εκκλησία - face-new237.com2024-03-28T21:23:31Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/feed/tag/%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1O Θεός να φωτίζει τους ανθρώπους στην Εκκλησία και αυτούς που κυβερνούν...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/dexthike2023-02-17T19:30:00.000Z2023-02-17T19:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7167367463?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>O Θεός να φωτίζει τους ανθρώπους στην Εκκλησία και αυτούς που κυβερνούν...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Αν θέλεις τη θεραπεία σου επιμελήσου τη συνείδηση, κάνε ό,τι σου λέει και θα βρεις ωφέλεια»..</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Ο </span>Θεός ιλάσθήτι μοι τω αμαρτωλώ – Μόνο πίστεψα και με δέχθηκε ο Κύριος. Ο θείος Δαβίδ λέει: «Εγώ δεν νήστεψα, δεν αγρύπνησα, δεν κοιμήθηκα καταγής, αλλά απλώς ταπεινώθηκα και μ’ έσωσε ο Κύριος» (Ψαλμ. 116:6) Και για να πω συντομότερα: «Μόνο πίστεψα και με δέχθηκε ο Κύριος» (Ψαλμ.26:10). Διότι ενώ για την απόκτηση της ταπεινώσεως παρεμβάλλονται πολλά εμπόδια, <strong>για την απόκτηση της πίστεως κανένα.</strong></span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Μόνο πίστεψα και με δέχθηκε ο Κύριος – Ο Θεός ιλάσθήτι μοι τω αμαρτωλώ</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν θέλεις τη θεραπεία σου επιμελήσου τη συνείδηση, κάνε ό,τι σου λέει και θα βρεις ωφέλεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ζούσε στα χρόνια μας στην Κωνσταντινούπολη ένας νέος, που ονομαζόταν Γεώργιος, περίπου είκοσι ετών. Ήταν ωραίος στην όψη και κάπως επιδεικτικός στους τρόπους, στο βάδισμα και σ’ όλη του την εμφάνιση. Γι’ αυτό μερικοί που βλέπουν μόνο εξωτερικά και κατακρίνουν τους άλλους, είχαν σχηματίσει κακή ιδέα γι’ αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτός, λοιπόν, γνωρίστηκε με κάποιον άγιο μοναχό, που ζούσε σ’ ένα από τα μοναστήρια της πόλεως. Του εμπιστεύθηκε την ψυχή του και έλαβε απ’ αυτόν ένα μικρό πνευματικό κανόνα με την προτροπή να μην τον αμελήσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο νέος του ζήτησε και κάποιο βιβλίο, που να αναφέρεται στη ζωή των μοναχών και την πρακτική τους άσκηση, και ο γέροντας του έδωσε το βιβλίο του αββά Μάρκου του Ασκητού «<strong>Περί του πνευματικού νόμου</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνος το δέχτηκε σαν από Θεού και ελπίζοντας να καρπωθεί κάτι σπουδαίο απ’ αυτό, το διάβασε ολόκληρο με πόθο και προσοχή.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Απ’ όλα ωφελήθηκε, αλλά τρία ιδιαιτέρως κεφάλαια έβαλε στην καρδιά του.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το ένα περιείχε αυτά τα λόγια:</strong> «Αν θέλεις τη θεραπεία σου επιμελήσου τη συνείδηση, κάνε ό,τι σου λέει και θα βρεις ωφέλεια».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το δεύτερο έλεγε:</strong> «Όποιος επιζητεί τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος προ της εργασίας των εντολών μοιάζει με δούλο, που μόλις τον αγόρασαν επιδιώκει αμέσως την απελευθέρωση».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και το τρίτο:</strong> «Είναι τυφλός αυτός που κράζει και λέει: «<strong>Υιέ Δαβίδ ελέησόν με</strong>» και προσεύχεται σωματικά χωρίς να έχει ακόμη γνώση πνευματική. Αυτός όμως ο πρώην τυφλός, αφού άνοιξε τα μάτια του και είδε τον Κύριο, δεν τον ονομάζει πια υιό Δαβίδ αλλά τον ομολογεί Υιό Θεού και τον προσκυνεί».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διαβάζοντάς τα αυτά ο νέος θαύμασε και θαυμάζοντας πίστεψε ότι επιμελούμενος τη συνείδηση θα βρεί ωφέλεια, με την εργασία των θείων εντολών θα κατανοήσει την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, και με τη χάρη του θα αναβλέψει νοερώς και θα δει τον Κύριο, από την αγάπη και τον πόθο του οποίου πληγώθηκε η καρδιά του και επιζητούσε με ελπίδα το πρώτο και μη φαινόμενο κάλλος.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Τίποτε άλλο δεν έκανε, όπως με βεβαίωσε με όρκο, παρά μόνο κάθε βράδυ τον μικρό εκείνο κανόνα, που του όρισε ο γέροντας και μετά κοιμόταν στο κρεβάτι του.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν δε η συνείδηση τον προέτρεπε: «Κάνε κι άλλες μετάνοιες, πρόσθεσε μερικούς ψαλμούς ακόμη, λέγε περισσότερες φορές το «Κύριε ελέησον» μπορείς», πρόθυμα και αδίστακτα την υπάκουε, σαν να του το έλεγε ο ίδιος ο Θεός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από τότε ποτέ δεν κοιμήθηκε αν τον έλεγχε η συνείδηση και του έλεγε: «<strong>Γιατί δεν το έκανες αυτό;</strong>». Εκείνος λοιπόν την ακολουθούσε πιστά και εκείνη μέρα με τη μέρα πρόσθετε νέες εντολές. Έτσι σε λίγο καιρό αυξήθηκε πολύ η εσπερινή του ακολουθία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Την ημέρα διηύθυνε τον οίκο ενός πατρικίου στου οποίου το παλάτι πήγαινε κάθε πρωί φροντίζοντας για τα προς το ζην αναγκαία. <strong>Έτσι κανείς δεν γνώριζε τη μυστική του εργασία.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτός όμως κάθε βράδυ έκανε όλο και περισσότερες μετάνοιες πέφτοντας με το πρόσωπο στη γη, ενώ δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια του. Όταν στεκόταν σε προσευχή είχε τα πόδια ενωμένα μεταξύ τους και αμετακίνητα.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>ιάβαζε με πόνο, με στεναγμούς και δάκρυα προσευχές προς τη Θεοτόκο.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόσπεφτε στα άχραντα πόδια του Κυρίου σαν να τον έβλεπε παρόντα σωματικά και σαν τυφλός του ζητούσε να τον ελεήσει για ν’ αναβλέψει ψυχικά. Και καθώς η προσευχή αύξανε κάθε βράδυ, διαρκούσε μέχρι τα μεσάνυχτα, χωρίς αυτός καθόλου να ραθυμεί ή να χαλαρώνει την προσοχή του κατά τη διάρκειά της. Κανένα μέλος του σώματός του δεν σάλευε τελείως, ούτε τα μάτια του έστρεφαν δεξιά-αριστερά ή πάνω, αλλά στεκόταν ακίνητος σαν άγαλμα ή σαν ασώματος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάποια νύχτα λοιπόν, που έλεγε το «<strong>Ο Θεός ιλασθήτι μοι τω αμαρτωλώ</strong>» με τον νου μάλλον παρά με τα χείλη, φάνηκε ξαφνικά από ψηλά πλούσια θεία έλαμψη και γέμισε όλος ο τόπος. Μόλις έγινε αυτό, ο νέος δεν καταλάβαινε πια αν βρισκόταν μέσα σε σπίτι και κάτω από στέγη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Φως μόνο έβλεπε παντού και δεν αισθανόταν καν αν πατούσε στη γη, αλλ’ ούτε φοβόταν μήπως πέσει. Δεν σκεπτόταν καθόλου τον κόσμο ούτε του άγγιζε τον λογισμό τίποτε απ’ όσα πειράζουν τους ανθρώπους που φορούν σάρκα.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Ήταν όλος μέσα σ’ ένα άϋλο φως και νόμιζε πως έγινε κι ο ίδιος φως.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Λησμόνησε όλο τον κόσμο, ενώ πλημμύρισε από δάκρυα ανέκφραστης χαράς και αγαλλιάσεως. Έπειτα ο νους του ανέβηκε στον ουρανό και είδε άλλο φως λαμπρότερο απ’ το πρώτο. Κοντά σ’ αυτό το φως βλέπει με έκπληξη να στέκεται εκείνος ο άγιος και ισάγγελος γέροντας, που του έδωσε τον κανόνα και το βιβλίο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ακούγοντάς το εγώ αυτό, σκέφτηκα ότι η πρεσβεία του αγίου εκείνου είχε συνεργήσει πολύ</strong>, ώστε να αξιωθεί ο νέος τέτοιας ελλάμψεως και ότι έτσι τα οικονόμησε ο Θεός για να του φανερώσει σε ποιό ύψος αρετής είχε φθάσει ο άγιος γέροντάς του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν πέρασε η θεωρία και ήρθε πάλιν στον εαυτό του, τον συνείχε χαρά και έκπληξη και δάκρυα ανέβλυζαν από την καρδιά του γεμάτα γλυκύτητα. Τέλος ξάπλωσε στο κρεβάτι του, <strong>ενώ εκείνη την ώρα λάλησε ο πετεινός φανερώνοντας ότι είναι μεσάνυχτα.</strong> Μετά από λίγο εκκλησίες σήμαναν τον Όρθρο. Κι αυτός σηκώθηκε να ψάλλει κατά τη συνήθειά του, χωρίς να έχει ούτε καν έννοια για ύπνο εκείνη τη νύχτα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτά έγιναν με τη θέληση και την απόλυτη κρίση του Θεού, χωρίς ο νέος να κάνει τίποτα περισσότερο, παρά μόνο όσα ακούσατε, με ορθή πίστη και αδίστακτη ελπίδα.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Ας μην πει λοιπόν κανείς ότι έπραξε αυτά δοκιμαστικώς.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάτι τέτοιο ούτε καν από το λογισμό του πέρασε -γιατί αυτός που δοκιμάζει και εκπειράζει, πίστη δεν έχει αποκτήσει- αλλά απορρίπτοντας κάθε άλλη εμπαθή και φιλήδονη έννοια φρόντιζε, όπως με βεβαίωνε, μόνο για όσα του έλεγε η συνείδηση, ώστε ήταν σαν νεκρός για τα αισθητά πράγματα του βίου κι ούτε καν την τροφή και το νερό επιζητούσε συχνά και ενήδονα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αγίου Συμεών του νέου θεολόγου</em></span></p></div>Τι σημαίνει η φράση «στώμεν καλώς»;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/frasi2023-02-16T20:30:00.000Z2023-02-16T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7160083670?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τι σημαίνει η φράση «στώμεν καλώς»; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου» - «άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ»...<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Τ</span>ι σημαίνει η φράση «στώμεν καλώς»; Μάθετε τι σημαίνει η φράση που ακούμε στη Θεία Λειτουργία κάθε φορά. Καλό είναι να γνωρίζουμε τι ακούμε διότι έτσι μας βοηθάει και να κατανοούμε καλύτερα τι κάνουμε…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Τι σημαίνει η φράση «στώμεν καλώς»;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Ακούμε στη Θεία Λειτουργία κάθε φορά την εκφώνηση του λειτουργού «<strong>στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου</strong>» και στη συνέχεια «<strong>άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ</strong>» ψάλλει ο χορός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας εννέα είναι τα ουράνια τάγματα: <strong>Σεραφείμ – Χερουβίμ – Θρόνοι – Κυριότητες – Δυνάμεις – Εξουσίες – Αρχαί – Αρχάγγελοι – Άγγελοι.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και κατά τον άγιο Γρηγόριο προ του ουρανού και της γης κτίστηκαν από το Θεό οι άγγελοι. Οι άγγελοι είναι διάκονοι του Θεού και υπηρέτες σε έργα και στη δοξολογία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τους αποστέλλει ο Θεός σε έργα ή να παραλάβουν ψυχές ή να υπηρετήσουν αγίους του ή να υποδείξουν εν ονόματι του Θεού το θέλημα του Θεού ή να φρουρήσουν κάθε άνθρωπο. Επίσης δοξολογούν ακατάπαυστα το Θεό και την άπειρη δύναμή του.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Αλλά τι γιορτάζει η εκκλησία στη σύναξη των αγγέλων;</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός δημιούργησε τους αγγέλους και τους έχει στην εξουσία του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο ένας απ’ αυτούς ο εωσφόρος. Ο πρωί ανατέλλων κατά τον Ησαΐα (14,12) και ο πρώτος των αγγέλων υπερηφανεύτηκε και είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«<strong>Θα ανεβώ στον ουρανό, απάνω από τα αστέρια του ουρανού θα τοποθετήσω το θρόνο μου, θα καθίσω επάνω σε ψηλό βουνό…</strong> θα ανεβώ επάνω από τα σύννεφα και θα είμαι όμοιος με τον Ύψιστο».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την πρώτη ανταρσία εναντίον του Θεού του ο εωσφόρος.</strong> Αλλά αμέσως συντρίφθηκε στη γη, λέγει ο Προφήτης, και ο εωσφόρος και όλο του το τάγμα. Και άλλοι κατέβηκαν στον άδη, άλλοι στο νερό και άλλοι στον αέρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σ’ αυτή τη κρίσιμη ώρα του ουρανού κατά την οποία έπεφταν ένας-ένας οι άγγελοι από το σχισμένο ουρανό, εμφανίστηκε ο <strong>αρχάγγελος Μιχαήλ</strong> που ανδραγάθησε κατά των δαιμόνων γι αυτό και αρχιστράτηγος κατέστη. Σύμφωνα με την αποκάλυψη (Αποκ. 12, 7-9) έγινε πόλεμος στον ουρανό. Ο Μιχαήλ και οι άγγελοι του αντιπαρατάχθηκαν για να πολεμήσουν εναντίον του δράκοντος (του εωσφόρου) και των αγγέλων του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά δεν τα κατάφερε ο δράκοντας, «<strong>ουκ ίσχυσε, ούτε βρέθηκε τόπος να παραμείνει πλέον στον ουρανό. Και ρίχτηκε ο δράκοντας, ο όφις ο μέγας ο αρχαίος, ο διάβολος και σατανάς, αυτός που πλανεύει όλη την οικουμένη, ρίχτηκε στη γη και μαζί μ’ αυτόν και οι άγγελοι του</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μ’ αυτά τα λόγια περιγράφει η αποκάλυψη την ήττα. Την πτώση του δράκοντος και διαβόλου και τη νίκη του αρχιστρατήγου Μιχαήλ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η αρχαία παράδοση μνημονεύει ότι εκείνη την τραγική ώρα της πτώσεως ο αρχιστράτηγος Μιχαήλ στάθηκε στη μέση των αγγελίκων ταγμάτων και είπε:</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">«στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού»</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Και αμέσως στάθηκαν στη θέση τους οι άγγελοι. Και άρχισαν να ψάλλουν: «<strong>άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ομολόγησαν την εξουσία και τη δύναμη του Θεού Πατρός και σταθεροποιήθηκαν στη διακονία Του πλησίον Του.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Αυτό το θρίαμβο των αγαθών πνευμάτων με πρωτοστάτη τον αρχάγγελο Μιχαήλ πανηγυρίζομε στις 8 Νοεμβρίου.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Από τότε ο δράκων, ο όφις, ο διάβολος πλανεύει την οικουμένη. «<strong>Οι αποστάτριες δυνάμεις του, λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, είναι δημιουργοί της κακίας με την αποφυγή του καλού και πρόξενοι της δυστυχίας μας</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από την αλήθεια αυτή περί των αγγέλων και των δαιμόνων, έτσι όπως προκύπτει από τη διδασκαλία της εκκλησίας μας δύο τινά διδασκόμαστε.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Ότι οι αγαθοί άγγελοι, όπως στάθηκαν τότε πιστοί διάκονοι του δημιουργού τους, έτσι πιστά υπηρετούν και τους ανθρώπους μέσα στην κοπιαστική επίγειο ζωή τους.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Και το άλλο που μνημονεύουν οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος να έχομε υπόψη μας:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«<strong>εάν, λέγει, ο Θεός δε λογάριασε ακόμα και τους αγγέλους, όταν αμάρτησαν, αλλά αλυσοδεμένους τους έριξε στο σκοτάδι και στο τάρταρο μέχρι να δικαστούν κατά την ημέρα της κρίσεως, πόση κρίση και καταδίκη δεν επιφυλάσσει σ’ αυτούς που σύρονται από τη σάρκα και περιφρονούν την υπέρτατη εξουσία και το μεγαλείο του Θεού;</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάθε φορά, επομένως, που θα ακούμε στη Θεία Λειτουργία το «<strong>στώμεν καλώς</strong>» του αρχαγγέλου να αναλογιζόμαστε πόσο στεκόμαστε καλά και σταθερά κοντά στο Θεό. Ποια τιμωρία χωρίς έλεος μας αναμένει, αν με τους εγωισμούς αρπάζομε την εξουσία από το Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν με τους σαρκικούς λογισμούς διακόπτομε την κοινωνία με το Θεό. Αν με τις άδικες πράξεις παραδίνομε τους εαυτούς μας στη δικαιοσύνη του Θεού.</span></p></div>Γιατί Θεέ μου σε μένα;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/giati2023-02-16T18:30:00.000Z2023-02-16T18:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7219621678?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιατί Θεέ μου σε μένα; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Λέγει ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ: «Το να είναι κάποιος χριστιανός σημαίνει να πιστεύει στη νίκη επάνω στον κόσμο και τίποτα λιγότερο»....<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τι σημαίνει όμως αυτό; Και το λέγω αυτό διότι πολλές φορές παρεξηγούμε αυτήν την νίκη πάνω στον κόσμο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι μέρες που περνούμε αδελφοί μου χαρακτηρίζονται δύσκολες. Τα ΜΜΕ τροφοδοτούν το μυαλό με πληροφορίες και προβλέψεις, που κάνουν την καρδιά να αγωνιά για το αύριο. Οι άνθρωποι ζουν και αναπνέουν με την αγωνία να διαποτίζει την καθημερινότητά τους. Κυριαρχεί μία αβεβαιότητα, μία σύγχυση, μία ταραχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πως λοιπόν εμείς οι χριστιανοί θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πραγματικότητα;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λένε κάποιοι, με ελαφρά την καρδία, «δεν θα επιτρέψει ο Θεός να πάθουμε κακό». Αυτή όμως η διαπίστωση ενθαρρύνει τη ψευδαίσθηση και τη ψεύτικη πίστη. Τι πάει να πει «δεν θα επιτρέψει ο Θεός να πάθουμε κακό»; Ή άλλοι υποστηρίζουν, εμείς οι χριστιανοί είμαστε πλέον ο εκλεκτός λαός του Θεού και ο Θεός δεν θα μας αφήσει. <strong>Και φυσικά αδελφοί μου ο Θεός δεν θα μας αφήσει όμως όχι όπως το εννοούν οι περισσότεροι χριστιανοί. Τα φαινομενικά κακά που μας έχουν βρει δεν σηματοδοτούν και την εγκατάλειψη του Θεού, αντιθέτως θα έλεγα…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υποστηρίζουμε ότι ο Χριστός θα νικήσει το κακό, θα συντρίψει τους εχθρούς του, θα μας βοηθήσει, θα μας συμπαρασταθεί. Μα καλά, σε ποιον Χριστό πιστεύουμε τελικά, σε αυτόν που θα έρθει; Ή σε αυτόν που ήρθε; Ο Χριστός αδελφοί μου ήρθε. Ο Χριστός δεν θα νικήσει το κακό, αλλά το νίκησε, ο Χριστός δεν θα μας σώσει αλλά μας έσωσε από την τυραννία του διαβόλου και όμως εμείς επιμένουμε να πιστεύουμε σε έναν μελλοντικό Χριστό, τον οποίο δυστυχώς του προσδίδουμε και κοσμικές ιδιότητες, του προσδίδουμε ιδιότητες και πράξεις κοσμικής δικαίωσης, ή εκδικητικές ενέργειες μέσα σε ένα δήθεν χριστιανικό πνεύμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν λέμε ότι «πιστεύουμε στο Θεό» είναι σαν να λέμε «ζω όπως το Θεό. Ζω τη ζωή Του». Η ομολογία αυτή είναι βαριά! Για να είναι αληθινή θα πρέπει να βιώνεται ή τουλάχιστον να θέλουμε να τη βιώσουμε και να προσπαθούμε γι’ αυτό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ζώντας την χριστιανική ζωή θα πρέπει να προσπαθήσουμε να μην πέσουμε στην παγίδα του διαβόλου που μας λέγει ότι όλα θα πάνε καλά, ότι εάν πιστεύεις στον Θεό όλα θα σου πάνε καλά, και δουλειά θα έχεις, και την υγειά σου θα έχεις και παιδιά θα κάνεις και θα πετύχουν στην ζωή τους και γενικά εάν προσπαθείς να ζεις εν Χριστώ, ο Θεός θα σε ευλογεί. Αυτοί οι λογισμοί είναι δαιμονικοί. Διότι βλέπετε άνθρωποι που πιστεύουν τα παραπάνω, και ξαφνικά τους έρχεται μία αρρώστια, ή κάποια άλλη δοκιμασία αμέσως αρχίζουν και λένε όλα αυτά τα γιατί και να τα βάζουν με τον Θεό. Γιατί Θεέ μου σε εμένα, εγώ που πήγαινα κάθε Κυριακή στην εκκλησία; Γιατί Θεέ μου σε εμένα , εγώ που νήστευα, που προσευχόμουν, που σε ομολογούσα μπροστά στους ανθρώπους; Και τελικά απογοητεύονται και πέφτουν στην απελπισία, βλασφημούν και τον Θεό που δήθεν πίστευαν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και έρχεται ο Θεός και σου απαντά σε όλα αυτά τα «γιατί»: Ναι σε εσένα αδελφέ. Γιατί όχι; Τι περίμενες; Να δικαιωθείς κατά κόσμον; Περίμενες να πετύχεις κατά κόσμον; <strong>Περίμενες να σου πάνε όλα καλά κατά κόσμον; Περίμενες να ζεις μέσα στην άνεση του πλούτου, την υγεία του σώματος, την κοινωνική καταξίωση, την επαγγελματική επιτυχία; Εάν περίμενες από εμένα όλα αυτά, κακώς τα περίμενες. Εγώ άλλα πράγματα σου είπα,</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ὅς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι πειρασμοί αδελφοί μου είναι αδιάσπαστο κομμάτι της εν Χριστώ ζωής. Λέγει ο άγιος Νεκτάριος: Οἱ πειρασμοὶ παραχωροῦνται γιὰ νὰ φανερωθοῦν τὰ κρυμμένα πάθη, νὰ καταπολεμηθοῦν κι ἔτσι νὰ θεραπευθεῖ ἡ ψυχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σημειώνει:</strong> Χωρίς προβλήματα, χωρίς συμφορές, χωρίς αρρώστιες, χωρίς λύπες, τι θα έκανε ο άνθρωπος; Θα το έριχνε στην τρυφή και τη μέθη, θα κυλιόταν στο βούρκο σαν γουρούνι, θα ξεχνούσε ολότελα το Θεό και τις άγιες εντολές Του. Τώρα, όμως, οι αγωνίες και οι φόβοι, οι θλίψεις και οι δοκιμασίες τον κρατούν σε κάποιαν εγρήγορση, του γίνεται σχολείο φιλοσοφίας, γυμναστήριο της ψυχής. Οι θλίψεις και οι δοκιμασίες δεν είναι αιτίες λύπης, αλλά καυχήσεως και χαράς…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η πίστη μας στον Χριστό αδελφοί μου πρέπει να αποδεικνύεται με την εμπιστοσύνη μας στην Θεία Του Πρόνοια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μην ξεχνούμε ότι και ο Χριστός μας «έχασε». Θανατώθηκε.