προσευχή - face-new237.com2024-03-29T14:43:19Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/feed/tag/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE Η ευχή που ελευθερώνει τον νου από τις λάθος σκέψεις...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/skepseis2023-02-18T19:30:00.000Z2023-02-18T19:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6377677095?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong> Η ευχή που ελευθερώνει τον νου από τις λάθος σκέψεις...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Κύριε, Ιησού, Χριστέ, ελέησόν με!</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Η απλή αυτή ευχή ελευθερώνει τον νου από τις λάθος σκέψεις, την πίεση και τον σκοτισμό, το μπέρδεμα απόψεων και αποφάσεων, χαρίζει την διάκριση του καλού και του κακού, του σωστού από το λάθος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ελευθερώνει την ψυχή από το βάρος, το άγχος, σβήνει τα απωθημένα και τις απογοητεύσεις, αντιμετωπίζει τα μίση και τα πάθη.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ελευθερώνει την καρδιά από τα αντιφατικά συναισθήματα, ξεκαθαρίζει τα θετικά συναισθήματα και διώχνει τα αρνητικά, σβήνει τον πόνο από την απογοήτευση και την απόρριψη, δυναμώνει τις αντοχές της και αυξάνει την αγάπη της για όλους, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μας.<ins></ins></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ευχή αυτή μας πάει στον Παράδεισο. <strong>«Είναι σαν να είσαι σε παιδότοπο!!!»</strong> όπως είπε κάποτε χαρακτηριστικά ένα 7χρονο κοριτσάκι που είχε μάθει να κάνει την ευχή με κομποσκοίνι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ποιόν σκοτώνει;</strong></span></p>
<div class="afw afw_custom afw_ad afwadid-509661"><span style="font-size:12pt;"> </span></div>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα πάθη και τις διαστροφές μας. Τον ανάποδο εαυτό μας. Το εγώ και το θέλω μας. Την βαριεστημάρα και την αναβλητικότητα, την πλήξη και την ανία, την έλλειψη ιδεών και ουσίας στην ζωή,</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">την εξάρτησή μας από λάθος άτομα, πράγματα, σκέψεις και καταστάσεις, την απογοήτευση και απελπισία, τον φθόνο και την εκδικητικότητα και γενικά κάθε αρνητικό συναίσθημα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τελικά, σκοτώνει την επενέργεια του Πονηρού (αυτόν ακριβώς που εννοούμε όταν λέμε <strong>«…αλλά ρήσε ημάς από του πονηρού. Αμήν!»),</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">είτε αυτή εκδηλώνεται μέσω μηχανορραφιών άλλων ανθρώπων, είτε εκδηλώνεται σαν πειρασμική κατάσταση απ’ ευθείας στον νου και την καρδιά μας, σαν σκέψη, φαντασία ή συναίσθημα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είναι σαρωτική, υπέροχη, αναπαυτική.</strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;">Κλείνει πληγές και αναδομεί τον άνθρωπο.</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Ανασταίνει τον καλό νεκρό εαυτό μας και εκδιώκει τα πάθη, τα λάθη και τις αδυναμίες μας.<ins></ins></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μας κάνει δυνατούς και σίγουρους για αυτό που μπορούμε να καταφέρουμε,</strong> με την βοήθεια του Θεού πάντα, γι’ αυτό που είμαστε, γι’ αυτό που θα γίνουμε και για την επίτευξη των στόχων που βάζουμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μας δίνει την ελπίδα να ατενίζουμε το μέλλον με λαχτάρα, και αναπτερώνει το κουράγιο να προσπαθήσουμε και να παλέψουμε για τους στόχους μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε πλέον δεν μπορεί κανείς να μας υποβιβάσει, να διώξει την σιγουριά μας και την ελευθερία μας. Ποιος άραγε μπορεί να μας πείσει τότε ότι τίποτα δεν είμαστε και τίποτα καλό ποτέ δεν θα καταφέρουμε όταν ο ίδιος ο Θεός πιστεύει το αντίθετο, γι’ αυτό και μας δημιούργησε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ή μάλλον, να το πούμε κι αλλιώς, όταν μας έχει δημιουργήσει ένας παντοδύναμος Θεός,</strong> βάζοντας μέσα μας δυνάμεις για να καταφέρουμε τα πάντα με την βοήθειά Του, ποιος μπορεί να μας πείσει για το αντίθετο; Μόνο ένας ανόητος που δεν έχει καταλάβει τίποτα από ζωή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δεν έχει καμία σχέση με αυθυποβολή ή με νιρβάνα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παρ’ όλα αυτά, τα αποτελέσματά της είναι από θετικά και ηρεμιστικά αρχικά έως σαρωτικά και υπερφυσικά σε προχωρημένα στάδια αγιότητας, εδώ μιλάμε όμως για πνεύματα και μορφές σαν του γέροντα Παΐσιου και του γέροντα Πορφύριου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ξεπερνάει σε δράση και επίδραση κάθε σύγχρονο τρόπο, μέσο, ιδεολογία και θεωρία περί θετικού εαυτού, αυτογνωσίας και αυτοολοκλήρωσης, ηρεμίας και απεξάρτησης και κάθε είδους προσωπικής επίτευξης στόχων και πνευματικών αναβάσεων</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Για εμάς αρκεί να βγει στην επιφάνεια ο καλός, υπέροχος, δυνατός, δυναμικός και αντιστασιακός<strong> (στο κακό)</strong> εαυτός μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε καλοί, υπέροχοι, εξαίρετοι και όλα τα μπορούμε, όπως μας παροτρύνουν σύγχρονες μέθοδοι αυθυποβολών.<ins></ins></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αντίθετα, ξεκινάμε την ευχή αυτή «φορώντας» και φέροντας τον λάθος εαυτό μας και όλες τις επιθυμίες του, καλές ή κακές. Δεν προσπαθούμε την ώρα της ευχής να σκεφθούμε όλα αυτά που είμαστε και τι θέλουμε να γίνουμε, γιατί η σκέψη ξεφεύγει από την ευχή και πάει αλλού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν συμβεί κάτι τέτοιο, την επαναφέρουμε αμέσως στην ευχή και συνεχίζουμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Παρ’ όλα αυτά όμως, στην πορεία βλέπουμε ότι αλλάζουμε και γινόμαστε εξαίρετοι,</strong> ενδιαφέροντες, ζωντανοί, δραστήριοι, θετικοί, εποικοδομητικοί, βοηθητικοί, γλυκείς, οι αγαπημένοι των γονιών, των αδελφών, των καθηγητών και των φίλων μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό δηλαδή που θέλουμε αλλά δεν το σκεφτόμαστε την ώρα της ευχής, γίνεται από μόνο του, γιατί η ευχή αυτή φέρει την Χάρη του Ιησού Χριστού που επικαλούμαστε.