προσευχές - face-new237.com2024-03-29T00:26:15Zhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/feed/tag/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AD%CF%82«Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με..»: ο υψηλότερος τρόπος νοεράς προσευχής....https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/eleison-me2023-03-11T15:30:00.000Z2023-03-11T15:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5949631058?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>«Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με..»: ο υψηλότερος τρόπος νοεράς προσευχής....</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν θα τον εξασκήσουμε αυτόν στην αρχή θα βρούμε κάποια δυσκολία,</strong> αλλά μετά θα βρούμε πλάτος, φάρδος, ύψος, βάθος. Θα δημιουργηθή πρώτον μια χαρά μεμιγμένη με πόνο, μετά σιγά – σιγά χαρά, ειρήνη, γαλήνη. Αλλά και ο νους αφού γλυκανθή δεν θα μπορέσουμε να τον ξεκολλήσουμε από την προσευχή στην καρδιά και στην ευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα δημιουργηθή τέτοια κατάστασις, που δεν θα θέλουμε να ξεκολλήσουμε. Θα καθήσουμε σε μια γωνιά, είτε όρθιοι, είτε καθισμένοι, θα σκύψουμε το κεφάλι και δεν θα θέλουμε να ξεκολλήσουμε από εκεί ώρες ολόκληρες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μπορούμε να καθήσουμε μια, δυο, τρεις, τέσσερες, πέντε, έξη ώρες κόκκαλο, και να μή μας κάνη καρδιά να σηκωθούμε, ούτε ο νούς να πάη πουθενά άλλου. <strong>Τον βλέπουμε μόλις πάει πουθενά άλλου, αμέσως τραβάει κάτω το κεφάλι.</strong> Γίνεται δηλαδή μια αιχμαλωσία στο θέμα της προσευχής. Ο τρόπος αυτός της προσευχής είναι λίαν αποτελεσματικός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρώτον θα φέρη την αμετεώριστον προσευχήν, θα φέρη χαρά, ειρήνη· συνάμα θα φέρη δάκρυα χαράς, διαύγεια του νού. Ο νούς θα γίνη δεκτικός θεωριών, θα δημιουργηθή μετά η απόλυτος καρδιακή ησυχία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δεν θα θέλη ο άνθρωπος να ακούη τίποτε απολύτως. Θα νομίζη ότι βρίσκεται σε μια Σαχάρα έρημο.</strong> Συνάμα θα γίνεται η ευχή και πιο σύντομα. Θέλω να την έχω σύντομα, θέλω αργά, όπως αναπαύεται η ψυχή, όπως της αρέσει εκείνη την ώρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Θα λέμε λοιπόν: «Κύριε – Ιησού – Χριστέ – ελέησόν με – Κύριε – Ιησού –…» και ο νούς θα παρακολουθή την ευχή όπως ένας μηχανικός παρακολουθεί το μηχάνημα που δουλεύει.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ύστερα αφού δεν θα μπορούμε να πάρουμε άλλη αναπνοή θα εκπνέουμε σιγά – σιγά «Κύριε – Ιησού – Χριστέ – ελέησόν με, Κύριε – Ιησού –…», ώστε να φθάσουμε στο τέρμα. Άντε πάλι μια αναπνοή σιγά – σιγά. Όχι βιαστικά· απαλά, ήρεμα, ήσυχα, χωρίς βία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» και να δήτε ύστερα από λίγο στις δουλειές σας επάνω, μόλις παίρνετε αναπνοή θα λέτε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», υστέρα στην εκπνοή πάλι την ευχή. Μόνη της η καρδιά τόσο θα αναπαυθή και ο νούς όπου και να βρίσκεται θα παίρνετε αναπνοή και ο νους θα λέγη την ευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βέβαια μπορεί να μη λέτε τρεις ευχές, πάντως μία θα λέτε τουλάχιστον. Και ύστερα θα αποκτηθή ένας ρυθμός, ένας μηχανισμός ρυθμισμένος μαστορικά, και θα δήτε κατόπιν τα αποτελέσματα που θα έχη αυτή η προσευχή. Θα τραβάη όλο και πιο πολύ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Θα λέτε: πέρασε ένα τέταρτο, και θάχουν περάσει δύο ώρες.</strong> Τόσο δεν θα θέλη ο άνθρωπος να ξεκολλήση ο νούς του από την καρδιά και από το να ακούη την προσευχή. Τί τα θέλεις τα ψαλσίματα, τι θέλεις εκείνο;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι’ αυτό οι Πατέρες στάς ερήμους δεν χρειάζονταν τέτοια πράγματα. Βέβαια αυτά επικυρώνονται από την εκκλησίαν. Αλλά οι άνθρωποι που βρήκαν αυτόν τον τρόπον της νοεράς προσευχής, που είναι λίαν υψηλότερος των τυπικών, άφησαν τους τύπους και πιάσαν την ουσίαν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εμείς επειδή χάσαμε την ουσίαν, γιατί ίσως δεν έχουμε διδασκάλους να μας πουν, ή ότι δεν έχουμε την προαίρεσιν και την θέλησιν, πιάσαμε τα τυπικά. Έτσι οι σημερινοί μοναχοί κάνουν τον Εσπερινό τους, την ακολουθία τους, πέραν τούτου τίποτε. Κάνουν και την εργασίαν τους και λένε ότι κάνουν το καθήκον. Μα δεν έγινε το καθήκον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων δημιούργησε μοναστήρι και είπε:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">—«Πατέρες, κάντε τα καθήκοντά σας τα πνευματικά, κι εγώ θα σας τρέφω, για να μην έχετε μέριμνα για τα υλικά και υστερείτε από την προσευχή. Εγώ θα σας δίνω τα χρειαζούμενα κι εσείς προσεύχεσθε».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Απαντάει ο ηγούμενος:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">—Μακαριώτατε Δέσποτα, εκτελούμε τα καθήκοντά μας. Διαβάζουμε την Πρώτη ώρα, την Τρίτη, την Έκτη και την Ενάτη, το Απόδειπνο, τον Εσπερινό, την Λειτουργία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">—Ά! λέει, φανερό είναι ότι είσαστε αμελείς. Και τις άλλες ώρες τι κάνετε;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τί ήθελε να πή ο Άγιος Ιωάννης μ’ αυτά; Ότι δεν εκπλήρωναν το καθήκον τους, διότι δεν προσηύχοντο αδιάλειπτα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν σηκωθούμε για την ακολουθία μας, αφού αρχίσουμε το· «Βασιλεύ Ουράνιε»,</strong> το Τρισάγιο, «Ελέησόν με ο Θεός», θα σκύψουμε το κεφάλι λίγο μπροστά στο στήθος, θα προσπαθήσουμε τον νου να τον ξεκολλήσουμε από κάθε τι και να τον βάλλουμε μέσα στο στήθος, μέσα στην καρδιά μας. Με το σκύψιμο θα βιάσουμε το νου μας να μπή εκεί μέσα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αφού μπή εκεί μέσα, θα αρχίσουμε με την εισπνοή <strong>«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»</strong> και το κομποσχοίνι θα δουλεύη. Και να δήτε. Βέβαια στις αρχές μπορεί να γίνη λίγο δυσκολία, αλλά λίγο επιμονή και υπομονή και θα φέρη το αποτέλεσμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μετά σαν πάρη φωτιά και γλυκανθή λιγάκι και μπή στο νόημα δεν τον πιάνει κανένας, όλη νύχτα να καθήση. Και τότε θα δήτε, θα περνάη η ώρα και θα λέτε: Μα τώρα άρχισα την προσευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και θα βρήτε μεγαλυτέρα ωφέλεια στον τρόπο αυτό της προσευχής</strong>. Και ποιός βέβαια είναι ο σκοπός μας που ήρθαμε εδώ; Δεν ήρθαμε να βρούμε τον Θεόν; Δεν ήρθαμε να βρούμε την ειρήνη; να απαλλαγούμε από τα πάθη;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Γέροντας Εφραίμ, Προηγούμενος Ι.Μ. Φιλοθέου</em></span></p>
<p> </p></div>Με πόνο και δάκρυα θα λάβεις τη χάρη...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/dakrya2023-03-11T11:30:00.000Z2023-03-11T11:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5923636061?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Με πόνο και δάκρυα θα λάβεις τη χάρη...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Να, έμαθες ότι είσαι πηλός, πτωχός και γυμνός. Τώρα ζήτησε απ’ αυτόν που μπορεί να αναπλάσει τη φύση να σε πλουτίσει. Και, αν σου δώσει πολύ ή λίγο, αναγνώρισε τον ευεργέτη σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και μη σφετερισθείς τα ξένα ως δικά σου.</strong> Με πόνο και δάκρυα θα λάβεις τη χάρη. Και πάλι με δάκρυα χαράς και ευχαριστίας, με φόβο Θεού θα την κρατήσεις. Με θέρμη και ζήλο ελκύεται· με ψυχρότητα και αμέλεια χάνεται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν σου ζητεί περισσότερο ο Χριστός για να σου δώσει τα άγιά Του χαρίσματα· μόνο να αναγνωρίζεις ότι, ό,τι καλό και αν έχεις, είναι δικό Του. Και να συμπαθείς αυτόν που δεν έχει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Να μην τον κρίνεις ότι δεν έχει· ότι είναι αμαρτωλός, φαύλος, πονηρός, φλύαρος, κλέπτης, πόρνος και ψεύτης.</strong> Εάν αποκτήσεις αυτή την επίγνωση, δεν μπορείς ποτέ να κρίνεις κανένα, έστω και αν τον βλέπεις να αμαρτάνει θανάσιμα• γιατί αμέσως θα λες·</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Δεν έχει, Χριστέ μου, τη χάρη σου, γι’ αυτό αμαρτάνει. Αν φύγεις και από μένα θα πράξω χειρότερα. Αν στέκω, στέκω, γιατί Συ με βαστάζεις. Τόσο βλέπει ο αδελφός, τόσο κάνει. Είναι τυφλός. Πώς τον θέλεις να βλέπει χωρίς μάτια; Είναι πτωχός. Πώς γυρεύεις να είναι πλούσιος; Δος του πλούτο να έχει. Δος του μάτια να βλέπει».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εάν ζήτησεις το δίκαιο για οποιοδήποτε πράγμα, που θα σε αδικήσει, ατιμάσει, βρίσει,</strong> κτυπήσει, διώξει ή τη ζωή σου επιβουλευθεί ο πλησίον σου, και πάλι εσύ είσαι άδικος, εάν τον θεωρήσεις αίτιο ή τον κατηγορήσεις με εμπάθεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί ζητείς απ’ αυτόν αυτό που δεν του το έδωσε ο Θεός. Εάν εννοήσεις καλά αυτό που σου λέω, όλους θα τους θεωρείς ανεύθυνους, για οποιοδήποτε σφάλμα, και μόνον εσύ θα είσαι για όλα υπεύθυνος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί τρεις εχθροί πολεμούν το ανθρώπινο γένος• οι δαίμονες, η ίδια η φύση μας και η συνήθεια. <strong>Εκτός απ’ αυτά άλλος πόλεμος δεν υπάρχει.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν λοιπόν αφαιρέσεις τον δαίμονα, που τυραννεί όλη την ανθρωπότητα, τότε θα είμαστε όλοι καλοί. Να σε ποιόν πρέπει να δώσεις το άδικο. Αυτόν να μισήσεις, να κατακρίνεις και μέχρι τέλους να τον έχεις εχθρό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο άλλος εχθρός είπαμε ότι είναι η φύση, που, από τη στιγμή που ο άνθρωπος καταλάβει τον κόσμο,</strong> αυτή αντιτάσσεται στο νόμο του πνεύματος, και ζητεί ό,τι είναι για την απώλεια της ψυχής. Να και ο άλλος εχθρός, που είναι άξιος μίσους εφ’ όρου ζωής. Αυτόν πρέπει να κατακρίνεις, να κατηγορείς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έχουμε και τον τρίτο εχθρό, τη συνήθεια· συνηθίζοντας να πράττουμε κάθε είδος κακίας γίνεται σε μας έξη και γίνεται δεύτερη φύση και κατέχει ως νόμο την αμαρτία. Και απαιτείται αντίστοιχος αγώνας για να λάβουμε θείαν αλλοίωση και απαλλαγή. <strong>Να λοιπόν, και ο τρίτος εχθρός,</strong> που είναι άξιος μίσους τελείου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εάν θέλεις λοιπόν ο πλησίον σου να είναι σε όλα καλός, όπως σου αρέσει, αφαίρεσέ του τους τρεις αυτούς εχθρούς με τη χάρη που έχεις. Αυτό είναι το δίκαιο, αν ζητάς να το βρεις: Να κάνεις ευχή στο Θεό να τον απαλλάξει από αυτούς τους εχθρούς. Και τότε θα είσαστε σύμφωνοι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν δε και ζητήσεις διαφορετικά να βρεις το δίκαιο, θα είσαι πάντοτε άδικος, και επομένως η χάρη είναι ανάγκη να πηγαίνει – να έρχεται, μέχρις ότου βρει ανάπαυση στη ψυχή σου. Διότι, τόση χάρη δικαιούται να έχει ο άνθρωπος, όσο πειρασμό ευχαρίστως υπομένει, όσο βάρος του πλησίον του αγογγύστως βαστάζει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Λοιπόν τα προηγούμενα γράμματα που σου έστειλα περιείχαν την «πράξη».</strong> Αυτό που έγραψα τώρα περιέχει τον «φωτισμό». Από την πράξη λαμβάνει ο άνθρωπος φωτισμό γνώσεως. Διότι η πράξη είναι τυφλή και ο φωτισμός είναι οι οφθαλμοί, με τους οποίους βλέπει ο νους εκείνο που δεν το έβλεπε πρώτα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τώρα λοιπόν έχει λυχνάρι και μάτια και βλέπει αλλιώς τα πράγματα. Πρώτα ήταν η χάρις της πράξεως, άλλα τώρα έλαβε δεκαπλάσια χάρη. Τώρα έγινε ο νους ουρανός. Βλέπει μακριά. Έχει χωρητικότητα περισσότερη από την προηγούμενη. <strong>Τώρα του λείπει η θεωρία.</strong></span></p>
<p> </p></div>ΕΠΕΙΓΟΝ: ΜΗΝΥΜΑ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ!https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/mynuma2021-10-09T20:35:00.000Z2021-10-09T20:35:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4854583890?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;"><strong><em>ΕΠΕΙΓΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ! ...</em></strong></span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ </span><br /> <span style="font-size:14pt;">ΤΡΙΑΔΟΣ</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">+++</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Σημεία στέλνω πάμπολλα, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">σ’ Ανατολή και Δύση,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> όμως εσάς ο σατανάς, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">έχει όλους κοιμίσει.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Η Ίδια εμφανίζομαι </span><br /> <span style="font-size:14pt;">η Μάννα Παναγία, </span><br /> <span style="font-size:14pt;"> για να σας βγάλω προσπαθώ </span><br /> <span style="font-size:14pt;">από την νάρκωσή σας την τελεία.</span></p>
<p style="text-align:center;"><br /> <span style="font-size:14pt;">Κοιμάστε τέκνα Μου φτωχά,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> με μάτια ανοιχτά </span><br /> <span style="font-size:14pt;">και δεν αντιλαμβάνεστε, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">πως οι εχθροί εφθάσανε,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> σε σας πολύ κοντά.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Μάταια αγωνίζομαι </span><br /> <span style="font-size:14pt;">να σας ταρακουνήσω, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">να βγήτε απ’ τον λήθαργο </span><br /> <span style="font-size:14pt;"> ζωή να σας χαρίσω.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Τα δόντια ακονίζουνε </span><br /> <span style="font-size:14pt;">τριγύρω οι εχθροί σας </span><br /> <span style="font-size:14pt;">και σεις , το ίδιο συνεχίζετε, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">δύστυχοι την ζωή σας.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Με ποίον τρόπο πέστε Μου, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">πλέον να σας μιλήσω; </span><br /> <span style="font-size:14pt;">Τι θέλετε να κάνω Εγώ, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">εσάς για να ξυπνήσω;</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Μπαίνω μπροστά στον Γιόκα Μου </span><br /> <span style="font-size:14pt;">και τον εκλιπαρώ, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">να μην αφήση να γενεί </span><br /> <span style="font-size:14pt;">μεγάλο το κακό,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> αυτό που σας αξίζει </span><br /> <span style="font-size:14pt;">εις τον καιρό αυτό.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Τα χέρια όμως Μου δένετε, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">με την αδράνειά σας, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">την τόση απιστία σας, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">τα χάλια τα δικά σας.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Τι εις τον Κύριο να πω, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">να σας δικαιολογήσω; </span><br /> <span style="font-size:14pt;">Το ΗΜΑΡΤΟΝ δεν κράζετε </span><br /> <span style="font-size:14pt;">και πώς να σας βοηθήσω;</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Καμία πια προσπάθεια </span><br /> <span style="font-size:14pt;">δεν κάνετε παιδιά Μου, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">και από τον πόνο για εσάς, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">αίμα στάζει η καρδιά Μου.