ωφέλιμα - face-new237.com2024-03-29T08:10:28Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/feed/tag/%CF%89%CF%86%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1O Θεός να φωτίζει τους ανθρώπους στην Εκκλησία και αυτούς που κυβερνούν...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/dexthike2023-02-17T19:30:00.000Z2023-02-17T19:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7167367463?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>O Θεός να φωτίζει τους ανθρώπους στην Εκκλησία και αυτούς που κυβερνούν...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Αν θέλεις τη θεραπεία σου επιμελήσου τη συνείδηση, κάνε ό,τι σου λέει και θα βρεις ωφέλεια»..</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Ο </span>Θεός ιλάσθήτι μοι τω αμαρτωλώ – Μόνο πίστεψα και με δέχθηκε ο Κύριος. Ο θείος Δαβίδ λέει: «Εγώ δεν νήστεψα, δεν αγρύπνησα, δεν κοιμήθηκα καταγής, αλλά απλώς ταπεινώθηκα και μ’ έσωσε ο Κύριος» (Ψαλμ. 116:6) Και για να πω συντομότερα: «Μόνο πίστεψα και με δέχθηκε ο Κύριος» (Ψαλμ.26:10). Διότι ενώ για την απόκτηση της ταπεινώσεως παρεμβάλλονται πολλά εμπόδια, <strong>για την απόκτηση της πίστεως κανένα.</strong></span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Μόνο πίστεψα και με δέχθηκε ο Κύριος – Ο Θεός ιλάσθήτι μοι τω αμαρτωλώ</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν θέλεις τη θεραπεία σου επιμελήσου τη συνείδηση, κάνε ό,τι σου λέει και θα βρεις ωφέλεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ζούσε στα χρόνια μας στην Κωνσταντινούπολη ένας νέος, που ονομαζόταν Γεώργιος, περίπου είκοσι ετών. Ήταν ωραίος στην όψη και κάπως επιδεικτικός στους τρόπους, στο βάδισμα και σ’ όλη του την εμφάνιση. Γι’ αυτό μερικοί που βλέπουν μόνο εξωτερικά και κατακρίνουν τους άλλους, είχαν σχηματίσει κακή ιδέα γι’ αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτός, λοιπόν, γνωρίστηκε με κάποιον άγιο μοναχό, που ζούσε σ’ ένα από τα μοναστήρια της πόλεως. Του εμπιστεύθηκε την ψυχή του και έλαβε απ’ αυτόν ένα μικρό πνευματικό κανόνα με την προτροπή να μην τον αμελήσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο νέος του ζήτησε και κάποιο βιβλίο, που να αναφέρεται στη ζωή των μοναχών και την πρακτική τους άσκηση, και ο γέροντας του έδωσε το βιβλίο του αββά Μάρκου του Ασκητού «<strong>Περί του πνευματικού νόμου</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνος το δέχτηκε σαν από Θεού και ελπίζοντας να καρπωθεί κάτι σπουδαίο απ’ αυτό, το διάβασε ολόκληρο με πόθο και προσοχή.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Απ’ όλα ωφελήθηκε, αλλά τρία ιδιαιτέρως κεφάλαια έβαλε στην καρδιά του.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το ένα περιείχε αυτά τα λόγια:</strong> «Αν θέλεις τη θεραπεία σου επιμελήσου τη συνείδηση, κάνε ό,τι σου λέει και θα βρεις ωφέλεια».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το δεύτερο έλεγε:</strong> «Όποιος επιζητεί τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος προ της εργασίας των εντολών μοιάζει με δούλο, που μόλις τον αγόρασαν επιδιώκει αμέσως την απελευθέρωση».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και το τρίτο:</strong> «Είναι τυφλός αυτός που κράζει και λέει: «<strong>Υιέ Δαβίδ ελέησόν με</strong>» και προσεύχεται σωματικά χωρίς να έχει ακόμη γνώση πνευματική. Αυτός όμως ο πρώην τυφλός, αφού άνοιξε τα μάτια του και είδε τον Κύριο, δεν τον ονομάζει πια υιό Δαβίδ αλλά τον ομολογεί Υιό Θεού και τον προσκυνεί».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διαβάζοντάς τα αυτά ο νέος θαύμασε και θαυμάζοντας πίστεψε ότι επιμελούμενος τη συνείδηση θα βρεί ωφέλεια, με την εργασία των θείων εντολών θα κατανοήσει την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, και με τη χάρη του θα αναβλέψει νοερώς και θα δει τον Κύριο, από την αγάπη και τον πόθο του οποίου πληγώθηκε η καρδιά του και επιζητούσε με ελπίδα το πρώτο και μη φαινόμενο κάλλος.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Τίποτε άλλο δεν έκανε, όπως με βεβαίωσε με όρκο, παρά μόνο κάθε βράδυ τον μικρό εκείνο κανόνα, που του όρισε ο γέροντας και μετά κοιμόταν στο κρεβάτι του.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν δε η συνείδηση τον προέτρεπε: «Κάνε κι άλλες μετάνοιες, πρόσθεσε μερικούς ψαλμούς ακόμη, λέγε περισσότερες φορές το «Κύριε ελέησον» μπορείς», πρόθυμα και αδίστακτα την υπάκουε, σαν να του το έλεγε ο ίδιος ο Θεός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από τότε ποτέ δεν κοιμήθηκε αν τον έλεγχε η συνείδηση και του έλεγε: «<strong>Γιατί δεν το έκανες αυτό;</strong>». Εκείνος λοιπόν την ακολουθούσε πιστά και εκείνη μέρα με τη μέρα πρόσθετε νέες εντολές. Έτσι σε λίγο καιρό αυξήθηκε πολύ η εσπερινή του ακολουθία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Την ημέρα διηύθυνε τον οίκο ενός πατρικίου στου οποίου το παλάτι πήγαινε κάθε πρωί φροντίζοντας για τα προς το ζην αναγκαία. <strong>Έτσι κανείς δεν γνώριζε τη μυστική του εργασία.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτός όμως κάθε βράδυ έκανε όλο και περισσότερες μετάνοιες πέφτοντας με το πρόσωπο στη γη, ενώ δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια του. Όταν στεκόταν σε προσευχή είχε τα πόδια ενωμένα μεταξύ τους και αμετακίνητα.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>ιάβαζε με πόνο, με στεναγμούς και δάκρυα προσευχές προς τη Θεοτόκο.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρόσπεφτε στα άχραντα πόδια του Κυρίου σαν να τον έβλεπε παρόντα σωματικά και σαν τυφλός του ζητούσε να τον ελεήσει για ν’ αναβλέψει ψυχικά. Και καθώς η προσευχή αύξανε κάθε βράδυ, διαρκούσε μέχρι τα μεσάνυχτα, χωρίς αυτός καθόλου να ραθυμεί ή να χαλαρώνει την προσοχή του κατά τη διάρκειά της. Κανένα μέλος του σώματός του δεν σάλευε τελείως, ούτε τα μάτια του έστρεφαν δεξιά-αριστερά ή πάνω, αλλά στεκόταν ακίνητος σαν άγαλμα ή σαν ασώματος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάποια νύχτα λοιπόν, που έλεγε το «<strong>Ο Θεός ιλασθήτι μοι τω αμαρτωλώ</strong>» με τον νου μάλλον παρά με τα χείλη, φάνηκε ξαφνικά από ψηλά πλούσια θεία έλαμψη και γέμισε όλος ο τόπος. Μόλις έγινε αυτό, ο νέος δεν καταλάβαινε πια αν βρισκόταν μέσα σε σπίτι και κάτω από στέγη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Φως μόνο έβλεπε παντού και δεν αισθανόταν καν αν πατούσε στη γη, αλλ’ ούτε φοβόταν μήπως πέσει. Δεν σκεπτόταν καθόλου τον κόσμο ούτε του άγγιζε τον λογισμό τίποτε απ’ όσα πειράζουν τους ανθρώπους που φορούν σάρκα.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Ήταν όλος μέσα σ’ ένα άϋλο φως και νόμιζε πως έγινε κι ο ίδιος φως.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Λησμόνησε όλο τον κόσμο, ενώ πλημμύρισε από δάκρυα ανέκφραστης χαράς και αγαλλιάσεως. Έπειτα ο νους του ανέβηκε στον ουρανό και είδε άλλο φως λαμπρότερο απ’ το πρώτο. Κοντά σ’ αυτό το φως βλέπει με έκπληξη να στέκεται εκείνος ο άγιος και ισάγγελος γέροντας, που του έδωσε τον κανόνα και το βιβλίο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ακούγοντάς το εγώ αυτό, σκέφτηκα ότι η πρεσβεία του αγίου εκείνου είχε συνεργήσει πολύ</strong>, ώστε να αξιωθεί ο νέος τέτοιας ελλάμψεως και ότι έτσι τα οικονόμησε ο Θεός για να του φανερώσει σε ποιό ύψος αρετής είχε φθάσει ο άγιος γέροντάς του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν πέρασε η θεωρία και ήρθε πάλιν στον εαυτό του, τον συνείχε χαρά και έκπληξη και δάκρυα ανέβλυζαν από την καρδιά του γεμάτα γλυκύτητα. Τέλος ξάπλωσε στο κρεβάτι του, <strong>ενώ εκείνη την ώρα λάλησε ο πετεινός φανερώνοντας ότι είναι μεσάνυχτα.</strong> Μετά από λίγο εκκλησίες σήμαναν τον Όρθρο. Κι αυτός σηκώθηκε να ψάλλει κατά τη συνήθειά του, χωρίς να έχει ούτε καν έννοια για ύπνο εκείνη τη νύχτα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτά έγιναν με τη θέληση και την απόλυτη κρίση του Θεού, χωρίς ο νέος να κάνει τίποτα περισσότερο, παρά μόνο όσα ακούσατε, με ορθή πίστη και αδίστακτη ελπίδα.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Ας μην πει λοιπόν κανείς ότι έπραξε αυτά δοκιμαστικώς.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάτι τέτοιο ούτε καν από το λογισμό του πέρασε -γιατί αυτός που δοκιμάζει και εκπειράζει, πίστη δεν έχει αποκτήσει- αλλά απορρίπτοντας κάθε άλλη εμπαθή και φιλήδονη έννοια φρόντιζε, όπως με βεβαίωνε, μόνο για όσα του έλεγε η συνείδηση, ώστε ήταν σαν νεκρός για τα αισθητά πράγματα του βίου κι ούτε καν την τροφή και το νερό επιζητούσε συχνά και ενήδονα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αγίου Συμεών του νέου θεολόγου</em></span></p></div>Γιατί Θεέ μου σε μένα;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/giati2023-02-16T18:30:00.000Z2023-02-16T18:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7219621678?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιατί Θεέ μου σε μένα; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Λέγει ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ: «Το να είναι κάποιος χριστιανός σημαίνει να πιστεύει στη νίκη επάνω στον κόσμο και τίποτα λιγότερο»....<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τι σημαίνει όμως αυτό; Και το λέγω αυτό διότι πολλές φορές παρεξηγούμε αυτήν την νίκη πάνω στον κόσμο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι μέρες που περνούμε αδελφοί μου χαρακτηρίζονται δύσκολες. Τα ΜΜΕ τροφοδοτούν το μυαλό με πληροφορίες και προβλέψεις, που κάνουν την καρδιά να αγωνιά για το αύριο. Οι άνθρωποι ζουν και αναπνέουν με την αγωνία να διαποτίζει την καθημερινότητά τους. Κυριαρχεί μία αβεβαιότητα, μία σύγχυση, μία ταραχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πως λοιπόν εμείς οι χριστιανοί θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πραγματικότητα;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λένε κάποιοι, με ελαφρά την καρδία, «δεν θα επιτρέψει ο Θεός να πάθουμε κακό». Αυτή όμως η διαπίστωση ενθαρρύνει τη ψευδαίσθηση και τη ψεύτικη πίστη. Τι πάει να πει «δεν θα επιτρέψει ο Θεός να πάθουμε κακό»; Ή άλλοι υποστηρίζουν, εμείς οι χριστιανοί είμαστε πλέον ο εκλεκτός λαός του Θεού και ο Θεός δεν θα μας αφήσει. <strong>Και φυσικά αδελφοί μου ο Θεός δεν θα μας αφήσει όμως όχι όπως το εννοούν οι περισσότεροι χριστιανοί. Τα φαινομενικά κακά που μας έχουν βρει δεν σηματοδοτούν και την εγκατάλειψη του Θεού, αντιθέτως θα έλεγα…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υποστηρίζουμε ότι ο Χριστός θα νικήσει το κακό, θα συντρίψει τους εχθρούς του, θα μας βοηθήσει, θα μας συμπαρασταθεί. Μα καλά, σε ποιον Χριστό πιστεύουμε τελικά, σε αυτόν που θα έρθει; Ή σε αυτόν που ήρθε; Ο Χριστός αδελφοί μου ήρθε. Ο Χριστός δεν θα νικήσει το κακό, αλλά το νίκησε, ο Χριστός δεν θα μας σώσει αλλά μας έσωσε από την τυραννία του διαβόλου και όμως εμείς επιμένουμε να πιστεύουμε σε έναν μελλοντικό Χριστό, τον οποίο δυστυχώς του προσδίδουμε και κοσμικές ιδιότητες, του προσδίδουμε ιδιότητες και πράξεις κοσμικής δικαίωσης, ή εκδικητικές ενέργειες μέσα σε ένα δήθεν χριστιανικό πνεύμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν λέμε ότι «πιστεύουμε στο Θεό» είναι σαν να λέμε «ζω όπως το Θεό. Ζω τη ζωή Του». Η ομολογία αυτή είναι βαριά! Για να είναι αληθινή θα πρέπει να βιώνεται ή τουλάχιστον να θέλουμε να τη βιώσουμε και να προσπαθούμε γι’ αυτό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ζώντας την χριστιανική ζωή θα πρέπει να