<ins></ins></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί η ευχή αυτή δρα μόνη της αλλάζοντας την ζωή μας, χωρίς εμείς να χρειάζεται να πείσουμε τον εαυτό μας για την αλλαγή και χωρίς να χρειάζεται να του υποβάλλουμε εμείς θετικές ιδέες ή διαβεβαιώσεις;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Μα γιατί…</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η ΕΥΧΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΗ!</em></strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><strong><em>ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΝΕΡΓΗΤΗ.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δηλαδή, ενεργεί από μόνη της, μόνο με την απλή επίκληση του ονόματος του Ιησού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην ουσία δεν είναι σκέτα τα λόγια που φέρνουν αυτό το αποτέλεσμα, αλλά η αυτενεργή δύναμη του ονόματος του Ιησού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και μόνο το όνομα του Ιησού, η με σεβασμό αναφορά στο πρόσωπό Του έχει δύναμη και εξουσία σε κάθε ενέργεια του πονηρού, σε κάθε κακό, σε κάθε</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ενέργεια μαγείας, κατάρας, γλωσσοφαγιάς, γρουσουζιάς, πονηρής επιρροής από τους ανθρώπους ή τα πνεύματα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό και δεν συγκρίνεται με καμία άλλη «θετική» σκέψη ή επίκληση στην οποία δεν υπάρχει η αναφορά στο όνομα του Ιησού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ας μην ξεχνάμε ότι την εποχή που ο Χριστός ήταν στην γη, τον καλούσαν οι άνθρωποι, τον φώναζαν για να τους σώσει, συχνά «έκραζαν» ξεφώνιζαν δηλαδή και Εκείνος έσπευδε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το ίδιο και τώρα. Με το που ξεκινάμε την ευχή, ο Χριστός είναι κοντά μας, μπροστά μας, μας ακούει, μας κοιτάζει, χαμογελάει με την προσπάθειά μας, μας συμπαθεί για τον κόπο μας, μας συμπονεί, λυπάται και κλαίει μαζί μας</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">για τα όσα περάσαμε και έγιναν η αιτία να στραφούμε τελικά σε Αυτόν με τόσο πόνο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί, κακά τα ψέμματα, στον Χριστό οι περισσότεροι καταφεύγουν σαν τελευταία λύση στα προβλήματά τους. Όταν όμως Τον γνωρίσουν, έχει την πρώτη θέση στην ζωή τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η ευχή αυτή μας ενώνει, εμάς εδώ στην Γη, με τον Ουρανό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εμάς τους ανθρώπους, με τον Θεό, την υπερφυσική Του δύναμη, την ανίκητη ισχύ Του και Παντοδυναμία του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μπορούμε να κάνουμε την ευχή αυτή κρατώντας κομποσκοίνι, χωρίς να χρησιμοποιούμε όμως τεχνικές αναπνοών κλπ.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Την ευχή αυτή την ξεκινάμε απλά, λέγοντας νοητικά, από μέσα μας ή με τα χείλια, τις λέξεις. Σιγά σιγά αυτές από μόνες τους εγκαθίστανται μόνιμα στον νου και διεισδύουν και στην καρδιά, αλλάζοντάς της και διατηρώντας την σε υγιή και δυνατή κατάσταση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η ευχή αυτή, όπως και η μυστηριακή ζωή στην Εκκλησία, χρειάζεται την σωστή καθοδήγηση κάποιου καλού και έμπειρου στην καρδιακή προσευχή πνευματικού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν την ώρα της ευχής μας περνάνε από τον νου σκέψεις και φαντασίες ή νομίσουμε ότι είδαμε κάτι υπερφυσικό, ας μην τα πιστέψουμε γιατί το πιο πιθανό θα είναι να πρόκειται για φαντασίωση.<strong> Αμέσως θα αναφέρουμε στον πνευματικό κάθε τι περίεργο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η φαντασία μας είναι απρόβλεπτη και την ώρα της ευχής, οπότε καλύπτουμε και θωρακίζουμε τον εαυτό μας με την εξομολόγηση στον Πνευματικό κάθε σκέψης που επιμένει και μας ενοχλεί και κάθε φαντασίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάνοντας έτσι, θα δούμε αλλαγές στην ζωή μας απρόσμενες, υπέροχες, θαυμαστές.</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Δεν λέω περισσότερα, ο καθένας ας τα γνωρίσει από μόνος του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν.</em></strong></span></p></div>Για να κατοικήσει μέσα μας ο Χριστός: Κύριε Ιησού, Χριστέ ελέησόν με…https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/eleison-me2021-01-07T23:10:00.000Z2021-01-07T23:10:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7447566684?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Για να κατοικήσει μέσα μας ο Χριστός: Κύριε Ιησού, Χριστέ ελέησόν με…</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Το έργο όμως αυτό δεν είναι ζήτημα μιας ημέρας ή δύο, αλλά πολλού χρόνου και καιρού. Γιατί χρειάζεται...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Κ</span>ύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με… – Πως παρέδωσαν οι θείοι Πατέρες να λέμε την προσευχή; Κράτησε λοιπόν αδιάλειπτα το όνομα του Κυρίου Ιησού, για να καταπιεί η καρδιά τον Κύριο και ο Κύριος την καρδιά και να γίνουν τα δύο ένα. Το έργο όμως αυτό δεν είναι ζήτημα μιας ημέρας ή δύο, αλλά πολλού χρόνου και καιρού…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με…</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι θείοι Πατέρες δεν παρέδωσαν όλοι πάντοτε ολόκληρη την προσευχή, αλλά άλλος ολόκληρη, άλλος τη μισή, άλλος ένα μέρος και άλλος διαφορετικά, ανάλογα ίσως με τη δύναμη και την κατάσταση του προσευχομένου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο θείος Χρυσόστομος την παραδίδει ολόκληρη λέγοντας: «Σάς παρακαλώ, αδελφοί, ποτέ να μην καταπατήσετε ή να καταφρονήσετε τον κανόνα της προσευχής γιατί άκουσα κάποιους πατέρες να λένε κάποτε: «Ποιος είναι ο μοναχός, αν καταπατήσει ή καταφρονήσει τον κανόνα του;».