χριστιανός - face-new237.com2024-03-28T17:06:42Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/feed/tag/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82Η Θαυματουργή Αγία Βαρβάρα: Προστάτιδα των παρθένων, των ψυχορραγούντων και των πυροβολητώνhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agia-varvara2020-12-04T17:32:13.000Z2020-12-04T17:32:13.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8248929296?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Θαυματουργή Αγία Βαρβάρα: Προστάτιδα των παρθένων, των ψυχορραγούντων και των πυροβολητών...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Παλαιότερα επίσης «Αγία Βαρβάρα» ονόμαζαν οι ναυτικοί τις πυριτιδαποθήκες και τους χώρους πυρομαχικών των πολεμικών πλοίων και έτσι θεωρείται προστάτης των πυριτιδοποιών...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ: Η Αγία έζησε κατά τα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο διώκτης των χριστιανών Διοκλητιανός (284-305). Γεννήθηκε στην Ηλιούπολη (σημερινό Μπάαλμπεκ) του Λιβάνου και ήταν θυγατέρα του ειδωλολάτρη και τοπάρχη Διόσκορου.</strong><br /> Ο Διόσκορος ήθελε να την κρατήσει ανύπαντρη, απομακρυσμένη από τις βιωτικές μέριμνες και τις ανθρώπινες συντυχίες. Γι’αυτόν τον λόγο έχτισε πύργο και την απομόνωσε εκεί. Στην μόνωση του πύργου καλλιεργούσε το πνεύμα της με προσευχή, μελέτη των Γραφών και εξάσκηση.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν ο πατέρας της αντιλήφθηκε την πίστη της έκανε απόπειρα να την σκοτώσει. Κατάφερε να διαφύγει στο βουνό και εκεί την ανακάλυψε ο Ηγεμόνας Μαρκιανός και την φυλάκισε για την πίστη της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μέσα στην φυλακή υπήρχε ακόμη μια νεαρή χριστιανή, η Ιουλιανή, η οποία προβληματίστηκε για τα βάσανα της Βαρβάρας και θέλησε να την ακολουθήσει στην επιλογή της να μαρτυρήσει για την αγάπη του Χριστού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τελικά την μεν Ιουλιανή την αποκεφάλισε δήμιος, την δε Βαρβάρα ο ίδιος ο πατέρας της.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το όνομα της Αγίας αν και ήταν διαδεδομένο στην Δύση από την εποχή που εδραιώθηκε ο Χριστιανισμός, παρ’όλ’αυτά η ευλάβειά σ’αυτήν εξαπλώθηκε αρκετά από το 1298 με το περίφημο βιβλίο του Jacobo da Voragine «Χρυσοί Θρύλοι». Τότε και λίγο αργότερα, είναι που ενέπνευσε μεγάλους καλλιτέχνες όπως τον Μποτιτσέλι, τον Ραφαήλ κ.α. οι οποίοι εμπνευσμένοι από την μορφή της Αγίας δημιούργησαν αριστουργήματα. Στην Τέχνη της Δύσης η Αγία Βαρβάρα παριστάνεται ντυμένη με βασιλικά ενδύματα ή τέτοια που να μαρτυρούν την ευγενική καταγωγή της. Στην Βυζαντινή τέχνη η Αγία παριστάνεται συνήθως ντυμένη με ρούχα αρχοντικά, κρατώντας σταυρό και φοίνικα και φορώντας βασιλικό διάδημα.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Τα σύμβολα της Αγίας Βαρβάρας</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα σύμβολα της Αγίας στην εικονογραφία Ανατολής και Δύσεως είναι ο Σταυρός, το Ποτήριο, ο Πύργος, το λουτρό με τις τρεις θυρίδες, ο φοίνικας, το κανόνι, το ξίφος, ο κεραυνός, το στέμμα, η δάφνη, ο κρίνος</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Βαρβάρα προστάτιδα και θαυματουργή</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι Χριστιανοί ανά τον κόσμο εμπνεύστηκαν από την ζωή και το μαρτύριο της Αγίας Βαρβάρας και κατέφυγαν στα θαύματά της. Την θεωρούν προστάτιδα του πυροβολικού σώματος του Στρατού όλοι οι χριστιανοί και ιδιαιτέρως στην Ελλάδα όπου η εορτή της καθιερώθηκε ως επίσημη εορτή του συγκεκριμένου στρατιωτικού σώματος. Το έθιμο αυτό εισήλθε στην χώρα μας από την Δύση όπου θεωρήθηκε ότι οι τιμωρητικοί κεραυνοί που έκαψαν τον πατέρα της συμβολίζουν τα πυρά του πυροβολικού. Για πρώτη φορά το «Ελληνικό τάγμα πυροβολιστών» (ονομασία της παλαιάς εποχής) γιόρτασε την Αγία Βαρβάρα στις 4 Δεκεμβρίου 1829</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Παλαιότερα επίσης «Αγία Βαρβάρα» ονόμαζαν οι ναυτικοί τις πυριτιδαποθήκες και τους χώρους πυρομαχικών των πολεμικών πλοίων και έτσι θεωρείται προστάτης των πυριτιδοποιών.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κατά τα νεότερα χρόνια θεωρήθηκε προστάτις της Ελλάδος λόγω των γνωστών γεγονότων που προκάλεσαν οι αντάρτες στην μνήμη της Αγίας στις 4 Δεκεμβρίου 1944 στου Μακρυγιάννη στην Αθήνα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία επίσης συνδέθηκε με την θεραπεία λοιμωδών νοσημάτων και περισσότερο της ευλογιάς και θεωρείται ως προστάτης όσων υποφέρουν από τέτοια νοσήματα αλλά και των Νοσοκομείων που περιθάλπουν τέτοιους ασθενείς. Στην παλιά αθηναϊκή εικόνα της Αγίας Βαρβάρας στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδος Κεραμεικού απεικονίζεται η Αγία Βαρβάρα ένθρονη έχοντας ως υποπόδιό της την ασθένεια της ευλογιάς με μορφή άσχημης γυναίκας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Επίσης θεωρείται ότι θεραπεύει τις γαστρικές, ρευματικές και δερματικές παθήσεις.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ακόμα η Αγία θεωρείται προστάτις των πυροσβεστών, των μεταλλορύχων, των αρχιτεκτόνων, των βιβλιοθηκαρίων, των λατόμων, των οικοδόμων, των στρατιωτικών μηχανικών, των μαθηματικών, των ναυτεργατών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αξίζει να σημειωθεί ότι τιμάται ως προστάτις των παρθένων,</strong> των ετοιμοθανάτων και όσων εργάζονται με κίνδυνο αιφνιδίου και βιαίου θανάτου. Υπάρχει ακόμη μοναστηριακή παράδοση που επιβάλλει να γίνεται προσευχή με κομποσχοίνι στην Αγία Βαρβάρα για την αποτροπή αιφνιδίου θανάτου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Βαρβάρα είναι πολιούχος της Δράμας, της Αργυρούπολης και του Ρεθύμνου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών μιλώντας στους δημοσιογράφους εξέφρασε το θαυμασμό του για τους ανθρώπους που υπομονετικά περίμεναν να προσκυνήσουν το σκήνωμα της Αγίας λέγοντας:</strong> «Θαυμάζω το μεγαλείο και τον ψυχισμό αυτού του λαού. Θαυμασμός απεριόριστος και μεγαλείο το να περιμένουν αυτοί οι άνθρωποι 6 και 7 ολόκληρες ώρες, για να έρθουν και να εναποθέσουν τον ασπασμό στο τίμιο λείψανο της Αγίας Βαρβάρας...</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/a-loykas" target="_blank">Άγιος Λουκάς Ιατρός: «Να κρατάτε την πίστη μας που είναι αιώνια και αναμφισβήτητη</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></p></div>Εορτή Αγίων Ευλαμπίου και Ευλαμπίας των αδελφώ, 10 Οκτωβρίουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/eulampiou-eulampias-adelfwn2020-10-10T15:13:10.000Z2020-10-10T15:13:10.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8020620498?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em> Εορτή Αγίων Ευλαμπίου και Ευλαμπίας των αδελφώ, 10 Οκτωβρίου...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>,,, Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν...<br /></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι Άγιοι Ευλάμπιος και Ευλαμπία τα αδέλφια έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (296 μ.Χ.).</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο διωγμός κατά των χριστιανών ήταν σκληρός και ανελέητος. Γι’ αυτό, ο Ευλάμπιος και η αδελφή του Ευλαμπία κρύβονταν μαζί με άλλους χριστιανούς στο βουνό. Εκεί, ζούσαν καλλιεργώντας την προσευχή και τη μελέτη των Ιερών Γραφών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κάποια μέρα, ο Ευλάμπιος πήγε στη Νικομήδεια να προμηθευθεί τροφές.</strong> Αλλά οι ειδωλολάτρες τον αναγνώρισαν και αμέσως τον συνέλαβαν. Βέβαια, στην ερώτηση του βασιλιά αν πιστεύει στο Χριστό, ομολόγησε φανερά ότι είναι χριστιανός, οπότε τον έβαλαν μέσα σε ειδωλολατρικό ναό για να θυσιάσει με τη βία,,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>...Ο Ευλάμπιος, όμως, δια της προσευχής συνέτριψε το είδωλο του θεού Άρη.</strong> Και ενώ άρχισαν να τον μαστιγώνουν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο, όρμησε η αδελφή του Ευλαμπία, και αφού τον αγκάλιασε, παρακάλεσε το Θεό να την αξιώσει να συμμαρτυρήσει με τον αδελφό της. Τότε έβαλαν και τους δύο σε ένα καζάνι με βραστό νερό,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...Αλλά δια θαύματος αυτοί δροσίζονταν, και έτσι βγήκαν σώοι και αβλαβείς.<strong> Αυτό έκανε να πιστέψουν στο Χριστό 200 ειδωλολάτρες, οι οποίοι μαζί με τον Ευλάμπιο και την Ευλαμπία αποκεφαλίστηκαν υπέρ της αλήθειας του Κυρίου.</strong></span></p>
<p> </p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Εορτή Αγίων Ευλαμπίου και Ευλαμπίας των αδελφών</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τῆς φύσεως θεσμῶ, συνημμένοι ἐνθέως, ὁμόψυχοι στερρῶς, ὡς ὀμαίμονες θεῖοι, αὐτάδελφοι Μάρτυρες, ἐν ἀθλήσει ὠράθητε, ὦ Εὐλάμπιε, σὺν τὴ σεμνὴ Εὐλαμπία, ὅθεν στέφανον, νικητικὸν δεδεγμένοι, ἠμᾶς διασῴζετε.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><iframe src="https://www.youtube.com/embed/3pPEpp0uGGA" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></p></div>Εορτή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, 2 Οκτωβρίουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/kyprianoy-ioustinis2020-10-02T13:58:17.000Z2020-10-02T13:58:17.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7993173496?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Εορτή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, 2 Οκτωβρίου...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>,,,εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...<br /></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο Άγιος Κυπριανός και η Αγία Ιουστίνη θεωρούνται προστάτες άγιοι κατά της μαγείας από την Εκκλησία μας.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Κυπριανός ήταν πλούσιος, ευγενής, φιλόσοφος από την Καρχηδόνα της Λιβύης. Έζησε στα χρόνια του Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.) και εξασκούσε τη μαγική τέχνη στην Αντιόχεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κάποτε ένας ειδωλολάτρης ονόματι Αγλαΐδας ερωτεύτηκε μια Χριστιανή παρθένο που ονομαζόταν Ιούστα</strong>. Η κοπέλα δεν ανταποκρινόταν στον έρωτά του κι εκείνος κατέφυγε στο διάσημο μάγο Κυπριανό. Όλα όμως τα μαγικά τεχνάσματα του Κυπριανού αποδείχθηκαν ανώφελα μπροστά στην σταθερή άρνηση της Χριστιανής κόρης. Παραδεχόμενος την χρεωκοπία της τέχνης του, έκαψε τα μαγικά του βιβλία ενώπιον του Επισκόπου Ανθίμου, ζητώντας να βαπτισθεί και να γίνει ιερεύς.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πράγματι, ανήλθε όλες τις ιερατικές βαθμίδες και τέλος εξελέγη Επίσκοπος Καρχηδόνος. Μαζί του παρέλαβε και την Ιούστα, την οποία χειροτόνησε διακόνισσα μετονομάζοντάς την Ιουστίνα.</strong> Έδειξε αποστολικό ζήλο και γι αυτό το διέβαλαν στον Δέκιο. Εξορίσθηκε στην Αντιόχεια, όπου και φυλακίσθηκε και αργότερα στη Νικομηδεία, όπου ο Κλαύδιος τον αποκεφάλισε μαζί με την Αγία Ιουστίνη.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τα λείψανά τους τα παρέλαβαν ευλαβείς Χριστιανοί και τα μετέφεραν στην Ρώμη, όπου και τα έθαψαν στον επισημότερο λόφο της πόλεως.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Κυπριανός ήτανε, όπως είπαμε, μάγος και υπηρέτησε με την μαγεία τον Σατανά. Τώρα όμως έλαβε την χάρη από τον Θεό, για την μετάνοια του και την αγία του ζωή, να διώχνει τους δαίμονες και να λύνει τα μάγια.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Εορτή Αγίου Κυπριανού και Αγίας Ιουστίνης</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θείας πίστεως, τὴ φωταυγεία, σκότος ἔλιπες, τῆς ἀσεβείας, καὶ φωστὴρ τῆς ἀληθείας γεγένησαι ποιμαντικῶς γὰρ φαιδρύνας τὸν βίον σου, Κυπριανὲ τὴ ἀθλήσει δεδόξασαι. Πάτερ Ὅσιε, τὸν Κτίστην ἠμὶν ἰλέωσαι, ὁμοὺ σὺν Ἰουστίνη τὴ Θεόφρονι.