προσπαθήσουμε να μην πέσουμε στην παγίδα του διαβόλου που μας λέγει ότι όλα θα πάνε καλά, ότι εάν πιστεύεις στον Θεό όλα θα σου πάνε καλά, και δουλειά θα έχεις, και την υγειά σου θα έχεις και παιδιά θα κάνεις και θα πετύχουν στην ζωή τους και γενικά εάν προσπαθείς να ζεις εν Χριστώ, ο Θεός θα σε ευλογεί. Αυτοί οι λογισμοί είναι δαιμονικοί. Διότι βλέπετε άνθρωποι που πιστεύουν τα παραπάνω, και ξαφνικά τους έρχεται μία αρρώστια, ή κάποια άλλη δοκιμασία αμέσως αρχίζουν και λένε όλα αυτά τα γιατί και να τα βάζουν με τον Θεό. Γιατί Θεέ μου σε εμένα, εγώ που πήγαινα κάθε Κυριακή στην εκκλησία; Γιατί Θεέ μου σε εμένα , εγώ που νήστευα, που προσευχόμουν, που σε ομολογούσα μπροστά στους ανθρώπους; Και τελικά απογοητεύονται και πέφτουν στην απελπισία, βλασφημούν και τον Θεό που δήθεν πίστευαν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και έρχεται ο Θεός και σου απαντά σε όλα αυτά τα «γιατί»: Ναι σε εσένα αδελφέ. Γιατί όχι; Τι περίμενες; Να δικαιωθείς κατά κόσμον; Περίμενες να πετύχεις κατά κόσμον; <strong>Περίμενες να σου πάνε όλα καλά κατά κόσμον; Περίμενες να ζεις μέσα στην άνεση του πλούτου, την υγεία του σώματος, την κοινωνική καταξίωση, την επαγγελματική επιτυχία; Εάν περίμενες από εμένα όλα αυτά, κακώς τα περίμενες. Εγώ άλλα πράγματα σου είπα,</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ὅς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι πειρασμοί αδελφοί μου είναι αδιάσπαστο κομμάτι της εν Χριστώ ζωής. Λέγει ο άγιος Νεκτάριος: Οἱ πειρασμοὶ παραχωροῦνται γιὰ νὰ φανερωθοῦν τὰ κρυμμένα πάθη, νὰ καταπολεμηθοῦν κι ἔτσι νὰ θεραπευθεῖ ἡ ψυχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σημειώνει:</strong> Χωρίς προβλήματα, χωρίς συμφορές, χωρίς αρρώστιες, χωρίς λύπες, τι θα έκανε ο άνθρωπος; Θα το έριχνε στην τρυφή και τη μέθη, θα κυλιόταν στο βούρκο σαν γουρούνι, θα ξεχνούσε ολότελα το Θεό και τις άγιες εντολές Του. Τώρα, όμως, οι αγωνίες και οι φόβοι, οι θλίψεις και οι δοκιμασίες τον κρατούν σε κάποιαν εγρήγορση, του γίνεται σχολείο φιλοσοφίας, γυμναστήριο της ψυχής. Οι θλίψεις και οι δοκιμασίες δεν είναι αιτίες λύπης, αλλά καυχήσεως και χαράς…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η πίστη μας στον Χριστό αδελφοί μου πρέπει να αποδεικνύεται με την εμπιστοσύνη μας στην Θεία Του Πρόνοια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μην ξεχνούμε ότι και ο Χριστός μας «έχασε». Θανατώθηκε.</strong> Πέθανε πάνω στο ατιμωτικό ξύλο ενός σταυρού. Ο Χριστός έχασε εκουσίως κατά κόσμον και ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο κέρδισε. Έχασε φαινομενικά και κέρδισε ουσιαστικά. Πόνεσε αλλά μας ανακαίνισε. Πέθανε αλλά και Αναστήθηκε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εάν λοιπόν ο Χριστός μας δεν είπε όχι στον πειρασμό, στον πόνο, στον θάνατο…θα πούμε εμείς; Η Εκκλησία αδελφοί μου ζει όχι απλά με την ελπίδα αλλά με την βεβαιότητα της Αναστάσεως, ο χριστιανός πρέπει να ζει με την βεβαιότητα της Αγάπης του Θεού Πατρός που «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πλήθος οι ανάγκες, πού μας περιζώνουν στην πορεία της ζωής. Πλήθος τα προβλήματα, αλλά μεγαλύτερα και αλλά μικρότερα, πού ορθώνονται απειλητικά ενώπιον μας κάθε στιγμή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός όμως λέγει: Δεν πρόκειται να σε αφήσω μόνο και απροστάτευτο. «Μετά σου ειμί εν θλίψει». «Έπικαλέσαι με εν ώρα θλίψεως και εξελούμαι σε και δοξάσεις με». Μην απογοητεύεσαι μπροστά στα προβλήματα της ζωής. Ζήτησε την δική μου βοήθεια, λέγει ο Θεός, και εγώ θα σε βγάλω από τη δυσκολία όταν είσαι έτοιμος<strong>. «Εν τω κοσμώ θλίψιν έξετε»</strong> είπε ο ενανθρωπήσας Λυτρωτής μας και προσέθεσε: «αλλά θαρσείτε εγώ νενίκησα τον κόσμον». Μην απογοητεύεσθε μην καταβάλλεσθε από την στενοχώρια, μην χάνετε το θάρρος σας. Εγώ είμαι μαζί σας. Εγώ δεν θα νικήσω το κακό αλλά το νίκησα ήδη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όμως μην μου ζητάτε εύκολη ζωή, μην μου ζητάτε καλοπέραση, μην μου ζητάτε ζωή χωρίς πειρασμούς διότι εάν «μη πειρασμός ουδέ στέφανος».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έλεγε ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Συνετός και μυαλωμένος άνθρωπος είναι εκείνος που αντελήφθη καλώς ότι υπάρχει τέρμα της παρούσης ζωής και σπεύδει και αυτός να θέσει τέρμα εις τα σφάλματα και ελαττώματά του ζώντας με ταπείνωση και μετάνοια, αντιμετωπίζοντας κάθε πειρασμό και δοκιμασία σαν ευκαιρία πνευματικής προκοπής».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τα συναξάρια των αγίων μας είναι γεμάτα πειρασμούς, δοκιμασίες.</strong> Όλοι οι άγιοι χάσανε κατά κόσμον και κέρδισαν κατά Θεόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σ΄ Αυτόν τον Χριστό να πιστεύουμε αδελφοί μου, στον Αληθινό Θεό που δεν μένει στις μικρότητες αυτής της ζωής αλλά μας ζητά να Τον ακολουθήσουμε με εμπιστοσύνη δια των δοκιμασιών στην Χώρα των Ζώντων, στην Ουράνια Βασιλεία Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος</span></p></div>Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos2023-02-16T16:30:00.000Z2023-02-16T16:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6791419899?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Φοβούμαστε να τα δώσουμε στα χέρια του Θεού! Φοβόμαστε ν’ αφήσουμε τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού...<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Άφησέ τα στα χέρια του Θεού και μη φοβάσαι. <strong>Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο,</strong> το άριστο, το θεοπρεπές. Φοβούμαστε να τα δώσουμε στα χέρια του Θεού! Φοβόμαστε ν’ αφήσουμε τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Τους εαυτούς μας και τους άλλους ανθρώπους, τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τους συγγενείς μας, τους οικείους μας, τους συναδέλφους μας, τους συμπολίτες μας, τον κόσμο όλο να τον αφήσουμε στα χέρια του Θεού!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στις πολύπλοκες μέρες που ζούμε που φορτωνόμαστε όλοι πάρα πολλά πράγματα, έχουμε καταντήσει να είμαστε πάρα πολύ κουρασμένοι. Και συναντάει κανείς ανθρώπους πονεμένους και κουρασμένους, <strong>ακόμα και στη νεανική ηλικία.</strong></span></p>
<div class="stream-item stream-item-in-post stream-item-inline-post aligncenter">
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Συναντά κανείς νέους οι οποίοι έχουν γηράσει από τον κόπο και τον μόχθο της καθημερινότητας, οι οποίοι έχουν τραυματιστεί κι έχουν πληγωθεί απ’ όλ’ αυτά που συμβαίνουν γύρω τους.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Είναι ένα σημείο των εσχάτων ημερών, ένα σημείο που ο Κύριος μας το έδωσε ως γνώρισμα των εσχάτων χρόνων!</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Έρχεται ο Χριστός και μας λέγει να έρθουμε κοντά Του όλοι εμείς οι κουρασμένοι, οι πεφορτισμένοι και θα μας αναπαύσει. Και έρχεται η Εκκλησία και μας προτρέπει τους εαυτούς μας και τους γύρω μας και τα πάντα <strong>να τα αφήνουμε στα χέρια του Θεού.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«<strong>Μάθετε από μένα</strong>», λέει ο Χριστός, «<strong>ότι είμαι πράος και ταπεινός τη καρδία. Κι έτσι ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς ημών</strong>». «Θα μάθετε από Μένα», λέγει ο Χριστός, «εγώ θα σας το διδάξω, δεν θα σας το διδάξουν άλλοι άνθρωποι Εγώ ο ίδιος θα σας διδάξω, όταν θα σας εμφανίσω τον εαυτό μου, όταν θα σας αποκαλύψω τον εαυτό μου, ότι είμαι πράος και ταπεινός τη καρδία. <strong>Κι έτσι θα βρείτε ανάπαυσιν μέσα σας</strong>.»</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Και πράγματι ποιος αναπαύεται τελικά; Ο ταπεινός άνθρωπος!</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μόνο ο ταπεινός άνθρωπος αναπαύεται εν Χριστώ!</strong> Εμείς, οι υπερήφανοι άνθρωποι, οι εγωιστές άνθρωποι, οι φίλαυτοι άνθρωποι δεν μπορούμε να αναπαυθούμε, γιατί <strong>εμποδίζομε τον Χριστό να μας πάρει στην αγκαλιά Του.</strong> Δεν δεχόμαστε, δεν θέλουμε ν’ αφεθούμε στον Θεό! Φοβούμαστε τον Θεό! Ή δεν Του έχουμε εμπιστοσύνη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Φοβούμαστε να τα δώσουμε στα χέρια του Θεού! Φοβόμαστε ν’ αφήσουμε τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού! <strong>Δεν είναι εύκολο πράγμα να πεις στον Θεό «γενηθήτω το θέλημά Σου»!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός προνοεί τον ταπεινό άνθρωπο, ο οποίος έμαθε αυτό το μεγάλο πράγμα, <strong>να τ’ αφήνει στα χέρια του Θεού όλα!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά έμαθε ότι όποιος τ’ αφήνει στα χέρια του Θεού, ο Θεός δεν μένει αδρανής, ο Θεός αναλαμβάνει την ευθύνη πλέον. Και <strong>τα έργα του Θεού είναι πολύ σημαντικότερα και πολύ σπουδαιότερα από τα δικά μας έργα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εσύ κάμε αυτό που μπορείς, κάμε ό,τι μπορείς, <strong>χωρίς ν’ αγχώνεσαι</strong>, χωρίς ν’ αγωνιάς, χωρίς να ταλαιπωρείσαι. Αφού κάνεις αυτό που μπορείς και η συνείδησή σου σου καταμαρτυρεί ότι «έκανα ότι μπορούσα, μέχρις εδώ! Από δώ και κάτω δεν μπορώ να κάνω τίποτα!»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε παραδίδεις το θέμα, το πρόβλημα, το παιδί σου, την υγεία σου, τα οικονομικά σου, ό,τι έχεις που σε βαραίνει το παραδίδεις στα χέρια του Θεού.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Και τότε πράγματι, εκεί ο Θεός εμφανίζεται!</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι αν ακόμα αργήσουν να γίνουν τα πράγματα, όπως πιθανόν πρέπει να γίνουν, κι αν ακόμα φανεί ότι ο Θεός σιωπά και δεν ενεργεί και παραμείνει ο άνθρωπος μέσα στην εμπιστοσύνη του Θεού, τότε ο Θεός αποκαλύπτει πράγματι με θαυμαστό τρόπο τον εαυτό Του. <strong>Κανένας, λέγει η Γραφή, κανένας δεν ήλπισε επί Κύριον και καταισχύνθηκε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λέει ο Δαβίδ ένα ωραίο λόγο: «Εμβλέψετε, κοιτάξετε στις αρχαίες γενεές, βρέστε μου ένα άνθρωπο ο οποίος ήλπισε επί Κύριον και εντράπηκε. Ένας άνθρωπος να βρεθεί που να πει ότι εγώ, είχα την ελπίδα μου στον Χριστό κι ο Χριστός δεν ανταποκρίθηκε. Δεν με βοήθησε. Μ’ εγκατέλειψε!» <strong>Κανένας!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βέβαια θα μου πεις ότι μπορεί να μην έγινε αυτό που ήθελα, μπορεί να μην έγινε αυτό που εγώ ζητούσα… Εάν όμως έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό, θα δεις πως τελικά αυτό που έγινε, <strong>αυτό ήταν το καλύτερο</strong>.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Εσύ μπορεί να μην ήξερες ποια ήταν η πραγματικότητα…</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι όταν ο άνθρωπος πράγματι το γευθεί αυτό και το καταλάβει και περάσει στη ζωή του πολλές δοκιμασίες και πολλές περιπέτειες και διά πολλών θλίψεων διέλθει τον δρόμο της ζωής του, τότε απομένει σαν λάφυρο πείρας αυτή η μεγάλη εμπειρία «<strong>άφησ’ τα στα χέρια του Θεού και μη φοβάσαι μη φοβάσαι</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο, το άριστο, το θεοπρεπές. Εσύ ό,τι και να κάμεις, όσο καλό και να το κάμεις, θα ‘χει και την ανθρώπινη λειψάδα πάνω, θα ‘χει και την ανθρώπινη ατέλεια! <strong>Ενώ ό,τι κάμει ο Θεός είναι τέλειο.</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Κι είναι αδύνατο ο Θεός να κάνει λάθος!</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός δεν κάμνει λάθη κι ούτε αφήνει τα έργα του ατέλειωτα. Ούτε αρχίζει κάτι και το μετανιώνει μετά! Ούτε απογοητεύει ποτέ τον άνθρωπο. Ούτε σε αφήνει μόνο σου. <strong>Ούτε σε ντροπιάζει ο Θεός</strong>. Δεν είναι δυνατόν ο Θεός να σε καταισχύνει, όταν εσύ ελπίζεις εις Αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο ταπεινός, λοιπόν, άνθρωπος είναι αυτός που αφήνει τη ζωή του στα χέρια του Θεού γι’ αυτό <strong>εκείνο που μας χρειάζεται, αδελφοί μου, είναι να αγωνιζόμαστε καθημερινά, να κάνομε άσκηση από τα πιο απλά πράγματα, για να μάθομε τον εαυτό μας να τ’ αφήνει στα χέρια του Θεού…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">…Κι αυτή η προτροπή της Εκκλησίας «<strong>πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα</strong>» νομίζω είναι η πιο σημαντική προτροπή στην εποχή μας για κάθε άνθρωπο: για τους γονείς, για τους νέους, για τους ηλικιωμένους, για τους ιερείς, για κάθε ένα που προβληματίζεται και αγωνιά για το τι γίνεται γύρω μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός έχει τα πάντα στο δικό Του χέρι. Κι όταν είναι τα πάντα στα χέρια του Θεού, <strong>τότε έχουμε ειρήνη μέσα στην ψυχή μας.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας</a></strong></span></p>