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Δεν ήθελα για να χυθεί, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">ούτε σταγόνα αίμα, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">γι’ αυτό χρόνια αγωνιζόμουνα,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> να σώσω τον καθένα.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Όμως παιδιά Μου δύστυχα,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> διαλέξατε τον άλλον, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">γι’ αυτό και τώρα θα σας βρει, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">ο μέγιστος ο σάλος.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Θα κοκκινίση η δύστυχη, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">η δική Μου η Ελλάδα, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">αφού άφησε για να σβηστεί, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">\η θεϊκή η δάδα.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Συντρίμμια όλα θα γίνουνε, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">στην δύστυχή σας Χώρα, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">όλοι στα μαύρα θα ντυθούν </span><br /> <span style="font-size:14pt;">απ’ την μεγάλη μπόρα.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Δεν το θελα για να γενεί</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> η Μάννα Παναγία, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">όλοι εσείς να ζήσετε </span><br /> <span style="font-size:14pt;">τέτοια πανωλεθρία.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Μα είναι επακόλουθο </span><br /> <span style="font-size:14pt;">της αμαρτωλότητάς σας, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">αφού εσείς ξεχάσατε</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> τας αθανάτους τας ψυχάς σας.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Με πόνο σήμερα μιλώ, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">Εγώ εις το γραπτό, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">το φοβερό τον πόνο Μου </span><br /> <span style="font-size:14pt;">ήθελα να σας πω.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Δεν κάθομαι στον θρόνο Μου</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> εκεί στον Ουρανό, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">ανάμεσά σας τριγυρνώ </span><br /> <span style="font-size:14pt;">να σώσω ότι μπορώ.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Γι΄αυτό ζητώ βοήθεια </span><br /> <span style="font-size:14pt;">από τα λιγοστά παιδιά Μου,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> βοηθήστε Με παιδάκια Μου, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">να σώσω όλα τα αμαρτωλά παιδιά Μου.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Αφήσετε τις μέριμνες, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">μ’ αυτό ασχοληθείτε, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">απλώσετε τα χέρια σας, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">τ’ αδέλφια σας βοηθήστε.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Αυτό επείγει τέκνα Μου,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> αυτήν την εποχή,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> να φέρουμε εις τον Χριστό </span><br /> <span style="font-size:14pt;">την κάθε μια ψυχή.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Όλα τα άλλα αφήστε τα, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">παιδιά Μου αγαπημένα,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> βοηθήστε Με την Μάννα σας,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> παιδιά Μου ευλογημένα.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Ο θερισμός είναι πολύς </span><br /> <span style="font-size:14pt;">και οι εργάτες λίγοι, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">γι’ αυτό σας λέω τέκνα Μου,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> πως ο καιρός επείγει.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Έρχεται, φθάνει, έφθασε </span><br /> <span style="font-size:14pt;">θρήνος και κοπετός, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">γι’ αυτό δεν θέλω να χαθεί</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> ούτε ένα λεπτό.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Τρέξτε , φωνάξτε τέκνα Μου, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">σ’ όλους διαλαλήστε, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">στο παρά ένα βρίσκεστε, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">το ΗΜΑΡΤΟΝ ζητήστε.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Αν δη ο Κύριος και Θεός </span><br /> <span style="font-size:14pt;">έμπρακτη μετανοία,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> θα διώξη μακρυά από σας </span><br /> <span style="font-size:14pt;">τα βρωμερά θηρία.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Βιαστήτε όμως τέκνα Μου, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">τελείωσε ο καιρός, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">έρχεται κατ’ επάνω σας, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">σκύλος Αγαρηνός.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Γι’ αυτό σας κρούω κώδωνα </span><br /> <span style="font-size:14pt;">η Μάννα Παναγία, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">γι’ αυτό σας στέλνω σήμερα </span><br /> <span style="font-size:14pt;">τα ρήματα τα Θεία,</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Όλοι να βγείτε τέκνα Μου </span><br /> <span style="font-size:14pt;">από την ακηδία, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">όλοι να κράξετε ΗΜΑΡΤΟΝ </span><br /> <span style="font-size:14pt;">στον Γιό Μου τον Μεσσία.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">Πιστοποιώ τον λόγο αυτό,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> η Μάννα Παναγία, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">γι’ αυτό να διώξτε μακρυά </span><br /> <span style="font-size:14pt;">κάθε αμφιβολία.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:14pt;">ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> και ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ,</span><br /> <span style="font-size:14pt;"> αν θέλετε παιδάκια Μου, </span><br /> <span style="font-size:14pt;">να ‘ρθη η σωτηρία.</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:12pt;">Αμήν γένοιτο και τω Τριαδικώ Θεώ δόξα και εις την Παναγιά μας δόξα.</span><br /> <span style="font-size:12pt;">+++</span></p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/na-parakaleis">Να παρακαλείς την Παναγία μας…</a></strong></span></p>
<p style="text-align:center;"> </p>
<p style="text-align:center;"><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes-agiou-orous/stratioths">ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ: Ο Άγνωστος μοναχός</a></strong></span></p></div>Με απλότητα και πίστη...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/pisti-l2021-02-14T21:30:00.000Z2021-02-14T21:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5276437072?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Με απλότητα και πίστη...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάποτε ἕνας ἱεροκήρυκας ἔκανε μιά περιοδεία καί περνῶντας ἔξω ἀπό μία ἀγροικία, μιά στάνη, λέει: «Δέν σταματάω καί σ’ αὐτόν ἐδῶ τόν χριστιανό; Κάτι θά βρῶ νά τοῦ πῶ.»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μπῆκε λοιπόν καί ἄρχισε νά τοῦ μιλάη γιά τόν Κύριο. Πρόσεξε ὅμως ὅτι μέσα στό σπίτι δέν ὑπῆρχαν εἰκόνες. Τοῦ μίλησε λοιπόν γιά τίς εἰκόνες.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Τί εἶναι αὐτό; ρώτησε ὁ χωρικός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἔβγαλε μία ὁ ἱεροκήρυκας ἀπό τήν τσεπούλα του, τοῦ τήν ἔδωσ</strong>ε. Τοῦ εἶπε νά ἀνάβη τό καντηλάκι, νά κάνη προσευχή… Τόν δίδαξε ἀρκετά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἐνθουσιάστηκε ὁ χωρικός. Μέ τήν πρώτη εὐκαιρία κατεβαίνει στήν πόλι, παίρνει μιά εἰκόνα τῆς Παναγίας. Τοῦ ἄρεσε, ἔτσι ὅπως κρατοῦσε τό Βρέφος Ἰησοῦ. Βλέπει καί τόν Ἅγιο Δημήτριο, καβαλάρη, μέ τό ἀκόντιο. «Θά τόν πάρω, νά χτυπάει τόν ἐχθρό», σκέφθηκε. Ἄς πάρω καί αὐτόν τόν μακρυγένη Ἅγιο…». Ἦταν ὁ Ἅγιος Νικόλαος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τούς ἔβαλε μέσα στό σπιτάκι του καί ἄρχισε νά κάνη τήν προσευχούλα του στήν Παναγία, στόν Ἅγιο Δημήτριο, στόν Ἅγιο Νικόλαο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δέν πέρασαν πολλές ἡμέρες καί κάποια φορά πού ἔλειψε, μπῆκαν μέσα στό σπίτι του κλέφτες καί τοῦ τά πῆραν ὅλα. Δέν τοῦ ἄφησαν τίποτα. Ἔμειναν μόνο οἱ τρεῖς εἰκόνες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μπαίνει μέσα ἔκπληκτος, βλέπει ὅτι ὅλα τοῦ τά εἶχαν κλέψει. Πηγαίνει λοιπόν στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Καλά, ἐσύ εἶχες νά φροντίσης τό μωρό, νά τό πλύνης, νά τό ταΐσης, δέν προλαβαίνεις. Τί νά πρωτοκάνης; Τό μωρό νά κοιτάξης ἤ τούς κλέφτες…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πάει στόν Ἅγιο Δημήτριο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Κι ἐσύ, καβαλάρης, ὥσπου νά βγάλης τό ἄλογο ἀπό τό σταῦλο, νά τό σελώσης, νά τό ἐτοιμάσης, φύγανε οἱ κλέφτες.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Ἄμ, ἐσύ (ἀπευθύνεται στόν Ἅγιο Νικόλαο), τί ἔκανες; Τίποτα δέν ἔκανες! Γιατί δέν φύλαγες τά πράγματα; Λοιπόν, γιά τιμωρία σέ βγάζω ἔξω!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Παίρνει τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Νικολάου καί τήν κρεμάει ἔξω.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Ἐδῶ θά καθίσης, μέχρι νά ἔρθουν τά πράγματα πίσω!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τήν ἄλλη μέρα τό πρωΐ καταφθάνουν οἱ κλέφτες, φορτωμένοι μέ τά πράγματα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Πᾶρ’ τα γρήγορα, γιατί ἕνας γέρος μᾶς τρέλλανε στό ξύλο…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ἐπέστρεψε τά πράγματα πίσω κάνοντας τό θαῦμα!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Από το βιβλίο “Εμπειρίες από τη Θεία Λειτουργία” του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου, σελ 80-8</em>1</span></p></div>Συμβουλές πνευματικές για θάρρος και προσευχήhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/pnevmatikes2021-02-14T19:30:00.000Z2021-02-14T19:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5227116099?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Συμβουλές πνευματικές για θάρρος και προσευχή...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἔχεις ἀκόμη ἀνησυχίες. Πές μου, ἀπὸ ποῦ θὰ μποροῦσαν νὰ προέρχονται; Ὅλα τὰ ἐξωτερικὰ πᾶνε καλά. Ὅλα τὰ ἐσωτερικὰ τὰ ἔχεις ἐπανεξετάσει καὶ τακτοποιήσει. Τὴν ἀπόφασή σου τὴν ἔχεις πάρει. Ἀπὸ ποῦ, λοιπόν, προέρχονται αὐτὲς οἱ ἀνησυχίες; Ὅλες εἶναι ἀπὸ τὸν ἐχθρό. Ὅλες. Ἀπὸ πουθενὰ ἀλλοῦ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τί ἄλλο θὰ μποροῦσε νὰ συμβαίνει; Μήπως σκέφτεσαι νὰ φτιάξεις τὴ ζωή σου μόνη σου, μὲ τὶς δικές σου ἱκανότητες καὶ προσπάθειες; Ἂν πραγματικὰ αὐτὸ σκέφτεσαι, σὲ συμβουλεύω ν’ ἀλλάξεις ἀμέσως γνώμη, ἀλλιῶς δὲν θ’ ἀπαλλαγεῖς ἀπό τὴ σύγχυση καὶ τὴν ταραχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἐξέτασε πάλι τὸν ἑαυτό σου ἤ θυμήσου ὅ,τι σοῦ ἔχω ὑποδείξει καὶ ὅ,τι ἔχει συμβεῖ μέσα σου σ’ ὅλη τη διάρκεια τῆς ἀλληλογραφίας μας. Θυμήσου, ἐπίσης, ποιὰ ἦταν ἡ ἔκβαση τῶν προβληματισμῶν σου γιὰ τὴ ζωή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τέλος, δῶσε στὴν αὐτοεξέτασή σου τέτοια κατεύθυνση, ὥστε νὰ καταλήξει σὲ μιά σταθερὴ ἀπόφαση ἀμετάκλητης ἐναποθέσεως τοῦ μέλλοντός σου στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἀφοῦ, λοιπόν, πάρεις αὐτὴ τὴν ἀπόφαση, προσευχήσου στὸν Κύριο ὁλόθερμα. “Τὸ μέλλον μου”, πές Του, “τὸ ἀφήνω μὲ ἐμπιστοσύνη στὰ χέρια Σου. “Ὅπως ξέρεις καὶ ὅπως θέλεις, Κύριε, κατεύθυνε τὴ ζωή μου, μ’ ὅλα τὰ ἀπρόοπτα καὶ μ’ ὅλες τὶς δυσκολίες της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἀπὸ δῶ κι ἐμπρὸς δὲν θὰ μεριμνῶ καὶ δὲν θ’ ἀνησυχῶ πιὰ γιὰ τὸν ἑαυτό μου. Μιὰ φροντίδα μόνο θὰ ἔχω, νὰ κάνω πάντα ὅ,τι εἶναι εὐάρεστο σ’ Ἐσένα”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἔτσι νὰ Τοῦ μιλήσεις, ἀλλά καὶ ἔμπρακτα νὰ Τοῦ ἀποδείξεις ὅτι ἔχεις ὁλοκληρωτικὰ ἀφεθεῖ στὰ χέρια Του, ὅτι δὲν ἀνησυχεῖς γιὰ τίποτα, ὅτι ἀποδέχεσαι ἤρεμα καὶ ἀγόγγυστα ὁποιαδήποτε κατάσταση, εὐχάριστη ἡ δυσάρεστη, μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι ἔχει παραχωρηθεῖ ἀπό τὴ θεία πρόνοια. Μοναδική σου μέριμνα ἂς εἶναι ἡ ἀκριβὴς τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ θεοῦ σὲ κάθε περίσταση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ὕστερ’ ἀπὸ μιά τέτοια ἐσωτερικὴ τοποθέτηση, ὅλες οἱ ἀνησυχίες σου θὰ ἐξανεμιστοῦν. Ἀνησυχεῖς γιὰ τὸν ἑαυτό σου τώρα, καθὼς θέλεις ὅλες οἱ περιστάσεις νὰ συντείνουν στὴν ἐκπλήρωση τοῦ δικοῦ σου σκοποῦ.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καὶ ἐπειδή, φυσικά, ὅλα δὲν γίνονται σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά σου, ταράζεσαι καὶ στενοχωριέσαι – “Αὐτὸ δὲν ἔγινε ἔτσι, ἐκεῖνο δὲν ἔγινε ἀλλιῶς”. Ἄν, ὅμως, ἀναθέσεις τὰ πάντα στὸν Κύριο μὲ ἐμπιστοσύνη καὶ δεχθεῖς πὼς ὅ,τι συμβαίνει προέρχεται ἀπ’ Αὐτὸν γιὰ τὸ καλό σου, τότε δὲν θ’ ἀνησυχεῖς πιά καθόλου. Θὰ κοιτᾶς μόνο γύρω σου, γιὰ νὰ δεῖς τί σοῦ στέλνει ὁ Θεός, καὶ θα ἐνεργεῖς σύμφωνα μ’ αὐτὸ ποὺ στέλνει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάθε κατάσταση μπορεῖ νὰ ὑπαχθεῖ σὲ κάποια θεία ἐντολή. Νὰ ἐνεργεῖς, λοιπόν, σύμφωνα μὲ τὴ σχετικὴ ἐντολή, ἐπιδιώκοντας τὴν εὐαρέστηση τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι τὴν ἱκανοποίηση τῶν δικῶν σου ἐπιθυμιῶν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Προσπάθησε νὰ καταλάβεις τί λέω καὶ ἀποφάσισε νὰ τὸ ἐφαρμόσεις. Δὲν θὰ τὸ κατορθώσεις, βέβαια, ἀπό τή μιά στιγμὴ στὴν ἄλλη. Χρειάζεται ἀγώνας γι’ αὐτό, ἀλλά καὶ προσευχή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ζητῶ ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ σὲ λυτρώσει ἀπὸ τὴν κατάθλιψη, ποὺ θεωρεῖς ἀφόρητη, ἀλλά μόνο ἂν αὐτὸ εἶναι σύμφωνο μὲ τὸ ἅγιο θέλημά Του καὶ ἀπαραίτητο γιὰ τὴ σωτηρία σου. Θὰ σὲ λυτρώσει, δίχως ἄλλο, στὴν ὥρα ποὺ πρέπει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁπλίσου μὲ πίστη καὶ ὑπομονή. Βλέπουμε πόσο γρήγορα μεταβάλλονται οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς μας. Ὅλα ἀλλάζουν ἀκατάπαυστα. Ἔτσι θ’ ἀλλάξει καὶ ἡ ψυχική σου κατάσταση. Θὰ ἔρθει μία μέρα πού, ἀπαλλαγμένη πιὰ ἀπὸ τὸ πλάκωμα, θ’ ἀναπνέεις ἐλεύθερα καὶ θὰ φτεροκοπᾶς ὅπως ἡ πεταλούδα πάνω ἀπὸ τὰ λουλούδια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πρέπει μόνο νὰ σηκώσεις μὲ ὑπομονὴ τὴν τωρινὴ δυσκολία γιὰ ὅσον καιρὸ παραχωρήσει ὁ Θεός.