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/qHIur11kTRg" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Αγίου Γρηγορίου του ΦΩΤΙΣΤΗ Ιερομάρτυρα Επισκόπου της Μεγάλης Αρμενίας ,30 Σεπτεμβρίουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/episkopou-armenias2020-09-30T15:05:47.000Z2020-09-30T15:05:47.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7986960094?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Αγίου Γρηγορίου του ΦΩΤΙΣΤΗ Ιερομάρτυρα Επισκόπου της Μεγάλης Αρμενίας ,30 Σεπτεμβρίου..</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>,,,εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Γρηγόριος Ιερομάρτυρας ήταν γιος του Ανάκ, που ήταν συγγενής του βασιλιά της Μεγάλης Αρμενίας, Κουσαρώ (290 μ.Χ.).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο Ανάκ, λοιπόν, σε συνεργασία με το βασιλιά των Περσών Αρτασείρα, σκότωσε τον Κουσαρώ. Αλλά οι σατράπες της Αρμενίας εκδικήθηκαν το φόνο του, σκοτώνοντας τον Ανάκ και όλη του την οικογένεια. Διασώθηκαν μόνο δύο παιδιά του, που ένας ήταν ο Γρηγόριος.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην Καισαρεία συνέβη να συναντηθούν ο γιος του φονιά Ανάκ, Γρηγόριος, και ο γιος του θύματος Τηριδάτης. Τότε ο Γρηγόριος σπούδαζε με ζήλο τα Ιερά γράμματα,<strong> (στην Καισαρεία της Καππαδοκίας από τον εκεί αρχιεπίσκοπο Λεόντιο),</strong> που μεταξύ άλλων λένε: «τελείων δὲ ἐστὶν ἡ στερεὰ τροφή, τῶν διὰ τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα ἐχόντων πρὸς διάκρισιν καλοῦ τε καὶ κακοῦ» (Εβραίους, ε’ 14.1). Δηλαδή, η στερεά και υψηλότερη πνευματική τροφή είναι για τους τέλειους χριστιανούς, που από την άσκηση έχουν τα πνευματικά αισθητήρια γυμνασμένα στο να διακρίνουν εύκολα μεταξύ του καλού και κακού,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...Γυμνασμένος, λοιπόν, και ο Γρηγόριος στη διάκριση, όχι μόνο δεν αποστράφηκε τον Τηριδάτη, αλλά τον πλησίασε με αγάπη, αποδοκίμασε την πράξη του πατέρα του και τον βοήθησε σε κάποια ασθένεια του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν αργότερα ο Τηριδάτης έγινε βασιλιάς Αρμενίας, βασάνισε φρικτά τον Γρηγόριο,</strong> (που τότε ήταν επίσκοπος Αρμενίας). Διέταξε μάλιστα, να τον ρίξουν σε λάκκο με φίδια και άλλα ερπετά. Ο Άγιος Γρηγόριος Ιερομάρτυρας όχι μόνο δεν έπαθε τίποτα αλλά επέζησε για 15 χρόνια τρεφόμενος με το ψωμί που του πήγαινε κρυφά μια χήρα,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός, όμως, επέτρεψε να γίνει ο Τηριδάτης σχιζοφρενής. Αλλά δια των προσευχών του Γρηγορίου θεραπεύθηκε, μετανόησε και βαπτίσθηκε χριστιανός με όλο του το έθνος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Εορτή Αγίου Γρηγορίου του Ιερομάρτυρα</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θείας πίστεως, τὴ γεωργία, ἐνεούργησας, βροτῶν καρδίας, κατασπείρας τὴν τοῦ Λόγου ἐπίγνωσιν, καὶ λαμπρυνθεῖς μαρτυρίου τοὶς στίγμασιν, ἱεραρχία Γρηγόριε ἔφανας. Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.</em></span></p>
<p> </p></div>Γιορτή της Οσίας Ευφροσύνης, 25 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/osia-eufrosynh2020-09-25T15:58:02.000Z2020-09-25T15:58:02.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7969164893?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιορτή της Οσίας Ευφροσύνης, </strong><strong>25 Σεπτεμβρίου...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η Οσία Ευφροσύνη έζησε στο μοναστήρι 38 χρόνια. Στο τέλος της ζωής της συναντήθηκε και με τον πατέρα της...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η Οσία Ευφροσύνη έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του μικρού (περί το 410 μ.Χ.),</strong> ήταν μοναχοκόρη και πολύ πλούσια. Ο πατέρας της Παφνούτιος ήταν ο πλουσιότερος της Αλεξάνδρειας και μαζί με τη σύζυγο του διακρίνονταν για τη θερμή πίστη τους στο Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δώδεκα χρονών η Ευφροσύνη έμεινε ορφανή από μητέρα, και ο πατέρας της αφοσιώθηκε ακόμα πιο φιλόστοργα στην επιμέλεια της κόρης του. Όταν η Ευφροσύνη έφθασε στο 18ο έτος της ηλικίας της, <strong>ο πατέρας της θέλησε να την παντρέψει με ένα νέο υψηλής κοινωνικής τάξης.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όμως την ψυχή της Ευφροσύνης είχε καταλάβει ο θείος έρωτας. Ο γάμος και οι κοσμικότητες θα της ήταν εμπόδιο να αφιερωθεί συστηματικά στην ελεημοσύνη και στην υπηρεσία του πλησίον.</strong> Γι’ αυτό κάποια μέρα, αφού διαμοίρασε τα υπάρχοντά της στους φτωχούς, έφυγε κρυφά από το σπίτι, και μετά από πολλές περιπέτειες, κατέληξε μεταμφιεσμένη ανδρικά σε κοινόβιο ανδρικό μοναστήρι. Εκεί πήρε το όνομα Σμάραγδος και όλοι οι μοναχοί θαύμαζαν τον πνευματικό της αγώνα και τη διακονία που πρόθυμα πρόσφερε σε όλους.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η Οσία Ευφροσύνη έζησε στο μοναστήρι 38 χρόνια. Στο τέλος της ζωής της συναντήθηκε και με τον πατέρα της, όταν και αυτός έγινε μοναχός στο ίδιο μοναστήρι. Έτσι, με τη ζωή της η Ευφροσύνη μας υπενθυμίζει τα λόγια της Αγίας Γραφής, που λένε:</strong> «ἀρνησάμενοι τᾶς κοσμικᾶς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰώνι» (Προς Τίτον, Β’ 12). Δηλαδή, αφού αρνηθούμε τις επιθυμίες του ματαίου και αμαρτωλού αυτού κόσμου, να ζήσουμε στον παρόντα αιώνα με εγκράτεια στη ζωή μας, με δικαιοσύνη προς τους συνανθρώπους μας και με ευσέβεια προς το Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Εορτή Οσίας Ευφροσύνης</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ὡς παρθένος φρόνιμη καὶ ἀδιάφθορος, κοτηγγυήθης ὁσίως τῷ Ζωοδότῃ Χριστῷ, καὶ προσκαίρων τὴν χλιδὴν ἐμφρόνως ἔλιπες, ὅθεν ἐν μέσω τῶν ἀνδρῶν, ὡς ἀμόλυντος ἀμνάς, ἐξέλαμψας Εὐφροσύνη, καὶ τοῦ Βελίαρ τὰ κέντρα, τὴ πολιτεία σου ἀπήμβλυνας.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/fEIpDKuxBHU" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Σύλληψις Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου 23 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/timiou-prodromou2020-09-23T16:05:54.000Z2020-09-23T16:05:54.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7962129898?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Σύλληψις Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου 23 Σεπτεμβρίου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>...εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...<br /></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Έτσι προφήτευσε ο προφήτης Ησαΐας για τον Πρόδρομο του Κυρίου, Ιωάννη: «Φωνὴ βοῶντος ἐν τὴ ἐρήμω, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τᾶς τρίβους αὐτοῦ». (Ησαΐας μ’, 3). Δηλαδή, φωνή ανθρώπου, που φωνάζει στην έρημο και λέει:</em> </strong>«Ετοιμάστε το δρόμο, απ’ όπου θα έλθει ο Κύριος σε σας. Κάνετε ίσιους και ομαλούς τους δρόμους, από τους οποίους θα περάσει».,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...Ξεριζώστε, δηλαδή, από τις ψυχές σας τα αγκάθια των αμαρτωλών παθών και ρίξτε μακριά τα λιθάρια του εγωισμού και της πώρωσης και καθαρίστε με μετάνοια το εσωτερικό σας, για να δεχθεί τον Κύριο. Η φωνή αυτή, που ήταν ο Ιωάννης, γεννήθηκε με θαυμαστό τρόπο.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ο Πατέρας του Ζαχαρίας ήταν Ιερέας. Την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου,</strong> </em>που του ανήγγειλε, ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η γυναίκα του ήταν στείρα και γριά, πώς θα γινόταν αυτό που άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι για να τιμωρηθεί η δυσπιστία του, μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού, αυτός θα έμενε κωφάλαλος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πράγματι, η Ελισάβετ συνέλαβε, και μετά εννιά μήνες έκανε γιο. Μετά οκτώ ήμερες, στην περιτομή του παιδιού,</strong> οι συγγενείς θέλησαν να του δώσουν το όνομα του πατέρα του, Ζαχαρία. Όμως, ο Ζαχαρίας, έγραψε επάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως δε, λύθηκε η γλώσσα του, και η χαρά για όλους ήταν μεγάλη.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Σύλληψις Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἡ πρώην οὐ τίκτουσα, στεῖρα εὐφράνθητι, ἰδοὺ γὰρ συνέλαβες, Ἡλίου λύχνον σαφῶς, φωτίζειν τὸν μέλλοντα, πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, ἀβλεψίαν νοσοῦσαν, χόρευε Ζαχαρία, ἐκβοῶν παρῥησίᾳ· Προφήτης τοῦ Ὑψίστου ἐστίν, ὁ μέλλων τίκτεσθαι.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/1iy2OazLPcI" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
<p> </p></div>Γιορτή Προφήτου Ιωνά 21 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/profitou-iona2020-09-21T15:19:42.000Z2020-09-21T15:19:42.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7952408674?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong> Γιορτή Προφήτου Ιωνά 21 Σεπτεμβρίου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Προφήτης Ιωνάς έζησε επί των βασιλέων Αμασίου και Ιεροβοάμ. Ήταν γιος του Αμαθί και είχε πατρίδα την Γεχθοφέρ, της φυλής Ζαβουλών...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Ιωνάς ήταν αυτός, που με θεία νεύση ενθάρρυνε τον Ιεροβοάμ σε πόλεμο κατά του άρχοντα της Συρίας, που κατέληξε σε νίκη του Ισραήλ και αποκατάσταση των συνόρων του,,,</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...Ο Ιωνάς φέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, πέμπτος μεταξύ των μικρών λεγόμενων προφητών. Βρίσκουμε δε γι’ αυτόν στο ομώνυμο βιβλίο, που κυρίως τον έκανε γνωστό λόγω της ιερής δραματικότητός του,,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...<strong>.Ο Κύριος τον είχε διατάξει να πάει στη Νινευή,</strong> έδρα πλάνης μάταιων καλλωπισμών και οργίων, για να κηρύξει σ’ αυτή και να προφητέψει την καταστροφή της. Ο Ιωνάς όμως, αποφάσισε να λησμονήσει τη διαταγή του Θεού, και έκρινε καλό να πάει σε μια άλλη πόλη στους Θαρσείς.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ξεκίνησε λοιπόν το ταξίδι του με πλοίο, αλλά στ’ ανοιχτά έπιασε μεγάλη τρικυμία. Τότε έριξαν κλήρο, για να δουν ποιος είναι υπεύθυνος του κακού που τους βρήκε. Και ο κλήρος έπεσε στον Ιωνά, που είχε παρακούσει τη διαταγή του Θεού,,,</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">...Τότε τον έριξαν στη θάλασσα και η τρικυμία σταμάτησε. Αλλά και τον Ιωνά, τον κατάπιε ένα μεγάλο κήτος χωρίς να τον φάει και μετά τρεις μέρες και νύκτες τον έβγαλε στην ξηρά σώο και αβλαβή. <strong>Τότε ο Ιωνάς πήγε στη Νινευή, προφήτεψε ότι του είπε ο Θεός και οι Νινευίτες μετάνιωσαν,</strong> νήστεψαν 40 μέρες και έτσι η πόλη τους σώθηκε απ’ την καταστροφή. Διότι η μετάνοια φέρει την αγαθότητα του Θεού, πάνω από τη δικαιοσύνη Του,,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">..<strong>.Ο Ιωνάς κοιμήθηκε στη γη Σαραάρ, </strong>κοντά στη βελανιδιά της Δεβόρας και τάφηκε μέσα σε σπηλιά. Βέβαια άλλα γεγονότα της ζωής του μαθαίνουμε στην Παλαιά Διαθήκη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Σάλπιγξ εὔηχος, θείων κριμάτων, κόσμω πέφηνας, ἀναφωνοῦσα, Ἰωνὰ τοὶς Νινευίταις μετάνοιαν καὶ συσχεθεῖς ἐν τῷ κήτει προέγραψας, τὴν τοῦ Σωτῆρος τριήμερον ἔγερσιν ὅθεν πρέσβευε, δοθήναι τοὶς σὲ γεραίρουσι, πταισμάτων ἱλασμὸν καὶ μέγα ἔλεος.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><iframe src="https://www.youtube.com/embed/C4UnB1ZItq0" width="853" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></span></p>