</div></div>Ο ηθικός νόμος είναι ο μόνος αληθινός νόμος του Θεούhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/l2023-02-16T15:30:00.000Z2023-02-16T15:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4783158471?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο ηθικός νόμος είναι ο μόνος αληθινός νόμος του Θεού...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Βίβλος μας διδάσκει με παραδείγματα, ότι ο ηθικός νόμος είναι ο μόνος αληθινός νόμος του <strong>Θεού</strong> και ότι όλα τα άλλα είναι σκιά του νόμου αυτού. Όποιος έστω και λίγο παραβεί αυτό τον αληθινό νόμο του Θεού και δεν μετανοήσει, πρέπει να πάθει και να υποφέρει.<br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός κτυπά με τιμωρίες αυτούς που αμαρτάνουν για να τους καλέσει σε μετάνοια και μαζί τους απογόνους και τους γείτονες τους. Μόνο η αληθινή μετάνοια και τα επακόλουθά της (αλλαγή, ανανέωση, αναγέννηση) δίνει ικανοποίηση στον αναπόφευκτο ηθικό νόμο του Θεού. Να μερικά παραδείγματα:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στον Αδάμ: Όταν ο πρόγονος του ανθρωπίνου γένους αμάρτησε, ο Θεός του είπε: «με μόχθο να καλλιεργείς σ’ όλη σου τη ζωή· αγκάθια και τριβόλια θα σου βλασταίνει και θα τρως το χορτάρι του αγρού» (Γεν. γ΄, 17-18).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/apokalici">Tα πάντα θα αποκαλυφθούν στους πιστούς, όταν έρθει η ώρα</a></strong><br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κτύπημα στο διεφθαρμένο γένος: Όταν οι άνθρωποι έγιναν ακόλαστοι «και φθάρθηκε η γη ενώπιον του Θεού και γέμισε η γη με αδικίες… και κάθε πλάσμα απομακρύνθηκε από το δρόμο Του» αφήνει ο Θεός τον κατακλυσμό για να εξαφανίσει κάθε ύπαρξη στη γη, αφήνοντας μόνο το δίκαιο Νώε και την οικογένειά του (Γεν. στ΄. 12).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στα Σόδομα: Όπως είναι γνωστό, επιτρέπει ο Θεός την καταστροφή σ’ αυτή την ακόλαστη πόλη, εφόσον σ’ αυτήν δε βρέθηκαν ούτε δέκα δίκαιοι. Σώθηκε μόνο ο δίκαιος Λώτ (Γεν. ιη΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στον Αυνάν: Αυτός ο Αυνάν σκόρπιζε το σπέρμα του για να μην αποκτήσει απόγονο, τον τιμώρησε ο Κύριος «γι’ αυτό θανάτωσε κι αυτόν» (Γεν. λη΄, 9-10).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/uaymata/tajiarxhs">Ταξιάρχης: Όταν τον καλέσεις με πίστη είναι πάντα κοντά σου</a></strong><br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο Φαραώ και τη γη της Αιγύπτου: Λόγω της επιμονής και της εναντίωσης στο Θεό, ο Θεός κτυπά τη χώρα της Αιγύπτου και το βασιλιά της με δέκα μεγάλες πληγές οι οποίες περιγράφονται στην Αγία Γραφή (Εξ. Ε΄ – ιβ΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στη Μαρία, την αδελφή του Μωυσή: Εναντιώθηκε στην αρχηγία του αδελφού της και κτυπήθηκε από λέπρα κι απ’ τη λέπρα «έγινε άσπρη σαν το χιόνι» (Αρ. ιβ΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο Αχάν: Που κατά τη διάρκεια του πολέμου έκανε ληστεία, έκλεψε και έκρυψε. Λιθοβολήθηκε (Ισ. Ν. ζ΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο βασιλιά Σαούλ: Που καταπάτησε την εντολή του Θεού και άρχισε να καλεί πνεύματα (πνευματισμός). Έχασε τη μάχη και αυτοκτόνησε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο βασιλιά Δαυίδ: Λόγω της μοιχείας και της δολοφονίας που έπραξε, έγινε στο σπίτι του μοιχεία και δολοφονία ανάμεσα στους γιους και τις κόρες του (2 Βα. Ζ΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το χτύπημα στη Μιχάλ: Η Μιχάλ χλεύασε το βασιλιά Δαυίδ, το σύζυγο της, επειδή κατά τον ενθουσιασμό του στην προσευχή τραγουδούσε και χόρευε μπροστά στο Θεό. Γι’ αυτό τιμωρήθηκε με ατεκνία σ’ όλη της τη ζωή (2 Βσ. Στ΄, 23).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο βασιλιά Οζία: Όταν αυτός ο βασιλιάς αυθαδίασε και υπερηφανεύτηκε περιφρονώντας τους ιερείς απ’ το ιερό του Θεού, πήρε το θυμίαμα να θυμιάσει ο ίδιος το ιερό· εκείνη τη στιγμή εμφανίσθηκε λέπρα στο μέτωπό του. Γι’ αυτό τον απομάκρυναν απ’ την πόλη και απομονώθηκε απ’ το λαό (2 Πρ. κστ΄, 16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/proseyxes/a-arsenios-paisios">ΠΡΟΣΕΥΧΗ κατά της πανδημίας, Αγίου Αρσενίου και Αγίου Παϊσίου</a></strong><br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το κτύπημα στο βασιλιά Βαλτάσαρ: Που στο γλέντι της αυλής διέταξε να φέρουν τα ιερά σκεύη του ναού της Ιερουσαλήμ για να πιούν οι καλεσμένοι του κρασί. Όσο οι καλεσμένοι του έπιναν, ένα αόρατο χέρι ψηλά στον τοίχο έγραψε αυτές τις τέσσερες λέξεις: μενέ μενέ τεκέλ ου-φαρσίν. που σήμαιναν τη θανατική καταδίκη του βασιλιά. Την ίδια νύχτα δολοφονήθηκε ο βασιλιάς Βαλτάσαρ (Δαν. ε΄).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παραθέσαμε εδώ μερικά παραδείγματα απ’ την Παλαιά Διαθήκη. Αφήνουμε τους αναγνώστες να θυμηθούν μόνοι τους παρόμοια παραδείγματα απ’ την Καινή Διαθήκη, όπως το τέλος του Ιούδα, το χαμό του Ηρώδη, το θάνατο του Ανανία και της Σαπφείρας. κ.τ.λ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς,!</em></strong></span></p></div>Η θαυμαστή μεταστροφή ενός άθεουhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/aueos-l2023-02-13T15:30:00.000Z2023-02-13T15:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8249062054?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η θαυμαστή μεταστροφή ενός άθεου...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Άθεος: Πριν από χρόνια, όταν ήμουν εφημέριος στον ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου Πειραιώς, μ’ έκάλεσαν να εξομολογήσω εκτάκτως, κατόπιν δικής του επιθυμίας, ένα νέο άνδρα, 42 ετών, του οποίου το όνομα, ήτο Ξενοφών.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν πήγα, ήταν σε κακή κατάστασι. Ο καρκίνος με τις ραγδαίες μεταστάσεις τον είχε προσβάλλει και στο κεφάλι.</strong> Οι μέρες του μετρημένες.<br /> Ήταν μόνος στον θάλαμο, το διπλανό κρεββάτι ήταν άδειο, κι έτσι βρεθήκαμε μόνοι μας. Και μου είπε τα έξης, για το πως πίστεψε, αφού υπήρξε, όπως το τόνισε, «σκληρός άθεος» και άπιστος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Ήλθα έδώ πριν άπό 35 περίπου μέρες, σαυτό το δωμάτιο των δύο κλινών. Δίπλα μου ήταν ήδη κάποιος άλλος άρρωστος, μεγάλος στην ηλικία, 80 περίπου ετών. Αυτός ο άρρωστος, πάτερ μου, παρά τους φοβερούς πόνους που είχε στα κόκκαλα -εκεί τον είχε προσβάλει ο καρκίνος- συνεχώς αναφωνούσε «Δόξα Σοι, ο Θεός! Δόξα Σοι, ο Θεός!…»</strong>Στη συνέχεια έλεγε και πολλές άλλες προσευχές, που εγώ ο ανεκκλησίαστος και άθεος τις άκουγα για πρώτη φορά.Κι όμως, πολλές φορές μετά από τις προσευχές του ηρεμούσε -κι εγώ δεν ξέρω με ποιόν τρόπο- και τον έπαιρνε γλυκύτατος ύπνος. «Υστερα από δυό-τρεις ώρες ξυπνούσε από τους αφόρητους πόνους, για να ξαναρχίση και πάλιν «το Χριστέ μου, Σ’ ευχαριστώ! Δόξα στο όνομά Σου!…Δόξα Σοι, ο Θεός!…Δόξα Σοι, ο Θεός!…»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/en-xristo-agapi" target="_blank">Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εγώ μούγκριζα άπό τους πόνους, κι αυτός ο συνασθενής μου, με τους αφόρητους πόνους, δοξολογούσε τον Θεό.’ Εγώ βλαστημούσα τον Χριστό και την <strong>Παναγία, κι αυτός μακάριζε τον Θεό.</strong> Τον ευχαριστούσε για τον καρκίνο που του έδωσε και τους πόνους που είχε. Τότε εγώ αγανακτούσα όχι μόνο από τους πόνους τους φρικτούς που είχα, άλλα και γιατί έβλεπα αυτόν, τον συνασθενή μου, να δοξολογή συνεχώς τον Θεό. Αυτός έπαιρνε σχεδόν κάθε μέρα «την Θεία Μεταλαβιά» κι έγώ ο άθλιος ξερνούσα άπό αηδία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Σκάσε, επί τέλους, σκάσε επί τέλους να λες συνεχώς «Δόξα Σοι, ο Θεός»! Δεν βλέπεις πως Αυτός ο Θεός, που εσύ Τον δοξολογείς, Αυτός μας βασανίζει τόσο σκληρά; Θεός είναι αυτός; Δεν υπάρχει.»Οχι! δεν υπάρχει…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και αυτός με γλυκύτητα απαντούσε:</strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;">‘</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υπάρχει, παιδί μου, υπάρχει και είναι στοργικός Πατέρας, διότι με την αρρώστια και τους πόνους μας καθαρίζει από τις πολλές μας αμαρτίες. «Οπως αν ασχολιόσουν με καμμιά σκληρή δουλειά, όπου τα ρούχα σου και το σώμα σου θα βρωμούσαν κυριολεκτικώς, θα χρειαζόσουν μία σκληρή βούρτσα για να καθαριστής καλά, κι εσύ και το σώμα σου και τα ρούχα σου, κατά τον ίδιο τρόπο και ο Θεός χρησιμοποιεί την αρρώστια σαν ευεργετικό καθαρισμό της ψυχής, για να την προετοιμάση για τη Βασιλεία των ουρανών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι απαντήσεις του μ’ εκνεύριζαν ακόμη περισσότερο και βλαστημούσα θεούς και δαίμονες. Δυστυχώς οι αντιδράσεις μου ήσαν αρνητικές, με το να φωνάζω:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>-Δεν υπάρχει Θεός.,.Δεν πιστεύω σε τίποτα…Ούτε στον Θεό ούτε ο αυτά τα «κολοκύθια» που μου λες περί Βασιλείας του Θεού σου…Θυμάμαι τις τελευταίες του λέξεις:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Περίμενε και θα δης με τα μάτια σου πως χωρίζεται η ψυχή απ’ το σώμα ενός χριστιανού που πιστεύει. Είμαι αμαρτωλός, αλλά το έλεός Του θα με σώση. Περίμενε, θα δης και θα πιστέψεις!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και η μέρα αυτή έφθασε. Από το νοσοκομείο θέλησαν να βάλουν ένα «παραβάν», όπως ήταν καθήκον τους, αλλά έγώ διαμαρτυρήθηκα. Τους είπα «όχι, γιατί θέλω να δω πως αυτός ο γέρος θα πεθάνει!!!».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/aoratos-polemos" target="_blank">O αόρατος εσωτερικός πόλεμος του χριστιανού...</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τον έβλεπα λοιπόν να δοξολογή συνεχώς τον Θεό. Πότε έλεγε κάποια «Χαίρε» για την Παναγία, που αργότερα έμαθα ότι λέγονται «Χαιρετισμοί». Κατόπιν σιγοέψαλλε το «Θεοτόκε Παρθένε», το «Άπό των πολλών μου αμαρτιών…», το «Άξιον έστι», κάνοντας συγχρόνως και πολλές φορές το σημείο του σταυρού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Σήκωσε κάποια στιγμή τα χέρια του και είπε:</strong> «Καλώς τον Άγγελό μου! Σ’ ευχαριστώ, που ήλθες με τόση λαμπρά συνοδεία να παραλάβεις την ψυχή μου. Σ’ ευχαριστώ!… Σ ευχαριστώ!…» Ανασηκώθηκε λίγο, ξανασήκωσε τα χέρια του ψηλά, έκαμε το σημείο του σταυρού, σταύρωσε τα χεράκια του στο στήθος του και εκοιμήθη!