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μάλλον οφείλει, είτε τρώει είτε πίνει είτε κάθεται είτε εκτελεί διακόνημα είτε περπατά είτε κάτι άλλο κάνει, να κράζει αδιάλειπτα το «<strong>Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με</strong>», ώστε η μνήμη αυτή του ονόματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να ερεθίσει σε πόλεμο τον εχθρό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί η ψυχή που βιάζει τον εαυτό της θα τα βρει όλα, είτε πονηρά είτε αγαθά, με τη μνήμη. Πρώτα θα δει μέσα στην καρδιά του το κακό, και τότε θα βρει τα αγαθά.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Γιατί η μνήμη είναι που θα ξεσηκώσει τον δράκοντα και η μνήμη θα τον ταπεινώσει.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Η μνήμη θα ελέγξει την αμαρτία που κατοικεί μέσα μας (Ρωμ. 7, 17) και η μνήμη θα τον αφανίσει και θα κινήσει όλη τη δύναμη του εχθρού μέσα στην καρδιά και η μνήμη θα τη νικήσει και θα την ξεριζώσει σιγά-σιγά.</span></p>
<h3><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/thaymata" target="_blank">Γιατί o Χριστός έκανε θαύματα;</a></strong></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού κατεβαίνοντας στο βάθος της καρδιάς, θα ταπεινώσει τον δράκοντα που εξουσιάζει τα μέρη της καρδιάς και θα σώσει και θα ζωοποιήσει την ψυχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κράτησε λοιπόν αδιάλειπτα το όνομα του Κυρίου Ιησού, για να καταπιεί η καρδιά τον Κύριο και ο Κύριος την καρδιά και να γίνουν τα δύο ένα.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Το έργο όμως αυτό δεν είναι ζήτημα μιας ημέρας ή δύο, αλλά πολλού χρόνου και καιρού.</strong></span></h4>
<div class="google-auto-placed ap_container"> </div>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί χρειάζεται πολύς αγώνας και χρόνος για να εξοριστεί ο εχθρός και να κατοικήσει μέσα ο Χριστός. Και πάλι λέει: «Πρέπει να ασφαλίζομε και να ηνιοχούμε και να χαλιναγωγούμε το νου και να αναχαιτίζομε κάθε λογισμό και κάθε ενέργεια του πονηρού με την επίκληση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και όπου στέκεται το σώμα, εκεί να είναι και ο νους, για να μη βρίσκεται τίποτε μεταξύ του Θεού και της καρδιάς σαν μεσότοιχος ή φραγμός που να σκοτίζει την καρδιά και να χωρίζει το νου από το Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι αν καμιά φορά αρπάξει κάτι το νου, δεν πρέπει αυτός να χρονοτριβεί στους λογισμούς, για να μη του καταλογιστεί η συγκατάθεση στους λογισμούς σαν πράξη την ημέρα της κρίσεως ενώπιον του Κυρίου όταν θα κρίνει ο Θεός τα μυστικά των ανθρώπων (Ρωμ. 2, 16).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Απαλλαγείτε λοιπόν για πάντα από τους περισπασμούς και μείνετε κοντά στον Κύριο το Θεό μας μέχρις ότου μας σπλαχνιστεί (Ψαλμ. 122, 2) και μη ζητάτε τίποτε άλλο παρά μόνο το έλεος από τον ένδοξο Κύριο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ζητώντας όμως το έλεος, να το ζητάτε με ταπεινή και αξιολύπητη καρδιά και φωνάζετε από το πρωί μέχρι το βράδυ, κι αν είναι δυνατό και όλη τη νύχτα, το «<strong>Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με</strong>». Και βιάσετε το νου σας σ’ αυτό το έργο μέχρι θανάτου. Γιατί αυτό το έργο χρειάζεται μεγάλη βία, επειδή είναι στενή η πύλη και όλο δυσκολίες.</span></p>
<div class="google-auto-placed ap_container"> </div>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο δρόμος που οδηγεί στη ζωή (Ματθ. 7, 14) και μπαίνουν σ’ αυτή όσοι βιάζουν τον εαυτό τους, αφού «η βασιλεία των ουρανών κερδίζεται απ’ όσους βιάζουν τον εαυτό τους» (Ματθ. 11, 12).</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Σας παρακαλώ, λοιπόν, μη χωρίζετε τις καρδιές σας από το Θεό, αλλά να μένετε κοντά Του και να τις φυλάγετε μαζί με τη μνήμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού πάντοτε, έως ότου φυτευτεί το όνομα του Κυρίου μέσα στην καρδιά σας κι αυτή πια να μη σκέφτεται τίποτε άλλο, για να δοξαστεί ο Χριστός μέσα σας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πριν από το Χρυσόστομο βέβαια, ο μέγας Παύλος αναφέρει το τμήμα «Κύριε Ιησού», γράφοντας:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Αν ομολογήσεις με το στόμα σου Κύριο τον Ιησού και πιστέψεις με την καρδιά σου ότι ο Θεός τον ανέστησε εκ νεκρών, θα σωθείς.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί όποιος πιστεύει με την καρδιά του οδηγείται στη δικαίωση, κι όποιος ομολογεί με το στόμα του οδηγείται στη σωτηρία» (Ρωμ. 10, 9-10).</span></p>
<div class="box shadow">
<div class="box-inner-block"><span style="font-size:12pt;"><strong>Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με – Η ευχή του Ιησού</strong></span>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε όποιον μου απευθύνει τούτη την προσευχή, οι ουρανοί θα ανοίγουν και <strong>το έλεος Μου θα τον σώζει.</strong> Όταν η γλώσσα κουράζεται ας αρχίζει ο νους. Και πάλιν όταν ο νους βαρύνεται, η γλώσσα. <strong>Μόνον να μην παύεις…</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Και πάλι: «Κανείς δεν μπορεί να πει «Κύριε Ιησού» παρά μόνο με Άγιο Πνεύμα» (Α΄ Κορ. 12, 3).</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Προσθέτει το «με Άγιο Πνεύμα» εννοώντας «<strong>όταν η καρδιά δεχτεί την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος</strong>» με την οποία και προσεύχεται. Τούτο είναι γνώρισμα εκείνων που πρόκοψαν και αξιώθηκαν να δεχτούν με αίσθηση το Χριστό να κατοικεί μέσα τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σύμφωνα με αυτά λέει και ο άγιος Διάδοχος: «Απαιτεί οπωσδήποτε από εμάς ο νους, όταν του φράξομε με τη μνήμη του Θεού όλες τις διεξόδους, να του αναθέσομε κάποιο έργο που να ικανοποιεί την ενεργητικότητά του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πρέπει λοιπόν να του δίνομε για πλήρη εργασία το «Κύριε Ιησού». Γιατί κανείς δεν μπορεί να πει «Κύριε Ιησού» παρά με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει όμως ο νους να μελετά αδιάκοπα τα λόγια αυτά μέσα στα βάθη του, για να μην ξεφεύγει σε διάφορες φαντασίες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Όσοι μελετούν ακατάπαυστα αυτό το ένδοξο και πολυπόθητο όνομα στο βάθος της καρδιάς τους, αυτοί μπορούν να βλέπουν κάποτε και το φως του νου τους.