, ο Πύργος, το λουτρό με τις τρεις θυρίδες, ο φοίνικας, το κανόνι, το ξίφος, ο κεραυνός, το στέμμα, η δάφνη, ο κρίνος</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Βαρβάρα προστάτιδα και θαυματουργή</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι Χριστιανοί ανά τον κόσμο εμπνεύστηκαν από την ζωή και το μαρτύριο της Αγίας Βαρβάρας και κατέφυγαν στα θαύματά της. Την θεωρούν προστάτιδα του πυροβολικού σώματος του Στρατού όλοι οι χριστιανοί και ιδιαιτέρως στην Ελλάδα όπου η εορτή της καθιερώθηκε ως επίσημη εορτή του συγκεκριμένου στρατιωτικού σώματος. Το έθιμο αυτό εισήλθε στην χώρα μας από την Δύση όπου θεωρήθηκε ότι οι τιμωρητικοί κεραυνοί που έκαψαν τον πατέρα της συμβολίζουν τα πυρά του πυροβολικού. Για πρώτη φορά το «Ελληνικό τάγμα πυροβολιστών» (ονομασία της παλαιάς εποχής) γιόρτασε την Αγία Βαρβάρα στις 4 Δεκεμβρίου 1829</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Παλαιότερα επίσης «Αγία Βαρβάρα» ονόμαζαν οι ναυτικοί τις πυριτιδαποθήκες και τους χώρους πυρομαχικών των πολεμικών πλοίων και έτσι θεωρείται προστάτης των πυριτιδοποιών.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κατά τα νεότερα χρόνια θεωρήθηκε προστάτις της Ελλάδος λόγω των γνωστών γεγονότων που προκάλεσαν οι αντάρτες στην μνήμη της Αγίας στις 4 Δεκεμβρίου 1944 στου Μακρυγιάννη στην Αθήνα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία επίσης συνδέθηκε με την θεραπεία λοιμωδών νοσημάτων και περισσότερο της ευλογιάς και θεωρείται ως προστάτης όσων υποφέρουν από τέτοια νοσήματα αλλά και των Νοσοκομείων που περιθάλπουν τέτοιους ασθενείς. Στην παλιά αθηναϊκή εικόνα της Αγίας Βαρβάρας στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδος Κεραμεικού απεικονίζεται η Αγία Βαρβάρα ένθρονη έχοντας ως υποπόδιό της την ασθένεια της ευλογιάς με μορφή άσχημης γυναίκας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Επίσης θεωρείται ότι θεραπεύει τις γαστρικές, ρευματικές και δερματικές παθήσεις.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ακόμα η Αγία θεωρείται προστάτις των πυροσβεστών, των μεταλλορύχων, των αρχιτεκτόνων, των βιβλιοθηκαρίων, των λατόμων, των οικοδόμων, των στρατιωτικών μηχανικών, των μαθηματικών, των ναυτεργατών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αξίζει να σημειωθεί ότι τιμάται ως προστάτις των παρθένων,</strong> των ετοιμοθανάτων και όσων εργάζονται με κίνδυνο αιφνιδίου και βιαίου θανάτου. Υπάρχει ακόμη μοναστηριακή παράδοση που επιβάλλει να γίνεται προσευχή με κομποσχοίνι στην Αγία Βαρβάρα για την αποτροπή αιφνιδίου θανάτου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Βαρβάρα είναι πολιούχος της Δράμας, της Αργυρούπολης και του Ρεθύμνου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών μιλώντας στους δημοσιογράφους εξέφρασε το θαυμασμό του για τους ανθρώπους που υπομονετικά περίμεναν να προσκυνήσουν το σκήνωμα της Αγίας λέγοντας:</strong> «Θαυμάζω το μεγαλείο και τον ψυχισμό αυτού του λαού. Θαυμασμός απεριόριστος και μεγαλείο το να περιμένουν αυτοί οι άνθρωποι 6 και 7 ολόκληρες ώρες, για να έρθουν και να εναποθέσουν τον ασπασμό στο τίμιο λείψανο της Αγίας Βαρβάρας...</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/a-loykas" target="_blank">Άγιος Λουκάς Ιατρός: «Να κρατάτε την πίστη μας που είναι αιώνια και αναμφισβήτητη</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></p></div>Εορτή Αγίου Νεκταρίου του Θαυματουργού 9 Νοεμβρίουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agiou-nektariou2020-11-09T14:03:28.000Z2020-11-09T14:03:28.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8140387493?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Εορτή Αγίου Νεκταρίου του Θαυματουργού 9 Νοεμβρίου...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<h5><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Νεκτάριος διετέλεσε Ιεροκήρυκας (Ευβοίας) (1891 – 1893 μ.Χ.),...</em></span></h5>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Νεκτάριος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Αιγύπτου γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1846 μ.Χ. στη Σηλυβρία της Θράκης από τον Δήμο και τη Βασιλική Κεφάλα και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά τους. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μικρός, 14 ετών, πήγε στην Κωνσταντινούπολη,</strong> όπου εργάστηκε ως υπάλληλος και κατόπιν ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Κατόπιν πήγε στη Χίο, όπου, από το 1866 μ.Χ. μέχρι το 1876 μ.Χ. χρημάτισε δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λίθειο.</span></p>
<h5><span style="font-size:12pt;">Το 1876 μ.Χ. ο Άγιος Νεκτάριος εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου με το όνομα Λάζαρος και στις 15 Ιανουαρίου 1877 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος, ονομασθείς Νεκτάριος, από τον Μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο (1860 – 1877 μ.Χ.), και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητροπόλεως.</span></h5>
<p><span style="font-size:12pt;">Το 1881 μ.Χ. ήλθε στην Αθήνα, όπου με έξοδα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου Δ’ (1870 – 1899 μ.Χ.), σπούδασε Θεολογία και πήρε το πτυχίο του το 1885 μ.Χ. Έπειτα, ο ίδιος προαναφερόμενος Πατριάρχης, τον χειροτόνησε το 1886 μ.Χ. πρεσβύτερο και του έδωσε τα καθήκοντα του γραμματέα και Ιεροκήρυκα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Διετέλεσε επίσης πατριαρχικός επίτροπος στο Κάιρο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στις 15 Ιανουαρίου 1889 μ.Χ., χειροτονήθηκε ο Άγιος Νεκτάριος Μητροπολίτης Πενταπόλεως Αιγύπτου.</strong> Η δράση του ως Μητροπολίτου ήταν καταπληκτική και ένεκα αυτού ήταν βασικός υποψήφιος του πατριαρχικού θρόνου Αλεξανδρείας. Λόγω όμως φθονερών εισηγήσεων (αισχρών συκοφαντιών), προς τον Πατριάρχη Σωφρόνιο, ο ταπεινόφρων Νεκτάριος, για να μη λυπήσει τον γέροντα Πατριάρχη, επέστρεψε στην Ελλάδα (1889 μ.Χ.).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h5><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Νεκτάριος διετέλεσε Ιεροκήρυκας (Ευβοίας) (1891 – 1893 μ.Χ.), Φθιώτιδος και Φωκίδας (1893 – 1894 μ.Χ.) και διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα (1894 – 1904 μ.Χ.).</span></h5>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου (1899 μ.Χ.), ο Άγιος Νεκτάριος εκλήθη να τον διαδεχθεί, αλλά ο Άγιος αρνήθηκε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στα κηρύγματα του Αγίου Νεκταρίου, πλήθος λαού μαζευόταν, για να «ρουφήξει» το νέκταρ των Ιερών λόγων του.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το 1904 μ.Χ. ίδρυσε γυναικεία Μονή στην Αίγινα, της οποίας ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση, αφού εγκαταβίωσε εκεί το 1908 μ.Χ., μετά την παραίτηση του από τη Ριζάρειο Σχολή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Έγραψε αρκετά συγγράμματα, κυρίως βοηθητικά του θείου κηρύγματος. Η ταπεινοφροσύνη του και η φιλανθρωπία του υπήρξαν παροιμιώδεις.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κοιμήθηκε το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920 μ.Χ. Τόση δε ήταν η αγιότητά του, ώστε επετέλεσε πολλά θαύματα, πριν αλλά και μετά τον θάνατο του. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1953 μ.Χ.</strong> και στις 20 Απριλίου του 1961 μ.Χ. με Πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, διακηρύχτηκε Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Εορτή Αγίου Νεκταρίου Μητροπολίτου Πενταπόλεως Αιγύπτου του Θαυματουργού</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Σηλυβρίας τὸν γόνον καὶ Αἰγίνης τὸν ἔφορον, τὸν ἐσχάτοις χρόνοις φανέντα ἀρετῆς φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ὡς ἔνθεον θεράποντα Χριστοῦ, ἀναβλύζει γὰρ ἰάσεις παντοδαπὰς τοῖς εὐλαβῶς κραυγάζουσι. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ θαυματώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/qea9ReFFl7M" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p></div>Σύναξη Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ 8 Νοεμβρίουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/arxaggelon2020-11-08T14:38:34.000Z2020-11-08T14:38:34.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8136652901?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Σύναξη Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ 8 Νοεμβρίου...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τη σχέση, τώρα, που έχουν οι άγγελοι με το Θεό και τους ανθρώπους, καθώς και την αποστολή τους...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κατά την Άγια Γραφή οι άγγελοι στέλνονται από το Θεό με μορφή ορατή (οι άγγελοι είναι αόρατα αγαθά πνεύματα κοντά στο, Θεό) σε σπουδαίες ιστορικές περιστάσεις, που πρόκειται να εκδηλωθεί ή να εκτελεσθεί κάποια μεγάλη θεία θέληση.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τη σχέση, τώρα, που έχουν οι άγγελοι με το Θεό και τους ανθρώπους, καθώς και την αποστολή τους, βλέπουμε επίσης μέσα στην Αγία Γραφή. Και ιδιαίτερα, στους Ψαλμούς 33, στίχ. 8 και 90, στίχ. 10-12, στη δε Καινή Διαθήκη, Ματθ. ιη’ στίχ. 10, καθώς επίσης και στην προς Εβραίους επιστολή, κεφ. α’ στίχ. 14, όπου ο συγγραφέας αναφωνεί: «οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;».</strong> Δηλαδή, δεν είναι όλοι οι άγγελοι πνεύματα υπηρετικά, τα οποία ενεργούν όχι από δική τους πρωτοβουλία, αλλά αποστέλλονται από το Θεό για να υπηρετήσουν εκείνους που μέλλουν να κληρονομήσουν την αιώνια ζωή;</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επικεφαλής των αγγελικών δυνάμεων είναι οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ. Τον Μιχαήλ συναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη. π.χ. όταν ο Αβραάμ μέλλει να θυσιάσει τον Ισαάκ, στον Ιησού του Ναυή, στον Ηλία, στον Λώτ, για να τον σώσει όταν ο Θεός αποφάσισε να καταστρέψει τα Γόμορα, στον Πατριάρχη Ιακώβ, στον μάντη Βαρλαάμ και άλλου<strong>. Επίσης ο Μιχαήλ, ήταν αυτός που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο.</strong> Τον Γαβριήλ συναντάμε στην Καινή Διαθήκη, όπως στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και άλλου. Στην μνήμη, λοιπόν, των αποστολών και του έργου πού επιτελούν οι άγγελοι, η Εκκλησία μας όρισε τη γιορτή της 8ης Νοεμβρίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Σύναξη Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τῶν οὐρανίωv στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμεv ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵvα ταῖς ὑμῶv δεήσεσι, τειχίσητε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγωv, τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦvτες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτεvῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/dYw4uNZrSWg" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