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὅταν ἡ νοικοκυρὰ βάλει μιά πίτα στὸ φοῦρνο, δὲν τὴ βγάζει ὥσπου νὰ βεβαιωθεῖ πὼς εἶναι ψημένη. Ὁ Νοικοκύρης τοῦ σύμπαντος σ’ ἔχει βάλει μέσα σ’ ἕνα φοῦρνο καὶ σὲ κρατάει ἐκεῖ ὥσπου νὰ ψηθεῖς. Κάνε ὑπομονή, λοιπόν, καὶ περίμενε. Δὲν θὰ μείνεις στὸ φοῦρνο οὒτ’ ἕνα λεπτὸ περισσότερο ἀπ’ ὅσο χρειάζεται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μόλις εἶσαι ἕτοιμη, θὰ σὲ βγάλει ὁ Κύριος ἔξω. Ἄν, ὅμως, μόνη σου πεταχτεῖς ἔξω, θὰ εἶσαι σὰν τὴ μισοψημένη πίτα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρέπει ἐπίσης νὰ σοῦ πῶ, ὅτι, σύμφωνα μὲ τὴν πίστη μας, ὅποιος ὑπομένει ἀγόγγυστα τὶς δυσκολίες, πιστεύοντας ὅτι τὶς παραχωρεῖ ὁ Θεὸς γιὰ τὸ καλό του, εἶναι ἰσότιμος μὲ τοὺς μάρτυρες. Αὐτὸ νὰ τὸ θυμᾶσαι πάντα, γιὰ νὰ παρηγοριέσαι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εἶναι ἀδύνατο νὰ ζήσεις χωρὶς συναισθήματα καὶ συγκινήσεις, ἀλλά δὲν εἶναι σωστὸ νὰ ὑποκύπτεις σ’ αὐτά. Πρέπει νὰ τὰ συγκρατεῖς μὲ τὴ λογικὴ καὶ νὰ τοὺς δίνεις τὴ σωστὴ κατεύθυνση. Εἶσαι εὐαίσθητη καὶ εὐσυγκίνητη. Ἡ καρδιά σου ξεχειλίζει καὶ χύνεται μέσα στὸ κεφάλι σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Προσπάθησε ν’ ἀποκτήσεις αὐτοκυριαρχία. Σοῦ ἔχω γράψει ἤδη τί νὰ κάνεις: Νὰ σκέφτεσαι προκαταβολικὰ ποῦ βρίσκεται τὸ πιθανὸ ἐρέθισμα γιὰ κάθε συναίσθημα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καί, ὅταν τὸ ἐντοπίζεις, νὰ εἶσαι σὲ ἐπιφυλακή, γιὰ ν’ ἀντιλαμβάνεσαι ὁποιαδήποτε συναισθηματικὴ ταραχὴ τῆς καρδιᾶς, ἤ νὰ κρατᾶς τὴν καρδιά σου κάτω ἀπὸ τὸν σταθερὸ ἔλεγχο τοῦ νοῦ. Χρειάζεται ν’ ἀσκηθεῖς σ’ αὐτό. Μὲ τὴν ἐξάσκηση εἶναι δυνατὸ ν’ ἀποκτήσεις πλήρη αὐτοκυριαρχία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ὅλα πάντως προέρχονται ἀπὸ τὸν Θεό. Γι’ αὐτὸ ἂς στρεφόμαστε σ’ Ἐκεῖνον μὲ τὴν προσευχή. Καὶ ὅμως, γράφεις ὅτι δὲν προσεύχεσαι. Τί εἶναι τοῦτο πάλι; Μήπως ἔγινες ἄθεη; Τί πάει νὰ πεῖ δὲν προσεύχεσαι;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μπορεῖ νὰ μὴ λὲς τὶς τυπικὲς προσευχές, ἀλλά ν’ ἀπευθύνεσαι στὸν Θεὸ μὲ δικά σου λόγια καὶ νὰ Τοῦ ζητᾶς βοήθεια. “Κοίτα, Κύριε, τί συμβαίνει μ’ ἐμένα. Ἐτοῦτο κι ἐκεῖνο… Δὲν μπορῶ νὰ τὰ βγάλω πέρα μόνη μου. Βοήθησέ με, πολυεύσπλαχνε!”.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Νὰ Τοῦ μιλᾶς γιὰ κάθε σου ἀνάγκη, ἀκόμα καὶ τὴν πιὸ μικρή, καὶ νὰ Τὸν παρακαλᾶς γιὰ διαρκή ἐνίσχυση. Αὐτὴ ἡ προσευχὴ εἶναι ἡ πιὸ γνήσια.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιατί ἀκοῦς ἐκεῖνον πού σὲ ἀποτρέπει ἀπὸ τὴν προσευχή; Δὲν καταλαβαίνεις ὅτι κι αὐτὸ εἶναι δουλειὰ τοῦ ἐχθροῦ; Ναί, ἀναμφίβολα εἶναι. Ψιθυρίζει στὸ αὐτί σου: “Μὴν προσεύχεσαι!”. Καὶ μερικὲς φορές, ἀφοῦ κυριαρχήσει σ’ ὁλόκληρο τὸ σῶμα σου, σὲ ρίχνει στὸ κρεβάτι καὶ σὲ ἀποκοιμίζει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δικά του τεχνάσματα εἶναι ὅλα τοῦτα. Μὰ ἐνῶ ὁ πονηρὸς κάνει τὴ δουλειά του, πασχίζοντας νὰ σὲ ἀποσπάσει ἀπὸ τὸ καλό σου ἔργο, πρέπει κι ἐσύ νὰ κάνεις τὴ δική σου δουλειά, ἐπιμένοντας σ’ αὐτὸ τὸ ἔργο ὥς τὸ τέλος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁπλίσου, ὅπως τόσες φορὲς σοῦ ἔχω πεῖ, μὲ θάρρος καὶ μὴν ἀκοῦς τὸν ἐχθρό. Καμιὰ προσοχὴ μὴ δίνεις στοὺς ψιθυρισμούς του. Καὶ ἐπιπλέον, θύμωσε! Θυμώνοντας ἐναντίον του, εἶναι σὰν νὰ τὸν χτυπᾶς κατάστηθα. Ἀμέσως γίνεται καπνός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σοῦ εὔχομαι μ’ ὅλη μου τὴν καρδιὰ νὰ βρεῖς τελικὰ τὴν εἰρήνη. Ὁ Θεὸς βοηθός!</span></p></div>Χριστιανός είναι ο άνθρωπος του σταυρούhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/christianos-l2021-02-14T18:30:00.000Z2021-02-14T18:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5225862061?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Χριστιανός είναι ο άνθρωπος του σταυρού...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Xριστιανός σημαίνει μικρός Χριστός κι ὁ Χριστός εἶναι ὁ Ἐσταυρωμένος, ἄρα χριστιανός εἶναι ὁ ἄνθρωπος τοῦ σταυρού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γι᾿ αὐτό εἶναι ἀνάρμοστο καί ξένο στόν χριστιανό νά ἀναζητᾶ τίς εὐκολίες καί τήν ἀνάπαυση. Ὁ Κύριός σου καρφώθηκε στό σταυρό κι ἐσύ ἐπιζητᾶς τήν ἄνεση καί ζῆς μέ πολυτέλεια;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἄν ἀγαπᾶς τόν Κύριό σου, πέθανε ὅπως Ἐκεῖνος.</strong> Σταύρωνε τόν ἑαυτό σου, ἔστω κι ἄν δέν σέ σταυρώνει κανείς. Καί σταυρός εἶναι ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς κακίας καί τῆς ζήλειας σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σταυρώνεις τό «ἐγώ» σου, ὅταν ἀρνεῖσαι νά ἱκανοποιήσεις τίς κακές ἐπιθυμίες σου.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κρεμᾶς τόν ἑαυτό σου στό σταυρό, ὅταν ἀφήνεις τόν Θεό νά κατευθύνει τή ζωή σου χωρίς τίς δικές σου λογικές παρεμβάσεις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πεθαίνεις σάν τόν Κύριό σου, ὅταν ὑποτάσσεσαι στό θέλημά του χωρίς τά ἀτέλειωτα «γιατί».</strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁ Κύριος ζήτησε καί ζητᾶ νά τόν ἀκολουθήσουν ὅσοι εἶναι ἀποφασισμένοι νά σηκώσουν τό σταυρό τους, ὅσοι εἶναι ἕτοιμοι νά πεθάνουν, νά ἀρνηθοῦν τίς ἀπολαύσεις καί τήν τρυφή.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διότι ὅποιος ἀγαπᾶ τήν ἀσφάλεια καί τίς ἡδονές τῆς παρούσης ζωῆς εἶναι ἐχθρός τοῦ σταυροῦ, αὐτοῦ τοῦ σταυροῦ πού ὁ χριστιανός ἀγαπᾶ καί σηκώνει μέ ὑπομονή γιά χάρη τοῦ Ἐσταυρωμένου του Κυρίου!…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Εἰς Φιλιππησίους, Ιερός Χρυσόστομος!</em></strong></span></p></div>Έχεις νιώσει ποτέ ότι ο Θεός δεν σε λυπήθηκε;https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/theos-l2021-02-14T17:30:00.000Z2021-02-14T17:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5214787898?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Έχεις νιώσει ποτέ ότι ο Θεός δεν σε λυπήθηκε; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δέν αμφιβάλλω καθόλου γι’ αυτό που θα πώ τώρα. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο Θεός επιτρέπει να σου έρθει κάτι, για το οποίο λές: «Θεέ μου, ας έρχονταν όλα, αλλά αυτό να έλειπε». Και αυτό μπορεί να είναι ένα ατύχημα, μιά συμφορά, μιά αδικία, μιά καταστροφή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ή μπορεί να είναι κάτι εντελώς μέσα στην ψυχή σου, που κανένας δεν το παίρνει είδηση, αλλά για σένα είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να υπάρχει μέσα σου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όπως είπα, φθάνει κανείς μέχρι του σημείου να πεί ενώπιον του Θεού: «όλα τα άλλα, Θεέ μου, κι αν έρχονταν, καλώς τα να έρχονταν, αλλά αυτό να μην ερχόταν, Θεέ μου»</strong>. Όχι απλώς λέει κανείς ότι είναι βαρύ, αλλά δεν θα ήθελε κάν να έρθει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όμως, αν τελικά κανείς πεί «νά ’ναι ευλογημένο, Θεέ μου» και παραδοθεί στον Θεό, βλέπει μετά -όπως είπα προηγουμένως, δεν αμφιβάλλω καθόλου γι’ αυτό που θα πώ- ότι το καλό που βγήκε από αυτό και συντελέσθηκε μέσα του όχι απλώς είναι μεγάλο καλό, σπουδαίο καλό, αποκάλυψη πραγματική στην ψυχή, αλλά δεν θα έβγαινε αυτό το μεγάλο καλό, αν δεν συνέβαινε εκείνο το οποίο δεν το ήθελε κανείς με τίποτε να έρθει, και για το οποίο έλεγε: «Όλα τα άλλα ας έρχονταν, Θεέ μου, αλλά αυτό να μην ερχόταν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Βλέπει μάλιστα κανείς το καλό έτσι, σαν να το ψηλαφά. Οπότε, πίσω από αυτό που του συνέβη, βλέπει την αγάπη του Θεού που δεν τον λυπήθηκε. Και είναι πολύ σημαντικό να νιώσεις τι σημαίνει ότι δεν σε λυπήθηκε ο Θεός.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διότι ο Θεός, καθώς ξέρει ότι τελικά θα πείς «νά ’ναι ευλογημένο, Θεέ μου», δεν σε λυπάται και επιτρέπει να σουβλιστείς για τα καλά, να πληγωθείς, να πονέσεις, να ματώσεις. Μερικές φορές μοιάζει σαν να πάει κανείς να τρελαθεί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καί τότε βλέπεις την απέραντη, την ανεξιχνίαστη αγάπη του Θεού, την οποία δεν μπορείς να τη μετρήσεις, αλλά μόνο τη νιώθεις, τη ζείς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και η ψυχή ακόμη περισσότερο ωφελείται,</strong> καθώς όχι μόνο «διήλθε διά πυρός και ύδατος»(1), όπως λέει ο ψαλμωδός, όχι μόνο πόνεσε, μάτωσε και βλέπει ότι βγήκε καλό, αλλά κυρίως καθώς μυείται έτσι στην αγάπη του Θεού, στην όλη συγκατάβαση του Θεού· μυείται σε όλο το μυστήριο, ότι δηλαδή σε ανέλαβε ο Θεός, σε πήρε από το χέρι ο Θεός και είσαι πιά του Θεού. Δεν μπορούμε να το καταλάβουμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Είναι κάτι που το κάνει ο Θεός. Το θέμα δεν είναι ότι εσύ έκανες κάτι, έφθασες κάπου και τώρα είσαι σπουδαίος και επομένως με το σπαθί σου γίνεσαι του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το θαυμαστό είναι ότι ο Θεός, εκεί που δεν το περίμενες και δεν το καταλάβαινες, έκανε την οικονομία του, έκανε τη συγκατάβασή του και δεν σε λυπήθηκε, αλλά άφησε να πονέσεις και να πάθεις κάτι που είναι χειρότερο από έναν πόνο, ακριβώς για να σε ελεήσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Νά, κάπως έτσι είναι τα πράγματα, αδελφοί μου</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>(1)Ψαλμ. 65, 12.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Πηγή: Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες π. Συμεών Κραγιόπουλου, Ειδικά θέματα 3 ” Το μυστήριο του πόνου” Α’ μέρος, ο πόνος κατάρα ή ευλογία; σελ 62-64 (xfd.gr)</em></strong></span></p></div>Ἡ ἀμέλεια, ὁ ἀκοίμητος κίνδυνος τοῦ πιστοῦhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/ameleia-l2021-02-14T12:30:00.000Z2021-02-14T12:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5207136664?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ἡ ἀμέλεια, ὁ ἀκοίμητος κίνδυνος τοῦ πιστοῦ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σε σχετικές ερωτήσεις μας, απαντούσε ότι η αμέλεια είναι η κύρια αιτία της αποτυχίας του ανθρώπου στον πνευματικό σκοπό του. Τον ρώτησα κάποτε, πώς οι Πατέρες προβάλλουν ως αφορμή την κενοδοξία;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και απάντησε ναι και αυτή μας επιβουλεύεται,</strong> αλλά όχι όλους παρά μόνο όσους ξεγελάσει και πάλι λίγους, γιατί η κενοδοξία φθείρει τους συγκεντρωμένους θησαυρούς, ενώ η αμέλεια δεν αφήνει να τους συνάξεις. Η αμέλεια μοιάζει με ανομβρία, που δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτε.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η κενοδοξία βλάπτει όσους έχουν καρπό, όσους έχουν προχωρήσει, ενώ η αμέλεια ζημιώνει όλους. Εμποδίζει αυτούς που θέλουν να ξεκινήσουν και σταματά αυτούς που προχώρησαν.</strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν επιτρέπει την μάθηση σε αυτούς που αγνοούν και εμποδίζει την επιστροφή σε αυτούς που πλανήθηκαν. Δεν αφήνει να σηκωθούν όσοι έπεσαν και γενικά είναι όλεθρος για όσους αιχμαλωτίζονται από αυτήν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Με πρόφαση τις φυσικές ανάγκες και τον κόπο που προέρχεται από τον αγώνα,</strong> γίνεται η απατηλή πιστευτή και ως καλός αγωγός -η ακηδία- μας μεταφέρει και μας παραδίνει στην φιλαυτία, τον γενικότερο εχθρό.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μόνο η ανδρεία ψυχή, με βάση την πίστη και την ελπίδα προς τον Θεό, ανατρέπει αυτήν την επιβουλή. διαφορετικά, γλυτώνει δύσκολα όποιος έχει άγνοια από αυτά τα δίχτυα.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ταλαιπωρεί πολύ αυτούς που μένουν μόνοι και όσους αποφεύγουν την προγραμματισμένη ζωή, ενώ αδυνατεί να βλάψει τους υποτακτικούς και αυτούς που διακονούν.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η αμέλεια, ο ακοίμητος κίνδυνος του πιστού (σελ. 208-209)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ – ΒΙΟΣ -ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ «Η ΔΕΚΑΦΩΝΟΣ ΣΑΛΠΙΓΞ», ΨΥΧΩΦΕΛΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΑ</em></span></p></div>Πως προσεύχεται ο Θεόςhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/proseyxaite-l2021-02-14T11:30:00.000Z2021-02-14T11:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5198014483?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πως προσεύχεται ο Θεός...††</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σήμερα θὰ ἐξετάσουμε ὄχι τί εἶπε ὁ Κύριος Ἰησοῦς τὴν ὥρα ποὺ προσευχόταν, ἀλλὰ τὸ πῶς προσευχόταν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τὸ θέμα ἴσως φανεῖ σὲ μερικοὺς κάπως λεπτομερειακό.</strong> Σήμερα ποὺ πρέπει νὰ μάθουμε τὴν προσευχή, τὴν γλῶσσα τοῦ οὐρανοῦ, δὲν εἶναι κάπως δευτερεῦον, ὁ τρόπος ποὺ θὰ προσευχόμαστε; Καὶ ὅμως ὁ τρόπος καὶ ἡ στάση μας κατὰ τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς ἔχει ἰδιαίτερη σημασία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διότι ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι μόνο πνευματικὴ ὕπαρξη. Ἔχει καὶ σῶμα. Καὶ πρέπει καὶ αὐτὸ νὰ συμμετέχει ἐνεργά, στὴν ἱερὴ ὥρα τῆς προσευχῆς. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος μᾶς ὑπέδειξε, πῶς νὰ προσευχόμαστε, μὲ ποιὸ τρόπο νὰ μιλᾶμε στὸν Θεό, ὄχι μόνο μὲ τὸ περιεχόμενο τῶν προσευχῶν Του, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴ στάση Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>ΠΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δὲν εἶναι μόνο ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ὁ ἀγαπημένος του μαθητής, ποὺ μᾶς δίνει πληροφορίες γιὰ τὸ θέμα αὐτό. Καὶ οἱ ἄλλοι Εὐαγγελιστὲς τὸ ἴδιο κάνουν γιατὶ γνωρίζουν ὅτι ἔχει ἀξία καὶ σημασία γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωὴ καὶ τὸ πῶς πρέπει νὰ προσευχόμαστε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο[Κυριακή Αγ.Πατέρων Ιωάννη κεφ. ιζ’ στίχοι 1-13] ὁ Κύριος ἀνυψώνει τὰ μάτια του στὸν οὐρανό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πρὶν νὰ πεῖ τὴν πρώτη λέξη τῆς προσευχῆς του, πρὶν νὰ βγεῖ τὸ«Πάτερ» ἀπὸ τὸ πανάγιο στόμα του, ὁ Ἰησοῦς «ἄνω αἴρει τοὺς ὀφθαλμοὺς διδάσκων τὸ ἐκτενὲς καὶ ἀπερίσπαστον ἐν ταῖς προσευχαῖς» ὅπως ἑρμηνεύει ὁ Ζιγαβηνός, ἑρμηνευτὴς τῶν Ἁγίων Γραφῶν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στὴν προσευχὴ τῆς ἀγωνίας ποὺ γίνεται ὕστερα ἀπὸ λίγο μέσα στὸν κῆπο τῶν ἐλαιῶν, ὁ Χριστός μας γονατίζει. «Καὶ θεὶς τὰ γόνατα προσηύχετο» μᾶς λέει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἔχουμε ὅμως καὶ μιὰ τρίτη πληροφορία γιὰ τὸ πῶς προσευχόταν ὁ Διδάσκαλός μας</strong>. Μᾶς τὴν δίνει ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος. Ἔπεσε πρηνὴς ὁ Χριστός μας στὶς δύσκολες στιγμὲς τῆς ἐπιγείου πορείας του καὶ προσευχόταν. Τὸ εἶδαν οἱ Μαθηταὶ ὅτι «ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ» καὶ δὲν τὸ λησμόνησαν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πῶς νὰ λησμονηθεῖ ἕνα τέτοιο ἱερὸ καὶ συγκλονιστικὸ θέαμα ποὺ ἀπεκάλυπτε ἕναν τεράστιο ἀγῶνα πνευματικό; Ὁ Κύριος λοιπὸν προσεύχεται στὸν Πατέρα του μὲ τὶς πιὸ εὐλαβεῖς στάσεις καὶ κινήσεις. Καὶ ὄρθιος καὶ γονατιστὸς καὶ πρηνὴς ἀκόμη. Προσεύχεται ὁ Χριστὸς στὸ ὑπερῶο, μὲ τὰ μάτια ὑψωμένα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Προσεύχεται ὅμως καὶ μὲ τὰ μάτια δακρυσμένα στὸ μνημεῖο τοῦ Λάζαρου.</strong> Προσεύχεται μυστικά, ἀλλὰ προσεύχεται καὶ δυνατά. Προσεύχεται «φωνῇ μεγάλῃ» καὶ λέει: «Πάτερ εἰς χεῖράς σου παρατίθεμαι τὸ πνεῦμά μου».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἔτσι θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ σὲ μᾶς σήμερα «ὅταν στήκετε προσευχόμενοι» ἡ προσευχή σας θὰ στηρίζεται βεβαίως στὴ θέρμη τῆς καρδιᾶς σας, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐξωτερικὰ σχήματα μὴ τὰ περιφρονεῖτε, βοηθοῦν καὶ αὐτὰ στὸ μοναδικὸ</span><br /> <span style="font-size:12pt;">ἔργο τῆς προσευχῆς. «Ὑπόδειγμα δέδωκα ὑμῖν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Λοιπὸν«ΟΥΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΑΙ ΥΜΕΙΣ».