<p> </p></div>Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του 20 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/-eustathiou-megalomartira2020-09-20T12:51:44.000Z2020-09-20T12:51:44.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7948259096?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του 20 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Ευστάθιος ήταν αξιωματικός περίβλεπτος στη Ρώμη και στη χριστιανική πίστη προσήλθε με θαυμαστό τρόπο...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Όταν κάποτε κυνηγούσε ένα ελάφι, είδε στα κερατά του να φέρει σταυρό και άκουσε μία φωνή που τον καλούσε στην ορθή πίστη.</strong></em> Έτσι πίστεψε και βαπτίστηκε με το όνομα Ευστάθιος από Πλακίδας που ονομαζόταν πριν, καθώς επίσης και η γυναίκα του Τατιανή σε Θεοπίστη, αλλά και τα δυο τους παιδιά Αγάπιος και Θεόπιστος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Όταν ο αυτοκράτωρ Τραϊανός έμαθε ότι ασπάσθηκε το χριστιανισμό,</strong></em> του αφαίρεσε τον ανώτερο στρατιωτικό βαθμό που είχε και τον εξόρισε με όλη του την οικογένεια. Κατά την πορεία όμως, τον χώρισαν από τη σύζυγο του Θεοπίστη και τα δύο του παιδιά, το Θεόπιστο και τον Αγάπιο. Το γεγονός αυτό, πίκρανε πολύ τον Ευστάθιο.</span></p>
<h5><span style="font-size:12pt;"><em>Μετά από χρόνια, όταν ο Τραϊανός περιήλθε σε μεγάλη πολεμική δυσχέρεια, θυμήθηκε τον ικανότατο αξιωματικό του Ευστάθιο. Τον επανέφερε λοιπόν στην υπηρεσία, και ο Ευστάθιος με τη γενναιότητα αλλά και τη στρατηγική που τον διέκρινε συνετέλεσε κατά πολύ στην νίκη. Στο δρόμο μάλιστα, βρήκε την οικογένεια του και ένοιωσε μεγάλη χαρά.</em></span></h5>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο διάδοχος, όμως, του Τραϊανού, Αδριανός, απαίτησε από τον Ευστάθιο να παραστεί στις θυσίες των ειδωλολατρικών θεών. Ο Άγιος Ευστάθιος, βέβαια, αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να βασανιστεί αυτός και η οικογένεια του,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>...Αλλά η αγάπη τους στο Χριστό ενδυνάμωνε την ψυχή τους στα βασανιστήρια,</strong> ενθυμούμενοι μάλιστα τους θείους λόγους, που λένε: «Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμὸν ὅτι δόκιμος γενόμενος λήψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς, ὃν ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Επιστολή Ιακώβου, α’ 12). Πανευτυχής, δηλαδή, είναι ο άνθρωπος που βαστάει με υπομονή τη δοκιμασία των θλίψεων. Διότι έτσι γίνεται σταθερός και δοκιμασμένος, για να πάρει το λαμπρό και ένδοξο στεφάνι της αιώνιας ζωής, που υποσχέθηκε ο Κύριος σ’ αυτούς που Τον αγαπούν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τελικά, ο Ευστάθιος με την οικογένεια του μαρτύρησαν μέσα σε χάλκινο πυρακτωμένο βόδι (117 μ.Χ.).</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀγρευθεῖς οὐρανόθεν πρὸς εὐσέβειαν ἔνδοξε, τὴ τοῦ σοὶ ὀφθέντος δυνάμει, δι’ ἐλάφου Εὐστάθιε, ποικίλους καθυπέστης πειρασμούς, καὶ ἤστραψας ἐν ἄθλοις ἱεροίς, σὺν τὴ θεία σου συμβίω καὶ τοὶς υἱοίς, φαιδρύνων τοὺς βοώντας σοι. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ δείξαντι σὲ ἐν παντί, Ἰὼβ παμμάκαρ δεύτερον.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/IQ9f43R1gqY" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του 20 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/eustathiou-megalomartira2020-09-20T12:51:19.000Z2020-09-20T12:51:19.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7948259096?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του 20 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Ευστάθιος ήταν αξιωματικός περίβλεπτος στη Ρώμη και στη χριστιανική πίστη προσήλθε με θαυμαστό τρόπο...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Όταν κάποτε κυνηγούσε ένα ελάφι, είδε στα κερατά του να φέρει σταυρό και άκουσε μία φωνή που τον καλούσε στην ορθή πίστη.</strong></em> Έτσι πίστεψε και βαπτίστηκε με το όνομα Ευστάθιος από Πλακίδας που ονομαζόταν πριν, καθώς επίσης και η γυναίκα του Τατιανή σε Θεοπίστη, αλλά και τα δυο τους παιδιά Αγάπιος και Θεόπιστος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Όταν ο αυτοκράτωρ Τραϊανός έμαθε ότι ασπάσθηκε το χριστιανισμό,</strong></em> του αφαίρεσε τον ανώτερο στρατιωτικό βαθμό που είχε και τον εξόρισε με όλη του την οικογένεια. Κατά την πορεία όμως, τον χώρισαν από τη σύζυγο του Θεοπίστη και τα δύο του παιδιά, το Θεόπιστο και τον Αγάπιο. Το γεγονός αυτό, πίκρανε πολύ τον Ευστάθιο.</span></p>
<h5><span style="font-size:12pt;"><em>Μετά από χρόνια, όταν ο Τραϊανός περιήλθε σε μεγάλη πολεμική δυσχέρεια, θυμήθηκε τον ικανότατο αξιωματικό του Ευστάθιο. Τον επανέφερε λοιπόν στην υπηρεσία, και ο Ευστάθιος με τη γενναιότητα αλλά και τη στρατηγική που τον διέκρινε συνετέλεσε κατά πολύ στην νίκη. Στο δρόμο μάλιστα, βρήκε την οικογένεια του και ένοιωσε μεγάλη χαρά.</em></span></h5>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο διάδοχος, όμως, του Τραϊανού, Αδριανός, απαίτησε από τον Ευστάθιο να παραστεί στις θυσίες των ειδωλολατρικών θεών. Ο Άγιος Ευστάθιος, βέβαια, αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να βασανιστεί αυτός και η οικογένεια του,,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>...Αλλά η αγάπη τους στο Χριστό ενδυνάμωνε την ψυχή τους στα βασανιστήρια,</strong> ενθυμούμενοι μάλιστα τους θείους λόγους, που λένε: «Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμὸν ὅτι δόκιμος γενόμενος λήψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς, ὃν ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Επιστολή Ιακώβου, α’ 12). Πανευτυχής, δηλαδή, είναι ο άνθρωπος που βαστάει με υπομονή τη δοκιμασία των θλίψεων. Διότι έτσι γίνεται σταθερός και δοκιμασμένος, για να πάρει το λαμπρό και ένδοξο στεφάνι της αιώνιας ζωής, που υποσχέθηκε ο Κύριος σ’ αυτούς που Τον αγαπούν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τελικά, ο Ευστάθιος με την οικογένεια του μαρτύρησαν μέσα σε χάλκινο πυρακτωμένο βόδι (117 μ.Χ.).</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Εορτή Αγίου Ευσταθίου του Μεγαλομάρτυρα και της συνοδείας του</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀγρευθεῖς οὐρανόθεν πρὸς εὐσέβειαν ἔνδοξε, τὴ τοῦ σοὶ ὀφθέντος δυνάμει, δι’ ἐλάφου Εὐστάθιε, ποικίλους καθυπέστης πειρασμούς, καὶ ἤστραψας ἐν ἄθλοις ἱεροίς, σὺν τὴ θεία σου συμβίω καὶ τοὶς υἱοίς, φαιδρύνων τοὺς βοώντας σοι. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ δείξαντι σὲ ἐν παντί, Ἰὼβ παμμάκαρ δεύτερον.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/IQ9f43R1gqY" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>Γιορτή Αγίου Αυτονόμου 12 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agiou-autonomou2020-09-12T14:39:34.000Z2020-09-12T14:39:34.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7906883866?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιορτή Αγίου Αυτονόμου 12 Σεπτεμβρίου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Αυτόνομος ήταν επίσκοπος στην Ιταλία και είχε στην επισκοπή του πλούσια χριστιανική δράση...</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> Όταν άρχισε ο διωγμός του Διοκλητιανού εγκατέλειψε τη θέση του, και πήγε στους Σώρεους της Μικράς Ασίας.</strong> Εκεί εγκαταστάθηκε στο σπίτι ενός χριστιανού, του Κορνήλιου και συνέχιζε να διδάσκει το Ευαγγέλιο. Στη συνέχεια μετέβη στην Λυκαονία και στην Ισαυρία για να συνεχίσει το έργο του. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πριν ξεκινήσει το ταξίδι του χειροτόνησε διάκονο τον Κορνήλιο.</strong> Ύστερα από καιρό όταν επέστρεψε στους Σωρεούς, και είδε το πολύ καλό έργο πού είχε κάνει να ασπαστούν τον χριστιανισμό πολλοί άνθρωποι, τον χειροτόνησε ιερέα.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αφού επισκέπτεται πολλές περιοχές στον Εύξεινο Πόντο επιστρέφει πάλι κοντά στον Κορνήλιο και τον χειροτονεί επίσκοπο. Το θεάρεστο έργο που έχει κάνει ο Άγιος Αυτόνομος ενοχλεί τούς ειδωλολάτρες και τον σκοτώνουν με λιθοβολισμό την ώρα πού λειτουργούσε μέσα στο ναό το 313 μ.Χ.</span></p>
<h4> </h4>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Εορτή Αγίου Αυτονόμου</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἐκ Δυσμῶν ἀνατείλας ὡς ἀστὴρ οὐρανόφωτος, καὶ πρὸς τὴν Ἐώαν ἐκλάμψας, ταὶς ἀκτίσι τῶν τρόπων σου, τὸν Ἥλιον τῆς δόξης Ἰησοῦν, ἐδόξασας ἀθλήσει σου στερρῆ· διὰ τοῦτο ἐδοξάσθης θεουργικῶς, Αὐτόνομε Πατὴρ ἠμῶν. Δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σου, πάσιν Ἰάματα.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/iyrUP07VtpU" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
<p> </p></div>Η Εορτή Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας 10 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agion-minodoroas-mitrodoras-nimfodoras2020-09-10T15:11:22.000Z2020-09-10T15:11:22.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7886923278?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Εορτή Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας 10 Σεπτεμβρίου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Οι Αγίες Μηνοδώρα Μητροδώρα και Νυμφοδώρα ήταν αδελφές και κατάγονταν από τη Βιθυνία...,,,,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η λάμψη της παρθενίας και η ωραιότητα των ψυχών και των σωμάτων της έκαναν της τρεις αδελφές να είναι καύχημα των χριστιανών ενώ οι φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν της απασχολούσαν,,,</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η μόνη της φροντίδα ήταν «μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεὶν ἑαυτάς, ἢ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῶ ἢ μαργαρίταις ἢ ἰματισμῶ πολυτελεῖ» (Α’ προς Τιμόθεον, β’ 9). Δηλαδή φρόντιζαν να στολίζουν τον εαυτό τους με συστολή και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους ή με χρυσά ή μαργαριτένια κοσμήματα ή με ρούχα πολυτελή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Για την αγάπη, λοιπόν του Χριστού, άφησαν την πατρίδα της και πήγαν να κατοικήσουν σε ένα λόφο, κοντά στα Πύθια θερμά λουτρά.</strong> Εκεί ασκήτευαν και καλλιεργούσαν ακόμα περισσότερο τη σωφροσύνη της. Γι’ αυτό αξιώθηκαν από το Θεό να θεραπεύουν ασθένειες, και έτρεχε κοντά της πλήθος κόσμου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν το έμαθε αυτό ο έπαρχος Φρόντων, έστειλε και συνέλαβε της τρεις αδελφές.</strong> Βλέποντας, της τη φρόνηση και τη σύνεση, αλλά και την αφοβία με την οποία τον αντιμετώπισαν, διέταξε και της βασάνισαν με τα πιο φρικτά βασανιστήρια. Της υπέμειναν με ανδρεία τα μαρτύρια και έτσι ένδοξα παρέδωσαν της ψυχές της στο νυμφίο της Χριστό (290 μ.Χ.). <strong>Ο έπαρχος θέλησε να κάψει τα σώματα της,</strong> αλλά οι φλόγες έκαψαν τον ίδιο και έπειτα καταρρακτώδης βροχή έσβησε τη φωτιά. Τα σώματα των τριών παρθένων τάφηκαν με σεβασμό από της χριστιανούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Εορτή Αγίων Μηνοδώρας Μητροδώρας και Νυμφοδώρας</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τὸν τρισάριθμον σύλλογον καὶ θεόπλοκον τῶν αὐτάδελφων παρθένων στέψωμεν θείαις ᾠδαῖς· ἀνδρικῶς γὰρ τὸν ἐχθρὸν κατετροπώσαντο· ὅθεν προϊστάντι ἡμῶν τῶν βοώντων ἐκτενῶς· χαῖρε, σεμνὴ Μηνοδώρα, σὺν Μητροδώρα τῇ θείᾳ καὶ Νυμφοδώρα τῇ θεόφρονι.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/cKaepWF5Q-0" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p></div>Η Εορτή Προφήτου Ζαχαρία και της συζύγου του Ελισάβετ είναι 5 Σεπτεμβρίου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/profitou-zaxaria-elisavet2020-09-05T13:46:10.000Z2020-09-05T13:46:10.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7836855072?