μετάνοια - face-new237.com2024-03-28T23:24:17Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/feed/tag/%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B1Μετάνοια : Ένας ατελείωτος δρόμος...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/metania2023-03-11T20:30:00.000Z2023-03-11T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6185203062?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μετάνοια : Ένας ατελείωτος δρόμος...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Φεύγοντας από το εξομολογητήριο, με ψυχές καθαρές, χρειάζεται να προσέξουμε ιδιαίτερα. Πολλοί λέμε πως μετά την εξομολόγηση αισθανόμαστε <strong>«ξαλαφρωμένοι». Όμως η εξομολόγηση δεν είναι ένα ναρκωτικό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ίσα-ίσα θα πρέπει να φεύγουμε με βαθύτερη συνείδηση της αμαρτωλότητάς μας, με συνεχή προβληματισμό, αλλά και με δυνατή αίσθηση της άπειρης αγάπης του Θεού, που, παρ’ όλη την κατάντια μας, μας δέχεται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο αγώνας μας θα πρέπει να γίνει εντονώτερος</strong> . Να διορθώσουμε τα λάθη μας. Να μην ξαναγυρίσουμε στα ίδια αμαρτήματα. Να εργαζόμαστε με επιμέλεια τις εντολές του Θεού. Ο αγώνας αυτός οπωσδήποτε δεν είναι εύκολος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι επίπονος και οδυνηρός. Δυστυχώς όλοι μας δεν έχουμε τη διάθεση να επιδιώξουμε με υπομονή και επιμέλεια την θεραπεία των παθών μας. Θέλουμε άμεσα αποτελέσματα ∙ όλα να γίνουν εδώ και τώρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είμαστε άνθρωποι των «κουμπιών», του αυτοματισμού και ζητάμε όλα να αλλάξουν αμέσως. Πάμε στον πνευματικό και νομίζουμε πως αυτός έχει κάποιο μαγικό ραβδί που θα βοηθήσει αυτόματα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όμως μια αμαρτωλή και παθολογική κατάσταση,</strong> που τη χτίζουμε ολόκληρες δεκαετίες, δεν αλλάζει σε μια στιγμή. Ο ιερέας είναι γιατρός ψυχών, όχι μάγος και αγύρτης.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και η θεραπεία μας δεν μπορεί να γίνει μέσα σε λίγα λεπτά , <strong>με κάποια μαγική και άρα ψεύτικη ενέργεια∙ αλλά με τη δική μας γνήσια μετάνοια</strong>, με τον δικό μας αγώνα, με υπομονή και επιμέλεια, κάτω από τη χάρη του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Με το να εξομολογηθούμε δύο, τρεις φορές δεν σημαίνει ότι ζήσαμε την μετάνοια στην πληρότητά της . Η μετάνοια είναι ένας ατέλειωτος δρόμος, μια διαρκής κατάσταση που δεν σταματάει ποτέ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δεν υπάρχει τέλος στη μετάνοι</strong>α<strong>, γιατί τούτο θα σήμαινε τέλεια ομοίωση με τον Χριστό.</strong> Στο Γεροντικό, μέσα από ένα θαυμάσιο περιστατικό, βλέπουμε πώς ζούσαν οι άγιοι τη μετάνοια:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Έλεγαν για τον Αββά Σισώη, ότι, όταν έμελλε να τελευτήση και κάθονταν οι πατέρες γύρω του, έλαμψε το πρόσωπό του σαν τον ήλιο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και τους λέγει: “Να ο Αββάς Αντώνιος ήλθε”. Και μετά από λίγο λέγει: “Να η χορεία των προφητών ήλθε”.Και πάλι το πρόσωπό του περίσσια έλαμψε και είπε: “Να, η χορεία των αποστόλων ήλθε”. Και έλαμψε πάλι το πρόσωπό του πιο πολύ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και ιδού, ήταν σαν να μιλούσε με κάποιους.</strong> Και τον ρώτησαν οι γέροντες, λέγοντας: “Με ποιόν μιλάς πάτερ;”. Και εκείνος είπε: “Να οι Αγγελοι ήλθαν να με πάρουν και παρακαλώ να με αφήσουν για να μετανοήσω λίγο ακόμη”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και του λέγουν οι γέροντες: “Δεν έχεις ανάγκη να μετανοήσης, πάτερ”. Και τους είπε ο γέρων: “Σας βεβαιώνω, ότι δεν βλέπω να έχω κάμει αρχή”.Και πληροφορήθηκαν όλοι ότι είναι τέλειος. Και πάλι, ξαφνικά, έγινε το πρόσωπό του σαν τον ήλιο. Και φοβήθηκαν όλοι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και τους λέγει: “Βλέπετε, ο Κύριος ήλθε και λέγει<strong>: Φέρτε μου το σκεύος της ερήμου”.</strong> Και ευθύς παρέδωσε το πνεύμα. Και έγινε σαν αστραπή. Και γέμισε όλο το κελλί από ευωδία».