</strong> Πέθανε πάνω στο ατιμωτικό ξύλο ενός σταυρού. Ο Χριστός έχασε εκουσίως κατά κόσμον και ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο κέρδισε. Έχασε φαινομενικά και κέρδισε ουσιαστικά. Πόνεσε αλλά μας ανακαίνισε. Πέθανε αλλά και Αναστήθηκε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εάν λοιπόν ο Χριστός μας δεν είπε όχι στον πειρασμό, στον πόνο, στον θάνατο…θα πούμε εμείς; Η Εκκλησία αδελφοί μου ζει όχι απλά με την ελπίδα αλλά με την βεβαιότητα της Αναστάσεως, ο χριστιανός πρέπει να ζει με την βεβαιότητα της Αγάπης του Θεού Πατρός που «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πλήθος οι ανάγκες, πού μας περιζώνουν στην πορεία της ζωής. Πλήθος τα προβλήματα, αλλά μεγαλύτερα και αλλά μικρότερα, πού ορθώνονται απειλητικά ενώπιον μας κάθε στιγμή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός όμως λέγει: Δεν πρόκειται να σε αφήσω μόνο και απροστάτευτο. «Μετά σου ειμί εν θλίψει». «Έπικαλέσαι με εν ώρα θλίψεως και εξελούμαι σε και δοξάσεις με». Μην απογοητεύεσαι μπροστά στα προβλήματα της ζωής. Ζήτησε την δική μου βοήθεια, λέγει ο Θεός, και εγώ θα σε βγάλω από τη δυσκολία όταν είσαι έτοιμος<strong>. «Εν τω κοσμώ θλίψιν έξετε»</strong> είπε ο ενανθρωπήσας Λυτρωτής μας και προσέθεσε: «αλλά θαρσείτε εγώ νενίκησα τον κόσμον». Μην απογοητεύεσθε μην καταβάλλεσθε από την στενοχώρια, μην χάνετε το θάρρος σας. Εγώ είμαι μαζί σας. Εγώ δεν θα νικήσω το κακό αλλά το νίκησα ήδη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όμως μην μου ζητάτε εύκολη ζωή, μην μου ζητάτε καλοπέραση, μην μου ζητάτε ζωή χωρίς πειρασμούς διότι εάν «μη πειρασμός ουδέ στέφανος».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έλεγε ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Συνετός και μυαλωμένος άνθρωπος είναι εκείνος που αντελήφθη καλώς ότι υπάρχει τέρμα της παρούσης ζωής και σπεύδει και αυτός να θέσει τέρμα εις τα σφάλματα και ελαττώματά του ζώντας με ταπείνωση και μετάνοια, αντιμετωπίζοντας κάθε πειρασμό και δοκιμασία σαν ευκαιρία πνευματικής προκοπής».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τα συναξάρια των αγίων μας είναι γεμάτα πειρασμούς, δοκιμασίες.</strong> Όλοι οι άγιοι χάσανε κατά κόσμον και κέρδισαν κατά Θεόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σ΄ Αυτόν τον Χριστό να πιστεύουμε αδελφοί μου, στον Αληθινό Θεό που δεν μένει στις μικρότητες αυτής της ζωής αλλά μας ζητά να Τον ακολουθήσουμε με εμπιστοσύνη δια των δοκιμασιών στην Χώρα των Ζώντων, στην Ουράνια Βασιλεία Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος</span></p></div>Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos2023-02-16T16:30:00.000Z2023-02-16T16:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6791419899?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Φοβούμαστε να τα δώσουμε στα χέρια του Θεού! Φοβόμαστε ν’ αφήσουμε τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού...<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Άφησέ τα στα χέρια του Θεού και μη φοβάσαι. <strong>Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο,</strong> το άριστο, το θεοπρεπές. Φοβούμαστε να τα δώσουμε στα χέρια του Θεού! Φοβόμαστε ν’ αφήσουμε τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Τους εαυτούς μας και τους άλλους ανθρώπους, τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τους συγγενείς μας, τους οικείους μας, τους συναδέλφους μας, τους συμπολίτες μας, τον κόσμο όλο να τον αφήσουμε στα χέρια του Θεού!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στις πολύπλοκες μέρες που ζούμε που φορτωνόμαστε όλοι πάρα πολλά πράγματα, έχουμε καταντήσει να είμαστε πάρα πολύ κουρασμένοι. Και συναντάει κανείς ανθρώπους πονεμένους και κουρασμένους, <strong>ακόμα και στη νεανική ηλικία.</strong></span></p>
<div class="stream-item stream-item-in-post stream-item-inline-post aligncenter">
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Συναντά κανείς νέους οι οποίοι έχουν γηράσει από τον κόπο και τον μόχθο της καθημερινότητας, οι οποίοι έχουν τραυματιστεί κι έχουν πληγωθεί απ’ όλ’ αυτά που συμβαίνουν γύρω τους.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Είναι ένα σημείο των εσχάτων ημερών, ένα σημείο που ο Κύριος μας το έδωσε ως γνώρισμα των εσχάτων χρόνων!</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Έρχεται ο Χριστός και μας λέγει να έρθουμε κοντά Του όλοι εμείς οι κουρασμένοι, οι πεφορτισμένοι και θα μας αναπαύσει. Και έρχεται η Εκκλησία και μας προτρέπει τους εαυτούς μας και τους γύρω μας και τα πάντα <strong>να τα αφήνουμε στα χέρια του Θεού.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«<strong>Μάθετε από μένα</strong>», λέει ο Χριστός, «<strong>ότι είμαι πράος και ταπεινός τη καρδία. Κι έτσι ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς ημών</strong>». «Θα μάθετε από Μένα», λέγει ο Χριστός, «εγώ θα σας το διδάξω, δεν θα σας το διδάξουν άλλοι άνθρωποι Εγώ ο ίδιος θα σας διδάξω, όταν θα σας εμφανίσω τον εαυτό μου, όταν θα σας αποκαλύψω τον εαυτό μου, ότι είμαι πράος και ταπεινός τη καρδία. <strong>Κι έτσι θα βρείτε ανάπαυσιν μέσα σας</strong>.»</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Και πράγματι ποιος αναπαύεται τελικά; Ο ταπεινός άνθρωπος!</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μόνο ο ταπεινός άνθρωπος αναπαύεται εν Χριστώ!</strong> Εμείς, οι υπερήφανοι άνθρωποι, οι εγωιστές άνθρωποι, οι φίλαυτοι άνθρωποι δεν μπορούμε να αναπαυθούμε, γιατί <strong>εμποδίζομε τον Χριστό να μας πάρει στην αγκαλιά Του.</strong> Δεν δεχόμαστε, δεν θέλουμε ν’ αφεθούμε στον Θεό! Φοβούμαστε τον Θεό! Ή δεν Του έχουμε εμπιστοσύνη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Φοβούμαστε να τα δώσουμε στα χέρια του Θεού! Φοβόμαστε ν’ αφήσουμε τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού! <strong>Δεν είναι εύκολο πράγμα να πεις στον Θεό «γενηθήτω το θέλημά Σου»!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός προνοεί τον ταπεινό άνθρωπο, ο οποίος έμαθε αυτό το μεγάλο πράγμα, <strong>να τ’ αφήνει στα χέρια του Θεού όλα!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά έμαθε ότι όποιος τ’ αφήνει στα χέρια του Θεού, ο Θεός δεν μένει αδρανής, ο Θεός αναλαμβάνει την ευθύνη πλέον. Και <strong>τα έργα του Θεού είναι πολύ σημαντικότερα και πολύ σπουδαιότερα από τα δικά μας έργα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εσύ κάμε αυτό που μπορείς, κάμε ό,τι μπορείς, <strong>χωρίς ν’ αγχώνεσαι</strong>, χωρίς ν’ αγωνιάς, χωρίς να ταλαιπωρείσαι. Αφού κάνεις αυτό που μπορείς και η συνείδησή σου σου καταμαρτυρεί ότι «έκανα ότι μπορούσα, μέχρις εδώ! Από δώ και κάτω δεν μπορώ να κάνω τίποτα!»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε παραδίδεις το θέμα, το πρόβλημα, το παιδί σου, την υγεία σου, τα οικονομικά σου, ό,τι έχεις που σε βαραίνει το παραδίδεις στα χέρια του Θεού.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Και τότε πράγματι, εκεί ο Θεός εμφανίζεται!</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι αν ακόμα αργήσουν να γίνουν τα πράγματα, όπως πιθανόν πρέπει να γίνουν, κι αν ακόμα φανεί ότι ο Θεός σιωπά και δεν ενεργεί και παραμείνει ο άνθρωπος μέσα στην εμπιστοσύνη του Θεού, τότε ο Θεός αποκαλύπτει πράγματι με θαυμαστό τρόπο τον εαυτό Του. <strong>Κανένας, λέγει η Γραφή, κανένας δεν ήλπισε επί Κύριον και καταισχύνθηκε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λέει ο Δαβίδ ένα ωραίο λόγο: «Εμβλέψετε, κοιτάξετε στις αρχαίες γενεές, βρέστε μου ένα άνθρωπο ο οποίος ήλπισε επί Κύριον και εντράπηκε. Ένας άνθρωπος να βρεθεί που να πει ότι εγώ, είχα την ελπίδα μου στον Χριστό κι ο Χριστός δεν ανταποκρίθηκε. Δεν με βοήθησε. Μ’ εγκατέλειψε!» <strong>Κανένας!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βέβαια θα μου πεις ότι μπορεί να μην έγινε αυτό που ήθελα, μπορεί να μην έγινε αυτό που εγώ ζητούσα… Εάν όμως έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό, θα δεις πως τελικά αυτό που έγινε, <strong>αυτό ήταν το καλύτερο</strong>.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Εσύ μπορεί να μην ήξερες ποια ήταν η πραγματικότητα…</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι όταν ο άνθρωπος πράγματι το γευθεί αυτό και το καταλάβει και περάσει στη ζωή του πολλές δοκιμασίες και πολλές περιπέτειες και διά πολλών θλίψεων διέλθει τον δρόμο της ζωής του, τότε απομένει σαν λάφυρο πείρας αυτή η μεγάλη εμπειρία «<strong>άφησ’ τα στα χέρια του Θεού και μη φοβάσαι μη φοβάσαι</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο, το άριστο, το θεοπρεπές. Εσύ ό,τι και να κάμεις, όσο καλό και να το κάμεις, θα ‘χει και την ανθρώπινη λειψάδα πάνω, θα ‘χει και την ανθρώπινη ατέλεια! <strong>Ενώ ό,τι κάμει ο Θεός είναι τέλειο.</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Κι είναι αδύνατο ο Θεός να κάνει λάθος!</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός δεν κάμνει λάθη κι ούτε αφήνει τα έργα του ατέλειωτα. Ούτε αρχίζει κάτι και το μετανιώνει μετά! Ούτε απογοητεύει ποτέ τον άνθρωπο. Ούτε σε αφήνει μόνο σου. <strong>Ούτε σε ντροπιάζει ο Θεός</strong>. Δεν είναι δυνατόν ο Θεός να σε καταισχύνει, όταν εσύ ελπίζεις εις Αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο ταπεινός, λοιπόν, άνθρωπος είναι αυτός που αφήνει τη ζωή του στα χέρια του Θεού γι’ αυτό <strong>εκείνο που μας χρειάζεται, αδελφοί μου, είναι να αγωνιζόμαστε καθημερινά, να κάνομε άσκηση από τα πιο απλά πράγματα, για να μάθομε τον εαυτό μας να τ’ αφήνει στα χέρια του Θεού…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">…Κι αυτή η προτροπή της Εκκλησίας «<strong>πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα</strong>» νομίζω είναι η πιο σημαντική προτροπή στην εποχή μας για κάθε άνθρωπο: για τους γονείς, για τους νέους, για τους ηλικιωμένους, για τους ιερείς, για κάθε ένα που προβληματίζεται και αγωνιά για το τι γίνεται γύρω μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός έχει τα πάντα στο δικό Του χέρι. Κι όταν είναι τα πάντα στα χέρια του Θεού, <strong>τότε έχουμε ειρήνη μέσα στην ψυχή μας.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας</a></strong></span></p>
</div></div>Ο ηθικός νόμος είναι ο μόνος αληθινός νόμος του Θεούhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/l2023-02-16T15:30:00.000Z2023-02-16T15:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4783158471?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο ηθικός νόμος είναι ο μόνος αληθινός νόμος του Θεού...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Βίβλος μας διδάσκει με παραδείγματα, ότι ο ηθικός νόμος είναι ο μόνος αληθινός νόμος του <strong>Θεού</strong> και ότι όλα τα άλλα είναι σκιά του νόμου αυτού. Όποιος έστω και λίγο παραβεί αυτό τον αληθινό νόμο του Θεού και δεν μετανοήσει, πρέπει να πάθει και να υποφέρει.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός κτυπά με τιμωρίες αυτούς που αμαρτάνουν για να τους καλέσει σε μετάνοια και μαζί τους απογόνους και τους γείτονες τους. Μόνο η αληθινή μετάνοια και τα επακόλουθά της (αλλαγή, ανανέωση, αναγέννηση) δίνει ικανοποίηση στον αναπόφευκτο ηθικό νόμο του Θεού. Να μερικά παραδείγματα:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στον Αδάμ: Όταν ο πρόγονος του ανθρωπίνου γένους αμάρτησε, ο Θεός του είπε: «με μόχθο να καλλιεργείς σ’ όλη σου τη ζωή· αγκάθια και τριβόλια θα σου βλασταίνει και θα τρως το χορτάρι του αγρού» (Γεν. γ΄, 17-18).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/apokalici">Tα πάντα θα αποκαλυφθούν στους πιστούς, όταν έρθει η ώρα</a></strong><br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κτύπημα στο διεφθαρμένο γένος: Όταν οι άνθρωποι έγιναν ακόλαστοι «και φθάρθηκε η γη ενώπιον του Θεού και γέμισε η γη με αδικίες… και κάθε πλάσμα απομακρύνθηκε από το δρόμο Του» αφήνει ο Θεός τον κατακλυσμό για να εξαφανίσει κάθε ύπαρξη στη γη, αφήνοντας μόνο το δίκαιο Νώε και την οικογένειά του (Γεν. στ΄. 12).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στα Σόδομα: Όπως είναι γνωστό, επιτρέπει ο Θεός την καταστροφή σ’ αυτή την ακόλαστη πόλη, εφόσον σ’ αυτήν δε βρέθηκαν ούτε δέκα δίκαιοι. Σώθηκε μόνο ο δίκαιος Λώτ (Γεν. ιη΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στον Αυνάν: Αυτός ο Αυνάν σκόρπιζε το σπέρμα του για να μην αποκτήσει απόγονο, τον τιμώρησε ο Κύριος «γι’ αυτό θανάτωσε κι αυτόν» (Γεν. λη΄, 9-10).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/uaymata/tajiarxhs">Ταξιάρχης: Όταν τον καλέσεις με πίστη είναι πάντα κοντά σου</a></strong><br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο Φαραώ και τη γη της Αιγύπτου: Λόγω της επιμονής και της εναντίωσης στο Θεό, ο Θεός κτυπά τη χώρα της Αιγύπτου και το βασιλιά της με δέκα μεγάλες πληγές οι οποίες περιγράφονται στην Αγία Γραφή (Εξ. Ε΄ – ιβ΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στη Μαρία, την αδελφή του Μωυσή: Εναντιώθηκε στην αρχηγία του αδελφού της και κτυπήθηκε από λέπρα κι απ’ τη λέπρα «έγινε άσπρη σαν το χιόνι» (Αρ. ιβ΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο Αχάν: Που κατά τη διάρκεια του πολέμου έκανε ληστεία, έκλεψε και έκρυψε. Λιθοβολήθηκε (Ισ. Ν. ζ΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο βασιλιά Σαούλ: Που καταπάτησε την εντολή του Θεού και άρχισε να καλεί πνεύματα (πνευματισμός). Έχασε τη μάχη και αυτοκτόνησε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο βασιλιά Δαυίδ: Λόγω της μοιχείας και της δολοφονίας που έπραξε, έγινε στο σπίτι του μοιχεία και δολοφονία ανάμεσα στους γιους και τις κόρες του (2 Βα. Ζ΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το χτύπημα στη Μιχάλ: Η Μιχάλ χλεύασε το βασιλιά Δαυίδ, το σύζυγο της, επειδή κατά τον ενθουσιασμό του στην προσευχή τραγουδούσε και χόρευε μπροστά στο Θεό. Γι’ αυτό τιμωρήθηκε με ατεκνία σ’ όλη της τη ζωή (2 Βσ. Στ΄, 23).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο βασιλιά Οζία: Όταν αυτός ο βασιλιάς αυθαδίασε και υπερηφανεύτηκε περιφρονώντας τους ιερείς απ’ το ιερό του Θεού, πήρε το θυμίαμα να θυμιάσει ο ίδιος το ιερό· εκείνη τη στιγμή εμφανίσθηκε λέπρα στο μέτωπό του. Γι’ αυτό τον απομάκρυναν απ’ την πόλη και απομονώθηκε απ’ το λαό (2 Πρ. κστ΄, 16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/proseyxes/a-arsenios-paisios">ΠΡΟΣΕΥΧΗ κατά της πανδημίας, Αγίου Αρσενίου και Αγίου Παϊσίου</a></strong><br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο βασιλιά Βαλτάσαρ: Που στο γλέντι της αυλής διέταξε να φέρουν τα ιερά σκεύη του ναού της Ιερουσαλήμ για να πιούν οι καλεσμένοι του κρασί. Όσο οι καλεσμένοι του έπιναν, ένα αόρατο χέρι ψηλά στον τοίχο έγραψε αυτές τις τέσσερες λέξεις: μενέ μενέ τεκέλ ου-φαρσίν. που σήμαιναν τη θανατική καταδίκη του βασιλιά. Την ίδια νύχτα δολοφονήθηκε ο βασιλιάς Βαλτάσαρ (Δαν. ε΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παραθέσαμε εδώ μερικά παραδείγματα απ’ την Παλαιά Διαθήκη. Αφήνουμε τους αναγνώστες να θυμηθούν μόνοι τους παρόμοια παραδείγματα απ’ την Καινή Διαθήκη, όπως το τέλος του Ιούδα, το χαμό του Ηρώδη, το θάνατο του Ανανία και της Σαπφείρας. κ.τ.λ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς,!</em></strong></span></p></div>Τι αποξενώνει τον άνθρωπο από τον Θεό;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/-theos2023-02-16T12:30:00.000Z2023-02-16T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8007618879?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τι αποξενώνει τον άνθρωπο από τον Θεό;</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Κύριος μας διδάσκει το μεγάλο μάθημα της ανεξικακίας...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Τ</span>ι αποξενώνει τον άνθρωπο από τον Θεό; Ο Κύριος μας διδάσκει το μεγάλο μάθημα της ανεξικακίας και της συγγνώμης μας διδάσκει ο Ιησούς Χριστός. Τι σημαίνει αλήθεια ανεξικακία; Σημαίνει μακροθυμία και ανοχή των κακών που μας προξενούν οι άλλοι συνάνθρωποί μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γράφει: Ο Ιεροδιάκονος Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής, <strong>Ραφαήλ Μισιαούλης</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>«Πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείνην ἀφῆκά σοι, ἐπεὶ παρεκάλεσάς με1»</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή γνωστή και ως η παραβολή των «μυρίων ταλάντων» βλέπουμε από τη μια την ευσπλαχνία και την φιλανθρωπία του Θεού και από την άλλη την ασπλαχνία του ανθρώπου. Αφορμή που ειπώθηκε η παραβολή αυτή ήταν η <strong>ερώτηση του Αποστόλου Πέτρου προς τον Ιησού για το πόσες φορές πρέπει να συγχωρούμε αυτούς που μας έχουν φταίξει</strong>, ερωτώντας αν πρέπει μέχρι τις επτά φορές. Ο Ιησούς απάντησε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην παραβολή εμφανίζεται ένας δούλος καταχρεωμένος στον άρχοντα του τόπου. Ο άρχοντας του χαρίζει τα χρέη του. Με απερίγραπτη χαρά ο δούλος βρίσκεται στο δρόμο για το σπίτι του. Εκεί συναντά ένα συνδούλο του, ο οποίος του όφειλε εκατό δηνάρια, ένα μικρό ποσό σχετικά με αυτό που του χαρίστηκε από το βασιλιά.<strong> Ζητά τα χρήματα του και στην αδυναμία του άλλου να αποδώσει το ποσό τον κλείνει στη φυλακή.</strong> Οι υπόλοιποι υπηρέτες βλέποντας όλα όσα είχαν συμβεί στεναχωρήθηκαν πάρα πολύ και τα είπαν όλα στο βασιλιά. Αυτός με τη σειρά του κάλεσε το σκληρό και άσπλαχνο δούλο που του είχε δείξει συμπόνια και συγχώρεση και του είπε : <strong>«δούλε πονηρέ σου χάρισα όλο εκείνο το χρέος επειδή με παρακάλεσες, δεν έπρεπε και εσύ να ελεήσεις το συνυπηρέτη σου όπως και εγώ σε ελέησα;2»</strong>. Μέσα στο γεγονός της παραβολής φαίνονται σπουδαία θέματα της ποιότητας της ζωής μας και της σωτηρίας της ψυχής μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολλές φορές στη ζωή μας έχουμε ζητήσει τη βοήθεια του Θεού και Εκείνος μας την προσφέρει. Παράλληλα μας ευσπλαχνίζεται, μας δείχνει την αγάπη του και μας συγχωρεί για τα μεγάλα πνευματικά μας χρέη, τις αμαρτίες μας. Έτσι και εμείς πρέπει να έχουμε την ανάλογη συμπεριφορά προς τους συνανθρώπους και να τους συγχωρούμε για ότι μας έχουν κάνει γιατί η αρετή της συγχώρεσης είναι μια από τις μεγαλύτερες αρετές που μπορεί να αποκτήσει ο άνθρωπος στη ζωή του.</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Τι αποξενώνει τον άνθρωπο από τον Θεό;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Ερμηνεύοντας ο Ιερός Χρυσόστομος την στάση του οφειλέτη των μυρίων ταλάντων έναντι του συνδούλου του, αναφέρει ότι η αιτία ήταν το φοβερό πάθος της μνησικακίας, το οποίο σκοτίζει το μυαλό του ανθρώπου, τον υποδουλώνει και τον οδηγεί σε πράξεις, οι οποίες τον βλάπτουν και τον καταστρέφουν. Τον παρακαλεί, τον ικετεύει, ζητά απλώς αναβολή, ταπεινώνεται μπροστά του και πέφτει στα πόδια του. Εκείνος όμως κανένα ίχνος ευσπλαχνίας δεν δείχνει. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παράδειγμα προς αποφυγή ο συγκεκριμένος τύπος ανθρώπου. Δυστυχώς, εντοπίζουμε τέτοιες συμπεριφορές ανθρώπων της κοινωνίας, σκληρόκαρδοι, μνησίκακοι, εχθρικοί. Αυτοί που ζητούν επίμονα την τιμωρία και την εκδίκηση του άλλου είτε ακόμα και την φυσική του εξόντωση, αν πιστεύουν ότι έτσι τον εκδικούνται και τον τιμωρούν, πλανώνται πλάνη οικτρά και στην ουσία τιμωρούν και βλάπτουν τον ίδιο τον εαυτό τους. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την μνησικακία. <strong>Αποξενώνει τον άνθρωπο από τον Θεό, τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του. Είναι πάθος που προκαλεί τον θυμό και την οργή, τα οποία ταράσσουν εσωτερικά τον άνθρωπο και του προκαλούν σύγχυση και σκοτισμό του νοός</strong>3.</span></p>