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Εορτή Προφήτου Ζαχαρία και της συζύγου του Ελισάβετ είναι 5 Σεπτεμβρίου (†)</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Προφήτης Ζαχαρίας, πατέρας του Ιωάννη του Βαπτιστή, έζησε στα χρόνια του Ηρώδη, βασιλιά της Ιουδαίας..</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> <strong>Κατά τη γνώμη του Χρυσοστόμου, καθώς και άλλων Πατέρων της Εκκλησίας, ο Ζαχαρίας δεν ήταν απλός Ιερέας, αλλά αρχιερέας που έμπαινε στα άγια των αγίων. Σύζυγο είχε την Ελισάβετ και δεν είχαν παιδί.</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάποια μέρα, την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου που του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. <strong>Ο Προφήτης Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε.</strong> Η γυναίκα του ήταν στείρα και γριά, πώς θα γινόταν αυτό που άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι θα μείνει κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πράγματι, η Ελισάβετ συνέλαβε και έκανε γιο. Όταν θέλησαν να δώσουν όνομα στο παιδί, ο Ζαχαρίας έγραψε πάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως δε λύθηκε η γλώσσα του και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Βέβαια, η χάρη αυτή έγινε από το Θεό στο Ζαχαρία, διότι της ήταν «δίκαιος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ,</strong> πορευόμενος ἐν πάσαις ταὶς ἐντολαὶς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτος» (Λουκά, α’ 6.). Ήταν, δηλαδή, δίκαιος μπροστά στο Θεό και ζούσε σύμφωνα με της της εντολές και τα παραγγέλματα του Κυρίου, άμεμπτος από κάθε σοβαρή ενοχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Κατεπλάγη Ἰωσήφ.</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἱερωσύνης στολισμόν, περιβαλλόμενος σοφέ, κατὰ τὸν νόμον τοῦ Θεού, ὁλοκαυτώματα δεκτά, ἱεροπρεπῶς προσενήνοχας Ζαχαρία· καὶ γέγονας φωστήρ, καὶ θεατὴς μυστικῶν, τὰ σύμβολα ἐν σοί, τὰ τῆς χάριτος, φέρων ἐκδήλως πάνσοφε, καὶ ξίφει ἀναιρεθεὶς ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ, Χριστοῦ Προφῆτα, σὺν τῷ Προδρόμῳ, πρέσβευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/yyX-DFT-sjU" width="853" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
<p> </p></div>1 Σεπτεμβρίου: Εορτή Αγίων 40 Παρθένων των Ασκητριών (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agion-402020-09-01T15:18:29.000Z2020-09-01T15:18:29.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7784138277?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Εορτή Αγίων 40 Παρθένων των Ασκητριών και του Αμμούν του διδασκάλου αυτών είναι 1 Σεπτεμβρίου (†)... </strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι Αγίες 40 Παρθένες έζησαν την εποχή του βασιλέως Λικινίου στην Αδριανούπολη της Θράκης. Ο ηγεμών της περιοχής Βάβδος (περί το 305 μ.Χ.) συνέλαβε τις Αγίες 40 Παρθένες ως χριστιανές και τις προέτρεπε να προσκυνήσουν τα είδωλα. <strong>Η Κελσίνα, μία εξ αυτών και η πρώτη της πόλεως,</strong> μετά τη θαρραλέα ομολογία της πίστεώς της τις εσύναξε όλες στην οικία της μαζί με τον διδάσκαλό τους, διάκονο Άγιο Αμμούν, για να ενισχυθούν προς το μαρτύριο. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Άγιος Αμμούν ο διδάσκαλος πήρε το χαρτί με τα ονόματά τους και τα διάβασε δυνατά ένα-ένα.</strong> Ύστερα είπε: «Αγωνισθήτε υπέρ του Χριστού δια του μαρτυρίου, διότι έτσι θα καθίσει και ο Δεσπότης Χριστός στην πύλη της ουρανίου βασιλείας και θα σας προσκαλεί μία-μία κατ’ όνομα, για να σας αποδώσει τον στέφανο της αιωνίου ζωής».</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν και πάλι τις ανέκρινε ο ηγεμών, ομολόγησαν όλες σταθερά την πίστη τους.</strong> Με την προσευχή τους συνέτριψαν τα είδωλα και ο ιερεύς των ειδώλων ανυψώθηκε στον αέρα, μέχρις ότου, βασανιζόμενος από πύρινους αγγέλους, έπεσε νεκρός στη γη. Τότε ο Βάβδος πρόσταξε να κρεμάσουν τον Άγιο Αμμούν, να του ξύσουν τις πλευρές, να κάψουν τις πληγές του με αναμμένες λαμπάδες και να του φορέσουν στο κεφάλι χάλκινη πυρακτωμένη περικεφαλαία.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Επειδή ο Άγιος διδάσκαλος διαφυλάχθηκε αβλαβής από τα μαρτύρια, οδηγήθηκε μαζί με τις μαθήτριές του από τη Βερόη (σημερινή Στάρα Ζαγορά της Βουλγαρίας) στην Ηράκλεια, στον βασιλέα Λικίνιο. Καθ’ οδόν εμφανίσθηκε ο Κύριος και τους ενεθάρρυνε. Φθάνοντας στην πόλη πήγαν στον τόπο, όπου είχαν κατατεθεί τα τίμια λείψανα της Αγίας μάρτυρος Γλυκερίας. Ενώ διανυκτέρευαν εκεί προσευχόμενες, παρουσιάσθηκε η Αγία λέγοντας: «Καλώς ήλθατε, αγίες δούλες του Θεού! Προ πολλού περίμενα την λαμπρή εν Χριστώ συνοδεία σας, για να χορεύσωμε στεφανωμένες όλες μαζί με τους αγίους αγγέλους στην βασιλεία του Χριστού, τον οποίο μέχρις αίματος ομολογήσαμε».</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην Ηράκλεια τους έριξαν στα θηρία. Οι αγίες γυναίκες μαζί με τον διδάσκαλό τους προσευχήθηκαν όρθιες με υψωμένα τα χέρια, τα δε θηρία κατελήφθησαν από ύπνο και δεν τους άγγιξαν. <strong>Την ώρα που οι στρατιώτες άναβαν φωτιά για να τις ρίξουν μέσα,</strong> προφήτευσαν στον ασεβή Λικίνιο την επικράτηση του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τη νίκη του χριστιανισμού και την κατάργηση της ειδωλολατρίας. Κατόπιν σφραγίσθηκαν με το σημείο του σταυρού και δέκα από αυτές πήδησαν αγαλλόμενες μέσα στις φλόγες υμνώντας τον Θεό, ο οποίος εδρόσισε το πυρ. Έτσι, αυτές μεν ετελειώθησαν εν ειρήνη στην πυρά, οκτώ δε αποκεφαλίστηκαν μαζί με τον διδάσκαλό τους Αμμούν. Από τις υπόλοιπες οι δήμιοι άλλες κατέσφαξαν και σε άλλες έβαλαν στο στόμα πυρακτωμένα σίδερα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τα ονόματά τους έχουν διασωθεί στο αρχαίο Μαρτύριόν τους (Bibliotheca Hagiographica Graeca 2280-2281) και είναι:</strong> Λαυρεντία η διάκονος, Κελσίνα, Θεοκτίστη (η Θεόκλεια), Δωροθέα, </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ευτυχιανή, Θέκλα, Αρισταινέτη, Φιλαδέλφη, Μαρία, Βερονίκη, Ευλαλία (η Ευθυμία), Λαμπροτάτη, Ευφημία, Θεοδώρα, Θεοδότη, Τετεσία, Ακυλίνα, Θεοδούλη, Απλοδώρα, Λαμπαδία, </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Προκοπία, Παύλα, Ιουλιάνα, Αμπλιανή, Περσίς, Πολυνίκη, Μαύρα, Γρηγορία, Κυρία (η Κυριαίνη), Βάσσα, Καλλινίκη, Βαρβάρα, Κυριακή, Αγαθονίκη, Ιούστα, Ειρήνη, Ματρώνα (η Αγαθονίκη), Τιμοθέα, Τατιανή, Άννα (η Ανθούσα).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ωστόσο, στην ασματική Ακολουθία και σε νεότερους Συναξαριστές απαντούν τα εξής ονόματα: Αδαμαντίνη, Αθηνά, Ακριβή, Αντιγόνη, Αριβοία, Ασπασία, Αφροδίτη, Διόνη, Δωδώνη, </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ελπινίκη, Ερασμία, Ερατώ, Ερμηνεία, Ευτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Θεανόη, Θεόνυμφη, Θεοφάνη, Καλλιρρόη, Καλλίστη, Κλειώ, Κλεονίκη, Κλεοπάτρα, Κοραλλία, Λάμπρω, Μαργαρίτα, </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μαριάνθη, Μελπομένη, Μόσχω, Ουρανία, Πανδώρα, Πηνελόπη, Πολύμνια, Πολυνίκη, Σαπφώ, Τερψιχόρη, Τρωάς, Χάϊδω και Χαρίκλεια (βλ. Πρωτ. Κων/νου Πλατανιτου, Εορτολόγιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Αποστολική Διακονία, εκδ. Δ , 1997, σελ. 23 υποσ.).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ἀπολυτίκιον. Εορτή Αγίων 40 Παρθένων των Ασκητριών</strong><br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀθλητῶν αἱ χορείαι, δεῦτε συνδράμετε καὶ τεσσαράκοντα κόρας μετὰ Ἀμμοὺν εὐσεβοῦς μεγαλύνατε, λαμπρῶς πανηγυρίζουσι ὅτι ἐνήθλησαν στερρῶς τῇ ἀσκήσει ἐν Χριστῷ, ῥωσθεῖσαι καὶ λαμπρυνθῆσαι πρεσβεύουσαι τῷ Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.</em></span></p></div>30 Αυγούστου: Εορτή Αγίων Αλεξάνδρου, Ιωάννου και Παύλου του νέου Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/konstantinoupoleos2020-08-30T12:48:56.000Z2020-08-30T12:48:56.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7715923857?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Εορτή Αγίων Αλεξάνδρου, Ιωάννου και Παύλου του νέου Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως είναι 30 Αυγούστου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Άγιος Αλέξανδρος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Αλέξανδρος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης ήταν, όπως λέγουν, «ἀποστολικοῖς χαρίσμασι λαμπρυνόμενος». Σαν πρεσβύτερος ακόμα, διακρινόταν για τη μεγάλη του ευσέβεια, την αρετή και την αγαθότητα του. Στην Α’ Οικουμενική σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, ο τότε Πατριάρχης τον εξέλεξε αντιπρόσωπο του. Και όταν στη Σύνοδο αυτή καταδικάστηκε ο Άρειος, ο Αλέξανδρος, αν και γέροντας 70 χρονών, δέχθηκε να περιοδεύσει στη Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, για να διδάξει και να γνωστοποιήσει τα ορθά δόγματα των αποφάσεων της Συνόδου της Νικαίας. Αλλά ενώ βρισκόταν στην περιοδεία αυτή, ο πατριάρχης Μητροφάνης απεβίωσε.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όρισε όμως διάδοχο του τον Αλέξανδρο, διότι, παρά το γήρας του, είχε τα κατάλληλα εφόδια για τη διακυβέρνηση της αρχιεπισκοπής της πρωτεύουσας.</strong> Πράγματι, σαν Πατριάρχης ο Αλέξανδρος ανταποκρίθηκε σωστά στις δύσκολες περιστάσεις των καιρών. Τότε ο Άρειος είχε εξαπατήσει το βασιλιά Κωνσταντίνο ότι δήθεν πιστεύει ορθά. <strong>Και ο βασιλιάς διέταξε τον Αλέξανδρο να αφήσει τον Άρειο να μετέχει της Θείας Κοινωνίας.</strong> Ο Άγιος Αλέξανδρος, λυπημένος, προσευχήθηκε στο Θεό και ζήτησε τη βοήθεια Του. Η δέηση του Ιεράρχη εισακούσθηκε. Και το πρωί που ο Άρειος με πομπή θα πήγαινε στην εκκλησία, βρέθηκε το σώμα του σχισμένο και σκωληκόβρωτο! Ο Άγιος Αλέξανδρος απεβίωσε ειρηνικά το 337 μ.Χ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Άγιος Ιωάννης Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόκειται μάλλον για τον Ιωάννη τον ονομαζόμενο Ξιφιλίνο, που διαδέχτηκε τον Πατριάρχη Κωνσταντίνο τον Γ’. Γεννήθηκε το 1006 μ.Χ. στην Τραπεζούντα και διακρίθηκε για τη μεγάλη του παιδεία και τα μεγάλα πολιτικά αξιώματα που είχε καταλάβει. Κατόπιν όμως αποσύρθηκε σε κάποια μονή της Βιθυνίας, <strong>όπου μόνασε 10 χρόνια. Από κει προσκλήθηκε για να καταλάβει τον πατριαρχικό θρόνο.</strong> Χειροτονήθηκε ιερέας, και μετά μια εβδομάδα – την 1η Ιανουαρίου 1064 μ.Χ. – επίσκοπος. Ο Ιωάννης λειτουργούσε και κήρυττε κάθε μέρα στους ναούς της πρωτεύουσας, επισκεύασε τις εικόνες της Αγίας Σοφίας, και μοίραζε δωρεάν ψωμί και σιτάρι στους φτωχούς.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κοιμήθηκε το 1075 μ.Χ., και να πως τον περιγράφει ένας από τους συγχρόνους του: «ἀνεφάνη ἀνὴρ πρώτον μὲν καθαρώτατος καὶ ἁγνότατος καὶ πρὸ παντὸς ρύπου σωματικοῦ καθάπαξ ἀπεχόμενος.</strong> Ἔπειτα δὲ τὰ εἰς καταφρόνησιν χρημάτων καὶ ἀκτημοσύνην τελείαν καὶ τὴν πρὸς τοὺς πένητας φιλανθρωπίαν καὶ μετάδοσιν κατ᾿ οὐδὲν ἐλάττων τοῦ περιβόητου ἐκείνου Ἐλεήμονος, καὶ ταῖς ἄλλοις δὲ ἀρεταῖς πάσαις συλλήβδην εἰπεῖν ἀφθόνως κοσμούμενος, ἀλλὰ καὶ τῷ λόγῳ πολύς, καὶ παιδεύσεως πάσης μετειληχῶς καὶ νομομαθείς ἐξαίρετος».</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Άγιος Παύλος ο νέος, Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Για τον Πατριάρχη Παύλο δεν έχουμε σαφείς και συγκεκριμένες πληροφορίες. Μερικοί νομίζουν ότι πρόκειται για τον Παύλο τον Γ’. Αυτός πατριάρχευσε το 687 – 693 μ.Χ. Προήδρευσε της Πανθέκτης λεγομένης Συνόδου. Άλλοι νομίζουν, ότι πρόκειται για τον Πατριάρχη Παύλο τον Δ’. Αυτός καταγόταν από την Κύπρο και έλαμψε, κατά τον Θεοφάνη, <strong>στα λόγια και στα έργα. Ανέβηκε στον θρόνο το 780 μ.Χ. παραιτήθηκε δε στα τέλη Αυγούστου του 784 μ.Χ.