χάρη - face-new237.com2024-03-28T15:50:03Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/feed/tag/%CF%87%CE%AC%CF%81%CE%B7Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει προσοχή καί προσευχή, ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τόν ἐπισκιάζει...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/prosefchi2023-02-06T09:40:00.000Z2023-02-06T09:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7930274455?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει προσοχή καί προσευχή, ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τόν ἐπισκιάζει...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>*Όποιος αγωνίζεται να απολαύσει την αρετή αυτός θα αισθανθεί τα μελίρρυτα άνθη, την γλυκύτητα, το μέλι της χάριτος θα λάβει, όταν προσπαθεί να ενωθεί με τον Θεό, να γίνει ένα...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Να γίνει θέωση μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, να γίνει Θεός κατά χάριν.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να μην ζούμε κατώτερα, ρηχά, να μη ζούμε τόσο επιπόλαια, να έχουμε σύνεση στην εργασία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>*Μας λέει ο λογισμός να κοιμηθούμε πιο πολύ όχι, να λέμε,</strong> δεν θα κοιμηθούμε πιο πολύ. Όποτε μας ξυπνάει ο φύλακας άγγελος της ψυχής, προσευχή να κάνουμε εκείνη την ώρα να μην αφήνουμε τον εαυτό μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η προσευχή θεραπεύει τα πάθη και τα ελαττώματα. Όταν θα πέσει ο ήλιος μέσα σε μια λάσπη και την αποξηραίνει, την κάνει κόκκαλο και ότι έντομο έχει το αποδιώκει, το φυγαδεύει, το ψοφάει. Σαν βολίδα έρχεται η χάρις του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">*Εμάς μας πολεμάει πιο πολύ η μεμψιμοιρία και πολλές φορές, πιστέψατε με, βλέπω κοπάδι δαιμόνων και βλέπεις, λοιπόν, άλλος σκουντάει τη μία, άλλος τσιγκλάει την άλλη και γίνεται ένα πράγμα τρομερό. <strong>Άλλα αν είναι οπλισμένο το μοναστήρι με προσευχή δεν θα μπορούν να κάνουν κακό,</strong> θα στέκονται από μακριά και θα βλέπουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά βρίσκει χώρα και τριγυρνάει και την μια την πιάνει από το πόδι, την άλλη από το λαιμό, την άλλη από τη φωνή, την άλλη από την κραυγή και χαλάει ο κόσμος• εκείνη την ώρα πιστέψετε με βλέπω τους δαίμονες πώς περνάνε εν ριπή οφθαλμού, όπως πετούν τα αεροπλάνα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Λοιπόν, πολύ προσοχή και προσευχή. Όταν ο άνθρωπος έχει προσοχή και προσευχή, η χάρις του Θεού τον επισκιάζει.</strong> Εάν το ψηλαφήσουμε στη διάνοια μας, ότι ο θάνατος μας είναι και η κρίσης του Θεού, δηλαδή που θα πάμε και που θα σταθούμε, δηλαδή ή στην κόλαση ή στον παράδεισο, θα είμαστε προσεκτικές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">* Να μην αντιλογούμε το θέμα της αντιλογίας είναι το πιο φοβερό πράγμα «όχι δεν θα πάω, εκείνη γιατί δεν πάει, γιατί δεν την λες»…. Μέσα στον κόπο θα βρείτε το Χριστό σας το λέω από μεγάλη πείρα, επειδή το ‘νιωσα αυτό το πράγμα, καίτοι ανάξια είμαι και αμαρτωλή, αλλά