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ξαφνικά το δωμάτιο πλημμύρισε άπό φως, λες και μπήκαν μέσα δέκα ήλιοι και περισσότεροι, τόσο πολύ φωτίστηκε το δωμάτιο! Ναι, εγώ ο άπιστος, ο άθεος, ο υλιστής, ο «ξιπασμένος», ομολογώ ότι όχι μόνον έλαμψε το δωμάτιο άλλα και μια ωραιότατη μυρωδιά απλώθηκε σ’αύτό, ακόμη και σε ολόκληρο τον διάδρομο, και μάλιστα όσοι ήσαν ξυπνητοί και μπορούσαν, έτρεχαν εδώ κι εκεί, για να διαπιστώσουν άπό που ήρχετο η παράξενη αυτή μυρωδιά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Ετσι, πάτερ μου, πίστεψα, γι’ αυτό και φώναξα για Εξομολόγο ύστερα άπό τρεις ημέρες. Την άλλη μέρα όμως, τα βαλα με τους δικούς μου, την μάνα μου και τον πατέρα μου, ύστερα με τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια μου, με τη γυναίκα μου, με τους συγγενείς και τους φίλους, και τους φώναζα και τους έλεγα:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Γιατί δεν μου μιλήσατε ποτέ για τον Θεό, την Παναγία και τους Αγίους; Γιατί δεν με οδηγήσατε ποτέ στην ‘Εκκλησία; Γιατί δεν μου είπατε ότι υπάρχει Θεός και υπάρχει και θάνατος και κάποτε αυτη η ψυχή θα χωρισθή από το σώμα για να δώση τον λόγο της; Γιατί με σπρώξατε με την συμπεριφορά σας στην αθεΐα και στον μαρξισμό; ‘ Εσείς με μάθατε να βλαστημώ, να κλέβω, να απατώ, να θυμώνω, να πεισμώνω, να λέω χιλιάδες ψέματα, να αδικώ, να πορνεύω…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εσείς με μάθατε να είμαι πονηρός, καχύποπτος, ζηλιάρης, λαίμαργος, φιλάργυρος και κακός.</strong> Γιατί δεν μου διδάξατε την αρετή; Γιατί δεν μου διδάξατε την αγάπη; Γιατί δεν μου μιλήσατε ποτέ για τον Χριστό; Γιατί;… Άπό αυτή τη στιγμή μέχρι που να πεθάνω, θα μου μιλάτε μόνο για τον Θεό, τον Χριστό, την Παναγία, τους Αγγέλους, τους Αγίους. Για τίποτε άλλο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ηρχοντο οι δικοί μου, οι συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, και τους ρωτούσα τον καθένα χωριστά η όλους μαζί:</span><br /> <span style="font-size:12pt;">– «Εχετε να μου πείτε κάτι σημαντικό για τον Θεό; διότι Αυτόν θα συναντήσω! Λέγετε…..’Εαν δεν ξέρετε, να μάθετε. Οι μέρες περνάνε κι εγώ θα φύγω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και σ’ ένα – δυό επισκέπτες:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Αν δεν ξέρης η αν δεν πιστεύης, να φύγης!…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τώρα πιστεύω με όλη μου την καρδιά, και θέλω να εξομολογηθώ όλες τις αμαρτίες μου από μικρό παιδί…»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ήτο σταθερός και αμείλικτος με το παλαιό εαυτό του ο Ξενοφών. Και το έλεος του Θεού ήταν μεγάλο, πολύ μεγάλο!’ Εξομολογήθηκε με ειλικρίνεια, κοινώνησε δυό-τρεις φορές και υστέρα από πάλη μερικών ημερών με τον καρκίνο, έφυγε εν πλήρη μετάνοια, με ζέουσα την πίστι, ειρηνικά, οσιακά, δοξολογώντας κι’ αυτός τον Θεό</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>ΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ του ΠΡ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/l" target="_blank">Ο ηθικός νόμος είναι ο μόνος αληθινός νόμος του Θεού</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/stirikse-me-kyrie" target="_blank">Στήριξέ με, Κύριε....</a></strong></span></p></div>Πως ο Θεός επιτρέπει να βασανίζεται ένας άνθρωπος;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/anthropos2023-02-13T12:30:00.000Z2023-02-13T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7934001458?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πως ο Θεός επιτρέπει να βασανίζεται ένας άνθρωπος; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αν εμένα δίωξαν, θα διώξουν και σας· αν φύλαξαν τον λόγο μου, θα φυλάξουν και τον δικό σας...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Μ</span>α πως είναι δυνατόν ο Θεός να επιτρέπει να βασανίζεται τόσο ένας δικός Του άνθρωπος; Να μην έχει δουλειά, να τον κοροϊδεύουν οι εργοδότες, να αρρωσταίνει, να γκρεμίζεται το σπίτι του, να θλίβεται τόσο πολύ!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«<strong>Όλοι όσοι θέλουν να ζουν ευσεβώς, θα διωχθούν</strong>» (Β΄ Τιμ. 3/γ: 12) είπε ο απόστολος Παύλος. Αυτό το «όλοι», δεν είναι τυχαίο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ακόμα και ο Ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, διώχθηκε: «Καταφρονημένος και απορριμμένος από τους ανθρώπους· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθένειας· και σαν άνθρωπος από τον οποίο κάποιος αποστρέφει το πρόσωπο, καταφρονήθηκε, και τον θεωρήσαμε σαν ένα τίποτα» (Ησαίας 53/νγ: 3).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos" target="_blank">Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και το ίδιο είπε ότι θα συνέβαινε στους ακολούθους Του: «<strong>Να θυμάστε τον λόγο, που εγώ σας είπα</strong>: <strong><em>Δεν υπάρχει δούλος μεγαλύτερος από τον κύριό του. Αν εμένα δίωξαν, θα διώξουν και σας· αν φύλαξαν τον λόγο μου, θα φυλάξουν και τον δικό σας</em></strong>» (Ιωάννης 15/ιε: 20).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και όχι μόνο από διωγμούς θα έπασχαν οι πιστοί, αλλά από κάθε είδους θλίψη: «<strong>Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά, να έχετε θάρρος· εγώ νίκησα τον κόσμο</strong>» (Ιωάννης 16/ις: 33).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και δήλωσε: «<strong>Αν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, κι ας σηκώσει τον σταυρό του, κι ας με ακολουθεί. Επειδή, όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του, θα τη χάσει· και όποιος χάσει τη ζωή του, εξαιτίας μου, θα τη βρει</strong>» (Ματθαίος 16/ις: 23,24).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έχοντας υπ’ όψιν αυτά τα λόγια, που πολλοί από εμάς τα έχουμε βιώσει «στο πετσί μας», παίρνουμε θάρρος μέσα από τις θλίψεις, καθώς βιώνουμε καθημερινά τα λόγια του αποστόλου Παύλου:<strong> «σε κάθε τι συνιστώντας τον εαυτό μας ως υπηρέτες τού Θεού,</strong> με πολλή υπομονή, με θλίψεις, με ανάγκες, με στενοχώριες, με ραβδισμούς, με φυλακές, με ακαταστασίες, με κόπους, με αγρυπνίες, με νηστείες· με καθαρότητα, με γνώση, με μακροθυμία, με αγαθότητα, με Πνεύμα Άγιο, με αγάπη ανυπόκριτη· με λόγο αλήθειας, με δύναμη Θεού· με τα όπλα τής δικαιοσύνης, τα δεξιά και τα αριστερά· με δόξα και ατιμία, με συκοφαντία και με εγκωμιασμό· σαν πλάνοι, όμως κάτοχοι της αλήθειας· σαν αγνοούμενοι, αλλά είμαστε καλά γνωστοί· σαν να φτάνουμε στον θάνατο, αλλά, δέστε, ζούμε· σαν να περνάμε από παιδεία, αλλά δεν θανατωνόμαστε· σαν λυπούμενοι, αλλά πάντοτε έχουμε χαρά· σαν φτωχοί, όμως πλουτίζουμε πολλούς· σαν να μη έχουμε τίποτε, όμως τα πάντα κατέχουμε» (Β΄ Κορ. 6/ς: 4-10).</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></h2>
<h2><span style="font-size:12pt;">Πως ο Θεός επιτρέπει να βασανίζεται ένας άνθρωπος;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Θυμάμαι σαν σήμερα, τα λόγια ενός φίλου απίστου, για τη ζωή του νονού μου, τον οποίο ο Θεός ευλόγησε με χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, αλλά κατά κόσμον θλιβόταν υπερβολικά ως τον θάνατό του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μου είπε ο άπιστος εκείνος: «Μα πως είναι δυνατόν ο Θεός να επιτρέπει να βασανίζεται τόσο ένας δικός Του άνθρωπος; Αν είχατε την αληθινή πίστη, δεν θα ήταν η ζωή του ένα βασανιστήριο. <strong>Να μην έχει δουλειά, να τον κοροϊδεύουν οι εργοδότες,</strong> να αρρωσταίνει, να γκρεμίζεται το σπίτι του, να θλίβεται τόσο πολύ! Αυτό δεν είναι πίστη, είναι πλάνη!» Και πράγματι, είχα δει κι εγώ αυτόν τον ευλογημένο άνθρωπο, να προσεύχεται με δάκρυα, να ζητάει από τον Θεό να τον πάρει «ΤΩΡΑ!». (Και πράγματι, έφυγε νέος, όταν ο αγώνας του έφθασε στην τελείωση). Απάντησα στον άπιστο φίλο μου, ότι αυτή είναι η εν Χριστώ ζωή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όχι χαρά και διασκέδαση, αλλά θλίψη και πόνος, και δοκιμασία. Αλλά δεν μπορούν αυτό να το δεχθούν όλοι. Μάλιστα θα έλεγα, ότι αν κάποιος δεν βιώνει αυτή τη θλίψη στη Χριστιανική του ζωή, κάτι δεν πάει καλά με αυτόν. Θα πρέπει να ανησυχεί!</strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Γιατί δεν γνωρίζω ΚΑΝΕΝΑΝ που να προοδεύει στην εν Χριστώ ζωή, χωρίς να υφίσταται δοκιμασίες και θλίψεις.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης!</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos" target="_blank">Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis" target="_blank">Να παρακαλείς την Παναγία μας…</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em><a href="https://www.face-new237.com">https://www.face-new237.com</a></em></strong></span></p></div>Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima2023-02-12T15:30:00.000Z2023-02-12T15:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8020755884?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού; ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Όμως κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει την πρόνοια του Θεού. Υπάρχει το κατ’ ευδοκία θέλημα του Θεού και το κατά συγκατάβαση...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Η</span> Θεία πρόνοια – Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού; Όταν γίνεται κάτι, μερικοί λένε: «Ήταν θέλημα Θεού!».</strong> Πού το ξέρουν; Άγιοι είναι;</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ρώτησα κάποια φορά τον π. Γαβριήλ: «<strong>Γιατί ψάχνεις το θέλημα του Θεού;</strong> Από σένα το μόνο που ζητείται είναι να τηρείς τις δέκα εντολές, να νηστεύεις, να εξομολογείσαι και να κοινωνάς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά στους μοναχούς και τους ιερείς όλα χρειάζονται.</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει να ρωτάς την καρδιά σου. Κι όταν η καρδιά σου σε πείθει, αυτό είναι το θέλημα του Θεού. <strong>Όταν οι άγιοι παρακαλούσαν τον Κύριο, ο Κύριος τούς έδειχνε το θέλημά Του.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όμως κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει την πρόνοια του Θεού. Υπάρχει το κατ’ ευδοκία θέλημα του Θεού και το κατά συγκατάβαση.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/diavolou" target="_blank">Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )</a></strong></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Στη δεύτερη περίπτωση, επειδή ο Θεός μάς έχει δώσει απόλυτη ελευθερία, όλοι, και οι δαίμονες και οι άνθρωποι, κάνουμε ό,τι θέλουμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν όμως ο Θεός αποφασίζει να παρέμβει, ούτε τα πονηρά πνεύματα, ούτε οι άνθρωποι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Για παράδειγμα, ήταν θέλημα του Θεού να καούν τα Σόδομα και τα Γόμορρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν μπορούσε να γίνει τίποτα άλλο. Ο Κύριος ήθελε να δώσει τέλος στο παγιωμένο εκείνο κακό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν γίνεται κάτι, μερικοί λένε: «Ήταν θέλημα Θεού!». Πού το ξέρουν; Άγιοι είναι;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μπορεί ο άνθρωπος να επαναφέρει στην ορθόδοξη πίστη είκοσι ανθρώπους. Όμως ούτε τότε πρέπει να πει ότι ήταν θέλημα του Θεού, γιατί ο Θεός μπορεί να σου είχε δώσει τέτοια δύναμη και χάρη, που έπρεπε να επαναφέρεις όχι είκοσι, αλλά σαράντα ανθρώπους στην πίστη.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν ετοιμάζεσαι να κάνεις κάτι, πρέπει να λες: «<strong>Γενηθήτω το θέλημα Σου</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η θεία πρόνοια κυβερνά τα πάντα.