</strong> και αποσύρθηκε στη Μονή Φλώρου, όπου έζησε σαν απλός μοναχός μόνο δύο ή τρεις μήνες από την παραίτηση του. Ανήκε στους ζηλωτές της Ορθοδοξίας και διακρίθηκε για της ελεημοσύνες του. (Προ του 12ου αιώνα μ.Χ., η μνήμη του εορταζόταν στις 2 Σεπτεμβρίου).</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα. Εορτή Αγίων Αλεξάνδρου, Ιωάννου και Παύλου του νέου Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μύσται οὐράνιοι ἀποδεικνύμενοι, θεῖοι ἐκφάντορες τῷ κόσμῳ ὤφθητε, τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ποιμάναντες θεαρέστως, ἱερὲ Ἀλέξανδρε, τῆς Τριάδος ὁ πρόμαχος, Ἰωάννη ἔνδοξε, ὁ τῆς χάριτος τρόφιμος, καὶ Παῦλε Ἱερέων ἀκρότης, ὅθεν ὑμᾶς ἀνευφημοῦμεν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/eo0gQmJZAzQ" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>28 Αυγούστου: Εορτή Οσίου Μωυσέως του Αιθίοπος (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/osioy-moiseos-aithiopos2020-08-28T14:42:25.000Z2020-08-28T14:42:25.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7655326090?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Εορτή Οσίου Μωυσέως του Αιθίοπος είναι 28 Αυγούστου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Όσιος Μωυσής ο Αιθίοπας ήταν αγορασμένος δούλος κάποιου πλούσιου κτηματία...</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είχε χαρακτήρα σκληρό και δύστροπο και καθημερινά δημιουργούσε πολλά προβλήματα, ώσπου το αφεντικό του αγανάκτησε και τον πέταξε στον δρόμο. Ο Όσιος Μωυσής βρήκε καταφύγιο σε μια ληστοσυμμορία και με την τεράστια σωματική του δύναμη δεν άργησε να επιβληθεί και να γίνει ο αρχηγός της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κάποτε, κυνηγημένος από τα όργανα της εξουσίας,</strong> για τα πολλά του εγκλήματα, πήγε να κρυφτεί βαθειά στην έρημο όπου ζούσαν οι πιο ονομαστοί ασκητές. Η συναναστροφή του με τους αγίους τον έκανε σιγά – σιγά να ημερεύσει. Τον επισκίασε η Χάρη του Θεού, γιατί η μετάνοια είναι ώρα Χάριτος, μαλάκωσε η καρδιά του, μετανόησε πραγματικά και ζήτησε την λύτρωση. Η αλλαγή του ήταν ριζική και σε σύντομο χρονικό διάστημα έφτασε στα μέτρα των μεγάλων Πατέρων της ερήμου. Μετά το βάπτισμα αξιώθηκε να λάβει και την Χάρη της Ιεροσύνης.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Σε ηλικία 75 ετών έφυγε από την πρόσκαιρη αυτή ζωή με τρόπο βίαιο και μαρτυρικό. Ειδωλολάτρες ληστές εισέβαλαν στο σπήλαιο που ασκήτευε και τον σκότωσαν με μαχαίρια. Και στο σημείο αυτό επαληθεύθηκε, για άλλη μια φορά, ο λόγος του Χριστού προς τον Απόστολο Πέτρο: «πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρῃ ἀποθανοῦνται» (Ματθ. κστ, 52).</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι δύο μεγάλες αρετές που τον κοσμούσαν ήταν η αληθινή μετάνοια και η βαθειά ταπείνωση. Μέχρι την τελευταία του αναπνοή «έκλαιε πικρώς» για τις αμαρτίες του και θεωρούσε τον εαυτό του κατώτερο όχι μόνον από τους ανθρώπους, αλλά και από αυτήν την άλογη κτίση. «Η συναίσθησις της αμαρτίας ημών είναι μέγα δώρον του Ουρανού, μεγαλύτερον και της οράσεως των αγγέλων… <strong>Η μετάνοια είναι ανεκτίμητον δώρον προς την ανθρωπότητα…</strong> Δια της μετανοίας συντελείται η θέωσις ημών. Τούτο είναι γεγονός ασυλλήπτου μεγαλείου» (Αρχιμ. Σωφρονίου, Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστι, σελ. 40 και 46). Ο Μωυσής αξιοποίησε κατά τον καλύτερο τρόπο το ανεκτίμητο αυτό δώρο και έφθασε στην θέωση, στην όραση του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Αρκετά περιστατικά από τον βίο και την πολιτεία του φανερώνουν την ριζική αλλαγή του τρόπου της ζωής του. Άλλωστε αυτό σημαίνει μετάνοια. Αλλαγή τρόπου σκέψης και τρόπου ζωής. Αξίζει να αναφέρουμε ένα από αυτά: «Κάποτε, τέσσερεις ληστές, παλιοί σύντροφοί του, μπήκαν στην καλύβα του για να την ληστέψουν, χωρίς να φαντάζονται ποιόν μπορούσαν να βρουν μέσα. Όταν τον είδαν σάστισαν. Εκείνος, με μεγάλη ευκολία, τους έπιασε, τους έδεσε και τους οδήγησε στην συνάθροιση των Γερόντων και τους ερώτησε να του πουν τί πρέπει να κάνει με τους ληστές, λέγοντας συγχρόνως: «Σε μένα δεν αρμόζει πια να τιμωρήσω άνθρωπον»» (Γεροντικόν, Εκδ. Ρηγοπούλου, σελ. 111). Όταν τα άκουσαν αυτά οι ληστές εξομολογήθηκαν, μετανόησαν και έγιναν Μοναχοί.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Άλλο χαρακτηριστικό περιστατικό που φανερώνει την ταπείνωση του Οσίου είναι και το ακόλουθο: «Την ημέρα που τον χειροτονούσε Πρεσβύτερο ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και μάλιστα την ώρα που του φορούσε τα ιερά άμφια του είπε φιλικά ότι έγινε λευκός σαν περιστέρι. Ο Μωυσής ερώτησε ταπεινά τον Πατριάρχη αν κρίνει από το εξωτερικό ή το εσωτερικό, επειδή και τα άμφια ήσαν λευκά. Ο Πατριάρχης θέλοντας να τον δοκιμάσει αν έχει πραγματική ταπείνωση, <strong>είπε κρυφά στους κληρικούς να τον διώξουν από το σκευοφυλάκιο.</strong> Έτσι, όταν παρουσιάστηκε εκεί μετά την θεία Λειτουργία, τον έδιωξαν βρίζοντας τον. Ο Μωυσής έφυγε αμέσως χωρίς καμιά αντιλογία. Ένας από αυτούς, που τον ακολούθησε κρυφά για να δει αν του κακοφάνηκε, τον άκουσε να μονολογεί μεμφόμενος τον εαυτό του: «Καλά σού κάνανε, σποδόδερμε μελανέ». Αφού δεν είσαι άνθρωπος, τί γυρεύεις με τους ανθρώπους;» (Γεροντικόν, σελ. 252 -253).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η Ορθόδοξη Εκκλησία με τον τρόπο ζωής που προσφέρει μεταμορφώνει και μετασκευάζει τα τσακάλια και τους λύκους σε πρόβατα και αρνιά άκακα. Μεταβάλλει τους υπερήφανους σε ταπεινούς, τους πόρνους και μοιχούς σε σώφρονες, τους φονιάδες, τους τρομοκράτες και τους ληστές σε Οσίους.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σημείωση: Σύμφωνα με τον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου, ο Όσιος Μωυσής ο Αιθίοπας απεβίωσε ειρηνικά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Εορτή Οσίου Μωυσέως του Αιθίοπος</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τῶν παθῶν καταλείψας Πάτερ τὴν Αἴγυπτον, τῶν ἀρετῶν ἐν τῷ ὄρει ἀνῆλθες πίστει θερμή, τὸν Σταυρὸν τὸν τοῦ Χριστοῦ ἄρας ἐπ’ ὤμων σου, καὶ δοξασθεῖς περιφανῶς τύπος ὤφθης Μοναστῶν, Μωσῆ Πατέρων ἀκρότης, μεθ’ ὧν ἀπαύστως δυσώπει ἐλεηθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/JVafmLSLkRo" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>27 Αυγούστου: Εορτή Αγίου Φανουρίου του Μεγαλομάρτυρα (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agios-fanourios2020-08-27T12:19:58.000Z2020-08-27T12:19:58.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7635405483?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Εορτ</strong><strong>ή</strong> </em></span><strong><span style="font-size:12pt;"><em>Αγίου Φανουρίου του Μεγαλομάρτυρα είναι 27 Αυγούστου (†)...</em></span></strong></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Φανούριος ο Μεγαλομάρτυρας είναι από τους πιο αγαπητούς αγίους σε όλο τον ελληνικό λαό, που κάθε χρόνο τιμά και πανηγυρίζει την μνήμη του στις 27 Αυγούστου...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτός ο τόσο αγαπητός άγιος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί χωρίς αμφιβολία ως δώρο Θεού,</strong> διότι ήταν και παράμενε άγνωστος για πολλούς αιώνες. Έγινε γνωστός από την τυχαία εύρεση της εικόνας του τον 14ο αιώνα μ.Χ. στη Ρόδο, όταν έσκαβαν παλιά σπίτια στο νότιο μέρος του παλιού τείχους. Εκεί βρέθηκε αρχαίος ναός με πολλές κατεστραμμένες εικόνες και μεταξύ αυτών και η καλά διατηρημένη εικόνα επί της οποίας ο τότε μητροπολίτης Ρόδου Νείλος ο Β’ ο Διασπωρινός (1355 – 1369 μ.Χ.) διάβασε το όνομα του Αγίου <strong>«ὁ ἅγιος Φανῶ».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην εικόνα, ο Άγιος Φανούριος ο Μεγαλομάρτυρας παριστανόταν σαν νεαρός στρατιώτης, κρατώντας στο δεξιό του χέρι σταυρό, πάνω στον όποιο υπήρχε λαμπάδα αναμμένη, γύρω δε από την εικόνα τα 12 μαρτύρια του. Σε αυτά ο Μάρτυς παρουσιαζόταν:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Να στέκεται ανάμεσα σε στρατιώτες και να δικάζεται από τον ηγεμόνα· να πλήττεται απ’ αυτούς με πέτρες στο στόμα και την κεφαλή· να μαστιγώνεται πάλι απ’ αυτούς απλωμένος κατά γης,</strong>· να κάθεται γυμνός και να ξέεται το σώμα του με σιδερένια νύχια· να είναι κλεισμένος στη φυλακή· να βασανίζεται μπροστά στο βήμα του ηγεμόνα· να καίεται στα μέλη του σώματος του με αναμμένες λαμπάδες· να είναι δεμένος σε μάγγανο και να βασανίζεται· να βρίσκεται ανάμεσα σε θηρία αβλαβής· να είναι ξαπλωμένος κατά γης και να πιέζεται το σώμα από ένα μεγάλο λίθο· να είναι μέσα σε ειδωλολατρικό ναό βαστάζοντας στις παλάμες του αναμμένα κάρβουνα και ο διάβολος να δραπετεύει στον αέρα με θρήνους· να στέκεται μέσα σε ένα καμίνι φωτιάς έχοντας υψωμένα τα χέρια σε σχήμα δεήσεως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> Τον αρχαίο ναό που βρέθηκε η εικόνα, ανοικοδόμησε, ύστερα από πολλές προσπάθειες, ο Νείλος και τον αφιέρωσε στο όνομα του Αγίου Φανουρίου, που όπως φαίνεται συνέταξε και την Ακολουθία του.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ένα από τα πολλά θαύματα του Αγίου Φανουρίου είναι το εξιστορούμενο στη συνέχεια. Τα χρόνια εκείνα εξουσίαζαν την Κρήτη οι Ενετοί, οι οποίοι δεν επέτρεπαν την παρουσία Ορθοδόξου Αρχιερέως στη μεγαλόνησο. <strong>Τέσσερεις άνδρες για να λάβουν τη χειροτονία ταξίδευσαν από την Κρήτη,</strong> στην Κορώνη της Πελοποννήσου και κατά την επιστροφή αιχμαλωτίστηκαν από τους Αγαρηνούς, οι οποίοι φόνευσαν τον ένα και τους άλλους τρεις μετέφεραν στα Παλάτια (Μίλητο).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν ο πνευματικός τους πατήρ, ονόματι Ιωνάς, πληροφορήθηκε το γεγονός,</strong> ταξίδεψε μέχρι τη Ρόδο και εκεί διαπραγματεύθηκε την απελευθέρωσή τους με τον άρχοντα Γεώργιο Πετρανή, ο οποίος είχε εμπορικές σχέσεις με τους τούρκους των Παλατίων. Λόγω όμως πολεμικών αναταραχών στην περιοχή η προσπάθεια να αφεθούν ελεύθεροι έγινε δυσχερέστερη. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Ιωνάς, κατά την εκκλησιαστική συνήθεια, επισκέφθηκε τον μακάριο Νείλο και εκείνος του έκανε λόγο για τον Άγιο Φανούριο και τα θαύματά του, προτρέποντάς τον να επικαλεστεί την αντίληψη και βοήθειά του για το πρόβλημα που τον απασχολούσε. Πράγματι ο πνευματικός έπραξε όπως τον προέτρεψε ο Μητροπολίτης και μετά μερικές μέρες έφθασε μήνυμα από τα Παλάτια ότι οι εξελίξεις ήταν θετικές. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Οι αιχμάλωτοι Ιερείς με θαυμαστό τρόπο αφέθηκαν ελεύθεροι και ο πνευματικός τους πατήρ Ιωνάς από ευγνωμοσύνη προς τον Μεγαλομάρτυρα, επιστρέφοντας, μετέφερε στην Κρήτη αντίγραφο της Εικόνας του και τελούσε έκτοτε πανηγυρικά τη μνήμη του.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η αγάπη και η τιμή με την οποία περιβάλλεται ο Άγιος Φανούριος ο Μεγαλομάρτυρας έγινε αφορμή να δημιουργηθούν διάφορες ωραίες και ευλαβείς παραδόσεις στο λαό μας, ανάμεσα στις οποίες είναι και το εορταστικό έθιμο της <strong>«Πίτας του Αγίου Φανουρίου»,</strong> ή της <strong>«Φανουρόπιτας»</strong> που γίνεται την παραμονή της εορτής του διαβάζοντας την Ευχή της Φανουρόπιτας. Η πίτα αυτή είναι συνήθως μικρή και στρογγυλή σαν μικρός άρτος, μοιράζεται στους πιστούς και γίνεται άλλοτε για να φανερώσει κάποιο χαμένο αντικείμενο ή κάποια χαμένη υπόθεση ή ακόμα να φανερώσει την υγεία σε κάποιον ασθενή.<br /></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε. Εορτή Αγίου Φανουρίου του Μεγαλομάρτυρα</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Οὐράνιον ἐφύμνιον, ἐν γῇ τελεῖται λαμπρῶς, ἐπίγειον πανήγυριν νῦν ἑορτάζει φαιδρῶς, ἀγγέλων πολίτευμα· ἄνωθεν ὑμνῳδίαις εὐφημοῦσι τοὺς ἄθλους, κάτωθεν Ἐκκλησίᾳ τὴν οὐράνιον δόξαν· ἣν εὗρες πόνοις καὶ ἄθλοις τοῖς σοῖς Φανούριε ἔνδοξε.</em></span></p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/-KJ444UG4cQ" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></p></div>21 Αυγούστου: Εορτή Αγίου Θαδδαίου του Αποστόλου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agiou-thaddaiou2020-08-21T12:21:05.000Z2020-08-21T12:21:05.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7552688873?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Εορτή Αγίου Θαδδαίου του Αποστόλου είναι 21 Αυγούστου (†)</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εβραίος από την Έδεσσα ο Άγιος Θαδδαίος ο Απόστολος και πολύ μορφωμένος στις θείες Γραφές, είχε ανεβεί στην Ιερουσαλήμ για προσκύνημα την εποχή του Ιωάννου του Βαπτιστού. Όταν άκουσε το κήρυγμα του και είδε την αγγελική του ζωή, τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε, ώστε επεδίωξε και βαπτίστηκε απ’ αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μετά όμως, όταν άκουσε τη διδασκαλία και είδε τα θαύματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τον ακολούθησε μέχρι το σωτήριο Πάθος.</strong> Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, επέστρεψε στην πατρίδα του Έδεσσα. Εκεί καθάρισε από τη λέπρα τον τοπάρχη Αύγαρο και κατόπιν τον βάπτισε χριστιανό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αφού δίδαξε και φώτισε με το λόγο της αληθείας πολλούς και ίδρυσε πολλές εκκλησίες στις πόλεις της Συρίας, έφθασε στη Βηρυτό. <strong>Ο Άγιος Θαδδαίος</strong> ο Απόστολος και εκεί με τη χάρη του Θεού δίδαξε το Ευαγγέλιο και βάπτισε πολλούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h5> </h5>