<p> </p></div>Εορτή Αγίων Ευλαμπίου και Ευλαμπίας των αδελφώ, 10 Οκτωβρίουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/eulampiou-eulampias-adelfwn2020-10-10T15:13:10.000Z2020-10-10T15:13:10.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8020620498?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em> Εορτή Αγίων Ευλαμπίου και Ευλαμπίας των αδελφώ, 10 Οκτωβρίου...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>,,, Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν...<br /></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι Άγιοι Ευλάμπιος και Ευλαμπία τα αδέλφια έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (296 μ.Χ.).</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο διωγμός κατά των χριστιανών ήταν σκληρός και ανελέητος. Γι’ αυτό, ο Ευλάμπιος και η αδελφή του Ευλαμπία κρύβονταν μαζί με άλλους χριστιανούς στο βουνό. Εκεί, ζούσαν καλλιεργώντας την προσευχή και τη μελέτη των Ιερών Γραφών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κάποια μέρα, ο Ευλάμπιος πήγε στη Νικομήδεια να προμηθευθεί τροφές.</strong> Αλλά οι ειδωλολάτρες τον αναγνώρισαν και αμέσως τον συνέλαβαν. Βέβαια, στην ερώτηση του βασιλιά αν πιστεύει στο Χριστό, ομολόγησε φανερά ότι είναι χριστιανός, οπότε τον έβαλαν μέσα σε ειδωλολατρικό ναό για να θυσιάσει με τη βία,,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>...Ο Ευλάμπιος, όμως, δια της προσευχής συνέτριψε το είδωλο του θεού Άρη.</strong> Και ενώ άρχισαν να τον μαστιγώνουν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο, όρμησε η αδελφή του Ευλαμπία, και αφού τον αγκάλιασε, παρακάλεσε το Θεό να την αξιώσει να συμμαρτυρήσει με τον αδελφό της. Τότε έβαλαν και τους δύο σε ένα καζάνι με βραστό νερό,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...Αλλά δια θαύματος αυτοί δροσίζονταν, και έτσι βγήκαν σώοι και αβλαβείς.<strong> Αυτό έκανε να πιστέψουν στο Χριστό 200 ειδωλολάτρες, οι οποίοι μαζί με τον Ευλάμπιο και την Ευλαμπία αποκεφαλίστηκαν υπέρ της αλήθειας του Κυρίου.</strong></span></p>
<p> </p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Εορτή Αγίων Ευλαμπίου και Ευλαμπίας των αδελφών</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τῆς φύσεως θεσμῶ, συνημμένοι ἐνθέως, ὁμόψυχοι στερρῶς, ὡς ὀμαίμονες θεῖοι, αὐτάδελφοι Μάρτυρες, ἐν ἀθλήσει ὠράθητε, ὦ Εὐλάμπιε, σὺν τὴ σεμνὴ Εὐλαμπία, ὅθεν στέφανον, νικητικὸν δεδεγμένοι, ἠμᾶς διασῴζετε.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><iframe src="https://www.youtube.com/embed/3pPEpp0uGGA" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></p></div>Αγίου Ιεροθέου Επισκόπου Αθηνών είναι 4 Οκτωβρίουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agiou-ierotheoy2020-10-04T13:36:15.000Z2020-10-04T13:36:15.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7998826864?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αγίου Ιεροθέου Επισκόπου Αθηνών είναι 4 Οκτωβρίου...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>,,,εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ιερόθεος ήταν πλατωνικός φιλόσοφος και ένας από τα εννέα μέλη του Συμβουλίου της Γερουσίας του Αρείου Πάγου. Αφού δέχθηκε και διδάχθηκε την πίστη του Χριστού από τον Απόστολο Παύλο, χειροτονήθηκε πρώτος επίσκοπος Αθηνών. Μαθητής του υπήρξε ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο οποίος στα συγγράμματά του πλέκει εγκώμια για τον δάσκαλό του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εκοιμήθη εν ειρήνη σε βαθιά γεράματα, μετά από πολύχρονη ποιμαντική και συγγραφική δραστηριότητα.</strong> Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στο ομώνυμο μοναστήρι στα Μέγαρα Αττικής. Επίσης λείψανά του σώζονται στο Άγιον Όρος (Ι. Μ. Αγ. Παύλου) καθώς και στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ανδρέα (Αρχιεπισκοπή Αθηνών).</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Μ. Γαλανός στο Συναξαριστή του αναφέρει ότι, είναι αδύνατο να διδάχτηκε από τον Απόστολο Παύλο ο Άγιος Ιερόθεος πρώτος τη χριστιανική πίστη, διότι οι Πράξεις βεβαιώνουν ρητά ότι πρώτος πίστεψε με τη διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου ο Διονύσιος.</strong> Αλλά και αν ακόμη ήταν Αρεοπαγίτης ή ακόμα σπουδαιότερο, πρώτος επίσκοπος της εκκλησίας Αθηνών, ήταν δυνατόν να παραλειφθεί μια τέτοια μεγάλη φυσιογνωμία για να συμπεριληφθεί απλά στη γενική έκφραση «ότι επίστευσαν και έτεροι»;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> Γι’ αυτό λοιπόν λογικότερο είναι – συνεχίζει ο Μ. Γαλανός – να δεχτούμε, ότι μάλλον ο Ιερόθεος πίστεψε κατόπιν του Διονυσίου και απ’ αυτόν διδάχτηκε, αφού έφυγε από την Αθήνα ο Παύλος.<strong> Αλλά όπως και αν έχουν τα πράγματα,</strong> βέβαιο είναι ότι ο Ιερόθεος ήταν άνδρας μεγάλης κοινωνικής παιδείας, έκανε πρώτος επίσκοπος Αθηνών και εργάστηκε για το ποίμνιο του με πίστη και πολύ ζήλο. Σύμφωνα μάλιστα με κάποια παράδοση, ο Άγιος Ιερόθεος ήταν παρών και κατά την κοίμηση της Παναγίας στην Ιερουσαλήμ.</span></p>
<div id="bsa-html" class="bsaProContainerNew bsaProContainer-17 bsa-html bsa-pro-col-1">
<div class="bsaProItems bsaGridGutter">
<div class="bsaProItem bsaReset">
<div class="bsaProItemInner">
<div class="bsaProItemInner__copy">
<div class="bsaProItemInner__copyInner">
<div class="bsaProItemInner__html">
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Εορτή Αγίου Ιεροθέου Επισκόπου Αθηνών</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τοῦ Παύλου ἠλίευσαι, ταὶς θεηγόροις πλοκαίς, καὶ ὅλος γεγένησαι, ἱερωμένος Θεῶ, σοφὲ Ἰερόθεε, σὺ γὰρ φιλοσοφίας, ταὶς ἀκτίσιν ἐκλάμπων, ὤφθης θεολογίας, ἀκριβοὺς ὑποφήτης, δι’ ἧς μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τὰ κρείττονα.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/gH_MBVgYXRM" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div></div>Εορτή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, 2 Οκτωβρίουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/kyprianoy-ioustinis2020-10-02T13:58:17.000Z2020-10-02T13:58:17.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7993173496?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Εορτή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, 2 Οκτωβρίου...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>,,,εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...<br /></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο Άγιος Κυπριανός και η Αγία Ιουστίνη θεωρούνται προστάτες άγιοι κατά της μαγείας από την Εκκλησία μας.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Κυπριανός ήταν πλούσιος, ευγενής, φιλόσοφος από την Καρχηδόνα της Λιβύης. Έζησε στα χρόνια του Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.) και εξασκούσε τη μαγική τέχνη στην Αντιόχεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κάποτε ένας ειδωλολάτρης ονόματι Αγλαΐδας ερωτεύτηκε μια Χριστιανή παρθένο που ονομαζόταν Ιούστα</strong>. Η κοπέλα δεν ανταποκρινόταν στον έρωτά του κι εκείνος κατέφυγε στο διάσημο μάγο Κυπριανό. Όλα όμως τα μαγικά τεχνάσματα του Κυπριανού αποδείχθηκαν ανώφελα μπροστά στην σταθερή άρνηση της Χριστιανής κόρης. Παραδεχόμενος την χρεωκοπία της τέχνης του, έκαψε τα μαγικά του βιβλία ενώπιον του Επισκόπου Ανθίμου, ζητώντας να βαπτισθεί και να γίνει ιερεύς.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πράγματι, ανήλθε όλες τις ιερατικές βαθμίδες και τέλος εξελέγη Επίσκοπος Καρχηδόνος. Μαζί του παρέλαβε και την Ιούστα, την οποία χειροτόνησε διακόνισσα μετονομάζοντάς την Ιουστίνα.</strong> Έδειξε αποστολικό ζήλο και γι αυτό το διέβαλαν στον Δέκιο. Εξορίσθηκε στην Αντιόχεια, όπου και φυλακίσθηκε και αργότερα στη Νικομηδεία, όπου ο Κλαύδιος τον αποκεφάλισε μαζί με την Αγία Ιουστίνη.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τα λείψανά τους τα παρέλαβαν ευλαβείς Χριστιανοί και τα μετέφεραν στην Ρώμη, όπου και τα έθαψαν στον επισημότερο λόφο της πόλεως.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Κυπριανός ήτανε, όπως είπαμε, μάγος και υπηρέτησε με την μαγεία τον Σατανά. Τώρα όμως έλαβε την χάρη από τον Θεό, για την μετάνοια του και την αγία του ζωή, να διώχνει τους δαίμονες και να λύνει τα μάγια.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Εορτή Αγίου Κυπριανού και Αγίας Ιουστίνης</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θείας πίστεως, τὴ φωταυγεία, σκότος ἔλιπες, τῆς ἀσεβείας, καὶ φωστὴρ τῆς ἀληθείας γεγένησαι ποιμαντικῶς γὰρ φαιδρύνας τὸν βίον σου, Κυπριανὲ τὴ ἀθλήσει δεδόξασαι. Πάτερ Ὅσιε, τὸν Κτίστην ἠμὶν ἰλέωσαι, ὁμοὺ σὺν Ἰουστίνη τὴ Θεόφρονι.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/qHIur11kTRg" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Σύναξη Παναγίας της Γοργοεπηκόου, 1 Οκτωβρίουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/panagias-gorgoepikoou2020-10-01T14:02:14.000Z2020-10-01T14:02:14.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7990009893?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Σύναξη Παναγίας της Γοργοεπηκόου, 1 Οκτωβρίου...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>,,,εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...