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Νὰ προσευχόμαστε λοιπὸν καὶ ἐμεῖς ὄχι μόνο μὲ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ μας, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν διάθεση καὶ μὲ τὸν τρόπο τοῦ Κυρίου μας. Οἱ ἅγιοι τὸ ἔκαναν αὐτό. Ἀπὸ τὸν πρωτομάρτυρα Στέφανο ὁ ὁποῖος «θεὶς τὰ γόνατα ἔκραξε φωνῇ μεγάλῃ· Κύριε, μὴ στήσῃς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην», μέχρι τὸν ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο προσευχόταν γονατιστὸς ἀλλὰ καὶ προέτρεπε τοὺς Χριστιανοὺς νὰ προσεύχονται«ἐπαίροντας ὁσίους χεῖρας».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σήμερα ποὺ πολλοὶ στέκονται μέσα στοὺς ναούς μας μὲ τὰ χέρια στὶς τσέπες ἢ καὶ πίσω πιασμένα, ποὺ τὰ μάτια τους περιπολοῦν, τὸ σημερινὸ θέμα παίρνει πολλὲς ἐφαρμογές. <strong>Ἡ Ἐκκλησία μας σαλπίζει:</strong></span><br /> <span style="font-size:12pt;">«Τὰς κεφαλὰς ὑμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνατε» καὶ «ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καὶ οἱ Χριστιανοί; Εἶναι δυνατὸν νὰ ἀδιαφοροῦν; Πρέπει ὅμως νὰ συμμορφωνόμαστε πρὸς τὰ θεῖα καὶ ἱερὰ αὐτὰ παραγγέλματα. Νὰ κλίνουμε τὸν αὐχένα μας ὅταν πρέπει σ᾽ Ἐκεῖνον ποὺ εἶναι ὁ Παντοδύναμος, περιμένοντας τὸ ἔλεός του καὶ τὴν βοήθειά του. Νὰ γονατίζουμε στὴν ἱερώτερη στιγμὴ τῆς λατρείας,στὰ «σὰ ἐκ τῶν σῶν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δὲν εἶναι ὑποτιμητικὸ ἀφοῦ ἐγονάτισε ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς καὶ πρὶν καὶ μετὰ πολλοὶ μεγάλοι «ἔκυψαν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἔθηκαν τὸ πρόσωπον αὐτῶν ἀνὰ μέσον τῶν γονάτων αὐτῶν» (Γ´ Βασ. ιη´ 42).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Νὰ κάνουμε τὸ ση- μεῖο τοῦ σταυροῦ μὲ ἠρεμία καὶ συναίσθηση,</strong> διότι καὶ τὰ ἐξωτερικὰ σχήματα μὲ τὴ χάρη τοῦ Κυρίου μποροῦν νὰ διεγείρουν σὲ προσευχὴ τὴν ψυχὴ ἢ ἴσως γίνονται καὶ αὐτὰ τὰ ἴδια προσευχή. Ἀπὸ μᾶς ἐξαρτᾶται.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Περιοδικό Ζωή</em></span></p></div>Με την ελπίδα στον Θεό, έχουμε Αυτόν τον Ίδιο ως σύμμαχοhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/elpida-l2021-02-14T10:30:00.000Z2021-02-14T10:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5176403063?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Με την ελπίδα στον Θεό, έχουμε Αυτόν τον Ίδιο ως σύμμαχο...</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τι ευλογία! Στ’ αλήθεια πόσο σημαντικό είναι αυτό! Τι άλλο καλύτερο, ισχυρότερο και μεγαλύτερο θα μπορούσε να επιτύχει ο άνθρωπος;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κατά τον ι. Χρυσόστομο:</strong> «Μεγάλη είναι η δύναμη της ελπίδας προς τον Κύριο, φρούριο απόρθητο, συμμαχία ακατανίκητη, λιμάνι γαλήνιο, πύργος απροσπέλαστος, όπλο αήττητο, δύναμη ακατάβλητη και που βρίσκει διέξοδο εκεί που δεν υπάρχει διέξοδος»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάποιος ρώτησε τον Άγιο Γέροντα Παΐσιο: «Γέροντα ακόμη αντιμετωπίζω το καθετί ανθρώπινα και όχι πνευματικά, κι έχω αγωνία» Κι εκείνος του απάντησε ως εξής:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Εσύ βάζεις τα προγράμματά σου μπροστά από τα προγράμματα του Θεού,</strong> γι’ αυτό βασανίζεσαι. Με την εμπιστοσύνη στον Θεό και με την ταπείνωση όλα τα προβλήματα λύνονται. Να κάνης αυτό που μπορείς εσύ και μετά να αφήνεσαι στην θεία Πρόνοια, στο θείο θέλημα. Η ελπίδα στον Θεό είναι τονισμένη πίστη. Είναι η μεγαλύτερη ασφάλεια για τον άνθρωπο. Μικρό πράγμα είναι να έχη κανείς σύμμαχο τον Θεό;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θυμάμαι, πριν πάω στο στρατό, έκανα προσευχή στην Αγία Βαρβάρα να με βοηθήση –την είχα σε ευλάβεια, γιατί πήγαινα στο εξωκκλήσι της από μικρός και προσευχόμουν. «Ας κινδυνεύσω στον πόλεμο, είπα, αλλά μόνον άνθρωπο να μη σκοτώσω». Και πως τα οικονόμησε ο Καλός Θεός!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα, ενώ άλλους που ήταν μορφωμένοι τους έστειλαν στην πρώτη γραμμή σαν απλούς στρατιώτες, τουφεκιοφόρους, εμένα που ήμουν του Δημοτικού με πήραν για ασυρματιστή!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μου έλεγαν οι άλλοι: «Έχεις μεγάλο μέσο». «Βρε τι μέσο έχω; Δεν έχω κανένα γνωστό». «Τι; μας κοροϊδεύεις;», μου έλεγαν. «Ποιόν έχεις στο Γενικό Επιτελείο;». Αφού επέμεναν, τους έλεγα κι εγώ: «Έχω στο Γενικό Επιτελείο τον Χριστό». Έτσι δεν χρησιμοποίησα ποτέ ντουφέκι».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Σαφώς η ελπίδα στον Θεό μας δίνει μεγάλη χαρά και ευχαρίστηση!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι αυτό ως μεγάλη αρετή που είναι… Κάτι που θυμίζει τον θεόπνευστο τούτο λόγο του Ψαλμωδού: «Θα νιώσουν ευφροσύνη όλοι εκείνοι που στηρίζουν την ελπίδα τους σ’ Εσένα» (Ψαλμ. 5, 12).</span></p></div>Γιατί κάποιοι έχουν κακή και άλλοι καλή προαίρεση;https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/proairesi2021-02-14T09:30:00.000Z2021-02-14T09:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5171489897?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Γιατί κάποιοι έχουν κακή και άλλοι καλή προαίρεση; ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Προαίρεση θα πει, πρόθεση για κάτι. Θα πει, επιλέγω ελεύθερα, χωρίς καταναγκασμό, χωρίς καθοδήγηση, <strong>είναι αυτό που ο Ιερός Χρυσόστομος το ονομάζει «γνώμη».</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η γνώμη αναφέρει, «αιτία γίνεται πάντων των αγαθών». Είναι δε.. τόσο μεγάλη η αξία της, κατά τον ίδιο, ώστε «Μάρτυρα, ουχί θάνατος ποιεί μόνον, αλλά και πρόθεσις», δηλαδή αυτός που έχει αγαθή πρόθεση και η αγάπη του στον Θεό ξεπερνάει κάθε όριο ώστε και την ζωή του να δώσει για Αυτόν, τότε είναι μάρτυρας εκ προθέσεως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Επίσης μας λέει «Πανταχού η προαίρεσις αιτία, πανταχού η γνώμη κυρία», (ΕΠΕ 31, 82).</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δηλαδή σε ότι κάνουμε έχουμε την διάθεση (προαίρεση) αλλά αυτό που τελικά θα επιλέξουμε (γνώμη=απόφαση) θα είναι αυτό που θα διαχωρίσει και το αν η προαίρεση μας είναι καλή ή κακή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η αγαθή προαίρεση είναι φωλιασμένη στην καρδιά μας και είναι καρπός ΚΑΙ του προσωπικού μας αγώνα, αφού: Παλεύοντας με τις αδυναμίες και τα πάθη μας, έχοντας ταπείνωση και εμπιστοσύνη στον Θεό, συνεργεί και η Θεία Χάρη και η αγαθή προαίρεση αποκτά φυσικότητα. Μην ξεχνάμε ότι όλα τα καλά τα δίνει στον άνθρωπο η Θεία Χάρη. (π Πορφύριος)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Μ. Βασίλειος μας λέει: “Θεώ τοίνυν ου το ηναγκασμένον φίλον, αλλά το εξ αρετής κατορθούμενον. Αρετή δε εκ προαιρέσεως και ουκ εξ ανάγκης γίνεται. Προαίρεσις δε των εφ’ ημίν ήρτηται, το δε εφ’ ημίν εστι το αυτεξούσιον”</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Πολύ σημαντική αυτή η παρατήρηση,</strong> ότι ο Θεός δεν αγαπά ό,τι γίνεται αναγκαστικά. Επίσης, ο Μ. Βασίλειος παρατηρεί ότι η λογική κτίση είναι προαιρετική και έμπρακτος, ενώ η άλογη κτίση είναι απροαίρετη και ακίνητη. (Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Επίσης ο ίδιος λέει: «Ποιήσομεν ανθρωπον, Είπεν ό Θεός, κατ’ εικόνα και καθ’ όμοίωσιν. Το ένα, δηλαδή το κατ’ εικόνα, το ανάγουμε στην κτίση του Θεού, ενώ το άλλο, το καθ’ ομοίωσιν, να το επιτύχουμε με την καλή μας προαίρεση».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ενώ ο Άγιος Δημήτριος του Ροστώβ λέγει:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Με άφησε ο Θεός για ν’ αγωνισθώ να γίνω όμοιος μ’ Αυτόν.»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έτσι λοιπόν, κατά την εικόνα είμαι λογικός, ενώ κατά την ομοιότητα είμαι χριστιανός.. Συνεπώς να γνωρίζουμε ότι το κατ’ εικόνα του Θεού είναι και στην ψυχή του απίστου ανθρώπου, ενώ το καθ’ ομοίωσιν είναι δυνατόν μόνον στους ενάρετους χριστιανούς. (γ.Ηλίε Κλεόπα)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Άγιος Αντώνιος μας λέει: Η λογική ψυχή,</strong> μένοντας αμετακίνητη στην καλή προαίρεση (διάθεση), χαλιναγωγεί σαν τ’ αλόγα το θυμικό και το επιθυμητικό και νικώντας τα ακαταλόγιστα πάθη της, τα περισφίγγει και καταβάλλοντος τα στεφανώνεται και αξιώνεται να έχει κατοικία στους ουρανούς. Αυτό είναι έπαθλο νίκης και των κόπων, που λαμβάνει από τον Θεό που την έκτισε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η κακία είναι πάθος της ύλης<strong> (υλικό)</strong>. Ο Θεός δεν είναι αίτιος της κακίας, άλλα τη γνώση και την επιστήμη και την ικανότητα να διακρίνουν το αγαθό και το κακό, καθώς και το αυτεξούσιον, τα έδωσε με το παραπάνω στους ανθρώπους. Εκείνη που γεννά τα πάθη της κακίας, είναι η αμέλεια και η οκνηρία των ανθρώπων. Γιατί ο Θεός είναι καθ’ ολοκληρίαν αναίτιος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εξ άλλου οι δαίμονες έγιναν πονηροί με δική τους προαίρεση γνώμης (εκλογή), όπως ακριβώς και οι περισσότεροι των ανθρώπων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός μας λέει ότι η προαίρεση ανήκει στις ζωτικές δυνάμεις της ψυχής:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">(Από το «έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως» σε απόδοση του Αρχιμανδρίτη Δωρόθεου Πάπαρη τα παρακάτω αποσπάσματα)</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ζωτικές δυνάμεις της ψυχής, δηλαδή επιθυμητικές, είναι η βούληση και η προαίρεση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η βούληση είναι κάποια φυσική θέληση, δηλαδή φυσική και λογική επιθυμία κάποιου πράγματος. Υπάρχει, δηλαδή, μέσα στην ψυχή του ανθρώπου δύναμη της λογικής επιθυμίας. Όταν, λοιπόν, η λογική επιθυμία κινηθεί φυσικά προς κάποιο πράγμα, λέγεται βούληση·</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έπειτα, μετά από τη βούληση, ακολουθεί η έρευνα και η εξέταση. Και μετά απ’ αυτά, αν εξαρτάται από μας, ακολουθεί βουλή, δηλαδή απόφαση. Και «βουλή» είναι επιθυμία για να ερευνήσουμε αυτά που πρέπει να πράξουμε. Σκέφτεται, δηλαδή, κάποιος, αν πρέπει ν’ ασχοληθεί με την υπόθεση ή όχι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έπειτα σκέφτεται το καλύτερο, και αυτό λέγεται διάκριση. Στη συνέχεια, αποδέχεται και αγαπά αυτό που έκρινε με τη σκέψη του, και αυτό ονομάζεται συγκατάθεση.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Έπειτα, μετά την αποδοχή, έρχεται η προαίρεση,</strong> δηλαδή η επιλογή· προαίρεση δηλαδή είναι η εκλογή του ενός μεταξύ δύο πραγμάτων, να προτιμήσουμε αυτό αντί για το άλλο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κατόπιν, σπεύδει να το κάνει πράξη, και αυτό ονομάζεται ορμή. Έπειτα, εκπληρώνει την επιθυμία, και αυτό λέγεται χρήση. Τέλος, μετά τη χρήση, η επιθυμία σταματά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">(Ο άνθρωπος), λοιπόν, ελεύθερα επιθυμεί, ελεύθερα θέλει, ελεύθερα ερευνά και εξετάζει, ελεύθερα σκέφτεται, ελεύθερα διακρίνει, ελεύθερα παίρνει θέση απέναντι στα πράγματα, ελεύθερα εκλέγει, ελεύθερα σπεύδει (για εκπλήρωση των επιθυμιών) και ελεύθερα ενεργεί σ’ αυτά που είναι σύμφωνα με τη φύση του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το περιβάλλον που μεγαλώνουμε και ζούμε σαφώς παίζει πολύ μεγάλο ρόλο Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, δίνουν τεράστια σημασία στην χριστιανική διαπαιδαγώγηση των παιδιών από τους γονείς κυρίως με το παράδειγμα τους και με την προσευχή τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Παιδί που μικρό μπήκε κάτω από πετραχήλι έστω και μια φορά,</strong> είναι ευεργετημένο παρά μα πάρα πολύ. Όπως και να γυρίσουν τα πράγματα στην ζωή του όσο κι αν απομακρυνθεί από το θείο θέλημα η επιστροφή του είναι πολύ πιο εύκολη.</span></p></div>Χριστιανός σημαίνει ταξιδιώτηςhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/tajidiotis-l2021-02-14T05:30:00.000Z2021-02-14T05:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5130939080?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Χριστιανός σημαίνει ταξιδιώτης</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Χριστιανός σημαίνει ταξιδιώτης υποστηρίζει στο ακόλουθο απόσπασμα ο Επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Ware, όπου σημειώνει επίσης :</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Υπάρχει μόνο ένα μέσο για ν’ ανακαλύψουμε την αληθινή φύση του Χριστιανισμού. Πρέπει ν’ ανοίξουμε το βήμα σ’ αυτό το μονοπάτι, να συντονιστούμε σ’ αυτόν τον τρόπο ζωής και μετά θ’ αρχίσουμε ν’ αντιλαμβανόμαστε μόνοι μας».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ένας από τους φημισμένους Πατέρες της Ερήμου στην Αίγυπτο του 4ου αι., ο αγ. Σεραπίων ο Σινδωνίτης, ταξίδευε μια φορά για προσκύνημα στη Ρώμη. Εκεί του είπαν για μια περίφημη έγκλειστη, μια γυναίκα που ζούσε πάντα σ’ ένα μικρό δωμάτιο, χωρίς ποτέ να βγαίνει έξω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δυσπιστώντας για τον τρόπο της ζωής της -γιατί ο ίδιος ήταν ένας μεγάλος περιπλανώμενος- ο Σεραπίων την επισκέφθηκε και τη ρώτησε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Γιατί κάθεσαι εδώ;» κι εκείνη του απάντησε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Δεν κάθομαι. Ταξιδεύω».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν κάθομαι. Ταξιδεύω. Ο κάθε Χριστιανός θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτά τα λόγια για τον εαυτό του. Το να είσαι Χριστιανός σημαίνει να είσαι ταξιδιώτης. Η κατάστασή μας, λένε οι Έλληνες Πατέρες, είναι σαν κι’ αυτή του Ισραηλιτικού λαού μέσα στην έρημο του Σινά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ζούμε σε σκηνές, όχι σε σπίτια γιατί πνευματικά είμαστε πάντα σε κίνηση.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ταξιδεύουμε μέσω του εσωτερικού χώρου της καρδιάς, σ’ ένα ταξίδι που δεν μετριέται με τις ώρες του ρολογιού μας ή με τις μέρες του ημερολογίου γιατί είναι ένα ταξίδι έξω απ’ το χρόνο και μέσα στην αιωνιότητα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έν’ από τα’ αρχαιότερα ονόματα για τον Χριστιανισμό ήταν απλώς «η οδός». «Εγένετο δε κατά τον καιρόν εκείνον», λέγεται στις Πράξεις των Αποστόλων, «τάραχος ουκ ολίγος περί της οδού» (19,23)• ο Φήλιξ, ο Ρωμαίος κυβερνήτης της Καισάρειας, αναφέρεται «ακριβέστερον ειδώς τα περί της οδού» 24,22).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είναι μια ονομασία που δίνει έμφαση στον πρακτικό χαρακτήρα της Χριστιανικής πίστης.