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σ’ αυτήν την ατέλειωτη πορεία πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να ξανακυλήσουμε στην αμαρτία. Ας μην απελπιστούμε. Το ιατρείο της μετανοίας είναι πάντα ανοικτό. «Το να πέσει κανείς είναι ανθρώπινο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το να μείνει κανείς στην πτώση , δεν είναι ανθρώπινο, αλλά σατανικό», λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διαβάζουμε πάλι στο Γεροντικό:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Ένας αδελφός ρώτησε τον Αββά Σισώη, λέγοντας:</strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;">“Τι να κάμω, Αββά, οπού έπεσα;” . Του λέγει ο γέρων: “Να σηκωθής πάλι. Λέγει ο αδελφός: “Σηκώθηκα και πάλι έπεσα”. Και λέγει ο γέρων: “Να σηκωθής πάλι και πάλι”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λέγει τότε ο αδελφός: “Έως πότε;”. Λέγει ο γέρων: “Έως ότου σε βρη ο θάνατος, είτε στο καλό είτε στην πτώση. Σε όποια κατάσταση βρίσκεται ο άνθρωπος, σ ́ αυτή και φεύγει”».</span><br /> <span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Θεός πάντα μας περιμένει. Δεν μας απαρνιέται ποτέ.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ρωτήθηκε ὁ Ἀββὰς Μιὼς ἀπὸ κάποιον στρατιωτικό, ἂν ὁ Θεὸς δέχεται μετάνοια. Κι ἀκεῖνος, ἀφοῦ τὸν κατήχησε μὲ πολλὰ λόγια, τὸν ρωτᾶ: “Πές μου, ἀγαπητέ. Ἂν σοῦ σχισθεῖ ἡ χλαμύδα, τὴν πετᾶς”;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Λέγει: “Ὄχι, ἀλλὰ τὴν ράβω καὶ τὴν ξαναχρησιμοποιῶ”</strong>. Τοῦ λέγει τότε ὁ γέρων: “Ἂν λοιπὸν σὺ τὸ ροῦχο το λυπᾶσαι, ὁ Θεὸς τὸ πλάσμα του δὲν θὰ το λυπηθεῖ; ”»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Μετάνοια και εξομολόγηση. Επιστροφή στο Θεό και στην Εκκλησία του»</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ!</em></span></p></div>Οἱ πέντε δρόμοι τῆς μετανοίας!https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/5-dromoi-l2021-02-15T05:30:00.000Z2021-02-15T05:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5312228281?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Οἱ πέντε δρόμοι τῆς μετανοίας! ...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσόστομου,,,<strong><br /> </strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θέλετε νά σᾶς ἀναφέρω καί ὁδούς τῆς μετανοίας; Εἶναι πολλές καί ποικίλες καί διαφορετικές μεταξύ τους, ὅλες ὅμως ὁδηγοῦν πρός τόν οὐρανό.Πρώτη ὁδός μετανοίας εἶναι ἡ καταδίκη τῶν ἁμαρτιῶν μας «λέγει ἐσύ πρῶτος τίς ἁμαρτίες σου, γιά νά δικαιωθεῖς» (Ἡσ. 43,26). Γι’ αὐτό εἶπε καί ὁ προφήτης «Εἶπα, θά καταδικάσω τόν ἑαυτό μου γιά τήν ἀνομία μου πρός τόν Κύριο, καί σύ συγχώρεσες τήν ἀσέβεια τῆς καρδίας μου» (ψαλμ. 31,5).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Καταδίκασε λοιπόν καί σύ τά ἁμαρτήματά σου –</strong> αὐτό εἶναι ἀρκετό στόν Κύριο ὡς ἀπολογία- διότι αὐτός πού καταδίκασε τά ἁμαρτήματά του εἶναι δυσκολώτερο νά πέσει πάλι στά ἴδια ἁμαρτήματα. Κίνησε τήν συνείδηση πού ἔχεις μέσα σου γιά κατήγορο, γιά νά μήν ἔχεις ἐκεῖ ἄλλον κατήγορο στό βῆμα τοῦ Κυρίου. Αὐτή εἶναι μία ὁδός ἄριστη μετανοίας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὑπάρχει και άλλη πού δέν εἶναι κατώτερη ἀπό αὐτήν-τό νά μή μνησικακεῖς ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν σου, τό νά συγκρατεῖς τήν ὀργή σου, νά συγχωρεῖς τά ἁμαρτήματα τῶν συναθρώπων σου – γιατί ἔτσι θά συγχωρεθοῦν καί τά δικά μας ἁμαρτήματα πού διαπράξαμε πρός τόν Κύριο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Νά λοιπόν καί δεύτερος τρόπος καθαρισμοῦ τῶν ἁμαρτημάτων μας. Διότι λέγει, » ἄν συγχωρέσετε τούς ὀφειλέτες σας, καί ὁ οὐράνιος Πατήρ σας θά σᾶς συγχωρέσει» (Ματθ. 6,14).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Θέλεις νά μάθεις καί την τρίτη ὁδό μετανοίας;</strong> Νά κάνεις προσευχή θερμή καί εἰλικρινῆ, πού προέρχεται ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶs σου. Δέν εἶδες ἐκείνη τήν χεῖρα πώς ἐξευμένισε τόν ἀναίσχυντο ἐκεῖνο δικαστή (Λουκ. 18,1-8);</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἐνῶ ἐσύ ἔχεις Κύριο ἥμερο καί προσιτό καί φιλάνθρωπο – ἐκείνη ζητοῦσε ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν, ἐσύ ὅμως δέν ζητᾶς ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν, ἀλλά γιά τήν δική σου σωτηρία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἄν θέλεις νά μάθεις καί την τετάρτη ὁδό μετανοίας, θά σοῦ πῶ τήν ἐλεημοσύνη -γιατί αὐτή ἔχει μεγάλη καί ἀνέκφραστη δύναμη- γιατί καί στόν Ναβουχοδονόσορα, ὅταν ἔφθασε σέ κάθε εἶδος κακίας καί διέπραξε κάθε ἀσέβεια, ὁ Δανιήλ τοῦ εἶπε:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Βασιλιᾶ, νά ἀκούσεις τήν συμβουλή μου – λυτρώσου ἀπό τίς ἁμαρτίες σου μέ τίς ἐλεημοσύνες καί ἀπό τίς ἀνομίες σου λυτρώσου μέ τήν εὐσπλαχνία σου γιά τούς φτωχούς» (Δαν. 4,24).