<br /></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η θαυματουργή εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γοργοεπηκόου βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η γνωστότερη μετά την «Πορταϊτισσα» θαυματουργή εικόνα του Αγίου Όρους είναι αρχαία τοιχογραφία της Παναγίας που βρίσκεται εξωτερικά στον ανατολικό τοίχο της τράπεζας και προς τα δεξιά της εισόδου της. Το 1664 μ.Χ. ο τραπεζάρης Νείλος, που περνούσε τακτικά μπροστά από την εικόνα κρατώντας στο χέρι αναμμένα δαδιά για την υπηρεσία του στην τράπεζα, άκουσε μια φωνή να του λέει τα εξής: «Να μην ξαναπεράσεις από εδώ με δαδιά καπνίζοντας την εικόνα μου».,,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...<strong>Ο Νείλος δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στη φωνή,</strong> η οποία όμως σύντομα ξανακούστηκε επιτιμώντας τον μοναχό και αφήνοντάς τον τυφλό. Οι αδελφοί άρχισαν να περνούν με πολύ ευλάβεια μπροστά από την εικόνα, της κρέμασαν ακοίμητο καντήλι και διέταξαν το νέο τραπεζάρη να τη θυμιάζει καθημερινά.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο τυφλός Νείλος περνούσε όλο τον καιρό του σε ένα στασίδι μπροστά στην εικόνα παρακαλώντας την Παναγία να τον συγχωρέσει και να τον θεραπεύσει, πράγμα το οποίο και έγινε, όταν,</strong> για τρίτη πλέον φορά, ακούστηκε φωνή από την εικόνα, που πληροφορούσε τον Νείλο ότι η δέησή του εισακούστηκε και ότι στη δική Της μετά Θεόν προστασία και σκέπη θα έπρεπε στο εξής να καταφεύγουν για κάθε τους ανάγκη οι μοναχοί,,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>...Αυτή θα τους ακούει γρήγορα γιατί το όνομά της είναι «Γοργοεπήκοος».</strong> Πολύ σύντομα το θαύμα αυτό και η υπόσχεση της Θεοτόκου έγιναν γνωστά σε όλο το Όρος και η εικόνα της αυτή έγινε παναγιορειτικό προσκύνημα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο διάδρομος κλείστηκε και η εικόνα συμπεριλήφθηκε σε παρεκκλήσι που κτίστηκε προς τα δεξιά της. Τα θαύματά της είναι άπειρα και ειδικός «προσμονάριος» ιερομόναχος εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολλών προσκυνητών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong> Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς!</strong></em></span></p>
<p> </p></div>Αγίου Γρηγορίου του ΦΩΤΙΣΤΗ Ιερομάρτυρα Επισκόπου της Μεγάλης Αρμενίας ,30 Σεπτεμβρίουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/episkopou-armenias2020-09-30T15:05:47.000Z2020-09-30T15:05:47.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7986960094?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Αγίου Γρηγορίου του ΦΩΤΙΣΤΗ Ιερομάρτυρα Επισκόπου της Μεγάλης Αρμενίας ,30 Σεπτεμβρίου..</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>,,,εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Γρηγόριος Ιερομάρτυρας ήταν γιος του Ανάκ, που ήταν συγγενής του βασιλιά της Μεγάλης Αρμενίας, Κουσαρώ (290 μ.Χ.).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο Ανάκ, λοιπόν, σε συνεργασία με το βασιλιά των Περσών Αρτασείρα, σκότωσε τον Κουσαρώ. Αλλά οι σατράπες της Αρμενίας εκδικήθηκαν το φόνο του, σκοτώνοντας τον Ανάκ και όλη του την οικογένεια. Διασώθηκαν μόνο δύο παιδιά του, που ένας ήταν ο Γρηγόριος.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην Καισαρεία συνέβη να συναντηθούν ο γιος του φονιά Ανάκ, Γρηγόριος, και ο γιος του θύματος Τηριδάτης. Τότε ο Γρηγόριος σπούδαζε με ζήλο τα Ιερά γράμματα,<strong> (στην Καισαρεία της Καππαδοκίας από τον εκεί αρχιεπίσκοπο Λεόντιο),</strong> που μεταξύ άλλων λένε: «τελείων δὲ ἐστὶν ἡ στερεὰ τροφή, τῶν διὰ τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα ἐχόντων πρὸς διάκρισιν καλοῦ τε καὶ κακοῦ» (Εβραίους, ε’ 14.1). Δηλαδή, η στερεά και υψηλότερη πνευματική τροφή είναι για τους τέλειους χριστιανούς, που από την άσκηση έχουν τα πνευματικά αισθητήρια γυμνασμένα στο να διακρίνουν εύκολα μεταξύ του καλού και κακού,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...Γυμνασμένος, λοιπόν, και ο Γρηγόριος στη διάκριση, όχι μόνο δεν αποστράφηκε τον Τηριδάτη, αλλά τον πλησίασε με αγάπη, αποδοκίμασε την πράξη του πατέρα του και τον βοήθησε σε κάποια ασθένεια του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν αργότερα ο Τηριδάτης έγινε βασιλιάς Αρμενίας, βασάνισε φρικτά τον Γρηγόριο,</strong> (που τότε ήταν επίσκοπος Αρμενίας). Διέταξε μάλιστα, να τον ρίξουν σε λάκκο με φίδια και άλλα ερπετά. Ο Άγιος Γρηγόριος Ιερομάρτυρας όχι μόνο δεν έπαθε τίποτα αλλά επέζησε για 15 χρόνια τρεφόμενος με το ψωμί που του πήγαινε κρυφά μια χήρα,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός, όμως, επέτρεψε να γίνει ο Τηριδάτης σχιζοφρενής. Αλλά δια των προσευχών του Γρηγορίου θεραπεύθηκε, μετανόησε και βαπτίσθηκε χριστιανός με όλο του το έθνος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Εορτή Αγίου Γρηγορίου του Ιερομάρτυρα</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θείας πίστεως, τὴ γεωργία, ἐνεούργησας, βροτῶν καρδίας, κατασπείρας τὴν τοῦ Λόγου ἐπίγνωσιν, καὶ λαμπρυνθεῖς μαρτυρίου τοὶς στίγμασιν, ἱεραρχία Γρηγόριε ἔφανας. Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.</em></span></p>
<p> </p></div>Εορτή Αγίου Καλλίστρατου του μάρτυρα και μαζί μ’ αυτόν Σαράντα εννέα Μάρτυρες, 27 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agiou-kallistratoy2020-09-27T08:24:48.000Z2020-09-27T08:24:48.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7973834481?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Εορτή Αγίου Καλλίστρατου του μάρτυρα και μαζί μ’ αυτόν Σαράντα εννέα Μάρτυρες, 27 Σεπτεμβρίου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>...εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Καλλίστρατος ο Μάρτυρας μαρτύρησε στη Ρώμη επί Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.). Καταγόταν από την Καρχηδόνα και οι γονείς του, καθώς και οι πρόγονοί του, ήταν ευσεβέστατοι χριστιανοί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν μεγάλωσε ο Άγιος Καλλίστρατος, κατατάχθηκε στο Ρωμαϊκό στρατό σαν νεοσύλλεκτος αλλά δεν εγκατέλειψε τις ευσεβείς συνήθειές του. Μια από αυτές ήταν η βραδυνή προσευχή. Κάποιοι ειδωλολάτρες στρατιώτες κατήγγειλαν το γεγονός στον ειδωλολάτρη στρατηγό Περσεντίνο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνος, αφού διέταξε πρώτα τον βασανισμό του, ακολούθως διέταξε να τον τοποθετήσουν μέσα σε ένα δεμένο σάκκο και να τον ρίξουν στη θάλασσα. <strong>Με θαυματουργό τρόπο ο σάκκος σχίστηκε και δύο δελφίνια έσωσαν τον Καλλίστρατο.</strong> Σαράντα εννέα στρατιώτες που είδαν το θαύμα πίστεψαν στον Χριστό. Ο Περσεντίνος τότε εξοργισθείς διέταξε τον αποκεφαλισμό όλων.</span></p>
<h4> </h4>
<h4> </h4>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα. Γιορτή Αγίου Καλλίστρατου του μάρτυρα</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τῷ θείῳ Πνεύματι, περιφραξάμενος, Μάρτυς Καλλίστρατε, λαμπρῶς ἠρίστευσας, καταβολῶν τὸν δυσμενῆ, σοφία τῶν σῶν ἀγώνων ὅθεν καὶ προσήγαγες, τῷ Χριστῷ ὡς θυμίαμα, δῆμον παναοίδιμον, Ἀθλητῶν πιστευσάντων σοί, μεθ’ ὧν ὑπὲρ ἠμῶν ἐκδυσώπει, τῶν εὐφημούντων σὲ ἐν ὕμνοις.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/VgAE4WlqiaA" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Μετάσταση Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, 26 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agioy-ioannou-theologou2020-09-26T14:49:18.000Z2020-09-26T14:49:18.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7971870070?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μετάσταση Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, 26 <em>Σεπτεμβρίου (†) ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος σε βαθειά γεράματα πέθανε στην Έφεσο και τάφηκε έξω απ’ αυτή...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αρκετοί είχαν την άποψη ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής δεν πέθανε,</strong> αλλά μετατέθηκε στην άλλη ζωή, όπως ο Ενώχ και ο Ηλίας. Αφορμή γι’ αυτή την άποψη έδωσε το γνωστό ευαγγελικό χωρίο, Ιωάννου κα’ 22. Όμως, ο αμέσως επόμενος στίχος κα’ 23 διευκρινίζει τα πράγματα.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η παράδοση που ασπάσθηκε η Εκκλησία μας είναι η έξης:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος σε βαθειά γεράματα πέθανε στην Έφεσο και τάφηκε έξω απ’ αυτή. Αλλά μετά από μερικές ημέρες, όταν οι μαθητές του επισκέφθηκαν τον τάφο, βρήκαν αυτόν κενό,,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>...Η Εκκλησία μας, λοιπόν, δέχεται ότι στον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου συνέβη ότι και με την Παναγία μητέρα Του.</strong> Δηλαδή, ο Ιωάννης ναι μεν πέθανε και ετάφη, αλλά μετά τρεις ημέρες αναστήθηκε και μετέστη στην αιώνια ζωή, για την οποία ο ίδιος, να τί λέει σχετικά: «Ὁ ἔχων τὸν υἱὸν ἔχει τὴν ζωήν, ὁ μὴ ἔχων τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει»<strong> (Α’ επιστολή Ιωάννου, ε’ 12)</strong>. Εκείνος, δηλαδή, που είναι ενωμένος μέσω της πίστης με το Χριστό και τον έχει δικό του, έχει την αληθινή και αιώνια ζωή. Εκείνος, όμως, που δεν έχει τον Υιό του Θεού, να έχει υπ’ όψιν του πως δεν έχει και την αληθινή και αιώνια ζωή.</span><span style="font-size:12pt;">Ἀπολυτίκιον </span></p>
<h3> </h3>