<p> <strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι ο Κύριος μας διδάσκει το μεγάλο μάθημα της ανεξικακίας και της συγγνώμης μας διδάσκει ο Ιησούς Χριστός. Τι σημαίνει αλήθεια ανεξικακία; Σημαίνει μακροθυμία και ανοχή των κακών που μας προξενούν οι άλλοι συνάνθρωποί μας. Ακόμη σημαίνει διάθεση ειλικρινής όχι μόνο να μη θυμόμαστε τα κακά αυτά που μας προξένησαν και να μη θέλουμε να αντεκδικηθούμε, αλλά και να συγχωρούμε εκείνους που μα έβλαψαν και να ανταποδίδουμε καλό αντί του κακού που μας έκαναν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η σημερινή διδασκαλία του Χριστού μας, αποτελεί μια <strong>σημαντική αφορμή και ευκαιρία για να αναθεωρήσουμε την στάση μας έναντι του Θεού και των συνανθρώπων μας</strong>. Να αναθεωρήσουμε την πορεία μας, τον τρόπο σκέψεως και τον τρόπο ζωής ως χριστιανοί. Συχνά θεωρούμε ότι η πνευματική μας ζωή είναι ατομική μας υπόθεση, ότι δεν έχει καμία σχέση με τους συνανθρώπους μας, ότι δεν αφορά το κοινωνικό σύνολο. Κι όμως, τίποτα από όσα γράφει το Ευαγγέλιο, καμία από τις εντολές του Θεού δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε από μόνοι μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το γνώρισμα μας ως χριστιανοί είναι η αγάπη και να ξέρουμε να συγχωρούμε.</strong> Αν θέλουμε να είμαστε, και όχι μόνο να λεγόμαστε, αληθινοί Χριστιανοί, πραγματικοί άνθρωποι, θα πρέπει πάντοτε να ακολουθούμε τον ευλογημένο δρόμο της αγάπης, της συγνώμης, και της ανεξικακίας. Είναι δρόμος σωτηρίας, είναι δρόμος δόξας. Είναι ο δικός Του δρόμος, εκείνος τον άνοιξε για εμάς επάνω στο Σταυρό με τα Πανάγια Λόγια Του «<strong>Πάτερ άφες αυτοίς</strong>…4» αφήνοντας αιώνιο υπόδειγμα ανεξικακίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>1. Ματθαίου 18, 32.</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>2. Ματθαίου 18, 32 – 33.</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>3. Αρχιμανδρίτη Χριστοφόρου Τσιάκκα (νυν Επισκόπου Καρπασίας), τόμος Β΄, Ιερά Μονή Τροοδιτίσσης, 2006, σελ. 331.4. Λουκά 23, 24.</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/agapi" target="_blank">Η αγάπη του Θεού προς όλους τους ανθρώπους</a></strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ofelima/siopi" target="_blank">Αθεΐα, η σιωπή για την πίστη</a></strong></em></span></p></div>Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας: Γιατί λέμε ότι η Παναγία Κοιμήθηκε;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/7429704:BlogEntry:295492023-02-13T19:30:00.000Z2023-02-13T19:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7464233868?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γιατί λέμε ότι η Παναγία Κοιμήθηκε; ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τον καθένα από μας τον βασανίζει το ερώτημα: τι θα γίνει με μας και τι μας περιμένει μετά το θάνατο; Μία σαφή απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα μόνοι μας δεν μπορούμε να την βρούμε. Αλλά η Αγία Γραφή και πρώτα απ’ όλα ο λόγος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού μας αποκαλύπτουν αυτό το μυστικό..</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μας το αποκαλύπτουν επίσης το απολυτίκιο και το κοντάκιο της μεγάλης,</strong> αυτής γιορτής της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και οι εκκλησιαστικοί ύμνοι που ψάλλονται σ’ αυτή τη γιορτή.<br /> </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θέλω όλοι σας να καταλάβετε, γιατί ο θάνατος της Υπεραγίας Θεοτόκου και Παρθένου Μαρίας λέγεται Κοίμηση της Παναγίας.<br /> Ο μέγας απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος στο 20ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως μιλάει για τον πρώτο και το δεύτερο θάνατο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> Ο πρώτος μόνο θάνατος, ο οποίος είναι αναπόφευκτος για όλους τους ανθρώπους, περιμένει και τους αγίους και τους δικαίους. Αλλά ο δεύτερος, ο φοβερός και αιώνιος θάνατος,</strong> περιμένει τους μεγάλους και αμετανόητους αμαρτωλούς, οι οποίοι αρνήθηκαν την αγάπη και την δικαιοσύνη του Θεού και είναι καταδικασμένοι να βρίσκονται αιωνίως σε κοινωνία με το διάβολο και τους αγγέλους του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στο Ευαγγέλιο του ίδιου μεγάλου αποστόλου και ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου διαβάζουμε τα λόγια του Χριστού, τα οποία είναι πολύ στενά συνδεδεμένα με όσα γράφει η Αποκάλυψη: «αμήν αμήν λέγω υμίν ότι ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Ιωάν. 5, 24).</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το ακούτε, το καταλαβαίνετε; Νομίζω ότι ακόμα και θα πρέπει να σας κινήσει την περιέργεια το γεγονός ότι όλοι όσοι υπακούουν στο λόγο του Χριστού και πιστεύουν στον Ουράνιο Πατέρα του, ο οποίος τον έστειλε,</strong> αμέσως μετά το θάνατό τους θα περάσουν στην αιώνια ζωή. Δεν υπάρχει λόγος να δικαστούν αυτοί που έχουν ζωντανή πίστη στον Θεό και υπακούουν στις εντολές του.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και στους μεγάλους δώδεκα αποστόλους είπε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός: «αμήν λέγω υμίν ότι υμείς οι ακολουθήσαντές μοι, εν τη παλιγγενεσία, όταν καθίση ο Υιός του ανθρώπου επί θρόνου δόξης αυτού, καθίσεσθε και υμείς επί δώδεκα θρόνους κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ» (Ματθ. 19, 28).</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δικαστές και κατήγοροι θα είναι κατά την Φοβερά Κρίση του Θεού οι Απόστολοι του Χριστού και, βεβαίως, είναι τελείως αδύνατο να φανταστούμε να δικάζονται η Υπεραγία Θεοτόκος και Αειπάρθενος, <strong>Μαρία,</strong></span><span style="font-size:16px;"><strong>ο Βαπτιστής του Κυρίου Ιωάννης, οι μεγάλοι προφήτες του Θεού, </strong></span><span style="font-size:12pt;"> ο Ηλίας και ο Ενώχ τους οποίους ζωντανούς τους πήρε ο Θεός στον Ουρανό, όλο το αμέτρητο πλήθος των μαρτύρων του Χριστού, οι δοξασμένοι από τον Θεό άγιοι αρχιερείς και θαυματουργοί με επί κεφαλής τον άγιο Νικόλαο, αρχιεπίσκοπο Μύρων της Λυκίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είναι αδύνατον ακόμα και να περάσει από το μυαλό μας η σκέψη πως θα δικαστούν αυτοί, οι οποίοι άκουσαν από το στόμα του Χριστού: «Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν»</strong> (Λουκ. 17, 21). Σ’ αυτούς τους μεγάλους αγωνιστές του Χριστού, σαν σε πολύτιμους ναούς κατοικούσε το Άγιο Πνεύμα. Ακόμα και ζώντας στη γη, αυτοί βρισκόταν στην άμεση κοινωνία με τον Θεό, <strong>επειδή έτσι είπε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός:</strong> «εάν τις αγαπά με, τον λόγον μου τηρήσει, και ο πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ’ αυτώ ποιήσομεν.» (Ιωάν. 14, 23).</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Γιατί λέμε ότι η Παναγία Κοιμήθηκε;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Υπεραγία Παρθένος Μαρία υπήρξε άχραντος ναός του Σωτήρος και σ’ αυτήν κατοίκησε το Άγιο Πνεύμα και από την αγιότατη μήτρα της έλαβε το ανθρώπινο σώμα ο Υιός του Θεού,<strong> ο Οποίος κατέβηκε από τους Ουρανούς.</strong> Γι’ αυτό ο σωματικός της θάνατος δεν ήταν θάνατος αλλά Κοίμηση της Παναγίας, δηλαδή ένα άμεσο πέρασμα από τη Βασιλεία του Θεού εντός της στη Βασιλεία των Ουρανών και την αιώνια ζωή.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μου ήρθε τώρα στο μυαλό και κάτι καινούριο. Σ’ ένα από τα προηγούμενα κηρύγματά μου σας έλεγα, ότι έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε, ότι και το σώμα της Υπεραγίας Θεοτόκου με τη δύναμη του Θεού έγινε άφθαρτο και ανελήφθη στους ουρανούς. Αυτό μας λέει και το κοντάκιο της μεγάλης γιορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου:</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">«Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον, και προστασίαις αμετάθετον ελπίδα, τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν ως γαρ ζωής Μητέρα, προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον».</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Προσέξτε: «τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν». Σκεπτόμενοι αυτό, ας θυμηθούμε και τι γράφει η Αγία Γραφή για το θάνατο του μεγαλύτερου προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης, του Μωυσή στο 34ο κεφάλαιο του βιβλίου του Δευτερονομίου, ότι πέθανε σύμφωνα με το λόγο του Θεού στο όρος Νεβώ και τάφηκε στη γη Μωάβ. <strong>Ο τάφος του μεγάλου αυτού προφήτη έπρεπε να είναι για πάντα τόπος προσκυνήματος για όλο το λαό του Ισραήλ</strong>. Όμως στη Βίβλο διαβάζουμε, ότι: «ουκ οίδεν ουδείς την ταφήν αυτού έως της ημέρας ταύτης» (Δευτ. 34, 6). Όμως κατά τη Μεταμόρφωση του Κυρίου στο όρος Θαβώρ εμφανίστηκε ο Μωυσής στον Κύριο και Δεσπότη του τον Ιησού μαζί με τον προφήτη Ηλία, ο οποίος αρπάχτηκε ζωντανός στους ουρανούς.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Νομίζω ότι δεν θα είναι αμαρτία αν θα πούμε, ότι το σώμα του μεγάλου Μωυσή, όπως και το σώμα της Υπεραγίας Θεοτόκου, με τη δύναμη του Θεού, έμεινε άφθαρτο. Γι’ αυτό και ο τάφος του είναι άγνωστος.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Να σκεφτόμαστε, αδελφοί και αδελφές μου, την μακάρια Κοίμηση της Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας και να θυμόμαστε τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού:<strong> «Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν»</strong> (Ιωάν. 5, 24). Να μας αξιώσει ο Θεός να γευθούμε και εμείς οι αμαρτωλοί τη μεγάλη αυτή χαρά, με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ω η δόξα και το κράτος συν τω ανάρχω αυτού Πατρί και τω Παναγίω Αυτού Πνεύματι εις τους αιώνας. Αμήν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας!</em></span></p></div>Η αρετή της σιωπήςhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/s2023-02-13T16:30:00.000Z2023-02-13T16:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4794254075?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η αρετή της σιωπής...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σιωπή: Αυτός, που θέλει να μιμηθή τον πράο και ησύχιο Κύριο, πρέπει να αγαπήση την ευλογημένη σιωπή. Τότε μόνο θα μπορεί να προφέρη αδιαλείπτως το πανάγιό Του όνομα και να εργάζεται διαρκώς το θέλημά Του “εξ όλης της ψυχής” του και με πόθο άγιο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιά να αποκτήσης τη σιωπή και την ησυχία στην καρδιά σου, απόφευγε τις περιττές βιοτικές σκέψεις. Έτσι θα σωθείς και θα συγχορεύης με Αγγέλους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να ομιλείς μόνο όταν πρόκειται να πείς κάτι ανώτερο της σιωπής.</span><br /> <span style="font-size:12pt;"><strong>Ο πολύλογος, έστω κι αν είναι ρήτορας, πνευματικά δεν ευδοκιμεί.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η αργολογία εκδιώκει από την καρδιά το χαροποιόν πένθος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Σιώπα και ειρήνευε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να γνωρίζεις για ποιό σκοπό σιωπάς. π.χ. Αν με τη γλώσσα σιωπάς και με τον λογισμό σου κατακρίνης, δεν σε ωφελεί μία τέτοια σιωπή. Ούτε πάλιν ωφελεί να σιωπάς και στην καρδία σου να βασιλεύη μελαγχολία και απόγνωση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι.</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ένας Γέροντας, πολύ μεγάλος νηστευτής, είπε: “Εκείνη την ημέρα, που θα παραβιάσω ασκόπως την ευλογημένη σιωπή, <strong>δεν μπορώ ούτε κι αυτό τον κανόνα της νηστείας μου να τηρήσω, καθώς πρέπει”.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιά τη σιωπή, που μ’ ερωτάς, πρέπει να ξέρεις ότι αυτή δεν έγκειται μόνο στη σιωπή της γλώσσας, αλλά προ παντός στη σιωπή των λογισμών. Αν δηλαδή σιωπά η γλώσσα σου, οι λογισμοί σου όμως κρίνουν και καταδικάζουν τους άλλους, ε! τότε αυτό δεν είναι σιωπή!</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Είναι γραμμένο κάπου: “Μπορεί να ομιλής όλη την ημέρα, και όμως εσωτερικά να έχης ευλογημένη σιωπή, επειδή δηλαδή δεν θα λέγης εκείνα, που δεν αρμόζουν. Καί μπορεί να σιωπάς όλη την ημέρα, <strong>και όμως να μην τηρής θεάρεστα τη σιωπή, διότι ο λογισμός σου φλυαρεί και κατακρίνει”.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έλεγε κάποιος: “Αν και πολλές φορές μετάνοιωσα, επειδή μίλησα, όμως ποτέ μου δεν μετάνοιωσα, επειδή σιώπησα.”</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Κι εγώ σε συμβουλεύω να ομιλής μόνο, όταν πρόκειται να πης κάτι, που είναι καλύτερο της σιωπής!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/prostasia-apo-exthrous-l" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όπως υπάρχει η καλή σιωπή, υπάρχει και η κακή. Όπως υπάρχει η καλή ομιλία, υπάρχει και η κακή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Καλή σιωπή είναι η ταπεινή, η εσωτερική, αυτή, που συνοδεύεται με προσευχή, και γεμίζει την ψυχή με χαρά.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κακή σιωπή είναι εκείνη, που την συνοδεύει η δειλία, η εσωτερική κατάκριση, η ολιγοπιστία, η θλίψη, η απόγνωση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καλή ομιλία είναι εκείνη, που λέγει τα σωστά και αναγκαία. Κακή ομιλία είναι η αργολογία, η ευτραπελία, η κολακεία, η υποκρισία, ο θυμός, η οργή, η αισχρολογία, η κατάκριση, η συκοφαντία και όλα τα παρόμοια. Πρέπει λοιπόν να αποκτήσουμε “νούν Χριστού” (Α’ Κορ. β’ 16),<strong> ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε πότε θα πρέπει να μιλήσουμε και πότε θα πρέπει να σιωπήσουμε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γέρων Γερμανός Σταυροβουνιώτης!</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos" target="_blank">Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/mitera-toy" target="_blank">Aκόμα και ο Χριστός έκανε υπακoή στην Μητέρα Του</a></strong></span></p></div>Η θαυμαστή μεταστροφή ενός άθεουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/aueos-l2023-02-13T15:30:00.000Z2023-02-13T15:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8249062054?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η θαυμαστή μεταστροφή ενός άθεου...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Άθεος: Πριν από χρόνια, όταν ήμουν εφημέριος στον ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου Πειραιώς, μ’ έκάλεσαν να εξομολογήσω εκτάκτως, κατόπιν δικής του επιθυμίας, ένα νέο άνδρα, 42 ετών, του οποίου το όνομα, ήτο Ξενοφών.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν πήγα, ήταν σε κακή κατάστασι. Ο καρκίνος με τις ραγδαίες μεταστάσεις τον είχε προσβάλλει και στο κεφάλι.</strong> Οι μέρες του μετρημένες.<br /> Ήταν μόνος στον θάλαμο, το διπλανό κρεββάτι ήταν άδειο, κι έτσι βρεθήκαμε μόνοι μας. Και μου είπε τα έξης, για το πως πίστεψε, αφού υπήρξε, όπως το τόνισε, «σκληρός άθεος» και άπιστος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Ήλθα έδώ πριν άπό 35 περίπου μέρες, σαυτό το δωμάτιο των δύο κλινών. Δίπλα μου ήταν ήδη κάποιος άλλος άρρωστος, μεγάλος στην ηλικία, 80 περίπου ετών. Αυτός ο άρρωστος, πάτερ μου, παρά τους φοβερούς πόνους που είχε στα κόκκαλα -εκεί τον είχε προσβάλει ο καρκίνος- συνεχώς αναφωνούσε «Δόξα Σοι, ο Θεός! Δόξα Σοι, ο Θεός!…»</strong>Στη συνέχεια έλεγε και πολλές άλλες προσευχές, που εγώ ο ανεκκλησίαστος και άθεος τις άκουγα για πρώτη φορά.Κι όμως, πολλές φορές μετά από τις προσευχές του ηρεμούσε -κι εγώ δεν ξέρω με ποιόν τρόπο- και τον έπαιρνε γλυκύτατος ύπνος. «Υστερα από δυό-τρεις ώρες ξυπνούσε από τους αφόρητους πόνους, για να ξαναρχίση και πάλιν «το Χριστέ μου, Σ’ ευχαριστώ! Δόξα στο όνομά Σου!…Δόξα Σοι, ο Θεός!…Δόξα Σοι, ο Θεός!…»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/en-xristo-agapi" target="_blank">Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εγώ μούγκριζα άπό τους πόνους, κι αυτός ο συνασθενής μου, με τους αφόρητους πόνους, δοξολογούσε τον Θεό.’ Εγώ βλαστημούσα τον Χριστό και την <strong>Παναγία, κι αυτός μακάριζε τον Θεό.</strong> Τον ευχαριστούσε για τον καρκίνο που του έδωσε και τους πόνους που είχε. Τότε εγώ αγανακτούσα όχι μόνο από τους πόνους τους φρικτούς που είχα, άλλα και γιατί έβλεπα αυτόν, τον συνασθενή μου, να δοξολογή συνεχώς τον Θεό. Αυτός έπαιρνε σχεδόν κάθε μέρα «την Θεία Μεταλαβιά» κι έγώ ο άθλιος ξερνούσα άπό αηδία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Σκάσε, επί τέλους, σκάσε επί τέλους να λες συνεχώς «Δόξα Σοι, ο Θεός»! Δεν βλέπεις πως Αυτός ο Θεός, που εσύ Τον δοξολογείς, Αυτός μας βασανίζει τόσο σκληρά; Θεός είναι αυτός; Δεν υπάρχει.»Οχι! δεν υπάρχει…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και αυτός με γλυκύτητα απαντούσε:</strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;">‘</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υπάρχει, παιδί μου, υπάρχει και είναι στοργικός Πατέρας, διότι με την αρρώστια και τους πόνους μας καθαρίζει από τις πολλές μας αμαρτίες. «Οπως αν ασχολιόσουν με καμμιά σκληρή δουλειά, όπου τα ρούχα σου και το σώμα σου θα βρωμούσαν κυριολεκτικώς, θα χρειαζόσουν μία σκληρή βούρτσα για να καθαριστής καλά, κι εσύ και το σώμα σου και τα ρούχα σου, κατά τον ίδιο τρόπο και ο Θεός χρησιμοποιεί την αρρώστια σαν ευεργετικό καθαρισμό της ψυχής, για να την προετοιμάση για τη Βασιλεία των ουρανών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι απαντήσεις του μ’ εκνεύριζαν ακόμη περισσότερο και βλαστημούσα θεούς και δαίμονες. Δυστυχώς οι αντιδράσεις μου ήσαν αρνητικές, με το να φωνάζω:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>-Δεν υπάρχει Θεός.,.Δεν πιστεύω σε τίποτα…Ούτε στον Θεό ούτε ο αυτά τα «κολοκύθια» που μου λες περί Βασιλείας του Θεού σου…Θυμάμαι τις τελευταίες του λέξεις:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Περίμενε και θα δης με τα μάτια σου πως χωρίζεται η ψυχή απ’ το σώμα ενός χριστιανού που πιστεύει. Είμαι αμαρτωλός, αλλά το έλεός Του θα με σώση. Περίμενε, θα δης και θα πιστέψεις!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και η μέρα αυτή έφθασε. Από το νοσοκομείο θέλησαν να βάλουν ένα «παραβάν», όπως ήταν καθήκον τους, αλλά έγώ διαμαρτυρήθηκα. Τους είπα «όχι, γιατί θέλω να δω πως αυτός ο γέρος θα πεθάνει!!!».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/aoratos-polemos" target="_blank">O αόρατος εσωτερικός πόλεμος του χριστιανού...</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τον έβλεπα λοιπόν να δοξολογή συνεχώς τον Θεό. Πότε έλεγε κάποια «Χαίρε» για την Παναγία, που αργότερα έμαθα ότι λέγονται «Χαιρετισμοί». Κατόπιν σιγοέψαλλε το «Θεοτόκε Παρθένε», το «Άπό των πολλών μου αμαρτιών…», το «Άξιον έστι», κάνοντας συγχρόνως και πολλές φορές το σημείο του σταυρού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Σήκωσε κάποια στιγμή τα χέρια του και είπε:</strong> «Καλώς τον Άγγελό μου! Σ’ ευχαριστώ, που ήλθες με τόση λαμπρά συνοδεία να παραλάβεις την ψυχή μου. Σ’ ευχαριστώ!… Σ ευχαριστώ!…» Ανασηκώθηκε λίγο, ξανασήκωσε τα χέρια του ψηλά, έκαμε το σημείο του σταυρού, σταύρωσε τα χεράκια του στο στήθος του και εκοιμήθη!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ξαφνικά το δωμάτιο πλημμύρισε άπό φως, λες και μπήκαν μέσα δέκα ήλιοι και περισσότεροι, τόσο πολύ φωτίστηκε το δωμάτιο! Ναι, εγώ ο άπιστος, ο άθεος, ο υλιστής, ο «ξιπασμένος», ομολογώ ότι όχι μόνον έλαμψε το δωμάτιο άλλα και μια ωραιότατη μυρωδιά απλώθηκε σ’αύτό, ακόμη και σε ολόκληρο τον διάδρομο, και μάλιστα όσοι ήσαν ξυπνητοί και μπορούσαν, έτρεχαν εδώ κι εκεί, για να διαπιστώσουν άπό που ήρχετο η παράξενη αυτή μυρωδιά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Ετσι, πάτερ μου, πίστεψα, γι’ αυτό και φώναξα για Εξομολόγο ύστερα άπό τρεις ημέρες. Την άλλη μέρα όμως, τα βαλα με τους δικούς μου, την μάνα μου και τον πατέρα μου, ύστερα με τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια μου, με τη γυναίκα μου, με τους συγγενείς και τους φίλους, και τους φώναζα και τους έλεγα:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Γιατί δεν μου μιλήσατε ποτέ για τον Θεό, την Παναγία και τους Αγίους; Γιατί δεν με οδηγήσατε ποτέ στην ‘Εκκλησία; Γιατί δεν μου είπατε ότι υπάρχει Θεός και υπάρχει και θάνατος και κάποτε αυτη η ψυχή θα χωρισθή από το σώμα για να δώση τον λόγο της; Γιατί με σπρώξατε με την συμπεριφορά σας στην αθεΐα και στον μαρξισμό; ‘ Εσείς με μάθατε να βλαστημώ, να κλέβω, να απατώ, να θυμώνω, να πεισμώνω, να λέω χιλιάδες ψέματα, να αδικώ, να πορνεύω…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εσείς με μάθατε να είμαι πονηρός, καχύποπτος, ζηλιάρης, λαίμαργος, φιλάργυρος και κακός.