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ποιό πράγμα μπορεῖ νά γίνει ἴσο μέ αὐτή τήν φιλανθρωπία; Ὕστερα ἀπό ἀναρίθμητα ἁμαρτήματα, ὕστερα ἀπό τόσες παρανομίες ὑπόσχεται νά ἀπαλλάξει ἀπό ὅλα αὐτά τόν δράστη, ἐάν φανεῖ φιλάνθρωπος στούς συνδούλους του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καί ἡ μετριοφροσύνη καί ἡ ταπεινοφροσύνη ἐκμηδενίζουν τήν φύση τῶν ἁμαρτημάτων ὄχι λιγότερο ἀπό τούς ἄλλους τρόπους πού ἀναφέραμε – καί μάρτυς ὁ τελώνης, ὁ ὁποῖος δέν εἶχε βέβαια νά ἀνα-</span><br /> <span style="font-size:12pt;">φέρει λαμπρά ἔργα, ἀλλά ἀντί γιά ὅλα αὐτά πρόσφερε τήν ταπεινοφροσύνη του καί ἀπαλλάχτηκε ἀπό τό βαρύ φορτίο τῶν ἁμαρτημάτων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Νά, λοιπόν, δείξαμε πέντε ὁδούς μετανοίας, πρώτη τήν καταδίκη τῶν ἁμαρτημάτων μας, δεύτερη τήν συγχώρεση τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ πλησίον,τρίτη ἐκείνη πού προέρχεται ἀπό τήν προσευχή,</strong> τετάρτη ἐκείνη πού προέρχεται ἀπό τήν ἐλεημοσύνη καί πέμπτη αὐτήν πού προέρχεται ἀπό τήν ταπεινοφροσύνη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μήν καθυστερήσεις, λοιπόν, ἀλλά νά βαδίζεις κάθε μέρα ὅλους τούς δρόμους – διότι εἶναι δρόμοι εὔκολοι καί δέν μπορεῖς νά προβάλεις ὡς πρόσχημα τήν πενία, ἀλλά καί ἄν ἀκόμα ζεῖς πτωχότερα ἀπό ὅλους τούς ἄλλους καί τήν ὀργή θά μπορέσεις νά ἀφήσεις κατά μέρος καί νά ταπενοφρονεῖς θά μπορέσεις καί νά προσευχηθεῖς δυνατά καί νά καταδικάσεις τά ἁμαρτήματά σου – καί σέ τίποτε δέν γίνεται ἡ πενία ἐμπόδιο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Καί τί λέγω ἐδῶ, ἀφοῦ οὔτε γιά ἐκείνη τήν μέθοδο τῆς μετανοίας,</strong> πού ἀπαιτεῖ τήν καταβολή τῶν χρημάτων (δηλαδή ἡ ἐλεημοσύνη) οὔτε ἐκεῖ μᾶς ἐμποδίζει ἡ πενία. Καί αὐτό μᾶς τό φανέρωσε ἡ χήρα πού κατέβαλε τά δύο λεπτά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἀφοῦ λοιπόν διδαχθήκαμε τήν θεραπεία τῶν τραυμάτων μας, ἄς τοποθετοῦμε πάνω τους τά φάρμακα αὐτά, ὥστε, ἀφοῦ ἀποκτήσουμε ξανά τήν πραγματική ὑγεία,</strong> νά ἀπολαύσουμε καί τήν ἱερή τράπεζα μέ παρρησία καί μεγάλη δόξα νά συναντήσουμε τόν βασιλιά τῆς δόξης Χριστό καί νά ἐπιτύχουμε τά αἰώνια ἀγαθά μέ τήν χάρη καί τούς οἰκτιρμούς καίτήν φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ… Ἀμήν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>(Πρός τούς ἐγκαλοῦντας ὑπέρ τοῦ μήκους τῶν εἰρημένων, ΕΠΕ 31,92-96. ΠΓ 49,262-264) Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσόστομου, Χροσοστομικός Ἄμβων ΣΤ΄</em></span></p></div>Μην φοβάσαι, ΕΣΥ να πιστεύεις…https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/na-pisteueis2021-01-25T22:05:00.000Z2021-01-25T22:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7227960283?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Μην φοβάσαι, ΕΣΥ να πιστεύεις…</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Μ</span>ην φοβάσαι, ΕΣΥ να πιστεύεις! Διαπιστώνουμε ότι η κατάσταση στην πατρίδα μας ή και γενικότερα σ’ όλο τον κόσμο εμπνέει πολλές ανησυχίες, και φόβοι ταλαιπωρούν την ψυχή μας για το μέλλον…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Μην φοβάσαι, ΕΣΥ να πιστεύεις!</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Φόβος. Κάτι που όλοι έχουμε δοκιμάσει. Ένα δυσάρεστο συναίσθημα, μια εσωτερική κατάσταση δύσκολη, που σφίγγει την ψυχή μας, την ταλαιπωρεί και κάνει τη ζωή μας πικρή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο φόβος προέρχεται πάντοτε από την αίσθηση ενός κινδύνου,</strong> υπολογίζουμε ότι μπορεί να αποτύχουμε σε μια προσπάθειά μας που την θεωρούμε σημαντική για την καλή πορεία της ζωής μας, και κυριαρχεί μέσα μας ο φόβος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βλέπουμε πως οι συνεργάτες μας, οι φίλοι, εκείνοι που τους θεωρούσαμε στηρίγματα στη ζωή μας, <strong>δεν στέκονται με πραγματική αγάπη και ειλικρινές ενδιαφέρον κοντά μας</strong>, μας αφήνουν μόνους στις δυσκολίες, και πάλι φόβος μας καταλαμβάνει. Τι θα κάνουμε μόνοι μας;</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Διαπιστώνουμε ότι η κατάσταση στην πατρίδα μας ή και γενικότερα σ’ όλο τον κόσμο εμπνέει πολλές ανησυχίες, και φόβοι ταλαιπωρούν την ψυχή μας για το μέλλον.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Αλλά και το φυσικό κακό μπορεί πολύ να μας φοβίζει. Βλέπουμε να ανάβει μια φωτιά, να ανεβαίνουν οι φλόγες ψηλά, να καίγεται ένα δάσος. Καταστροφή! Και όταν η φωτιά πλησιάζει τα σπίτια, όταν κινδυνεύουν οι περιουσίες των ανθρώπων, όταν κινδυνεύει πολύ περισσότερο η ζωή τους, τότε και ο φόβος μας γίνεται μεγαλύτερος.