ευχή - face-new237.com2024-03-29T07:38:16Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/feed/tag/%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AEΝα έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai2020-12-27T19:35:00.000Z2020-12-27T19:35:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7752817670?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Η πίστη, είναι κάτι άλλο, στο οποίο συμμετέχει ολόκληρος ο άνθρωπος και εν πρώτοις η ψυχή...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Ν</span>α έχεις ελπίδα στο Θεό.</strong> Μην απελπίζεσαι! Τώρα είναι πιο δύσκολα η ζωντανή πίστη ακόμη και στους λειτουργούς του Θεού δεν θα δεις αμέσως. Αλλά τι να κάνουμε; «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν». Εμείς θα προσευχόμαστε για σας…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι!</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πίστη, ταπείνωση, ελπίδα...</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η δουλειά μας περιμένει σε όλη τη ζωή μέχρι τον θάνατο και θα είναι ιδιαίτερη τη στιγμή των επιθανατίων κόπων. Ορίστε λοιπόν, μην απελπίζεσαι, αλλά κοπίαζε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η σύγχυσή σου, η ασθένειά σου είναι ψυχική, όπως κι όλων, αλλά <strong>ο καθένας έχει τη δική του.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επίσης, δεν πρέπει να τρέχεις μακριά από τον εχθρό που σου ορμά, αλλά <strong>με τη βοήθεια του Θεού να παλεύεις.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό πρέπει να ζητάς συνέχεια βοήθεια. Βοηθός σου θα μπορούσε να γίνει ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης. Να τον τιμάς και να διαβάζεις γι’ αυτόν, οπωσδήποτε το «Ανέκδοτο ημερολόγιό» του και τις σημειώσεις γι’ αυτόν της ηγουμένης Ταϊσίας είναι λεπτούτσικο τετραδιάκι, αλλά πλούσιο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αυτό, για το οποίο μου γράφεις, ο πόνος της ψυχής, αυτή ακριβώς είναι η κύρια ασθένεια των νεοφώτιστων. <strong>Μπαίνουν στην Εκκλησία, αλλά περισσότερο με τον νου</strong>.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η πίστη, όμως, είναι κάτι άλλο, στο οποίο συμμετέχει ολόκληρος ο άνθρωπος και εν πρώτοις η ψυχή.</span><br /> <span style="font-size:12pt;">Εγώ μεγάλωσα σε άλλο περιβάλλον, <strong>γύρω ζούσαν με πίστη όλοι οι άνθρωποι.</strong> Τώρα είναι πιο δύσκολα ζωντανή πίστη ακόμη και στους λειτουργούς του Θεού δεν θα δεις αμέσως. Αλλά τι να κάνουμε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«<strong>Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν</strong>». Εμείς θα προσευχόμαστε για σας, Ντ., κι εσείς, αφού έχετε συνείδηση της ανεπάρκειάς σας, αυτό σημαίνει ότι θα στέκεστε με απλωμένο χέρι. Μόνο αυτό αγαπά ο Κύριος, <strong>το να στεκόμαστε μπροστά Του ταπεινά, ζητώντας βοήθεια.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Φοβηθήτε! <strong>Μη φοβάστε να φοβάστε!</strong> <strong>«Πιστεύω, Κύριε! Βοήθει μου τη απιστία!»</strong>. Είναι χειρότερο να μην έχεις πίστη, αλλά μέσα σου να τη φαντάζεσαι και να την αναπαριστάς. Αυτό είναι απελπιστική ασθένεια με κακή έκβαση.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseuxi/ston/kirio/eleison-me" target="_blank">Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με – Η ευχή του Ιησού...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εσύ, όμως, Ντ., άνοιξε μπροστά στα μάτια σου το ζωντανό βιβλίο της φύσης και μείνε έκπληκτος, καθώς και την επόμενη παράλληλη σελίδα, το άγιο Ευαγγέλιο, και η ειλικρινής σου δίψα θα καθοδηγηθεί από την Αλήθεια. <strong>Και θα έρθει σε σένα το έλεος του Θεού!