</strong> Γιατί δεν μου διδάξατε την αρετή; Γιατί δεν μου διδάξατε την αγάπη; Γιατί δεν μου μιλήσατε ποτέ για τον Χριστό; Γιατί;… Άπό αυτή τη στιγμή μέχρι που να πεθάνω, θα μου μιλάτε μόνο για τον Θεό, τον Χριστό, την Παναγία, τους Αγγέλους, τους Αγίους. Για τίποτε άλλο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ηρχοντο οι δικοί μου, οι συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, και τους ρωτούσα τον καθένα χωριστά η όλους μαζί:</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Εχετε να μου πείτε κάτι σημαντικό για τον Θεό; διότι Αυτόν θα συναντήσω! Λέγετε…..’Εαν δεν ξέρετε, να μάθετε. Οι μέρες περνάνε κι εγώ θα φύγω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και σ’ ένα – δυό επισκέπτες:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Αν δεν ξέρης η αν δεν πιστεύης, να φύγης!…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τώρα πιστεύω με όλη μου την καρδιά, και θέλω να εξομολογηθώ όλες τις αμαρτίες μου από μικρό παιδί…»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ήτο σταθερός και αμείλικτος με το παλαιό εαυτό του ο Ξενοφών. Και το έλεος του Θεού ήταν μεγάλο, πολύ μεγάλο!’ Εξομολογήθηκε με ειλικρίνεια, κοινώνησε δυό-τρεις φορές και υστέρα από πάλη μερικών ημερών με τον καρκίνο, έφυγε εν πλήρη μετάνοια, με ζέουσα την πίστι, ειρηνικά, οσιακά, δοξολογώντας κι’ αυτός τον Θεό</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>ΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ του ΠΡ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/l" target="_blank">Ο ηθικός νόμος είναι ο μόνος αληθινός νόμος του Θεού</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/stirikse-me-kyrie" target="_blank">Στήριξέ με, Κύριε....</a></strong></span></p></div>Πως ο Θεός επιτρέπει να βασανίζεται ένας άνθρωπος;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/anthropos2023-02-13T12:30:00.000Z2023-02-13T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7934001458?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πως ο Θεός επιτρέπει να βασανίζεται ένας άνθρωπος; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αν εμένα δίωξαν, θα διώξουν και σας· αν φύλαξαν τον λόγο μου, θα φυλάξουν και τον δικό σας...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Μ</span>α πως είναι δυνατόν ο Θεός να επιτρέπει να βασανίζεται τόσο ένας δικός Του άνθρωπος; Να μην έχει δουλειά, να τον κοροϊδεύουν οι εργοδότες, να αρρωσταίνει, να γκρεμίζεται το σπίτι του, να θλίβεται τόσο πολύ!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«<strong>Όλοι όσοι θέλουν να ζουν ευσεβώς, θα διωχθούν</strong>» (Β΄ Τιμ. 3/γ: 12) είπε ο απόστολος Παύλος. Αυτό το «όλοι», δεν είναι τυχαίο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ακόμα και ο Ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, διώχθηκε: «Καταφρονημένος και απορριμμένος από τους ανθρώπους· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθένειας· και σαν άνθρωπος από τον οποίο κάποιος αποστρέφει το πρόσωπο, καταφρονήθηκε, και τον θεωρήσαμε σαν ένα τίποτα» (Ησαίας 53/νγ: 3).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και το ίδιο είπε ότι θα συνέβαινε στους ακολούθους Του: «<strong>Να θυμάστε τον λόγο, που εγώ σας είπα</strong>: <strong><em>Δεν υπάρχει δούλος μεγαλύτερος από τον κύριό του. Αν εμένα δίωξαν, θα διώξουν και σας· αν φύλαξαν τον λόγο μου, θα φυλάξουν και τον δικό σας</em></strong>» (Ιωάννης 15/ιε: 20).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και όχι μόνο από διωγμούς θα έπασχαν οι πιστοί, αλλά από κάθε είδους θλίψη: «<strong>Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά, να έχετε θάρρος· εγώ νίκησα τον κόσμο</strong>» (Ιωάννης 16/ις: 33).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και δήλωσε: «<strong>Αν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, κι ας σηκώσει τον σταυρό του, κι ας με ακολουθεί. Επειδή, όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του, θα τη χάσει· και όποιος χάσει τη ζωή του, εξαιτίας μου, θα τη βρει</strong>» (Ματθαίος 16/ις: 23,24).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έχοντας υπ’ όψιν αυτά τα λόγια, που πολλοί από εμάς τα έχουμε βιώσει «στο πετσί μας», παίρνουμε θάρρος μέσα από τις θλίψεις, καθώς βιώνουμε καθημερινά τα λόγια του αποστόλου Παύλου:<strong> «σε κάθε τι συνιστώντας τον εαυτό μας ως υπηρέτες τού Θεού,</strong> με πολλή υπομονή, με θλίψεις, με ανάγκες, με στενοχώριες, με ραβδισμούς, με φυλακές, με ακαταστασίες, με κόπους, με αγρυπνίες, με νηστείες· με καθαρότητα, με γνώση, με μακροθυμία, με αγαθότητα, με Πνεύμα Άγιο, με αγάπη ανυπόκριτη· με λόγο αλήθειας, με δύναμη Θεού· με τα όπλα τής δικαιοσύνης, τα δεξιά και τα αριστερά· με δόξα και ατιμία, με συκοφαντία και με εγκωμιασμό· σαν πλάνοι, όμως κάτοχοι της αλήθειας· σαν αγνοούμενοι, αλλά είμαστε καλά γνωστοί· σαν να φτάνουμε στον θάνατο, αλλά, δέστε, ζούμε· σαν να περνάμε από παιδεία, αλλά δεν θανατωνόμαστε· σαν λυπούμενοι, αλλά πάντοτε έχουμε χαρά· σαν φτωχοί, όμως πλουτίζουμε πολλούς· σαν να μη έχουμε τίποτε, όμως τα πάντα κατέχουμε» (Β΄ Κορ. 6/ς: 4-10).</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></h2>
<h2><span style="font-size:12pt;">Πως ο Θεός επιτρέπει να βασανίζεται ένας άνθρωπος;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Θυμάμαι σαν σήμερα, τα λόγια ενός φίλου απίστου, για τη ζωή του νονού μου, τον οποίο ο Θεός ευλόγησε με χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, αλλά κατά κόσμον θλιβόταν υπερβολικά ως τον θάνατό του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μου είπε ο άπιστος εκείνος: «Μα πως είναι δυνατόν ο Θεός να επιτρέπει να βασανίζεται τόσο ένας δικός Του άνθρωπος; Αν είχατε την αληθινή πίστη, δεν θα ήταν η ζωή του ένα βασανιστήριο. <strong>Να μην έχει δουλειά, να τον κοροϊδεύουν οι εργοδότες,</strong> να αρρωσταίνει, να γκρεμίζεται το σπίτι του, να θλίβεται τόσο πολύ! Αυτό δεν είναι πίστη, είναι πλάνη!» Και πράγματι, είχα δει κι εγώ αυτόν τον ευλογημένο άνθρωπο, να προσεύχεται με δάκρυα, να ζητάει από τον Θεό να τον πάρει «ΤΩΡΑ!». (Και πράγματι, έφυγε νέος, όταν ο αγώνας του έφθασε στην τελείωση). Απάντησα στον άπιστο φίλο μου, ότι αυτή είναι η εν Χριστώ ζωή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όχι χαρά και διασκέδαση, αλλά θλίψη και πόνος, και δοκιμασία. Αλλά δεν μπορούν αυτό να το δεχθούν όλοι. Μάλιστα θα έλεγα, ότι αν κάποιος δεν βιώνει αυτή τη θλίψη στη Χριστιανική του ζωή, κάτι δεν πάει καλά με αυτόν. Θα πρέπει να ανησυχεί!</strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Γιατί δεν γνωρίζω ΚΑΝΕΝΑΝ που να προοδεύει στην εν Χριστώ ζωή, χωρίς να υφίσταται δοκιμασίες και θλίψεις.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης!</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos" target="_blank">Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας…</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em><a href="https://www.face-new237.com">https://www.face-new237.com</a></em></strong></span></p></div>Η αγάπη του Θεού κι η ελευθερία του ανθρώπου...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/agapi2023-02-12T20:30:00.000Z2023-02-12T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7206314675?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Η αγάπη του Θεού κι η ελευθερία του ανθρώπου...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αγάπη: Ο Θεός αγάπη εστί μας λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης και όντως αυτός είναι ο καλύτερος χαρακτηρισμός του Θεού...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Για να καταλάβουμε εμείς οι άνθρωποι, τι είναι ο Θεός.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κατά τον Ιερό Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη βέβαια, και σύμφωνα με την αποφατική θεολογία της Εκκλησίας, ο Θεός υπερβαίνει κάθε έννοια ανθρώπινη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν είναι ούτε ψυχή, ούτε λόγος, ούτε δύναμη, ούτε φως, ούτε ζωή, ούτε ουσία, ούτε χρόνος, ούτε επιστήμη, ούτε αλήθεια, ούτε βασιλεία, ούτε σοφία, ούτε αγαθότης…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ωστόσο, ας μου επιτραπεί να πω, θα μπορούσε να γίνει κάποια εξαίρεση για το όνομα “αγάπη”. Ο Θεός δεν είναι τίποτε άλλο παρά Αγάπη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και πράγματι ο Θεός, ο Θεός των Πατέρων μας, ο μόνος αληθινός Θεός, δεν είναι ένας τιμωρός Θεός,</strong> ή έστω ένας “δίκαιος”, κατά τα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά. Όχι, ένας δίκαιος αστυνόμος που οφείλει να επιβάλλει την τάξη καταγράφοντας με λεπτομέρεια τις παραβάσεις μας. ΄Η όπως κάποιος δίκαιος δικαστής που έργο του είναι να κρίνει αμερόληπτα, για να φανερώσει και τιμωρήσει τον ένοχο και παραδειγματίζοντας τον να επιφέρει δικαιοσύνη και ικανοποίηση στην έννομο τάξη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά ο Θεός μας δεν είναι έτσι “δίκαιος”. Αλλοίμονο μας αν ήταν! Ο Θεός μας είναι ο Πατέρας μας. Ο Θεός μας “αγάπη εστί”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υποβάλλεται όμως από πολλούς η ερώτηση – απορία της ανθρώπινης αδυναμίας:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γιατί τότε να υπάρχουν τόσες θλίψεις, τόσες αδικίες και δυστυχίες στον κόσμο, αφού ο Θεός είναι αγάπη;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε απάντηση θα μπορούσαμε να παραθέσουμε τα λόγια του μακαριστού π.Επιφανείου Θεοδωροπούλου:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">“… Χωρίς Χριστό ο κόσμος είναι θέατρο του παραλόγου. Χωρίς Χριστό δεν μπορείς να εξηγήσεις τίποτε. Γιατί οι θλίψεις, γιατί οι αδικίες, γιατί οι αποτυχίες, γιατί οι ασθένειες, γιατί; γιατί; γιατί; Χιλιάδες πελώρια “γιατί”. κατάλαβε το. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να προσεγγίσει, με την πεπερασμένη λογική του, την απάντηση όλων αυτών των “γιατί”.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/-anthropos" target="_blank">Τι μπορεί να καταφέρει ο άνθρωπος του Θεού;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μόνο με τον Χριστό όλα εξηγούνται.</strong> Μας προετοιμάζουν για την αιωνιότητα. Ίσως εκεί μας αξιώσει να πάρουμε απάντηση σε μερικά “γιατί”…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αγάπη λοιπόν ο Θεός και αγαπά τον άνθρωπο, το δημιούργημα Του. Έτσι επιθυμεί και την κοινωνία μαζί Του: Κοινωνία αγαπητική αγαπωμένων προσώπων. Και ο άνθρωπος, μπορεί να αγαπήσει τον Προσωπικό Θεό, εφ’ όσον αληθινή αγάπη μόνο σε πρόσωπα μπορεί να κατευθυνθεί και να υπάρξει. Ζώα, αντικείμενα, ιδέες ή φιλοσοφίες, το μερικό ενδιαφέρον του ανθρώπου μπορούν και πρέπει να ελκύουν κι όχι τον όλο άνθρωπο. Γι’ αυτό και κάθε περίπτωση που υπερβαίνει το μέτρο αυτής της απλής συμπάθειας και ενδιαφέροντος προς αυτά, εκφυλίζεται και καταλήγει σε πάθος, αδυναμία ψυχής, αλλά ποτέ δεν είναι αγάπη αληθινή. Αγάπη αληθινή, προσωπική, δονεί τον όλο άνθρωπο ως τα βαθύτατα του είναι του, και τον ελκύει προς το αγαπημένο πρόσωπο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και ο προσωπικός Θεός μας, δεν είναι ο θεός των φιλοσόφων, των σκεπτικιστών,</strong> αλλά ο Θεός των Πατέρων μας, που είναι Πρόσωπο και όχι ιδέα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτός ο Θεός από την εκστατική Του αγάπη προς το προσωπικό Του δημιούργημα, τον άνθρωπο, εξέρχεται με τις άκτιστες ενέργειες Του και κοινωνεί μαζί του σε μια κοινωνία αγάπης, <strong>εν Χριστώ, στην Εκκλησία Του.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Προϋπόθεση αληθινής και βαθιάς αγάπης είναι η ελευθέρα προαίρεσης. Δεν είναι δυνατόν να αγαπήσει κανείς κάποιο άλλο πρόσωπο, πιεζόμενος να το κάνει αυτό, από κάποια ανάγκη η βία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο άγιος Θεός, από σεβασμό και πατρική εκτίμηση και αγαπητική διάθεση προς τον άνθρωπο,</strong> τον θέλει ελεύθερο, δεν του επιβάλλεται, αλλά περιμένει την ελεύθερα προσωπική του εκλογή. Το να αποδεχθεί δηλ. το Θεό στην ζωή του ή να Τον απορρίψει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός λοιπόν, έρχεται προς ημάς και αποκαλύπτει τον Εαυτό Του, αφού με ελευθερία αγάπης Τον δεχθούμε στην ζωή μας. Και μας φανερώνεται η δόξα και η Χάρις Του και εμείς απολαμβάνουμε την ευλογημένη παρουσία Του. Και εκ πείρας μαθαίνουμε τι σημαίνει ζωή με το Θεό, και πως είναι η κοινωνία με το Θεό. Εφ’ όσον, αν δεν μας αποκαλυφθεί από Εκείνον, δεν μπορούμε μόνοι μας να Τον εύρουμε, να Τον γνωρίσουμε, τον Δημιουργό και Κτίστη μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αντιθέτως τον απορρίπτουμε από την ζωή μας και δεν Τον αγαπούμε, όταν αδιαφορούμε για τις εντολές Του, σύμφωνα και με τον λόγο Του: “Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνος έστιν ο αγαπών με” (Ιωάν. δ’, 21). Κλείνουμε έτσι τα αυτιά μας στην πρόσκληση Του και μένουμε μόνοι μας χωρίς Θεό, ανίκανοι να αγαπήσουμε, γευόμενοι την απελπιστικά πικρή οδύνη της φιλαυτίας μας.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/agapi" target="_blank">Η αγάπη του Θεού προς όλους τους ανθρώπους</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μας αφήνει ο Θεός να διαλέξουμε μόνοι μας και δεν μας επιβάλλει την παρουσία Του. Όμως διακριτικά μας βοηθεί να ξεπεράσουμε την ανθρώπινη αδυναμία μας και να εκλέξουμε το συμφέρον σε μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και το συμφέρον μας, άσχετα αν το καταλαβαίνουμε ή όχι,</strong> είναι να Τον εύρουμε, να Τον γνωρίσουμε, να ενωθούμε και να μείνουμε μαζί Του. Αυτός είναι κι ο σκοπός της ζωής μας, γι’ αυτό πλασθήκαμε απ’ Αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">“Αυτή δε έστιν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσι σε, τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν” (Ιωάν. ιζ’, 3)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έχει τους τρόπους Του να πλησιάζει ο Θεός την κάθε ψυχή, να την ελκύει προς τον Εαυτό Του. Να την πληροφορεί για την παρουσία Του, να της ομιλεί, να της δίδει ευκαιρίες, αφορμές και δυνατότητες για να Τον πλησιάσει κι αυτή και να Τον γνωρίσει, για να χαρεί και να ζητήσει ο άνθρωπος να μείνει ο Θεός μαζί του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν η ψυχή, δεκτική στην Χάρη του Θεού, Τον πλησιάζει και ποθήσει την κοινωνία Του, τότε ο Θεός αρχίζει ένα άγιο “παιχνίδι” μαζί της.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πότε της ομιλεί με γλυκύτητα και τρυφερότητα, και τότε η ψυχή φτερουγίζει στα ουράνια από ένα ιερό, θείο έρωτα, λησμονώντας όλα τα επίγεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πότε της κρύβεται και εκείνη τρομαγμένη από την φαινομενική μοναξιά της Τον ψάχνει λυπητερά και υπομένει ένα άγιο μαρτύριο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ώσπου και πάλι της φανερώνεται, αυξάνοντας έτσι τον εράσμο γι’ Αυτόν πόθο της και καθαίροντας την καλύτερα.</strong> Για να μεγαλώσει την ένωση και κοινωνία μαζί της και να την οδηγήσει σε μεγαλύτερες χαρές και ευλογίες από δόξα σε δόξα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και τούτο συνεχίζεται μέχρι το τέλος της ζωής του ανθρώπου, και αναλόγως της δεκτικότητας της κάθε ψυχής μετέχει στην χαρά της αγαπητικής αυτής κοινωνίας με τον Κύριο της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ιερομόναχος Φιλόθεος Γρηγοριάτης</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p></div>Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/en-xristo-agapi2023-02-12T17:30:00.000Z2023-02-12T17:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7837511665?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη; ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Με την θερμότητα της αγάπης του Θεού η ψυχή ξαναθερμαίνει τον εαυτό της στο καλό...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Π</span>οια είναι η εν Χριστώ αγάπη; Ο βυθός της πίστεως,</strong> όταν τον ερευνά κανείς με περιέργεια, αναταράζεται, ενώ όταν τον παρατηρεί κανείς με απλή και απονήρευτη διάθεση, μένει γαλήνιος…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν αρχίσει κανείς να αισθάνεται πλουσιοπάροχα την αγάπη του Θεού, τότε αρχίζει να αγαπά με πνευματική αίσθηση και τον πλησίον. <strong>Αυτή είναι η αγάπη για την οποία μιλούν όλες οι Γραφές.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/anthropos" target="_blank">Πως ο Θεός επιτρέπει να βασανίζεται ένας άνθρωπος;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η κατά σάρκα φιλία πολύ εύκολα διαλύεται, όταν βρεθεί κάποια ασήμαντη αιτία, γιατί δεν είναι δεμένη με την πνευματική αίσθηση. Στον άνθρωπο όμως που στην ψυχή του ενεργεί ο Θεός, και αν συμβεί κάποιος ερεθισμός, δεν λύνεται ο δεσμός της αγάπης.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί με την θερμότητα της αγάπης του Θεού η ψυχή ξαναθερμαίνει τον εαυτό της στο καλό και γρήγορα ξαναφέρνει μέσα της την αγάπη του πλησίον με πολλή χαρά, ακόμη και αν έχει υβρισθεί ή ζημιωθεί υπερβολικά από αυτόν· και με τη γλυκύτητα του Θεού εξουδετερώνει την πικρία της φιλονικίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εκείνος που αγαπά το Θεό, πιστεύει ειλικρινά και εκτελεί τα έργα της πίστεως μ’ ευσέβεια. Εκείνος όμως που πιστεύει μόνο, χωρίς να έχει αγάπη, και αυτή την πίστη που νομίζει ότι έχει, δεν την έχει.</strong> Η πίστη του είναι ελαφρύ, γιατί δεν έχει το βάρος και τη δόξα της αγάπης. Άρα η συγκεφαλαίωση όλων των αρετών είναι η πίστη που γίνεται πράξη με την αγάπη (Γαλ. 5, 6).</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο βυθός της πίστεως, όταν τον ερευνά κανείς με περιέργεια, αναταράζεται,</strong> ενώ όταν τον παρατηρεί κανείς με απλή και απονήρευτη διάθεση, μένει γαλήνιος. Και τούτο γιατί το βάθος της πίστεως μοιάζει με το νερό της λήθης, όπου λησμονούνται όλα τα κακά, και δεν επιτρέπει να το εξετάζει κανείς με περιέργεια.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ας πλέομε λοιπόν στο πέλαγος της πίστεως με απλότητα στη διάνοιά μας, για να μπορέσομε έτσι να φτάσομε στο λιμάνι του θελήματος του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/glossofagia?edited=1" target="_blank">Αυτή Είναι Η Δυνατή Προσευχή Για Προστασία Από Τον Φθόνο Και Την Γλωσσοφαγιά</a></strong></span></p></div>Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima2023-02-12T15:30:00.000Z2023-02-12T15:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8020755884?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού; ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Όμως κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει την πρόνοια του Θεού. Υπάρχει το κατ’ ευδοκία θέλημα του Θεού και το κατά συγκατάβαση...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Η</span> Θεία πρόνοια – Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού; Όταν γίνεται κάτι, μερικοί λένε: «Ήταν θέλημα Θεού!».