<h3><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος β’.</em></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπηπημένε, ἐπιτάχυνον, ῥῦσαι λαὸν ἀναπολόγητον, δέχεταί σε προσπίπτοντα, ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στήθει καταδεξάμενος· ὃν ἱκέτευε, Θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν διασκεδάσαι, αἰτούμενος ἡμῖν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/loA8i9qpjLY" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p></div>Γιορτή της Οσίας Ευφροσύνης, 25 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/osia-eufrosynh2020-09-25T15:58:02.000Z2020-09-25T15:58:02.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7969164893?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιορτή της Οσίας Ευφροσύνης, </strong><strong>25 Σεπτεμβρίου...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η Οσία Ευφροσύνη έζησε στο μοναστήρι 38 χρόνια. Στο τέλος της ζωής της συναντήθηκε και με τον πατέρα της...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η Οσία Ευφροσύνη έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του μικρού (περί το 410 μ.Χ.),</strong> ήταν μοναχοκόρη και πολύ πλούσια. Ο πατέρας της Παφνούτιος ήταν ο πλουσιότερος της Αλεξάνδρειας και μαζί με τη σύζυγο του διακρίνονταν για τη θερμή πίστη τους στο Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δώδεκα χρονών η Ευφροσύνη έμεινε ορφανή από μητέρα, και ο πατέρας της αφοσιώθηκε ακόμα πιο φιλόστοργα στην επιμέλεια της κόρης του. Όταν η Ευφροσύνη έφθασε στο 18ο έτος της ηλικίας της, <strong>ο πατέρας της θέλησε να την παντρέψει με ένα νέο υψηλής κοινωνικής τάξης.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όμως την ψυχή της Ευφροσύνης είχε καταλάβει ο θείος έρωτας. Ο γάμος και οι κοσμικότητες θα της ήταν εμπόδιο να αφιερωθεί συστηματικά στην ελεημοσύνη και στην υπηρεσία του πλησίον.</strong> Γι’ αυτό κάποια μέρα, αφού διαμοίρασε τα υπάρχοντά της στους φτωχούς, έφυγε κρυφά από το σπίτι, και μετά από πολλές περιπέτειες, κατέληξε μεταμφιεσμένη ανδρικά σε κοινόβιο ανδρικό μοναστήρι. Εκεί πήρε το όνομα Σμάραγδος και όλοι οι μοναχοί θαύμαζαν τον πνευματικό της αγώνα και τη διακονία που πρόθυμα πρόσφερε σε όλους.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η Οσία Ευφροσύνη έζησε στο μοναστήρι 38 χρόνια. Στο τέλος της ζωής της συναντήθηκε και με τον πατέρα της, όταν και αυτός έγινε μοναχός στο ίδιο μοναστήρι. Έτσι, με τη ζωή της η Ευφροσύνη μας υπενθυμίζει τα λόγια της Αγίας Γραφής, που λένε:</strong> «ἀρνησάμενοι τᾶς κοσμικᾶς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰώνι» (Προς Τίτον, Β’ 12). Δηλαδή, αφού αρνηθούμε τις επιθυμίες του ματαίου και αμαρτωλού αυτού κόσμου, να ζήσουμε στον παρόντα αιώνα με εγκράτεια στη ζωή μας, με δικαιοσύνη προς τους συνανθρώπους μας και με ευσέβεια προς το Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Εορτή Οσίας Ευφροσύνης</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ὡς παρθένος φρόνιμη καὶ ἀδιάφθορος, κοτηγγυήθης ὁσίως τῷ Ζωοδότῃ Χριστῷ, καὶ προσκαίρων τὴν χλιδὴν ἐμφρόνως ἔλιπες, ὅθεν ἐν μέσω τῶν ἀνδρῶν, ὡς ἀμόλυντος ἀμνάς, ἐξέλαμψας Εὐφροσύνη, καὶ τοῦ Βελίαρ τὰ κέντρα, τὴ πολιτεία σου ἀπήμβλυνας.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/fEIpDKuxBHU" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Εορτή Οσίου Σιλουανού του Αγιορείτου 24 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/242020-09-24T12:52:29.000Z2020-09-24T12:52:29.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7965393093?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Εορτή Οσίου Σιλουανού του Αγιορείτου 24 Σεπτεμβρίου (†) ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>...εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...<br /></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης έγινε γνωστός πριν ακόμα αγιοκαταχτεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία με το βιογραφικό έργο</em>,</strong> «Ο γέροντας Σιλουανός του Άθω», που το συνέγραψε με ωραίο τρόπο ο Ηγούμενος της Μονής Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της Αγγλίας Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος, που έζησε κοντά στον Όσιο για πολύ καιρό στον Άθω,,,</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>...Σύμφωνα λοιπόν με τον Σωφρόνιο, ο Όσιος Σιλουανός ασκήθηκε στο Άγιον Όρος για 46 ολόκληρα χρόνια και συγκεκριμένα στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονα. Γεννήθηκε το 1866 μ.Χ. στο χωριό Σόβοκ της επαρχίας Λεμπεντιάσκ της Ρωσίας και το κοσμικό του όνομα ήταν Συμεών Ιβάνοβιτς Αντόνωφ. </strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Στη Ρωσία έκανε το επάγγελμα του ξυλουργού. Στο Άγιο Όρος ήλθε το 1892 μ.Χ. και αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην άσκηση και την προσευχή. Το 1911 μ.Χ.</strong></em> έγινε μεγαλόσχημος και στολίστηκε με πολλές άγιες αρετές και γέμισε όλος από θείο φως. Το 1915 μ.Χ. βγήκε για λίγο από το Άγιον Όρος και επισκέφθηκε τα μοναστήρια της πατρίδας του. Απεβίωσε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1938 μ.Χ. και η Ορθόδοξη Εκκλησία πρόσφατα τον αγιοποίησε.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ἀπολυτίκιον ,Θείας πίστεως. Εορτή Οσίου Σιλουανού του Αγιορείτου</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ποίημα Παύλου Ἱερομόναχου</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Κήρυξ δέδοσαι, τῇ οἰκουμένῃ, σὺ γλυκύτατος, ἐν θεολόγοις, τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀγάπης τρισόλβιε· τὸν Ταπεινὸν γὰρ καὶ Πρᾷον ἑώρακας, καὶ τὴν Ἐκείνου καρδίαν κατέμαθες. Ὅθεν ἅπαντες, Σιλουανὲ ἐλλαμπόμενοι, τοῖς θεογλώσσοις ῥήμασι, δοξάζομεν τὸ Πνεῦμα τὸ δοξάσαν σε.</em></span></p>
<p> </p></div>Σύλληψις Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου 23 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/timiou-prodromou2020-09-23T16:05:54.000Z2020-09-23T16:05:54.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7962129898?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Σύλληψις Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου 23 Σεπτεμβρίου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>...εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...<br /></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Έτσι προφήτευσε ο προφήτης Ησαΐας για τον Πρόδρομο του Κυρίου, Ιωάννη: «Φωνὴ βοῶντος ἐν τὴ ἐρήμω, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τᾶς τρίβους αὐτοῦ». (Ησαΐας μ’, 3). Δηλαδή, φωνή ανθρώπου, που φωνάζει στην έρημο και λέει:</em> </strong>«Ετοιμάστε το δρόμο, απ’ όπου θα έλθει ο Κύριος σε σας. Κάνετε ίσιους και ομαλούς τους δρόμους, από τους οποίους θα περάσει».,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...Ξεριζώστε, δηλαδή, από τις ψυχές σας τα αγκάθια των αμαρτωλών παθών και ρίξτε μακριά τα λιθάρια του εγωισμού και της πώρωσης και καθαρίστε με μετάνοια το εσωτερικό σας, για να δεχθεί τον Κύριο. Η φωνή αυτή, που ήταν ο Ιωάννης, γεννήθηκε με θαυμαστό τρόπο.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ο Πατέρας του Ζαχαρίας ήταν Ιερέας. Την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου,</strong> </em>που του ανήγγειλε, ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η γυναίκα του ήταν στείρα και γριά, πώς θα γινόταν αυτό που άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι για να τιμωρηθεί η δυσπιστία του, μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού, αυτός θα έμενε κωφάλαλος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πράγματι, η Ελισάβετ συνέλαβε, και μετά εννιά μήνες έκανε γιο. Μετά οκτώ ήμερες, στην περιτομή του παιδιού,</strong> οι συγγενείς θέλησαν να του δώσουν το όνομα του πατέρα του, Ζαχαρία. Όμως, ο Ζαχαρίας, έγραψε επάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως δε, λύθηκε η γλώσσα του, και η χαρά για όλους ήταν μεγάλη.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Σύλληψις Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἡ πρώην οὐ τίκτουσα, στεῖρα εὐφράνθητι, ἰδοὺ γὰρ συνέλαβες, Ἡλίου λύχνον σαφῶς, φωτίζειν τὸν μέλλοντα, πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, ἀβλεψίαν νοσοῦσαν, χόρευε Ζαχαρία, ἐκβοῶν παρῥησίᾳ· Προφήτης τοῦ Ὑψίστου ἐστίν, ὁ μέλλων τίκτεσθαι.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/1iy2OazLPcI" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
<p> </p></div>Γιορτή Προφήτου Ιωνά 21 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/profitou-iona2020-09-21T15:19:42.000Z2020-09-21T15:19:42.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7952408674?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong> Γιορτή Προφήτου Ιωνά 21 Σεπτεμβρίου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Προφήτης Ιωνάς έζησε επί των βασιλέων Αμασίου και Ιεροβοάμ. Ήταν γιος του Αμαθί και είχε πατρίδα την Γεχθοφέρ, της φυλής Ζαβουλών...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Ιωνάς ήταν αυτός, που με θεία νεύση ενθάρρυνε τον Ιεροβοάμ σε πόλεμο κατά του άρχοντα της Συρίας, που κατέληξε σε νίκη του Ισραήλ και αποκατάσταση των συνόρων του,,,</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...Ο Ιωνάς φέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, πέμπτος μεταξύ των μικρών λεγόμενων προφητών. Βρίσκουμε δε γι’ αυτόν στο ομώνυμο βιβλίο, που κυρίως τον έκανε γνωστό λόγω της ιερής δραματικότητός του,,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...<strong>.Ο Κύριος τον είχε διατάξει να πάει στη Νινευή,</strong> έδρα πλάνης μάταιων καλλωπισμών και οργίων, για να κηρύξει σ’ αυτή και να προφητέψει την καταστροφή της. Ο Ιωνάς όμως, αποφάσισε να λησμονήσει τη διαταγή του Θεού, και έκρινε καλό να πάει σε μια άλλη πόλη στους Θαρσείς.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ξεκίνησε λοιπόν το ταξίδι του με πλοίο, αλλά στ’ ανοιχτά έπιασε μεγάλη τρικυμία. Τότε έριξαν κλήρο, για να δουν ποιος είναι υπεύθυνος του κακού που τους βρήκε. Και ο κλήρος έπεσε στον Ιωνά, που είχε παρακούσει τη διαταγή του Θεού,,,</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...Τότε τον έριξαν στη θάλασσα και η τρικυμία σταμάτησε. Αλλά και τον Ιωνά, τον κατάπιε ένα μεγάλο κήτος χωρίς να τον φάει και μετά τρεις μέρες και νύκτες τον έβγαλε στην ξηρά σώο και αβλαβή. <strong>Τότε ο Ιωνάς πήγε στη Νινευή, προφήτεψε ότι του είπε ο Θεός και οι Νινευίτες μετάνιωσαν,</strong> νήστεψαν 40 μέρες και έτσι η πόλη τους σώθηκε απ’ την καταστροφή. Διότι η μετάνοια φέρει την αγαθότητα του Θεού, πάνω από τη δικαιοσύνη Του,,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">..<strong>.Ο Ιωνάς κοιμήθηκε στη γη Σαραάρ, </strong>κοντά στη βελανιδιά της Δεβόρας και τάφηκε μέσα σε σπηλιά. Βέβαια άλλα γεγονότα της ζωής του μαθαίνουμε στην Παλαιά Διαθήκη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Σάλπιγξ εὔηχος, θείων κριμάτων, κόσμω πέφηνας, ἀναφωνοῦσα, Ἰωνὰ τοὶς Νινευίταις μετάνοιαν καὶ συσχεθεῖς ἐν τῷ κήτει προέγραψας, τὴν τοῦ Σωτῆρος τριήμερον ἔγερσιν ὅθεν πρέσβευε, δοθήναι τοὶς σὲ γεραίρουσι, πταισμάτων ἱλασμὸν καὶ μέγα ἔλεος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><iframe src="https://www.youtube.com/embed/C4UnB1ZItq0" width="853" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></p>