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ακόμη, πολύ σε παρακαλώ, αγάπησε τον <strong>άγιο Θεοφάνη τον Έγκλειστο</strong>. Από τα έργα του η ζωντανή πίστη πηγάζει σαν χείμαρρος σε αυτόν που τον αγάπησε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Με λεπτότητα και αγάπη – Επιστολές του Γέροντα Ιωάννη</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>της Μονής των Σπηλαίων ( Πσκωφ )</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxh/stin/penagia/panishyri-proseyhi" target="_blank">Μια πανίσχυρη προσευχή για να έχετε την ευλογία της Παναγίας!</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/profiteies/profiteies/monaxos" target="_blank">Προφητεία Μοναχού Γεννάδιου για την Ελλάδα – Ελληνοτουρκικός Πόλεμος...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sto-theo" target="_blank">Τι είναι η πίστη στο Θεό;</a></strong></span></p></div>Πότε θυμιάζουμε στο σπίτι και γιατί;https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-thimiazoume2020-11-27T22:05:00.000Z2020-11-27T22:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7974003465?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πότε θυμιάζουμε στο σπίτι και γιατί; ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Π</span>ότε θυμιάζουμε στο σπίτι και γιατί; Εδώ και δύο χιλιετίες,</strong> με την επικράτηση του Χριστιανισμού, ως θυμίαμα για την προσευχή στην Εκκλησία και στα σπίτια καθιερώθηκε να καίμε το λιβάνι. Το λιβάνι είναι…</span></p>
<p> </p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Πότε θυμιάζουμε στο σπίτι και γιατί;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου»</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτή η ωραία φράση, που είναι γνωστή σε πάρα πολύ κόσμο, είναι και μια προσευχή του Χριστιανού προς τον Θεό. Αναφέρεται όμως και στο θυμίαμα. Αλλά τί είναι το θυμίαμα και γιατί αναφέρεται σε αυτήν την φράση ιδιαιτέρως; Έχει καμμιά σημασία; Και βεβαίως έχει, αγαπητέ μου αδελφέ.</strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Θυμίαμα εν πρώτοις λέγομε κάθε ευωδιαστή ύλη που όταν καίγεται βγάζει ωραία μυρωδιά.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Το θυμίαμα στην αρχαία και μεταγενέστερη εποχή ήταν άλλοτε λίπος μοσχαριού από ένα ιδιαίτερο μέρος του σώματος, άλλοτε ξύλο από διάφορα δένδρα, άλλοτε πέτρα μαλακιά από διάφορα πετρώματα, άλλοτε πυκνό υγρό (ρετσίνι) που έβγαζαν από δένδρα και είχε ιδιαίτερη μυρωδιά, όπως το πεύκο, το κυπαρίσσι και άλλα ρητινώδη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εδώ και δύο χιλιετίες με την επικράτηση του Χριστιανισμού, ως θυμίαμα για την προσευχή στην Εκκλησία και στα σπίτια καθιερώθηκε να καίμε το λιβάνι.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Το λιβάνι είναι ένα από τα τρία δώρα που προσέφεραν οι Μάγοι στο Χριστό μας. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι ήταν, αλλά και είναι, κάτι το πολύτιμο και δυσεύρετο.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Βγαίνει από ένα δένδρο που ονομάζεται Λίβανος ή Βοσβελία ή Καρτερίου και βρίσκεται σε Αιθιοπία, Σομαλία, Σουδάν, Ομάν, Υεμένη. Αυτό το δένδρο το χαράζουν και βγαίνει το ρετσίνι του (λιβάνι), το οποίο αφήνουν και ξεραίνεται στο δένδρο και κατόπιν το ξύνουν, το καθαρίζουν και το αφήνουν <strong>να στεγνώσει τελείως.</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Σε αυτή τη μορφή φθάνει στα χέρια μας.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Στη σημερινή εποχή το απλό αυτό λιβάνι με απλή κατεργασία <strong>ζυμώνεται με διάφορα αρώματα</strong> και διατίθεται στη μορφή πλέον που κυκλοφορεί στην αγορά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο τρόπος χρήσεώς του είναι γνωστός. Χρησιμοποιείται πολύ τόσο στις Εκκλησίες, για τις Ακολουθίες και τα Άγια Μυστήρια, όσο και στα σπίτια των ευσεβών Χριστιανών.