<h5> </h5>
<h5><span style="font-size:12pt;">Τελικά ο Άγιος Θαδδαίος, εκεί παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του, αφού στη ζωή του εφάρμοσε πλήρως την εντολή που έδωσε ο Κύριος στους μαθητές Του:</span></h5>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντας αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Ματθαίου κη’ 19). Πηγαίνετε, δηλαδή, και κάνετε μαθητές σας όλα τα έθνη, βαπτίζοντας αυτούς στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Μ. Γαλανός, για τον Απόστολο αυτό αναφέρει: «Μερικοί υποθέτουν, ότι ο Άγιος Θαδδαίος πρόκειται για έναν από τους 70 αποστόλους, που καταγόταν από την Έδεσσα, ήταν όμως Ιουδαίος. Άλλα βέβαιο μπορεί να θεωρηθεί,</strong> ότι ο απόστολος Θαδδαίος είναι ο υπό το όνομα αυτό φερόμενος μεταξύ των 12. Ονομαζόταν δε αλλιώς και Λεββαίος και ήταν αδελφός του Ιακώβου του μικρού. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σ’ αυτόν ανήκει και η επιστολή Ιούδα στο Ευαγγέλιο. Διότι καθ’ αυτό Ιούδας ονομαζόταν, τα δε άλλα δύο ονόματα ήταν πρόσθετα, όπως συμβαίνει πάντοτε στους Ιουδαίους μέχρι και σήμερα. Ο Θαδδαίος κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μεσοποταμία, όπου και έλαβε μαρτυρικό θάνατο».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Εορτή Αγίου Θαδδαίου του Αποστόλου</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θεοῦ τοῦ ἐν σώματι, ἐπιφανέντος ἠμίν, αὐτόπτης γενόμενος, καὶ ἱερὸς μαθητής, Θαδδαῖε Ἀπόστολε, ἔλαμψας τοὶς ἐν σκότει, τὴν σωτήριον χάριν ὤφθης τῶν ἐν Ἐδέσσῃ, ἰατὴρ λαμπαδοῦχος, διὸ τοὺς προσιόντας σοί, σκέπε ἑκάστοτε.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/IgzytvCRjWM" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>20 Αυγούστου: Εορτή Προφήτου Σαμουήλ (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/profitis-samouil2020-08-20T15:10:52.000Z2020-08-20T15:10:52.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7541123475?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Γιορτή Προφήτου Σαμουήλ είναι 20 Αυγούστου (†) ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Προφήτης Σαμουήλ γεννήθηκε στην Αρμαθαίμ Σιφά στο όρος Εφραίμ, από τη φυλή του Λευΐ. Ήταν γιος του Ελκανά και της Άννας, η οποία ήταν στείρα και δια της προσευχής ο Θεός της χάρισε παιδί, τον Σαμουήλ, που τον αφιέρωσε στο Θεό για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της..</em></span></p>
<p> </p>
<h5><span style="font-size:12pt;">Ο Προφήτης Σαμουήλ όταν μεγάλωσε, υπηρέτησε τον Κύριο και έγινε μέγας προφήτης και κριτής του λαού δικαιότατος. Αυτός έχρισε βασιλείς, το Σαούλ και το Δαυίδ, προφήτευσε 40 χρόνια και πέθανε σε βαθιά γεράματα.</span></h5>
<p><span style="font-size:12pt;">Ας αναφέρουμε, όμως, μερικούς οικοδομητικούς λόγους του, που ξεφώνησε στο λαό του Ισραήλ, αλλά ισχύουν και για τους λαούς κάθε εποχής. Λέει λοιπόν: «Ἐὰν φοβηθεῖτε τὸν Κύριον καὶ δουλεύσητε αὔτω καὶ ἀκούσητε τῆς φωνῆς αὐτοῦ καὶ μὴ ἐρίσητε τῷ στόματι Κυρίου καὶ ἦτε καὶ ὑμεῖς καὶ ὁ βασιλεὺς ὁ βασιλεύων ἐφ’ ὑμῶν ὀπίσω Κυρίου πορευόμενοι ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσητε τῆς φωνῆς Κυρίου… ἔσται χεὶρ Κυρίου ἐφ’ ὑμᾶς καὶ ἐπὶ τὸν βασιλέα ὑμῶν» (Α’ Βασίλειων, ιβ΄ 14-15).</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δηλαδή, αν φοβάστε και υπολογίζετε τον Κύριο, και Τον λατρεύετε και υπακούετε στα προστάγματα Του, και δεν αντιδράσετε προς αυτά που σας παραγγέλλει ο Κύριος,</strong> και ακολουθείτε σταθερά και σεις και ο κυβερνήτης που σας κυβερνά το δρόμο που σας υποδεικνύει ο Κύριος, σας λέγω όλα θα πηγαίνουν καλά. Θα έχετε την ευλογία του Κυρίου. Αν όμως δεν υπακούσετε στα προστάγματα του Κυρίου, τότε θα πέσει επάνω σε σας και τον κυβερνήτη σας, βαρύ το χέρι του Κυρίου και θα τιμωρηθείτε.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Να σημειώσουμε επίσης, ότι ο Προφήτης Σαμουήλ συνέγραψε τα Α’ και Β’ Bασιλειών</strong> (στην εβραϊκή βίβλο τα δύο αυτά βιβλία είναι ενωμένα και φέρουν το όνομα του). Το δε, κέρας του Σαμουήλ το οποίο είχε το λάδι με το οποίο χρίστηκε βασιλέας ο Δαβίδ βρισκόταν στην Kωνσταντινούπολη, στην Mονή την καλουμένη Mυριοκέρατον. Τέλος, να αναφέρουμε ότι ο Προφήτης Σαμουήλ ίδρυσε το μυστηριακό τάγμα των Εσσαίων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Εορτή Προφήτου Σαμουήλ</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἐκ στείρας ἐβλάστησας, δικαιοσύνης καρπός, προφαίνων τὴν μέλλουσαν, εὐεργεσίαν ἠμίν, Σαμουὴλ θεσπέσιε ὅθεν ἱερατεύσας, παιδιόθεν Κυρίω, ἔχρισας ὡς Προφήτης, Βασιλεῖς θείω μύρω. Καὶ νῦν τῶν σὲ εὐφημούντων, μάκαρ μνημόνευε.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/dQrk7A3Si18" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>19 Αυγούστου: Εορτή Αγίου Ανδρέου του Στρατηλάτου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/andrea-stratilatou2020-08-19T06:11:00.000Z2020-08-19T06:11:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7523284659?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Εορτή Αγίου Ανδρέου του Στρατηλάτου είναι 19 Αυγούστου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι στρατιώτες ήταν κυριευμένοι από φόβο, λόγω του ότι ο εχθρός ήταν πολυάριθμος και είχε πολλές νίκες στο ενεργητικό του. Η αρχηγία του μικρού σώματος στρατιωτών είχε ανατεθεί από τον αρχιστράτηγο,<strong> Αντίοχο σε ένα γενναίο χριστιανό αξιωματικό,</strong> τον Ανδρέα. Βεβαίωσε λοιπόν ο Άγιος Ανδρέας Στρατηλάτης τους στρατιώτες του πως ο θρίαμβος της νίκης θα είναι με το μέρος τους, αν όλοι με πραγματική πίστη επικαλεσθούν τον παντοδύναμο Θεό των χριστιανών. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Διότι όλα τα κατορθώματα των χριστιανών επιτυγχάνονται «σὺν τὴ δυνάμει τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χρίστου»</strong> (Α’ προς Κορινθίους, ε’ 4). Με τη δύναμη, δηλαδή, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πράγματι, τα λόγια του Ανδρέα ανύψωσαν το ηθικό των στρατιωτών, με αποτέλεσμα να συντρίψουν το πολυπληθές στράτευμα του εχθρού. Ο Αντίοχος επαίνεσε δημόσια το κατόρθωμα αυτό,</strong> αλλά όταν έμαθε ότι οι στρατιώτες ειλκύσθηκαν από τον Ανδρέα στο χριστιανισμό, έστειλε 1000 στρατιώτες να τους αφοπλίσουν και να τους στείλουν στα σπίτια τους. Ο Ανδρέας, όμως, μετά από συζήτηση είλκυσε κι αυτούς στο χριστιανισμό.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εξοργισμένος τότε ο Αντίοχος,</strong> έστειλε ειδικό σώμα με έμπιστους αξιωματικούς και σκότωσε όλους τους χριστιανούς στρατιώτες. Ήταν στον αριθμό δύο χιλιάδες πεντακόσιοι ενενήντα τρεις (2593)!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Άγιος Ανδρέας Στρατηλάτης και οι 2593 Μάρτυρες</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θείας πίστεως, τὴ δυvαστεία, προσενήνοχας, ὡς στρατηγέτης, τῷ Παντάνακτι στρατὸν θεοσύλλεκτον τύπος γὰρ τούτων Ἀνδρέα γενόμενος, μαρτυρικῶς σὺν αὐτοὶς ἠνδραγάθησας. Μεθ’ ὧν πρέσβευε, Κυρίω τῷ σὲ δοξάσαντι, δωρήσασθαι ἠμιν τὸ μέγα ἔλεος.</em></span></p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/vQrjeCJWX4Q" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></p></div>18 Αυγούστου: Εορτή Αγίων Φλώρου και Λαύρου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agion-florou-lauroy2020-08-18T13:45:36.000Z2020-08-18T13:45:36.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7514155688?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Εορτή Αγίων Φλώρου και Λαύρου είναι 18 Αυγούστου</strong> <strong> (†) ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Οι Άγιοι Φλώρος και Λαύρος ήταν δίδυμα αδέλφια και ήταν άρρηκτα ενωμένοι δια της θερμής πίστεως και αγάπης που είχαν προς το Χριστό. Κατάγονταν από το Βυζάντιο και είχαν διδαχθεί το χριστιανισμό και την τέχνη του λιθοξόου από τους Αγίους Πρόκλο (ή Πάτροκλο σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο) και Μάξιμο, οι όποιοι υπέστησαν και μαρτυρικό θάνατο για το Χριστό...</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μετά το θάνατο των διδασκάλων τους,</strong> ο Φλώρος και Λαύρος αναχώρησαν στην Ιλλυρία και διάλεξαν σαν τόπο διαμονής τους την πόλη Ουλπιανά. Στην πόλη αυτή εργάζονταν την τέχνη τους, αλλά συγχρόνως μέσω αυτής προσπαθούσαν για την εξάπλωση του Ευαγγελίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκεί υπήρχε και κάποιος Ιερέας ειδώλων, ονομαζόμενος Μερέντιος. Ο γιος αυτού Αθανάσιος από το ένα του μάτι έπαθε τύφλωση, που από την ιατρική επιστήμη δε βρήκε θεραπεία. <strong>Τότε πλησίασε τους δύο τεχνίτες αδελφούς</strong>, οι οποίοι με την επίκληση του ονόματος του Χριστού θεράπευσαν το μάτι του γιου του ειδωλολάτρη Ιερέα, με αποτέλεσμα να πιστέψουν και οι δύο στο Χριστό. </span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτό μόλις το έμαθε ο έπαρχος Λύκων, συνέλαβε τους δύο αδελφούς και, αφού τους βασάνισε φρικτά,</strong> τους έριξε μέσα σε ένα πηγάδι, όπου και παρέδωσαν το πνεύμα τους. Έτσι, οι δύο τεχνίτες αδελφοί Φλώρος και Λαύρος μπήκαν στην αιώνια πόλη, «ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός» (Προς Εβραίους Επιστολή, ια’ 10). <strong>Της οποίας, δηλαδή,</strong> τεχνίτης και κτίστης είναι αυτός ο Θεός. Τα λείψανα αυτών τα συνέλεξαν πιστοί Χριστιανοί και τα μετέφεραν στη Βασιλεύουσα.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Εορτή Αγίων Φλώρου και Λαύρου</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Εὐσεβείας τοὶς τρόποις ἐγγυμναζόμενοι, τοῦ μαρτυρίου τὴν τρῖβον διαπεράτε καλῶς, ὡς αὐτάδελφοι κλεινοὶ Χριστὸν δοξάσαντες, ὅθεν γεραίρομεν ὑμᾶς, ὡς γενναίους Ἀθλητᾶς, Φλῶρε καὶ Λαῦρε βοῶντες. Ἀπὸ παντοίας ἀνάγκης, ρύσασθε πάντας ἠμᾶς Ἅγιοι.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/CO26uWmA91U" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>16 Αυγούστου: Εορτή Αγίου Γερασίμου του νέου ασκητού της Κεφαλλονιάςhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/gerasimou-kefallonias2020-08-16T09:24:24.000Z2020-08-16T09:24:24.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7484219661?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Εορτή Αγίου Γερασίμου του νέου ασκητού της Κεφαλλονιάς είναι 16 Αυγούστου και 20 Οκτωβρίου...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η Εορτή Αγίου Γερασίμου του νέου ασκητού της Κεφαλλονιάς είναι 16 Αυγούστου και 20 Οκτωβρίου...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Άγιος Γεράσιμος ο νέος ασκητής της Κεφαλλονιάς,</strong> που ασκήτευσε στη νήσο Κεφαλληνία εορτάζει στις 16 Αυγούστου η οσιακή του Κοίμηση και στις 20 Οκτωβρίου η Ανακομιδή του Ιερού Λειψάνου</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Άγιος Γεράσιμος ο νέος ασκητής της Κεφαλλονιάς,</strong> γεννήθηκε το 1509 μ.Χ. στα Τρίκαλα της Κορινθίας. Καταγόταν από την επίσημη οικογένεια των Νοταράδων και ήταν γιος του Δημητρίου και της Καλής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από μικρός έλαβε χριστιανική και αρχοντική ανατροφή και διακρινόταν στο σχολείο για την ευστροφία και την ευφυΐα του μυαλού του. Ευγενική ψυχή ο Γεράσιμος, συμπαθούσε τους φτωχούς συμμαθητές του και τους βοηθούσε με κάθε τρόπο.</span></p>