</span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:</strong></span> <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/eksapsalmos" target="_blank"><strong>Γιατί στον Εξάψαλμο δεν πρέπει να κάνουμε καμία κίνηση;</strong></a></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γίνεται σεισμός, σείεται η γη, τρέμει τότε και η καρδιά μας. Και αν βρισκόμαστε μέσα στο σπίτι μας και ακούμε τους τριγμούς, τότε ο φόβος γίνεται τρόμος, γίνεται πανικός! – Μην φοβάσαι, ΕΣΥ να πιστεύεις…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Φόβος και μπροστά στην αρρώστια</strong>. Όταν μάλιστα η αρρώστια είναι βαριά, αν έχει επώδυνες θεραπείες, αν αποδεικνύεται ανίατη ή ακούμε πως είναι και θανατηφόρα… Φόβος και τότε, φόβος πολύ μεγαλύτερος, <strong>φόβος θανάτου.</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Μπορεί κανείς να αισθανθεί ότι ξαφνικά όλα γκρεμίζονται, χάνονται όλα.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο άνθρωπος μένει μόνος, αβοήθητος, ανήμπορος να αντιδράσει, χωρίς να ξέρει από πού να πιαστεί. Ο φόβος τότε γίνεται άγχος και αγωνία, μελαγχολία και απελπισία, πανικός, αδημονία, ασφυξία ψυχής!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του στη ζωή. Κάποτε θα λυγίσει. Θα σπάσει. Θα νικηθεί. Έσχατος εχθρός, φοβερός και ολέθριος, ο θάνατος!</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Είμαστε αδύνατοι οι άνθρωποι</strong>.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην ώρα τη δύσκολη έχουμε ανάγκη από κάποιον πολύ δυνατότερό μας, κάποιον που να μπορεί να κάνει όσα εμείς οι μικροί δεν φθάνουμε να κάνουμε για να κρατηθούμε και να νικήσουμε στη ζωή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν ο αρχισυνάγωγος Ιάειρος έτρεξε στον Κύριο Ιησού Χριστό να παρακαλέσει για τη βαρύτατα ασθενή κόρη του, είχε κάποιες ελπίδες. Ο Διδάσκαλος, που έδειχνε τόση αγάπη στους πονεμένους και θαυματουργούσε για χάρη τους, κάτι ίσως μπορούσε να κάνει και γι’ αυτόν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν όμως ήλθαν οι απεσταλμένοι από το σπίτι του και του είπαν να μην ταλαιπωρεί τον Διδάσκαλο, διότι η κόρη του πέθανε, ο δυστυχής πατέρας κινδύνευσε να καταρρεύσει. Χάθηκαν και οι τελευταίες του ελπίδες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άκουσε τότε ξαφνικά και απρόσμενα την παρήγορη και σταθερή φωνή του Χριστού, που έδινε θάρρος και ελπίδα στην ψυχή του:</span></p>
<h4> </h4>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/peirasmous" target="_blank">Γιατί ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς;</a><br /> </strong></span></h3>
<h4> </h4>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>«Μή φοβοῦ, μόνον πίστευε» (Μάρκ. ε’ 36).</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μια ακτίνα φωτός άστραψε ξαφνικά στο σκοτάδι που τύλιγε το νου και την καρδιά του.</strong> Πήγαν στο σπίτι και το θαύμα έγινε. Η δωδεκάχρονη νεκρή κόρη γύρισε στη ζωή! Ο πατέρας και όλοι οι δικοί του ένιωσαν ανείπωτα ευτυχείς. Οι περίφοβες ψυχές τους πλημμύρισαν από χαρά γ<strong>ια τη νίκη του Χριστού</strong>, για το θρίαμβο της ζωής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πόσες φορές θα γύρισε άραγε ο νους του ευτυχισμένου πατέρα σ’ εκείνη την τραγική στιγμή που όλα χάνονταν γύρω του, που βυθιζόταν στη θλίψη και στην απελπισία, και ένας λόγος τον συγκράτησε από την τέλεια κατάρρευση! <strong>«Μή φοβοῦ, μόνον πίστευε».</strong></span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Ναι, αδελφέ μου! «Μή φοβοῦ, μόνον πίστευε».</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν νιώθεις μόνος στη ζωή, εγκαταλελειμμένος από εκείνους που είχες την ελπίδα ότι θα σε στήριζαν στη δυσκολία σου, «<strong>μή φοβοῦ, μόνον πίστευε</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πίστευε ότι υπάρχει Κάποιος που ποτέ δεν μας εγκαταλείπει, που και όταν εμείς απερίσκεπτα Τον αφήνουμε και φεύγουμε μακριά Του, Εκείνος μας καταδιώκει με το έλεος του, όχι γιατί μας έχει ανάγκη, αλλά από αγάπη, γιατί γνωρίζει ότι εμείς έχουμε απόλυτη ανάγκη της δικής του παρουσίας στη ζωή μας.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν βρίσκεσαι μπροστά στο φάσμα της αποτυχίας, «μή φοβοῦ, μόνον πίστευε».</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πίστευε ότι ο Θεός μπορεί να ανατρέψει όλα τα δυσάρεστα προγνωστικά, να αλλάξει ριζικά και άμεσα τις καταστάσεις, να κάνει το θαύμα που ζητάς στη ζωή σου.