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι για το Χριστιανό ό,τι πιο εύκολο και όμορφο υπάρχει <strong>στην προσφορά του στο Θεό</strong>. Μαζί με το κερί και το καντήλι αποτελούν τα δώρα του προς το Χριστό μας όπως των τριών Μάγων. <strong>Γι’αυτό δεν πρέπει να λείπει από το σπίτι του Χριστιανού.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/diafora/papa-tyxon" target="_blank">Παπα-Τύχων: Η Παναγία του έδωσε ψωμί και άγγελος δαμάσκηνα...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Με το θυμίαμα δείχνουμε την αφοσίωση και την υποταγή μας στο θείο θέλημα, αναγνωρίζοντας τη δύναμη του Θεού. Τον παρακαλούμε να δεχθή την προσευχή μας σαν ευωδία και όχι σαν την προσευχή του Κάιν που Τον εξόργισε. <strong>Γι’αυτό πρέπει να θυμιάζουμε και να έχουμε όσο το δυνατόν καθαρή καρδιά και καθαρό λογισμό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πότε θυμιάζουμε και γιατί;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το θυμιάτισμα στο σπίτι πρέπει να γίνεται δύο φορές, πρωί και βράδυ, ώρες προσευχής και ευχαριστίας,<strong> διότι το πρωί τον δοξάζουμε που πέρασε η νύκτα ειρηνικά και Τον παρακαλούμε να ευλογήσει και την ημέρα, ώστε να είναι και αυτή καλή και ειρηνική χωρίς τους πειρασμούς του Σατανά, ενώ το βράδυ προσευχόμενοι και πάλι Τον δοξάζουμε για όσα συνέβησαν την ημέρα και τον παρακαλούμε να μας φυλάξει την νύκτα.</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Το λιβάνι το καίμε στα γνωστά θυμιατήρια, είτε πήλινα είτε μεταλλικά, και προσέχουμε να είναι από σωστά υλικά, γιατί στο Θεό πρέπει να προσφέρουμε ό,τι καλύτερο.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Το θυμιατήριο συμβολίζει την Παναγία μας και τα κάρβουνα με το θυμίαμα το Χριστό μας, ο οποίος είναι το θείο πυρ και τον οποίο η Παναγία μας είχε μέσα Της, και η ευωδία είναι η χάρη Του που σκορπίζεται στον κόσμο και τον ευλογεί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κατανοείς, καλέ μου αδελφέ, από αυτά που διαβάζεις, την σημασία και την αξία του θυμιάματος για την καθημερινή προσευχή.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σου ευχόμεθα να σε ευλογή ο Θεός και να σε κατευθύνει φωτίζοντάς σε προς το θέλημά Του, ώστε και συ με θάρρος να του λέγεις:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου δέξαι, Κύριε, αυτήν και μη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου από του παιδός σου...</strong></span></p>
<p><span style="font-size:8pt;"><strong><a href="https://www.face-new237.com">https://www.face-new237.com</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:8pt;"><strong><span style="font-size:12pt;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></span></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:8pt;"><strong><span style="font-size:12pt;">(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/-agios-nektarios" target="_blank">Άγιος Νεκτάριος: Ο θάνατος και η ζωή...( ΚΑΙ ΜΕ ΗΧΟ ! 🎶 )</a></span></strong></span></p>