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και τούτο επειδή, όταν το όνομα αυτό κρατείται από τη διάνοια με πολλή φροντίδα, κατακαίει όλη την ακαθαρσία που σκεπάζει την ψυχή κι αυτό η ψυχή το αισθάνεται έντονα, γιατί ο Θεός μας είναι φωτιά που κατακαίει (Εβρ. 12, 29).</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Και με αυτό ο Κύριος προσκαλεί τη ψυχή σε μεγάλη αγάπη της δόξας Του.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί όταν πολυκαιρίζει μέσα μας το ένδοξο και πολυπόθητο αυτό όνομα με τη μνήμη του νου, μας φέρνει τη συνήθεια με τη θέρμη της καρδιάς να αγαπούμε την αγαθότητά Του, αφού δεν υπάρχει πλέον κανένα εμπόδιο.</span></p>
<p> <span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό είναι το πολύτιμο μαργαριτάρι (Ματθ. 13, 46), το οποίο μπορεί ν’ αποκτήσει κανείς αφού πουλήσει όλη την περιουσία του, και να έχει ανέκφραστη χαρά που το βρήκε».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο άγιος Ησύχιος πάλι, συνιστώντας το «Χριστέ Ιησού», γράφει:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Η ψυχή που θα πετάξει ψηλά στον αέρα διά του θανάτου,</strong> στις πύλες του ουρανού, έχοντας μαζί της ως υπερασπιστή τον Ιησού, ούτε εκεί θα ντραπεί τους εχθρούς της, αλλά με παρρησία, όπως τώρα, θα μιλήσει μπροστά στις ουράνιες πύλες προς αυτούς μόνο να μην αποκάμει μέχρι την ώρα του θανάτου να φωνάζει προς τον Χριστόν Ιησού μέρα και νύχτα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και Αυτός θα της αποδώσει γρήγορα το δίκαιό της, σύμφωνα με την αληθινή και θεία υπόσχεση που έδωσε μιλώντας για τον άδικο δικαστή (Λουκ. 18, 1-8).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σας βεβαιώνω, θα της αποδώσει το δίκαιό της και στην παρούσα ζωή και μετά την έξοδό της από το σώμα».</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Ιωάννης της Κλίμακος αναφέρει μόνο το «Ιησού», λέγοντας:</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">«Με το όνομα του Ιησού μαστίγωνε τους εχθρούς γιατί δεν υπάρχει ισχυρότερο όπλο στον ουρανό και στη γη». Και δεν προσθέτει καμιά άλλη λέξη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και πάλι λέει: <strong>«Ας προσκολληθεί η αναπνοή σου στη μνήμη του Ιησού και τότε θα αντιληφθείς την ωφέλεια της ησυχίας»</strong>.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/thokimasies" target="_blank">Σώπα ευλογημένε, είναι ο Χριστός και μας δοκιμάζει...</a></strong></span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/allazei" target="_blank">Η πίστη στο Χριστό αλλάζει ολοκληρωτικά τον άνθρωπο...</a></strong></span></p>
</div>
</div></div>Κομποσχοίνι: Η προσευχή στο όνομα του Ιησού Χριστού είναι το πάν...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/komposchoini2020-12-27T22:05:00.000Z2020-12-27T22:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7596320897?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Κομποσχοίνι: Η προσευχή στο όνομα του Ιησού Χριστού είναι το πάν...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Κομποσχοίνι: Μια ιστορία για τη δύναμη του ονόματος του Ιησού Χριστού, της ευχής, όπως ακριβώς τη διηγήθηκε ο πατήρ Ελπίδιος Βαγιανάκης, μέλος της ιεραποστολικής αδελφότητος στην Ουγκάντα…</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>μια συζήτηση που είχε με τον πατέρα Αντώνιο, </strong>Αφρικανό ιερέα, που πήρε την θεολογική του μόρφωση και την Ελληνική γλώσσα στην Ελλάδα, και που είναι μέλος αυτής της εξωτερικής ιεραποστολής σ’ αυτή τη χώρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Διηγείται λοιπόν ο πατήρ Ελπίδιος…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αδελφοί μου με τον πατέρα Αντώνιο γνωριστήκαμε σε μια δύσκολη φάση της οικογενειακής του προσωπικής ζωής, πριν από καιρό. Τι είχε συμβεί; Όταν ξεκίνησε να κάμει το έργο του στην Αφρική, να βοηθάει τα ορφανά, να μιλάει για το Χριστό, να βαπτίζει και να κατηχεί, όλοι οι μάγοι συνασπίστηκαν και άρχισαν να κάνουν μάγια και τελετές, ιδίως μαύρη μαγεία με βουντού, ώστε να του δημιουργήσουν πρόβλημα και τελικά να τον διώξουν απ’ τη χώρα τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Επειδή όμως δεν μπορούσαν να κτυπήσουν τον ίδιον τον ιερέα, γιατί τον προφύλαγε η χάρις της ιεροσύνης, αφενός μεν και γιατί δεύτερον τελούσε το μυστήριον της Θείας Λειτουργίας,</strong> που η Θεία Λειτουργία είναι μία φοβερά δύναμις, και δεν μπορεί εύκολα ο Σατανάς να πειράξει τον ιερουργό, τον λειτουργό του Θεού του Υψίστου, αν εκείνος δεν δώσει το δικαίωμα, βέβαια, οπότε οι δαίμονες προσπάθησαν τότε να κτυπήσουν και να διαλύσουν του σπίτι του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι περιττό να σας πω ότι οι περισσότερες οικογένειες και μάλιστα πολυμελείς, δεν έχουν ακόμα εγκαταλείψει την ειδωλολατρία σ’ εκείνη τη χώρα, και κάνουν μαγικές τελετουργίες, και απ’ όσα είχε διηγηθεί ο πατήρ Αντώνιος, μία συγγενής τους ασχολείτο ακόμα με τη μαγεία. Έτσι λοιπόν, μέσω των μαγικών αυτών τελετών, <strong>έκαναν τη σύζυγό του, μια πολύ χαριτωμένη κοπελίτσα πρεσβυτέρα νεαρή,</strong> την Χαριτίνη, όπως είχε βαπτιστεί, «Χάρια» την ονόμαζαν στην Αφρική, να μη μπορεί να σταθεί στο σπίτι της, και να υποφέρει συνεχώς από τον πόλεμο των δαιμόνων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και όταν ακούγονταν προσευχές ή ύμνοι στην Παναγία μας, ή όταν θύμιαζε ο ιερεύς την «Τιμιωτέρα», να κουφαίνεται η ίδια. Να μη μπορεί να ακούσει τίποτα και να κοιμάται όρθια, ή και να πέφτει ακόμα κάτω. Και συνερχόταν μονάχα όταν ο σύζυγός της ο ιερεύς έλεγε το «Δι ευχών των Αγίων Πατέρων».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/prostasia-apo-exthrous-l" target="_blank">Προσευχή για προστασία από εχθρούς..