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Χριστιανισμός είναι κάτι περισσότερο από μια θεωρία για το σύμπαν, κάτι περισσότερο από διδασκαλίες γραμμένες στα χαρτιά• είναι ένα μονοπάτι που παίρνουμε ταξιδεύοντας -με τη βαθύτερη και ουσιαστικώτερη έννοια, η οδός της ζωής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υπάρχει μόνο ένα μέσο για ν’ ανακαλύψουμε την αληθινή φύση του Χριστιανισμού. Πρέπει ν’ ανοίξουμε το βήμα σ’ αυτό το μονοπάτι, να συντονιστούμε σ’ αυτόν τον τρόπο ζωής και μετά θ’ αρχίσουμε ν’ αντιλαμβανόμαστε μόνοι μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όσο παραμένουμε έξω,</strong> δεν μπορούμε να κατανοήσουμε σωστά. Βέβαια είναι ανάγκη να μας δοθούν οδηγίες πριν ξεκινήσουμε• είναι ανάγκη, να μας πουν ποιους δείκτες ν’ αναζητήσουμε, και πρέπει να έχουμε και συντρόφους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πράγματι, χωρίς καθοδήγηση από άλλους είναι σχεδόν αδύνατο ν’ αρχίσουμε το ταξίδι. Αλλά οδηγίες που έδωσαν άλλοι ποτέ δεν μπορούν να είναι υποκατάστατο για την άμεση, την προσωπική εμπειρία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο καθένας καλείται να επαληθεύσει για τον εαυτό του ό,τι έχει διδαχθεί, ο καθένας χρειάζεται να ξαναζήσει την Παράδοση που έχει λάβει.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Το Σύμβολο της Πίστεως», είπε ο Μητροπολίτης Φιλάρετος της Μόσχας, «δεν σου ανήκει αν δε το έχεις ζήσει». Κανείς δεν μπορεί να ταξιδεύει μ’ όλη του την άνεση σ’ αυτό το ταξίδι που είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα. Κανείς δεν μπορεί να είναι Χριστιανός από δεύτερο χέρι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Θεός έχει παιδιά, αλλά δεν έχει εγγόνια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Επισκόπου Διοκλείας Κάλλιστου Ware,από το βιβλίο «Ο Ορθόδοξος Δρόμος»</em></strong></span></p></div>Ο Θεός δεν κρίνει τον χριστιανό επειδή αμάρτησε, αλλά επειδή...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-xristianismos-l2021-02-14T00:30:00.000Z2021-02-14T00:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/4357900384?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο Θεός δεν κρίνει τον χριστιανό επειδή αμάρτησε, αλλά επειδή δεν μετανόησε...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κάποια μέρα που πήγα να επισκεφτώ τον άγιο Νήφων, τον βρήκα να κάθεται στο κελί του και να διαβάζει. Μόλις με είδε, χάρηκε πολύ. Με χαιρέτησε με ιδιαίτερη αγάπη, κι έσκυψε πάλι στο βιβλίο του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εγώ τον εμπόδισα από το διάβασμα και άρχισα να τον ρωτάω για την μετάνοια. Τότε μου αποκρίθηκε:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Πίστεψέ με, αδελφέ μου, ότι ο αγαθός Θεός δεν θα κρίνει τον χριστιανό επειδή αμάρτησε…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παραξενεύτηκα πολύ μ΄ αυτά τα λόγια και τον ρώτησα με σεβασμό:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Τότε λοιπόν καθώς λες, οι αμαρτωλοί δεν θα κριθούν; Πρέπει δηλαδή να σκεφτούμε ότι δεν υπάρχει Κρίση;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Υπάρχει και παραϋπάρχει…, μου απάντησε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Τότε ποιος θα κριθεί;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Άκου, παιδί μου, να στα πω πιο καθαρά:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Θεός δεν κρίνει τον χριστιανό, επειδή αμαρτάνει, αλλά επειδή δεν μετανοεί</strong>. Γιατί το να αμαρτάνει κανείς και να μετανοεί είναι ανθρώπινο, ενώ το να μη μετανοεί είναι γνώρισμα του διαβόλου και των δαιμόνων του. Επειδή δεν ζούμε συνεχώς στη μετάνοια γι΄ αυτό θα κριθούμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μου διηγήθηκε τότε με πολλή σοφία ένα αξιοθαύμαστο γεγονός, που όταν το ακούει κανείς μένει κατάπληκτος από την άφατη φιλανθρωπία του Κυρίου:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε που τον επισκέφτηκε για πρώτη φορά η χάρη του Θεού και τον οδήγησε στη μετάνοια, του συνέβη κάτι παρόμοιο μ΄ αυτό που συνέβη στον άσωτο της παραβολής:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ήταν σε μια περιοχή που λέγεται του Αρίσταρχου και συλλογιζόταν τις αμαρτίες του. Ξαφνικά τον κέντησε μέσα του η χάρη του Παράκλητου, και είπε στον εαυτό του:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Ας πάμε, αμαρτωλέ Νήφων, στην εκκλησία να εξομολογηθούμε στο Θεό τις αμαρτίες μας. Δεν ξέρεις αν θα ζεις αύριο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τρέξε λοιπόν! Κάθεται εκεί και μας καρτερεί ο Πατέρας των οικτιρμών, ο πολυεύσπλαχνος Θεός. Αυτός που προσδοκά τη μετάνοιά μας, των αθλίων και ρυπαρών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Με αυτές τις σκέψεις τρέχοντας σχεδόν έφτασε στον ναό του Θεού.</strong> Ύψωσε τα χέρια του προς την ανατολή κι άφησε ένα βαθύ στεναγμό να βγει απ΄ την καρδιά του:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δέξου, πατέρα τον νεκρό που έχασε τη ψυχή του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δέξου το καταγώγιο των αμαρτιών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δέξου τον βλάσφημο, τον πονηρό, τον αδιάντροπο, τον αισχρό,</span><br /> <span style="font-size:12pt;">τον μολυσμένο στη ψυχή και το σώμα….</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ελέησέ με, και μην αποστρέψεις το αγαθό σου πρόσωπο από μένα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μην πεις, Κύριε, δεν σε γνωρίζω! Μην πεις: Που ήσουνα έως τώρα…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λυπήσου με και σώσε με. Γιατί ξέρω, Φιλάνθρωπε, ότι δεν θέλεις τον θάνατο του αμαρτωλού..</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είπε τα λόγια αυτά κι άλλα ακόμη με την ψυχή κατάπικρη…</strong> Και ξαφνικά, κάποιος ήχος ήρθε από τον ουρανό, κι ένα φοβερό ακτινωτό φως έλαμψε. Το φως αυτό είχε δύο βραχίονες-μια αγκαλιά, που κατέβηκε απ΄ το ύψος του ουρανού και τυλίχθηκε στον τράχηλο του οσίου λέγοντας:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">-Καλώς όρισε το παιδί μου, το χαμένο μου! Τώρα ξαναζωντάνεψες, παιδάκι μου. Φωτίσθηκαν τα μάτια σου, ξανάνθισε η νιότη σου κι από τώρα θα με δοξάζεις με τα έργα σου!…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και λέγοντας αυτά χάθηκε στον ουρανό, ενώ ο άγιος Νήφων από την μέθη της οπτασίας έπεσε σ΄ έκσταση. Όταν σε λίγο συνήλθε, αναφώνησε: -Δόξα σοι ο Θεός, δόξα σοι!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τόλεγε και το ξανάλεγε ακατάπαυστα, γιατί η καρδιά του είχε ξεχειλίσει από μια θεϊκή ευωδία και το στόμα του ήταν γεμάτο μέλι πνευματικό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ώρα πολλή προσευχόταν μετά από κείνο το ανέκφραστο όραμα. Κι έπειτα γύρισε στο κελί του, πάντα μέσα στην ίδια έκσταση και το θάμπος του θεϊκού ασπασμού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Από τότε, καθώς έλεγε, βάδιζε τον δρόμο της ζωής του ανάλαφρος, υπηρετώντας τον Κύριο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το πρωτάκουστο αυτό θαύμα το άκουσα απ΄ το ίδιο το στόμα του οσίου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα μάτια του ήταν πλημμυρισμένα με δάκρυα, όταν με δέος, αλλά και μια μυστική χαρά, μου το διηγήθηκε. Γιατί πάντα τον παρακαλούσα επίμονα και τον ανάγκαζα να μου διηγείται ότι του συνέβαινε. Κι επειδή με αγαπούσε πολύ, δεν μου έκρυβε ποτέ τίποτε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Έτσι κύλησε λοιπόν η μέρα που ο πολυεύσπλαχνος Κύριος τον ασπάσθηκε, ενώ προσευχόταν.</strong></em></span></p></div>Η μετάνοια σημαίνει αλλαγή και θέλει κόπο...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/metania-l2021-02-13T20:30:00.000Z2021-02-13T20:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5114129094?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Η μετάνοια σημαίνει αλλαγή και θέλει κόπο...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Αγαπητή εν Κυρίω Α.!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τρομερή είδηση μου φέρατε με το γράμμα σας . Και ποιος τώρα θα βοηθήσει εσάς και την κόρη σας; Ε, εσείς έχετε κάποια ελπίδα, αλλά μόνο σε περίπτωση που έχετε πίστη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σχετικά με την κόρη, ας σιωπήσουμε προς το παρόν, διότι τώρα ούτε εσάς ούτε κανέναν άλλο πρόκειται να ακούσει, αφού θεωρεί ότι στη ζωή της δεν συμβαίνει κάτι το ιδιαίτερο. Ζει όπως όλοι οι κανονικοί άνθρωποι.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τέτοιος είναι ο γενικός κανόνας της εποχής μας.</strong> Το ότι αυτό είναι δρόμος, που οδηγεί κατευθείαν στην απώλεια και σε φοβερές ασθένειες, αυτό προς το παρόν ούτε που περνά από τον νου και την αίσθησή μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θέλετε να ακούσετε από μένα πώς πρέπει να οικοδομείται η χριστιανική ζωή. Ευχαρίστως, μόνο που αυτό τώρα δεν ταιριάζει στην κόρη σας. Γι’ αυτό χρειάζεται να αρχίσει να σκέφτεται και να αισθάνεται χριστιανικά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>1. Να σταματήσει να ζει στην πορνεία (ας θυμηθούμε την ευαγγελική διήγηση: «πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ») .</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>2. Να μετανοήσει και οπωσδήποτε να κάνει Ευχέλαιο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>3. Να ζει μόνη με καθαρότητα, αναθρέφοντας το παιδί.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Τίποτε τέτοιο δεν θα κάνει.,,</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κι εσείς μην παίζετε με τις λέξεις, δεν υπάρχει το θέλημα του Θεού ούτε σε ένα από τα έργα, που περιγράψατε. Είναι το θέλημα του απειθούς ανθρώπου συν το θέλημα του εχθρού του ανθρωπίνου γένους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ορίστε τί πρέπει να συνειδητοποιήσετε καλά και να αρχίσετε η ίδια να μετανοείτε για όλη τη ζωή σας, μιας και για την κόρη θα ζητηθούν ευθύνες από εσάς. Αυτή δεν ανατράφηκε ούτε με πίστη ούτε με υγιείς ηθικές αρχές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εσείς, λοιπόν, πρέπει να μετανοείτε και να προσεύχεστε και να κλαίτε από την καρδιά σας ενώπιον του Θεού και δια παντός να ικετεύετε για την κόρη σας. Τίποτα περισσότερο δεν μπορείτε να κάνετε γι’ αυτή και για σας. Κι αφού πια μετακομίζετε σε νέο διαμέρισμα, ας μείνετε η ίδια σε δυάρι ,εγκαθιστώντας τους στο ένα δωμάτιο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Στο μέλλον, σε σας θα αναζητήσει καταφύγιο και όχι άπαξ- κόρη σας είναι.</strong> Μα πώς εσείς, χριστιανή ούσα, με ρωτάτε για τις εκτρώσεις; Αφού αυτό είναι δολοφονία του βρέφους και συγχρόνως δολοφονία της μητέρας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λοιπόν, συνειδητοποιήστε τα έργα σας με αυτή τη συναίσθηση, αφού κάθε συμμέτοχος σε αυτό το αμάρτημα είναι δολοφόνος. «Πόρνοι ,μοιχοὶ και φονεῖς βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι». Διότι εκτελούν τα έργα του διαβόλου, κι αυτός είναι ανθρωποκτόνος απ’ αρχής.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Για σας μόνο μία συμβουλή μπορεί να υπάρξει:</strong> να συνειδητοποιήσετε την άκρως άσχημη κατάσταση της ψυχής σας και την ακόμη πιο βαριά κατάσταση της ψυχής της κόρης σας, να συνειδητοποιήσετε και να αρχίσετε να προσεύχεστε, βγάζοντας λίγο-λίγο από τη ζωή σας τον όλεθρο, που την αποπλανά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεν αρμόζει να γράφετε τέτοια γράμματα το Πάσχα, όταν σε όλους ο Κύριος υπόσχεται τη χαρά της αιωνίου ζωής και όλους καλεί στον εαυτό Του. Το μόνο που πρέπει να κάνετε τώρα, είναι να επιστρέψετε χωρίς συμβιβασμούς στον Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πηγή: «με λεπτότητα και αγάπη Επιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων ( Πσκωφ )</strong></em></span></p></div>Ευχή Αγίου Κυπριανού – Διαλύουσα τα Μάγια...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/mafia-l2021-02-13T18:30:00.000Z2021-02-13T18:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/5111571272?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ευχή Αγίου Κυπριανού – Διαλύουσα τα Μάγια...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἠμῶν ὁ κρατῶν καί κυβερνῶν τά πάντα, Ἅγιος καί δεδοξασμένος ὑπάρχεις. Διό Βασιλεῦ τῶν Βασιλευόντων καί Κύριε τῶν Κυριευόντων δόξα σοί. Ὁ καθήμενος ἐν τῷ φωτί τῷ ἀπείρω καί ἀπροσίτω βροτοῖς, ὅπερ εἶδον δυνάμεις χιλιάδες καί μυριάδες Ἁγίων Ἀγγέλων καί Ἀρχαγγέλων.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Σύ γιγνώσκεις τά κρύφια του ταπεινοῦ δούλου σου Κυπριανοῦ. Ὅτι οὐκ ἐγίγνωσκον πρότερoν τά σά θαυμάσια Κύριε παντοδύναμε. Σύ εἰ μόνος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ὁ Θεός ἠμῶν. Ὁ εὐδοκήσας ἐξ ἀναξίου γενέσθαι μέ ἄξιον καί συζησάμενος τῷ ἐν σοῖ πόθω καί ἀγάπη πρός ἀκοήν τῶν Ἁγίων σου Ἀποστόλων καί Ἱερομαρτύρων καί πάντων σου τῶν Ἁγίων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><iframe style="border:none;overflow:hidden;" src="https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Ffacenew237com%2Fposts%2F267231058019008&width=500" width="500" height="281" frameborder="0" scrolling="no"></iframe></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παρακαλῶ δέ τήν σήν φιλανθρωπίαν, ἴνα ὅπου ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία ὑπερπερισσεύη ἡ χάρις σου Κύριε, ὅτι ἐκράτουν τά νέφη καί οὐκ ἔβρεχον, ἔδενον τήν γῆν καί οὐκ ἔδιδε τούς καρπούς αὐτῆς. Τάς ἀμπέλους καί οὐκ ἐβλάστανον, τά ποίμνια τῶν προβάτων καί οὐκ ἐποίουν γάλα, τά αἰγίδια καί οὐκ ἐγέννων, τούς ἄνδρας καί οὐκ ἐσμίγοντο μετά τῶν γυναικών αὐτῶν, τάς μητέρας καί οὐκ ἐτεκνοποίουν, τά πλοῖα καί οὐκ ἐπλέον, τά ἐργαστήρια καί οὐκ εἰργάζοντο, τούς ἁλιεῖς καί οὔχ ἠλίευον, τούς κήπους καί οὐκ ἐποίουν λάχανα, τά δένδρα καί οὐκ ἐκαρποφόρουν, τούς ποταμούς καί οὐκ ἔτρεχον, τούς μύλους καί οὐκ ἐγύριζον, τούς ἀδελφούς καί ἀνδρόγυνα εἰς ἀφιλίωτον ἔχθραν ἔφερον καί τούς διεχώριζον, ἐποίουν τό θέρος χειμώνα καί τόν χειμώνα θέρος, ταῦτα πάντα εἰργαζόμην φαντασία τελεία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἄρτι δέ Κύριε ὁ Θεός ἠμῶν ἱκετεύω σέ καί παρακαλῶ, ἴνα διά τῆς ἐμῆς προσευχῆς ἐνώπιόν Σου Θεέ καί Κύριέ του Ἐλέους ὡς Θυσία εὐπρόσδεκτος γενέσθω σοί. Καί πᾶς ἄνθρωπος ἔχων πνεῦμα πονηρίας καθαρισθῆ ὅλως.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Προσευχή Αγίου Κυπριανού – Διαλύουσα τα Μάγια...