<p> </p></div>Αληθινή νηστεία είναι το σπάσιμο των δεσμών της αδικίας...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/nistia2020-08-01T19:58:19.000Z2020-08-01T19:58:19.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5633192263?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Αληθινή νηστεία είναι το σπάσιμο των δεσμών της αδικίας...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>α</strong>. Η νηστεία δεν είναι σκοπός, αλλά μέσον για την κάθαρση από τα πάθη. Γι’ αυτό και οι Πατέρες την παρομοιάζουν με ξίφος, με μάχαιρα που κόβει τα πάθη.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>β.</strong> Με τη νηστεία η εκκλησία δεν δείχνει την περιφρόνησή της στις τροφές και στο ανθρώπινο σώμα, εφόσον όλ’ αυτά είναι δώρα του Θεού, δημιουργήματα δικά Του. Αυτό που επιδιώκει είναι η απελευθέρωση από τα πάθη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολύ ωραία τονίζουν οι πατέρες της εκκλησίας: «Ημείς ουκ εδιδάχθημεν σωματοκτόνοι, αλλά παθοκτόνοι». Η γαστριμαργία εξάπτει το σαρκικό φρόνημα και διεγείρει τις ορμές. Η νηστεία μαραίνει τις σαρκικές επιθυμίες, καταστέλλει τις επαναστάσεις της σάρκας, θανατώνει τη φιληδονία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>γ.</strong> Ο Χριστός τονίζει το κρυφό της νηστείας. Η νηστεία δεν έχει νόημα αν γίνεται για επίδειξη. «Όταν νηστεύετε, να μην γίνεστε σκυθρωποί, όπως οι υποκριτές, που παραμορφώνουν την όψη τους για να δείξουν στους ανθρώπους πως νηστεύουν. Σας διαβεβαιώνω πως έτσι έχουν κιόλας λάβει την ανταμοιβή τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εσύ, αντίθετα, όταν νηστεύεις, περιποιήσου τα μαλλιά σου και νίψε το πρόσωπό σου, για να μη φανεί στους ανθρώπους η νηστεία σου, αλλά στον Πατέρα σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις,</strong> και ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σου το ανταποδώσει φανερά». (Ματθ. 6,16-18).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>δ.</strong> Η νηστεία δεν νοείται μόνον ως αλλαγή φαγητού. Χρειάζεται να γίνει νηστεία και στην ποιότητα, αλλά και στην ποσότητα. Λένε οι άγιοι της εκκλησίας μας: «Ού το βραδυφαγήσαι τούτο μόνον νηστεία εστίν, αλλά και το βραχυφαγήσαι και το μή ποικιλοφαγήσαι».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η τροφή πρέπει νάναι μετρημένη. Και προπάντων όχι πολυδάπανες νηστίσιμες ποικιλίες που είναι παρωδία και εμπαιγμός της νηστείας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ε.</strong> Η σωματική νηστεία χρειάζεται να συνοδοιπορεί με την πνευματική νηστεία. Π.χ. δεν έχει νόημα να απέχουμε από κάποιες τροφές και από την άλλη να επιβουλευόμαστε το συνάνθρωπό μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λέει ένας άγιος άσκητής. «Καλύτερα να φας κρέας και να πιεις κρασί, παρά να φας τις σάρκες των αδελφών σου με τους ψιθύρους και την κατάκριση». Η νηστεία, ακόμη χάνει το νόημά της όταν χωριστεί από την αγάπη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πολλοί άνθρωποι νηστεύουν με επιμέλεια, τηρούν κατά γράμμα το τυπικό της νηστείας, αλλά στην καρδιά τους φωλιάζει το μίσος για τον αδελφό τους, δεν του λένε ούτε μία «καλημέρα» και αυτό συνήθως για ασήμαντες αφορμές. Αυτή η νηστεία είναι άχρηστη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">στ. Υπάρχει και η κοινωνική διάσταση της νηστείας, κάτι που σήμερα λησμονούμε. Όπως τονίζουν οι άγιοι της εκκλησίας μας, η νηστεία θα πρέπει να συνδυάζεται με την ελεημοσύνη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο πιστός χρειάζεται να κόβει κάτι από τον έαυτό του και να το προσφέρει σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Είναι, δηλαδή, μία κίνηση αγάπης. Σήμερα αυτή τη διάσταση την ξεχνούμε και η νηστεία καταντάει πολλές φορές, αλλαγή φαγητού. Και μάλιστα πολυέξοδου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ζ</strong>. Η αληθινή νηστεία είναι έκφραση ειλικρινούς μετάνοιας. Χωρίς τη μετάνοια η νηστεία είναι ανάπηρη. Όχι μόνο δεν μας ωφελεί, αλλά μπορεί να μας παραπλανήσει και να μας δημιουργήσει την ψευδαίσθηση της πνευματικής αυτάρκειας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μας το υπογραμμίζει τόσο καθαρά ο Θεός με το στόμα του προφήτη Ησαΐα.