πιστός - face-new237.com2024-03-29T14:50:18Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/feed/tag/%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%82Παπα-Τύχων: Η Παναγία του έδωσε ψωμί και άγγελος δαμάσκηνα...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/papa-tyxon2023-03-12T21:30:00.000Z2023-03-12T21:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6144416072?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Παπα-Τύχων: Η Παναγία του έδωσε ψωμί και άγγελος δαμάσκηνα...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τον κάθε επισκέπτη του τον θεωρούσε φίλο και απεσταλμένο από τον Θεό. Ότι του πρόσφερε το κρατούσε κι αν δεν το είχε ανάγκη τα έδινε αμέσως σε άλλον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ενώ δεν είχε τίποτε, θεωρούσε πλούσιο τον εαυτό του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Εγώ πλούσιος, δόξα τω Θεώ, έλεγε.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τω «δόξα τω Θεώ» το είχε συνέχεια στο στόμα του. Άντεχε πολύ στη νηστεία και κάποτε, που είχα να πάω πολλές ημέρες, αντίκρυσα το εξής θαυμαστό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σ’ εποχή που δεν υπήρχαν δαμάσκηνα και άνθρωπος είχε ημέρες να τον επισκεφθή, βλέπω στο κελλί του πολλά από αυτά, φρέσκα και ωραία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τον ρώτησα, πού τα βρήκε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Παιδί μου, άνθρωπος τού Θεού», μου απάντησε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πίστεψα πως άγγελος του τα πήγε. Τότε μου διηγήθηκε κι ένα άλλο θαύμα, που του είχε συμβεί στη Ρωσία.</span></p>
<div id="videoad"><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/-agios-nektarios">Άγιος Νεκτάριος: Ο θάνατος και η ζωή...( ΚΑΙ ΜΕ ΗΧΟ ! 🎶 )</a></strong></span></div>
<div> </div>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ήταν από τη Σιβηρία και εκεί είχαν πολύ σιτάρι και το ψωμί τους ήταν άσπρο. Όταν περιόδευε τα Ρωσικά μοναστήρια έφτασε στη Μόσχα. Λίγο πιο έξω, εκεί, έτρωγαν μαύρο ψωμί, που δεν μπορούσε να το φάη και για μέρες ήταν νηστικός.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Περνώντας έξω από ένα φούρνο βλέπει μια γυναίκα να του δίνη ένα κάτασπρο ψωμί, ζεστό. Χρήματα δεν είχε και μπήκε μέσα στον φούρνο να την ευχαριστήση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ρώτησε τον φούρναρη, πού πήγε ή γυναίκα που του έδωσε το ψωμί. Του απαντά πως καμμιά γυναίκα δεν βγήκε από το μαγαζί του. Όταν μάλιστα είδε το ψωμί στα χέρια του ν’ αχνίζη και σ’ όλη την επαρχία τους να μην υπάρχη τέτοιο, έκθαμβος ένοιωσε πως ήταν η Παναγία.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ξέσπασε σε δάκρυα συγκινήσεως και ο φούρναρης μ’ ευλάβεια έλαβε λίγο απ’ το ψωμί για ευλογία. Ευχαρίστησαν και οι δύο τη Θεοτόκο. Με το ψωμί αυτό πέρασε όλο τον υπόλοιπο καιρό που έλειπε απ’ το σπίτι του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Το θαύμα αυτό τον έκανε ν’ αποφασίση τη μοναχική του αφιέρωση.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Οι αναμνήσεις μου από τον παπα-Τύχωνα Θαυμαστές Διηγήσεις»</em></span></p></div>Μόλις αρχίσω να διαβάζω την ευχή, η αγία τράπεζα κυκλώνεται από θεϊκή φωτιά που φτάνει τα δυο-τρία μέτρα ύψος...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/a-trapeza2023-03-12T17:30:00.000Z2023-03-12T17:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7948685653?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Μόλις αρχίσω να διαβάζω την ευχή, η αγία τράπεζα κυκλώνεται από θεϊκή φωτιά που φτάνει τα δυο-τρία μέτρα ύψος...