</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μάλιστα επειδή και αυτή, δεν γνωρίζει περισσότερα για τον Χριστιανισμό, και εξακολουθεί να έχει πολύν άγνοια, προσπάθησε ο Σατανάς, να εκμεταλλευθεί αυτή την άγνοια, τα λίγα δηλαδή που ήξεραν για την πίστη του Χριστού την αγία, και να την πειράζει έτι περισσότερον. Να φανταστείτε ότι της παρουσιάστηκε ο ίδιος ο διάβολος μπροστά της, ολόκληρος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Άσε το Χριστό», της είπε. «Εγώ και κείνος είμαστε ίδιοι. Άφησε τον Χριστό. Για μένα και μόνον θα δουλεύεις».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η Χαριτίνη λοιπόν μια μέρα, αφού είχε δει το Σατανά, να της λέει</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Τίποτα δεν είναι ο Χριστός, εγώ και κείνος είμαστε το ίδιο πράγμα και να υπηρετείς εμένα και όχι Εκείνον», είχε έρθει σε πολύ μεγάλη απογοήτευση, και δεν ήξερε πλέον πώς να αντισταθεί και πώς να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ε, κάποτε, ύστερα από τόσον οδυνηρό πόλεμο, πήγε να ξαπλώσει, να ξεκουραστεί από τον πόνο αυτόν, και το βάσανο που τραβούσε μέρα νύχτα. Και τι λοιπόν σ’ αυτήν την προσπάθεια αναπαύσεως,</strong> τι είδε; Είδε λοιπόν απέναντι από το πτωχό εικονοστάσι που είχε, από την εικόνα του Χριστού, να βγαίνει ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ωραιότατος, κεχαριτωμένος, μέσα σ’ ένα υπέρλαμπρο φως, περισσότερο δυνατό και από το φως του ηλίου, και με χαρά να της λέγει:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Παιδί μου Χαριτίνη, για μένα πρέπει να δουλέψεις, στο όνομά Μου βαφτίστηκες, εγώ είμαι ο Κύριος και ο Θεός σου».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μ’ αυτά τα λόγια έκανε και ο Χριστός ανοιχτή την πρόσκληση σ’ αυτήν την μικρή πρεσβυτέρα την Χαριτίνη, να δουλέψει και αυτή, κοντά στο σύζυγό της, σαν ιεραπόστολος, αλλά και να μην φοβάται πλέον τον διάβολο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Κύριέ μου», του απάντησε, «εγώ το θέλω. Αλλά δε μ’ αφήνει ο άλλος».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Κύριος δεν της απάντησε… Εξαφανίστηκε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά από λίγο αμέσως, παρουσιάζεται και πάλι ο διάβολος, ο Σατανάς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Δεν θα δουλέψεις για Κείνον. Για μένα θα δουλέψεις. Γιατί ήσουνα πάντα δική μου από τότε που γεννήθηκες. Αυτός σε κοροϊδεύει καϋμένη, και γω, δεν θα σ’ αφήσω να φύγεις ποτέ από κοντά μου».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πώς να αντιδράσει λοιπόν αυτή η δυστυχισμένη πρεσβυτερούλα, δεν γνώριζε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και τότε λοιπόν, της παρουσιάζεται ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, χωρίς να ξέρει ποιος ήταν και της λέει:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Παιδί μου μη φοβάσαι, ακολούθησε τον Χριστό, κάμε Του υπακοή, και αυτός θα σου δώσει πολλή δύναμη. Μη φοβάσαι τον διάβολο. Δεν είναι τίποτα».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ναι», του λέει, «αλλά συ ποιος είσαι»;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Εγώ», της λέει, «είμαι ο Γαβριήλ».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν συνήλθε από την έκσταση αυτήν, γιατί τίποτα δεν ήταν στον ύπνο της, πήγε στον παπά, και για πρώτη φορά βρήκε το κουράγιο και του διηγήθηκε όσα συνέβαιναν. Βέβαια ο παπάς κατάλαβε ότι … και ποιος ήταν ο Κύριος, ποιος ήταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, και ποιος ήταν ο διάβολος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο πατήρ Αντώνιος, όντας ιερεύς με ταπεινό φρόνημα, συνειδητοποίησε ότι το πρόβλημα που παρουσίαζε η πρεσβυτέρα του,</strong> υπερέβαινε τις δικές του δυνάμεις, γιατί ο καημένος δεν ήξερε και πολλά, και για να λυθεί αυτό το οξύτατο πρόβλημα, της συνέστησε να κάμει μια ανοιχτή εξομολόγηση και να πει όσα είδε και άκουσε τόσες φορές, σε έναν εμπειρότερο ιερέα που είχε έρθει από την Ελλάδα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/en-xristo-agapi" target="_blank">Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν λοιπόν αυτή η κοπελίτσα ήρθε σε μένα, η πρεσβυτερούλα για εξομολόγηση, λέγει ο πατήρ Ελπίδιος, και την είδα τόσο πικραμένη, τόσο δακρυσμένη και τόσο τρομοκρατημένη, <strong>θυμήθηκα κάτι ανάλογο που είχε συμβεί σε μένα παλιά,</strong> όταν πρωτοξεκίνησα, νεαρός τότε ιερεύς. Τότε μου έδειξε η χάρις του Θεού, πώς να πολεμώ με το κομποσχοίνι και με την ευχή το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», τον διάβολο και όλες τις μεθοδίες του. Και της είπα:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Χαριτίνη μου, ο Σατανάς δε φεύγει με κανέναν άλλον τρόπον, παρά μόνον με την προσευχή. Το είπε και ο ίδιος. ‘Τούτο το γένος των δαιμόνων, δεν φεύγει από κανέναν άνθρωπο, παρά μόνον με προσευχή και νηστεία’. Γι αυτό λοιπόν από τώρα και στο εξής, τις νηστείες τις τηρείς, θα λες το όνομα του Ιησού Χριστού, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», <strong>«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»,</strong> μέρα νύχτα, όσο μπορείς, απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ, όσο είσαι ξυπνητή, ακόμα και τη νύχτα. Και της έδωσα ένα κομποσχοίνι με πενήντα κόμπους και της είπα: ‘Με αυτό θα πολεμάς, όχι μόνον τον διάβολο αλλά και όλους τους μάγους της περιοχής’. Πράγματι, πήρε το κομποσχοινάκι και από κείνη την ημέρα, άρχισε να προσεύχεται όπως ακριβώς την εδίδαξε ο πατήρ Ελπίδιος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και έφθασε σε τέτοιο σημείον, ώστε πλέον, όχι αυτή να φοβάται τον διάβολο, αλλά ο Σατανάς να φοβάται την Χαριτίνη</strong>, επειδή συνεχώς και αδιαλείπτως έλεγε το όνομα του Ιησού Χριστού, στο οποίον «κάμπτει παν γόνυ και επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων», δηλαδή των δαιμόνων. Μάλιστα σε τέτοιο σημείο έφθασε ο φόβος του, που παρουσιαζόταν κάθε φορά που έκανε το κομποσκοίνι και προσπαθούσε κρατώντας μια μαγκούρα, κα τραβήξει το κομποσκοίνι απ’ το χέρι της, διότι δεν μπορούσε ο ίδιος να το αγγίξει με το χέρι του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Πέτα το», της λέει.