επειδή μέσα στον κόπο είδα τον Θεό, γι’ αυτό ο κόπος είναι ένα πολύ μεγάλο πράγμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να αγαπούμε πολύ την Παναγία. Να της τραβάτε κομποσχοίνι, να κάνετε κάθε μέρα παράκληση και θα μας πάει όλες στον Παράδεισο. Την είδα σαν μικρό κοριτσάκι 15 χρονών <strong>(όπως είναι στην εικόνα στην Γοργοϋπήκοο στο κελί της)</strong> την ώρα του Χερουβικού, που ήμουν γονατισμένη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στεκόταν όρθια μπροστά στην ωραία Πύλη και κρατούσε πάνω στην κοιλίτσα Της τον Χριστούλη. Δεν θα ξεχάσω τα ματάκια Της εκείνα τα γλυκά, πώς με κοιτούσαν μέχρι μέσα στην καρδιά μου έμπαινε εκείνο το Βλέμμα Της. Ήταν γαλάζια και η Παναγία είχε δύο ξανθές κοτσίδες, αλλά όλη μου η προσοχή είχε συγκεντρωθεί στα μάτια Της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και την παρακαλούσα και έλεγα «Παναγία μου τι θα γίνουμε, τι θα γίνει αυτό το μοναστήρι, τίποτε δεν κάνουμε, πώς θα σωθούμε;» Και η Παναγία χαμογέλασε, η διάθεση μου άλλαξε από εκείνη την μέρα μια γαλήνη ήρθε μέσα μου από το βλέμμα της Παναγίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η μονή μας να ξέρετε ότι είναι αγιασμένη. Το κάθε βήμα που κάνουμε μας το γράφει ο Χριστός. O π. Ιγνάτιος που είναι στα Ιεροσόλυμα έλεγε:</strong> πολύ αγιασμένο το μοναστήρι σας, άγια τα χώματα εκεί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό βέβαια το έχω διαπιστώσει πολλές φορές παρουσιάζεται η χάρις της Παναγίας μας εδώ πέρα και πολλοί άνθρωποι την βλέπουν. Είναι η προστασία της Παναγίας, που μας προστατεύει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό, όταν θα έρθει η χάρις του Θεού στην ψυχή σας, θα λέτε: «Κυρία και Δέσποινα του κόσμου, εγώ δεν σου προσέφερα τίποτε, άσε που θα μας τα δώσει στον ουρανό. Θα τα δούμε σωρούδια εδώ, σωρουδάκια παραπέρα, ότι, κι ένα κρεμμύδι να ‘χει δώσει κανείς και μια πατάτα και μια κλωστή, όλα, όλα θα τα δει στον ουρανό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και το κάθε βηματάκι που θα κάνει κανείς η χάρις του Θεού τον πλουτίζει.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το μοναστήρι δεν είναι δικό μας. Μας φιλοξενεί η Παναγία και σύμφωνα με την φιλοξενία που μας κάνει πρέπει να πολιτευόμαστε.</span></p></div>Η αγάπη του Θεού δεν κάνει διακρίσεις! ( Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα )https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/agaph-theoy2020-06-21T17:22:59.000Z2020-06-21T17:22:59.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6180129872?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η αγάπη του Θεού δεν κάνει διακρίσεις! ( Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα )...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Για την αγάπη του Θεού και την αγάπη του ανθρώπου<br /><br /><strong>Η αγάπη του Θεού – Ο Θεός αγάπη εστί.</strong><br /><br />Εάν, όπως λένε και οι άγιοι Πατέρες, επωφελούμεθα του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι επωφελούμεθα της αγάπης.