<p> </p></div>Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του 20 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/-eustathiou-megalomartira2020-09-20T12:51:44.000Z2020-09-20T12:51:44.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7948259096?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του 20 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Ευστάθιος ήταν αξιωματικός περίβλεπτος στη Ρώμη και στη χριστιανική πίστη προσήλθε με θαυμαστό τρόπο...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Όταν κάποτε κυνηγούσε ένα ελάφι, είδε στα κερατά του να φέρει σταυρό και άκουσε μία φωνή που τον καλούσε στην ορθή πίστη.</strong></em> Έτσι πίστεψε και βαπτίστηκε με το όνομα Ευστάθιος από Πλακίδας που ονομαζόταν πριν, καθώς επίσης και η γυναίκα του Τατιανή σε Θεοπίστη, αλλά και τα δυο τους παιδιά Αγάπιος και Θεόπιστος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Όταν ο αυτοκράτωρ Τραϊανός έμαθε ότι ασπάσθηκε το χριστιανισμό,</strong></em> του αφαίρεσε τον ανώτερο στρατιωτικό βαθμό που είχε και τον εξόρισε με όλη του την οικογένεια. Κατά την πορεία όμως, τον χώρισαν από τη σύζυγο του Θεοπίστη και τα δύο του παιδιά, το Θεόπιστο και τον Αγάπιο. Το γεγονός αυτό, πίκρανε πολύ τον Ευστάθιο.</span></p>
<h5><span style="font-size:12pt;"><em>Μετά από χρόνια, όταν ο Τραϊανός περιήλθε σε μεγάλη πολεμική δυσχέρεια, θυμήθηκε τον ικανότατο αξιωματικό του Ευστάθιο. Τον επανέφερε λοιπόν στην υπηρεσία, και ο Ευστάθιος με τη γενναιότητα αλλά και τη στρατηγική που τον διέκρινε συνετέλεσε κατά πολύ στην νίκη. Στο δρόμο μάλιστα, βρήκε την οικογένεια του και ένοιωσε μεγάλη χαρά.</em></span></h5>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο διάδοχος, όμως, του Τραϊανού, Αδριανός, απαίτησε από τον Ευστάθιο να παραστεί στις θυσίες των ειδωλολατρικών θεών. Ο Άγιος Ευστάθιος, βέβαια, αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να βασανιστεί αυτός και η οικογένεια του,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>...Αλλά η αγάπη τους στο Χριστό ενδυνάμωνε την ψυχή τους στα βασανιστήρια,</strong> ενθυμούμενοι μάλιστα τους θείους λόγους, που λένε: «Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμὸν ὅτι δόκιμος γενόμενος λήψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς, ὃν ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Επιστολή Ιακώβου, α’ 12). Πανευτυχής, δηλαδή, είναι ο άνθρωπος που βαστάει με υπομονή τη δοκιμασία των θλίψεων. Διότι έτσι γίνεται σταθερός και δοκιμασμένος, για να πάρει το λαμπρό και ένδοξο στεφάνι της αιώνιας ζωής, που υποσχέθηκε ο Κύριος σ’ αυτούς που Τον αγαπούν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τελικά, ο Ευστάθιος με την οικογένεια του μαρτύρησαν μέσα σε χάλκινο πυρακτωμένο βόδι (117 μ.Χ.).</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀγρευθεῖς οὐρανόθεν πρὸς εὐσέβειαν ἔνδοξε, τὴ τοῦ σοὶ ὀφθέντος δυνάμει, δι’ ἐλάφου Εὐστάθιε, ποικίλους καθυπέστης πειρασμούς, καὶ ἤστραψας ἐν ἄθλοις ἱεροίς, σὺν τὴ θεία σου συμβίω καὶ τοὶς υἱοίς, φαιδρύνων τοὺς βοώντας σοι. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ δείξαντι σὲ ἐν παντί, Ἰὼβ παμμάκαρ δεύτερον.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/IQ9f43R1gqY" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του 20 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/eustathiou-megalomartira2020-09-20T12:51:19.000Z2020-09-20T12:51:19.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7948259096?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του 20 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Ευστάθιος ήταν αξιωματικός περίβλεπτος στη Ρώμη και στη χριστιανική πίστη προσήλθε με θαυμαστό τρόπο...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Όταν κάποτε κυνηγούσε ένα ελάφι, είδε στα κερατά του να φέρει σταυρό και άκουσε μία φωνή που τον καλούσε στην ορθή πίστη.</strong></em> Έτσι πίστεψε και βαπτίστηκε με το όνομα Ευστάθιος από Πλακίδας που ονομαζόταν πριν, καθώς επίσης και η γυναίκα του Τατιανή σε Θεοπίστη, αλλά και τα δυο τους παιδιά Αγάπιος και Θεόπιστος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Όταν ο αυτοκράτωρ Τραϊανός έμαθε ότι ασπάσθηκε το χριστιανισμό,</strong></em> του αφαίρεσε τον ανώτερο στρατιωτικό βαθμό που είχε και τον εξόρισε με όλη του την οικογένεια. Κατά την πορεία όμως, τον χώρισαν από τη σύζυγο του Θεοπίστη και τα δύο του παιδιά, το Θεόπιστο και τον Αγάπιο. Το γεγονός αυτό, πίκρανε πολύ τον Ευστάθιο.</span></p>
<h5><span style="font-size:12pt;"><em>Μετά από χρόνια, όταν ο Τραϊανός περιήλθε σε μεγάλη πολεμική δυσχέρεια, θυμήθηκε τον ικανότατο αξιωματικό του Ευστάθιο. Τον επανέφερε λοιπόν στην υπηρεσία, και ο Ευστάθιος με τη γενναιότητα αλλά και τη στρατηγική που τον διέκρινε συνετέλεσε κατά πολύ στην νίκη. Στο δρόμο μάλιστα, βρήκε την οικογένεια του και ένοιωσε μεγάλη χαρά.</em></span></h5>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο διάδοχος, όμως, του Τραϊανού, Αδριανός, απαίτησε από τον Ευστάθιο να παραστεί στις θυσίες των ειδωλολατρικών θεών. Ο Άγιος Ευστάθιος, βέβαια, αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να βασανιστεί αυτός και η οικογένεια του,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>...Αλλά η αγάπη τους στο Χριστό ενδυνάμωνε την ψυχή τους στα βασανιστήρια,</strong> ενθυμούμενοι μάλιστα τους θείους λόγους, που λένε: «Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμὸν ὅτι δόκιμος γενόμενος λήψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς, ὃν ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Επιστολή Ιακώβου, α’ 12). Πανευτυχής, δηλαδή, είναι ο άνθρωπος που βαστάει με υπομονή τη δοκιμασία των θλίψεων. Διότι έτσι γίνεται σταθερός και δοκιμασμένος, για να πάρει το λαμπρό και ένδοξο στεφάνι της αιώνιας ζωής, που υποσχέθηκε ο Κύριος σ’ αυτούς που Τον αγαπούν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τελικά, ο Ευστάθιος με την οικογένεια του μαρτύρησαν μέσα σε χάλκινο πυρακτωμένο βόδι (117 μ.Χ.).</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀγρευθεῖς οὐρανόθεν πρὸς εὐσέβειαν ἔνδοξε, τὴ τοῦ σοὶ ὀφθέντος δυνάμει, δι’ ἐλάφου Εὐστάθιε, ποικίλους καθυπέστης πειρασμούς, καὶ ἤστραψας ἐν ἄθλοις ἱεροίς, σὺν τὴ θεία σου συμβίω καὶ τοὶς υἱοίς, φαιδρύνων τοὺς βοώντας σοι. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ δείξαντι σὲ ἐν παντί, Ἰὼβ παμμάκαρ δεύτερον.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/IQ9f43R1gqY" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Εορτή Αγίων Τροφίμου Σαββατίου Δορυμέδων είναι 19 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/trofimou-sabbatio2020-09-19T12:27:11.000Z2020-09-19T12:27:11.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7944429852?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Εορτή Αγίων Τροφίμου Σαββατίου Δορυμέδων είναι 19 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>...εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...</em><strong><em><br /></em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Οι Άγιοι Τρόφιμος, Σαββάτιος και Δορυμέδων, μαρτύρησαν επί βασιλέως Πρόβου και διοικητού Αντιοχείας Ηλιοδώρου (278 μ.Χ.).</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Όταν λοιπόν ο Τρόφιμος με το Σαββάτιο βρέθηκαν στην Αντιόχεια και είδαν τα πολυποίκιλα αμαρτωλά όργια που γίνονταν προς τιμήν του Απόλλωνα, δε συγκρατήθηκαν και αποδοκίμασαν δημόσια την αμαρτωλή αυτή παραφροσύνη. </em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βέβαια, γρήγορα συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο δικαστήριο. Θαρραλέα δήλωσαν πως είναι χριστιανοί. Τότε ο ηγεμόνας Ηλιόδωρος διέταξε και τους μαστίγωσαν ανελέητα. Τόσο, που οι σάρκες τους κόβονταν κομμάτια. Εκεί ο Σαββάτιος άφησε την τελευταία του πνοή.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο δε Τρόφιμος οδηγήθηκε σε άλλο σκληρότερο ηγεμόνα, το Διονύσιο Περώννιο.</strong> Αυτός, αφού τον έγδαρε με σιδερένια νύχια, μισοπεθαμένο τον έριξε στη φυλακή. Εκεί τον επισκέφθηκε κάποιος, βουλευτής, ο Δορυμέδων, που είδε το μαρτύριό του και στερεώθηκε στην πίστη του Χριστού. Όταν το έμαθε αυτό ο ηγεμόνας, βασάνισε σκληρά το Δορυμέδοντα. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Έπειτα, έριξε και τους δύο τροφή στα θηρία, μέσα στο αμφιθέατρο.</strong> Αλλά η πεινασμένη αρκούδα και η αιμοβόρα λεοπάρδαλη στάθηκαν στα πόδια τους σαν ήμερα αρνιά. Το ίδιο και το αγριεμένο λιοντάρι που ελευθέρωσαν αργότερα. Όταν λοιπόν είδαν ότι δεν τους άγγιξαν τα θηρία, αμέσως οι δήμιοι τους αποκεφάλισαν.</span></p>