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Αυτό είναι το κάρβουνο που με καίει, και αυτό εμείς δεν το αντέχουμε. Εμείς, οι δαίμονες, δεν το αντέχουμε. Το Σταυρό τον αντέχουμε, και να τον δούμε και να τον αγγίξουμε, γιατί; Γιατί οι περισσότεροι τον φοράνε στο στήθος από συνήθεια και όχι από πίστη. Αλλά την ευχή με το κομποσχοίνι δεν το αντέχουμε».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είδατε αδελφοί μου, ενώ είμαστε χριστιανοί, και ο Σταυρός είναι ένα πολύ δυνατό και ισχυρό όπλο,</strong> αφού θα ψάλουμε και μεθαύριο Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, ότι ο Σταυρός είναι των αγγέλων η δόξα αλλά και των δαιμόνων το τραύμα, εν τούτοις όμως, για να μην εμείς ζούμε την πορεία του Εσταυρωμένου Χριστού, γι αυτό ακριβώς τον λόγον και δεν τον φοβάται πλέον και αν τον κάνουμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εδώ όταν παρουσιάστηκε κάποτε ο δαίμονας σε έναν μοναχό έτσι, που πήγε να τον πλανήσει, του είπε, «να του πεις να κάνει το Σταυρό του». Και κείνος τον έκανε. Ο διάβολος! Είδε ότι τον έκανε. Του θόλωσε τα μάτια, τι έγινε ακριβώς δεν ξέρουμε, αλλά πάντως φαίνεται ότι περισσότερο φοβάται το κομποσκοίνι, που κάθε κόμπος έχει και επτά σταυρούς, μαζί με το όνομα του Ιησού Χριστού, παρά οτιδήποτε άλλο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Έτσι δεν μπορεί νά χουμε ένα Σταυρό στο στήθος μόνον για φιγούρα, για εφέ όπως λένε τώρα. Γι’ αυτό και ο Σατανάς έφτασε στο σημείο να αντέχει το Σταυρό αλλά να τρέμει μπροστά στο κομποσκοίνι.</strong> Γι’ αυτό εφανερώθηκαν άγιοι και άγιοι εδώ όπως σας διηγήθηκα την προπερασμένη Κυριακή αν δεν απατώμαι, για κείνον τον άγιο που φανερώθηκε στη Ρωσία πριν από τριακόσια χρόνια, που αυτός παρακάλεσε, ο άγιος που είχε κοιμηθεί πριν από τριακόσια χρόνια, τον παπά, τον ηγούμενο της μονής, <strong>να προσεύχεται με κομποσκοίνι για τους γονείς του τους πεθαμένους</strong>. Τόση δύναμη έχει. Να μπορεί να βγάζει ακόμα και κολασμένους, όχι κολασμένους ακριβώς, αλλά προγευομένους την Κόλαση, ψυχές και να τις μεταβιβάζει στην πρόγευση του Παραδείσου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν λοιπόν η Χαριτίνη η πρεσβυτερούλα, κατάλαβε τη δύναμη του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, άλλαξε η ζωή της. Πλέον δεν είχε ανάγκη από τίποτα, και έλυσε και τα προβλήματα και όλων των άλλων οικογενειών, διότι τους έβαζε όλους και όλες, υποψηφίους προς βάπτισμα αλλά και τους βαπτιζομένους εκεί στην μακρινή χώρα της Αφρικής, την Ουγκάντα, σε κείνο το χωριό, δεν ενθυμούμαι πως λέγεται, σε κείνη την πολιτεία, να λέγουν συνεχώς<strong> «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»</strong> και μάλιστα δια του πατρός Αντωνίου εστάλησαν κατά εκατοντάδες τα κομποσκοίνια εκεί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι λοιπόν, μαζεύονται όλες οι γυναίκες του χωριού, όσες είναι βαπτισμένες, και από τα περίχωρα ακόμα, για να δουν πως γίνεται το κομποσχοίνι, πως γίνεται αυτού του είδους η προσευχή, <strong>για να δουν πως μπαίνουν οι εικόνες, πως θυμιάζουν το σπίτι, </strong>πως μαζεύονται όλα τα παιδιά μαζί, για να μπορούν να κάνουν προσευχή, πώς να κάμουν μετάνοιες και να λέγουν συγχρόνως μαζί με κάθε μετάνοια «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λοιπόν, ακούσαμε από την μακρινή αυτή ήπειρο της Αφρικής, μια πραγματική ιστορία για την δύναμη που έχει το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού δια μέσου του κομποσκοινίου. <strong>Είθε λοιπόν η ευχή να γίνει σε όλους μας πράξη ζωής,</strong> και όχι να λέμε ότι αυτά δεν είναι για μας, ή ότι αυτά δεν είναι για την εποχή μας, ή ότι αυτά είναι για τους καλογήρους. Δεν μας χρειάζονται θαύματα και θεοφάνειες για να πιάσουμε στα χέρια μας το κομποσκοίνι και με όλη μας την καρδιά να λέμε «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όπως ακούσαμε στην αληθινή αυτή ιστορία, που μας διηγήθηκε ο πατήρ Ελπίδιος, το όνομα του Ιησού Χριστού, που είναι το υπέρ παν όνομα, σ’ αυτό το όνομα γονατίζει όλη η κτίσις. Έμψυχος και άψυχος, ορατή και αόρατος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δηλαδή και τα επουράνια, και Άγγελοι και Αρχάγγελοι, και Χερουβείμ και Σεραφείμ και Θρόνοι και Κυριότητες, όλοι οι πάντες γονατίζουν, και τα καταχθόνια, ο Σατανάς, ο διάβολος, και όλα τα δαιμόνια, τρέμουν μπροστά στο όνομα του Ιησού Χριστού, αλλά και τα επίγεια και ο άνθρωπος και όλα τα κτίσματα, και όλα τα ζώα ξηράς, θαλάσσης και αέρος, αυτό φαίνεται όταν έχομε μπροστά μας έναν άγιο, πόσο επιβάλλεται πάνω στην άψυχο κτίση και πάνω στα ζώα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πέρα από την Ουγκάντα και την μακρινή Αφρική με τα τόσα προβλήματα πείνας,</strong> δίψας, ασιτίας, ασθενειών και μυρίων άλλων προβλημάτων, μας έρχεται ένα ισχυρό μήνυμα μιας μεγάλης αλήθειας για τη δύναμη που έχει η ευχή με το κομποσχοίνι. Και αντί να προσευχόμεθα και να αγωνιζόμεθα για πνευματική ζωή, με προσευχή, μετάνοια, εκκλησιασμό, Θεία Κοινωνία και μελέτη, τι κάνουμε εμείς;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Καταστρεφόμεθα από την μιζέρια, απ’ την κακομοιριά, από τη γκρίνια,</strong> από τις υποψίες μεταξύ των συζύγων μέσα σε μια οικογένεια που λέγεται χριστιανική, που προσπαθεί να εξομολογείται, που προσπαθεί να εκκλησιάζεται, που θέλει να κοινωνεί, και όμως δεν λείπουν οι τόσες φαγωμάρες μέσα στο σπίτι. Που σαν δηλητήριο, σαν δηλητηριώδη σκουλήκια κατατρώγουν την ψυχική μας και οικογενειακή μας γαλήνη. Σκοτίζουν το νου μας. Και χαλούν και γκρεμίζουν την ευτυχία μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Χριστιανοί μου, πριν αρχίσουν να μαζεύονται τα πρώτα σύννεφα, αμέσως να αρπάξουμε το κομποσκοίνι και να