</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἤ ἄγρος ἤ κῆπος ἤ κτῆμα ἤ μύλος ἤ πλοῖον ἤ ἁλιεύς ἤ μελίσσιον ἤ ἔμπορος ἤ ἐπιστήμων ἤ ἄρχων ἤ ἀρχόμενος ἤ τεχνίτης ἤ μεταξοσκώληξ ἤ καί ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (ὄνομα πάσχοντος) σύν παντί τῶν οἴκω αὐτοῦ. Ἄν εἶναι δεδεμένος μέ μαγείας καί πονηρά ἔργα ἤ γοητείας ἤ ἀπό 72 γλωσσοφαγιῶν ἐστίν ἐμποδισμένος καί μαγευμένος καί ἐγκλείη 365 λόγια της Μαγείας ἄτινα ἔρχονται πρός βλάβην καί κατανάλωσιν τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ (ὄνομα πάσχοντος) σύν παντί τῷ οἴκω αὐτοῦ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παρευθύς ὅπου ἀναγνωσθῆ ἡ παροῦσα ἰκετήριος δέησις καί προσευχή μου ἐνώπιόν της Σῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ ἐλευθερωθῆ πᾶς ὁ κόσμος καί τόπος ἐκ πάσης ὀργῆς τέ καί ἀσθενείας καί ἐκ παντός δεσμοῦ καί μαγείας καί πάσης φαρμακείας καί γοητείας, πάσης βασκανίας καί καταλαλιᾶς, γλωσσοφαγιᾶς, ἀμελείας ἤ νωθρότητος, ἀκρατείας, ἀφροσύνης, ἀδυναμίας καί ἀπογνώσεως πάσης ἀδικίας καί πάσης πλάνης ἤ ἀπάτης, ἤ ἐμποδίου προερχομένων ὑπό τοῦ διαβόλου ὁμοίως καί ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (ὄνομα πάσχοντος) σύν παντί τῷ οἴκω αὐτοῦ. Καί ἔστω λελυμένος καί λελυτρωμένος ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καί εἴτε ἐν τῷ οὐρανῶ εἰσίν αἵ μαγεῖαι καί τά φαρμακεύματα ἐκεῖνα ἤ ἐν τή γῆ ἤ ἐν τή θαλάσση ἤ ἐν παντί τόπω καί ἐδάφει εὐθύς τή ὥρα ταύτη λυθήσονται καί καταργηθήσονται ἀπό τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ (ὄνομα πάσχοντος) καί ἀπό παντός του οἴκου αὐτοῦ καί ἐλευθερωθήσεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (ὄνομα πάσχοντος) καί πᾶς ὁ οἶκος αὐτοῦ ἀπό πάσης ὥρας πονηρᾶς καί γοητείας ἤ ὀφθαλμῶν πονηρῶν ἤ φθόνου ἤ καταλαλιᾶς ἤ γλωσσοφαγιᾶς ἤ μαγείας ἤ φαρμακείας ἤ κατάρας ἤ ἀναθέματος ἤ ἀφορισμοῦ καί πάσης βλασφημίας ἤ ἐνεργείας του. Εὐθέως ἀναχωρήσατε ἀπό τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ (ὄνομα πάσχοντος) πάσα ἡ ἐπήρεια τοῦ πονηροῦ ἐπί τή ἐπικλήσει τοῦ Παναγίου σου ὀνόματος τοῦ Πατρός καί τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ καί τοῦ Ἀγαθοῦ καί Ζωοποιοῦ Πνεύματος καί διά τῆς προσευχῆς ἐμοῦ τοῦ ταπεινοῦ καί εὐλαβοῦς δούλου σου Κυπριανοῦ φεύξονται οἱ δαίμονες, δραπετευθήσονται καί καταργηθήσονται αἵ πονηρίαι αὐτῶν, καί τά νέφη δώσωσιν ὑετόν ἐπί πάσαν τήν γῆν, καί ἡ γῆ δώση τά γενήματα αὐτῆς εἰς τόν καιρόν αὐτῶν, καί τά δένδρα καρποφορήσωσι, καί οἱ ἀμπελῶνες εὐφορήσωσι πλῆθος βοτρύων, καί αἵ γυναῖκες λυθήσωνται καί ἐλευθερωθήσωνται ἀπό τοῦ κάκου τῶν μητρῶν αὐτῶν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁμοίως καί τά κτήνη τῶν ποιμένων καί πᾶς ὁ κόσμος, ἄρχων, ἤ ἀρχόμενος, ἤ κῆπος, ἤ μελισσουργός, ἤ μετάξουργος καί πάσα ἡ κτῆσις λυθήσεται ἀπό παντός δεσμοῦ καί δαίμονος. Ὁμοίως καί ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (ὄνομα πάσχοντος), σύν παντί τῷ οἴκω αὐτοῦ καί τοῖς πράγμασιν αὐτοῦ, καί ἔστω ἐλεύθερος καί λελυτρωμένος ἀπό πάσης ἀσθενείας καί ὥρας κακῆς καί παντός δαίμονος καί ἀντικειμένης δυνάμεως δεόμεθά σου, ἴνα λυθῶσι καί ἀφανισθῶσι τά πονηρά ἔργα διά τῆς ἐπικλήσεως τοῦ Παναγίου Πνεύματος τοῦ Θεοῦ Σαβαώθ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Καί εἰ ἐν τῷ Οὐρανῶ ἔστι δεδεμένος καί ἐμποδισμένος ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (ὄνομα πάσχοντος) λυθήτω, ἤ ἐν τή γῆ, ἤ ἐν ἀνωφλίω λυθήτω, ἤ ἐν κατωφλίω, ἤ ἐν δέρματι ἀλόγου, ἤ ἐν σιδήρω, ἤ ἐν λίθω, ἤ ἐν ξύλω ἐκάρφωσαν τά πονηρά ἔργα λυθήτωσαν καί ὡσεί καπνός ἐκλιπέτωσαν, ἤ ἐν γραμματίω διά μελένης, ἤ αἵματος ἀνθρώπου, ζώου, πτηνοῦ, ἰχθύος, ἤ διά μολύβδου, ἤ διά κινναβάρεως, ἤ διά ζωμοῦ λεμονιοῦ, ἤ δί’ ἄλλου τινός ἔγραψαν αὐτά καί ἔθηκαν ἐν τινι τόπω καί διεσκέλισεν αὐτά ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (ὄνομα πάσχοντος) πρός βλάβην αὐτοῦ τή ὥρα ταύτη λυθήτωσαν καί καταργηθήτωσαν καί ἐκριζωθήτωσαν τά τῆς μαγείας ἔργα ἀπό τούς τόπους καί κατοικίας ἐκεῖ ὅπου ἀναγινώσκεται ἡ δέησίς μου καί προσευχή αὔτη, ἤ ἐν αὐλαῖς τοῦ οἴκου αὐτοῦ κατέχωσαν, ἤ διέσπειραν αὐτά, ἤ μετάλλου τινός ἐποίησαν τά κομβοδέματα ἐκεῖνα λυθήτωσαν, ἤ εἰς κόκκαλα διεπέρασαν αὐτά, ἤ ἐν τή θαλάσση, ἤ ἐν φρέατι, ἤ ἐν μνήματι ἐρρίφθησαν λυθήτωσαν, ἤ μέ ὄνυχας ἀνθρώπων, ζώων, ἤ πτηνῶν ζώντων ἤ τεθνεώτων, ἤ μέ χῶμα τεθνεώτων ἐποίησαν τά φάρμακα ἐκεῖνα λυθήτωσαν, ἤ ὑπό πλακός ἐπλακώθησαν ἤ ἀπό πασσάλους, ἤ καρφιοῦ ἐκαρφώθησαν, ἤ διά βελόνης ἐπέρασαν αὐτά, λυθήτωσαν τήν ὥραν ταύτην, ἤ διά ἀργύρου, ἤ χρυσοῦ, ἤ δί’ ἄλλου τινός μετάλλου ἐποίησαν τά πονηρά ἔργα λυθήτωσαν τήν ὥραν ταύτην, ἤ διά μαλλίου, ἤ βαμβακιοῦ, ἤ μετάξης, ἤ λινάρεως, ἤ κανάβεως, ἤ δί’ ἄλλου τινός χόρτου ἔδεσαν ταῦτα λυθήτωσαν τήν ὥραν ταύτην, ἤ εἰς κράββατον κατέχωσαν αὐτά λυθήτωσαν τήν ὥρα ταύτην, ἤ διά βρόχου, βούρλου ἤ ἄλλου τινός ἔδεσαν, λυθήτωσαν τήν ὥραν ταύτην, ἤ ἐν ὕδατι ἐποίησαν αὐτά ἤ κούφω ξύλω ἤ κοχλάζοντι ὕδατι ἄν ἔβρασαν αὐτά λυθήτωσαν τήν ὥραν ταύτην, ἤ ἐν αἵματι ἀνθρώπου, ζώου, ἤ πτηνοῦ, ἤ ἰχθύος ζώντων ἤ τεθνεώτων ἐποίησαν αὐτά ὡς σύ, Κύριε ὁ Θεός ἠμῶν γινώσκεις τούς τόπους καί τρόπους καί τούς ἀνθρώπους, λυθήτωσαν τήν ὥραν ταύτην καί διαρρηχθήτωσαν τά τῆς μαγείας ἔργα ἔνθα κεῖνται, καί τόν μέν δοῦλον σου (ὄνομα πάσχοντος) διαφύλαξον σύν παντί τῷ Οἴκω αὐτοῦ, τά δέ πονηρά ἔργα λυθήτωσαν καί ἀπωλεσθήτωσαν καί ὡσεί καπνός ἐκλιπέτωσαν ἀπό τόν δοῦλον τοῦ Θεοῦ (ὄνομα πάσχοντος) ἐν ὀνόματι τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί διά τῆς δόξης τοῦ Μεγάλου Θεοῦ τοῦ Ζῶντος συντριβήτωσαν τή δυνάμει τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ πᾶσαι αἵ ἐναντίαι δυνάμεις, ἀναχωρησάτωσαν τά τῆς Μαγείας ἔργα καί ἀπομακρυνθήτωσαν ἀπό τόν δοῦλον τοῦ Θεοῦ (ὄνομα πάσχοντος) μίλια 65 πρεσβείαις τῶν μαρτύρων καί πάντων τῶν Ἁγίων σου. Ἀμήν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δεόμεθά σου καί παρακαλοῦμεν σέ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἠμῶν ἴνα ἐλευθερώσης καί ζωώσης πάσαν ψυχήν πεπεδημένην καί τόν δοῦλον (ὄνομα πάσχοντος) σύν παντί τῷ Οἴκω αὐτοῦ ὁμοίως καί τούς γράφοντας καί ἔχοντας ἐν τῷ Οἴκω αὐτῶν τήν προσευχήν μου αὐτήν καί τούς βαστάζοντας αὐτήν ὡς φυλακτήριον αἰώνιον, καί ἡ δεξιά σου Κύριε εἴη αὐτοῖς σκέπη καί βοήθεια καί ἔστω διά παντός ἐν τῷ οἴκω αὐτῶν χαρά καί ἀγαλλίασις.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ναί, Κύριε, δεομένου σου ἐπάκουσόν μου, ἴνα ὁπού εὑρίσκεται ἡ εὐκτήριος καί ἰκετηρία αὔτη εὐχή μου λυθῆ καί ἐλευθερωθῆ πᾶς ἄνθρωπος καί ὁ οἶκος αὐτοῦ ἀπό κακῆς ὥρας, ἀπό πάσης ἀσθενείας, παντός ἀφορισμοῦ τέ καί ἀναθέματος, ἀπό πάσης κατάρας, ἀπό πάσης ὀργῆς, ἐμποδίου, δυσπραγίας, καταλαλιᾶς, γλωσσοφαγιᾶς, φθόνου, βασκανίας, ἀμελείας, νωθρότητος, λαιμαργίας, ἀδυναμίας, βλακείας, ἀκρατείας, ἀφροσύνης, ὑπερηφανείας, ἀσπλαγχνίας, ἀδικίας, ἀλαζονείας καί πάσης πλάνης καί ἀπάτης διά τό ὄνομά Σου τό Ἅγιον καί δεδοξασμένον εἰς τούς Αἰώνας Ἀμήν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Τέλος τῆς προσευχῆς</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πηγή: Από το βιβλίο «Ο Άγιος Ιερομάρτυς Κυπριανός»</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p></div>Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-theos2021-02-05T21:05:00.000Z2021-02-05T21:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8120166668?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω;</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Εάν δεν το κάνεις, τότε είναι παράξενη η απαίτησή σου, ο Θεός να ακούσει εσένα και να υπακούσει...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong><span class="tie-dropcap">Ο </span>Θεός δεν με ακούει, εγώ πόσο Τον ακούω; Εσύ ακούς τον Θεό, αφού ζητάς ο Θεός να ακούει εσένα; Εκπληρώνεις τους θεϊκούς νόμους και κρατάς τις τάξεις Του;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Παραπονιέσαι, ότι ο Θεός δεν ακούει τις προσευχές σου. Σε πολλές δυσκολίες προσευχόσουν στον Θεό, και ποτέ δεν σε έσωσε από καμία! Πώς όχι, αναρωτιέμαι, αφού ιδού εσύ επέζησες από τις δυσκολίες;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο Θεός δεν με ακούει!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όμως επίτρεψέ μου μία ερώτηση: εσύ, ακούς τον Θεό;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μέσα και από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη, ο Ύψιστος υποσχέθηκε να ακούει τους ανθρώπους υπό τον όρο οι άνθρωποι να ακούν Εκείνον.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/theos" target="_blank">Αφέσου στο Θεό και μη φοβάσαι! Ο Θεός θα κάνει το καλύτερο…</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εσύ ακούς τον Θεό, αφού ζητάς ο Θεός να ακούει εσένα; Εκπληρώνεις τους θεϊκούς νόμους και κρατάς τις τάξεις Του;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εάν δεν το κάνεις, τότε είναι παράξενη η απαίτησή σου, ο Θεός να ακούσει εσένα και να υπακούσει. </strong>Ο Θεός κατέβηκε στη γη και έπλυνε τα πόδια εκείνων που Τον αγαπούν. Στον Δημιουργό μας είναι μεγάλη η χαρά να ακούει τα υπάκουα παιδιά Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Δημιουργός υπάκουσε στον Μωυσή, τον Αβραάμ και τον Ιακώβ σ’ ό,τι Τον παρακάλεσαν. Και μέσω φυσικών και υπερφυσικών ενεργειών Εκείνος άπλωνε το έλεός Του σ’ εκείνους που εκπλήρωναν τον νόμο Του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εάν Αυτός δεν ήθελε να υπακούσει τις δικές μου και τις δικές σου προσευχές, τούτο συνέβη ή εξαιτίας του ότι εμείς δεν θέλαμε να υπακούσουμε τις εντολές Του από τη Διαθήκη ή επειδή οι προσευχές μας ήταν ανορθόδοξες. </strong>Μέσω του Ησαΐα έλεγε ο Κύριος στον ανυπάκουο λαό: «ἐὰν πληθύνητε τὴν δέησιν, οὐκ εἰσακούσομαι ὑμῶν», ( Ησ. 1, 15 ).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ενώ λίγο πιο μετά : «Καὶ ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε·» (Ησ. 1, 19). Ο Θεός μας ακούει όταν ακούμε και δεν ακούει όταν δεν ακούμε. Ακόμα, δεν ακούει ούτε τότε που ζητάμε κάτι επιζήμιο και ανόητο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/-anthropos" target="_blank">Τι μπορεί να καταφέρει ο άνθρωπος του Θεού;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι απόστολοι Ιάκωβος και Ιωάννης παρακάλεσαν μία φορά τον Κύριο,</strong> ν’ αφήσει φωτιά από τον ουρανό στο χωριό, το οποίο δεν ήθελε να τους δεχθεί για να περάσουν την νύχτα. Αυτός «στραφεὶς δὲ ἐπετίμησεν αὐτοῖς» ( Λουκ. 9, 55 ). Όχι μόνο δεν τους εκπλήρωσε τα αιτήματα, αλλά τους μάλωσε. Θυμήσου και εσύ, εάν οι προσευχές σου ήταν άξιες του ανθρώπου και άξιες του Θεού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κάτι ακόμα: Γιατί προσεύχεσαι στον Θεό μόνο στη δυσκολία;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μ’ αυτό ταπεινώνεις τον εαυτό σου, ενώ υβρίζεις τον Θεό σου. Ο Δημιουργός μας, ζητά από μας να αισθανόμαστε αδιάκοπα τη δική Του παρουσία και ασταμάτητα να επικοινωνούμε μέσω της προσευχής μαζί Του: «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» ( Α΄ Θες. 5, 17 ).</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Προσευχόμενος στον Θεό μόνο όταν σε βρίσκει καημός κάνεις τον εαυτό σου απλό ζητιάνο και ντροπιάζεις τον Θεό,</strong> αφού Τον καλείς σαν πυροσβέστη μόνο όταν καίγεται το σπίτι σου. Ο Χριστός μας έδωσε το δικαίωμα να επικαλούμαστε τον δικό Του Πατέρα, ως δικό μας Πατέρα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τί πιο γλυκό υπάρχει από αυτό; Και τί υπάρχει πιο γλυκό για τα παιδιά από το να βρίσκονται παρόντες οι γονείς τους; Ας φροντίζουμε, λοιπόν, κι εμείς ασταμάτητα να στεκόμαστε στην παρουσία του ουράνιου Πατέρα μας, με την καρδιά και με τις σκέψεις και με τις προσευχές.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η προσευχή μας στον καιρό της προκοπής και της χαράς είναι σαν κάποιο κεφάλαιο προσευχής, που μας χρησιμεύει στις μέρες της δυσχέρειας και των βασάνων περισσότερο από τη στιγμιαία προσευχή όταν αυτές οι μέρες έρθουν.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ειρήνη από τον Κύριο.</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς!</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/stirikse-me-kyrie" target="_blank">Στήριξέ με, Κύριε....</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo" target="_blank">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></p></div>Αγίου Ιωάννου Σιναΐτου: Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν φοβούνται...(Ηχητική αφήγηση ! 🎶 )https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/xristianoi2021-02-05T20:05:00.000Z2021-02-05T20:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8254439862?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν φοβούνται...</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>«Πε ρί Δειλίας» Αγίου Ιωάννου Σιναΐτου,,,</em></span></p>
<p> </p>
<div>
<div><span style="font-size:12pt;"><strong>Η δειλία είναι νηπιακή συμπεριφορά μιας ψυχής πού εγήρασε στην κενοδοξία. Η δειλία είναι απομάκρυνσις της πίστεως, με την ιδέα ότι αναμένονται απροσδόκητα κακά.</strong></span></div>
<br />
<span style="font-size:12pt;">Ο φόβος είναι κίνδυνος που προμελετάται. Ή διαφορετικά, ο φόβος είναι μία έντρομη καρδιακή αίσθησις, πού συγκλονίζεται και αγωνιά από αναμονή απροβλέπτων συμφορών. </span><br />
<br />
<span style="font-size:12pt;">Ο φόβος είναι μία στέρησις της εσωτερικής πληροφορίας. </span><br />
<span style="font-size:12pt;"><strong><br />
</strong><strong>Η υπερήφανη ψυχή είναι δούλη της δειλίας∙</strong> έχοντας πεποίθησι στον εαυτόν της και όχι στον Θεόν, φοβείται τους κρότους των κτισμάτων και τις σκιές.</span></div>
<div><span style="font-size:12pt;"><strong><br />
</strong><strong>Όσοι πενθούν και όσοι καταπονούνται χωρίς να υπολογίζουν κόπους και πόνους,</strong> δεν αποκτούν δειλία. Πολλές φορές όσοι υποκύπτουν στην δειλία χάνουν το μυαλό τους. Και είναι φυσικό αυτό, διότι είναι δίκαιος Εκείνος πού εγκαταλείπει τους υπερηφάνους, ώστε και οι υπόλοιποι να μάθωμε να μη υψηλοφρονούμε.</span><br />
<br />
<span style="font-size:12pt;">Όλοι όσοι φοβούνται είναι κενόδοξοι, αλλ΄ όμως όλοι όσοι δεν φοβούνται δεν σημαίνει ότι είναι ταπεινόφρονες, αφού και οι λησταί και οι τυμβωρύχοι δεν υποκύπτουν εύκολα στην δειλία.</span><br />
<br />
<span style="font-size:12pt;"><strong>Σε όποιους τόπους συνηθίζεις να φοβήσαι, μη διστάζης να πηγαίνης,</strong> όταν ακόμη δεν έχη ξημερώσει. Εάν δείξεις κάποια χαλαρότητα στο σημείο αυτό, τότε θα γηράση μαζί σου το νηπιακό και αξιογέλαστο τούτο πάθος. Ενώ βαδίζεις προς τα εκεί οπλίζου με την προσευχή. Μόλις φθάσης σ΄ εκείνους τους τόπους, ανύψωσε τα χέρια σου. </span></div>
<div><span style="font-size:12pt;"> </span></div>
<div><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/proseyxh-l/proseyxes/archaggelo">Η αχειροποίητη δυνατή προσευχή στον Αρχάγγελο Μιχαήλ</a></strong></span></div>
<div> </div>
<div><span style="font-size:12pt;"><strong><br />
</strong><strong>Με το όνομα του Ιησού μάστιζε τους εχθρούς, </strong>διότι δεν υπάρχει ούτε στον ουρανό ούτε στην γη ισχυρότερο όπλο. Αφού απαλλαγής από την αρρώστεια αυτή, ας ανυμνήσης τον Λυτρωτή σου∙ διότι εάν τον ευγνωμονής, θα σε σκεπάζη παντοτινά.</span><br />
<br />
<span style="font-size:12pt;"><strong>Ποτέ δεν μπορείς διά μιας να γεμίσης την κοιλία. </strong>Παρόμοια βέβαια δεν μπορείς διά μιας να νικήσης την δειλία. Όταν έχωμε πολύ πένθος, θα υποχωρήση πιο γρήγορα∙ όταν όμως αυτό μας λείπη, θα παραμένουμε συνεχώς δειλοί. «Έφριξάν μου τρίχες και σάρκες» είπε ο Ελιφάζ (Ιώβ δ΄ 15), περιγράφοντας την πανουργία τούτου του δαίμονος.</span><br />
<span style="font-size:12pt;"><strong><br />
</strong><strong>Άλλωτε εδειλίασε πρώτα η ψυχή και άλλοτε το σώμα, </strong>και εν συνεχεία μεταβίβασε το ένα στο άλλο το πάθος. Αν συμβή να φοβηθή το σώμα, χωρίς όμως να εισδύση ο άκαιρος φόβος στην ψυχή, ευρισκόμεθα πλησίον στην θεραπεία. Όταν δε όλα τα δυσάρεστα και απροσδόκητα τα δεχώμεθα πρόθυμα, με συντριμμένη καρδιά, τότε ελευθερωθήκαμε πραγματικά από την δειλία.</span></div>
<div> </div>
<div><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></div>
<div> </div>
<div><span style="font-size:12pt;">Δεν ενισχύει τους δαίμονας εναντίον μας το σκότος και η ερημία των τόπων, αλλά η ακαρπία της ψυχής μας. Μερικές φορές όμως πρόκειται για οικονομική παίδευσι εκ μέρους του Θεού.</span><br />
<br />
<span style="font-size:12pt;"><strong>Εκείνος που έγινε δούλος του Κυρίου, θα φοβηθή μόνο τον ιδικό του Δεσπότη. </strong>Και εκείνος πού δεν φοβείται ακόμη Αυτόν, φοβείται πολλές φορές την σκιά του.</span><br />
<br />