<p> </p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τὴν ἀκαθαίρετον, Τριάδος δύναμιν, ἀνθηφορήσαντες, Μάρτυρες ἔνδοξοι, ἐναπετέματε στερρῶς, τὴν ἄκανθαν τῆς ἀπάτης, Τρόφιμε μακάριε, Ἐκκλησίας ἐντρύφημα, Σαββάτιε πάνσοφε, Ἀθλητῶν ἐγκαλλώπισμα, καὶ δόξα εὐσεβῶν Δορυμέδον ὅθεν ὑμᾶς ἀνευφημοῦμεν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><iframe src="https://www.youtube.com/embed/MaiLtGkT2I4" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></p></div>Εορτή Οσίου Ευμενίου του θαυματουργού, Επισκόπου Γορτύνης 18 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/eumeniou-thaumatourgou2020-09-18T11:06:15.000Z2020-09-18T11:06:15.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7940464287?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Εορτή Οσίου Ευμενίου του θαυματουργού, Επισκόπου Γορτύνης 18 Σεπτεμβρίου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Από νεαρή ηλικία ο Όσιος Ευμένιος υπέβαλλε τον εαυτό του σε πολλές σκληραγωγίες και ασκήσεις...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η εγκράτεια ήταν εκείνη που τον διέκρινε περισσότερο. Διότι στο μυαλό του, είχε πάντα τη συμβουλή του Αποστόλου Παύλου,</strong> «πᾶς ὁ ἀγωνιζόμενος πάντα ἐγκρατεύεται» (Α’ προς Κορινθίους, θ’ 25). Καθένας, δηλαδή, που αγωνίζεται, εγκρατεύεται σε όλα, ακόμα και στην τροφή και στο ποτό, προκειμένου να πετύχει τον πνευματικό του σκοπό. Και ο Ευμένιος, ακολουθώντας τα λόγια του θεόπνευστου Αποστόλου, πέτυχε.<br /> </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αξιώθηκε να ιερωθεί και να γίνει επίσκοπος Γορτύνης στην Κρήτη. Από τη νέα του θέση, η αρετή του έλαμψε ακόμα περισσότερο και ο Θεός του έδωσε τη χάρη και τη δύναμη να θαυματουργεί,,,</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...Και όπως αναφέρει η παράδοση, μια φορά με αναμμένες λαμπάδες κατέκαυσε έναν δράκοντα, που όρμησε εναντίον του. Έπειτα ο Ευμένιος πήγε στη Ρώμη, όπου με τη θεία του διδασκαλία και με θαύματα στερέωσε τους πιστούς,,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>...Ποθώντας, όμως, περισσότερη σκληραγωγία και άσκηση, πήγε στη Θηβαΐδα της Άνω Αιγύπτου, κοντά στους μεγάλους ασκητές.</strong> Εκεί παρέδωσε και το πνεύμα του στο Θεό. Το δε λείψανο του μεταφέρθηκε και θάφτηκε με τιμές στην έδρα της επισκοπής του, στην Κρήτη.</span></p>
<p> </p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ταχὺν προμηθέα σέ, καὶ ἀρωγὸν εὐμενῆ, κεκτήμεθα Ὅσιε ὡς τοῦ Χριστοῦ μιμητήν, Εὐμένιε ἔνδοξε, σὺ γὰρ ἀναβλυστάνων, συμπαθείας τὰ ρεῖθρα, βρύεις τὴ Ἐκκλησία, Ἰαμάτων πελάγη. Ἀλλὰ καὶ τοὶς τιμώσι σέ, σκέπη γενήθητι.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/doikk83VJ3w" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Εορτή Αγίας Ευφημίας της Μεγαλομάρτυρος 16 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agias-eyfimias2020-09-16T14:41:15.000Z2020-09-16T14:41:15.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7932881494?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Εορτή Αγίας Ευφημίας της Μεγαλομάρτυρος 16 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η Αγία Ευφημία η Μεγαλομάρτυς έζησε και μαρτύρησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γεννήθηκε στη Χαλκηδόνα από οικογένεια θεοσεβή και ευγενική.</strong> Οι γονείς της Ψιλόφρων και Θεοδωριανή φρόντισαν ώστε η Θυγατέρα τους να αναπτύξει κάθε χριστιανική αρετή. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Ευφημία εξελίχθηκε σε άνθρωπο με σπάνια χαρίσματα και δυνατό χριστιανικό φρόνημα, το οποίο επέδειξε όταν ο ειδωλολάτρης ανθύπατος της Μικράς Ασίας Πρίσκος διέταξε να παρευρεθούν όλοι οι κάτοικοι της Χαλκηδόνας σε γιορτή, <strong>την οποία οργάνωνε προς τιμή του θεού των ειδωλολατρών Άρη.</strong> Τότε η Ευφημία αποφάσισε μαζί με άλλους χριστιανούς να απέχει από τη γιορτή των ειδωλολατρών και για το λόγο αυτό συνελήφθη και φυλακίσθηκε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της οι εχθροί του Χριστού προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να πείσουν την Αγία Ευφημία να αρνηθεί την πίστη της και να ασπασθεί τα είδωλα.</strong> Όταν συνειδητοποίησαν πως η ευφημία δεν επρόκειτο να αλλάξει την πίστη της με τους λόγους, τη βασάνισαν φριχτά. Όμως με τη θεία χάρη, η Αγία Ευφημία δεν έπαθε τίποτα από τα βασανιστήρια. Τελικά οι δήμιοι, την έριξαν σε άγρια θηρία και η Ευφημία έλαβε το στέφανο του μαρτυρίου από μία αρκούδα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το θαύμα της Αγίας Ευφημίας</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κατά την εποχή του Μαρκιανού και της Πουλχερίας, συντάχθηκαν δύο τόμοι που περιείχαν τον όρο της Συνόδου, που έγινε στη Χαλκηδόνα (451 μ.Χ.) και ήταν ένας των ορθοδόξων και ένας των Μονοφυσιτών.<strong> Για να πάψει λοιπόν η έριδα μεταξύ των δύο πλευρών,</strong> αποφασίστηκε να τεθούν και οι δύο τόμοι μέσα στη λάρνακα της Αγίας Ευφημίας, για να φανεί ποιόν από τους δύο θα δεχτεί η Αγία. Μετά την αποσφράγιση της λάρνακας, βρέθηκε ο μεν των αιρετικών τόμος στα πόδια της Αγίας πεταμένος, ο δε των ορθοδόξων στο στήθος της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα. Εορτή Αγίας Ευφημίας της Μεγαλομάρτυρος</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τῷ θείῳ ἔρωτι, Λαμπρῶς ἀθλήσασα, εἰς oσμὴν ἔδραμες, Χριστοῦ πανεύφημε, οἴα νεᾶνις παγκαλῆς, καὶ Μάρτυς πεποικιλμένη, ὅθεν εἰσελήλυθας, ἐiς παστάδα οὐράνιον, κόσμω διανέμουσα, ἰαμάτων χαρίσματα, καὶ σῴζουσα τοὺς σοὶ ἐκβοώντας, χαίροις θεόφρον Εὐφημία.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><iframe src="https://www.youtube.com/embed/TN-AO0CTPsU" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></p></div>Εορτή Αγίου Νικήτα του Γότθου του μεγαλομάρτυρα 15 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agiou-nikita-gothoy2020-09-15T10:29:13.000Z2020-09-15T10:29:13.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7929560659?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Εορτή Αγίου Νικήτα του Γότθου του μεγαλομάρτυρα 15 Σεπτεμβρίου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Νικήτας ο Μεγαλομάρτυρας κατάγοταν από το έθνος των Γότθων, που είχαν εγκατασταθεί πέραν του Ίστρου ποταμού (Ίστρος, κατά τον Γεωγράφο Mελέτιο, καλείται ο ποταμός Δούναβις από το σημείο που ενώνετε με τον ποταμό Σαύο μέχρι την Μαύρη Θάλασσα ή κατ’ άλλους από την Aξιούπολη και κάτω, μέχρι τις εκβολές του.), στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου...</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Από παιδί ο Άγιος Νικήτας διδάχθηκε την αγία πίστη από το Γότθο επίσκοπο Θεόφιλο, ο οποίος συχνά υπενθύμιζε στο Νικήτα τα λόγια του Απ. Παύλου: «ένε ἐν οἲς ἔμαθες…</strong> ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδᾳς, τὰ δυνάμενα σὲ σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Β’ πρόςΤιμόθεον, γ’ 14-15). Δηλαδή, μένε ακλόνητος σ’ εκείνα που έμαθες.<strong> Από μικρό παιδί γνωρίζεις τις Αγίες Γραφές,</strong> που μπορούν να σου μεταδώσουν την αληθινή σοφία, που οδηγεί στη σωτηρία δια μέσου της πίστεως στον Ιησού Χριστό. Και έτσι έγινε.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν ο ηγεμόνας Αθανάριχος συνέλαβε το Νικήτα και τον απείλησε για να αρνηθεί το Χριστό,</strong> αυτός έμεινε αμετακίνητος σ’ αυτά που έμαθε από παιδί. Ομολόγησε με θάρρος το Χριστό μπροστά στον ηγεμόνα, ο οποίος όταν τον άκουσε εξαγριώθηκε πολύ. Διέταξε αμέσως και του έσπασαν τα κόκαλα με τον πιο φρικτό τρόπο. <strong>Άλλα το μίσος των Βαρβάρων ήταν τόσο, ώστε μετά τον έριξαν στη φωτιά,</strong> όπου και έλαβε το στέφανο του μαρτυρίου. Η φωτιά, όμως, με τη θεία θέληση σεβάστηκε το λείψανο του. Το πήρε κάποιος ευσεβής χριστιανός και το διαφύλαξε σε θήκη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Εορτή Αγίου Νικήτα του Γότθου του μεγαλομάρτυρα</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Νίκην ἔστησας, κατὰ τῆς πλάνης, νίκης εἴληφας, ἄφθαρτον γέρας, ἐπαξίως Νικήτα φερώνυμε, σὺ γὰρ νικήσας ἐχθρῶν τὴν παράταξιν, διὰ πυρὸς τὸν ἀγῶνα ἐτέλεσας. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><iframe src="https://www.youtube.com/embed/3WCWODl6Kfs" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></p></div>Η Ύψωση Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού 14 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/timiou-stauroy2020-09-14T14:55:15.000Z2020-09-14T14:55:15.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7927152900?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Ύψωση Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού 14 Σεπτεμβρίου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Το 326 μ.Χ. η Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει το Θεό για τους θριάμβους του γιου της Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Θείος ζήλος όμως, έκανε την Άγια Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού..</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός ναός της θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές.</strong> Σε κάποιο σημείο, βρέθηκαν τρεις σταυροί. Η συγκίνηση υπήρξε μεγάλη, αλλά ποιος από τους τρεις ήταν του Κυρίου; Τότε ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος με αρκετούς Ιερείς,<strong> αφού έκανε δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας ευσεβέστατης κυρίας που είχε πεθάνει.</strong> Όταν ήλθε η σειρά και άγγιξε τον τρίτο σταυρό, που ήταν πραγματικά του Κυρίου, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή σε όλα τα μέρη της Ιερουσαλήμ.</strong> Πλήθη πιστών άρχισαν να συρρέουν για να αγγίξουν το τίμιο ξύλο. Επειδή, όμως, συνέβησαν πολλά δυστυχήματα από το συνωστισμό, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό μέσα στο ναό σε μέρος υψηλό, για να μπορέσουν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι.</span></p>