τρέχουμε με την ευχούλα και το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, μπροστά στα εικονίσματα ή σε μια κρυφή γωνιά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να αφήσουμε τις κουβέντες τις πολλές, τα κουτσομπολιά και τις κατακρίσεις, που μπορεί να προκαλέσουν ένταση και παρεξηγήσεις μέσα σ’ ένα σπίτι αλλά και μεταξύ μας, που δε λέμε ούτε καλημέρα, <strong>που ο ένας γυρίζει την πλάτη στον άλλον,</strong> και έτσι λοιπόν να έχουμε εντάσεις μεταξύ ημών των χριστιανών που εκκλησιάζονται στον ίδιο ναό, αλλά και μεταξύ γονέων και παιδιών, μεταξύ νύφης και πεθεράς, μεταξύ αδελφών, καθώς επίσης νάχουμε εντάσεις στη δουλειά που εργαζόμεθα, στον επαγγελματικό δηλαδή χώρο όπως και στο κοινωνικό περίγυρο όπου ζούμε. Γι’ αυτό ας δουλεύουμε μέρα νύχτα την ευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», τ</strong>ο «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον με», και «σώσον ημάς», «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε», σε κάθε ευκαιρία και με κάθε θυσία, και σε κάθε τόπο και χρόνο, ανεξάρτητα από το ποιες είναι οι ασχολίες μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ιδιαιτέρως θα επιμένουμε στην ευχή είτε με κομποσχοίνι,</strong> είτε χωρίς αυτό, προφορικά, ψιθυριστά, και πότε πότε και από μέσα μας νοερά. Πότε; Κάθε φορά! Ιδιαιτέρως δε όταν μας κατακλύζουν οι πειρασμοί, οι θλίψεις, οι στεναχώριες, τα βάσανα, οι πολλές αρρώστιες, άγνωστες πολλές απ’ αυτές που μας έρχονται, και τόσες άλλες πίκρες της ζωής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πρέπει να μας γίνει συνείδησις ότι η προσευχή στο όνομα του Ιησού Χριστού είναι το πάν.Ευχή στο σπίτι λοιπόν.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ευχή στη δουλειά,</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>ευχή στο δρόμο,</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>ευχή στο αυτοκίνητο,</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>ευχή παντού και πάντοτε,</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>και ο Θεός της ειρήνης, του ελέους, της μακροθυμίας και της αγάπης,</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>θα είναι πάντοτε μαζί μας,</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>και μέσα στις καρδιές μας,</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>και τώρα, και εις τους αιώνας των αιώνων,</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ofelima/xr" target="_blank">Θέλουμε να είμαστε Χριστιανοί χωρίς Χριστό;</a></strong></em></span></p></div>Η πίστη στο Χριστό αλλάζει ολοκληρωτικά τον άνθρωπο...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/allazei2020-12-24T11:10:00.000Z2020-12-24T11:10:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7662310692?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η πίστη στο Χριστό αλλάζει ολοκληρωτικά τον άνθρωπο...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ασφαλώς έχουμε μέσα στην ψυχή μας και αγαθές διαθέσεις, όχι μόνο κακές ∙ και πολλές φορές υπακούουμε στις αγαθές κινήσεις και κάνουμε πολλά καλά πράγματα τα οποία μας φέρνουν κοντά στο Θεό, τα οποία αυξάνουν την πίστη μας...<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν δεν έχουμε την πίστη ως θεμέλιο, είναι δυνατόν άλλοτε να κάνουμε το καλό και άλλοτε να κάνουμε κακό,</strong> άλλοτε να είμαστε καλοί και άλλοτε να μην είμαστε καλοί. Ενώ, όποιος έχει πίστη στο Χριστό, όποιος αφήνεται στο να καθοδηγείται από το Χριστό δεν κάνει πλέον το κακό, γιατί έχει κατά Θεόν γεννηθεί και ο Θεός τον οδηγεί στην κατάσταση του να μην κάνει το κακό. Ακόμη και αν κάποτε το θέλει, δεν μπορεί πλέον να κάνει κακό!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/panagia" target="_blank">Όπου ο Χριστός εκεί και η Παναγία...</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στο Γεροντικό γίνεται λόγος για ένα γέροντα που από την πολύ μεγάλη αγαθότητα δεν ήξερε πλέον τί είναι η κακία.</strong> Δεν μπορούσε πλέον να σκεφτεί το κακό, να πράξει το κακό, να μιλήσει για το κακό. Ήταν τόσο αγαθός, ώστε δεν μπορούσε κανείς να τον αποσπάσει από το αγαθό. Γιατί; Διότι η αγαθότητά του ήταν θεμελιωμένη στην πίστη στο Χριστό. Όποιος πιστεύει στο Χριστό έχει και τη βοήθεια του Χριστού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στην προς Εφεσίους επιστολή διατυπώνεται από τον Απόστολο Παύλο η επιθυμία «κατοικῆσαι τὸν Χριστὸν διὰ τῆς πίστεως» (Εφεσ. 3,17). Η πίστη φέρνει το Χριστό κοντά μας. Η πίστη φέρνει το Χριστό μέσα μας. Η πίστη κάνει το Χριστό να εργάζεται μέσα στην ύπαρξή μας και μέσα στη ζωή μας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όποιος πιστεύει σώζεται. Όποιος πιστεύει είναι ευάρεστος στο Θεό. Όποιος πιστεύει έχει ζωή θεμελιωμένη στην πίστη. Όποιος πιστεύει στο Θεό δεν μπορεί να αδιαφορεί για το Θεό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> «Ο Γέροντας Θεόφιλος Παραϊάν </em><em>Χωρίς φως, φωτισμένος» </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> </em><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/thaymata" target="_blank">Γιατί o Χριστός έκανε θαύματα;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/komposchoini" target="_blank">Κομποσχοίνι: Η προσευχή στο όνομα του Ιησού Χριστού είναι το πάν</a></strong></span></p></div>Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού – Απόψε ανοίγουν οι Ουρανοί και φαίνεται το Άγιο Φως...https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/metamorfosh2020-08-05T20:08:30.000Z2020-08-05T20:08:30.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7262516887?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού – Απόψε ανοίγουν οι Ουρανοί και φαίνεται το Άγιο Φως...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Σε πολλούς τόπους πιστεύουν ότι την παραμονή το βράδυ ανοίγουν ξαφνικά οι ουρανοί και φαίνεται το Άγιο Φως....</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο,</strong> τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε στο όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Eπήρε δε τρεις μόνους Aποστόλους, ως προκρίτους και υπερέχοντας. O μεν γαρ Πέτρος επροκρίθη, επειδή ηγάπα πολλά τον Xριστόν. O δε Iωάννης, επειδή ηγαπάτο από τον Xριστόν. O δε Iάκωβος, επειδή εδύνετο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Kύριος έπιεν».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα φορέματα Του ήταν λευκά σαν το φως. Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί Του δυο άνδρες, ο Μωϋσής και ο Ηλίας.</span></p>