<div id="bsa-html" class="bsaProContainerNew bsaProContainer-17 bsa-html bsa-pro-col-1">
<div class="bsaProItems bsaGridGutter">
<div class="bsaProItem bsaReset">
<div class="bsaProItemInner">
<div class="bsaProItemInner__copy">
<div class="bsaProItemInner__copyInner">
<div class="bsaProItemInner__html">
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν έφτασε σε ώριμη ηλικία ο Άγιος Γεράσιμος ο νέος ασκητής της Κεφαλλονιάς, περιηγήθηκε διάφορα μέρη, όπως την Ζάκυνθο, την Κωνσταντινούπολη και τα γύρω απ’ αύτη, <strong>το Άγιον Όρος, διάφορες Μονές της Ανατολής για να μείνει στην Ιερουσαλήμ.</strong> Εκεί υπηρέτησε σαν νεωκόρος για ένα χρόνο στον Ναό της Αναστάσεως και χειροτονήθηκε Διάκονος και αργότερα </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρεσβύτερος, από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Γερμανό. Κατόπιν έφυγε και από ‘κει και κατέληξε στην τοποθεσία Ομαλά της Κεφαλονιάς, όπου έκτισε γυναικείο Μοναστήρι και το ονόμασε Νέα Ιερουσαλήμ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στη Μονή αυτή λοιπόν, αφού έζησε ασκητικά και ανέπτυξε μεγάλες αρετές</strong>, βοηθώντας πνευματικά και υλικά τους κατοίκους της Κεφαλονιάς, απεβίωσε ειρηνικά στις 15 Αυγούστου του 1579 μ.Χ., σε ηλικία περίπου 70 ετών. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επειδή την ήμερα αυτή πανηγυρίζετε η μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, <strong>τελείται η γιορτή του την 20ή Οκτωβρίου,</strong> τότε που έγινε η ανακομιδή του θαυματουργού λειψάνου του. Την ήμερα αυτή όμως, αναγράφηκε η μνήμη της κοιμήσεως του και γίνεται στην Κεφαλονιά μεγάλο πανηγύρι.</span></p>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του Αγίου Γερασίμου έγινε το 1580-81 μ.Χ.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Αὐτόμελον. Εορτή Αγίου Γερασίμου του νέου ασκητού της Κεφαλλονιάς</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν, ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/InZUiw46SVw" width="880" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>12 Αυγούστου: Εορτή Αγίων Φωτίου και Ανικήτου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agion-fotioy-anikitou2020-08-12T14:45:36.000Z2020-08-12T14:45:36.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7429402061?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Εορτή Αγίων Φωτίου και Ανικήτου είναι 12 Αυγούστου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Φώτιος ήταν ανεψιός του Ανίκητου. Κατάγονταν και οι δύο από τη Νικομήδεια. Όταν ο Διοκλητιανός θέλησε να κινήσει διωγμό κατά των χριστιανών, μίλησε μπροστά στη Σύγκλητο με τους πιο υβριστικούς λόγους εναντίον τους. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εκεί ήταν παρών και ο Ανίκητος, που όταν άκουσε αυτά τα λόγια του βασιλιά, όχι μόνο δεν φοβήθηκε, αλλά σηκώθηκε με θάρρος,</strong> δήλωσε ότι είναι χριστιανός και είπε στο Διοκλητιανό: «Πλανάσαι, βασιλιά, αν νομίζεις ότι με τα μέτρα κατά των Χριστιανών θα πετύχεις τους ασεβείς σκοπούς σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> Μάθε ότι οι χριστιανοί αποτελούν σήμερα την υγιέστερη μερίδα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Και θα ήταν ανόητοι και αναίσθητοι αν πίστευαν στα είδωλα. Γι’ αυτό όποια μέτρα και αν πάρεις εναντίον τους, στο τέλος ζημιωμένος θα είσαι εσύ, <strong>ενώ αυτοί ένδοξοι μάρτυρες».</strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Διοκλητιανός, προσβεβλημένος από την παρατήρηση του Ανίκητου,</strong> διέταξε και τον έριξαν τροφή σε ένα τρομερό λιοντάρι. Αλλά το λιοντάρι σταμάτησε την άγρια ορμή του και ημέρεψε σαν πρόβατο. Τότε έγινε μεγάλος σεισμός και συνετρίβησαν πολλά ειδωλολατρικά αγάλματα. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Κατόπιν τον έβαλαν σε τροχό με αναμμένη φωτιά από κάτω. Αλλά ω του θαύματος, ο τροχός σταμάτησε και η φωτιά έσβησε. </em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε έτρεξε και τον αγκάλιασε ο ανεψιός του Φώτιος. Μόλις είδαν αυτό οι ειδωλολάτρες, έδεσαν και τους δύο μέσα στο λεγόμενο λουτρό του Αντωνίου. Και αφού υπερθέρμαναν το νερό, <strong>παρέδωσαν και οι δύο ένδοξα το πνεύμα τους.</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Εορτή Αγίων Φωτίου και Ανικήτου</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θείας πίστεως, τὴ συμφωνία, τὴν οἰκείωσιν, τῆς συγγενείας, δι’ ἀγώνων ἱερῶν ἐλαμπρύνατε, θεομακάριστε Μάρτυς Ἀνίκητε, σὺν τῷ Φωτίῳ φωτὸς τῷ θεράποντι. Ἀλλὰ αἰτήσασθε, δοθήναι πταισμάτων ἄφεσιν, τοὶς μέλπουσιν ὑμῶν τὴν θείαν ἄθλησιν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/BkrIJbw0MxY" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p></div>11 Αυγούστου: Εορτή Αγίου Εύπλου του Μεγαλομάρτυρα του Διακόνου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/euplou2020-08-11T05:21:17.000Z2020-08-11T05:21:17.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7402766260?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Εορτή Αγίου Εύπλου του Μεγαλομάρτυρα του Διακόνου είναι 11 Αυγούστου (†)...<br /> <br /> </em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Εύπλος ο Μεγαλομάρτυρας ο Διάκονος έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός. Γεννήθηκε στην Κατάνη της Σικελίας, όπου ήταν και διάκονος της εκεί Εκκλησίας. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Θερμός κήρυκας του Ευαγγελίου ο Εύπλος, προσπαθούσε να στερεώσει την πίστη των διωκόμενων χριστιανών και τους προέτρεπε να προτιμούν τα πιο φρικτά μαρτύρια παρά να αρνηθούν το Χριστό. Διότι «εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν εἰ ἀρνούμεθα.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> Κακεῖνος ἀρνήσεται ἠμᾶς» (Β’ προς Τιμόθεον, 6 12). Εάν, δηλαδή, δείχνουμε υπομονή, τότε και θα βασιλεύσουμε μαζί μ’ αυτόν (το Χριστό). Εάν, όμως, Τον αρνούμαστε, και Εκείνος θα μας αρνηθεί.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι ειδωλολάτρες, βλέποντας αυτή τη δραστηριότητα του Εύπλου, τον κατήγγειλαν στον Έπαρχο Καλβισιανό. Αυτός προσπάθησε με συζήτηση να πείσει τον Άγιο Εύπλο ότι ήταν μωρία να πιστεύει στον Τριαδικό Θεό και έπρεπε το συντομότερο να Τον αρνηθεί. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Εύπλος ακαταμάχητος συζητητής, διέλυσε ένα προς ένα όλα τα επιχειρήματα του έπαρχου.</strong> Ο Καλβισιανός, αφού είδε ότι δεν τα έβγαζε πέρα με τον Άγιο Εύπλο, διέταξε και του έσχισαν τις σάρκες με σιδερένια νύχια. Κατόπιν του έσπασαν τις κνήμες με σφυριά και στο τέλος τον αποκεφάλισαν. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ενώ ο Εύπλος ο Μεγαλομάρτυρας εξακολουθούσε να μην αρνείται το Χριστό, μέχρι και την τελευταία του πνοή.</span></p>
<p> </p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάβαλε. Εορτή Αγίου Εύπλου του Μεγαλομάρτυρα του Διακόνου</em></span></h4>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ὡς θεῖος διάκονος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ὁσίως διήγαγες, τὰ πρὸς Θεὸν καὶ πιστῶς, καὶ ἤθλησας ἄριστα, σὺ γὰρ ἐν τῷ πελάγει, τῶν ποικίλων ἀγώνων, εὔπλοος ἀνεδείχθης, παμμακάριστε Εὖπλε. Καὶ νῦν πρὸς λιμένας ἠμᾶς, θείους κυβέρνησαν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/4VW8pU_EIu0" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></span></p>
<p> </p></div>11 Αυγούστου: Εορτή Αγίου Νήφωνος Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/nifonos-patriarxoy-konstantinoupoleos2020-08-11T04:23:28.000Z2020-08-11T04:23:28.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7401945656?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η Εορτή Αγίου Νήφωνος Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως είναι 11 Αυγούστου (†)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόκειται για τον Πατριάρχη Νήφωνα τον Β’, που πατριάρχευσε τρεις φορές: α) 1486-1488. β) 1497-1498 και γ) 1502. Καταγόταν από την Πελοπόννησο και γεννήθηκε από τους Μανουήλ και Μαρία. <strong>Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος.</strong> Προσκολλήθηκε σε κάποιον μοναχό Αντώνιο και έγινε μοναχός στην Επίδαυρο με το όνομα Νήφων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em> Μετά τον θάνατο του γέροντα του, πήγε στο κάστρο της Νάρδας, όπου γνώρισε τον ενάρετο Αγιορείτη Ζαχαρία, με τον όποιο εγκαταστάθηκε στη Μονή της Θεοτόκου στην Αχρίδα.</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν ο Ζαχαρίας εκλέχτηκε αρχιεπίσκοπος Αχριδών, ο Νήφων αναχώρησε στο Άγιον Όρος, όπου χειροτονήθηκε διάκονος και Ιερέας στη Μονή Διονυσίου. Από τη Μονή αυτή κλήθηκε να γίνει Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης και από εκεί, μετά τον θάνατο του Συμεών, ανέλαβε τον οικουμενικό θρόνο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> Απομακρύνθηκε δύο φορές από τον θρόνο και κατέφυγε στη Βλαχία και από κει στο Άγιον Όρος στη Μονή Διονυσίου.</strong> Την τρίτη φορά που κλήθηκε στον Οικουμενικό θρόνο δεν πήγε στην Κωνσταντινούπολη και κοιμήθηκε στη Μονή, αφού έζησε ζωή ασκητική.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον.. Θείας πίστεως. Εορτή Αγίου Νήφωνος Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἔργοις ἔλαμψας, τῆς εὐσέβειας, πᾶσαν ηὔγασας, τὴν Ἐκκλησίαν, τῆς ταπεινώσεως τρόποις ὑψούμενος, ἀσκητικῶς δοξασθεῖς γὰρ ἐν Ἄθωνι, Πατριαρχῶν καλλονὴ ἐχρημάτισας. Νήφων ἔνδοξε, θείων χαρίτων ἔμπλησον, τοὺς πίστει καὶ πόθω σὲ μεγαλώνοντας.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> </em></span></p></div>9 Αυγούστου: Εορτή Αγίου Ματθίου του Αποστόλου (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agios-matthios2020-08-09T13:57:16.000Z2020-08-09T13:57:16.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7371597876?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η Εορτή Αγίου Ματθίου του Αποστόλου είναι 9 Αυγούστου (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Πώς ο Άγιος Ματθίας ο Απόστολος κατατάχθηκε στο χορό των δώδεκα Αποστόλων, το γνωρίζουμε από τις Πράξεις των Αποστόλων...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά την προδοσία και τον απαγχονισμό του Ιούδα και μετά την Ανάληψη του Κυρίου, οι έντεκα μαθητές με την Παναγία βρίσκονταν στο υπερώον. Τότε ο Πέτρος πρότεινε να εκλεγεί άλλος αντί του Ιούδα, από τους άνδρες που ακολουθούσαν υπηρετώντας το Χριστό. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η πρόταση έγινε δεκτή και τέθηκαν δύο υποψήφιοι: ο Ιωσήφ ο καλούμενος Βαρσαββάς και ο Ματθίας.</strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε έβαλαν κλήρο, και δίνοντας σε όλους εμάς παράδειγμα εναπόθεσης κάθε εκλογής μας στο Θεό, προσευχήθηκαν όλοι μαζί ως εξής: «Σὺ Κύριε, καρδιογνῶστα πάντων, ἀνάδειξαν ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δυὸ ἕνα, λαβεῖν τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς» (Πράξεις των Αποστόλων, α’ 23-26). <strong>Δηλαδή: Συ Κύριε, που γνωρίζεις τις καρδιές όλων, φανέρωσε καθαρά εκείνον που εξέλεξες,</strong> ένα από αυτούς τους δύο, για να επωμισθεί το αξίωμα της αποστολικής διακονίας. Στη συνέχεια ο κλήρος έπεσε στο Ματθία. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και έτσι προστέθηκε στους έντεκα Αποστόλους.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από τη μετέπειτα ζωή του Ματθία, γνωρίζουμε ότι κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου και τελείωσε τη ζωή του μαρτυρικά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4> </h4>