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν η ασθένεια βαριά και ανίατη σε πλήξει, μην τα χάσεις, μη φοβηθείς. «<strong>Μόνον πίστευε</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ότι Εκείνος, «ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων», «ιάται πάσας τας νόσους», όλα μπορεί να τα θεραπεύσει και να δώσει τη δύναμη στον ασθενή και αδύνατο άνθρωπο όλα με θάρρος και ελπίδα να τα αντιμετωπίσει, και τον θάνατο μαζί Του να νικήσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό και όταν ο θάνατος νιώθεις να πλησιάζει – <strong>θα έλθει κάποτε αναπόφευκτα και αυτό</strong> – και τότε «<strong>μή φοβοῦ, μόνον πίστευε</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πίστευε ακράδαντα στον κραταιό νικητή του θανάτου, που πέρασε και ο Ίδιος μέσα από τη σκοτεινή κοιλάδα του, αλλά ο θάνατος δεν τον άγγιξε, γιατί <strong>Αυτός είναι ο αρχηγός της ζωής, της αιωνίου και αληθινής, για κάθε πιστό ακόλουθο του.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Υπάρχει Αυτός που νικά τον θάνατο, που νικά την αιτία του θανάτου, τη δυσώδη αμαρτία, που συντρίβει τον διάβολο και όλες τις σκοτεινές δυνάμεις του, που κυβερνά τον κόσμο, που κρατεί στα παντοδύναμα χέρια του τη μικρή μας ζωή και δεν θα μας αφήσει ποτέ να χαθούμε, γιατί είναι ο άπειρος και παντοδύναμος Θεός, ο Θεός της άπειρης και ανερμήνευτης αγάπης.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό, ό,τι και να σου συμβεί, όποια δυσκολία και να συναντήσεις, μ’ όποιον πειρασμό και να χρειασθεί να πολεμήσεις, «<strong>μη φοβοῦ», αδελφέ. «Μή φοβοῦ, μόνον πίστευε</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μην φοβάσαι, ΕΣΥ να πιστεύεις…</strong></em></span></p>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:</strong></span><strong> <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/alithini-istoria" target="_blank">Αληθινή Ιστορία: Μόνο ο Θεός είναι ο γιατρός της ψυχής</a></strong></h3>
<p> </p>
<h3><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:</strong></span><strong> <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></h3></div>Τι να κάνω για να κερδίσω την αιώνια ζωή;https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/aionia-zoi2020-12-30T17:55:00.000Z2020-12-30T17:55:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7718354675?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τι να κάνω για να κερδίσω την αιώνια ζωή; ....</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γιατί ο Κύριος του ζήτησε να πουλήσει όλα όσα είχε και να δώσει στους φτωχούς; ....</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Δ</span>ιδάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω για να κερδίσω την αιώνια ζωή. Και ο Κύριος του απάντησε: «Φύλαξε σ’ όλη σου τη ζωή τις εντολές του Θεού».</strong> Τόση πεποίθηση είχε στον εαυτό του ο πλούσιος νέος. Τόση βεβαιότητα για την ηθική του αξία. Τόση εμπιστοσύνη στην αυτογνωσία του. Και όμως επλανάτο δεινή πλάνη ο ταλαίπωρος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γράφει: Ο Ιεροδιάκονος Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής, <strong>Ραφαήλ Μισιαούλης</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>«Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;1»</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο πλούσιος νέος του σημερινού ευαγγελίου ξεκινά από μια σημαντική κίνηση Πηγαίνει να ρωτήσει για την αιώνια ζωή, Εκείνον που είναι ο Αιώνιος και η όντως ζωή. Πηγαίνει να ρωτήσει για τη σωτηρία τον ίδιο το Σωτήρα. Διδάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω για να κερδίσω την αιώνια ζωή. Και ο Κύριος του απάντησε: «<strong>Φύλαξε σ’ όλη σου τη ζωή τις εντολές του Θεού</strong>». Τόση πεποίθηση είχε στον εαυτό του ο πλούσιος νέος. Τόση βεβαιότητα για την ηθική του αξία. </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/laos-theou" target="_blank">Ποιος είναι ο λαός του Θεού;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τόση εμπιστοσύνη στην αυτογνωσία του. Και όμως επλανάτο δεινή πλάνη ο ταλαίπωρος.</strong> Η κατόπιν στάση του προς το Χριστό απέδειξε πως δεν ήταν τηρητής, αλλά παραβάτης των εντολών του Θεού. Εκεί που νόμιζε ότι είχε αυτογνωσία, δεν είχε. Γιατί αυτογνωσία είναι η γνώση του εαυτού μας, ποιοι είμαστε και τι είμαστε, είναι η γνώση και η βαθύτατη συναίσθηση και συντριβή και πλήρης προς το Θεὸ στροφὴ και καταφυγή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αφού εδιδάχθη από τoν αληθινόν διδάσκαλο σωτήρια μαθήματα, δεν τα χάραξε στην καρδία του ούτε εφήρμοσε τα μαθήματα αυτά στην πράξη, αλλά απήλθε λυπημένος, επειδή είχε τυφλωθεί από το πάθος της φιλοπλουτίας. <strong>Όταν ο πλούτος σκορπίζεται κατά τον τρόπον που παραγγέλλει ο Κύριος, έχει την ιδιότητα να παραμένει, ενώ όταν φυλάσσεται, να μας εγκαταλείπει.