</strong> Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο φλογερός προφήτης εξ ονόματος του Θεού είναι πολύ σκληρή αλλά και αφυπνιστική. (Ησ. 58,2-7):</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Απαιτούν από μένα δίκαιη κρίση, θέλουν να με πλησιάσουν. Λένε όμως, “για ποιό λόγο να κάνουμε νηστεία, αφού εσύ δεν το βλέπεις; Και γιατί να ταλαιπωρούμαστε, αφού εσύ σ’ αυτό δε δίνεις προσοχή; ”».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι ο Κύριος απαντάει: Εσείς τη μέρα που νηστεύετε παλεύετε για τα συμφέροντά σας, και βασανίζετε όλους αυτούς που σας δουλεύουν. Νηστεύετε και ταυτόχρονα μαλώνετε και φιλονικείτε, χτυπάτε ο ένας τον άλλο με γροθιές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μ’ αυτό τον τρόπο που νηστεύετε, δεν πρόκειται να εισακουστεί η προσευχή σας. Η νηστεία όπως εγώ την θέλω, δεν είναι να κακουχείστε για μία μέρα, και το κεφάλι κάτω να το σκύβετε, καθώς το βούρλο, με ρούχα πένθιμα να κάθεστε στη στάχτη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Νηστεία το λέτε εσείς αυτό, μέρα αρεστή σ’ εμένα, τον Κύριο; Η νηστεία που θέλω εγώ είναι ετούτη: Να σπάτε των αδικημένων τα δεσμά, να λύνετε τα φορτία που τους βαραίνουν, τους καταπιεσμένους ν’ απελευθέρώνετε και να συντρίβετε κάθε ζυγό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Νηστεία είναι με τον πεινασμένο το ψωμί σας να μοιράζεστε, τον άστεγο να φέρενετε στο σπίτι, αν κάποιον βλέπετε γυμνόν με ρούχα να τον ντύνετε και την βοήθεια στο συνάνθρωπό σας να μην την αρνιέστε».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αυτό ακριβώς το πνεύμα εκφράζουν και τα τροπάρια που ακούμε τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, ευάρεστον τω Κυρίω. Αληθής νηστεία, η των κακών αλλοτρίωσις, εγκράτεια γλώσσης, θυμού αποχή, επιθυμιών χωρισμός, καταλαλιάς, ψεύδους και επιορκίας, η τούτων ένδεια, νηστεία εστίν, αληθής και ευπρόσδεκτος».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Νηστείαν, ούκ αποχήν βρωμάτων μόνον τελέσωμεν</strong>, αλλά παντός υλικού πάθους αλλοτρίωσιν, ίνα την καθ’ ημών τυρρανούσαν, σάρκα δουλώσαντες, άξιοι γενώμεθα της του Αμνού μεταλήψεως…».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Νηστεύντες αδελφοί σωματικώς, νηστεύσωμεν και πνευματικώς, λύσωμεν πάντα σύνδεσμον αδικίας, διαρρήξωμεν στραγγαλιάς βίαιων συναλλαγμάτων, πάσαν συγγραφήν άδικον διασπάσωμεν, δώσωμεν πεινώσιν άρτον, και πτωχούς αστέγους εισαγάγωμεν εις οίκους, ίνα λάβωμεν παρά του Χριστού του Θεού, το μέγα έλεος».</span></p></div>Μάθε να προσεύχεσαι...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/mathe2020-07-25T22:52:29.000Z2020-07-25T22:52:29.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7139795454?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μάθε να προσεύχεσαι...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἔνιωσε ὅτι δέν εἶχε καμιά ἄλλη βοήθεια ἄν ὁ Θεός δέν τοῦ ἔδινε τή δική Του...<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Μ</span>άθε να προσεύχεσαι. Ἐδῶ βρίσκεται τό μήνυμά μου. Ὑπάρχει στήν Ἑλλάδα ἕνας ἅγιος, ὀνομάζεται Μάξιμος. Ἦταν νέος ὅταν μία μέρα πῆγε στήν Ἐκκλησία καί ἄκουσε τό ἀνάγνωσμα τοῦ Ἀποστόλου πού λέει ὅτι <strong>πρέπει νά προσευχόμαστε «ἀδιαλείπτως»</strong>…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Μάθε να προσεύχεσαι</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Κύριε Ιησού Χριστέ, σώσε με, βοήθησέ με, βοήθησέ με, σώσε με. Ώ Θεέ μου, βοήθησέ με, προστάτεψέ με»</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἄν ἡ ἀπελπισία μας πηγάζει ἀπό πολύ βαθιά μέσα μας, ἄν αὐτό πού ζητᾶμε, αὐτό γιά τό ὁποῖο κραυγάζουμε, εἶναι τόσο