<p><br /> <br /><span style="font-size:12pt;">Αυτή, λοιπόν, την Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού καθιέρωσαν οι άγιοι Πατέρες, να γιορτάζουμε στις 14 Σεπτεμβρίου, για να μπορέσουμε κι εμείς να υψώσουμε μέσα στις ψυχές μας το Σταυρό του Κυρίου μας, που αποτελείτο κατ’ εξοχήν<strong> «όπλον κατά του διαβόλου».</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ορισμένοι Συναξαριστές, αυτή την ημέρα, αναφέρουν και την Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού στην Κωνσταντινούπολη το 628 μ.Χ. από τον βασιλιά Ηράκλειο, πού είχε νικήσει και ξαναπήρε τον Τίμιο Σταυρό από τους Αβάρους, οι οποίοι τον είχαν αρπάξει από τους Αγίους Τόπους.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Ύψωση Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/KKom6FEq-28" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Η Εορτή Αγίου Κορνηλίου του Εκατόνταρχου 13 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agiou-korniliou2020-09-13T13:58:00.000Z2020-09-13T13:58:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7916028257?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Εορτή Αγίου Κορνηλίου του Εκατόνταρχου 13 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Για τον Άγιο Κορνήλιο αναφέρουν οι Πράξεις των Αποστόλων (Ι, 1-13). Ήταν θεοσεβούμενος Ρωμαίος Εκατόνταρχος. Άγγελος Κυρίου του υπέδειξε να συναντήσει τον Απόστολο Πέτρο...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ο Άγιος Κορνήλιος μεταστράφηκε στο Χριστιανισμό και δίδαξε την διδασκαλία του Χριστού στην Φοινίκη, την Κύπρο, την Αντιόχεια και την Έφεσο</strong>. Εξελέγη Επίσκοπος Σκήψης της Μυσίας. </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο ιεραποστολικός του ζήλος απέφερε πλούσιους καρπούς και πολλοί ήσαν οι ειδωλολάτρες που πίστεψαν στο Ευαγγέλιο. Κάποιοι κατήγγειλαν τον </em></span><span style="font-size:12pt;"><em>Κορνήλιο στον Έπαρχο Δημήτριο, ο οποίος τον συνέλαβε και τον οδήγησε σε ειδωλολατρικό ναό ενώπιον πλήθους, προκειμένου να θυσιάσει στα είδωλα.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο Άγιος Κορνήλιος όχι μόνο έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του αλλά κατάφερε με την ομολογία του να κάνει να πιστέψουν στη διδασκαλία του Ευαγγελίου η σύζυγος και ο υιός του Επάρχου. </em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Είπε μάλιστα στο Δημήτριο ότι η οικογένειά του δεν θα πάθει κανένα κακό. Ο Έπαρχος κατάλαβε λίγο αργότερα το νόημα των λόγων αυτών, όταν έγινε μεγάλος σεισμός που ισοπέδωσε το ναό και η σύζυγος με τον υιό του βγήκαν ανέπαφοι από τα ερείπια.</em></span></p>
<p> </p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον,Αγ. Κορνηλίου του Εκατόνταρχου </em></span></h4>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Δικαιοσύνης διαπρέπων τοῖς ἔργοις, τὸν φωτισμὸν τῆς εὐσεβείας ἐδέξω καὶ ἀποστόλων σύμπονος ἐδείχθης ἀληθῶς· τούτοις κοινωνήσας γάρ, δι’ ἐνθέων καμάτων τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκωσιν ἀνέκραξας πᾶσι· μεθ’ ὧν δυσώπει σῴζεσθαι ἡμᾶς τοὺς σὲ τιμῶντας, παμμάκαρ Κορνήλιε.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/y9WmulCK9yE" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Γιορτή Αγίου Αυτονόμου 12 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agiou-autonomou2020-09-12T14:39:34.000Z2020-09-12T14:39:34.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7906883866?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιορτή Αγίου Αυτονόμου 12 Σεπτεμβρίου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Αυτόνομος ήταν επίσκοπος στην Ιταλία και είχε στην επισκοπή του πλούσια χριστιανική δράση...</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> Όταν άρχισε ο διωγμός του Διοκλητιανού εγκατέλειψε τη θέση του, και πήγε στους Σώρεους της Μικράς Ασίας.</strong> Εκεί εγκαταστάθηκε στο σπίτι ενός χριστιανού, του Κορνήλιου και συνέχιζε να διδάσκει το Ευαγγέλιο. Στη συνέχεια μετέβη στην Λυκαονία και στην Ισαυρία για να συνεχίσει το έργο του. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πριν ξεκινήσει το ταξίδι του χειροτόνησε διάκονο τον Κορνήλιο.</strong> Ύστερα από καιρό όταν επέστρεψε στους Σωρεούς, και είδε το πολύ καλό έργο πού είχε κάνει να ασπαστούν τον χριστιανισμό πολλοί άνθρωποι, τον χειροτόνησε ιερέα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αφού επισκέπτεται πολλές περιοχές στον Εύξεινο Πόντο επιστρέφει πάλι κοντά στον Κορνήλιο και τον χειροτονεί επίσκοπο. Το θεάρεστο έργο που έχει κάνει ο Άγιος Αυτόνομος ενοχλεί τούς ειδωλολάτρες και τον σκοτώνουν με λιθοβολισμό την ώρα πού λειτουργούσε μέσα στο ναό το 313 μ.Χ.</span></p>
<h4> </h4>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Εορτή Αγίου Αυτονόμου</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἐκ Δυσμῶν ἀνατείλας ὡς ἀστὴρ οὐρανόφωτος, καὶ πρὸς τὴν Ἐώαν ἐκλάμψας, ταὶς ἀκτίσι τῶν τρόπων σου, τὸν Ἥλιον τῆς δόξης Ἰησοῦν, ἐδόξασας ἀθλήσει σου στερρῆ· διὰ τοῦτο ἐδοξάσθης θεουργικῶς, Αὐτόνομε Πατὴρ ἠμῶν. Δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σου, πάσιν Ἰάματα.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/iyrUP07VtpU" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
<p> </p></div>Η Εορτή Οσίας Θεοδώρας από την Αλεξάνδρεια 11 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/-osias-theodwras2020-09-11T16:23:12.000Z2020-09-11T16:23:12.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7898683478?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Εορτή Οσίας Θεοδώρας από την Αλεξάνδρεια 11 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η Οσία Θεοδώρα καταγόταν από την Αλεξάνδρεια. Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ζήνωνος (474 – 490 μ.Χ.) και ήταν συνεζευγμένη με ευσεβή άνδρα, τον Παφνούτιο...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η ζωή της Θεοδώρας ήταν τίμια, ενάρετη και αφοσιωμένη στο σύζυγο της. Όμως, ο μισόκαλος διάβολος,</strong> </em>σε κάποια στιγμή αδυναμίας της Θεοδώρας, την έσπρωξε κρυφά στη μοιχεία. Κανείς δεν την είδε. Κανείς δεν το έμαθε. Μπορούσε, επομένως, να συνεχίσει αρμονικά τη ζωή της με το σύζυγο της. </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Όταν, όμως, άκουσε τα λόγια του Ευαγγελίου, με τα οποία ο Κύριος διδάσκει ότι «οὐκ ἐστὶ κρυπτόν, ὃ οὐ φανερὸν γενήσεται</em>»</strong> (Λουκά, η’ 17), δεν υπάρχει, δηλαδή, κρυφό, το οποίο δε θα γίνει φανερό στο μέλλον, σκέφθηκε το βάθος της αμαρτίας της και έκλαψε πικρά.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ντύθηκε έπειτα ανδρικά, πήγε σε μοναστήρι και εκάρη μοναχός με το όνομα Θεόδωρος. Εκεί, μέρα – νύκτα μετανοούσε και έκλαιγε την αμαρτία της. </strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά από δύο χρόνια, συκοφαντήθηκε ότι πόρνευσε με γυναίκα, όταν έφεραν ένα νεογέννητο μωράκι έξω από την πόρτα του μοναστηριού. Τότε η Θεοδώρα πήρε το βρέφος και για επτά ολόκληρα χρόνια, <strong><em>έξω από το μοναστήρι με διάφορες κακουχίες, το ανέθρεψε σαν δικό της.</em></strong> Όταν επανήλθε στο μοναστήρι, , <em>μετά από λίγο καιρό ξεψύχησε. Τότε οι μοναχοί,</em> όταν διαπίστωσαν το φύλο της, θαύμασαν και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Εορτή Οσίας Θεοδώρας από την Αλεξάνδρεια</strong><br />
</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Δῶρον ἔνθεον, ἠγιασμένον, Θεῶ ἤνεγκας, τὴν βιοτήν σου, Θεοδώρα Ὁσία πανεύφημε, τῆς μετανοίας τὸ πῦρ γὰρ ἐμφαίνουσα, μέσον ἀνδρῶν φιλοσόφως διέλαμψας, ὅθεν πρέσβευε, ἀπαύστως τῷ σὲ δοξάσαντι, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/TAVinUXN6_Q" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Η Εορτή Οσίας Θεοδώρας από την Αλεξάνδρεια 11 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/osias-theodwras2020-09-11T15:34:41.000Z2020-09-11T15:34:41.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7898372279?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Εορτή Οσίας Θεοδώρας από την Αλεξάνδρεια 11 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η Οσία Θεοδώρα καταγόταν από την Αλεξάνδρεια. Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ζήνωνος (474 – 490 μ.Χ.) και ήταν συνεζευγμένη με ευσεβή άνδρα, τον Παφνούτιο...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η ζωή της Θεοδώρας ήταν τίμια, ενάρετη και αφοσιωμένη στο σύζυγο της. Όμως, ο μισόκαλος διάβολος,</strong> </em>σε κάποια στιγμή αδυναμίας της Θεοδώρας, την έσπρωξε κρυφά στη μοιχεία. Κανείς δεν την είδε. Κανείς δεν το έμαθε. Μπορούσε, επομένως, να συνεχίσει αρμονικά τη ζωή της με το σύζυγο της. </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Όταν, όμως, άκουσε τα λόγια του Ευαγγελίου, με τα οποία ο Κύριος διδάσκει ότι «οὐκ ἐστὶ κρυπτόν, ὃ οὐ φανερὸν γενήσεται</em>»</strong> (Λουκά, η’ 17), δεν υπάρχει, δηλαδή, κρυφό, το οποίο δε θα γίνει φανερό στο μέλλον, σκέφθηκε το βάθος της αμαρτίας της και έκλαψε πικρά.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ντύθηκε έπειτα ανδρικά, πήγε σε μοναστήρι και εκάρη μοναχός με το όνομα Θεόδωρος. Εκεί, μέρα – νύκτα μετανοούσε και έκλαιγε την αμαρτία της. </strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά από δύο χρόνια, συκοφαντήθηκε ότι πόρνευσε με γυναίκα, όταν έφεραν ένα νεογέννητο μωράκι έξω από την πόρτα του μοναστηριού. Τότε η Θεοδώρα πήρε το βρέφος και για επτά ολόκληρα χρόνια, <strong><em>έξω από το μοναστήρι με διάφορες κακουχίες, το ανέθρεψε σαν δικό της.</em></strong> Όταν επανήλθε στο μοναστήρι, , <em>μετά από λίγο καιρό ξεψύχησε. Τότε οι μοναχοί,</em> όταν διαπίστωσαν το φύλο της, θαύμασαν και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Εορτή Οσίας Θεοδώρας από την Αλεξάνδρεια</strong><br /></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Δῶρον ἔνθεον, ἠγιασμένον, Θεῶ ἤνεγκας, τὴν βιοτήν σου, Θεοδώρα Ὁσία πανεύφημε, τῆς μετανοίας τὸ πῦρ γὰρ ἐμφαίνουσα, μέσον ἀνδρῶν φιλοσόφως διέλαμψας, ὅθεν πρέσβευε, ἀπαύστως τῷ σὲ δοξάσαντι, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/TAVinUXN6_Q" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Η Εορτή Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας 10 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agion-minodoroas-mitrodoras-nimfodoras2020-09-10T15:11:22.000Z2020-09-10T15:11:22.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7886923278?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Εορτή Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας 10 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Οι Αγίες Μηνοδώρα Μητροδώρα και Νυμφοδώρα ήταν αδελφές και κατάγονταν από τη Βιθυνία...,,,,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η λάμψη της παρθενίας και η ωραιότητα των ψυχών και των σωμάτων της έκαναν της τρεις αδελφές να είναι καύχημα των χριστιανών ενώ οι φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν της απασχολούσαν,,,</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η μόνη της φροντίδα ήταν «μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεὶν ἑαυτάς, ἢ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῶ ἢ μαργαρίταις ἢ ἰματισμῶ πολυτελεῖ» (Α’ προς Τιμόθεον, β’ 9). Δηλαδή φρόντιζαν να στολίζουν τον εαυτό τους με συστολή και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους ή με χρυσά ή μαργαριτένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Για την αγάπη, λοιπόν του Χριστού, άφησαν την πατρίδα της και πήγαν να κατοικήσουν σε ένα λόφο, κοντά στα Πύθια θερμά λουτρά.