</strong> Εάν τον φυλάσσεις, δεν θα τον έχεις, εάν τον σκορπίσεις, δεν θα τον χάσης. Αλλά ο πλούτος είναι περιζήτητος από τους περισσοτέρους όχι για τα ενδύματα ούτε για τις τροφές. Έχει επινοηθεί από τον διάβολο κάποιο τέχνασμα το οποίον υποβάλλει στους πλουσίους αναρίθμητες αφορμές για δαπάνες, ώστε να κυνηγούν τα περιττά και άχρηστα ως αναγκαία, και ποτέ να μην αισθάνονται κορεσμό από του να επινοούν αφορμές για έξοδα, όπως αναφέρει ο Μέγας Βασίλειος2.</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Τι να κάνω για να κερδίσω την αιώνια ζωή;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γιατί ο Κύριος του ζήτησε να πουλήσει όλα όσα είχε και να δώσει στους φτωχούς;</strong> Γιατί το να έχει κανείς μεγάλο πλούτο είναι τελείως ασυμβίβαστο με το να ζει σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος πράος και ταπεινός να χύνει συνέχεια δάκρυα βλέποντας να υποφέρουν οι αδελφοί του και να πολλαπλασιάζει ταυτόχρονα τον πλούτο του, να χτίζει καινούρια σπίτια, να αγοράζει καινούρια άλογα και ακριβά ρούχα;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο πλούσιος αυτός νέος αγαπούσε τον πλησίον του, αλλά μόνο στα λόγια και στα συναισθήματα, όχι όμως και στην πράξη. <strong>Αγαπούσε τον συνάνθρωπό του τόσο, όσο να μη θίγεται το πορτοφόλι του, η περιουσία του</strong>. Βέβαια τις άλλες εντολές ο νέος αυτός, όπως έλεγε, αγωνιζόταν να τις τηρεί. Αλλά το αγκάθι της φιλαργυρίας κατέστρεφε το χωράφι της ψυχής του. Προσήλωνε το νου του στα γήινα και φθαρτά, σε αντίθεση με αυτό που μας προτρέπει ο Απόστολος Παύλος<strong> «τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς3»,</strong> και έδιωχνε από την καρδιά του τη συμπάθεια προς τούς φτωχούς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο νέος αντί να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που του παρουσίασε ο Κύριος, «περίλυπος ἐγένετο4». Έφυγε με το κεφάλι σκυμμένο. Χάθηκε μέσα στους πολλούς κι έμεινε άγνωστος. Δεν μάθαμε ούτε το όνομά του. Και αυτό, γιατί δεν μπόρεσε να σπάσει τον ένα, τον μοιραίο δεσμό, την αγάπη του πλούτου που έγινε βρόγχος στο λαιμό του και τον έπνιξε. Ο Κύριος προέτρεψε τον πλούσιο νέο να μοιράσει τον πλούτο του στους φτωχούς. </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-ypomoni" target="_blank">Πίστη στο Θεό, Ελπίδα και «Υπομονή»</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μέσα στην οικογένεια της Εκκλησίας δεν μπορεί ο ένας να έχει θησαυρούς και ο άλλος να στερείται τον επιούσιο. <strong>Όποιος έχει πλούτη, πρέπει να ευεργετεί. Πραγματικός πλούσιος δεν είναι εκείνος πού κατέχει, αλλά εκείνος που δίνει.</strong> Με τη δωρεά προσελκύεται η γενναιοδωρία του Θεού, η οποία αυξάνει και πολλαπλασιάζει τα πλούτη. Όσο δίνει ὁ πλούσιος, τόσο περισσότερο πλουτίζει και σε επίγεια και σε επουράνια αγαθά. Έτσι αποδεικνύεται η αξία του αποστολικού λόγου: «μακάριόν ἐστι μᾶλλον διδόναι ἤ λαμβάνειν5».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η λανθασμένη κίνηση του νέου είναι ότι πηγαίνει στο Χριστό χωρίς να αρνηθεί τον έρωτά του για τον χρυσό. Πίσω από τον πλούτο6 κρύβονται, η πλεονεξία, ο ατομισμός, η υπεροχή που νιώθει ο πλούσιος από τους άλλους τους ανθρώπους. Όταν πλησιάζουμε το Χριστό, δεν θα σταθεί στην υγεία που φαίνεται αλλά στην αρρώστια που κρύβεται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να διώξουμε από την καρδιά μας την προσκόλληση στα γήινα αγαθά. Και μόνο ένα πράγμα να επιδιώκουμε: το να είμαστε φίλοι και αδελφοί του Θεού, που αγαπάνε τον Χριστό και τους οποίους αγαπά Εκείνος. <strong>Όποιος σκορπίσει στους φτωχούς και με τον πλούτο του φέρει την ελπίδα εκεί όπου υπήρχε πριν σκοτάδι απογνώσεως, θα βρει αδαπάνητους θησαυρούς στον ουρανό. Στόχος μας αυτός να είναι, το κέρδος της κατακτήσεως της Βασιλείας του Θεού.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>1. Ματθαίου 19, 16.</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>2. Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου, Ομιλία προς τους πλουτούντας, ΕΠΕ τόμος 6, σελ. 284.</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>3. Κολοσσαείς 3,2.</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>4. Ματθαίου 19, 22.</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>5. Πράξεων 20, 35.