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ακούγοντας οι χριστιανοί αυτά τα εξαίσια δεν τον ενόχλησαν άλλη φορά...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τον περασμένο αιώνα στη Μικρασία έζησε ένας άγιος αλλά αφανής λευίτης, ο π. Ιωάννης. Ήταν έγγαμος, οικογενειάρχης,</strong> από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας. Τις καθημερινές εργαζόταν στα χωράφια, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές λειτουργούσε στην εκκλησία. Στη Θεία Λειτουργία σχεδόν πάντοτε ξεσπούσε σε δάκρυα και αναστεναγμούς.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Την ώρα μάλιστα του καθαγιασμού η κατάνυξή του κορυφωνόταν. Οι ψάλτες έψαλλαν το «Σε υμνούμεν…» όσο πιο αργά μπορούσαν, αλλά εκείνος καθυστερούσε πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά ή και περισσότερο. <strong>Έτσι κι εκείνοι επαναλάμβαναν τον ύμνο μέχρι πέντε ή έξι φορές</strong>. Τελικά, πλησίασαν κάποτε τους επιτρόπους και τους είπαν το πρόβλημά τους. Εκείνοι με τη σειρά τους το διαβίβασαν στο λειτουργό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>-Πάτερ Ιωάννη, συχνά καθυστερείς την ώρα του καθαγιασμού. Οι ψάλτες και ο λαός έξω σε περιμένουν πολλή ώρα. Δεν μπορείς να λες πιο σύντομα την ευχή, για να μη γίνεται χασμωδία;</strong></em></span></p>
<div style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:400;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;"> </div>
<div style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:400;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;"><span style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:inherit;font-variant:inherit;font-weight:inherit;font-size:12pt;line-height:inherit;font-family:inherit;vertical-align:baseline;text-decoration:inherit;"><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:inherit;font-variant:inherit;font-weight:bold;font-size:inherit;line-height:inherit;font-family:inherit;vertical-align:baseline;text-decoration:inherit;"><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|)ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:</strong> <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/komposkoini" target="_blank">''Ένα κομποσκοίνι γλύτωσε μία ψυχή από την κόλαση...</a><br /> </strong></span></div>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>-Πως θα γίνει αυτό;</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>-Είναι εύκολο. Εκεί που είσαι πεσμένος μπρούμυτα, να σηκώνεσαι, να σταυρώνεις τα τίμια Δώρα, να λες την ευχή και να τελειώνεις.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>-Την ευχή τη γνωρίζω, είναι γραμμένη και στη φυλλάδα, αλλά δεν μπορώ.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>-Γιατί δεν μπορείς, πάτερ; Συγχώρεσε μας, αλλά δεν είναι δύσκολο!</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>-Αυτό δεν εξαρτάται από μένα, απάντησε ο π. Ιωάννης. Μόλις αρχίσω να διαβάζω την ευχή, η αγία τράπεζα κυκλώνεται από θεϊκή φωτιά που φτάνει τα δυο-τρία μέτρα ύψος. Έτσι δεν μπορώ να πλησιάσω για να σφραγίσω τα τίμια Δώρα.<strong> Με πιάνει φόβος και τρόμος. Δεν ξέρω τι να κάνω. Πέφτω στο έδαφος, κλαίω, αναστενάζω και ικετεύω τον Κύριο να παραμερίσει τις φλόγες για να συνεχίσω.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ύστερα σηκώνω τα μάτια. Αν έχουν χαθεί οι φλόγες, σηκώνομαι και σφραγίζω τα τίμια Δώρα. Αν όχι, τότε συνεχίζω την ικεσία με δάκρυα και στεναγμούς μέχρι να σβήσει η φωτιά ή να βρεθεί άλλος τρόπος,<strong> που θα μου επιτρέψει να μην καώ. Πότε-πότε σβήνει η φωτιά και γίνονται όλα όπως πρίν.