<span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν πλησιάση αοράτως ένα πονηρό πνεύμα, φοβείται το σώμα. </strong>Όταν όμως πλησιάση κάποιος Άγγελος, αγάλλεται η ψυχή των ταπεινών. Γι΄αυτό, μόλις από την ενέργεια αυτή αντιληφθούμε την παρουσία του, ας τρέξουμε γρήγορα στην προσευχή, διότι ήλθε να προσευχηθή μαζί μας ο αγαθός μας φύλαξ.</span><br />
<br />
<span style="font-size:12pt;">''Όποιος ενίκησε την δειλία, είναι φανερό ότι ανέθεσε στον Θεόν και την ζωή και την ψυχή του...''</span></div>
<div> </div>
<div> </div>
<div><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></div>
<div> </div>
<div> </div>
<div><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/ueosl" target="_blank">Έχεις νιώσει ποτέ ότι ο Θεός δεν σε λυπήθηκε;</a></strong></span></div>
<div> </div>
<div> </div>
<div><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ακούστε το άρθρο</em> !</strong></span></div>
<div> </div>
<div>
<div><iframe title="Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν φοβούνται!" src="https://cdn.jwplayer.com/players/HZptfmXi-KDsMWNB6.html" width="640" height="360" frameborder="0" scrolling="auto" allowfullscreen=""></iframe></div>
</div></div>Πίστη στο Θεό, Ελπίδα και «Υπομονή»https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-ypomoni2021-02-05T19:05:00.000Z2021-02-05T19:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8259093291?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Πίστη στο Θεό, Ελπίδα και «Υπομονή» ...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Αν σου συμβεί ασθένεια σωματική, συμβουλεύει σοφός Γέρων, μη χάνεις την υπομονή σου και μη γογγύζεις...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Π</span>ίστη στο Θεό, Ελπίδα και Υπομονή!</strong> Αν σου συμβεί ασθένεια σωματική, συμβουλεύει σοφός Γέρων, μη χάνεις την υπομονή σου και μη γογγύζεις. Αν είναι θέλημα Θεού να βασανίζεται το σώμα σου, γιατί δυσανασχετείς; Εκείνος Δε φροντίζει για σένα; Μήπως μπορείς…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Πίστη στο Θεό, Ελπίδα και Υπομονή</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η Πίστη στο Θεό…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο δειλός άνθρωπος, διδάσκει ο σοφός Ισαάκ ο Σύρος, πάσχει κυρίως από δύο ψυχικές ασθένειες. Από ολιγοπιστία κι από φιλοσωματία. Όποιος αγωνίζεται να νικήσει αυτά τα δύο μεγάλα κακά είναι φανερό πως πιστεύει ολόψυχα στον Θεό κι είναι έτοιμος να δεχθεί όλα τα δυσάρεστα που τυχόν Εκείνος θα παραχωρήσει.<strong><br /> </strong></span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Η υπερβολική τόλμη πάλι και καταφρόνηση των κινδύνων γεννώνται ή από μεγάλη πίστη στον Θεό ή από τη σκληροκαρδία του ανθρώπου.</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Και τη σκληροκαρδία ακολουθεί απαραιτήτως η υπερηφάνεια, την πίστη όμως η αληθινή ταπεινοσύνη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/proseyxes/d" target="_blank">Η άσκηση της προσευχής του Ιησού ως ουράνιο δώρο</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η προς τον Θεό ελπίδα…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οι Άγιοι, λέγει κάποιος από τους Γέροντες, επειδή έχουν πάντοτε στην καρδιά τους τον Θεό <strong>και τα εδώ κερδίζουν με την απάθεια και τα εκεί κληρονομούν</strong>, διότι κι εκείνα και αυτά στον Θεό ανήκουν.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Αφού λοιπόν κατέχουν τον Θεό έχουν και όλα τα δικά Του.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνοι πάλι που έχουν στην καρδιά τους τον κόσμο, δηλαδή τα αμαρτωλά πάθη, και αν ακόμα κατορθώσουν να κερδίσουν τον κόσμο ολόκληρο, <strong>τίποτε δεν έχουν στην πραγματικότητα</strong>, εκτός από τα πάθη που τους εξουσιάζουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Υπομονή…</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν σου συμβεί ασθένεια σωματική, συμβουλεύει σοφός Γέρων, μη χάνεις την υπομονή σου και μη γογγύζεις. Αν είναι θέλημα Θεού να βασανίζεται το σώμα σου, γιατί δυσανασχετείς; <strong>Εκείνος Δε φροντίζει για σένα;</strong> Μήπως μπορείς να ζήσεις στιγμή χωρίς το θέλημά Του; Γίνε υπομονετικός και προσευχήσου να σου δίνει ο Θεός ότι είναι συμφέρον της ψυχής σου. <strong>Αυτό θέλει από σένα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όταν στην αρρώστια σου οι Αδελφοί δείχνουν την αγάπη τους με δώρα,</strong> δέξου τα με ευγνωμοσύνη και προσευχήσου γι’ αυτούς…</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/kataulicil" target="_blank">Πως φεύγει η ανασφάλεια, η «απελπισία», η «κατάθλιψη»</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/ueosl" target="_blank">Έχεις νιώσει ποτέ ότι ο Θεός δεν σε λυπήθηκε;</a></strong></span></p></div>Το σχέδιο του Θεού για την Σωτηρία μας δεν αλλάζει! Κράτα την πίστη με κάθε κόστοςhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sxedio-tou-theou2021-02-05T18:05:00.000Z2021-02-05T18:05:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8160503256?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em> Το σχέδιο του Θεού για την Σωτηρία μας δεν αλλάζει! Κράτα την πίστη με κάθε κόστος...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ξαγρύπνα ἀσταμάτητα, γιὰ νὰ κρατᾶς τὴν πίστη, καὶ ξαγρύπνα ἀσταμάτητα ὥστε ὁ σπόρος τῆς ἀγάπης, τὸν ὁποῖο ἡ πίστη φέρνει μέσα της, νὰ αὐξηθεῖ καὶ νὰ σοῦ φέρει χαρά..</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Τ</span>ο σχέδιο του Θεού για την Σωτηρία μας δεν αλλάζει! Κράτα την πίστη με κάθε κόστος… <strong>Ἐὰν χάσεις τὴν ἀγάπη, θὰ ἔχεις χάσει πολλά, ὅμως ἐὰν χάσεις καὶ τὴν πίστη, τὰ ἔχασες ὅλα</strong>. Ἐὰν χάσεις τὴν ἀγάπη, θὰ χάσεις τὸν καρπὸ ἀπὸ τὸ δένδρο, ὅμως ἐὰν χάσεις τὴν πίστη…</span></p>
<p> </p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Το σχέδιο του Θεού για την Σωτηρία μας – Εάν χάσεις την πίστη, τα έχασες όλα!</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Η πίστη, μας δυναμώνει μέσα στις ατέλειές μας.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> Το σχέδιο του Θεού είναι ένα πλεκτό που εμείς οι άνθρωποι το κοιτάζουμε απ’ την πίσω όψη</strong>. Μας φαίνεται ακατανόητο και βιαζόμαστε να κρίνουμε. Το καράβι της ζωής μας σίγουρα θα περάσει από τρικυμίες.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>||| ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></em><br /> </span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Έτσι είναι η ζωή. Ο Χριστιανός, όμως εκεί που οι άλλοι θα βρίζουν, θα καταριούνται,</em><strong><em> θα φωνάζουν και θα χάνουν την ψυχραιμία τους, θα αδράξει το τιμόνι του καραβιού και ταυτόχρονα θα προσευχηθεί πύρινα και καρδιακά,,,<br /> </em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Θ’ αγωνιστεί.</strong> Γιατί η πίστη θέλει λεβεντιά και αρχοντιά. Γιατί η πίστη, μας δυναμώνει μέσα στις ατέλειές μας.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς έλεγε: Κράτα την πίστη με κάθε κόστος…</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Εάν χάσεις την πίστη, τα έχασες όλα!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ξαγρύπνα ἀσταμάτητα, γιὰ νὰ κρατᾶς τὴν πίστη, καὶ ξαγρύπνα ἀσταμάτητα ὥστε ὁ σπόρος τῆς ἀγάπης, τὸν ὁποῖο ἡ πίστη φέρνει μέσα της, νὰ αὐξηθεῖ καὶ νὰ σοῦ φέρει χαρά. <strong>Ἐφόσον μόνη της ἡ πίστη χωρὶς τὴν ἀγάπη, θὰ παρέμενε κρύα καὶ ἄχαρη.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὅμως καὶ ὅταν μέσα σου κρυώσει ἡ ἀγάπη, καὶ δὲν αὐξηθεῖ καὶ δὲν φέρει καρπὸ χαρᾶς, <strong>κράτα τὴν πίστη καὶ περίμενε.</strong> Κράτα τὴν πίστη μὲ κάθε κόστος. Καὶ περίμενε, ἀκόμα καὶ χρόνια, μέχρι ἡ ἀγάπη νὰ φυτρώσει ἀπὸ τὴν πίστη.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Ἐὰν χάσεις τὴν ἀγάπη, θὰ ἔχεις χάσει πολλά, ὅμως ἐὰν χάσεις καὶ τὴν πίστη, τὰ ἔχασες ὅλα</strong>. Ἐὰν χάσεις τὴν ἀγάπη, θὰ χάσεις τὸν καρπὸ ἀπὸ τὸ δένδρο, ὅμως ἐὰν χάσεις τὴν πίστη, <strong>θὰ ἔχεις κόψει τὸ δένδρο.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><a href="https://www.face-new237.com">www.face-new237.com</a></strong></span></p></div>Οι φιλότιμοι έχουν λεπτή συνείδηση και βοηθιούνται από τον Θεόhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/filotimi2021-01-14T20:10:00.000Z2021-01-14T20:10:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7983187061?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Οι φιλότιμοι έχουν λεπτή συνείδηση και βοηθιούνται από τον Θεό...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Σκοπός είναι να δείξη το φιλότιμό του στους ανάποδους ανθρώπους. Το Ευαγγέλιο λέει: «Ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Γέροντα, όποιος έχει φιλότιμο το καταλαβαίνει ο ίδιος;</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Εσύ έχεις; Αυτό φαίνεται, ευλογημένη!</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Λίγο-πολύ καταλαβαίνει κανείς τον εαυτό του, πληροφορείται γιατί έχει εσωτερική ανάπαυση και ειρήνη. Αλλά και όποιος έχει φιλότιμο δεν καυχάται, δεν λέει: «εγώ έχω φιλότιμο», γιατί πάντα σκέφτεται: «Πρέπει να κινούμαι με περισσότερο φιλότιμο».</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο φιλότιμος άνθρωπος έχει ειλικρίνεια, δεν υπολογίζει τον εαυτό του, είναι απλός, έχει ταπείνωση. Όλα αυτά δίνουν ανάπαυση και στον ίδιο, αλλά είναι αισθητά και στον άλλον• έχει και επικοινωνία εσωτερική με τον άλλον και τον καταλαβαίνει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και να του λες, ενώ πονάς</strong> , «είμαι πολύ καλά», για να μη στενοχωρηθή, εκείνος καταλαβαίνει ότι πονάς και προσπαθεί να μη σε κουράση. Και άλλος, ενώ σε βλέπει να μην έχης κουράγιο, να ζαλίζεσαι, επειδή θέλει να σε απασχολήση, σου λέει:<strong> «Σε βλέπω, Γέροντα,</strong> πιο καλά από κάθε άλλη φορά, σε βλέπω υγιέστατο!».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Και να έχει τουλάχιστον κανένα σοβαρό πρόβλημα, θα ήταν κάπως δικαιολογημένος.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αντιθέτως ο φιλότιμος, και να έχη ανάγκη, λέει: «Γέροντα, μόνο την ευχή σου να μου δώσης, να μην σε απασχολώ». Τον κρατώ και βουρκώνουν τα μάτια του. «Να φύγω, Γέροντα, λέει, να φύγω, κουρασμένο σε βλέπω». Ε, αυτός πώς να μη δεχθή θεία βοήθεια;</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-ypomoni" target="_blank">Πίστη στο Θεό, Ελπίδα και «Υπομονή»</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Υπάρχουν άνθρωποι που από το φιλότιμο π[ου έχουν αμέσως καταλαβαίνουν τι βοηθάει και τι ευχαριστεί τον άλλον, με την καλή έννοια, γιατί σκέφτονται συνέχεια τον άλλον και όχι τον εαυτό τους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μερικοί, ενώ δεν με γνωρίζουν, καταλαβαίνουν από τι έχω ανάγκη• μου στέλνουν κανένα δεματάκι και έχουν μέσα ακριβώς ό,τι μου χρειάζεται.</strong> Το δέμα τους σου δίνει να καταλάβης όλον τον εσωτερικό τους κόσμο. Βλέπεις την λεπτή τους συνείδηση να είναι απλωμένη στο κάθε πράγμα.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Γέροντα, στο Καλύβι σας μερικές φορές καταφέρνουν και σας βλέπουν αυτοί που είναι λίγο αναιδείς και επιμένουν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Ναι, αλλά ανταμείβονται οι φιλότιμοι που από λεπτότητα δεν θέλουν να με ανησυχήσουν. Την άλλη φορά ήρθε εδώ να με δη ένας οικογενειάρχης. Τον είδα και χωριστά, τον είδα και με την γυναίκα του και με τα παιδιά του. <strong>Μετά από δυό-τρεις μέρες ξαναήρθε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Εκείνη την ώρα έβλεπα κάποιον άλλον και έξω περίμενε μια κοπέλα που είχε έρθει αεροπορικώς από την Αθήνα, για να με ρωτήση για ένα θέμα που την απασχολούσε. «Μπορώ να απασχολήσω τον Γέροντα για πέντε λεπτά;», της είπε, κι εκείνη του έδωσε την σειρά της.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Περίμενε μιάμιση ώρα, για να βγη ο κύριος που της ζήτησε να του δώση την σειρά της μόνο για .. πέντε λεπτά.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όταν βγήκε, είχε έρθει η ώρα να φύγη για το αεροδρόμιο, οπότε η καημένη μου είπε: «Δώσε μου την ευχή σου, Πάτερ, ήρθα από την Αθήνα, να σε συμβουλευτώ για ένα πρόβλημα που έχω, αλλά τώρα δεν προλαβαίνω• είχα πάρει άδεια από την δουλειά μου για λίγες ώρες και πρέπει να φύγω, για να μη χάσω το αεροπλάνο».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ε, πώς να την ξεχάσω αυτήν την ψυχή! Τελικά μόνο με τον αρχοντικό τρόπο βοηθιέται ο άνθρωπος από τον Θεό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Γέροντα, όταν ο φιλότιμος ζη με δύσκολους ανθρώπους, δεν ταλαιπωρείται;</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">– Σκοπός είναι να δείξη το φιλότιμό του στους ανάποδους ανθρώπους. Το Ευαγγέλιο λέει: «Ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί;».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οι φιλότιμοι και ευαίσθητοι αδικούνται εκουσίως από τις παραχωρήσεις που κάνουν από αγάπη στους άλλους ή από την πονηρία των άλλων,</strong> αλλά ποτέ δεν περιμένουν ούτε επιδιώκουν να δικαιωθούν σ’ αυτήν την μάταιη ζωή. Σε τούτη την ζωή οι φιλότιμοι τα πληρώνουν όλα, αλλά λαμβάνουν και την βοήθεια του Θεού, και στην άλλη ζωή θα έχουν μεγάλο μισθό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Πηγή: «Γέροντος Παϊσίου Αγιορείοτυ, Λόγοι Ε’, Πάθη και Αρετές»</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/psychi" target="_blank">Πώς να σώσω την ψυχή μου;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/ksereis-esi" target="_blank">Ξέρεις εσύ γιατί προσευχόμαστε στο Θεό;</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><a href="https://www.face-new237.com" target="_blank">https://www.face-new237.com</a></strong></span></p></div>Ο Αντίχριστος θα κάνει μέγα ψευτοθαύμα με σκοπό να πλανηθούν ακόμη και οι εκλεκτοί του Θεούhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/antihristos2021-01-04T17:10:00.000Z2021-01-04T17:10:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7357598069?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ο Αντίχριστος θα κάνει μέγα ψευτοθαύμα με σκοπό να πλανηθούν ακόμη και οι εκλεκτοί του Θεού...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ, ερμηνεύοντας την Αποκάλυψη Ιωάννου μιλά για τις απάτες και ο μέγα ψευτοθαύμα που θα κάνει ο Αντίχριστος προκειμένου να πλανηθούν ακόμη και οι εκλεκτοί του Θεού....</em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Θα πλανηθούν άραγε;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αν πλανηθούν τελικά κάποιοι, αυτό σημαίνει πως ποτέ δεν ήσαν πραγματικά εκλεκτοί του Θεού…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: </strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και πρέπει ιδιαίτερα να το προσέξωμε. Και να κλαύσωμε γι’ αυτό. <strong>Γιατί τα θαύματα και οι πράξεις του αντιχρίστου θα φέρουν σε δύσκολη θέση και τους πιο εκλεκτούς δούλους του Θεού.</strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η αιτία της μεγάλης επίδρασης του αντιχρίστου θα έγκειται στην σατανική δολιότητα και υποκρισία, με τις οποίες σκεπάζει το πιο φρικαλέο κακό με το αχαλίνωτο και αναίσχυντο θράσος του με την πλήρη συμπαράσταση των πονηρών πνευμάτων και με την ικανότητα να κάνη θαύματα ψεύτικα μεν, αλλά που προκαλούν κατάπληξη.<strong> Η φαντασία του ανθρώπου είναι ανίκανη να συλλάβη την εικόνα ενός τόσο μεγάλου κακούργου, όσος θα είναι ο αντίχριστος.