</strong> Άλλοτε επιτρέπει κι άλλοτε ευλογεί σύμφωνα με το θέλημά Του ο Θεός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν για κάποιο ζήτημα δεν ξέρεις τι να κάνεις, τι να αποφασίσεις, τότε πρέπει να ανοιχτείς στη θεία πρόνοια και να πάψει αυτό να σε απασχολεί. «<strong>Ας γίνει το θέλημα Σου, Κύριε!</strong>». Τα παλαιά χρόνια, όταν δεν μπορούσαν να αποφασίσουν, έτσι έκαναν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός και Ομολογητής</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/agios/paisios/-agioi" target="_blank">Άγιος Παΐσιος: Ξέρεις πόσοι Άγιοι είναι γύρω μας και δεν τους ξέρουμε...</a></strong></span></p></div>Μετανοείτε, διότι επλησίασε η Βασιλεία των Ουρανών...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/metanoeite2023-02-12T11:40:00.000Z2023-02-12T11:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7900062493?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Μετανοείτε, διότι επλησίασε η Βασιλεία των Ουρανών...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μετά τη νίκη που κατήγαγε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, στη μάχη που έδωσε με τον διάβολο στην έρημο, σαν δεύτερος Αδάμ, άρχισε να κηρύττει το πρώτο κήρυγμα, που ήταν: <strong>«Μετανοείτε, διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών»</strong>. Ματθαίος δ:17...</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ήταν το πιο χαρούμενο άγγελμα για κάθε άνθρωπο που ταλαιπωρείται σ’ αυτό τον κόσμο και ιδιαιτέρως για τους πτωχούς ανθρώπους, που αγωνιούν πώς θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν τον <em>«άρτον τον επιούσιον»</em>. Γι αυτό ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός το πρώτο ανάγνωσμα που έκανε στη συναγωγή των Ιουδαίων, ήταν μια εξήγηση της αποστολής Του, όπως την προφήτεψε ο προφήτης Ησαΐας: <strong><em>«Πνεύμα Κυρίου είναι επ’ εμέ, διά τούτο με έχρισε, με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, δια να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν»</em></strong>. Ησαΐας ξα:1, Λουκάς δ:18,19</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η προφητεία αυτή του Ησαΐα ήταν αποκλειστικά για τον Ιησού Χριστό, ο οποίος ήλθε στη γη και αγκάλιασε όλους τους πτωχούς και ταλαιπωρημένους ανθρώπους, τους πάσχοντες από «διαφόρων βασάνων», τους αρρώστους, τους παραλυτικούς, τυφλούς και θλιμμένους.</em> </strong>Τους δίδαξε, τους οδήγησε, τους θεράπευσε, τους υπηρέτησε και τελικά τους το δήλωσε, ότι πρέπει να πεθάνει επάνω στο σταυρό του Γολγοθά, όπως το προφήτεψαν οι προφήτες και την τρίτη ημέρα να αναστηθεί και να ετοιμάσει την αιώνια βασιλεία Του, για να την κληρονομήσουν όλοι οι άνθρωποι που θέλουν να λάβουν μέρος σ’ αυτήν. <em><strong>Το κήρυγμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,</strong> </em>δεν ήταν μια απειλή, όπως την εννοούν μερικοί άνθρωποι, αλλά ήταν μια πρόσκληση. Η βασιλεία των ουρανών πλησιάζει. Όποιος θέλει να λάβει μέρος σ’ αυτήν, ας μετανοήσει και ας ετοιμαστεί για να μπορέσει να ζήσει σε μια τέτοια βασιλεία, που οι άνθρωποι θα ζουν αιώνια, θα είναι ευτυχισμένοι και τίμιοι στις σχέσεις τους και την συμπεριφορά τους.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/thaymata" target="_blank">Γιατί o Χριστός έκανε θαύματα;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι αυτό προειδοποιεί: <strong><em>«Μετανοείτε»</em></strong>. Μετανοείτε για τις αμαρτίες και τις αδικίες που κάνετε σε βάρος των άλλων ανθρώπων. Μετανοείτε, για τις ψεύτικες θεωρίες σας με τις οποίες προσπαθείτε να βγάλετε το Θεό ένοχο και το Σατανά αθώο. Μετανοείτε, για τις πλάνες που ενσυνείδητα σκορπάτε και κάνετε τους ανθρώπους να ταλαιπωρούνται. Μετανοείτε για τις απάτες και τις αδικίες που κάνετε σε βάρος ανθρώπων, που δεν μπορούν να σας αντισταθούν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν ο άνθρωπος μετανοήσει για όλες του τις πράξεις, που κυριαρχούν στη ζωή του και τον κάνουν έναν αμαρτωλό, τότε θα αναζητήσει την αλήθεια και μόνος του θα φωνάξει στον Ιησού Χριστό: <strong><em>«Κύριε, τί θέλεις να κάμω;»</em></strong> Έτσι είπε ο διώκτης Σαούλ, όταν συνάντησε τον ζωντανό Ιησού Χριστό, στο δρόμο προς τη Δαμασκό. Ο Κύριος του έστειλε άνθρωπο σοφό και πιστό, τον Ανανία που τον οδήγησε και τον βάπτισε στο νερό και προσευχήθηκε για να λάβει Πνεύμα Άγιο. Ο διώκτης Σαούλ μετανόησε και έγινε ένας απόστολος της αλήθειας, ο απόστολος Παύλος. Ο μεγάλος απόστολος των εθνών. Έπαψε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της θρησκείας του, του Ιουδαϊσμού και τάχθηκε στη διάθεση του Ιησού Χριστού, για να υπηρετήσει την αλήθεια. βλ. Πράξεις θ:3-22</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν ο Κύριος κηρύττει: <strong><em>«Μετανοείτε διότι επλησίασε η βασιλεία των ουρανών»</em></strong>, δεν απειλεί κανένα, αλλά προσκαλεί να ετοιμαστούμε για να λάβουμε κι εμείς μέρος στη βασιλεία Του. Θα είναι μεγάλη πλάνη να έλθει ο Ιησούς Χριστός να κάνει την αιώνια βασιλεία Του και συ να σχεδιάζεις πώς θα ζήσεις ωραία επάνω σ’ αυτή τη γη.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p></div>Γιατί στον Εξάψαλμο δεν πρέπει να κάνουμε καμία κίνηση;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/eksapsalmos2023-02-09T20:05:00.000Z2023-02-09T20:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7434428493?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιατί στον Εξάψαλμο δεν πρέπει να κάνουμε καμία κίνηση;</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Είναι γεγονός οι πατέρες ορίζουν κατά την ώρα που διαβάζεται στην Εκκλησία ο εξάψαλμος, να μη κάνουμε καμιά κίνηση, να μη μιλούμε, να μη κουνηθούμε από τη θέση μας, <strong>να τηρούμε απόλυτη ησυχία και να είμαστε πολύ προσεκτικοί...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>Τηρούμε την απόλυτη ησυχία κατά τον εξάψαλμο,</strong> γιατί είναι η ώρα κατά την οποία η Εκκλησία μας θυμίζει την Δευτέρα Παρουσία και την Κρίση Του Θεού και πρέπει να ακούμε τον εξάψαλμο με άκρα σιωπής και ευλαβείας και να ενωθεί η ψυχή μας με το νόημα των ψαλμών εκείνων που είναι τόσο ωραίοι και τόσο σημαντικοί και τόσο κατανυκτικοί.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:</strong></span><strong> <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/alithini-istoria" target="_blank">Αληθινή Ιστορία: Μόνο ο Θεός είναι ο γιατρός της ψυχής</a></strong></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και όταν τελειώσει ο εξάψαλμος και θα πούμε το αλληλούια τρεις φορές,</strong> εκεί θα κάνουμε το σταυρό μας τρεις φορές με τρεις μικρές μετάνοιες. Για να μην ταράζεται καθόλου η προσοχή μας από την μελέτη, την ακοή και την ανάγνωση του εξαψάλμου που είναι μια πολύ σημαντική στιγμή μέσα στην όλη ακολουθία του Όρθρου.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>Για αυτό οι πατέρες ορίζουν αυτή την τακτική, αυτή την τυπική διάταξη.</strong> Και καλό είναι βέβαια να φροντίζουμε να είμαστε στην εκκλησία να ακούμε τον Όρθρο και να ακούμε τον εξάψαλμο που αναγιγνώσκεται με τόση ευλάβεια και έχει τόση δύναμη πνευματική και να είμαστε από νωρίς στην Εκκλησία να μετέχουμε στην Ακολουθία του Όρθρου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανασίου</em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a><br /> </strong></span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/epemvainei" target="_blank">Πότε επεμβαίνει ο Θεός;</a><br /> </strong></span></h3></div>Γιατί ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς;https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/peirasmous2023-02-09T19:05:00.000Z2023-02-09T19:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7353740695?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιατί ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Οι δαίμονες μας προξενούν πειρασμούς είτε αυτοί οι ίδιοι είτε ξεσηκώνοντας εναντίον μας εκείνους που δεν φοβούνται τον Θεό...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Γ</span>ιατί ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς; Όταν σου έρθει πειρασμός χωρίς να το περιμένεις,</strong> μην κατηγορείς εκείνον που σου τον προξένησε, αλλά αναζήτησε το γιατί, και όταν το βρεις, διορθώσου.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα λυπηρά που μας συμβαίνουν γίνονται ή για παιδαγώγησή μας, ή για την εξάλειψη παλιών αμαρτιών, ή για διόρθωση της τωρινής αμέλειάς μας, ή για αποτροπή μελλοντικών αμαρτιών. Εκείνος λοιπόν που συλλογίζεται ότι ο πειρασμός τού συνέβη για κάποιον από αυτούς τους λόγους, δεν αγανακτεί, όταν τον χτυπούν ή τον αδικούν ή του κάνουν κάποιο άλλο κακό. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καθώς μάλιστα συναισθάνεται τις αμαρτίες του, ούτε κατηγορεί εκείνον που του προξενεί τον πειρασμό, αφού, είτε μέσω αυτού είτε μέσω άλλου, όφειλε να πιει το ποτήρι της θείας δικαιοσύνης. <strong>Αντίθετα, στον Θεό αποβλέπει και τον ευχαριστεί για ό,τι επέτρεψε,</strong> και τον εαυτό του κατηγορεί και δέχεται πρόθυμα την παιδαγωγική δοκιμασία, όπως έκανε ο Δαβίδ με τον Σεμεΐ (Β’ Βασ. 16:5-13).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο ασύνετος άνθρωπος, από την άλλη, ζητά συχνά από τον Θεό να ελεηθεί και να ελευθερωθεί από τα δεινά, όταν όμως έρχεται το έλεος, δεν το δέχεται</strong>, επειδή αυτό δεν είναι όπως εκείνος ήθελε, αλλά όπως το έκρινε συμφέρον ο Γιατρός των ψυχών. Γι’ αυτόν τον λόγο αδημονεί και αναστατώνεται, και άλλοτε τα βάζει οργισμένος με τους ανθρώπους, ενώ άλλοτε βλασφημεί τον Θεό. <strong>Έτσι όμως και αγνωμοσύνη δείχνει, και ενίσχυση στον πειρασμό του δεν παίρνει.</strong></span></p>
<div class="stream-item stream-item-in-post stream-item-inline-post aligncenter">
<p> </p>
</div>
<h3><span style="font-size:12pt;">Γιατί ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς;</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι δαίμονες μας προξενούν πειρασμούς είτε αυτοί οι ίδιοι είτε ξεσηκώνοντας εναντίον μας εκείνους που δεν φοβούνται τον Θεό. Μας πειράζουν αυτοί οι ίδιοι, όταν χωριστούμε από τους ανθρώπους, όπως έκαναν στον Κύριο στην έρημο (Ματθ. 4:1-10)· και μέσω ανθρώπων, όταν ζούμε ανάμεσα σε αυτούς, όπως τον Κύριο μέσω των Φαρισαίων (Ματθ. 16:1· 19:3). <strong>Εμείς όμως, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στο πρότυπό μας, τον Κύριο, ας τους αποκρούσουμε και στις δύο περιπτώσεις.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάθε σχεδόν αμαρτία γίνεται μέσω ηδονής, και κάθε εξάλειψη αμαρτίας γίνεται μέσω κακοπάθειας και λύπης, είτε θεληματικής, με τη μετάνοια, είτε σταλμένης από την οικονομία του Θεού, <strong>με πειρασμό που επιτρέπει η πρόνοιά του. Γιατί,</strong> όπως λέει ο απόστολος, αν ανακρίναμε εμείς τον εαυτό μας, δεν θα επισύραμε την τιμωρία του Θεού· όταν όμως ο Κύριός μας τιμωρεί, μας διαπαιδαγωγεί, έτσι ώστε να μην καταδικαστούμε μαζί με τον κόσμο (Α’ Κορ. 11:31-32).</span></p>