</strong> Πού το ξέρουν; Άγιοι είναι;</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ρώτησα κάποια φορά τον π. Γαβριήλ: «<strong>Γιατί ψάχνεις το θέλημα του Θεού;</strong> Από σένα το μόνο που ζητείται είναι να τηρείς τις δέκα εντολές, να νηστεύεις, να εξομολογείσαι και να κοινωνάς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά στους μοναχούς και τους ιερείς όλα χρειάζονται.</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να ρωτάς την καρδιά σου. Κι όταν η καρδιά σου σε πείθει, αυτό είναι το θέλημα του Θεού. <strong>Όταν οι άγιοι παρακαλούσαν τον Κύριο, ο Κύριος τούς έδειχνε το θέλημά Του.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όμως κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει την πρόνοια του Θεού. Υπάρχει το κατ’ ευδοκία θέλημα του Θεού και το κατά συγκατάβαση.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/diavolou" target="_blank">Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )</a></strong></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Στη δεύτερη περίπτωση, επειδή ο Θεός μάς έχει δώσει απόλυτη ελευθερία, όλοι, και οι δαίμονες και οι άνθρωποι, κάνουμε ό,τι θέλουμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν όμως ο Θεός αποφασίζει να παρέμβει, ούτε τα πονηρά πνεύματα, ούτε οι άνθρωποι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Για παράδειγμα, ήταν θέλημα του Θεού να καούν τα Σόδομα και τα Γόμορρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν μπορούσε να γίνει τίποτα άλλο. Ο Κύριος ήθελε να δώσει τέλος στο παγιωμένο εκείνο κακό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν γίνεται κάτι, μερικοί λένε: «Ήταν θέλημα Θεού!». Πού το ξέρουν; Άγιοι είναι;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μπορεί ο άνθρωπος να επαναφέρει στην ορθόδοξη πίστη είκοσι ανθρώπους. Όμως ούτε τότε πρέπει να πει ότι ήταν θέλημα του Θεού, γιατί ο Θεός μπορεί να σου είχε δώσει τέτοια δύναμη και χάρη, που έπρεπε να επαναφέρεις όχι είκοσι, αλλά σαράντα ανθρώπους στην πίστη.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν ετοιμάζεσαι να κάνεις κάτι, πρέπει να λες: «<strong>Γενηθήτω το θέλημα Σου</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η θεία πρόνοια κυβερνά τα πάντα.</strong> Άλλοτε επιτρέπει κι άλλοτε ευλογεί σύμφωνα με το θέλημά Του ο Θεός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν για κάποιο ζήτημα δεν ξέρεις τι να κάνεις, τι να αποφασίσεις, τότε πρέπει να ανοιχτείς στη θεία πρόνοια και να πάψει αυτό να σε απασχολεί. «<strong>Ας γίνει το θέλημα Σου, Κύριε!</strong>». Τα παλαιά χρόνια, όταν δεν μπορούσαν να αποφασίσουν, έτσι έκαναν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και Ομολογητής</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/-agioi" target="_blank">Άγιος Παΐσιος: Ξέρεις πόσοι Άγιοι είναι γύρω μας και δεν τους ξέρουμε...</a></strong></span></p></div>Ας μη στεναχωριόμαστε όταν ο Θεός αργεί να εισακούσει την προσευχή μας...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/eisakousei2023-02-12T12:40:00.000Z2023-02-12T12:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7916498081?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ας μη στεναχωριόμαστε όταν ο Θεός αργεί να εισακούσει την προσευχή μας...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η προσευχή είναι μεγάλο αγαθό, αν γίνεται και με λογισμό αγαθό· αν ευχαριστούμε το Θεό όχι μόνο όταν μας δίνει, αλλά και όταν δεν μας δίνει ό,τι Του ζητάμε, αφού και τα δύο τα κάνει για την ωφέλειά μας...</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι, και όταν δεν παίρνουμε, ουσιαστικά παίρνουμε με το να μην πάρουμε ό,τι δεν μας συμφέρει. Υπάρχουν, βλέπετε, περιπτώσεις που η μη ικανοποίηση του αιτήματός μας είναι πιο ωφέλιμη. Και τότε ό,τι θεωρούμε σαν αποτυχία είναι επιτυχία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ας μη στεναχωριόμαστε, λοιπόν, όταν ο Θεός αργεί να εισακούσει την προσευχη μας.</strong> Ας μη χάνουμε την υπομονή μας. Μήπως και πριν ζητήσουμε κάτι, δεν μπορεί να μας το δώσει ο Πανάγαθος; Μπορεί, φυσικά, αλλά περιμένει από μας κάποιαν αφορμή, ώστε να μας βοηθήσει δίκαια.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό ας Του δίνουμε την αφορμή με την προσευχή και ας περιμένουμε με πίστη, με ελπίδα, με εμπιστοσύνη στην πανσοφία και στη φιλανθρωπία Του. Μας έδωσε ό,τι ζητήσαμε; Ας Τον ευχαριστούμε. <strong>Δεν μας έδωσε; Και πάλι ας Τον ευχαριστούμε,</strong> γιατί δεν γνωρίζουμε, όπως γνωρίζει Εκείνος, τι είναι καλό για μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ας έχουμε ακόμα υπόψη μας, πως ο Θεός συχνά δεν αρνείται, αλλά μόνο αναβάλλει την ικανοποίηση κάποιου αιτήματός μας. Και γιατί αναβάλλει; Επειδή, χρησιμοποιώντας ως μέσο τη δική μας επιμονή στο αίτημα, θέλει να μας ελκύσει και να μας κρατήσει κοντά Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κι ένας φιλόστοργος πατέρας, άλλωστε, όταν του ζητάει κάτι το παιδί του, πολλές φορές αρνείται να του το δώσει,</strong> όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο το παιδί μένει κοντά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος!</em></span></p>
<p><span style="font-size:10pt;"><strong><em> Πήγη: <a href="https://www.face-new237.com">https://www.face-new237.com</a></em></strong></span></p></div>Μετανοείτε, διότι επλησίασε η Βασιλεία των Ουρανών...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/metanoeite2023-02-12T11:40:00.000Z2023-02-12T11:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7900062493?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Μετανοείτε, διότι επλησίασε η Βασιλεία των Ουρανών...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μετά τη νίκη που κατήγαγε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, στη μάχη που έδωσε με τον διάβολο στην έρημο, σαν δεύτερος Αδάμ, άρχισε να κηρύττει το πρώτο κήρυγμα, που ήταν: <strong>«Μετανοείτε, διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών»</strong>. Ματθαίος δ:17...</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ήταν το πιο χαρούμενο άγγελμα για κάθε άνθρωπο που ταλαιπωρείται σ’ αυτό τον κόσμο και ιδιαιτέρως για τους πτωχούς ανθρώπους, που αγωνιούν πώς θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν τον <em>«άρτον τον επιούσιον»</em>. Γι αυτό ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός το πρώτο ανάγνωσμα που έκανε στη συναγωγή των Ιουδαίων, ήταν μια εξήγηση της αποστολής Του, όπως την προφήτεψε ο προφήτης Ησαΐας: <strong><em>«Πνεύμα Κυρίου είναι επ’ εμέ, διά τούτο με έχρισε, με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, δια να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν»</em></strong>. Ησαΐας ξα:1, Λουκάς δ:18,19</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η προφητεία αυτή του Ησαΐα ήταν αποκλειστικά για τον Ιησού Χριστό, ο οποίος ήλθε στη γη και αγκάλιασε όλους τους πτωχούς και ταλαιπωρημένους ανθρώπους, τους πάσχοντες από «διαφόρων βασάνων», τους αρρώστους, τους παραλυτικούς, τυφλούς και θλιμμένους.</em> </strong>Τους δίδαξε, τους οδήγησε, τους θεράπευσε, τους υπηρέτησε και τελικά τους το δήλωσε, ότι πρέπει να πεθάνει επάνω στο σταυρό του Γολγοθά, όπως το προφήτεψαν οι προφήτες και την τρίτη ημέρα να αναστηθεί και να ετοιμάσει την αιώνια βασιλεία Του, για να την κληρονομήσουν όλοι οι άνθρωποι που θέλουν να λάβουν μέρος σ’ αυτήν. <em><strong>Το κήρυγμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,</strong> </em>δεν ήταν μια απειλή, όπως την εννοούν μερικοί άνθρωποι, αλλά ήταν μια πρόσκληση. Η βασιλεία των ουρανών πλησιάζει. Όποιος θέλει να λάβει μέρος σ’ αυτήν, ας μετανοήσει και ας ετοιμαστεί για να μπορέσει να ζήσει σε μια τέτοια βασιλεία, που οι άνθρωποι θα ζουν αιώνια, θα είναι ευτυχισμένοι και τίμιοι στις σχέσεις τους και την συμπεριφορά τους.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/thaymata" target="_blank">Γιατί o Χριστός έκανε θαύματα;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι αυτό προειδοποιεί: <strong><em>«Μετανοείτε»</em></strong>. Μετανοείτε για τις αμαρτίες και τις αδικίες που κάνετε σε βάρος των άλλων ανθρώπων. Μετανοείτε, για τις ψεύτικες θεωρίες σας με τις οποίες προσπαθείτε να βγάλετε το Θεό ένοχο και το Σατανά αθώο. Μετανοείτε, για τις πλάνες που ενσυνείδητα σκορπάτε και κάνετε τους ανθρώπους να ταλαιπωρούνται. Μετανοείτε για τις απάτες και τις αδικίες που κάνετε σε βάρος ανθρώπων, που δεν μπορούν να σας αντισταθούν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν ο άνθρωπος μετανοήσει για όλες του τις πράξεις, που κυριαρχούν στη ζωή του και τον κάνουν έναν αμαρτωλό, τότε θα αναζητήσει την αλήθεια και μόνος του θα φωνάξει στον Ιησού Χριστό: <strong><em>«Κύριε, τί θέλεις να κάμω;»</em></strong> Έτσι είπε ο διώκτης Σαούλ, όταν συνάντησε τον ζωντανό Ιησού Χριστό, στο δρόμο προς τη Δαμασκό. Ο Κύριος του έστειλε άνθρωπο σοφό και πιστό, τον Ανανία που τον οδήγησε και τον βάπτισε στο νερό και προσευχήθηκε για να λάβει Πνεύμα Άγιο. Ο διώκτης Σαούλ μετανόησε και έγινε ένας απόστολος της αλήθειας, ο απόστολος Παύλος. Ο μεγάλος απόστολος των εθνών. Έπαψε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της θρησκείας του, του Ιουδαϊσμού και τάχθηκε στη διάθεση του Ιησού Χριστού, για να υπηρετήσει την αλήθεια. βλ. Πράξεις θ:3-22</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν ο Κύριος κηρύττει: <strong><em>«Μετανοείτε διότι επλησίασε η βασιλεία των ουρανών»</em></strong>, δεν απειλεί κανένα, αλλά προσκαλεί να ετοιμαστούμε για να λάβουμε κι εμείς μέρος στη βασιλεία Του. Θα είναι μεγάλη πλάνη να έλθει ο Ιησούς Χριστός να κάνει την αιώνια βασιλεία Του και συ να σχεδιάζεις πώς θα ζήσεις ωραία επάνω σ’ αυτή τη γη.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p></div>Αληθινή Ιστορία: Μόνο ο Θεός είναι ο γιατρός της ψυχήςhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/alithini-istoria2023-02-12T09:30:00.000Z2023-02-12T09:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7503346068?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αληθινή Ιστορία: Μόνο ο Θεός είναι ο γιατρός της ψυχής...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Κάποτε, όσοι σπούδαζαν ψυχολόγοι, μαστίζονταν από ανεργία. Σήμερα είναι όλοι πλούσιοι. Οι δουλειές πηγαίνουν απ’ το καλό στο καλύτερο. Δεν προλαβαίνουν ούτε για φαγητό να πάνε! Τόσο πολλή δουλειά έχουν...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όχι μόνο στην Αθήνα, μα και στην επαρχία. Ψυχολόγοι και ψυχίατροι στο φουλ από δουλειά.</strong> Έτσι μου ομολογούν οι ίδιοι μέσα στο ταξί. Ο κόσμος, μου λένε, έχει πολλά προβλήματα, πολύ άγχος και πολλή ανασφάλεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Και σαν σωτήρες που είστε εσείς, λέω κι εγώ με τη σειρά μου, τους λύνεται τα προβλήματα. Έτσι δεν είναι;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ένα πρωινό, από το λιμάνι του Πειραιά επιβιβάζω μια ψυχολόγο. Η ψυχολόγος αυτή εργάζεται στην επαρχία. Διάλογος με την ψυχολόγο:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Εκεί που είστε, δεν θα έχετε πολλή δουλειά, ε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Αν έχω; Δεν προλαβαίνω να πάρω ανάσα!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>-Δεν είναι δυνατόν! Αν στην επαρχία δεν προλαβαίνετε να πάρετε ανάσα, τότε εδώ στην Αθήνα οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι δεν θα έχουν χρόνο ούτε να κοιμηθούν. Γελάει.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Ε, ναι! Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Δηλαδή, όλοι οι Έλληνες έχουμε ψυχολογικά προβλήματα;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Ναι, οι περισσότεροι έχουμε πολλά προβλήματα. Με αποτέλεσμα να παρουσιάζουμε άγχος, νεύρα, μελαγχολίες, ανασφάλεια για το αύριο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Και εσείς σαν παντογνώστες τους τα λύνετε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Πιστεύω πως ναι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>-Α, μάλιστα! Είπα κι εγώ τι έγινε κι ο κόσμος λογικεύτηκε και ηρέμησε! Να η εξήγηση. Τους κάνατε όλους καλά! Συγχαρητήρια, είστε όλοι οι ψυχολόγοι αξιόλογοι, είστε όλοι άνθρωποι του Θεού!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Γιατί; Μόνο οι άνθρωποι του Θεού κάνουν θαύματα; Κι εμείς μπορούμε να κάνουμε! Δεν ξέρω αν η κυρία κατάλαβε την ειρωνεία μου. Εγώ συνεχίζω:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Γλυκιά μου, θαύματα εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε, θαύματα κάνουν οι άνθρωποι, που έχουν πιστέψει με όλη την καρδιά τους στον Θεό και έχουν αφεθεί σ’ Εκείνον, τον ένα και μοναδικό γιατρό της ψυχής και του σώματος. Τον Τριαδικό Θεό μας.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γιατί, καλή μου, μόνο ο Θεός μπορεί να μας βγάλει από το άγχος, από την ανασφάλεια του αύριο, από τη μοναξιά της ψυχής μας. Γιατί μόνο Εκείνος γνωρίζει την ψυχή μας, κανένας άλλος. Όσα βιβλία κι αν διαβάσετε, την ψυχή μας δεν μπορείτε να τη γνωρίσετε! Μόνο ο Θεός τη γνωρίζει, γι’ αυτό και μόνο εκείνος μπορεί να τη γιατρέψει.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Εγώ δεν πιστεύω στον Θεό. Εγώ πιστεύω στην επιστήμη!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτά τα λόγια τα είπε με τέτοιο τρόπο, σαν να μην δεχόταν αντίρρηση. Την κοίταξα από τον καθρέφτη. Τα μάτια της ήταν θλιμμένα. Κάποιο πρόβλημα φαινόταν πως τη βασάνιζε και πολύ μάλιστα. Για να είμαι ειλικρινής, τη λυπήθηκα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ήθελα πολύ να τη βοηθήσω, όμως μου έβγαλε πολύ εγωισμό και κακία μαζί, που με πάγωσε! Έβαλα μπρος το κομπιούτερ του μυαλού μου να σκεφθεί πώς θα μπορούσα να τη βοηθήσω και να της αποδείξω την ύπαρξη του Θεού, χωρίς όμως να την εκνευρίσω.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολύ δύσκολη περίπτωση! Εδώ ζήτησα τη βοήθεια του γλυκού μου Ιησού και του Γέροντα Πορφυρίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Να λοιπόν τι σοφίστηκα. Της είπα:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Γλυκιά μου, αν ερχόταν ένας άνθρωπος και σου έλεγε: Είμαι ετοιμοθάνατος και θέλω από εσένα μια χάρη, θα του την έκανες;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Θα του την έκανα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Σ’ ευχαριστώ πολύ, χαρά μου! Έχεις μεγάλη καρδιά!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ωστόσο έχουμε φτάσει έξω από μια Εκκλησία. Σταμάτησα δεξιά και γύρισα πίσω προς την κοπέλα. Της λέω με πολύ θλιμμένο ύφος:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Καλή μου, είμαι πολύ άρρωστη, αυτό είναι το τελευταίο μου καλοκαίρι. Θα σε παρακαλούσα πάρα πολύ να έκανες κάτι για μένα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Πέστε μου, τι θέλετε να κάνω και, αν μπορώ, θα το κάνω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Καρδούλα μου! Επειδή εγώ πιστεύω στον Θεό, θα ήθελα να μπούμε μέσα στην Εκκλησία και να παρακαλέσετε την Παναγία να με κάνει καλά. Σας παρακαλώ, μη μου το αρνηθείτε! Σας παρακαλώ!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Την κοιτούσα μεσ’ στα μάτια και ήμουν τόσο πειστική, που η κοπέλα λύγισε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Εντάξει! Πάμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη, που με τη βοήθεια του Θεού, την κατάφερα και μπήκαμε στην Εκκλησία. Η κοπέλα στάθηκε στην εικόνα της Παναγίας, μπροστά στο ιερό. Εγώ στάθηκα πιο μακριά. Ξαφνικά ακούω δυνατό το κλάμα της.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έκλαιγε και προσευχόταν επί δεκαπέντε λεπτά. Το κλάμα της μου σπάραξε την καρδιά και έκλαιγα κι εγώ μαζί της. Φαίνεται πως η Παναγία άκουσε την προσευχή της. Και γιατί το λέω αυτό; Όταν ήρθε κοντά μου, μου λέει με κατεβασμένο το κεφάλι:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>-Σας ευχαριστώ πολύ!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν μπήκαμε στο ταξί, μου είπε και κάτι άλλο:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>-Γιατί μου είπατε ότι είστε άρρωστη;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εδώ κατάπια τη γλώσσα μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>-Πώς καταλάβατε ότι δεν είμαι;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>-Το κατάλαβα, γιατί όση ώρα μιλούσα στην Παναγία, της έλεγα μόνο δικά μου προβλήματα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν μου βγήκε να πω τίποτε για σας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>-Συγχωρέστε με! Το έκανα για το καλό σας!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Σας συγχωρώ, γιατί όντως μου κάνατε καλό. Έχετε απόλυτο δίκιο! Μόνο ο Θεός είναι ο γιατρός της ψυχής. Τώρα το κατάλαβα!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Από το βιβλίο: «Ταξιδεύοντας στα τείχη της πόλης», της μοναχής Πορφυρίας.</strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/tamata" target="_blank">Τάματα: Δείξτε προσοχή..Δεν είναι ένα παζάρεμα με τον Θεό και τους Αγίους</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/epemvainei" target="_blank">Πότε επεμβαίνει ο Θεός;</a></strong></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> </em></span></p></div>Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχηζωήναιώνιον.» (κατά Ιωάννη 3:16)https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/igapisen-o-theos2023-02-12T08:30:00.000Z2023-02-12T08:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7199584253?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχηζωήναιώνιον.» (κατά Ιωάννη 3:16)...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<div class="itemIntroText">
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι το πιο χαρμόσυμο μήνυμα που θα μπορούσαμε να δεχθούμε σήμερα: Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο (δηλαδή τον κάθε άνθρωπο χωριστά) ώστε παρέδωσε στον θάνατο τον μονογενή του Υιό ώστε να μην χαθεί κάθε ένας που πιστεύει σε αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια.</span></p>
</div>
<div class="itemFullText">
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτή είναι μια απάντηση που έδωσε ο Ιησούς σε έναν από τους φαρισαίο, που λεγόταν Νικόδημος,</strong> άρχοντας των Ιουδαίων, όταν ήρθε στον Ιησού νύχτα (από τον φόβο ότι θα κακοχαρακτηρισθεί από τους συνομόθρησκούς του) και παραδέχθηκε με την απλή πίστη ότι είναι απεσταλμένος από τον Θεό γιατί αυτό αποδεικνύουν τα θαύματα τα οποία κάνει. </span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;">Και σήμερα δεν μπορούμε παρά να παραδεχθούμε ότι υπάρχει Θεός βλέποντας την φύση τους ουρανούς και τη γη αλλά και τον άνθρωπο και όλα τα όντα που έχει πλάσει ο Θεός πάνω στην γη. Όλα φανερώνουν τη δόξα του. Αστέρες και πλανήτες κινούνται με αρμονία στο σύμπαν σε αποστάσεις εκατομμυρίων έτη φωτός μακριά, ενώ ο μικρόκοσμος και ο ανθρώπινος αλλά και άλλοι οργανισμοί ακόμα εξερευνούνται από τον άνθρωπο με θαυμασμό για την τελειότητά τους.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/diavolou" target="_blank">Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στην συνάντηση αυτή ο Ιησούς διακρίνοντας την πίστη του Νικόδημου, του αποκάλυψε με θαυμαστό και καθαρό τρόπο την μεγάλη αγάπη του Θεού πατέρα για τον άνθρωπο.</strong> Τον αγάπησε τόσο πολύ ώστε έστειλε τον μονογενή Υιό του να ενσαρκωθεί να περάσει από την ανθρώπινη σάρκα και ζωή όχι για να καταδικάσει τον κόσμοαλλά για να σωθεί ο κόσμος δι αυτού. Όποιος πιστεύει σε αυτόν δεν έχει να φοβηθεί τη θεϊκή κρίση, αυτός όμως που δεν πιστεύει έχει κιόλας καταδικαστεί, όχι γιατί είναι αμαρτωλός, αλλα΄γιατί δεν πίστεψε στο μονογενή Υιο του Θεού.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«</em><em>Και αύτη είναι η κρίσις, ότι το φως ήλθεν εις τον κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φώς· διότι ήσαν πονηρά τα έργα αυτών.</em><em>» (κατά Ιωάννη 3:19)</em>Αυτή είναι η καταδίκη: ότι το φως ήρθε στον κόσμο αλλά οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως, γιατί οι πράξεις τους ήταν πονηρές. <strong>Δεν μας καταδικάζει ο Θεός γιατί είμαστε αμαρτωλοί και έχουμε το βάρος της αμαρτίας και του πάθους να κυριεύει την ζωή μας και ακόμα να πράττουμε πράγματα που δεν θέλουμε από την πίεση του πάθους μας,</strong> γιατί αναγνωρίζει την αδυναμία μας και την ανθρώπινη φύση μας. Γι αυτό η αγάπη του έστειλε τον Υιό του τον μονογενή να ζήσει ανάμεσά μας άγιος και αναμάρτητος και να σταυρωθεί πάνω στον σταυρό του Γολγοθά για τις αμαρτίες μας.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Έτσι τώρα αυτό που απομένει να κάνουμε είναι να πιστεύσουμε στον Ιησού που είναι το Φως του κόσμου,</strong> να τον αποδεχθούμε σαν προσωπικό μας σωτήρα και εκείνος θα πάρει τα βάρη μας, τις αμαρτίες μας και τα πάθη μας. Είναι σαν να είναι κάποιος άρρωστος και να του λένε υπάρχει το φάρμακο (και χωρίς χρήματα) και απλά πρέπει να το πάρεις… Ας μην γινόμαστε αρνητές αυτής της αγάπης γιατί κάποια μέρα θα είμαστε αναπολόγητοι όχι για τις αμαρτίες μας αλλά για το ότι υπάρχει το φως και δεν το αποδεχθήκαμε.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a><br /> </strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:</strong></span> <span style="font-size:12pt;"><a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></span></h3>