</strong> Άλλοτε πάλι χωρίζουν οι φλόγες δεξιά κι αριστερά σχηματίζοντας καμάρα, οπότε κάνω το τόλμημα, πλησιάζω τρέμοντας και σφραγίζω τα τίμια Δώρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ακούγοντας οι χριστιανοί αυτά τα εξαίσια δεν τον ενόχλησαν άλλη φορά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ήταν άλλωστε πολύ ευλαβής και εξαιρετικά κατανυκτικός όταν λειτουργούσε. Γι’ αυτό στην ενορία του εκκλησιάζονταν πιστοί κι από γειτονικά χωριά, που περπατούσαν ώρες για να φτάσουν. Μερικές φορές έρχονταν στη λειτουργία χίλιοι και περισσότεροι πιστοί. Και όλοι αυτοί κατανύγονταν κι έκλαιγαν. <strong>Στο τέλος μάλιστα της θείας αυτής μυσταγωγίας, το δάπεδο της εκκλησίας ήταν βρεγμένο από τα δάκρυά τους, λες και κάποιος είχε ρίξει νερό!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Από το βιβλίο «Θαύματα και Αποκαλύψεις»</em></span></p>
<p> </p>
<div style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:400;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;"> </div>
<div style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:400;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;"><span style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:inherit;font-variant:inherit;font-weight:inherit;font-size:12pt;line-height:inherit;font-family:inherit;vertical-align:baseline;text-decoration:inherit;"><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:inherit;font-variant:inherit;font-weight:bold;font-size:inherit;line-height:inherit;font-family:inherit;vertical-align:baseline;text-decoration:inherit;"><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|)ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/agapi" target="_blank">Η αγάπη του Θεού προς όλους τους ανθρώπους</a></strong> </strong></span></div>
<div style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:400;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;"> </div>
<div style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:400;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">
<div style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:400;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;"> </div>
<div style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:400;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;"><span style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:inherit;font-variant:inherit;font-weight:inherit;font-size:12pt;line-height:inherit;font-family:inherit;vertical-align:baseline;text-decoration:inherit;"><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:inherit;font-variant:inherit;font-weight:bold;font-size:inherit;line-height:inherit;font-family:inherit;vertical-align:baseline;text-decoration:inherit;"><strong style="margin:0px;padding:0px;border:0px;font-style:normal;font-weight:bold;font-size:16px;line-height:inherit;font-family:Montserrat, Arial, 'Helvetica Neue', Helvetica, sans-serif;vertical-align:baseline;color:#505055;letter-spacing:normal;text-indent:0px;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0px;background-color:#fefffd;">(|)ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong> </strong></span></div>
</div>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><a href="https://www.face-new237.com" target="_blank"><strong>https://www.face-new237.com</strong></a></em></span></p>