</strong> Εκεί ασκήτευαν και καλλιεργούσαν ακόμα περισσότερο τη σωφροσύνη της. Γι’ αυτό αξιώθηκαν από το Θεό να θεραπεύουν ασθένειες, και έτρεχε κοντά της πλήθος κόσμου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν το έμαθε αυτό ο έπαρχος Φρόντων, έστειλε και συνέλαβε της τρεις αδελφές.</strong> Βλέποντας, της τη φρόνηση και τη σύνεση, αλλά και την αφοβία με την οποία τον αντιμετώπισαν, διέταξε και της βασάνισαν με τα πιο φρικτά βασανιστήρια. Της υπέμειναν με ανδρεία τα μαρτύρια και έτσι ένδοξα παρέδωσαν της ψυχές της στο νυμφίο της Χριστό (290 μ.Χ.). <strong>Ο έπαρχος θέλησε να κάψει τα σώματα της,</strong> αλλά οι φλόγες έκαψαν τον ίδιο και έπειτα καταρρακτώδης βροχή έσβησε τη φωτιά. Τα σώματα των τριών παρθένων τάφηκαν με σεβασμό από της χριστιανούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Εορτή Αγίων Μηνοδώρας Μητροδώρας και Νυμφοδώρας</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τὸν τρισάριθμον σύλλογον καὶ θεόπλοκον τῶν αὐτάδελφων παρθένων στέψωμεν θείαις ᾠδαῖς· ἀνδρικῶς γὰρ τὸν ἐχθρὸν κατετροπώσαντο· ὅθεν προϊστάντι ἡμῶν τῶν βοώντων ἐκτενῶς· χαῖρε, σεμνὴ Μηνοδώρα, σὺν Μητροδώρα τῇ θείᾳ καὶ Νυμφοδώρα τῇ θεόφρονι.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/cKaepWF5Q-0" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p></div>Εορτή Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης 9 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/theopatoron-iwakeim-annis2020-09-09T15:24:33.000Z2020-09-09T15:24:33.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7876130265?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Εορτή Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης 9 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η σύναξη των δικαίων Αγίων Ιωακείμ και Άννας των Θεοπατόρων, γονέων της Υπεραγίας Θεοτόκου, σύμφωνα με την αρχαία εκκλησιαστική, παράδοση, ορίστηκε την επομένη του γενεσίου της Θεοτόκου, για τον λόγο ότι αυτοί έγιναν πρόξενοι της παγκόσμιας σωτηρίας με την γέννηση της αγίας θυγατέρας τους..</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em> «Τελεῖται δὲ ἡ σύναξις αὐτῶν ἐν τῷ ἑξαέρῳ οἴκῳ τῆς Θεοτόκου, πλησίον τῆς μεγάλης ἐκκλησίας ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις».</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να αναφέρουμε, λοιπόν, ότι ο Ιωακείμ ήταν γιος του Ελιακείμ από τη φυλή του Ιούδα και απόγονος του Δαβίδ. Έκπτωτος του θρόνου, ιδιώτευε στην Ιουδαία και το περισσότερο χρονικό διάστημα στην Ιερουσαλήμ, όπου είχε μέγαρο με βασιλικό κήπο. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Παντρεύτηκε την Άννα, θυγατέρα του Ματθάν Ιερέως από τη φυλή του Λευΐ και της Μαρίας,</strong> γυναικός αυτού, από τη φυλή του Ιούδα. Επειδή οι φυλές, Βασιλική και Ιερατική, συγγένευαν μεταξύ τους, διότι η Βασιλεία εθεωρείτο ίση με την Ιεροσύνη, δεν έδιναν ούτε έπαιρναν θυγατέρες από άλλες φυλές που θεωρούνταν κοινές.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Έτσι λοιπόν, αφού θεάρεστα πέρασε τη ζωή του το άγιο αυτό ζευγάρι, όπως μας πληροφορούν τα βιογραφικά σημειώματα των εορτών<em> της 25ης</em></strong> Ιουλίου (Κοίμηση της Αγίας Άννας Μητέρας της Υπεραγίας Θεοτόκου), 8ης Σεπτεμβρίου (Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου) και 9ης Δεκεμβρίου, ο μεν Ιωακείμ πέθανε οκτώ χρόνια από τα Εισόδια της κόρης του Θεοτόκου σε ηλικία 92 ετών, η δε Άννα 11 μήνες μετά τον θάνατο του Ιωακείμ, σε ηλικία 83 ετών. (Την δε Θεοτόκο απέκτησαν θαυματουργικά, όπως σε προηγούμενο βιογραφικό σημείωμα αναφέραμε, σε ηλικία 80 ετών ο Ιωακείμ και 70 η Άννα).</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Εορτή Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἡ Δυὰς ἡ ἁγία καὶ Θεοτίμητος, Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα ὡς τοῦ Θεοῦ ἀνχιστεῖς, ἀνυμνείσθωσαν φαιδρῶς ᾀσμάτων κάλλεσιν οὗτοι γὰρ ἔτεκον ἠμιν, τὴν τεκοῦσαν ὑπὲρ νοῦν, τὸν ἄσαρκον βροτωθέντα, εἰς σωτηρίαν τοῦ κόσμου, μεθ’ ἧς πρεσβεύουσι σωθήναι ἠμᾶς.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/DZdt0mKt2bs" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Η Εορτή Γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου 8 Σεπτεμβρίου...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/genniseos-theotokoy2020-09-08T15:44:46.000Z2020-09-08T15:44:46.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7866146083?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Εορτή Γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου 8 Σεπτεμβρίου...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Ἀποκάλυψαν πρὸς Κύριον τὴν ὁδόν σου καὶ ἔλπισον ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ αὐτὸς ποιήσει» (Ψαλμός λστ’ στ. 5). Φανέρωσε στον Κύριο με εμπιστοσύνη το δρόμο και τις επιδιώξεις και τις ανάγκες της ζωής σου και έλπισε σ’ Αυτόν και Αυτός θα κάνει εκείνα που ζητάς και χρειάζεσαι...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μ’ αυτή την εμπιστοσύνη και ελπίδα, ο Ιωακείμ και η Άννα ικέτευαν προσευχόμενοι το Θεό να της χαρίσει παιδί,</strong> να το έχουν γλυκεία παρηγοριά στα γεράματα της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και την ελπίδα της ο Θεός έκανε πραγματικότητα. Της χάρισε την Παρθένο Μαριάμ, που ήταν ορισμένη να γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου και να λάμψει σαν η πιο ευλογημένη μεταξύ των γυναικών. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ήταν εκείνη, από την οποία έμελλε να προέλθει Αυτός που θα συνέτριβε την κεφαλή του νοητού όφεως.</strong> Στην Παλαιά Διαθήκη δόθηκαν της προτυπώσεις της Υπεραγίας Θεοτόκου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μία είναι και η βάτος στο Σινά, την οποία ενώ είχαν περιζώσει φλόγες φωτιάς, αυτή δεν καιγόταν. <strong>Ήταν απεικόνιση της Παρθένου,</strong> που θα γεννούσε το Σωτήρα Χριστό και συγχρόνως θα διατηρούσε την παρθενία της. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Έτσι, η Άννα και ο Ιωακείμ, που ήταν από το γένος του Δαβίδ, με την κραταιά ελπίδα που είχαν στο Θεό απέκτησαν απ’ Αυτόν το επιθυμητό δώρο,</strong> που θα συντροφεύει τον κόσμο μέχρι συντέλειας αιώνων.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Εορτή Γεννήσεως της Θεοτόκου</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οικουμένῃ, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν, καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/y6Pf7MQO0pI" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>7 Σεπτεμβρίου: Προεόρτια της Γέννησης της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/theotokou2020-09-07T15:41:12.000Z2020-09-07T15:41:12.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7857662298?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>7 Σεπτεμβρίου: Προεόρτια της Γέννησης της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας (†)... </strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Σήμερα είναι τα προεόρτια (παραμονή) της Γεννησης της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας...</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Κατεπλάγη Ἰωσήφ.</strong></span><br /><span style="font-size:12pt;">Ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαί, καὶ ἐξ ὀσφύος τοῦ Δαυῒδ, ἡ θεόπαις Μαριάμ, τίκτεται σήμερον ἡμῖν, διὸ καὶ χαίρει ἡ σύμπασα καὶ καινουργεῖται, συγχαίρει τε ὁμοῦ, ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ. Αἰνέσατε αὐτὴν αἱ πατριαὶ τῶν ἐθνῶν, Ἰωακεὶμ εὐφραίνεται, καὶ Ἄννα πανηγυρίζει κραυγάζουσα· Ἡ στεῖρα τίκτει, τὴν Θεοτόκον, καὶ τροφὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.</strong></span><br /><span style="font-size:12pt;">Τῇ σεπτῇ γεννήσει σου ἡ οἰκουμένη, τῷ ἀΰλῳ Πνεύματι, πεποικιλμένη νοερῶς, ἐν ευφροσύνῃ κραυγάζει σοι· Χαῖρε Παρθένε, Χριστιανῶν τὸ καύχημα.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἕτερον Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.</strong></span><br /><span style="font-size:12pt;">Ἡ Παρθένος σήμερον, καὶ Θεοτόκος Μαρία, ἡ παστὰς ἡ ἄλυτος, τοῦ οὐρανίου Νυμφίου, τίκτεται, ἀπὸ τῆς στείρας θεοβουλήτως, ὄχημα, τοῦ Θεοῦ Λόγου εὐτρεπισθῆναι· εἰς τοῦτο γὰρ καὶ προωρίσθη, ἡ θεία πύλη, καὶ Μήτηρ τῆς ὄντως ζωῆς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κάθισμα Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.</strong></span><br /><span style="font-size:12pt;">Τεχθεῖσα παραδόξως, στειρωτικῶν ἐξ ὠδίνων, παρθενικῶν ἐκ λαγόνων, ἐκύησας ὑπὲρ φύσιν· ὡραῖος φανεῖσα γὰρ βλαστός, ἐξήνθησας τῷ κόσμῳ τὴν ζωήν· διὰ τοῦτο αἱ Δυνάμεις τῶν οὐρανῶν, βοῶσί σοι Θεοτόκε· Δόξα τῇ νῦν προόδῳ σου σεμνή, δόξα τῇ παρθενίᾳ σου, δόξα τῇ κυοφορίᾳ σου, μόνη Πανάχραντε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἕτερον Κάθισμα Ἦχος πλ. α’. Tὸν συνάναρχον Λόγον.</span><br /><span style="font-size:12pt;">Τὰ οὐράνια πάντα νῦν ἐπαγάλλονται, τῶν ἀνθρώπων τὸ γένος συνεορτάζει αὐτοῖς, καὶ οἱ Προφῆται μυστικῶς συνευφραίνονται· ἣν γὰρ προεῖδον τυπικῶς, ἐν ταῖς ἀρχαίαις γενεαῖς, βάτον καὶ στάμνον καὶ ῥάβδον, νεφέλην πύλην καὶ θρόνον, καὶ μέγα ὄρος, γεννᾶται σήμερον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁ Οἶκος</span><br /><span style="font-size:12pt;">Τῇ στειρευούσῃ καρπὸς ἐδόθη ἡ θεόπαις Μαρία· ἣν προεῖδον ποτὲ θεῖοι Προφῆται ἐν Πνεύματι· ταύτην ἡμεῖς σήμερον ὁρῶντες, ἐν τοῖς κόλποις τῆς Ἄννης σκιρτῶσαν, σὺν τῷ πιστῷ Ἰωακείμ, νοητῶς πρὸς ἑστίασιν συνέλθωμεν, καὶ τοὺς πόρρω καλέσωμεν, λέγοντες· Τοῦ κόσμου νῦν ἡ ἀνάκλησις, ἐξ ἀκάρπου γαστρὸς ἀνεβλάστησεν, ἡ θεία πύλη, καὶ Μήτηρ τῆς ὄντως ζωῆς.</span></p></div>