</em></span><br /> <span style="font-size:12pt;"><em>6. Για το πάθος της φιλαργυρίας παραθέτω μερικά αποσπάσματα από τις διδασκαλίες των Αγίων μας: Κανείς δεν είναι περισσότερο ανόητος, από τον δούλο των χρημάτων. Νομίζει ότι τα εξουσιάζει, ενώ εκείνα τον εξουσιάζουν. Νομίζει ότι είναι κύριος των χρημάτων του, ενώ στην πραγματικότητα είναι δούλος αυτών (Ιερού Χρυσοστόμου), δεν χορταίνει ποτέ του κανείς να κερδίζει χρήματα, γιατί η διαρκής απόκτηση, είναι ξύλο και προσάναμμα της μεγαλύτερης επιθυμίας (Αγίου Κλήμεντος Αλεξανδρείας), φιλαργυρία είναι η έλλειψη πίστεως στο Θεό, ότι θα φροντίσει για σένα, είναι το χάσιμο της ελπίδος για την εκπλήρωση των υποσχέσεών Του και η μεγάλη ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας (Αγίου Ησαΐου του Αναχωρητού), εάν αγαπήσεις την φιλαργυρία, θα πορευθείς, αναχωρώντας απ’ αυτή τη ζωή άδειος. Εάν όμως αγαπήσεις την ακτημοσύνη, δεν θα στερηθείς τον ουράνιο πλούτο <strong>(Οσίου Εφραίμ του Σύρου).</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/christianou" target="_blank">Το πρώτο βήμα του χριστιανού είναι να μάθει να πολεμά...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/proseyxes/d" target="_blank">Η άσκηση της προσευχής του Ιησού ως ουράνιο δώρο</a></strong></span></p></div>Φοβάμαι μήπως και στον τόπο μας έρθει κάποια καταστροφή...π. Αθανάσιος Μυτιληναίοςhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/katastrofi2020-12-14T18:05:00.000Z2020-12-14T18:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7569037480?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong> Φοβάμαι μήπως και στον τόπο μας έρθει κάποια καταστροφή...π. Αθανάσιος Μυτιληναίος...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Πάρα πολύ φοβάμαι ότι η εποχή μας είναι ίδια με την εποχή των σοδομιτών...</em><br /> </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em><span class="tie-dropcap">Σ</span>άς είπα ότι φοβάμαι, πολύ φοβάμαι, πάρα πολύ, μήπως και στον τόπο μας έρθει κάποια καταστροφή, να με θυμάστε, εκτός αν μετανοήσομε. Αλλά πολύ το φοβάμαι, όλος αυτός ο πλεονασμός των υλικών αγαθών</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Πάρα πολύ φοβάμαι ότι η εποχή μας είναι ίδια με την εποχή των σοδομιτών, γιατί μετερχόμεθα τα ίδια αμαρτήματα πού μετέρχονταν και οι σοδομίται. Τα ίδια αμαρτήματα! Ναι, ναι, γιατί είναι τα ίδια αμαρτήματα, πού δεν είχαν ντροπή και ήσαν ξεχυλισμένα στους δρόμους εκείνης της αμαρτωλής πόλης.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και στην εποχή μας, και στην Ευρώπη και στην Αμερική και στην Ελλάδα, δυστυχώς,</strong> ξεχυλίζουν τα αμαρτήματα εκείνης της πόλης. <strong>Γιατί;</strong> Γιατί υπάρχει πλησμονή αγαθών, γιατί δεν στρέφουμε το πρόσωπό μας, τα μάτια μας προς τον Θεό, και να Του πούμε: «Τα αγαθά, Κύριε, Συ μάς τα έδωσες», αλλά αλλάζουμε προσανατολισμό, δεν χρειαζόμαστε πια το Θεό, τα αγαθά Του, μόνο θέλομε…</span></p>
<div class="stream-item stream-item-in-post stream-item-inline-post aligncenter">
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/thathaxes/pneymatika" target="_blank">Πώς να ξεκινάς πνευματικά τη μέρα σου!</a></strong></span></p>
</div>
<p><span style="font-size:12pt;">Και <strong>έχοντας τα αγαθά Του, στο τέλος φτάνουμε να γίνουμε υλισταί</strong>, να γίνομε σαρκικοί άνθρωποι, και έτσι να χάσομε από τον οπτικό μας ορίζοντα το Θεό, με αποτέλεσμα ό,τι συνέβη και στην εποχή τού Νώε και στην εποχή Σοδόμων και Γομόρρας.</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Σάς είπα ότι φοβάμαι, πολύ φοβάμαι, πάρα πολύ, μήπως και στον τόπο μας έρθει κάποια καταστροφή, να με θυμάστε, εκτός αν μετανοήσομε.</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αλλά πολύ το φοβάμαι, όλος αυτός ο πλεονασμός των υλικών αγαθών</strong>, πού τα πετάμε και στα σκουπίδια τα υλικά μας αγαθά, πολύ με φοβίζει.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Χωρίς να σάς πω ότι μάς εμποδίζει και η εντολή τού Χριστού, πού είπε: «Ἵνα μή τί απόληται»: τίποτα να μη χάνεται, αλλά να υπάρχει πνεύμα οικονομίας. <strong>Αλλά, ποιος κάνει οικονομία; Κανένας δεν κάνει οικονομία, μόνο οι σώφρονες άνθρωποι.</strong> Φοβούμαι όμως πώς οι σώφρονες άνθρωποι είναι λίγοι!».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>π. Αθανάσιος Μυτιληναίος<br /> Απόσπασμα ομιλίας «Χριστιανική Ανθρωπολογία»</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em> </em><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/ksereis-esi" target="_blank">Ξέρεις εσύ γιατί προσευχόμαστε στο Θεό;</a></strong></span></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/proseyxes/prol" target="_blank">Προσευχή ευγνωμοσύνης στο Χριστό</a></strong></span></p></div>Δεκαπενταύγουστος 2020 : Τι να πω στην Εξομολόγηση, ποιο σημείο χρειάζεται προσοχή...