<h4> </h4>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Εορτή Αγίου Ματθίου του Αποστόλου</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θείω Πνεύματι, κεκληρωμένος, συνεπλήρωσας, τῶν Ἀποστόλων, τὴν δωδεκάριθμον φάλαγγα ἔνδοξε, μεθ’ ὧν κηρύξας τοῦ Λόγου τὴν κένωσιν, ἐθαυμαστώθης Ματθία Ἀπόστολε. Ἀλλὰ πρέσβευε, δοθήναι τοὶς σὲ γεραίρουσι, πταισμάτων ἱλασμὸν καὶ μέγα ἔλεος.</em></span></p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/FHBhNk0v3zs" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></p>
<p> </p></div>29 Ιουλίου: Εορτή Αγίου Καλλινίκου του Μάρτυρα (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agios-kallinikos2020-07-29T07:47:38.000Z2020-07-29T07:47:38.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7153469489?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>29 Ιουλίου: Εορτή Αγίου Καλλινίκου του Μάρτυρα (†) ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Καλλίνικος ο Μάρτυρας κατάγονταν από την Κιλικία. Ήταν ευσεβής και ενάρετος και είχε σαν έργο ζωής την κατήχηση των εθνικών με σκοπό τη σωτηρία τους. Όταν έφθασε στην Αίγυπτο, φανατικοί ειδωλολάτρες εξεγέρθηκαν εναντίον του, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον ηγεμόνα Σακέρδωνα. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτός, υποκρινόμενος, έδειξε ότι λυπάται, και για να κάμψει το φρόνημα του Καλλινίκου</strong>, ανέφερε δήθεν περιστατικά πρώην γενναίων χριστιανών, που όταν αντίκρισαν τα σκληρά βάσανα, αρνήθηκαν την πίστη τους.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Καλλίνικος, αντιλαμβανόμενος την υποκρισία του ηγεμόνα, μειδίασε και του είπε:<strong> «Μην αναβάλλεις, έπαρχε, να λάβεις πείρα της δύναμης με την οποία ο Χριστός οπλίζει τους γνήσιους πιστούς Του. Γρήγορα ετοίμασε όλα σου τα κολαστήρια όργανα, φωτιά, ξίφη, τροχούς, μαχαίρια, μαστίγια και ό,τι άλλο σκληρό μαρτύριο έχεις. Όλα αυτά και άλλα περισσότερα και σκληρότερα βασανιστήρια ποθώ για την αγάπη του Χριστού»</strong>. Πράγματι, ο έπαρχος τον μαστίγωσε σκληρά. </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Του φόρεσε παπούτσια, τα οποία είχαν καρφιά και τον ανάγκασε να τρέχει μέχρι την πόλη της Γάγγρας σε απόσταση ογδόντα στάδια. Έσκισε τις σάρκες του με σιδερένια νύχια και όπως ήταν μισοπεθαμένος, τον έδεσε πίσω από ένα άγριο άλογο, που τον έσυρε για πολλά χιλιόμετρα.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τόση ήταν η λύσσα του έπαρχου, που πρίν ο Άγιος Καλλίνικος ο Μάρτυρας αφήσει την τελευταία του πνοή,</strong> τον έριξε μέσα στη φωτιά. Έτσι ένδοξα πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου. Η δε σύναξη του γινόταν κοντά στην γέφυρα του Iουστινιανού, και κοντά σε κάποιο μέρος που λεγόταν Πετρίον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Εορτή Αγίου Καλλινίκου του Μάρτυρα</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Κλῆσιν σύνδρομον, ἔχων τῷ βίῳ, νίκος καλλίστον, ἤρας ἐν ἄθλοις, καταλλήλως γεγονῶς ὁ προκέκλησαι, σὺ γὰρ καλῶς τὸν ἀγῶνα τελέσας σου, ὡς νικητὴς ἐδοξάσθης Καλλίνικε. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.</em></span></p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/8bsTTIyTHcY" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></p></div>26 Ιουλίου: Εορτή Αγίας Παρασκευής της Οσιομάρτυρος (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agia-paraskevi2020-07-26T12:27:22.000Z2020-07-26T12:27:22.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7140934257?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>26 Ιουλίου: Εορτή Αγίας Παρασκευής της Οσιομάρτυρος (†) ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Παρασκευή η Οσιομάρτυς γεννήθηκε στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Αντωνίνου (138 – 160 μ.Χ.). Ήταν κόρη των ευσεβών Χριστιανών, Αγάθωνα και Πολιτείας. <strong>Οι γονείς της φρόντισαν για την χριστιανική αγωγή της,</strong> όπως είχαν υποσχεθεί στο Θεό στην περίπτωση που θα τους έδινε ένα παιδί. Επειδή το παιδί γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή έλαβε αυτό το όνομα.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Μετά το θάνατο των γονέων της, η Αγία Παρασκευή μοίρασε όλη την περιουσία της στους φτωχούς και ανέπτυξε ιεραποστολική δραστηριότητα στην Ρώμη και στα περίχωρα της πόλης, κηρύσσοντας το λόγο του Χριστού.</em></strong> Η δράση της προκάλεσε τον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Αντωνίνο. </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο οποίος την συνέλαβε και της υποσχέθηκε υλικά αγαθά στην περίπτωση που θα θυσίαζε στα είδωλα. Βλέποντας όμως πως η Αγία Παρασκευή η Οσιομάρτυς παρέμενε σταθερή στην πίστη της, την υπέβαλε στο βασανιστήριο της πυρακτωμένης περικεφαλαίας, το οποίο υπέμεινε με καρτερικότητα.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε ο Αντωνίνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα. Επειδή όμως είδε την Αγία Παρασκευή άθικτη, πλησίασε το πρόσωπο του στον λέβητα – καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς η αγία είχε μείνει ανέπαφη – για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε. Η Αγία Παρασκευή με προσευχή έδωσε στον Αντωνίνο το φως του. </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Έτσι ο Αντωνίνος πίστεψε στο Χριστό ή κατ’ άλλους σταμάτησε τους διωγμούς εναντίον τους.</strong> Ελευθέρωσε πάντως την Αγία Παρασκευή, η οποία συνέχισε να κηρύττει το Ευαγγέλιο σε άλλα μέρη, μέχρι που έφτασε στην Ελλάδα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στα Τέμπη ένας ειδωλολάτρης άρχοντας την υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια, τα οποία υπέμεινε καρτερικά, για να τελειωθεί με δια αποκεφαλισμού θάνατο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><em>Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Εορτή Αγίας Παρασκευής της Οσιομάρτυρος</em></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον, ἐργασαμένη φερώνυμε, τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευὴ ἀθλοφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/k47QuOVaIrU" width="800" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></strong></span></p>
<p> </p></div>24 Ιουλίου: Εορτή Αγίας Χριστίνης της Μεγαλομάρτυρος (†)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/eorth/agias-xristisnis2020-07-24T12:40:42.000Z2020-07-24T12:40:42.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7136661501?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>24 Ιουλίου: Εορτή Αγίας Χριστίνης της Μεγαλομάρτυρος (†)...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Αγία Χριστίνα η Μεγαλομάρτυς, καταγόταν από την Τύρο της Συρίας και ήταν κόρη του στρατηγού Ουρβανού (περί το 200 μ.Χ.).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο πατέρας της, της έχτισε έναν πύργο και την έβαλε μέσα σ’ αυτόν. Μάλιστα κατασκεύασε αγάλματα των ειδώλων και την διέταξε να θυσιάσει σ’ αυτά. Η Αγία Χριστίνα η Μεγαλομάρτυς όμως τα έκανε όλα κομμάτια. Για αυτές της τις πράξεις, η Αγία Χριστίνα η Μεγαλομάρτυς υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τον ίδιο της τον πατέρα και μετά φυλακίστηκε.</span></p>
<div id="bsa-html" class="bsaProContainerNew bsaProContainer-17 bsa-html bsa-pro-col-1">
<div class="bsaProItems bsaGridGutter">
<div class="bsaProItem bsaReset">
<div class="bsaProItemInner">
<div class="bsaProItemInner__copy">
<div class="bsaProItemInner__copyInner">
<div class="bsaProItemInner__html">
<p> </p>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στην φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα.</strong> Όμως, άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και της θεραπεύτηκαν όλες οι πληγές της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά την έριξαν στην θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Χριστό και άγγελος Κυρίου την έβγαλε στην στεριά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4> </h4>
<h4><span style="font-size:12pt;">Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της πρόσταξε και την έκλεισαν πάλι στην φυλακή. Την νύχτα που ακολούθησε ο πατέρας της πέθανε και την θέση του στο αξίωμα του στρατηγού την πήρε κάποιος ονόματι Δίων. Αυτός οδήγησε την μάρτυρα στο δικαστήριο. Και εκεί η Αγία Χριστίνα ομολόγησε την πίστη της. Αμέσως οργίστηκε και διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια.</span></h4>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κατά την διάρκεια των βασανιστηρίων πολλοί πίστευσαν στον Χριστό. Μετά το Δίωνα ανέλαβε κάποιος Ιουλιανός. Αυτός έριξε την Αγία Χριστίνα μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο, σε ένα κλουβί με φίδια δηλητηριώδη, τα οποία αντί να την δαγκώσουν της έγλυφαν τα πόδια με ευσπλαχνία, μετά της έκοψαν τους μαστούς από όπου χύθηκε γάλα αντί για αίμα και της έκοψαν και την γλώσσα. Όλα αυτά τα μαρτύρια τα υπέμεινε με καρτερία και στο τέλος με κοντάρια που την χτύπησαν παρέδωσε το πνεύμα, λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου, και περνώντας στην αιώνια ζωή.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το αδιάφθορο Λείψανο της Αγίας Χριστίνας της Μεγαλομάρτυρος, άγνωστο πότε, μεταφέρθηκε από την Συρία όπου μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε σε Ναό προς τιμήν της στην περιοχή του Ιερού Παλατίου, απ’ όπου αφαιρέθηκε κατά την Φραγκοκρατία και μεταφέρθηκε στη Βενετία. Το 1252 μ.Χ. το Λείψανο κατατέθηκε στη Μονή του Αγίου Μάρκου στο Τορσέλλο και το 1340 μ.Χ. μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Ματθαίου στο Μουράνο. Το 1435 μ.Χ. ο Πάπας Ευγένιος Δ’ διέταξε την μεταφορά του στο Ναό του Αγίου Αντωνίου, επίσης στο Τορσέλλο. Το 1793 μ.Χ. μεταφέρθηκε στη Μονή της Μάρτυρος Ιουστίνης Βενετίας και το 1810 μ.Χ. στο Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου, όπου και σήμερα φυλάσσεται, κατατεθημένο σε κρυστάλλινη λάρνακα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Εορτή Αγίας Χριστίνης της Μεγαλομάρτυρος</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Τοῦ πατρός σου τὴν πλάνην λιποῦσα πάνσεμνε, τῆς εὐσεβείας ἐδέξω τὴν θείαν ἔλλαμψιν, καὶ νενύμφευσαι Χριστῷ ὡς καλλιπάρθενος- ὅθεν ἠγώνισαι στερρῶς, καὶ καθεῖλες τὸν ἐχθρόν, Χριστίνα Μεγαλομάρτυς. Καὶ νῦν ἀπαύστως δυσώπει, ἐλεηθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em><iframe src="https://www.youtube.com/embed/GwtsXD3WvPM" width="853" height="480" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></em></strong></span></p>
<p> </p></div>