οὐσιαστικό ὥστε νά καλύπτει ὅλες τίς ἀνάγκες τῆς ζωῆς μας, τότε βρίσκουμε κατάλληλα λόγια νά προσευχηθοῦμε καί μποροῦμε νά φτάσουμε στήν κορυφαία στιγμή τῆς προσευχῆς μας, τή συνάντηση μέ τό Θεό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θά ἤθελα νά πῶ κάτι γιά τήν «κραυγή» τῆς προσευχῆς. Φώναζε δυνατά ὁ τυφλός Βαρτίμαιος. Τί λέει ὅμως τό Εὐαγγέλιο γιά τούς ἀνθρώπους γύρω του; <strong>Προσπαθοῦσαν, λέει, νά τόν κάνουν νά σιωπήσει</strong>. Μποροῦμε νά φανταστοῦμε ὅλους ἐκείνους τούς εὐσεβεῖς ἀνθρώπους μέ τήν καλή ὅραση, τά γερά πόδια, τήν καλή ὑγεία πού περικύκλωναν τό Χριστό καί μιλοῦσαν γιά ὑψηλά θέματα, γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ πού ἔρχεται, γιά τά μυστήρια τῶν Γραφῶν, νά γυρίζουν πρός τό Βαρτίμαιο καί νά τοῦ λένε:</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">«ἐπί τέλους, δέν μπορεῖς νά ἡσυχάσεις; Τά μάτια σου, τά μάτια σου, καί τί σημασία ἔχουν αὐτά ἐνῶ μιλοῦμε γιά τό Θεό;»</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁ Βαρτίμαιος φαινόταν σάν κάτι ξένο πού ξαφνικά ἔμπαινε στή μέση καί, ἀδιαφορῶντας τελείως γιά τά συμβαίνοντα, <strong>ζητοῦσε ἀπό τό Θεό κάτι πού ἀπελπιστικά τό εἶχε ἀνάγκη.</strong> Καί ὅλα αὐτά τά ἔκανε παρά τό γεγονός ὅτι μέ τίς φωνές του κατέστρεψε τήν ἁρμονία τῶν ἐθιμοτυπικῶν συζητήσεων γύρω του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οἱ ἐνοχλημένοι θά μποροῦσαν νά τόν ἀπομακρύνουν καί νά τόν κάνουν νά σιωπήσει. Τό Εὐαγγέλιο ὅμως λέει πώς, ἐνῶ ὅλοι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι ἤθελαν νά τόν ἡσυχάσουν, αὐτός ἐπέμενε, γιατί αὐτό πού ζητοῦσε εἶχε πολύ μεγάλη σημασία γιά τόν ἴδιο. <strong>Ὅσο περισσότερο προσπαθοῦσαν νά τοῦ κλείσουν τό στόμα, τόσο πιό πολύ ἐκεῖνος φώναζε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἐδῶ βρίσκεται τό μήνυμά μου. Ὑπάρχει στήν Ἑλλάδα ἕνας ἅγιος, ὀνομάζεται Μάξιμος. Ἦταν νέος ὅταν μία μέρα πῆγε στήν Ἐκκλησία καί ἄκουσε τό ἀνάγνωσμα τοῦ Ἀποστόλου πού λέει ὅτι <strong>πρέπει νά προσευχόμαστε «ἀδιαλείπτως»</strong>. Αὐτό ἔκανε τόση ἐντύπωση στό Μάξιμο ὥστε σκέφτηκε πώς δέν θά μποροῦσε νά κάνει τίποτα ἄλλο παρά νά προσπαθήσει νά τηρήσει αὐτή τήν ἐντολή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὅταν βγῆκε ἀπό τό ναό σκέφτηκε νά πάει στό κοντινότερο βουνό καί ἐκεῖ ἥσυχος νά ἀρχίσει νά προσεύχεται ὅπως ἄκουσε στό Εὐαγγέλιο. – Μάθε να προσεύχεσαι</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Σάν Ἕλληνας χωρικός τοῦ τετάρτου αἰώνα, ἤξερε τό «Πάτερ ἠμῶν» καί μερικές ἄλλες προσευχές.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἔτσι, ὅπως μᾶς λέει ὁ ἴδιος, ἄρχισε νά τίς λέει τή μία ὕστερα ἀπό τήν ἄλλη, καί πάλι ἀπό τήν ἀρχή, ἀσταμάτητα. Αἰσθάνθηκε, πραγματικά, πολύ ὄμορφα. <strong>Προσευχόταν, ἦταν συντροφιά μέ τό Θεό, ἦταν χαρούμενος.</strong> Τό καθετί τοῦ φαινόταν τόσο τέλειο! Μόνο πού σιγά- σιγά ὁ ἥλιος ἄρχισε νά πέφτει, ἄρχισε νά κάνει κρύο καί νά σκοτεινιάζει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἡ νύχτα εἶχε πέσει γιά τά καλά ὅταν ἄρχισε ν’ ἀκούει γύρω του θορύβους, πολλούς καί παράξενους θορύβους. Ἄκουγε τό σπάσιμο τῶν κλαδιῶν κάτω ἀπό τά πόδια τῶν ζώων, ἔβλεπε τά λαμπερά μάτια τῶν ἄγριων θηρίων, ἄκουγε τίς κραυγές τῶν μικρῶν ζώων πού τά ἔτρωγαν τά μεγαλύτερα. Ἄκουγε ὅλων τῶν εἰδῶν τούς γνωστούς νυχτερινούς θορύβους τοῦ δάσους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε αἰσθάνθηκε πώς ἦταν μόνος. Πραγματικά μόνος, ἕνα μικρό ἀπροστάτευτο πλάσμα μέσα στόν κόσμο τοῦ κινδύνου, τοῦ θανάτου, τοῦ σπαραγμοῦ.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἔνιωσε ὅτι δέν εἶχε καμιά ἄλλη βοήθεια ἄν ὁ Θεός δέν τοῦ ἔδινε τή δική Του.