</div>
<p> </p></div>Τάματα: Δείξτε προσοχή..Δεν είναι ένα παζάρεμα με τον Θεό και τους Αγίους...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/tamata2023-02-11T22:30:00.000Z2023-02-11T22:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7597095273?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τάματα: Δείξτε προσοχή..Δεν είναι ένα παζάρεμα με τον Θεό και τους Αγίους...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τάματα: Πολύ συνηθισμένο στη ζωή των Χριστιανών είναι το τάξιμο, δηλαδή η υπόσχεση μιας προσφοράς στο Θεό ή στη Θεοτόκο ή σε κάποιον Άγιο, ως έκφραση ευλάβειας και ευχαριστιών. Τα τάματα, όμως, δεν είναι παζάρεμα με τον Θεό...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τα τάματα, το τάξιμο είναι ευλαβής καί ωφέλιμη θρησκευτική εκδήλωση, πού τη συναντάμε καί στους αρχαίους Έλληνες καί Εβραίους</strong>. Στην Αγ. Γραφή αναφέρονται διάφορα τάματα (Γένεσις κη’ 20-22, Δευτερονόμιον κγ’ 22-24, Κριταί ια’ 30-40, Εκκλησιαστής ε’ 4, Πράξεις ιη’ 18, κα’ 18-24), γι’ αυτό καί διατηρήθηκαν καί από τον Χριστιανισμό…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Όμως καί στο θέμα τούτο γίνονται πολλές παρανοήσεις από τους Χριστιανούς καί επικρατούν πλάνες, πού απομακρύνουν από το αληθινό νόημα του τάματος καί αντί να ωφελούν βλάπτουν όσους το χρησιμοποιούν.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ορισμένοι νομίζουν ότι ο Θεός ή οι Άγιοι μας κάνουν αυτό πού θέλουμε μόνον αν τους τάξουμε κάτι. Έτσι σε δύσκολες περιστάσεις ακούεται από πολλούς ή σύσταση στους κινδυνεύοντας: <strong>«τάξε, τάξε κάτι στην Παναγία ή στον Άγιο…». Αυτό είναι λάθος.</strong> Γιατί ούτε τα υλικά μας αγαθά χρειάζονται οι Άγιοι, ούτε περιμένουν να τους τάξουμε, για να ακούσουν τις προσευχές μας. «Αιτείτε καί δοθήσεται υμίν’ πάς γαρ ο αιτών λαμβάνει καί ο ζητών ευρίσκει καί τω κρούοντι ανοιγήσεται», μας έχει υποσχεθεί ο Κύριος (Ματθαίου ζ’ 7-8). Αρκεί να υπάρχει θερμή πίστη, καθαρή καρδιά, χριστιανική ζωή καί τα ζητούμενα να είναι προς το πνευματικό μας συμφέρον.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ</strong>: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/aoratos-polemos" target="_blank">O αόρατος εσωτερικός πόλεμος του χριστιανού...</a></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Άλλοι νομίζουν ότι με το τάμα τους είναι δυνατόν να κάνουν βοηθούς τους Αγίους ακόμη καί στη διάπραξη του κακού.</strong> Έτσι γράφηκε στις εφημερίδες ότι ο γνωστός ληστής Βενάρδος πρίν να προβεί στο εγχείρημα της ληστείας της Τράπεζας, πήγε στην Αίγινα καί έταξε στον άγιο Νεκτάριο για την επιτυχία του! Άλλος ληστής (1977), έκρυψε τα κλοπιμαία χρήματα σε… εξωκλήσι του αγίου Ιωάννη καί έταξε στον Άγιο να ανακαινίσει το εκκλησάκι του, αν τον βοηθήσει να μη συλληφθεί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Άλλος παρακάλεσε τον άγιο Νικόλαο να κερδίσει στα χαρτιά την Πρωτοχρονιά καί του έταξε να φέρει χρυσό το «10 το καλό».</strong> Μια άλλη χριστιανή έταξε στον Άγιο Νικόλαο λαμπάδα σαν το μπόϊ της, αν την βοηθούσε να μη γυρίσει στο σπίτι του ζωντανός κάποιος ναυτικός, πού είχε ατιμάσει την κόρη της καί δεν ήθελε να την παντρευθεί! Πρόκειται για τάματα αντίθετα προς τη χριστιανική μας πίστη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολλά τάματα επίσης γίνονται κατά τον έξης τύπο: «Αγία μου Παρασκευή, κάνε με καλά καί θα σου φέρω ένα χρυσό καντήλι». Ή «Θεέ μου, βοήθησε με στις εξετάσεις μου καί θα σου φέρω<strong>…». Δηλαδή με αυτού του είδους τα τάματα σαν να γίνεται ένα παζάρεμα με το Θεό.</strong> Του λέμε’ δώσε μου για να σου δώσω. Έτσι υποβιβάζουμε τον Θεό αλλά καί την προσωπικότητα του ανθρώπου. Συγχρόνως όμως φανερώνουμε καί την ολιγοπιστία μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ακόμη άλλα τάματα προκαλούν στους ανθρώπους δυσκολίες καί ψυχικά τραύματα, επειδή γίνονται απερίσκεπτα καί χωρίς πνευματικότητα. Έτσι τάζει χριστιανή να βγει για έρανο, «διακονιά», σε 10 χωριά υπέρ κάποιου ιερού σκοπού.</strong> Όταν όμως αρχίζει το τάμα της, την σταματάει η Αστυνομία, γιατί απαγορεύεται ο έρανος άνευ αδείας. Άλλη τάζει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, πού δυσκολεύεται έπειτα να το συγκεντρώσει. Μια τρίτη τάζει στον πολιούχο της Ζακύνθου να γεννηθεί καλά το παιδί της καί να το ονομάσει στο βάπτισμα Διονύσιο. Όταν έλθει ο καιρός όμως, στο σπίτι γίνεται σκοτωμός, γιατί ο πεθερός επιμένει να δώσουν στο παιδί το δικό του όνομα, πού είναι Γιάννης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή στα τάματά μας. Εμείς πνευματικά κυρίως τάματα ας κάνουμε. Τάματα πού να μας βοηθούν στην καθαρότητα της ψυχής μας καί στον αγιασμό του βίου μας. Γιατί<strong> «Πνεύμα ο Θεός, καί τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι καί αλήθεια δει προσκυνείν»</strong> (Ιωάννου δ’ 24).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει χαρακτηριστικά: «Ου γαρ χρυσοχοείον, ουδέ αργυροχοείον εστίν η Εκκλησία, αλλά πανήγυρις αγγέλων’ διό ψυχών ημίν δει’ καί γαρ δη ταύτα δια τάς ψυχάς προσίεται ο Θεός… <strong>Μάθωμεν τοίνυν φιλοσοφείν, καί τον Χριστόν τιμάν ως αυτός βούλεται’ τω γαρ τιμωμένω τιμή ηδίστη, ην αυτός θέλει, ουχ ην ημείς νομίζομεν».</strong></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ</strong></span>: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ</strong></span>: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/diavolou" target="_blank">Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )</a></h3></div>Γιατί στον Εξάψαλμο δεν πρέπει να κάνουμε καμία κίνηση;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/eksapsalmos2023-02-09T20:05:00.000Z2023-02-09T20:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7434428493?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιατί στον Εξάψαλμο δεν πρέπει να κάνουμε καμία κίνηση;</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Είναι γεγονός οι πατέρες ορίζουν κατά την ώρα που διαβάζεται στην Εκκλησία ο εξάψαλμος, να μη κάνουμε καμιά κίνηση, να μη μιλούμε, να μη κουνηθούμε από τη θέση μας, <strong>να τηρούμε απόλυτη ησυχία και να είμαστε πολύ προσεκτικοί...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>Τηρούμε την απόλυτη ησυχία κατά τον εξάψαλμο,</strong> γιατί είναι η ώρα κατά την οποία η Εκκλησία μας θυμίζει την Δευτέρα Παρουσία και την Κρίση Του Θεού και πρέπει να ακούμε τον εξάψαλμο με άκρα σιωπής και ευλαβείας και να ενωθεί η ψυχή μας με το νόημα των ψαλμών εκείνων που είναι τόσο ωραίοι και τόσο σημαντικοί και τόσο κατανυκτικοί.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:</strong></span><strong> <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/alithini-istoria" target="_blank">Αληθινή Ιστορία: Μόνο ο Θεός είναι ο γιατρός της ψυχής</a></strong></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και όταν τελειώσει ο εξάψαλμος και θα πούμε το αλληλούια τρεις φορές,</strong> εκεί θα κάνουμε το σταυρό μας τρεις φορές με τρεις μικρές μετάνοιες. Για να μην ταράζεται καθόλου η προσοχή μας από την μελέτη, την ακοή και την ανάγνωση του εξαψάλμου που είναι μια πολύ σημαντική στιγμή μέσα στην όλη ακολουθία του Όρθρου.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>Για αυτό οι πατέρες ορίζουν αυτή την τακτική, αυτή την τυπική διάταξη.</strong> Και καλό είναι βέβαια να φροντίζουμε να είμαστε στην εκκλησία να ακούμε τον Όρθρο και να ακούμε τον εξάψαλμο που αναγιγνώσκεται με τόση ευλάβεια και έχει τόση δύναμη πνευματική και να είμαστε από νωρίς στην Εκκλησία να μετέχουμε στην Ακολουθία του Όρθρου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανασίου</em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a><br /> </strong></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/epemvainei" target="_blank">Πότε επεμβαίνει ο Θεός;</a><br /> </strong></span></h3></div>Γιατί ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/peirasmous2023-02-09T19:05:00.000Z2023-02-09T19:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7353740695?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιατί ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Οι δαίμονες μας προξενούν πειρασμούς είτε αυτοί οι ίδιοι είτε ξεσηκώνοντας εναντίον μας εκείνους που δεν φοβούνται τον Θεό...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Γ</span>ιατί ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς; Όταν σου έρθει πειρασμός χωρίς να το περιμένεις,</strong> μην κατηγορείς εκείνον που σου τον προξένησε, αλλά αναζήτησε το γιατί, και όταν το βρεις, διορθώσου.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα λυπηρά που μας συμβαίνουν γίνονται ή για παιδαγώγησή μας, ή για την εξάλειψη παλιών αμαρτιών, ή για διόρθωση της τωρινής αμέλειάς μας, ή για αποτροπή μελλοντικών αμαρτιών. Εκείνος λοιπόν που συλλογίζεται ότι ο πειρασμός τού συνέβη για κάποιον από αυτούς τους λόγους, δεν αγανακτεί, όταν τον χτυπούν ή τον αδικούν ή του κάνουν κάποιο άλλο κακό. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καθώς μάλιστα συναισθάνεται τις αμαρτίες του, ούτε κατηγορεί εκείνον που του προξενεί τον πειρασμό, αφού, είτε μέσω αυτού είτε μέσω άλλου, όφειλε να πιει το ποτήρι της θείας δικαιοσύνης. <strong>Αντίθετα, στον Θεό αποβλέπει και τον ευχαριστεί για ό,τι επέτρεψε,</strong> και τον εαυτό του κατηγορεί και δέχεται πρόθυμα την παιδαγωγική δοκιμασία, όπως έκανε ο Δαβίδ με τον Σεμεΐ (Β’ Βασ. 16:5-13).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο ασύνετος άνθρωπος, από την άλλη, ζητά συχνά από τον Θεό να ελεηθεί και να ελευθερωθεί από τα δεινά, όταν όμως έρχεται το έλεος, δεν το δέχεται</strong>, επειδή αυτό δεν είναι όπως εκείνος ήθελε, αλλά όπως το έκρινε συμφέρον ο Γιατρός των ψυχών. Γι’ αυτόν τον λόγο αδημονεί και αναστατώνεται, και άλλοτε τα βάζει οργισμένος με τους ανθρώπους, ενώ άλλοτε βλασφημεί τον Θεό. <strong>Έτσι όμως και αγνωμοσύνη δείχνει, και ενίσχυση στον πειρασμό του δεν παίρνει.</strong></span></p>
<div class="stream-item stream-item-in-post stream-item-inline-post aligncenter">
<p> </p>
</div>
<h3><span style="font-size:12pt;">Γιατί ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς;</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι δαίμονες μας προξενούν πειρασμούς είτε αυτοί οι ίδιοι είτε ξεσηκώνοντας εναντίον μας εκείνους που δεν φοβούνται τον Θεό. Μας πειράζουν αυτοί οι ίδιοι, όταν χωριστούμε από τους ανθρώπους, όπως έκαναν στον Κύριο στην έρημο (Ματθ. 4:1-10)· και μέσω ανθρώπων, όταν ζούμε ανάμεσα σε αυτούς, όπως τον Κύριο μέσω των Φαρισαίων (Ματθ. 16:1· 19:3). <strong>Εμείς όμως, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στο πρότυπό μας, τον Κύριο, ας τους αποκρούσουμε και στις δύο περιπτώσεις.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάθε σχεδόν αμαρτία γίνεται μέσω ηδονής, και κάθε εξάλειψη αμαρτίας γίνεται μέσω κακοπάθειας και λύπης, είτε θεληματικής, με τη μετάνοια, είτε σταλμένης από την οικονομία του Θεού, <strong>με πειρασμό που επιτρέπει η πρόνοιά του. Γιατί,</strong> όπως λέει ο απόστολος, αν ανακρίναμε εμείς τον εαυτό μας, δεν θα επισύραμε την τιμωρία του Θεού· όταν όμως ο Κύριός μας τιμωρεί, μας διαπαιδαγωγεί, έτσι ώστε να μην καταδικαστούμε μαζί με τον κόσμο (Α’ Κορ. 11:31-32).</span></p>
<div class="google-auto-placed ap_container"> </div>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/eksapsalmos" target="_blank">Γιατί στον Εξάψαλμο δεν πρέπει να κάνουμε καμία κίνηση;</a><br /> </strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Από τους πειρασμούς άλλοι φέρνουν στους ανθρώπους ηδονές, άλλοι λύπες και άλλοι σωματικούς πόνους.</strong> Γιατί ανάλογα με την αιτία των παθών που βρίσκεται στην ψυχή βάζει σε αυτήν και το φάρμακο ο Γιατρός των ψυχών με τις δίκαιες κρίσεις του.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Όταν σου έρθει πειρασμός χωρίς να το περιμένεις, μην κατηγορείς εκείνον που σου τον προξένησε, αλλά αναζήτησε το γιατί, και όταν το βρεις, διορθώσου.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο συνετός άνθρωπος, καθώς αναλογίζεται το θεραπευτικό αποτέλεσμα των κρίσεων του Θεού, υπομένει με ευχαριστία τους πειρασμούς που αυτές επιτρέπουν να του συμβούν, θεωρώντας αιτία τους τις αμαρτίες του και κανέναν άλλον. Ο<strong> ασύνετος, αντίθετα, επειδή αγνοεί την πάνσοφη πρόνοια του Θεού, όταν αμαρτάνει και παιδαγωγείται με πειρασμούς, θεωρεί αίτιους αυτών ή τον Θεό ή τους ανθρώπους.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνος πραγματικά θέλει να σωθεί, ο οποίος δεν αντιστέκεται στα θεραπευτικά φάρμακα. Και αυτά είναι οι οδύνες και οι λύπες που έρχονται με τους ποικίλους πειρασμούς. Όποιος όμως αντιστέκεται, δεν γνωρίζει ούτε τι εμπορεύεται στον εδώ κόσμο, ούτε τι πρέπει να αγοράσει με αυτές προτού φύγει από τον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού!</em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/alithini-istoria" target="_blank">Αληθινή Ιστορία: Μόνο ο Θεός είναι ο γιατρός της ψυχής</a><br /> </strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3></div>«Σήμερα…Ο Θεός σου μιλάει! »https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/simera2023-02-09T18:05:00.000Z2023-02-09T18:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7188538083?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>«Σήμερα…Ο Θεός σου μιλάει! »...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span><span style="font-size:16px;">«Δεν χρειάζεται να σου ανοίξουν την καρδιά και να σου την ξεσκονίσουν, προκειμένου να πάρεις χαμπάρι ότι αυτός ο δρόμος δε σε βγάζει πολύ μακριά. Ποιος γνωρίζει όμως με απόλυτη σιγουριά τι θα γίνει αύριο;». </span><span style="font-size:16px;">Η παραπάνω δήλωση ειπώθηκε από γνωστό συγγραφέα και πολιτικό, μετά από τη μεγάλη περιπέτεια της υγεία</span><span style="font-size:12pt;">ς του, που παραλίγο να κοστίσει την ίδια του τη ζωή.<strong> Ο ίδιος στη συνέχεια συμπλήρωσε: </strong></span><strong><span style="font-size:12pt;">«Ποτέ δεν είναι αργά, μέχρι την ώρα που είναι…</span>» </strong><span style="font-size:12pt;"><strong>Φοβερές και ξεκάθαρες διαπιστώσεις!</strong> Πράγματι, η υγεία είναι ένα τόσο πολύτιμο αγαθό που σπάνια ο άνθρωπος το εκτιμά όσο το έχει, μέχρι τη στιγμή που κάποια αρρώστια χτυπήσει την πόρτα του! Τότε είναι που συνειδητοποιεί ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ότι ανά πάσα στιγμή η αυλαία της ζωής του, μπορεί να αλλάξει δραματικά! Πολλοί που θα επιβιώσουν μετά από μια τέτοια δυσκολία, θα θέσουν την τύχη, ως τον καλό τους σύμμαχο. Άλλοι θα δώσουν τα «εύσημα» στην επιστήμη που τους έσωσε και κάποιοι τρίτοι θα μιλήσουν για το Θεό που «μάλλον» τους φύλαξε. Εδώ λοιπόν, είναι που ο άνθρωπος πρέπει να σταθεί και με περισυλλογή να αναρωτηθεί: «Καλά, αυτό είναι μόνο η ζωή; Σε μια στιγμή μπορώ να χαθώ για πάντα! Τόσο εύκολα; Και μετά; …Τέλος;»</span></p>
<p> </p>
<p><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/pisti" target="_blank">Υπομονή και πίστη να έχεις! Μάθε γιατί όλα είναι από τον Θεό</a><br /> </strong></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Θεός σου μιλάει!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός σου μιλάει! Τα κύματα της αγάπης Του, έρχονται συνεχώς καταπάνω σου! Μιλάει στο καθένα απ’ τη στιγμή που έρχεται στην ύπαρξη και είναι γεγραμμένο<strong> «ότι θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι!»</strong> <strong>«Και καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μια φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση»</strong> (Εβρ. 9:27)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να καταλάβω πως η μεγαλύτερη συμφορά που υπάρχει στη ζωή μου είναι η αμαρτία! Η αμαρτία μου βάζει χώρισμα ανάμεσα στο Θεό και εμένα! <strong>«Αλλ’ αι ανομίαι σας έβαλαν χώρισμα μεταξύ ημών και του Θεού ημών…» </strong>(Ησαΐας 59:2), <strong>«Πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης Του Θεού».</strong> Ο Θεός σέβεται απόλυτα την ελευθερία του πλάσματος που ο ίδιος έχει δημιουργήσει! «Τι θέλεις παιδί μου;» «θέλω το ανήκον μέρος της περιουσίας μου, θέλω <strong>ΕΓΩ</strong> να κουμαντάρω το καράβι της ζωής μου!» Αυτή είναι η πορεία της ιστορίας της ανθρωπότητας! Αυτή είναι η ιστορία κάθε ανθρώπου μακριά από τον Ιησού Χριστό. Μάταιες προσπάθειες για ισότητα, δικαιοσύνη και ειρήνη! Ένα καράβι με χαλασμένη πυξίδα που αγνοώντας τις οδηγίες του κατασκευαστή του οδεύει ολοταχώς προς τη καταστροφή! <strong>«Επειδή, δύο κακά έπραξε ο λαός μου· εγκατέλειψαν εμένα, την πηγή των ζωντανών νερών, έσκαψαν για τον εαυτό τους λάκκους, λάκκους συντριμμένους, που δεν μπορούν να κρατήσουν νερό» </strong>Ιερεμ. (2:13). Ο Ιησούς σε καλεί σήμερα να τον δεχτείς ως Σωτήρα σου. Κανείς δεν γνωρίζει το αύριο. <strong>«Σήμερα καιρός ευπρόσδεκτος, σήμερα ημέρα σωτηρίας»</strong>.</span></p>
<p> </p>