<div class="google-auto-placed ap_container"> </div>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/eksapsalmos" target="_blank">Γιατί στον Εξάψαλμο δεν πρέπει να κάνουμε καμία κίνηση;</a><br /> </strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Από τους πειρασμούς άλλοι φέρνουν στους ανθρώπους ηδονές, άλλοι λύπες και άλλοι σωματικούς πόνους.</strong> Γιατί ανάλογα με την αιτία των παθών που βρίσκεται στην ψυχή βάζει σε αυτήν και το φάρμακο ο Γιατρός των ψυχών με τις δίκαιες κρίσεις του.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Όταν σου έρθει πειρασμός χωρίς να το περιμένεις, μην κατηγορείς εκείνον που σου τον προξένησε, αλλά αναζήτησε το γιατί, και όταν το βρεις, διορθώσου.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο συνετός άνθρωπος, καθώς αναλογίζεται το θεραπευτικό αποτέλεσμα των κρίσεων του Θεού, υπομένει με ευχαριστία τους πειρασμούς που αυτές επιτρέπουν να του συμβούν, θεωρώντας αιτία τους τις αμαρτίες του και κανέναν άλλον. Ο<strong> ασύνετος, αντίθετα, επειδή αγνοεί την πάνσοφη πρόνοια του Θεού, όταν αμαρτάνει και παιδαγωγείται με πειρασμούς, θεωρεί αίτιους αυτών ή τον Θεό ή τους ανθρώπους.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνος πραγματικά θέλει να σωθεί, ο οποίος δεν αντιστέκεται στα θεραπευτικά φάρμακα. Και αυτά είναι οι οδύνες και οι λύπες που έρχονται με τους ποικίλους πειρασμούς. Όποιος όμως αντιστέκεται, δεν γνωρίζει ούτε τι εμπορεύεται στον εδώ κόσμο, ούτε τι πρέπει να αγοράσει με αυτές προτού φύγει από τον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού!</em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/alithini-istoria" target="_blank">Αληθινή Ιστορία: Μόνο ο Θεός είναι ο γιατρός της ψυχής</a><br /> </strong></span></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></h3></div>Υπομονή και πίστη να έχεις! Μάθε γιατί όλα είναι από τον Θεό…https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/pisti2023-02-07T19:40:00.000Z2023-02-07T19:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7462680283?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Υπομονή και πίστη να έχεις! Μάθε γιατί όλα είναι από τον Θεό…</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μη βαρυγγωμάτε! Κάντε υπομονή στις σκοτεινές ημέρες. Θα έρθουν και φωτεινές να είστε σίγουροι...<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Υ</span>πομονή και πίστη να έχεις! Όλα είναι από τον Θεό. Οι χαρές, οι θλίψεις όλα είναι για το δικό μας καλό και έρχονται για διάφορους λόγους. Υπομονή στις θλίψεις! Δεν είναι εύκολο αλλά αν καταλαβαίναμε γιατί μας έρχονται τότε θα παίρναμε κουράγιο και θα αντέχαμε πολλές περισσότερες…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Υπομονή και πίστη να έχεις!</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἀπό τὸν Θεό οἱ χαρές ἀπό τὸν Θεό καὶ οἱ θλίψεις...</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στὴ γῆ οἱ θλίψεις εἶναι περισσότερες ἀπὸ τὶς χαρές. Καὶ ὅπως στέλνονται οἱ δεύτερες ἀπὸ τὸ Θεό, ἔτσι παραχωροῦνται καὶ οἱ πρῶτες ἀπ’ Αὐτόν. Γιὰ διάφορους λόγους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἄλλοτε γιὰ νὰ συνέλθουμε ἀπὸ τὴν <strong>πνευματικὴ νάρκη</strong>. Ἄλλοτε γιὰ νὰ κόψουμε κάποιαν ἁμαρτία. Ἄλλοτε γιὰ νὰ καθαρθοῦμε μὲ τὴ μετάνοια. Ἄλλοτε γιὰ νὰ φανερώσουμε τὴν ἀφοσίωσή μας στὸν Κύριο. <strong>Ἐμεῖς, πάντως, σ’ ὅλες τὶς περιπτώσεις ὀφείλουμε νὰ δείχνουμε ἀνδρεία καὶ ὑπομονή, τόσο γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ ὅσο καὶ γιὰ τὴ δική μας πνευματικὴ προκοπή.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιὰ κάποιον ἀπὸ τοὺς παραπάνω λόγους, λοιπόν, παραχώρησε ὁ Θεὸς νὰ σᾶς βροῦν κι ἐσᾶς θλίψεις. Νὰ προσέχετε τὸν ἑαυτό σας καὶ νὰ μὴν ἀντιστέκεστε στὸ θεῖο θέλημα. <strong>Ἀπεναντίας, νὰ ἔχετε ἐμπιστοσύνη στὰ σοφὰ καὶ ἀγαθὰ κρίματα τοῦ Κυρίου.</strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Ὑπομονὴ στὶς θλίψεις</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ὑπομένουμε καρτερικὰ καὶ ψύχραιμα κάθε θλίψη, προπαντὸς ὅταν εἶναι βαρειά. Ἀλλὰ τὸ βάρος εἶναι πολὺ μεγάλο τὴν ὥρα τῆς συμφορᾶς καὶ γιὰ λίγο ἔπειτα ἀπ’ αὐτήν. <strong>Ὕστερα, σιγὰ-σιγά, γίνεται πιὸ ἐλαφρό</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ὁ χρόνος, βλέπετε, εἶναι ὁ καλύτερος γιατρός.</strong> Διώχνει τὸν πόνο, στεγνώνει τὰ δάκρυα, φέρνει τὴ λήθη, ξαναδίνει στὴ ζωὴ τὸν κανονικό της ρυθμό… Ἔτσι θὰ γίνει καὶ μὲ τὴ δική σας συμφορά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάντε κουράγιο, καὶ ἡ λύπη σας θὰ ἐπουλωθεῖ.</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Στὸ μεταξύ, νὰ στερεώσετε μέσα σας τὴν πεποίθηση ὅτι ὅλα παραχωροῦνται ἀπὸ τὸν Κύριο. Ἐκεῖνος γιὰ ἕνα μόνο πράγμα ἐνδιαφέρεται: τὴ σωτηρία μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καὶ γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ μεταχειρίζεται κάθε πρόσφορο μέσο, ἀκόμα, κάποτε-κάποτε, καὶ τὸ πιὸ σκληρό. Ὅ,τι στέλνει, λοιπόν, ὁ Θεὸς νὰ τὸ δέχεστε σὰν φάρμακο ὠφέλιμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τίποτα δὲν συμβαίνει τυχαῖα, ὅλα ρυθμίζονται ἀπὸ τὴ θεία πρόνοια.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αὐτό, ὅποτε σᾶς βρίσκει κάποια θλίψη, νὰ σκέφτεστε πὼς εἶναι μία ἐπίσκεψη, μία ὑπόμνηση, μία εἰδοποίηση τοῦ Θεοῦ γιὰ κάποιο σφάλμα σας. Νὰ Τὸν εὐχαριστεῖτε καὶ νὰ διορθώνεστε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στοὺς δικαίους οἱ θλίψεις στέλνονται ὡς δοκιμασίες –</strong> ἔτσι ἔγινε μὲ τὸν μακάριο Ἰὼβ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Σ’ ἐμᾶς τοὺς ἁμαρτωλούς, ὅμως στέλνονται ὡς σωφρονιστικὲς τιμωρίες καὶ ὡς ἐρεθίσματα γιὰ μετάνοια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σηκώνετε βαρειὲς θλίψεις; Λυπᾶμαι γι’ αὐτὸ καὶ σᾶς συμπονάω. Ἄλλη βοήθεια δὲν ὑπάρχει, παρὰ μόνο ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ ἐλπίδα στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ὅλα ἀπὸ τὸ Θεὸ προέρχονται ἢ παραχωροῦνται. Καὶ γιὰ ὅλα πρέπει νὰ Τὸν εὐγνωμονοῦμε</strong>, ὄχι μόνο γιὰ τὰ εὐχάριστα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ δυσάρεστα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί κι αὐτὰ στὴν ὠφέλειά μας ἀποσκοποῦν: στὴν κάθαρση, στὴν ἀπόκτηση καὶ στερέωση καλῶν ἕξεων, στὴ μνήμη καὶ ἐπίκληση τοῦ Κυρίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Μὴ βαρυγγωμᾶτε, λοιπόν. Κάντε ὑπομονὴ στὶς σκοτεινὲς ἡμέρες. Θὰ ἔρθουν καὶ φωτεινές.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Θλίψεις, θλίψεις, θλίψεις… Ἡ μία πίσω ἀπὸ τὴν ἄλλη! Δεχθεῖτε τις μὲ γενναιοψυχία καὶ καρτερία. Εἶναι σωτήρια φάρμακα γιὰ τὶς ἀρρώστιες τῆς ψυχῆς σας, σημάδι ὅτι ὁ Θεὸς ἐνδιαφέρεται γιὰ σᾶς. Εὐχαριστῆστε Τον! Καὶ φροντίστε νὰ γίνετε καλά. Μὴν ἐξουδετερώνετε τὴ θεραπευτικὴ δράση αὐτῶν τῶν φαρμάκων μὲ τὸ γογγυσμό.</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/agapi" target="_blank">Η αγάπη του Θεού προς όλους τους ανθρώπους</a></strong></span></p></div>Πως θα γνωρίσουν όλοι τον Θεό...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/gnorisoun2023-02-07T18:30:00.000Z2023-02-07T18:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7969268077?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πως θα γνωρίσουν όλοι τον Θεό...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Βλέπεις, Κύριε, τη λύπη και τα δάκρυά μου… </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Π</span>ως θα γνωρίσουν όλοι τον Θεό; Ψυχή όμως που γνώρισε αληθινά εν Πνεύματι Αγίω τον Κύριο και πληγώθηκε από την αγάπη Του,</strong> δεν μπορεί πια να Τον λησμονήσει, αλλά όπως ο άρρωστος θυμάται διαρκώς την ασθένειά του, έτσι και η ψυχή που αγαπά τον Κύριο πάντα θυμάται τον Κύριο και την αγάπη Του για όλο το ανθρώπινο γένος….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δίψα Θεού…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διψά η ψυχή μου τον Κύριο και με δάκρυα Τον ζητώ. Πως να μη Σε ζητώ; Συ με ζήτησες πρώτος και μου έδωσες να γευθώ την γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος, και η ψυχή μου Σε αγάπησε έως τέλους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Βλέπεις, Κύριε, τη λύπη και τα δάκρυά μου… Αν δεν με προσείλκυες με την αγάπη Σου, δεν θα Σε ζητούσα όπως Σε ζητώ.</strong> Αλλά το Πνεύμα Σου το Άγιο μου έδωσε το χάρισμα να Σε γνωρίσω και χαίρεται η ψυχή μου, γιατί Συ είσαι ο Θεός μου και ο Κύριος μου και Σε διψώ μέχρι δακρύων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ποθεί η ψυχή μου τον Θεό και Τον ζητώ, με δάκρυα. Εύσπλαχνε Κύριε, Συ βλέπεις την πτώση μου και τη θλίψη μου. Ταπεινά όμως παρακαλώ το έλεός Σου: Χορήγησέ μου, του αμαρτωλού, την χάρη του Αγίου Σου Πνεύματος.<strong> Η θύμησή της οδηγεί το νου μου να ξαναβρή την ευσπλαχνία Σου.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κύριε, δώσε μου πνεύμα ταπεινώσεως, για να μη ξαναχάσω τη χάρη Σου και ξαναρχίσω να την θρηνώ, όπως θρηνούσε ο Αδάμ για τον παράδεισο και τον Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τον πρώτο χρόνο της ζωής μου στο Μοναστήρι, η ψυχή μου γνώρισε τον Κύριο εν Πνεύματι Αγίω.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πολύ μας αγαπά ο Κύριος· αυτό το έμαθα από το Άγιο Πνεύμα που μου έδωσε ο Κύριος κατά το μέγα έλεος Του.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εγέρασα και ετοιμάζομαι για το θάνατο και γράφω την αλήθεια από αγάπη για τον λαό.</strong></span></p>
<p> </p>
<p> <strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a><br /> </strong></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το Πνεύμα του Χριστού, που μου έδωσε ο Κύριος, θέλει να σωθούν όλοι, να γνωρίσουν όλοι τον Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Κύριος έδωσε στον ληστή τον παράδεισο· έτσι θα δώσει τον παράδεισο και σε κάθε αμαρτωλό. Εγώ ήμουν χειρότερος κι από ένα βρωμερό σκύλο, εξαιτίας των αμαρτιών μου· σαν άρχισα όμως να ζητώ συγχώρεση από τον Θεό, Αυτός μου έδωσε όχι μόνο τη συγχώρεση, αλλά και το Άγιο Πνεύμα, και έτσι, εν Πνεύματι Αγίω εγνώρισα τον Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βλέπεις αγάπη που έχει ο Θεός για μας; Ποιος, στ’ αλήθεια, θα μπορούσε να περιγράψει αυτή την ευσπλαχνία Του;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αδελφοί μου, πέφτω στα γόνατα και σας παρακαλώ, πιστεύετε στο Θεό, πιστεύετε πώς υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, που μαρτυρεί για το Θεό σ’ όλες τις εκκλησίες μας και στην ψυχή μου.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το Άγιο Πνεύμα είναι αγάπη</strong>. Κι αυτή η αγάπη πλημμυρίζει όλες τις ψυχές των ουρανοπολιτών αγίων. Και το ίδιο Άγιο Πνεύμα είναι στη γη, στις ψυχές όσων αγαπούν τον Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εν Πνεύματι Αγίω όλοι οι ουρανοί βλέπουν τη γη, ακούγουν τις προσευχές μας και τις προσκομίζουν στον Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Κύριος είναι ελεήμων, αυτό το ξέρει η ψυχή μου, μα δεν μπορώ να το περιγράψω. Είναι στο έπακρον πράος και ταπεινός και όταν Τον δη η ψυχή, τότε αλλάζει και γεμίζει από αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον και γίνεται κι η ίδια πράη και ταπεινή. Μα αν χάση ο άνθρωπος αυτή τη χάρη, τότε θα κλαίει σαν τον Αδάμ μετά την έξωση του από τον παράδεισο. Οδυρόταν ο Αδάμ και όλη η έρημος άκουγε τους στεναγμούς του, τα δάκρυά του ήταν πικρά από την θλίψη και έκλαιγε για πολλά χρόνια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Έτσι και η ψυχή που γνώρισε τη χάρη του Θεού και μετά την έχασε, πονά για τον Θεό και λέγει:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Διψά η ψυχή μου τον Κύριο και με δάκρυα Τον αναζητώ».