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Δέν συνέχισε πιά νά λέει τό «Πάτερ ἠμῶν» καί τό «Πιστεύω». Ἔκανε ὅ,τι ἔκανε καί ὁ Βαρτίμαιος. Ἄρχισε νά φωνάζει δυνατά:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με». Τό φώναζε αὐτό ὅλη τή νύχτα γιατί τά ζωντανά τοῦ δάσους καί τά λαμπερά τους μάτια δέν τοῦ ἔδιναν εὐκαιρία γιά ὕπνο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τέλος ξημέρωσε. Σκέφτηκε, λοιπόν, ἀφοῦ ὅλα τά ζῶα ἔχουν φύγει πιά καί πῆγαν νά κοιμηθοῦν «τώρα μπορῶ καί ἐγώ νά προσευχηθῶ». Ἀλλά τότε ἔνιωσε ὅτι πεινοῦσε. <strong>Σκέφτηκε ὅτι θά μποροῦσε νά μαζέψει μερικά βατόμουρα,</strong> γιά νά φάει. Πλησίασε ἕνα θάμνο, ἀλλά ξαφνικά τοῦ ἦρθε ἡ σκέψη ὅτι ὅλα τά ἀστραφτερά μάτια καί ἄγρια νύχια θά πρέπει νά εἶναι κρυμμένα κάπου ἐκεῖ στούς θάμνους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἔτσι ἄρχισε νά προχωρεῖ πολύ προσεκτικά καί σέ κάθε του βῆμα ἔλεγε:</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, σῶσε με, βοήθησέ με, βοήθησέ με, σῶσε με. Ὦ Θεέ μου, βοήθησέ με, προστάτεψέ με».</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιά κάθε βατόμουρο πού μάζεψε, σίγουρα, εἶχε προσευχηθεῖ πολλές φορές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πέρασε ὁ καιρός καί ὕστερα ἀπό πολλά χρόνια συνάντησε ἕνα γέροντα καί ἔμπειρο ἀσκητή, ὁ ὁποῖος τόν ρώτησε <strong>πῶς εἶχε μάθει νά προσεύχεται ἀδιάλειπτα</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁ Μάξιμος εἶπε: «<strong>Νομίζω πώς ὁ διάβολος μέ δίδαξε νά προσεύχομαι ἀδιάλειπτα</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁ γέροντας ἀπάντησε: «<strong>Καταλαβαίνω τί θέλεις νά πεῖς. Ἀλλά θά ἤθελα νά εἶμαι βέβαιος ὅτι σέ καταλαβαίνω σωστά</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁ Μάξιμος τότε τοῦ ἐξήγησε πῶς εἶχε σιγά- σιγά συνηθίσει ὅλους τοὺς θορύβους καί τούς κινδύνους τῆς μέρας καί τῆς νύχτας. Ὕστερα ὅμως τοῦ ἦρθαν πειρασμοί σαρκικοί, πειρασμοί τοῦ νοῦ, τῶν αἰσθημάτων καί ἀργότερα πιό ἰσχυρές ἐπιθέσεις τοῦ διαβόλου. Ὕστερα ἀπ’ ὅλα αὐτά δέν ὑπῆρχε στιγμή τῆς μέρας καί τῆς νύχτας πού νά μήν κραυγάζει στό Θεό:</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Μάθε να προσεύχεσαι – «Ἐλέησον, ἐλέησον, βοήθησε, βοήθησε, βοήθησε».</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Μιὰ μέρα, ὕστερα ἀπό δεκατέσσερα χρόνια ἀδιάλειπτης προσευχῆς ὁ Κύριος τοῦ ἀποκαλύφτηκε. Ἀπό τή στιγμή ἐκείνη ἡσυχία, εἰρήνη καί γαλήνη τόν πλημμύρισαν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δέν ὑπῆρχε πιά φόβος -φόβος ἀπό τό σκοτάδι, ἀπό τούς θάμνους, οὔτε ἀπό τό διάβολο- ὁ Κύριος εἶχε ἐπικρατήσει.</strong> «Τότε», εἶπε ὁ Μάξιμος, «<strong>ἔμαθα ὅτι ἄν δέν ἔλθει ὁ Κύριος, εἶμαι ἀπελπιστικά ἀβοήθητος</strong>. Ἔτσι, καί ὅταν ἀκόμα ἤμουνα γαλήνιος, εἰρηνικός καί εὐτυχισμένος, συνέχισα νά προσεύχομαι λέγοντας:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με, γιατί μόνο στό θεῖο ἔλεος ὑπάρχει ἡ εἰρήνη τῆς καρδιᾶς καί τοῦ νοῦ, ἡ γαλήνη τοῦ σώματος καί ἡ δύναμη τῆς θέλησης».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἔτσι δέν μποροῦμε νά ποῦμε πώς ὁ Μάξιμος ἔμαθε νά προσεύχεται παρά τήν ταραχή πού τόν κατεῖχε, ἀλλά ἀκριβῶς ἐξ αἰτίας τῆς ταραχῆς. Γιατί ἡ ταραχή του ἦταν ἕνας πραγματικός κίνδυνος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἄν μπορούσαμε νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι καί μεῖς βρισκόμαστε σέ πολύ μεγάλη ταράχη, σέ κίνδυνο, ὅτι ὁ διάβολος παραφυλάει προσπαθῶντας νά μᾶς πιάσει καί νά μᾶς καταστρέψει, τότε θά προσευχόμαστε συνέχεια, ἀσταμάτητα.</strong></span></p>
<div class="google-auto-placed ap_container"> </div>