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/ejomologhsi2020-08-13T17:27:08.000Z2020-08-13T17:27:08.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7448456054?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Δεκαπενταύγουστος 2020 : Τι να πω στην Εξομολόγηση, ποιο σημείο χρειάζεται προσοχή...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ακούω ότι πρέπει να εξομολογούμαστε. Αλλά δεν καταλαβαίνω να έχω κάνει κάποια μεγάλη αμαρτία. Τι να πω στην Εξομολόγηση, ποιο σημείο χρειάζεται προσοχή; ...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πολλοί απλοί χριστιανοί, που κάνουν την ίδια ερώτηση.</strong> Μήπως αυτό οφείλεται στο ότι αποφεύγουν να κάνουν αυτοεξέταση και μοιάζουν με εκείνους που δεν κάνουν ιατρικές εξετάσεις και νομίζουν ότι είναι υγιείς;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Καί ξαφνικά παρουσιάζεται μια θανατηφόρα αρρώστια, κάποτε στο τελευταίο στάδιο, που η ιατρική επιστήμη αδυνατεί πιά να θεραπεύσει;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν είχαν κάνει νωρίτερα την διάγνωση, μπορεί να θεραπεύονταν. Επομένως η κατά καιρούς προσέλευση στον Πνευματικό- Εξομολόγο είναι από πολλές πλευρές ωφέλιμη. Γιατί είναι αδύνατον να πεί κανείς ότι δεν έχει κάνει στη ζωή του καμία αμαρτία! Η Αγία Γραφή μας το λέγει καθαρά:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>“Εάν είπωμεν ότι αμαρτίαν ούκ έχομεν, εαυτούς πλανώμεν και η αλήθεια ουκ έστιν εν ημίν” (Α´ Ιωάν. α´ 8).</strong> Δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει άνθρωπος στη γη αναμάρτητος. Μόνον ο Θεάνθρωπος Ιησούς ήταν αναμάρτητος. Επομένως, καθένας έχει συμφέρον, για το δικό του καλό, να πηγαίνει στον Πνευματικό, να τον βοηθεί να αντιληφθεί και αμαρτίες που τυχόν δεν ήξερε και να τις εξομολογείται και αυτές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στην προσπάθειά μας να διαπιστώσουμε τα αμαρτήματα στα οποία είμαστε ένοχοι ενώπιον του Θεού,</strong> πολύ βοηθητικό είναι να μελετάμε τις Δέκα Εντολές (Έξοδ. κ´1-17) καθώς και την επί του Όρους Ομιλία του Κυρίου μας, με την οποία ερμήνευσε τον Νόμο Του (Ματθ. ε´1 έως ζ´27). Βεβαίως, όταν καθημερινά μελετούμε την Αγία Γραφή και προσέχουμε τι από αυτά τηρούμε και τι όχι , θα ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερα σημεία, στα οποία θα πρέπει να στρέφουμε τον πνευματικό μας αγώνα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ένα σημείο που χρειάζεται προσοχή είναι ότι, αμαρτία δεν είναι μόνον η παράβαση των εντολών του Θεού,</strong> αλλά και η αποφυγή καλών πράξεων, που θα μπορούσαμε να κάνουμε και- για κάποιο λόγο- αποφύγαμε να κάνουμε. “Ειδότι καλόν ποιείν και μη ποιούντι, αμαρτία αυτώ εστιν” (Ιακώβ. δ´17).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Περιληπτικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι προς τρεις κατευθύνσεις χρειάζεται να στρέφει ο χριστιανός το ερευνητικό του βλέμμα:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>α) Στις σχέσεις του προς τον Θεόν· Τον πιστεύει ειλικρινά; Τον αγαπά όσο κανέναν άλλον; Τον υπακούει;</strong> Προσεύχεται προς Αυτόν καθημερινά; Τον επισκέπτεται τακτικά στον ιερόν Ναόν Του, για να του εκφράσει τη λατρεία του κατά την Θεία Λειιτουργία; Τηρεί τις Νηστείες που έχει ορίσει η Εκκλησία, ως έκφραση θυσίας προς τον Χριστόν, που θυσιάστηκε για τη σωτηρία του;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>β) Στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του· τους αγαπά εμπράκτως;</strong> Τούς συγχωρεί από την καρδιά του, για ο,τι κακό του είπαν ή του έκαναν; Χαίρεται με τη χαρά τους, η τους ζηλεύει; Ενδιαφέρεται για τη σωτηρία της ψυχής τους, καθ´ όσον είναι δυνατόν, ή τους κρίνει και κατακρίνει;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>γ) Στις σχέσεις του με τον εαυτόν του· αγωνίζεται να διατηρεί καθαρή την ψυχή του και το σώμα του από ψυχικά και σαρκικά πάθη,</strong> πολλά από τα οποία αναφέρει ο Απ. Παύλος στην προς Ρωμαίους Επιστολή του (α´ 24-32) και προς Εφεσίους (ε´16-21); Οπλίζεται με τα όπλα του Αγίου </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πνεύματος, που μας συνιστά ο Απ. Παύλος στην προς Εφεσίους Επιστολή Του (ϛ´10-18); Τρέφεται πνευματικά με την μελέτη της Αγίας Γραφής καθημερινά,</strong> και με την Μετάληψη του Αγίου Σώματος και Αίματος του Χριστού μας, όσο συχνότερα μπορεί; Εάν προσέξουμε τα ανωτέρω, ας μην ανησυχούμε. Για άλλα θέματα θα μας βοηθεί ο Πνευματικός, με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, να τα επισημάνουμε, και να καθαριζόμαστε απ´ όλα αυτά.</span></p>
<p> </p></div>