<p> <strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στα χέρια Του οι καιροί μου...</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Για τον άνθρωπο που έχει γνωρίσει προσωπικά τον Ιησού Χριστό, οι εξηγήσεις δεν βασίζονται στις δικές του σκέψεις και ικανότητες. Ο ίδιος έχει βάλει ως πυξίδα το Λόγο του Θεού στη ζωή του που τον προειδοποιεί:<strong> «…</strong><strong>και δες, είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων· αμήν· και έχω τα κλειδιά τού άδη και του θανάτου» </strong>(Αποκάλ. 1,18). Μπορώ να πιστεύω ότι όλα τα γεγονότα της ζωής μου είναι καθαρά αποτέλεσμα της τύχης. Η λέξη τύχη όμως δεν υπάρχει πουθενά στην Αγία Γραφή. Ο Κύριος μας πληροφορεί <strong>«ότι στα χέρια Του είναι οι καιροί μας»</strong>, ο χρόνος δηλαδή που έχει στον καθένα για να ζήσει σ’ αυτή τη γη. Ζούμε, αναπνέουμε, και αυτό εξαιτίας της χάρης και του ελέους Του. <strong>«Είναι έλεος του Κυρίου ότι, δεν συντελεστήκαμε, επειδή δεν έλειψαν οι οικτιρμοί του».</strong> (Θρήνοι 3:22). Ω! Πόσο φοβερή αποκάλυψη αυτή που δίνει ειρήνη στη ψυχή του ανθρώπου. Τι ζητάει ο Πλάστης από το δημιούργημα Του; Απλά να τον εκζητήσει με όλη του την καρδιά αναλογιζόμενος ότι τόσα χρόνια ζούσε μακριά από Αυτόν <strong>«τώρα, όμως, διαμέσου τού Ιησού Χριστού, εσείς που άλλοτε ήσασταν μακριά, γίνατε κοντά διαμέσου τού αίματος του Χριστού».</strong> (Εφ. 2:13)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα γεγονότα της επικαιρότητας, ένας θάνατος, μια αρρώστια ενός αγαπημένου προσώπου, οι πόλεμοι που μαίνονται «μετά μανίας», αποτελούν καμπανάκια που έχουν σαν στόχο την αφύπνιση του ανθρώπου! «Πρόσεξε δεν έχεις έρθει στην ύπαρξη τυχαία! Κάποιος λόγος υπάρχει! Υπάρχει αιώνια ζωή, υπάρχει ο Χριστός που σε αγαπά και σε περιμένει!» <strong>Τίποτε άλλο δε μετράει </strong>από το να καταλάβει ο άνθρωπος τη μοναδική αυτή αλήθεια: <strong>«Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν». </strong>(Ιωάννης 17:3)</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a><br /> </strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/agapi" target="_blank">Η αγάπη του Θεού προς όλους τους ανθρώπους</a><br /> </strong></span></p></div>O αόρατος εσωτερικός πόλεμος του χριστιανού...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/aoratos-polemos2023-02-09T17:05:00.000Z2023-02-09T17:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7908076052?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>O αόρατος εσωτερικός πόλεμος του χριστιανού...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Στη γνώση και τη συναίσθηση της αδυναμίας μας θεμελιώνεται όλο το οικοδόμημα της σωτηρίας μας...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">O</span>αόρατος πόλεμος του χριστιανού με τα πάθη δεν είναι καθόλου κατώτερος ή ευκολότερος από τον αιματηρό αγώνα των μαρτύρων της πίστεως.</strong> «Η ακριβής τήρηση των εντολών διδάσκει στους ανθρώπους πόσο αδύναμοι είναι», λέει ο όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Ο αόρατος πόλεμος</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">O αόρατος (εσωτερικός) πόλεμος του χριστιανού με τα πάθη δεν είναι καθόλου κατώτερος ή ευκολότερος από τον αιματηρό αγώνα των μαρτύρων της πίστεως. «<strong>Δώσε αίμα, για να λάβεις Πνεύμα</strong>», λένε, όπως είδαμε, οι πατέρες, πού γνώρισαν εμπειρικά αυτόν τον πόλεμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μόνο οι επιμελείς τηρητές των ευαγγελικών εντολών, μόνο οι αληθινοί μαθητές του Χριστού πολεμούν με συνέπεια και αυταπάρνηση τα πάθη τους. «Η ακριβής τήρηση των εντολών διδάσκει στους ανθρώπους πόσο αδύναμοι είναι», λέει ο όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Στη γνώση και τη συναίσθηση της αδυναμίας μας θεμελιώνεται όλο το οικοδόμημα της σωτηρίας μας.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">«Η ακριβής τήρηση των εντολών διδάσκει στους ανθρώπους πόσο αδύναμοι είναι»: <strong>Τι παράξενη λογική για την επιφανειακή σκέψη!</strong> Και όμως, τα λόγια τούτα είναι λόγια πείρας. Μόνο με την επιμελημένη τήρηση των εντολών μπορεί ο άνθρωπος να δει το πλήθος των παθών του. Μόνο με την επιμελημένη τήρηση των εντολών μπορεί ο άνθρωπος να πεισθεί για την απόλυτη αδυναμία του παλαιού Αδάμ, για τη δύναμη του νέου Αδάμ και για την ορθότητα του πατερικού εκείνου ορισμού, σύμφωνα με τον οποίο <strong>ο πνευματικός νόμος δεν μπορεί να εκπληρωθεί παρά μόνο με τους οικτιρμούς του Χριστού.</strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/amartia" target="_blank">Για αυτή την αμαρτία δεν υπάρχει καμία δικαιολογία</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Με την οικονομία της παντοδύναμης αγαθής πρόνοιας του Θεού, ακόμα και η ίδια η αμαρτία πού ζει μέσα στον άνθρωπο, η αμαρτία πού κυριαρχεί σ’ όλη την ύπαρξή του, σ’ όλα τα μέρη της ψυχής του και σ’ όλα τα μέλη του σώματός του, συμβάλλει στην πνευματική του πρόοδο, <strong>αν βέβαια είναι αληθινός χριστιανός.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η συναίσθηση της πνευματικής μας φτώχειας, η παραδοχή της πνευματικής μας πτώσεως, η αναγνώριση της αναγκαιότητας της λυτρώσεως και η ολόψυχη ομολογία ως Λυτρωτή του Υιού του Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, είναι οι καρποί της πάλης μας με τα πάθη.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτοί οι καρποί αποτελούν το εχέγγυο της αιώνιας μακαριότητας.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Η συναίσθηση της πνευματικής φτώχειας, η παραδοχή της πτώσεως, η ζωντανή ομολογία του Λυτρωτή είναι άγνωστες στον άνθρωπο πού έχει κοσμικό φρόνημα. Αυτός είναι δούλος των παθών, <strong>δεν βλέπει στον εαυτό του παρά μόνο προτερήματα, μόνο αρετές, και είτε δεν περιμένει τίποτα στον ουρανό, καθώς δεν συλλογίζεται ποτέ τον ουρανό, είτε περιμένει βραβεία σαν οφειλές, έχοντας πλήρη άγνοια της μοναδικής αρετής πού βραβεύεται στον ουρανό και πού δεν είναι άλλη από τον χριστιανικό τρόπο ζωής.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο δούλος του Θεού, τηρώντας τις ευαγγελικές εντολές, όλο και πιο καθαρά βλέπει τα πάθη του.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και όσο η χάρη του Αγίου Πνεύματος δημιουργεί μέσα του μακάριες πνευματικές καταστάσεις -τη συναίσθηση της πνευματικής φτώχειας, το πένθος, την πραότητα, το έλεος, την καθαρότητα, τη διάκριση-, τόσο νιώθει τον εαυτό του πιο αμαρτωλό απ’ όλους τους αμαρτωλούς, αμέτοχο σε οποιοδήποτε καλό, ένοχο αναρίθμητων κακών, άξιο αιώνιων βασάνων στη γέεννα του πυρός για τη διαρκή αθέτηση των εντολών του Θεού.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></h3></div>Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/diavolou2023-02-09T16:05:00.000Z2023-02-09T16:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7812137078?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Δεν το κάναμε εμείς, αλλ’ ο Χριστός, πού εμείς πιστεύομε...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Ο </span>Σταυρός είναι το όπλο κατά του διαβόλου,</strong> και επειδή ο διάβολος τρέχει συνεχώς ανάμεσά μας σα λιοντάρι αγριεμένο, γι’ αυτό οι άγιοι πατέρες μας συμβουλεύουν να είμαστε πάντοτε οπλισμένοι.</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Πώς ο Σταυρός είναι το μέγα όπλο κατά του διαβόλου;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η φήμη του Μεγάλου Αντωνίου είχε διαδοθεί παντού. Έφθασε και στ’ αυτιά μερικών φιλοσόφων ειδωλολατρών, που κορόιδευαν την πίστη μας και τον Σταυρό μας.</strong> Οι φιλόσοφοι επισκέφθηκαν τον Μέγα Αντώνιο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τον προκαλούσαν να τους πει κάτι για τη πίστη μας (πού χλεύαζαν…). <strong>Εκείνη την ήμερα είχαν φέρει στον Μέγα Αντώνιο μερικούς δαιμονισμένους για να τους θεραπεύσει.</strong> Ο άγιος τους φέρνει μπροστά στους ειδωλολάτρες φιλοσόφους.</span></p>
<div class="stream-item stream-item-in-post stream-item-inline-post aligncenter">
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ελέγχει τους φιλοσόφους για την αμάθεια τους, και τους λέει προκαλώντας τους:</strong></span></p>
</div>
<div class="google-auto-placed ap_container"> </div>
<p><span style="font-size:12pt;">– Ορίστε! εδώ μπροστά μας είναι άνθρωποι δαιμονισμένοι. Κάντε τους καλά με την ιδεολογία σας και με τα είδωλα σας. Μπορείτε; Αν όχι, πάψτε πια να υπερασπίζεσθε την φιλοσοφία σας, και να πολεμείτε την πίστη μας. Δείτε τη δύναμη του Σταυρού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο όσιος έκανε προσευχή, «σταύρωσε» τρεις φορές τους δαιμονισμένους, τα δαιμόνια βγήκαν, και οι άνθρωποι έγιναν καλά.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι φιλόσοφοι θαύμασαν τον Μέγα Αντώνιο. Την σοφία του, και τη δύναμή του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επειδή ο Σταυρός είναι όπλο κατά του διαβόλου, και επειδή ο διάβολος τρέχει συνεχώς ανάμεσά μας σα λιοντάρι αγριεμένο, γι’ αυτό οι άγιοι πατέρες μας συμβουλεύουν να είμαστε πάντοτε οπλισμένοι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Ο Σταυρός»</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Αγίου Νεκταρίου Μητροπολίτου Πενταπόλεως!</em></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/profiteies/profiteies/---gerontissa">Προφητεία: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει...</a></strong></span></h3></div>Πότε επεμβαίνει ο Θεός;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/epemvainei2023-02-09T12:30:00.000Z2023-02-09T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7528272069?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πότε επεμβαίνει ο Θεός; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Πώς ήρθες στο χωριό μας πάτερ, αφού ο Πατριάρχης μας είπε ότι δεν έχει παπά να μας στείλει...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πότε επεμβαίνει ο Θεός; Ο Θεός δεν αφήνει τον άνθρωπο όταν χρειάζεται βοήθεια πότε μόνο του. Μπορεί να φαίνεται πως αργεί αλλά σίγουρα όταν ενεργήσει θα κάνει πολλά περισσότερα από ότι εμείς ήμασταν σε θέση να ζητήσουμε…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πότε επεμβαίνει ο Θεός;</strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν το ανθρώπινο αδυνατεί… Επεμβαίνει ο Θεός!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε ένα χωριό της Ρουμανίας δεν υπήρχε παπάς και οι κάτοικοι πήγαιναν συχνά στον Πατριάρχη με το αίτημα, την πλήρωση της κενής θέσης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">ότι το χωριό ήταν απόμακρο και <strong>κανείς δεν πήγαινε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μάταια πήγαιναν και ξαναπήγαιναν οι κάτοικοι, αλλά, ο Πατριάρχης τους έλεγε πάντα τα ίδια λόγια, ότι δεν έχω ιερέα να σας στείλω στο χωριό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εν τω μεταξύ άλλοι πέθαιναν αδιάβαστοι, άλλοι είχαν γυναίκες και παιδιά χωρίς γάμο, άλλοι είχαν παιδιά και μεγάλοι ακόμα που ήταν αβάπτιστοι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μια μέρα σταμάτησε έξω από τον Ναό ένα αυτοκίνητο και κατέβηκε ένας παπάς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όλο το χωριό με μιας έγινε ανάστατο και όλοι φώναζαν:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>-Ήρθε.. ήρθε παπάς… ήρθε παπάς!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μαζεύτηκαν οι κάτοικοι γύρω του, τον καλωσόρισαν και του είπαν:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Πώς ήρθες στο χωριό μας πάτερ, αφού ο Πατριάρχης μας είπε ότι δεν έχει παπά να μας στείλει;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε ο παπάς τους είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Γιατί… αυτό δεν θέλατε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δεν θέλατε ιερέα; Ορίστε ήρθα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όλο το χωριό χάρηκε στην παρουσία του νέου τους παπά. Ο παπάς άρχισε αμέσως δουλειά πήγε σε όλους τους τάφους και διάβαζε την εξόδιο ακολουθία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βάπτισε και πάντρεψε όλους στο χωριό, που ήταν αβάπτιστοι και συζούσαν χωρίς την ευλογία του Μυστηρίου!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έκανε κατηχήσεις και καθημερινά λειτουργούσε και κοινωνούσε τον κόσμο τα Άχραντα Μυστήρια του Κυρίου μας!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μια μέρα καλεί τους χωρικούς και τους λέει ότι:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Θα φύγω τώρα εγώ γιατί τελείωσε η αποστολή μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το χωριό αναστατώθηκε και του είπε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Τώρα που ήρθες θα φύγεις;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο παππούλης όμως τους καθησύχασε και τους είπε πως τώρα που ήλθα εγώ εδώ, θ’ ακολουθήσουν πάρα πολλοί ιερείς και δεν θα’ χετε ποτέ πρόβλημα από εδώ και στο εξής.</strong></span></p>
<h4> </h4>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/tamata" target="_blank">Τάματα: Δείξτε προσοχή..Δεν είναι ένα παζάρεμα με τον Θεό και τους Αγίους...</a></strong><br /> </span></h3>
<h4> </h4>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Πολύς κόσμος θα μαζεύεται εδώ και θα γίνει γενικά το χωριό σας Ορθόδοξο προσκύνημα!</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι χωρικοί δεν καταλάβαιναν πως θα γίνουν όλα αυτά, <strong>εκείνοι έβλεπαν πως θα ξαναμείνουν χωρίς παπά και συνέχισαν να τον παρακαλούν να μείνει.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνος όμως επέμενε στην απόφασή του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε αφού οι χωρικοί κατάλαβαν ότι δεν γινόταν τίποτε, καρδιακά τον ευχαρίστησαν για την προσφορά του και τον κατευόδωσαν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά από μέρες ξαναπήγαν στον Πατριάρχη να τον ευχαριστήσουν που τους έστειλε έναν τόσο καλό παπά και να του πουν όταν μπορέσει να τους τον ξαναστείλει ή να τους στείλει κάποιον άλλον αλλά μόνιμο αυτό την φορά.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Πατριάρχης όμως δεν ήξερε τίποτε.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Τους είπε ότι εγώ δεν έστειλα κανέναν παπά γιατί δεν έχω, όμως περιμένετε μήπως ο πρωτοσύγκελος, σας έστειλε κάποιον για να σας εξυπηρετήσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πήρε τηλέφωνο τον πρωτοσύγκελο αλλά ούτε αυτός είχε στείλει κανέναν. Ο Πατριάρχης τους τότε τους είπε τι έκανε αυτός ο παπάς στην ενορία;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι χωρικοί είπαν:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Μας πάντρεψε, μας βάπτισε, μας έκανε τις κηδείες των γονέων, καθημερινά λειτουργούσε και γενικά μας έκανε ότι πρέπει να κάνει καθημερινά ένας παπάς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Καλά είπε ο Πατριάρχης δεν σας έδινε χαρτιά;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν έγραφε τα μυστήρια;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Βεβαίως, είπαν οι χωρικοί, μας έδινε χαρτιά και όλα τα μυστήρια που έκανε τα καταχώρισε στα βιβλία του Ναού.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>-Καλά δεν είδατε τι έγραφε; Και πως υπέγραφε και με τι όνομα;</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">-Όλα τα στοιχεία Δέσποτα τα έγραφε στα ρουμανικά, αλλά εκείνο που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι <strong>την υπογραφή την έβαζε σε άλλη γλώσσα που δεν έχουμε ξαναδεί και δεν ξέρουμε τι έγραφε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Πατριάρχης παρακάλεσε να πάνε να του φέρουν τα βιβλία για να δει ποιος ήταν αυτός ο κληρικός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν του πήγαν τα βιβλία ο Πατριάρχης έμεινε έκθαμβος και δεν πίστευε στα μάτια του!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πράγματι όλα τα στοιχεία ήταν γραμμένα στα ρουμανικά ενώ το όνομα του ήταν γραμμένο στα ελληνικά, με το όνομα της υπογραφής:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως!</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ</strong>: <strong><a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/aoratos-polemos" target="_blank">O αόρατος εσωτερικός πόλεμος του χριστιανού...</a></strong><br /> </span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: </strong></span><a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/amartia" target="_blank"><strong>Για αυτή την αμαρτία δεν υπάρχει καμία δικαιολογία</strong></a></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> </em></span></p></div>Υπομονή και πίστη να έχεις! Μάθε γιατί όλα είναι από τον Θεό…https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/pisti2023-02-07T19:40:00.000Z2023-02-07T19:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7462680283?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Υπομονή και πίστη να έχεις! Μάθε γιατί όλα είναι από τον Θεό…</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μη βαρυγγωμάτε! Κάντε υπομονή στις σκοτεινές ημέρες. Θα έρθουν και φωτεινές να είστε σίγουροι...<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Υ</span>πομονή και πίστη να έχεις! Όλα είναι από τον Θεό. Οι χαρές, οι θλίψεις όλα είναι για το δικό μας καλό και έρχονται για διάφορους λόγους. Υπομονή στις θλίψεις! Δεν είναι εύκολο αλλά αν καταλαβαίναμε γιατί μας έρχονται τότε θα παίρναμε κουράγιο και θα αντέχαμε πολλές περισσότερες…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Υπομονή και πίστη να έχεις!</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἀπό τὸν Θεό οἱ χαρές ἀπό τὸν Θεό καὶ οἱ θλίψεις...</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στὴ γῆ οἱ θλίψεις εἶναι περισσότερες ἀπὸ τὶς χαρές. Καὶ ὅπως στέλνονται οἱ δεύτερες ἀπὸ τὸ Θεό, ἔτσι παραχωροῦνται καὶ οἱ πρῶτες ἀπ’ Αὐτόν. Γιὰ διάφορους λόγους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἄλλοτε γιὰ νὰ συνέλθουμε ἀπὸ τὴν <strong>πνευματικὴ νάρκη</strong>. Ἄλλοτε γιὰ νὰ κόψουμε κάποιαν ἁμαρτία. Ἄλλοτε γιὰ νὰ καθαρθοῦμε μὲ τὴ μετάνοια. Ἄλλοτε γιὰ νὰ φανερώσουμε τὴν ἀφοσίωσή μας στὸν Κύριο. <strong>Ἐμεῖς, πάντως, σ’ ὅλες τὶς περιπτώσεις ὀφείλουμε νὰ δείχνουμε ἀνδρεία καὶ ὑπομονή, τόσο γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ ὅσο καὶ γιὰ τὴ δική μας πνευματικὴ προκοπή.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιὰ κάποιον ἀπὸ τοὺς παραπάνω λόγους, λοιπόν, παραχώρησε ὁ Θεὸς νὰ σᾶς βροῦν κι ἐσᾶς θλίψεις. Νὰ προσέχετε τὸν ἑαυτό σας καὶ νὰ μὴν ἀντιστέκεστε στὸ θεῖο θέλημα. <strong>Ἀπεναντίας, νὰ ἔχετε ἐμπιστοσύνη στὰ σοφὰ καὶ ἀγαθὰ κρίματα τοῦ Κυρίου.</strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Ὑπομονὴ στὶς θλίψεις</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ὑπομένουμε καρτερικὰ καὶ ψύχραιμα κάθε θλίψη, προπαντὸς ὅταν εἶναι βαρειά. Ἀλλὰ τὸ βάρος εἶναι πολὺ μεγάλο τὴν ὥρα τῆς συμφορᾶς καὶ γιὰ λίγο ἔπειτα ἀπ’ αὐτήν. <strong>Ὕστερα, σιγὰ-σιγά, γίνεται πιὸ ἐλαφρό</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ὁ χρόνος, βλέπετε, εἶναι ὁ καλύτερος γιατρός.</strong> Διώχνει τὸν πόνο, στεγνώνει τὰ δάκρυα, φέρνει τὴ λήθη, ξαναδίνει στὴ ζωὴ τὸν κανονικό της ρυθμό… Ἔτσι θὰ γίνει καὶ μὲ τὴ δική σας συμφορά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάντε κουράγιο, καὶ ἡ λύπη σας θὰ ἐπουλωθεῖ.</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Στὸ μεταξύ, νὰ στερεώσετε μέσα σας τὴν πεποίθηση ὅτι ὅλα παραχωροῦνται ἀπὸ τὸν Κύριο. Ἐκεῖνος γιὰ ἕνα μόνο πράγμα ἐνδιαφέρεται: τὴ σωτηρία μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καὶ γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ μεταχειρίζεται κάθε πρόσφορο μέσο, ἀκόμα, κάποτε-κάποτε, καὶ τὸ πιὸ σκληρό. Ὅ,τι στέλνει, λοιπόν, ὁ Θεὸς νὰ τὸ δέχεστε σὰν φάρμακο ὠφέλιμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τίποτα δὲν συμβαίνει τυχαῖα, ὅλα ρυθμίζονται ἀπὸ τὴ θεία πρόνοια.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αὐτό, ὅποτε σᾶς βρίσκει κάποια θλίψη, νὰ σκέφτεστε πὼς εἶναι μία ἐπίσκεψη, μία ὑπόμνηση, μία εἰδοποίηση τοῦ Θεοῦ γιὰ κάποιο σφάλμα σας. Νὰ Τὸν εὐχαριστεῖτε καὶ νὰ διορθώνεστε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στοὺς δικαίους οἱ θλίψεις στέλνονται ὡς δοκιμασίες –</strong> ἔτσι ἔγινε μὲ τὸν μακάριο Ἰὼβ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Σ’ ἐμᾶς τοὺς ἁμαρτωλούς, ὅμως στέλνονται ὡς σωφρονιστικὲς τιμωρίες καὶ ὡς ἐρεθίσματα γιὰ μετάνοια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σηκώνετε βαρειὲς θλίψεις; Λυπᾶμαι γι’ αὐτὸ καὶ σᾶς συμπονάω. Ἄλλη βοήθεια δὲν ὑπάρχει, παρὰ μόνο ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ ἐλπίδα στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ὅλα ἀπὸ τὸ Θεὸ προέρχονται ἢ παραχωροῦνται. Καὶ γιὰ ὅλα πρέπει νὰ Τὸν εὐγνωμονοῦμε</strong>, ὄχι μόνο γιὰ τὰ εὐχάριστα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ δυσάρεστα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί κι αὐτὰ στὴν ὠφέλειά μας ἀποσκοποῦν: στὴν κάθαρση, στὴν ἀπόκτηση καὶ στερέωση καλῶν ἕξεων, στὴ μνήμη καὶ ἐπίκληση τοῦ Κυρίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Μὴ βαρυγγωμᾶτε, λοιπόν. Κάντε ὑπομονὴ στὶς σκοτεινὲς ἡμέρες. Θὰ ἔρθουν καὶ φωτεινές.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θλίψεις, θλίψεις, θλίψεις… Ἡ μία πίσω ἀπὸ τὴν ἄλλη! Δεχθεῖτε τις μὲ γενναιοψυχία καὶ καρτερία. Εἶναι σωτήρια φάρμακα γιὰ τὶς ἀρρώστιες τῆς ψυχῆς σας, σημάδι ὅτι ὁ Θεὸς ἐνδιαφέρεται γιὰ σᾶς. Εὐχαριστῆστε Τον! Καὶ φροντίστε νὰ γίνετε καλά. Μὴν ἐξουδετερώνετε τὴ θεραπευτικὴ δράση αὐτῶν τῶν φαρμάκων μὲ τὸ γογγυσμό.