<p> </p></div>Μαγεία: Η παγίδα του διαβόλου και πως θα απαλλαχτούμεhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/magia2020-06-25T21:13:11.000Z2020-06-25T21:13:11.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6326767658?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μαγεία: Η παγίδα του διαβόλου και πως θα απαλλαχτούμε...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μαγεία: η παγίδα του διαβόλου και πως θα απαλλαχτούμε. Η λευκή μαγεία ή η μαύρη μαγεία έχουν τον ίδιο παρονομαστή που λέγεται διάβολος.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μαγεία: η παγίδα του διαβόλου και πως θα απαλλαχτούμε. Η λευκή μαγεία ή η μαύρη μαγεία έχουν τον ίδιο παρονομαστή που λέγεται διάβολος. Η μαγεία είναι συνδεδεμένη με τις διαβολικές και σατανικές ενέργειες τόσο του διαβόλου όσο και των δαιμονίων που τον υπηρετούν.<span id="more-177380"></span></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Υπάρχουν άνθρωποι που καταφεύγουν στη μαγεία από άγνοια</strong>, άλλοι από περιέργεια, άλλοι γιατί πιστεύουν ότι θέλουν να κάνουν καλό, άλλοι για να κάνουν κακό. Το αποτέλεσμα όλων αυτών του πρακτικών είναι ότι ο διάβολος και τα δαιμόνια κυριεύουν την ψυχή του ανθρώπου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μέσα από την Αγία Γραφή (Παλαιά Διαθήκη – Καινή Διαθήκη), τις διαταγές των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, βλέπουμε το πόσο ο Θεός αποστρέφεται τους ανθρώπους που ασχολούνται με τη μαντεία, τη μαγεία, τους παρατηρητές των οιωνών, τους μελλοντολόγους, <strong>πνευματιστές και γενικά οποιοσδήποτε επικαλείται κακά πνεύματα και δαιμόνια</strong>, και όλα αυτά τα συστήματα είναι βδελυρά για τον Θεό. Τρανταχτό παράδειγμα στο βιβλίο «Δευτερονόμιο» της Παλαιάς Διαθήκης, όπου ο λαός του Ισραήλ κληρονόμησε τη γη της Επαγγελίας από τον Θεό, λόγω του ότι τα έθνη και οι λαοί που ζούσαν εκεί ασχολούνταν με όλα αυτά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ταυτόχρονα διαβάζοντας την Αγία Γραφή και τους Πατέρες της Εκκλησίας διακρίνουμε την παντοδυναμία του Θεού έναντι του διαβόλου. Τρανταχτό παράδειγμα, είναι ο βίος του Αγίου Κυπριανού που ήταν πρώην μάγος και της Αγίας Ιουστίνης, όπου εκεί βλέπουμε τον παντοδύναμο Θεό να συντρίβει τον διάβολο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η άγνοια και η μη κατήχηση των ανθρώπων στα θέματα της πίστεώς μας,</strong> έχουν κάνει τη μαγεία, τη «λατρεία» του διαβόλου και τις ενέργειες του διαβόλου μια σύγχρονη πανδημία, όπου τα κρούσματα αυξάνουν διαρκώς.</span></p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/xOiyDjZMFFg" width="800" height="445" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Βλέπουμε ανθρώπους της Εκκλησίας που είναι βαπτισμένοι χριστιανοί στο Όνομα της Αγίας Τριάδος, ο διάβολος με τα δαιμόνια να τους πλανά και να τους κάνει να αποστρέφονται τον Θεό,</strong> όπου έχουν συνταχθεί με τον Θεό λίγο πριν ξεκινήσει το Μυστήριο της βάπτισης την ώρα που διαβάζει ο ιερέας τους εξορκισμούς και έχουν αποταχθεί τον πονηρό διάβολο. Όμως ο διάβολος με όλα τα συστήματα που έχει προσπαθεί να κάνει το ακριβώς αντίθετο, να βάλει τον άνθρωπο να ζητήσει βοήθεια από τον διάβολο και όχι από τον Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η προστασία η δική μας και η απαλλαγή από τις παγίδες του διαβόλου, είναι μόνο η δύναμη του Θεού. Ο άνθρωπος μπορεί να λύσει όλα του τα προβλήματα όταν βρίσκεται κοντά στον Θεό, διότι ο Θεός έχει λύσεις για όλα τα προβλήματα. Η πνευματική ζωή του ανθρώπου με την προσευχή, εξομολόγηση στον κληρικό, εκκλησιασμό,<strong> Θεία Κοινωνία, δημιουργούν ένα τείχος προστασίας, που ο διάβολος τρέμει και δεν πλησιάζει τον άνθρωπο.</strong></span></p></div>