<br /><br />Αν βλέπουμε και γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών και αν είμαστε με την καρδιά μας ενωμένοι μαζί Του, τότε Εκείνος θα μας μάθει πως να αγαπάμε τον πλησίον μας.<br /><br />Επειδή εμείς δε γνωρίζουμε πως να αγαπάμε ούτε το Θεό ούτε και τον πλησίον μας.<br /><br /><strong>Στη δική μας Θεϊκή αγάπη, την οποία φύτεψε ο Θεός μέσα μας,</strong> συχνά μπερδεύονται καταχθόνια πνεύματα, έτσι που μας απομακρύνουν εντελώς από τον ορθό δρόμο της αληθινής και πραγματικής αγάπης.<br /><br />Στην πραγματικότητα οι υποδείξεις τους είναι συνυφασμένες με τις αισθήσεις και τα αισθήματα αυτού του κόσμου. Με τις επίγειες ηδονές και αυτό τότε γίνεται υποδούλωση.<br /><br /><strong>Συχνά συμβαίνει ο άνθρωπος, και σε νεανική και σε προχωρημένη ηλικία, να αγαπήσει κάποιο ζωντανό όν ή αντικείμενο, τη νεκρή φύση.</strong><br /><br />Κάποιος αγαπά το χρυσό και δεν μπορεί με τίποτα να αποχωριστεί από αυτόν και τον πλούτο του, το σπίτι, την ιδιοκτησία του και έτσι γίνεται υπόδουλος.<br /><br /><strong>Αν κάποιος τον άρπαζε από αυτά,</strong> θα γινόταν πλήρως απελπισμένος. Και συχνά τα καταχθόνια πνεύματα οδηγούν τον άνθρωπο σε τόσο βαθειά απελπισία, ώστε αφαιρεί τη ζωή του.<br /><br />Είναι άραγε αυτό αγάπη; Βλέπετε ότι σ’ αυτήν την αγάπη που μας εμφύτεψε ο Κύριος, ανακατεύονται καταχθόνια πνεύματα.<br /><br /><strong>Και αυτό είναι αγάπη χωρίς κατάκριση, ενώ η Θεϊκή αγάπη είναι απεριόριστη.</strong><br /><br />Η αγάπη του Θεού – Δεν κάνει διακρίσεις. Είναι τόσο τρυφερή. Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος λέει ότι η αγάπη είναι τελειότητα.<br /><br /><strong>Επειδή ο Θεός είναι τέλειο Όν, που δεν έχει ελλείψεις.</strong><br /><br />Γι’ αυτό όταν μέσα μας φανερώνεται η Θεϊκή αγάπη στην πληρότητα της χάρης της, τότε κι εμείς αγκαλιάζουμε όχι μόνο ολόκληρη τη γήινη σφαίρα, αλλά και ολόκληρο το σύμπαν.<br /><br />Δηλαδή ο Κύριος είναι μέσα μας, και ο Θεός είναι πανταχού παρών, περιέχει τα πάντα.<br /><br /><strong>Πράγμα που σημαίνει ότι μέσα μας φανερώνεται η Θεϊκή αγάπη που περιέχει τα πάντα.</strong><br /><br />Τότε δεν κάνουμε διακρίσεις. Όλοι είναι αδέλφια μας. Όλοι για μας είναι καλοί, και τους εαυτούς μας βλέπουμε ως τους χειρότερους για να υπηρετήσουμε κάθε πλάσμα.<br /><br />Βλέπετε με τέτοια Θεϊκή αγάπη ο άνθρωπος ταπεινώνεται τόσο πολύ, φθάνει η ψυχή του σε τέτοια ταπεινοφροσύνη, και η ταπεινοφροσύνη είναι τελειότητα της χριστιανικής ζωής.<br /><br /><strong>Ούτε στο να αναστήσουμε νεκρούς,</strong> ούτε στο να κάνουμε θαύματα, αλλά η τελειότητα της χριστιανικής ζωής βρίσκεται στην άκρα ταπείνωση.<br /><br />Και όταν μας φωτίσει η χάρις του Αγίου Πνεύματος στην πληρότητα της Θεϊκής αγάπης τότε επιθυμούμε να υπηρετήσουμε σχεδόν τους πάντες, για όλους ζητούμε να είναι καλά (ακόμα και στο μικρότερο μυρμήγκι όταν βλέπουμε ότι κάτι το βασανίζει, θέλουμε με κάποιο τρόπο να το βοηθήσουμε).<br /><br />Σημαίνει πως η αγάπη είναι θυσία. Η αγάπη θυσιάζεται για τον πλησίον.<br /><br /><strong><em>Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα!</em></strong></span></p></div>