</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/agapi" target="_blank">Η αγάπη του Θεού προς όλους τους ανθρώπους</a></strong></span></p></div>Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι... ( Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος )https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/amartolos2023-02-07T16:30:00.000Z2023-02-07T16:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7657036081?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em> Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι... ( Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος )...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η μετάνοια μας ανοίγει τον ουρανό και μας εισάγει στον Παράδεισο...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Ε</span>ίσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι! Η αμαρτία είναι το τραύμα και η μετάνοια το φάρμακο. Αν, λοιπόν, έχεις παλιώσει σήμερα από την αμαρτία, να ανακαινίσεις τον εαυτό σου με τη μετάνοια. Και είναι δυνατό, μπορεί να πει κανείς να σωθώ, αφού μετανοήσω…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι!</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">«Αν έχεις αμαρτίες, να μην απελπιστείς, αυτά δεν παύω να σας τα λέω συνεχώς, και αν κάθε μέρα αμαρτάνεις, <strong>να μετανοείς καθημερινά</strong>. Γιατί η μετάνοια είναι το φάρμακο κατά των αμαρτημάτων είναι η προς τον Θεόν παρρησία, <strong>είναι όπλο κατά του διαβόλου</strong>, είναι η μάχαιρα πού του κόβει το κεφάλι, είναι η ελπίδα της σωτηρίας, είναι η αναίρεση της απογνώσεως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/amartia" target="_blank">Για αυτή την αμαρτία δεν υπάρχει καμία δικαιολογία</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό (σου λέω), είσαι αμαρτωλός; <strong>μην απελπίζεσαι.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ίσως βέβαια αναλογιστείς. Μα τόσα έχω ακούσει στην Εκκλησία και δεν τα ετήρησα. Πώς να εισέλθω και πάλι και πώς και πάλι να ακούσω;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μα γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να εισέλθεις επειδή,</strong> όσα άκουσες δεν τα ετήρησες. Να τα ξανακούσεις, λοιπόν, και να τα τηρήσεις. Εάν ο ιατρός σου βάλει φάρμακο στην πληγή σου και παρά ταύτα δεν καθαρίσει, την επομένη ημέρα δεν θα σου ξαναβάλει πάλι;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μη ντρέπεσαι, λοιπόν, να ξαναέλθεις στην Εκκλησία. Να ντρέπεσαι όταν πράττεις την αμαρτία.</strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Η αμαρτία είναι το τραύμα και η μετάνοια το φάρμακο.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν, λοιπόν, έχεις παλιώσει σήμερα από την αμαρτία, να ανακαινίσεις τον εαυτό σου με τη μετάνοια. Και είναι δυνατό, μπορεί να πει κανείς να σωθώ, αφού μετανοήσω; Και βέβαια είναι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μα, όλη τη ζωή μου την πέρασα μέσα στις αμαρτίες, και εάν μετανοήσω θα βρω τη σωτηρία; Και βέβαια. Από που γίνεται αυτό φανερό; Από τη φιλανθρωπία του Κυρίου σου…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί <strong>η φιλανθρωπία του Θεού δεν έχει μέτρο</strong>. Και ούτε μπορεί να ερμηνευτεί με λόγια η πατρική Του αγαθότητα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σκέψου μια σπίθα πού έπεσε μέσα στη θάλασσα, μήπως μπορεί να σταθεί εκεί ή να φανεί;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όση σχέση έχει, λοιπόν, μια σπίθα με το πέλαγος, τόση σχέση έχει η αμαρτία σου σε σύγκριση με τη φιλανθρωπία του Θεού.</strong> Και καλύτερα, θα έλεγα, όχι τόση, άλλα πιο πολλή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί το πέλαγος, ακόμη και αν είναι απέραντο, έχει όριο, μέτρο και σύνορα. Η φιλανθρωπία όμως του Θεού είναι απεριόριστη. Γι’ αυτό σου επαναλαμβάνω. <strong>Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι</strong>».</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/mitera-toy" target="_blank">Aκόμα και ο Χριστός έκανε υπακoή στην Μητέρα Του</a></strong></span></p></div>Γιατί η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος δεν συγχωρείται;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/agio-pneuma2023-02-07T12:05:00.000Z2023-02-07T12:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8254028283?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γιατί η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος δεν συγχωρείται;</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μπορεί να μην Τον αναγνωρίσουμε. Μπορεί να κρίνουμε λανθασμένα...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Γ</span>ιατί η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος δεν συγχωρείται; Στο ευαγγέλιο του Μάρκου αναφέρεται ότι, μολονότι κάθε βλασφημία εναντίον του Χριστού μπορεί να συγχωρηθεί, η βλασφημία εναντίον του Αγίου Πνεύματος όχι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Γιατί η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος δεν συγχωρείται;</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο Χριστός μπορεί να παρερμηνευτεί.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μπορεί να μην Τον αναγνωρίσουμε. Μπορεί να κρίνουμε λανθασμένα. Μπορεί να μην είμαστε αρκούντως ώριμοι για να Τον αποδεχτούμε, καθότι είναι έξω από εμάς και για να σχετιστούμε μαζί Του θα πρέπει να διανυθεί μία απόσταση από εμάς προς Εκείνον και από Εκείνον προς εμάς.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/profiteies/profiteies/---gerontissa" target="_blank">Προφητεία: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει...</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Όμως δεν μπορούμε να αρνηθούμε κάποια εμπειρία μας πού συνδέεται με το Άγιο Πνεύμα, διότι είναι δική μας εμπειρία.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Κάποιος στέκεται στον δρόμο, παγωμένος από το κρύο και κοιτάζει μέσα από ένα παράθυρο τις φλόγες πού τρίζουν σε ένα αναμμένο τζάκι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Αν είναι η πρώτη φορά πού βλέπει και αποκτά εμπειρία της φωτιάς, και αν του έχουν πει ότι η φωτιά είναι κάτι πού σε ζεσταίνει μέχρι το κόκκαλο, τότε αυτός θα ανασηκώσει τους ώμους του και θα πει «όχι, δεν σε ζεσταίνει – οι φλόγες χορεύουν μέσα στο τζάκι, αλλά εγώ έχω ξεπαγιάσει».</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αντιθέτως, αν βρεθείτε σε ένα δωμάτιο, όπου δεν βλέπετε πουθενά φωτιά (ή έστω βλέπετε στο τζάκι φωτιά) και έχετε ζεσταθεί για τα καλά, αλλά παρόλα αυτά επιμένετε να αρνείστε πώς η φωτιά σας προξένησε ζεστασιά, τότε δεν υπάρχει τρόπος να ελευθερωθείτε από το λάθος, διότι αρνείστε όχι ένα αντικειμενικό γεγονός έξω από εσάς, αλλά ένα πραγματικό γεγονός εντός σας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είσαστε ή τρελοί ή ψεύτες – δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αποτιμηθεί η κατάσταση σας.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το πρώτο συνεπώς μπορεί να είναι μια λανθασμένη κρίση, ένα σημάδι άγνοιας, μια ανικανότητα να σχετιστείς με ένα αντικειμενικό, εξωτερικό γεγονός. <strong>Το δεύτερο, όμως, είναι μια άρνηση, μια απόρριψη αυτού πού γνωρίζεις ότι είναι αλήθεια.</strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Σχετικά άρθρα...</span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/en-xristo-agapi" target="_blank">Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos" target="_blank">Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο</a></strong></span></p></div>Τι σχέση έχει η κακή συνήθεια με τα πάθη μας;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/pathi-mas2023-02-06T22:30:00.000Z2023-02-06T22:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7177364897?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τι σχέση έχει η κακή συνήθεια με τα πάθη μας; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><br /> Αλλοίμονό μου, άκουσα και δεν τήρησα! Πώς θα μπω στην εκκλησία; Πώς θα ακούσω ξανά τον λόγο του Θεού;...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Τ</span>ι σχέση έχει η κακή συνήθεια με τα πάθη μας;</strong> Οι Ιουδαίοι έτρωγαν μάννα στην έρημο και όμως αναζήτησαν τα κρεμμύδια, που έτρωγαν στην Αίγυπτο. Είπαν στον Μωυσή: «Καλά περνούσαμε στην Αίγυπτο» (Αριθ. 11, 18) τόσο αισχρό πράγμα είναι…</span></p>
<h2> </h2>
<h2> </h2>
<h2> </h2>
<h2><span style="font-size:12pt;">Τι σχέση έχει η κακή συνήθεια με τα πάθη μας;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτά τα λέω όχι για να σας κάνω πιο αδιάφορους αλλά για να σας κάνω αγωνιστικότερους. Πολλές φορές σας συμβούλευσα να μην πηγαίνετε στο θέατρο. Με άκουσες, αλλά δεν πείστηκες. Πήγες στο θέατρο, παράκουσες την συμβουλή μου. Μη ντραπής να ξανάρθης και να με ακούσης.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Θα μου πης «άκουσα τον λόγο σου, αλλά δεν τον τήρησα πώς μπορώ να ξανάρθω;».</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Σημασία έχει ότι συνειδητοποίησες</strong> την ανυπακοή σου στον λόγο μου. Τώρα ντρέπεσαι για ό,τι έκανες, τώρα κοκκινίζεις, <strong>τώρα από μόνος σου χαλιναγωγείσαι χωρίς τον έλεγχο κανενός</strong>, τώρα κρατάς τον λόγο μου μέσα σου ριζωμένο, τώρα η διδασκαλία μου αφανώς σε καθαρίζει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν τήρησες τον λόγο μου, αλλ’ όμως κατηγόρησες τον εαυτό σου; <strong>Αυτό σημαίνει ότι τον τήρησες στο μισό</strong> και ας μην τον τήρησες κι ας λες πως «δεν τον τήρησα».</span></p>
<h4> </h4>
<h4> </h4>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Γιατί όποιος κατηγορεί τον εαυτό του που δεν τον τήρησε, σημαίνει ότι βαδίζει προς την τήρησή του.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Αμάρτησες με το βλέμμα; Παρανόμησες; Αιχμαλωτίσθηκες από την πόρνη; Έφυγες από το θέατρο; θυμήθηκες τα λόγια μου; ντράπηκες; Έλα εδώ! Λυπήθηκες; <strong>Παρακάλεσε τον Θεό πέτυχες την ανόρθωσί σου μέχρις εδώ.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Αλλοίμονό μου, άκουσα και δεν τήρησα! Πώς θα μπω στην εκκλησία; Πώς θα ακούσω ξανά τον λόγο του Θεού;».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ακριβώς γι’ αυτό έλα, επειδή δεν τον τήρησες, για να τον ξανακούσης και να τον τηρήσης</strong>. Όταν σου βάλη ο γιατρός κάποιο φάρμακο και δεν σε θεραπεύση, δεν σου το ξαναβάζει την άλλη μέρα;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έστω ότι κάποιος είναι ξυλοκόπος κι θέλει να κόψη μια βελανιδιά εάν δώση ένα κτύπημα και δεν πέση το άκαρπο δένδρο, <strong>δεν δίνει κι άλλο κτύπημα και τέταρτο και πέμπτο και δέκατο;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι κάνε και συ βελανιδιά είναι η πόρνη, άκαρπο δένδρο, που βγάζει βελανίδια, για να τα τρώνε τα άμυαλα γουρούνια. Για πολύν χρόνο ριζώθηκε μέσα στον νου σου με το ντύσιμό της σου κυρίευσε την συνείδησι. Ο λόγος μου είναι τσεκούρι. (Πάρτο και χτύπα).</span></p>
<h4> </h4>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Με άκουσες μια φορά πώς είναι δυνατόν να ξεριζωθή σε μια ημέρα, αυτό που είναι ριζωμένο μέσα μου τόσον καιρό;</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Και δυο φορές και τρεις και εκατό και χιλιάδες να με ακούσης, δεν ωφελείσαι, <strong>αν δεν το πάρης απόφασι</strong>. Ξερρίζωσε αμέσως αυτό το κακό και δυνατό πράγμα που έχεις μέσα σου, <strong>την κακή συνήθεια.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι Ιουδαίοι έτρωγαν μάννα στην έρημο και όμως αναζήτησαν τα κρεμμύδια, που έτρωγαν στην Αίγυπτο. Είπαν στον Μωυσή: «<strong>Καλά περνούσαμε στην Αίγυπτο</strong>» (Αριθ. 11, 18) <strong>τόσο αισχρό πράγμα είναι η συνήθεια και τόσο κακό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί κι αν για δέκα μέρες καταφέρης να ζήσης ενάρετα, κι αν για είκοσι κι αν για τριάντα, δεν σε αγαπώ, δεν σε χαίρομαι, δεν σε αγκαλιάζω, αν δεν κόψης την συνήθεια για πάντα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Προσπάθησε, μόνο πρόσεχε μην αποκάμης αλλά να ντρέπεσαι και να κατηγορής τον εαυτό σου.</strong></span></p></div>Χάθηκε η αισιοδοξία σήμερα; Δεν υπάρχει πια διέξοδος;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/aisiodoxia2023-02-06T11:30:00.000Z2023-02-06T11:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7412425870?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Χάθηκε η αισιοδοξία σήμερα; Δεν υπάρχει πια διέξοδος; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Να έχεις ηρωική ψυχή, ελεήμονα καρδιά και δίκαιη σκέψη. Κερδίζει όποιος υπομένει φιλότιμα, επιμένει γενναία και αγαπά θυσιαστικά...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η αγάπη του Θεού – Χάθηκε η αισιοδοξία σήμερα;</strong> Δεν υπάρχει πια διέξοδος; Η αρνησιχριστία οδηγεί κατά μαθηματική ακρίβεια στην απαισιοδοξία, ακόμη και στην αυτοχειρία. Χρειάζεται πλήρη αποδοκιμασία η απαισιοδοξία. Πρόκειται για σοβαρή και ανεξέλεγκτη ασθένεια…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η αγάπη του Θεού</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Χάθηκε η αισιοδοξία σήμερα; Δεν υπάρχει πια διέξοδος; <strong>Η απόγνωση τελικά θα κυριαρχήσει;</strong> Η απαισιοδοξία επικρατεί; Το κακό υπερίσχυσε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός παρατηρεί από μακρυά; Γιατί τελοσπάντων δεν επεμβαίνει; Η τηλεόραση πολεμά την ελπίδα; Ο φόβος σκεπάζει τα πάντα; <strong>Η Ελλάδα χάνεται;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η κρίση θα παραμείνει; Η ανασφάλεια θα αυξηθεί; Η μελαγχολία απλώνεται; Η μοναξιά μεγαλώνει; Η ασθένεια της απελπισίας μεταδίδεται; <strong>Η αισιοδοξία αζήτητη, άγνωστη και κρυμμένη;</strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Απουσιάζει η ενεργή, ανιδιοτελής και θυσιαστική αγάπη. Είναι ανάγκη σύντομα να αυξηθεί η φιλανθρωπία.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα πρέπει να μοιρασθεί φως. Να βρεθεί ο κύριος σκοπός υπάρξεως, ο στόχος της ζωής. <strong>Η ιδιοτέλεια, η καλοπέραση, ο ατομισμός, κάνουν τους άλλους να δυστυχούν.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όποιος αισθανθεί την πλούσια αγάπη του Θεού δεν φοβάται, δεν ανησυχεί, δεν αγωνιά και δεν τρομοκρατείται.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όσο θ’ αφηνόμαστε στην αγκαλιά του Θεού τόσο θα ευφραινόμεθα και θα αισιοδοξούμε. <strong>Η θεοποίηση και η προσκύνηση του χρήματος οδήγησε στην τωρινή άθλια κατάσταση.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η αρνησιχριστία οδηγεί κατά μαθηματική ακρίβεια στην απαισιοδοξία, ακόμη και στην αυτοχειρία. Χρειάζεται πλήρη αποδοκιμασία η απαισιοδοξία. <strong>Πρόκειται για σοβαρή και ανεξέλεγκτη ασθένεια.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γράφει ένας που δυστύχησε, πόνεσε πολύ και απέτυχε, αλλά δεν λύγισε και απόκαμε, γιατί είχε παρέα και κουβέντα μ’ Εκείνον. Η αγωγή από νωρίς διαμορφώνει χαρακτήρες που δεν βοηθούν στην αισιοδοξία.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Η απαισιοδοξία είναι κίνδυνος και τραγική συμφορά.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Η αισιοδοξία δεν σε αφήνει να πέσεις, να παρασυρθείς, να λυγίσεις και να αποθαρρυνθείς. <strong>Η απαισιοδοξία είναι παραλυσία και οδηγεί στο θάνατο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι γονείς φταίνε γιατί μαθαίνουν με τους τρόπους τους τη δυστυχία της απαισιοδοξίας και της αποτυχίας στη ζωή τους. <strong>Είναι πολύ γενναίο σήμερα να διατηρείται το φιλότιμο, το χαμόγελο, το χάδι.....</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υπάρχει ένα κλίμα σκληρότητος, <strong>συννεφιάς,</strong> συντριβής και στενοχώριας. Πολλοί κλείστηκαν στον εαυτό τους, <strong>διασκεδάζουν επιπόλαια.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο σπουδαίος άγιος Νικόλαος Αχρίδος λέει πως η απαισιοδοξία, η μελαγχολία και η θλίψη έφεραν μία ανίατη παραλυσία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι οι παράλυτοι δεν είναι αισιόδοξοι. Ο αισιόδοξος είναι ευτυχισμένος. Μεγάλη δυστυχία δεν είναι τόσο η ασθένεια, η αδικία και η φτώχεια όσο η απαισιοδοξία.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Δυσκολευόμαστε να δούμε μακρυά και μας απογοητεύει το σήμερα. Ο λόγος τους Θεού είναι πάντοτε αισιόδοξος.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι κυνηγημένοι άγιοι κατάντησαν ένδοξοι. <strong>Ο κάθε χριστιανός είναι υποχρεωμένος να είναι αισιόδοξος.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο χριστιανισμός αποτελεί πύργο ασάλευτο της αισιοδοξίας. <strong>Όποιος δεν είναι αισιόδοξος δεν μπορεί να είναι χριστιανός.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η αισιοδοξία σώζει από τα γρανάζια της απελπισίας, της μοναξιάς, της κακίας και της φθοράς. Ο αισιόδοξος είναι ελπιδοφόρος, νικηφόρος, φωτόμορφος και προσηνής.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λύπες, καημοί, στενοχώριες, προβλήματα, βάσανα, πόνοι και ζημιές ας μη μας καθηλώνουν στην πολυθρόνα της απαίσιας απόγνωσης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Με την αισιόδοξη υπομονή θα μας οδηγήσουν σε απρόσμενη, φωτεινή ευρυχωρία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πλησίασα στη ζωή μου τον θάνατο, αισθάνθηκα το χνώτο του, όμως δεν αποθαρρύνθηκα μα δυνάμωσα. Γερνώ, γερνώ και δεν φοβάμαι. <strong>Η πίστη με θερμαίνει, με παρηγορεί και με αισιοδοξεί.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην παρούσα κρίση ας ξεδιαλύνουμε το βάθος των αισθημάτων μας, την ειλικρίνεια των λόγων μας, την καθαρότητα των σκέψεών μας, τη γνησιότητα των κινήσεών μας και την ποιότητα του ήθους της ψυχής μας. Το ταπεινό μου ράσο ας μιλήσει στην καρδιά σου.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Να έχεις ηρωική ψυχή, ελεήμονα καρδιά και δίκαιη σκέψη. Κερδίζει όποιος υπομένει φιλότιμα, επιμένει γενναία και αγαπά θυσιαστικά.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε η ζωή έχει βαθύ νόημα και πλούσια χαρά. <strong>Το πείσμα του απαισιόδοξου είναι σίγουρα ανόητο, του προσφέρει μόνο θλίψη, κατήφεια και στενοχώρια.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εντούτοις συνεχίζει να την περιθάλπει, σαν να μην μπορεί να ζήσει δίχως αυτή. <strong>Πεσιμιστές φιλόσοφοι παρέσυραν αρκετούς νέους στις νοσηρές ιδέες τους.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι αισιόδοξοι γνωρίζουν να αγαπούν και να θυσιάζονται χάρη των φίλων τους.</strong> Φτωχοί και άρρωστοι υπήρξαν αληθινά αισιόδοξοι και δημιούργησαν πολιτισμό.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Η εργατικότητα και φιλοπονία διώχνει μακριά τη φοβερή απαισιοδοξία.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δεν δικαιολογείται η απαισιοδοξία για τους πιστούς. Η απαισιοδοξία βαλτώνει, θολώνει και δηλητηριάζει τη ζωή του ανθρώπου.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν πλασθήκαμε για να κλαίμε μοιρολατρικά, να παραπονιόμαστε σαν ανόητα παιδιά, να φοβόμαστε σαν κυνηγημένα πουλιά και να κρυβόμαστε φοβισμένα. Είναι καιρός για δράση, αλληλεγγύη, έξοδο από την απομόνωση και την ιδιοτέλεια. <strong>Τα δάκρυα καθαρίζουν κι ενδυναμώνουν υπέροχα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ήλθε η ώρα για μία ουσιαστική, εκ βαθέων και δυνατή μετάνοια.</strong> Η αναγέννηση, ο εξαγνισμός, η ανανέωση και η μεταμόρφωση προέρχονται μέσα από το βαθύ πόνο, τις μεγάλες αποφάσεις, την αίσθηση της παρουσίας του ζώντος Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τα δάκρυα θα φέρουν χαρά, το φεγγάρι ήλιο, ο πόνος ίαση, η αδυναμία δύναμη, </strong>η αμαρτία μετάνοια, η δίψα ξεδίψασμα, η πείνα χορτασμό, η φτώχεια πλούτο αναφαίρετο, η ύλη πνεύμα ζωοποιό…</em></span></p></div>