<div id="ortho-985766246" class="ortho-content"> </div>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γράφει χαρακτηριστικά ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Έφερε δε εις το μέσον τους τον Mωυσήν και τον Ηλίαν, διά να διορθώση τας σφαλεράς υποψίας, οπού είχον οι πολλοί περί αυτού. Kαθότι, άλλοι μεν έλεγον τον Kύριον, πως είναι ο Ηλίας. Άλλοι δε, πως είναι ο Iερεμίας. <strong>Διά τούτο λοιπόν επαράστησεν εις το Θαβώρ τους πρώτους και κορυφαίους Προφήτας, διά να γνωρίσουν οι μαθηταί, και διά των μαθητών όλοι οι άνθρωποι,</strong> πόση διαφορά είναι αναμεταξύ του Xριστού, και των Προφητών. O μεν γαρ Xριστός, είναι Δεσπότης. Oι δε Προφήται, είναι δούλοι. Kαι ίνα μάθουν, ότι ο Kύριος έχει την εξουσίαν του θανάτου και της ζωής. Διά τούτο, από μεν τους αποθαμένους, έφερε τον Mωυσήν. Aπό δε τους ζωντανούς, έφερε τον Ηλίαν».</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ο πάντα ενθουσιώδης, Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή η αγία μέθη που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου, ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μια για τον Κύριο, μια για το Μωϋσή και μια για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο που τους σκέπασε και μέσα απ’ αυτό ακούστηκε φωνή που έλεγε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>«Οὗτος ἐστὶν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε» (Λουκά, θ’ 28-36). Δηλαδή, Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, που τον έστειλα για να σωθεί ο κόσμος. Αυτόν να ακούτε.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οφείλουμε, λοιπόν, και εμείς όχι μόνο να Τον ακούμε, αλλά και να Τον υπακούμε. Σε οποιοδήποτε δρόμο μας φέρει, είμαστε υποχρεωμένοι να πειθαρχούμε.</span></p>
<div id="ortho-330508939" class="ortho-content-1"> </div>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Σε πολλούς τόπους πιστεύουν ότι την παραμονή το βράδυ, κάποια ώρα, ανοίγουν ξαφνικά οι ουρανοί και φαίνεται το Άγιο Φως, σε όσους είχαν την υπομονή και την πίστη να αγρυπνήσουν.</em></span></p></div>Ένας τρόπος υπάρχει να γνωρίσεις τον Χριστό. Ο τρόπος της Εκκλησίαςhttps://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/xristos/ekklisia2020-06-24T12:00:58.000Z2020-06-24T12:00:58.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6267409458?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ένας τρόπος υπάρχει να γνωρίσεις τον Χριστό. Ο τρόπος της Εκκλησίας...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουμε τον Θεό δεν είναι να αγαπήσουμε πολύ, διότι αυτό κρύβει την παγίδα μιας αφηρημένης έννοιας για την αγάπη. Τι σημαίνει αγαπώ; Τι αγαπώ; Πώς αγαπώ;</em></span></p>
<p><br /><span style="font-size:12pt;"><strong>Βέβαια δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος τρόπος αλλά ένας-μοναδικός τρόπος για να γνωρίσουμε τον Θεό. </strong>Και αυτός ο τρόπος είναι της Εκκλησίας. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος που θέλει να γνωρίσει τον Θεό και να κοινωνεί μαζί Του καλείται να ζει τηρώντας τις εντολές Του με υπακοή και ταπεινό φρόνη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Σίγουρα ο άνθρωπος που ζει δι’αυτού του τρόπου αγωνίζεται να αγαπήσει τον κάθε άνθρωπο. </strong>Όμως πολλές φορές υπάρχει η εξής παρεξήγηση όσο αφορά την αγάπη. Θεωρούν πολλοί άνθρωποι ότι η αγάπη είναι ο Θεός. Όχι, αυτό είναι λάθος. Ο Θεός είναι αγάπη! Η διαφορά είναι τεράστια.</span></p>
<p><br /><span style="font-size:12pt;"><strong>Το να γίνουμε λοιπόν άνθρωποι του Θεού δεν αρκεί μία ρομαντική προσέγγιση του Θείου που βασίζεται στον δικό μας τρόπο, αλλά σε μία συγκεκριμένη ασκητική προσπάθεια του ανθρώπου ο οποίος ζει μέσα στην Χάρη της Εκκλησίας καθ’ολοκληρία.</strong></span><br /><br /></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο τρόπος αγιασμού λοιπόν είναι συγκεκριμένος.</strong> Ο δρόμος όμως του καθενός διαφορετικός. Ο ένας θα γίνει μοναχός, ο άλλος έγγαμος, ο άλλο μαραγκός, ο άλλος ιατρός…διαφορετικοί δρόμοι. Ο τρόπος όμως παραμένει ο ίδιος. Ο τρόπος της Εκκλησίας: μετάνοια, ασκητική ζωή, ταπείνωση, προσευχή, συμμετοχή στα Μυστήρια, συγχωρετικότητα, απλότητα, ανεξικακία, αγάπη.</span><br /><span style="font-size:12pt;">Τότε και μόνο τότε ίσως καταφέρουμε να αγαπήσουμε γνήσια, χριστομίμητα, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς ανταλάγματα, χωρίς ανταπόδωση, χωρίς εμπάθεια.</span><br /><br /></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μόνο εάν βρούμε τον Θεό, θα βρούμε και την Αγάπη. Μη ψάχνεις όμως σε λάθος τόπους και με λάθος τρόπους (της λογικής σου). Ο τόπος είναι η Εκκλησία Του, τον τρόπο θα τον διδαχθείς από τον ίδιο τον Θεό.</strong></span><br /><br /><span style="font-size:12pt;"><strong>Αν γίνεις άνθρωπος του Θεού θα έχεις και αγάπη.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εάν είσαι άνθρωπος της «αγάπης» χωρίς Θεό…τότε σίγουρα και η αγάπη σου είναι νόθα και ψευδής·<strong> θα το καταλάβεις με την κακία που ξυπνά μέσα σου όταν αδικείσαι, όταν δεν αναγνωρίζεται η «αγάπη» σου, όταν υβρίζεσαι χωρίς να φταις, όταν απαξιώνεσαι· ταράσσεσαι γιατί η αγάπη σου ήταν εμπαθής.</strong></span><br /><br /></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Χωρίς Θεό, μόνο placebo αγάπης κερνάμε ο ένας τον άλλον…τίποτα παραπάνω</em><strong>.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος</span></p></div>