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είμαι μεγάλος αμαρτωλός, και όμως είδα την άμετρη αγάπη και το έλεος του Θεού για μένα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Από τα παιδικά μου χρόνια προσευχόμουν για όσους με πρόσβαλλαν και έλεγα: «Κύριε,</strong> μη τους καταλογίζεις αμαρτίες για όσα μου κάνουν». Όμως, παρότι μου άρεσε να προσεύχομαι, δεν απόφυγα τις αμαρτίες. Ο Κύριος όμως δεν θυμήθηκε τις αμαρτίες μου και μου έδωσε αγάπη για τους ανθρώπους. Η ψυχή μου επιθυμεί να σωθεί όλη η οικουμένη, να εισέλθουν όλοι στη Βασιλεία των Ουρανών, να δουν την δόξα του Κυρίου και να απολαύσουν την αγάπη του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κρίνω από την δική μου εμπειρία: Αν ο Κύριος αγάπησε εμέ τόσο πολύ, αυτό σημαίνει πως αγαπά όλους τους αμαρτωλούς, όπως αγάπησε κι εμένα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ω, η αγάπη του Κυρίου! Δεν έχω δυνάμεις να την περιγράψω, γιατί είναι άπειρα μεγάλη και θαυμαστή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πότε η ψυχή έλκεται αδιάκοπα στην προσευχή;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η χάρη του Θεού δίνει δύναμη για ν’ αγαπάς τον Αγαπημένο. Τότε η ψυχή έλκεται αδιάκοπα προς την προσευχή και δεν μπορεί να λησμονήσει τον Κύριο ούτε δευτερόλεπτο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Φιλάνθρωπε Κύριε, πώς δεν ελησμόνησες τον αμαρτωλό δούλο Σου, αλλά γεμάτος έλεος με είδες από τη δόξα Σου και μου εμφανίστηκες με ακατάληπτο τρόπο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a><br /> </strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εγώ πάντα Σε πρόσβαλλα και Σε λυπούσα. Συ όμως, Κύριε, για τη μικρή μου μετάνοια μου έδωσες να γνωρίσω τη μεγάλη Σου αγάπη και την άμετρη αγαθότητά Σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ιλαρό και πράο βλέμμα Σου έθελξε την ψυχή μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τι να σου ανταποδώσω, Κύριε, ή ποιόν αίνο να Σου προσφέρω;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Συ δίνεις την χάρη Σου, για να καίγεται αδιάλειπτα η καρδιά από αγάπη – και δεν βρίσκει πια ανάπαυση ούτε νύχτα ούτε μέρα από την θεϊκή αγάπη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η θύμησή Σου θερμαίνει την ψυχή μου, που τίποτε στη γη δεν την αναπαύει εκτός από Σένα. Γι’ αυτό με δάκρυα Σε ζητώ, και πάλι Σε χάνω, και πάλι ποθεί ο νους μου την γλυκύτητά Σου, αλλά Συ δεν εμφανίζεις το Πρόσωπό Σου, που επιθυμεί νύχτα και μέρα η ψυχή μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κύριε, δώσε μου να αγαπώ μόνον Εσένα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Συ με έκτισες, Συ με φώτισες με το άγιο βάπτισμα, Συ συγχωρείς τα αμαρτήματά μου και μου δίνεις τη χάρη να κοινωνώ το τίμιο Σώμα και Αίμα Σου. Δώσε μου τη δύναμη να μένω πάντα κοντά Σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κύριε, δώσε μου τη μετάνοια του Αδάμ και την άγια ταπείνωσή Σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η ψυχή μου πλήττει στη γη και ποθεί τα ουράνια.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Κύριος ήρθε στη γη για να μας πάρει εκεί που μένει Αυτός, <strong>η Πανάχραντη Μητέρα Του, η Οποία Τον υπηρέτησε στη γη για τη δική μας σωτηρία</strong>, και οι μαθητές και ακόλουθοι του Κυρίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εκεί μας καλεί ο Κύριος, παρ’ όλες τις αμαρτίες μας.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκεί θα δούμε τους αγίους Αποστόλους, που δοξάζονται ως κήρυκες του Ευαγγελίου. Εκεί θα δούμε τους αγίους προφήτες και ιεράρχες, τους διδασκάλους της Εκκλησίας. Εκεί θα δούμε τους οσίους, που αγωνίστηκαν να ταπεινώσουν με τη νηστεία τη ψυχή τους. Εκεί δοξάζονται οι δια Χριστόν σαλοί, που νίκησαν τον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκεί θα δοξάζονται όλοι, όσοι νίκησαν τον εαυτό τους, όσοι προσεύχονταν για όλο τον κόσμο και σήκωσαν πάνω τους τη θλίψη όλου του κόσμου, γιατί είχαν την αγάπη του Χριστού – <strong>κι η αγάπη δεν μπορεί να υποφέρει την απώλεια έστω και μιας ψυχής</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκεί θέλει να κατασκηνώσει η ψυχή μου. Εκεί όμως δεν θα μπει τίποτε ακάθαρτο, γιατί μπαίνουν με μεγάλες θλίψεις, με πολλά δάκρυα, με συντριβή πνεύματος. <strong>Μονάχα τα παιδιά, που φύλαξαν τη χάρη του αγίου βαπτίσματος, περνούν εκεί χωρίς θλίψεις και γνωρίζουν εν Πνεύματι Αγίω τον Κύριο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Νοσταλγεί η ψυχή μου τον Θεό και προσεύχεται μέρα και νύχτα, γιατί το όνομα του Κυρίου είναι γλυκό και πολυπόθητο για την προσευχόμενη ψυχή και την ελκύει στην αγάπη του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έζησα πολύ καιρό στη γη και άκουσα και είδα πολλά. Άκουσα πολλή μουσική που εγλύκαινε την ψυχή μου. Και σκεφτόμουν πώς, αν αυτή η μουσική είναι τόσο γλυκιά, τότε πολύ περισσότερο πρέπει να ευχαριστεί την ψυχή η ουράνια μελωδία, εκεί που δοξάζουν εν Πνεύματι Αγίω τον Κύριο για τα πάθη Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ψυχή ζει πολύ στη γη και αγαπά τα γήινα κάλλη. Αγαπά τον ουρανό και τον ήλιο, αγαπά τους όμορφους κήπους, τη θάλασσα και τα ποτάμια, τα δάση και τα λειβάδια. Αγαπά, ακόμη, και τη μουσική η ψυχή, κι όλα αυτά τα επίγεια την ευφραίνουν. Όταν όμως γνωρίσει τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, τότε δεν θέλει πια να βλέπει τα επίγεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κύριε πόσο πολύ αγαπάς τον άνθρωπο!…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ω Κύριε, κάνε μας άξιους για τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, για να κατανοήσομε τη δόξα Σου και να ζήσομε στη γη με ειρήνη και αγάπη. </strong>Ας μην υπάρχουν πόλεμοι, κακία κι εχθροί κι ας βασιλεύσει μονάχα η αγάπη – έτσι δεν θα χρειάζονται πια στρατός και φυλακές και η ζωή θα είναι εύκολη σ’ όλη τη γη….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γνωρίζω, Κύριε, πως αγαπάς τον λαό Σου, αλλά οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την αγάπη Σου και θορυβούνται όλοι οι λαοί της γης και οι σκέψεις τους είναι σαν τα σύννεφα που τα παρασύρει ο άνεμος σ’ όλα τα μέρη….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πόσο απέραντο είναι το έλεος του Θεού για μας!…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολλοί πλούσιοι και ισχυροί θα πλήρωναν πολλά για να δουν τον Κύριο ή την Πανάχραντη Μητέρα Του, αλλά ο Θεός εμφανίζεται στην ταπεινή ψυχή και όχι στον πλούτο….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υπάρχουν άνθρωποι που εύχονται για τους εχθρούς τους ή για τους εχθρούς της Εκκλησίας την απώλεια και τα βάσανα στη φωτιά της κολάσεως. Σκέφτονται έτσι, γιατί δεν εδιδάχθηκαν από το Άγιο Πνεύμα την αγάπη του Θεού. Όποιος την εδιδάχθηκε πραγματικά, αυτός χύνει δάκρυα για όλο τον κόσμο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λέγεις ότι είναι κακούργος κι ας καεί στη φωτιά του Άδη. Σ’ ερωτώ όμως: αν ο Θεός δώσει σ’ εσένα μια καλή θέση στον παράδεισο και δεις πεταμένο στις φλόγες εκείνον για τον οποίο τα ευχόσουν αυτά, άραγε δεν θα λυπηθείς τότε γι’ αυτόν, όποιος κι αν ήταν, έστω και εχθρός της Εκκλησίας;…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κύριε, όλοι οι λαοί είναι έργο των χειρών Σου. Απομάκρυνε τους από την έχθρα και το μίσος και δώσε τους μετάνοια, για να γνωρίσουν όλοι την αγάπη Σου….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/agapi" target="_blank">Η αγάπη του Θεού προς όλους τους ανθρώπους</a><br /> </strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κύριε, σκόρπισε τη χάρη Σου στη γη. Δώσε σ’ όλους τους λαούς της γης να γευθούν την αγάπη Σου, να μάθουν πως Συ μας αγαπάς σαν μητέρα κι ακόμη περισσότερο. Γιατί μπορεί κι η μητέρα να ξεχάσει το παιδί της, αλλά Συ ποτέ, γιατί αγαπάς απείρως το πλάσμα Σου και η αγάπη δεν μπορεί να λησμονήσει.…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Πως θα γνωρίσουν όλοι τον Θεό;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν γνώριζε ο κόσμος τη δύναμη των λόγων του Χριστού:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία», τότε όλος ο κόσμος, όλη η οικουμένη, θα εγκατέλειπαν όλες τις επιστήμες και θα μάθαιναν μόνον αυτή την ουράνια επιστήμη….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι αν κανείς δεν μάθει την ταπείνωση, την αγάπη και την ακακία, τότε ο Κύριος δεν θα του δώσει τη γνώση του Εαυτού Του. Ψυχή όμως που γνώρισε αληθινά εν Πνεύματι Αγίω τον Κύριο και πληγώθηκε από την αγάπη Του, δεν μπορεί πια να Τον λησμονήσει, αλλά όπως ο άρρωστος θυμάται διαρκώς την ασθένειά του, έτσι και η ψυχή που αγαπά τον Κύριο πάντα θυμάται τον Κύριο και την αγάπη Του για όλο το ανθρώπινο γένος….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Τώρα δεν αντιλαμβάνεστε την αγάπη μου για σας, αλλά θ’ αρθεί η ώρα, οπότε το Άγιο Πνεύμα θα σας δώσει να την καταλάβετε».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«<strong>Μην αργείτε, ελάτε κοντά μου. Σας περιμένω με πόθο σαν παιδιά αγαπημένα και θα σας δώσω την ειρήνη μου και θα έχετε χαρά και η χαρά σας θα είναι αιώνια</strong>»….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό, αδελφοί, με όλες τις δυνάμεις σας φυλάγετέ την ειρήνη του Θεού, που σας δόθηκε δωρεάν. Κι αν κάποιος μας κακοποιεί, ας τον αγαπούμε, έστω και με κόπο, και ο Κύριος βλέποντας τον κόπο μας θα μας βοηθήσει με τη χάρη Του….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πόση χαρά είναι για μας ότι ο Κύριος όχι μόνο συγχωρεί τα αμαρτήματά μας, αλλά και δίνει στην ψυχή την γνώση Του, αρκεί μόνο να ταπεινωθεί.</strong> Κι ο τελευταίος φτωχός μπορεί να ταπεινωθεί και να γνωρίσει τον Θεό με το Άγιο Πνεύμα. Δεν χρειάζονται ούτε χρήματα, ούτε τίτλοι για να γνωρίσει κανείς τον Θεό, αλλά μονάχα η ταπείνωση. Ο Κύριος δίνεται δωρεάν, μόνο χάρη στο έλεος Του. Πριν δεν το ήξερα, αλλά τώρα βλέπω καθημερινά κάθε ώρα, κάθε λεπτό ολοφάνερα το έλεος του Θεού. <strong>Ο Θεός χαρίζει ειρήνη ακόμη και την ώρα του ύπνου και χωρίς τον Θεό δεν υπάρχει ειρήνη στην ψυχή</strong>…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Συ εστόλισες τον ουρανό με τα άστρα, τον αιθέρα με τα σύννεφα, τη γη με τις θάλασσες, τα ποτάμια και τους πράσινους κήπους όπου κελαηδούν τα πουλιά, αλλά η ψυχή μου αγάπησε μονάχα Εσένα και δεν ποθεί τον κόσμο αυτό, έστω κι αν είναι ωραίος….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πού κατοικείς, Φως μου;</strong> Βλέπεις πως Σε αναζητώ με δάκρυα. Αν δεν εμφάνιζες Συ τον Εαυτό Σου σε μένα, δεν θα μπορούσα να Σε ζητώ τώρα όπως Σε ζητώ. Αλλά Συ ο ίδιος με αναζήτησες, εμέ τον αμαρτωλό και μου έδωσες να γνωρίσω την αγάπη Σου. Μ’ άφησες να δω πως η αγάπη Σου για μας Σε οδήγησε στο Σταυρό και πέθανες μέσα σε πόνους για χάρη μας. <strong>Συ μου έδωσες να γνωρίσω πως η αγάπη Σου Σε κατέβασε από τους ουρανούς στη γη, ακόμη και στον Άδη, για να δούμε την δόξα Σου</strong>…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η αμαρτωλή ζωή είναι ο θάνατος της ψυχής, ενώ η αγάπη του Θεού είναι ο παράδεισος εκείνος της τρυφής, στον οποίο ζούσε πριν από την πτώση ο πατέρας μας Αδάμ….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ofelima/siopi" target="_blank">Αθεΐα, η σιωπή για την πίστη</a><br /> </strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a><br /> </strong></em></span></p></div>Ορθοδοξία & Αισιοδοξία: Αν η πατρίδα μας βρίσκεται σε μία δυσχερή θέση, το επέτρεψε ο Θεός...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/patrida2020-07-29T17:05:48.000Z2020-07-29T17:05:48.