<p> </p></div>Ανατριχιαστική μαρτυρία: «Ξαφνικά βλέπω ένα μοναχό να αναδύεται από τη θάλασσα στο Άγιο Όρος...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/a-oros2020-12-15T12:50:00.000Z2020-12-15T12:50:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6225977463?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ανατριχιαστική μαρτυρία: «Ξαφνικά βλέπω ένα μοναχό να αναδύεται από τη θάλασσα στο Άγιο Όρος...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Διαβάστε τη συγκλονιστική μαρτυρία ενός πιστού, ο οποίος, ενώ βρισκόταν στο Άγιο Όρος, εξιστορεί πως ένας μοναχός όχι μόνο εμφανίστηκε μπροστά του από το πουθενά, αλλά και του υπέδειξε το ακριβές σημείο του αντικείμενο που έψαχνε.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η ανατριχιαστική μαρτυρία του καταγράφεται στο περιοδικό strange στο Άρθρο του Παντελή Γιαννουλάκη με τίτλο: Ιωάννης Φουράκης.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο αναδυόμενος μοναχός</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«...Τότε ξαφνικά βλέπω ένα μοναχό να βγαίνει μέσα από τη θάλασσα, να αναδύεται από τα νερά! Εμφανίστηκε από το πουθενά και αναδύθηκε μέσα από τη θάλασσα, προχωρώντας μέσα στο νερό προς την ακτή. <strong>Ανέβηκε το τοιχάκι,</strong> διέσχισε τον παραλιακό δρόμο και πήρε το ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί από την ακτή προς το μοναστήρι και περνά δίπλα από το αίθριο που καθόμουν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Όταν τον είδα να βγαίνει από το νερό νόμισα πως είναι μια παραίσθησή μου.</strong> Αμέσως όμως σκέφτηκα πως εκεί πάντα υπάρχουν πολλοί μοναχοί που δουλεύουν στο εργοστάσιο ξυλείας, που εργάζονται στα χωράφια, που ψαρεύουν κλπ. και σκέφτομαι μήπως βγήκε μέσα από καμιά βάρκα, που δεν πρόλαβα να δω και την τραβήξανε πίσω από το τοιχάκι, έξω από το οπτικό μου πεδίο.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/ksereis-esi" target="_blank">Ξέρεις εσύ γιατί προσευχόμαστε στο Θεό;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο</em></span><span style="font-size:12pt;"><em> μοναχός βγαίνει από τη θάλασσα και παίρνει το ανηφορικό δρομάκι που βγαίνει προς το μοναστήρι και έρχεται προς το μέρος μου στο αίθριο, εκεί που κάθομαι.<strong> Μου λέει «τις ευλογίες σου αδερφέ Ιωάννη και σκύβει να μου ασπασθεί το χέρι,</strong> εγώ φυσικά το τράβηξα τελείως σαστισμένος, σοκαρισμένος διότι γνώριζε το όνομά μου και το επίθετό μου όσο και για την παρουσία στο μοναστήρι του γιου μου Τάλω για τον οποίο έκανε κάποια φευγαλέα αναφορά.</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πριν προλάβω να συνέλθω από το αρχικό σοκ, ο μοναχός μου λέει «αυτό που αναζητάτε, αδερφέ, βρίσκετε εκεί…»</strong> και μου υποδεικνύει το ακριβές σημείο όπου βρίσκεται το σύμβολο που αναζητούσα. Πριν προλάβω να του μιλήσω περισσότερο, γυρίζει και παίρνει την κατηφόρα, μπαίνει πάλι μέσα στη θάλασσα και χάνεται! Μπήκε πάλι στο νερό και εξαφανίστηκε από τα μάτια μου…</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τώρα μέσα στη σαστιμάρα μου, διότι ήταν ένα σοκ για μένα να έρθει κάποιος και να μου πει που βρίσκεται αυτό που αναζητούσα, η εντύπωση που μου άφησε ήταν ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν ο μοναχός που είχα συναντήσει στη μονή του Αγ. Διονυσίου στον Όλυμπο!</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ήταν το φαινότυπό του, και μέσα μου μέχρι τώρα επιμένω πως ήταν αυτός, νομίζω πως ήταν το ένα και το αυτό φυσικό πρόσωπο.</strong> Γνωρίζουμε φυσικά πολλά για την πολυστασία και ίσως μπορούμε να δώσουμε μια ερμηνεία σε αυτό το φαινόμενο...»</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/diavolou" target="_blank">Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )</a></strong></span></p></div>Ανατριχιαστική μαρτυρία: «Ξαφνικά βλέπω ένα μοναχό να αναδύεται από τη θάλασσα στο Άγιο Όρος...