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7156626462?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ορθοδοξία & Αισιοδοξία: Αν η πατρίδα μας βρίσκεται σε μία δυσχερή θέση, το επέτρεψε ο Θεός...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Όλα όσα ακούμε σήμερα, ζητούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει διέξοδος...<br /></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Ο</span>ρθοδοξία & Αισιοδοξία. Όταν υπάρχει κάποιος που σε αγαπά με μια τέτοια αγάπη από την οποία δεν υπάρχει μεγαλύτερη και όταν κι εσύ γίνεσαι αποδέκτης αυτής της αγάπης, πώς μπορεί έπειτα να έχει τόπο μέσα σου η απαισιοδοξία; Ας υπάρχει κρίση. Αν λειτουργήσει μεταξύ μας η αγάπη, <strong>το καλό που θα βγει θα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο από τα ψευτοαγαθά που είχαμε πριν την κρίση…</strong></span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Ορθοδοξία & Αισιοδοξία</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Όλα όσα ακούμε σήμερα, ζητούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει διέξοδος. <strong>Προσπαθούν να μας αφαιρέσουν την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, να φέρουν στις ψυχές απόγνωση.</strong> Η μεγάλη επιτυχία, η νίκη του κακού είναι το ότι <strong>έχει φέρει σε πολλές ψυχές την απαισιοδοξία.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν η πατρίδα μας βρίσκεται σε μία δυσχερή θέση, το επέτρεψε ο Θεός όχι για να απελπισθούμε αλλά για να εργασθούμε σωστά.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν έχει επικρατήσει ένα πνεύμα απαισιοδοξίας σε πολλούς είναι διότι η διαπαιδαγώγηση που ασκείται σήμερα με όλους τους τρόπους και κυρίως την τηλεόραση</strong> αφαιρεί από τις ψυχές, ιδίως των νέων, τις τρεις αυτές αρετές, <strong>την πίστη, την ελπίδα, και την αγάπη</strong>. Και εκεί ακόμη που έχουν βλαστήσει, οι ρίζες τους είναι τόσο επιφανειακές ώστε, με όσα ακούει κανείς, εύκολα ξεριζώνονται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και η ίδια η οικονομική κρίση στην Ελλάδα πρώτα εμπεδώθηκε σε ψυχολογικό επίπεδο απελπισίας και έπειτα εκδηλώθηκε σε οικονομικά μεγέθη. Πρώτα έγινε η επέλαση του φόβου ότι επέρχεται οικονομική κρίση και ύστερα αρχίσαμε να την ζούμε σαν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρώτα κατέρρευσε το ηθικό και έπειτα ακολούθησαν όλες εκείνες οι διεργασίες οι οποίες όχι μόνο δεν ανέστειλαν την κρίση αλλά και έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα, την έκαναν να μοιάζει σαν ένα καταρράκτη που <strong>ήταν προετοιμασμένος για να οδηγήσει την Ελλάδα στην άβυσσο.</strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Από την ώρα που κυριεύεται κάποιος από την μελαγχολία, απομονώνεται εσωτερικά από τους άλλους, και ενώ βλέπει επερχόμενη την λαίλαπα του κακού, παραδίδεται σ’ αυτό αμαχητί.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν διακρίνει τι θα μπορούσε να κάνει. Δεν αισθάνεται ότι έχει άλλους δίπλα του, για να συνεργασθεί μαζί τους και από κοινού να κάνουν τις σωστές ενέργειες για να αποτραπεί το κακό, για να σβήσει η φωτιά, που απειλεί το σπίτι του, την πατρίδα του, και την ζωή του. – Ορθοδοξία & Αισιοδοξία,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Χρειάζεται να αναπτυχθεί ένα πνεύμα ενδιαφέροντος του ενός για τον άλλο,</strong> μεταξύ όλων εκείνων που σκέπτονται φιλάδελφα, που σκέπτονται χριστιανικά, που σκέπτονται πνευματικά. Χρειάζεται να έρθουμε σε αληθινή κοινωνία μεταξύ μας για να νιώσουμε την πνευματική ζεστασιά, που απομακρύνει την παγωνιά της απαισιοδοξίας.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν η ελληνική κοινωνία είναι αυτήν την στιγμή ένας μεγάλος ασθενής, μια ασθένειά της που χρήζει αμέσου φροντίδος και θεραπείας είναι η ασθένεια της απαισιοδοξίας.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Ιωάννης Καποδίστριας, εμπνεόμενος από πνεύμα φιλάδελφο, καθώς έπρεπε να λειτουργήσει η παιδεία αλλά δεν υπήρχαν μετά την απελευθέρωση αρκετοί δάσκαλοι, ενεπνεύσθη την λεγόμενη αλληλοδιδακτική μέθοδο, όπου ο μαθητής μετέδιδε σε έναν άλλον ό,τι έμαθε από τον δάσκαλο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτό που πήρε κανείς δίνοντας το σε έναν άλλο, όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά και αυξάνεται και εμπεδώνεται και διασφαλίζεται.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι είναι η αγάπη: Την ώρα που δίδεται και δίδει, δεν ελαττώνεται ούτε στερεύει ποτέ. Όπως ένα αναμμένο κερί: η φλόγα του δεν ελαττώνεται, όταν με αυτήν ανάψει ένα άλλο κερί, αλλά και αν πάει να σβήσει το άλλο κερί που άναψε δεύτερο θα βοηθήσει να μείνει αναμμένο το πρώτο.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Η βαθύτερη αιτία της κρίσεως είναι ότι κάποιοι θέλουν τα αγαθά της γης να τα στερήσουν από άλλους για να τα νέμονται αυτοί.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Η αιτία δηλαδή του κακού βρίσκεται στην απόρριψη του Λόγου του Χριστού: Μακάριόν εστι διδόναι μάλλον ή λαμβάνειν. Τότε γίνεται αληθινά ευτυχισμένος ο άνθρωπος, όταν δίνει παρά όταν παίρνει. – Ορθοδοξία & Αισιοδοξία</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό ο Χριστός το κήρυξε όχι μόνο με το ευαγγέλιό του αλλά και το επιβεβαίωσε με την ζωή του, διότι έδωσε τον εαυτό του θυσία για χάρη μας. Και όταν εμείς δεχόμαστε μέσα μας αυτόν τον Χριστόν, την αγάπη του δεχόμαστε, δεχόμαστε αυτό το πνεύμα, που μας κάνει κι εμάς ευτυχισμένους και άρα όχι απαισιόδοξους.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν υπάρχει κάποιος που σε αγαπά με μια τέτοια αγάπη από την οποία δεν υπάρχει μεγαλύτερη και όταν κι εσύ γίνεσαι αποδέκτης αυτής της αγάπης, πώς μπορεί έπειτα να έχει τόπο μέσα σου η απαισιοδοξία;</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ας υπάρχει κρίση. Αν λειτουργήσει μεταξύ μας η αγάπη, το καλό που θα βγει θα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο από τα ψευτοαγαθά που είχαμε πριν την κρίση, τα οποία χωρίς την αγάπη και την μεταξύ μας κοινωνία, έκαναν τη ζωή να μοιάζει με νεκρή φύση, όπως όταν βλέπεις ένα πλαστικό τριαντάφυλλο που δεν έχει ζωή ούτε ευωδία.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι και η ευμάρεια αφαιρεί το νόημα της ζωής, που βρίσκεται στην αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, την οποία αγάπη προς τον Θεό όταν μέσα μας την ζούμε, την μορφοποιούμε σε μεταξύ μας αγάπη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η κρίση θα βγει σε καλό, αν την ώρα που στερούμαστε τα χρήματα, βρούμε το εν ου εστί χρεία, το ένα αυτό του οποίου έχουμε πραγματική ανάγκη, την αγάπη του Θεού. Την οποία αποδεχόμαστε όταν συμμορφωνόμαστε προς το θέλημά Του, προς την δικαιοσύνη Του.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Θεός αναλαμβάνει τότε να μας προσθέσει και ό,τι άλλο μας χρειάζεται.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν η κοινωνική ζωή θεωρείται ως έκφραση των οικονομικών σχέσεων, όταν η ιδιοτέλεια και το χρήμα αναγνωρίζονται σαν ο θεός της σημερινής κοινωνίας, όταν οι νόμοι και οι θεσμοί αγνοούν το πνεύμα της ανιδιοτελούς αλληλοβοήθειας, <strong>αυτή η άρνηση του Θεού και της αγάπης του στη ζωή μας, συνιστά τη βιοθεωρία εκείνη που γεννά σήμερα την απαισιοδοξία και τις αυτοκτονίες. – Ορθοδοξία & Αισιοδοξία</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι ανάγκη να υπερβούμε το απάνθρωπο και ασφυκτικό πλαίσιο το οποίο αναγκάζει τους ανθρώπους να ζουν σαν οικονομικές μονάδες εξαρτώμενες από ένα ηλεκτρονικό παγκόσμιο σύστημα το οποίο ελέγχει και προσδιορίζει τις ενέργειές μας, και <strong>να ζήσουμε μέσα στο πνεύμα της εν Χριστώ κοινωνίας και αγάπης</strong>, μέσα στο οποίο θα ανακαλύψουμε την χαρά και το νόημα της αληθινής ζωής, που ξεκινά από δω και συνεχίζεται στην αθανασία της αναστάσεως…</span></p></div>Αυτές είναι οι τέσσερις αρετές της ψυχήςhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/ci2020-05-07T00:05:00.000Z2020-05-07T00:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4808055876?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Αυτές είναι οι τέσσερις αρετές της ψυχής...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τέσσερις είναι οι μορφές της σοφίας: η φρόνηση, δηλαδή η γνώση και εκείνων που πρέπει και εκείνων που δεν πρέπει να κάνομε και η εγρήγορση του νου, η σωφροσύνη, δηλαδή να γίνει ορθό το φρόνημά μας, ώστε να μπορέσομε να κρατήσομε τον εαυτό μας μακριά από κάθε έργο, λογισμό και λόγο που δεν αρέσει στο Θεό.<br /> </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ανδρεία, δηλαδή η δύναμη και η καρτερία στους κατά Θεόν αγώνες και στους πειρασμούς και η δικαιοσύνη, δηλαδή η διανομή που γίνεται με την ισότητα σε όλα αυτά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτές οι τέσσερις γενικά αρετές γεννιούνται από τις τρεις δυνάμεις της ψυχής. Από το λογισμό, δηλαδή το νου, γεννιούνται δύο, η φρόνηση και η δικαιοσύνη, δηλαδή η διάκριση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/s" target="_blank">Η αρετή της σιωπής</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Από το επιθυμητικό γεννιέται η σωφροσύνη, και από το θυμικό, η ανδρεία. Κάθε μία από αυτές βρίσκεται ανάμεσα σε δύο παρά φύση πάθη. Η φρόνηση έχει πάνω της την υπερβολική ιδέα και κάτω την ανοησία. Η σωφροσύνη έχει πάνω την ευήθεια και κάτω την ακολασία. Η ανδρεία έχει πάνω το θράσος και κάτω τη δειλία. Η δικαιοσύνη έχει πάνω την κτήση του λιγότερου και κάτω την πλεονεξία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και αυτές οι τέσσερις αρετές είναι εικόνα του επουράνιου στοιχείου, ενώ τα οκτώ πάθη που τις περιβάλλουν, είναι εικόνα του χωμάτινου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτά όλα τα γνωρίζει ακριβώς ο Θεός, όπως γνωρίζει τα περασμένα, τα παρόντα και τα μέλλοντα, και εν μέρει τα γνωρίζει και εκείνος που έμαθε κατά χάρη τα έργα του Θεού από Αυτόν, και αξιώθηκε να γίνει «κατ’ εικόνα και ομοίωσιν Του». Εκείνος που λέει ότι γνωρίζει ορθά μόνον εξ ακοής ψεύδεται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/en-xristo-agapi" target="_blank">Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί χωρίς χειραγώγηση να ανεβεί ποτέ στον ουρανό. Ούτε πάλι, αν δεν ανεβεί και δει, μπορεί να πει εκείνο που δεν είδε. Αλλ’ ό,τι ακούει από τη Γραφή, εκείνο μόνο οφείλει να λέει εξ ακοής με ειλικρίνεια και να ομολογεί τον Πατέρα του Λόγου, όπως είπε ο Μέγας Βασίλειος. Αλλιώς θα νομίζει ότι έχει γνώση, και θα είναι χειρότερος από εκείνον που δεν έχει. Γιατί όταν νομίζει κανείς ότι είναι κάτι, δεν μπορεί να γίνει, ό,τι νομίζει πως είναι, λέει ο άγιος Μάξιμος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υπάρχει και αξιέπαινη αγνωσία, όπως λέει ο Χρυσόστομος, όπως όταν συνειδητά γνωρίζει κανείς ότι αγνοεί. Και υπάρχει και αγνωσία πέρα από κάθε αγνωσία , όταν δε γνωρίζει κανείς ότι αγνοεί. Υπάρχει και γνώση ψευδώνυμη, όταν νομίζει κανείς ότι γνωρίζει, ενώ δεν γνωρίζει τίποτε, όπως λέει ο Απόστολος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός!</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/aoratos-polemos" target="_blank">O αόρατος εσωτερικός πόλεμος του χριστιανού</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos" target="_blank">Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο</a></strong></span></p>
<p> </p></div>