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/a-oros2020-12-15T12:50:00.000Z2020-12-15T12:50:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6225977463?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ανατριχιαστική μαρτυρία: «Ξαφνικά βλέπω ένα μοναχό να αναδύεται από τη θάλασσα στο Άγιο Όρος...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Διαβάστε τη συγκλονιστική μαρτυρία ενός πιστού, ο οποίος, ενώ βρισκόταν στο Άγιο Όρος, εξιστορεί πως ένας μοναχός όχι μόνο εμφανίστηκε μπροστά του από το πουθενά, αλλά και του υπέδειξε το ακριβές σημείο του αντικείμενο που έψαχνε.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η ανατριχιαστική μαρτυρία του καταγράφεται στο περιοδικό strange στο Άρθρο του Παντελή Γιαννουλάκη με τίτλο: Ιωάννης Φουράκης.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο αναδυόμενος μοναχός</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«...Τότε ξαφνικά βλέπω ένα μοναχό να βγαίνει μέσα από τη θάλασσα, να αναδύεται από τα νερά! Εμφανίστηκε από το πουθενά και αναδύθηκε μέσα από τη θάλασσα, προχωρώντας μέσα στο νερό προς την ακτή. <strong>Ανέβηκε το τοιχάκι,</strong> διέσχισε τον παραλιακό δρόμο και πήρε το ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί από την ακτή προς το μοναστήρι και περνά δίπλα από το αίθριο που καθόμουν.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Όταν τον είδα να βγαίνει από το νερό νόμισα πως είναι μια παραίσθησή μου.</strong> Αμέσως όμως σκέφτηκα πως εκεί πάντα υπάρχουν πολλοί μοναχοί που δουλεύουν στο εργοστάσιο ξυλείας, που εργάζονται στα χωράφια, που ψαρεύουν κλπ. και σκέφτομαι μήπως βγήκε μέσα από καμιά βάρκα, που δεν πρόλαβα να δω και την τραβήξανε πίσω από το τοιχάκι, έξω από το οπτικό μου πεδίο.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/ksereis-esi" target="_blank">Ξέρεις εσύ γιατί προσευχόμαστε στο Θεό;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο</em></span><span style="font-size:12pt;"><em> μοναχός βγαίνει από τη θάλασσα και παίρνει το ανηφορικό δρομάκι που βγαίνει προς το μοναστήρι και έρχεται προς το μέρος μου στο αίθριο, εκεί που κάθομαι.<strong> Μου λέει «τις ευλογίες σου αδερφέ Ιωάννη και σκύβει να μου ασπασθεί το χέρι,</strong> εγώ φυσικά το τράβηξα τελείως σαστισμένος, σοκαρισμένος διότι γνώριζε το όνομά μου και το επίθετό μου όσο και για την παρουσία στο μοναστήρι του γιου μου Τάλω για τον οποίο έκανε κάποια φευγαλέα αναφορά.</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πριν προλάβω να συνέλθω από το αρχικό σοκ, ο μοναχός μου λέει «αυτό που αναζητάτε, αδερφέ, βρίσκετε εκεί…»</strong> και μου υποδεικνύει το ακριβές σημείο όπου βρίσκεται το σύμβολο που αναζητούσα. Πριν προλάβω να του μιλήσω περισσότερο, γυρίζει και παίρνει την κατηφόρα, μπαίνει πάλι μέσα στη θάλασσα και χάνεται! Μπήκε πάλι στο νερό και εξαφανίστηκε από τα μάτια μου…</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Τώρα μέσα στη σαστιμάρα μου, διότι ήταν ένα σοκ για μένα να έρθει κάποιος και να μου πει που βρίσκεται αυτό που αναζητούσα, η εντύπωση που μου άφησε ήταν ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν ο μοναχός που είχα συναντήσει στη μονή του Αγ. Διονυσίου στον Όλυμπο!</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ήταν το φαινότυπό του, και μέσα μου μέχρι τώρα επιμένω πως ήταν αυτός, νομίζω πως ήταν το ένα και το αυτό φυσικό πρόσωπο.</strong> Γνωρίζουμε φυσικά πολλά για την πολυστασία και ίσως μπορούμε να δώσουμε μια ερμηνεία σε αυτό το φαινόμενο...»</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/diavolou" target="_blank">Το όπλο κατά του διαβόλου ( Άγιος Νεκτάριος )</a></strong></span></p></div>