</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θα σαλπίζει για τον εαυτό του, όπως σάλπιζαν οι πρόδρομοί του, οι προτυπώσεις του. Θα ονομάζη τον εαυτό του κήρυκα και παλινορθωτή της αληθινής θεογνωσίας. <em><strong>Έτσι εκείνοι, που δεν κατανοούν τον χριστιανισμό, θα ιδούν σ’ αυτόν ένα αντιπρόσωπο και υπέρμαχο της αληθινής θρησκείας! Και θα πάνε με το μέρος του. Θα σαλπίση.</strong></em> Και θα ονομάση τον εαυτό του επηγγελμένον Μεσσίαν. Και συναντώντας τον, εκείνοι που ζουν με σαρκικό φρόνημα, και βλέποντας την δόξα του, την δύναμή του, τις πνευματικές του ικανότητες, την ολοσχερή επιβολή του στα στοιχεία του κόσμου, θα τον αναγορεύσουν Θεό και θα γίνουν οπαδοί του <sup>[11]</sup>.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/thauma" target="_blank">Το κάθε θαύμα είναι αποτέλεσμα της δικής μας πίστεως</a><br /> </strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο αντίχριστος θα παρουσιασθή πράος, εύσπλαγχνος, γεμάτος αγάπη, γεμάτος αρετές.</strong> Θα τον δεχθούν σαν πράγματι γεμάτον αρετές. Και θα υποταχθούν σ’ αυτόν, εξ αιτίας των υψίστων αρετών του, όλοι εκείνοι που φαντάζονται, πως αλήθεια είναι η «αλήθεια» του πεπτωκότος ανθρώπου, και γι’ αυτό ούτε καν σκέπτονται να την ξεπεράσουν για να γνωρίσουν την αλήθειαν του Ευαγγελίου<sup>[12]</sup>.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ο αντίχριστος τότε θα εισηγηθή στην ανθρωπότητα την δημιουργία μιας ανώτατης παγκόσμιας ειρήνης και ευημερίας.</strong> Θα προσφέρη τιμές, πλούτη, μεγαλεία, σημαντικές ανέσεις και σαρκικές ηδονές. Και όσοι ποθούν επίγεια πράγματα, θα τον δεχθούν. Και θα τον ονομάσουν «κύριό» τους<sup>[13]</sup>. Ενώπιον της ανθρωπότητος ο αντίχριστος θα ανοίξη ένα τέτοιο ανεξήγητο με την τότε επιστήμη τσίρκο θαυμάτων, που η κατεργαριά τους θα θυμίζη θέατρο.<strong> Θα φέρη φόβο με τις απειλές και θαυμασμό με τα θαύματά του.</strong> Θα ικανοποιήση την άκριτη περιέργειά τους και την παχυλή τους άγνοια. Θα ικανοποιήση την ματαιοδοξία τους και τον εγωισμό τους. Θα ικανοποιήση το σαρκικό τους φρόνημα. Θα ικανοποιήση την δεισιδαιμονία και τις προλήψεις τους. Και θα φέρη σε σύγχυση τους σοφούς. Έτσι όλοι οι άνθρωποι με οδηγό την πεπτωκυία φύση τους, χωρίς το φως του Θεού, θα παρασυρθούν και θα καταλήξουν πειθήνια και άβουλα όργανα του πλάνου<sup>[14]</sup>.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τα σημεία του αντιχρίστου θα γίνουν κατά κύριο λόγο στον αέρα <sup>[15]</sup>, και συγκεκριμένα στο στρώμα, στο οποίο κυριαρχεί ο σατανάς<sup>[16]</sup>. Τα σημεία αυτά θα επιδρούν ως επί το πλείστον στην αίσθηση της όρασης. Και έτσι και θα γοητεύουν και θα απατούν.</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος μελετώντας στην Αποκάλυψη του τα γεγονότα, που θα γίνουν πριν από την συντέλεια του κόσμου, λέγει ότι ο αντίχριστος θα κάμη μεγάλα σημεία, ακόμη και να κατεβή <strong>«πυρ εκ του ουρανού ενώπιον των ανθρώπων»</strong><sup>[17]</sup>. Το θαύμα αυτό, μας λέγει η Αγία Γραφή, θα είναι το πιο μεγάλο από τα θαύματα του αντιχρίστου. Και αυτό το θαύμα θα γίνη στον αέρα. Θα είναι ένα μεγαλοπρεπές και φοβερό θέαμα!</span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><iframe title="YouTube video player" src="https://www.youtube.com/embed/5IsMzC_NOvY" width="584" height="329" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></strong></span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/agapi" target="_blank">Η Αγάπη στον πλησίον – Ποιοι δεν αγαπούν τον πλησίον;</a><br /> </strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/sigxoresi" target="_blank">Συγχώρεση ΕΣΥ ξέρεις τι θα πει; Μάθε την αλήθεια</a><br /> </strong></span></p></div>Ένας άγγελος ζήτησε από εμένα να προσευχηθώ γι’ αυτόν...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/aggelos2020-12-22T22:35:00.000Z2020-12-22T22:35:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7930405498?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ένας άγγελος ζήτησε από εμένα να προσευχηθώ γι’ αυτόν...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἕνας Γέροντας εἶπε ὅτι ὑπῆρχε κάποιος ἀναχωρητής, ποὺ κατοικοῦσε στὴν πιὸ βαθιὰ ἔρημο ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια κι εἶχε ἀποκτήσει χάρισμα διορατικό, ὥστε νὰ συναναστρέφεται μὲ τοὺς ἀγγέλους. Καὶ συνέβη τὸ ἑξῆς: ...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Δυὸ ἀδελφοὶ μοναχοὶ ἄκουσαν τὰ σχετικὰ μ᾿ αὐτὸν καὶ εἶχαν τὴν ἐπιθυμία νὰ τὸν γνωρίσουν καὶ νὰ ὠφεληθοῦν. Βγῆκαν ἀπὸ τὰ κελιά τους καὶ πήγαιναν πρὸς αὐτὸν μὲ ἐμπιστοσύνη στὴν καρδιά. Καὶ ἀναζητοῦσαν τὸν δοῦλο τοῦ Θεοῦ στὴν ἔρημο.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὕστερα ἀπὸ μερικὲς μέρες πλησίασαν στὴ σπηλιὰ τοῦ Γέροντα. Ἀπὸ μακριὰ βλέπουν κάποιον σὰν ἄνθρωπο ντυμένο στὰ λευκὰ νὰ στέκεται πάνω σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς λόφους ποὺ ἦταν κοντὰ στὸν ὅσιο σὲ ἀπόσταση περίπου τριῶν σημείων.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τοὺς φώναξε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ἀδελφοί, ἀδελφοί».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Αὐτοὶ τὸν ρώτησαν:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ποιὸς εἶσαι καὶ τί θέλεις;»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Νὰ πεῖτε, τοὺς ἀποκρίθηκε, στὸν ἀββᾶ ἐκεῖνον ποὺ θὰ συναντήσετε: θυμήσου αὐτὸ ποὺ σὲ παρακάλεσα».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Οἱ ἀδελφοὶ ἦρθαν, βρῆκαν τὸν Γέροντα,</strong> τὸν χαιρέτισαν καὶ πέφτοντας στὰ πόδια τοῦ παρακαλοῦσαν νὰ ἀκούσουν ἀπὸ τὸ στόμα του λόγο σωτηρίας. Πράγματι, διδάχτηκαν ἀπ᾿ αὐτὸν καὶ ὠφελήθηκαν πολύ.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/en-xristo-agapi" target="_blank">Ποια είναι η εν Χριστώ αγάπη;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τοῦ μίλησαν καὶ γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ εἶδαν καθὼς ἔρχονταν, καὶ τὴν παράκλησή του. Ὁ Γέροντας κατάλαβε ποιὸς ἦταν, ἀλλὰ προσποιοῦνταν ὅτι δὲν τὸν ἤξερε. Μάλιστα ἔλεγε: «Κανένας ἄλλος ἄνθρωπος δὲν κατοικεῖ ἐδῶ». Οἱ ἀδελφοὶ ὅμως βάζοντας συνέχεια μετάνοιες καὶ ἀγκαλιάζοντας τὰ πόδια του τὸν ὑποχρέωναν νὰ πεῖ ποιὸς ἦταν αὐτὸς ποὺ εἶδαν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ὁ Γέροντας τοὺς σήκωσε ὄρθιους καὶ τοὺς εἶπε:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Δῶστε μου τὸν λόγο σας ὅτι δὲν θὰ μιλήσετε ἐπαινετικὰ σὲ κανέναν γιὰ μένα σὰν γιὰ κάποιον ἅγιο, μέχρι νὰ φύγω στὸν Κύριο, καὶ τότε θὰ σᾶς μιλήσω καθαρὰ γιὰ τὴν ὑπόθεση». Ἐκεῖνοι ἔκαναν ὅπως τοὺς ζήτησε. Τοὺς λέει λοιπόν:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Αὐτὸς ποὺ ἔχετε δεῖ ντυμένο στὰ λευκὰ εἶναι ἄγγελος Κυρίου,</strong> ποὺ ἦρθε ἐδῶ καὶ παρακαλεῖ ἐμένα τὸν ἀδύναμο καὶ μοῦ λέει: «Ἱκέτευσε τὸν Κύριο γιὰ μένα, νὰ ξαναγυρίσω στὸν τόπο μου, γιατὶ ἔχει πιὰ συμπληρωθεῖ ἡ προθεσμία ποὺ ὁρίσθηκε σὲ βάρος μου ἀπὸ τὸν Θεό». Στὴν ἐρώτησή μου «ποιὰ εἶναι ἡ αἰτία τῆς ποινῆς σου;» ἀπάντησε:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Συνέβη σὲ μία ἐπαρχιακὴ πόλη πολλοὶ ἄνθρωποι νὰ παροργίζουν τὸν Θεὸ μὲ τὶς ἁμαρτίες τους γιὰ μεγάλο χρονικὸ διάστημα, καὶ μ᾿ ἔστειλε νὰ τοὺς παιδεύσω μὲ εὐσπλαχνία. Ἐγὼ ὅμως ὅταν τοὺς εἶδα πολὺ νὰ ἀσεβοῦν, τοὺς ἐπέβαλα μεγαλύτερο παιδεμό, μὲ ἀποτέλεσμα πολλοὶ νὰ ἐξοντωθοῦν. Γι᾿ αὐτὸ μοῦ ἐπεβλήθη ἡ ἀπομάκρυνσή μου ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ ποὺ μοῦ εἶχε ἀναθέσει τὴν ἀποστολή».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ὅταν τοῦ εἶπα «καὶ πῶς εἶμαι ἄξιος νὰ παρακαλέσω τὸν Θεὸ γιὰ ἕναν ἄγγελο;», ἐκεῖνος εἶπε:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Ἂν δὲν ἤξερα ὅτι ὁ Θεὸς δέχεται τὴν προσευχὴ τῶν γνήσιων δούλων του, δὲν θὰ ἐρχόμουν καὶ δὲν θὰ σὲ ἐνοχλοῦσα».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/min-apelpizesai" target="_blank">Να έχεις ελπίδα στο Θεό. Μην απελπίζεσαι...</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἐγὼ ἀναλογίσθηκα ἐκείνη τὴ στιγμὴ τὸ ἀμέτρητο ἔλεος τοῦ Κυρίου καὶ τὴν ἄπειρη ἀγάπη του πρὸς τὸν ἄνθρωπο, ποὺ τὸν ἔκανε ἄξιο νὰ μιλάει μαζί του καὶ νὰ τὸν βλέπει, ἐπίσης οἱ ἄγγελοί του νὰ ὑπηρετοῦν τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ ἔχουν ἐπαφὴ μαζί τους, ὅπως ἔχει γίνει μὲ τοὺς μακάριους δούλους του Ζαχαρία καὶ Κορνήλιο καὶ τὸν προφήτη Ἠλία καὶ τοὺς ἄλλους ἁγίους. Ἔνιωσα κατάπληξη μ᾿αὐτὰ καὶ δόξασα τὴν εὐσπλαχνία του».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Μετὰ ἀπ᾿ τὸ περιστατικὸ αὐτὸ ὁ τρισμακάριστος πατέρας μας ἀναπαύτηκε.</strong> Οἱ ἀδελφοὶ τὸν ἔθαψαν τιμητικὰ μὲ ὕμνους καὶ προσευχές. Κι ἐμεῖς ἂς ἐπιδιώξουμε νὰ μιμηθοῦμε τὶς ἀρετὲς αὐτοῦ τοῦ Γέροντα μὲ τὴ δύναμη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ θέλει ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νὰ σωθοῦν καὶ νὰ φτάσουν στὴν ἐπίγνωση τῆς ἀλήθειάς του».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἕνας Γέροντας ἔλεγε ὅτι δὲν πρέπει κανεὶς νὰ μεριμνᾷ γιὰ τίποτε παρὰ μόνο γιὰ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ. Καὶ πρόσθετε:</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">«Κι ἂν ἀναγκασθῶ νὰ φροντίσω γιὰ γήινη ἀνάγκη, ποτὲ δὲν τὴν σκέφτομαι πρὶν ἀπὸ τὴν ὥρα της».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Μέγα Γεροντικό</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/panagia/voithise-me" target="_blank">Παναγία μου βοήθησε με! ...Παναγιά μου τι να κάνω;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/agioi_gerontes/gerontes/kai/didaxes/ourania-xara" target="_blank">Πως διατηρείς την ουράνια χαρά και την ειρήνη</a></strong></span></p></div>Ξέρεις εσύ γιατί προσευχόμαστε στο Θεό;https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/ksereis-esi2020-12-15T17:30:00.000Z2020-12-15T17:30:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8035569461?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Ξέρεις εσύ γιατί προσευχόμαστε στο Θεό; ...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>,,,γιατί η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό, με την υπέρτατη Αγάπη...</em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Γ</span>ιατί προσευχόμαστε; Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι αναρωτιούνται «γιατί να προσεύχομαι»; Τι νόημα λένε έχει να προσευχόμαστε; Παρακάτω θα δούμε μόνο λίγα από τα «γιατί» θα πρέπει να προσευχόμαστε…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Γιατί προσευχόμαστε;</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">…η προσευχή είναι το στήριγμά μου…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Γιατί προσεύχομαι;</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">γιατί η ζωή μου ολόκληρη βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Γιατί με τη θέλησή Του υπάρχω, ζω και αναπνέω.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">γιατί <strong>η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό</strong>, με την υπέρτατη Αγάπη, μέσα από την οποία αντλώ δύναμη να ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία και να μοιράζω φωτεινά χαμόγελα γύρω μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>γιατί ο Θεός είναι ο φίλος μου ο αληθινός,</strong> που έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για μένα! Και γι’ αυτό <strong>δεν πρόκειται να με αφήσει ποτέ μόνο!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">γιατί τον φίλο μου δεν τον ξεχνώ, αλλά κάθε μέρα, κάθε στιγμή, θέλω να είμαι κοντά Του και να ζω τη χαρά της κοινωνίας μαζί Του.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">γιατί κοντά Του βρίσκω καταφύγιο στις τρικυμίες της ζωής, στήριγμα εκεί που όλα καταρρέουν, συμπαραστάτη στις στιγμές της μοναξιάς, αχτίδα φωτός στη μαύρη ομίχλη της απελπισίας.</span></h3>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/ekklhsia/pisteyo" target="_blank">Πιστεύω στον Θεό αλλά δεν πηγαίνω εκκλησία</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;">γιατί όταν χρειαστώ τη βοήθειά Του, βρίσκεται πάντα δίπλα μου, ακόμα και όταν νομίζω πως δεν με ακούει… Εκείνος όμως ρυθμίζει τα πάντα με τόση σοφία, <strong>για το δικό μου πνευματικό συμφέρον.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">γιατί <strong>νιώθω την ανάγκη καθημερινά</strong> να Τον ευχαριστώ που με διατηρεί υγιή και με σώας τας φρένας, που ζω σε μια κοινωνία ελεύθερη και ειρηνική, που έχω όποιο αγαθό επιθυμήσω… Δηλαδή, για τα αυτονόητα…</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">γιατί ακόμα και αν ζούσα κάτω από αντίξοες συνθήκες, η προσευχή θα ήταν το στήριγμά μου, ο σύνδεσμός μου με την αληθινή Ζωή, με την πραγματική Δικαιοσύνη, με την ασάλευτη Αλήθεια, με την μόνη τροφή που μπορεί να θρέψει την καρδιά μου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>γιατί έχω το προνόμιο να γνωρίζω τον αληθινό Θεό, που αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους και δεν είναι δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας ή διανόησης. Και αυτό με κάνει να νιώθω ξεχωριστός!</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">γιατί είμαι πλασμένος να επιστρέφω σε Αυτόν την αγάπη που τόσο απλόχερα έχει σκορπίσει στον κόσμο. Και αυτό το κάνω με τη ζωή μου ολόκληρη, αλλά <strong>πολύ περισσότερο με την προσευχή!</strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/proseyxes/prol" target="_blank">Προσευχή ευγνωμοσύνης στο Χριστό</a></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/ekklhsia/theologikos-logos/thelima" target="_blank">Πως θα γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού;</a></strong></span></p></div>Έχεις νιώσει ποτέ ότι ο Θεός δεν σε λυπήθηκε; https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/ueosl2020-12-05T18:40:00.000Z2020-12-05T18:40:00.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/8251674890?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Έχεις νιώσει ποτέ ότι ο Θεός δεν σε λυπήθηκε; ...</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Δέν αμφιβάλλω καθόλου γι’ αυτό που θα πώ τώρα. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο Θεός επιτρέπει να σου έρθει κάτι, για το οποίο λές: «Θεέ μου, ας έρχονταν όλα, αλλά αυτό να έλειπε». Και αυτό μπορεί να είναι ένα ατύχημα, μιά συμφορά, μιά αδικία, μιά καταστροφή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ή μπορεί να είναι κάτι εντελώς μέσα στην ψυχή σου, που κανένας δεν το παίρνει είδηση, αλλά για σένα είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να υπάρχει μέσα σου.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όπως είπα, φθάνει κανείς μέχρι του σημείου να πεί ενώπιον του Θεού: «όλα τα άλλα, Θεέ μου, κι αν έρχονταν, καλώς τα να έρχονταν, αλλά αυτό να μην ερχόταν, Θεέ μου». Όχι απλώς λέει κανείς ότι είναι βαρύ, αλλά δεν θα ήθελε κάν να έρθει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όμως, αν τελικά κανείς πεί «νά ’ναι ευλογημένο, Θεέ μου» και παραδοθεί στον Θεό, βλέπει μετά -όπως είπα προηγουμένως, δεν αμφιβάλλω καθόλου γι’ αυτό που θα πώ- ότι το καλό που βγήκε από αυτό και συντελέσθηκε μέσα του όχι απλώς είναι μεγάλο καλό,</strong> σπουδαίο καλό, αποκάλυψη πραγματική στην ψυχή, αλλά δεν θα έβγαινε αυτό το μεγάλο καλό, αν δεν συνέβαινε εκείνο το οποίο δεν το ήθελε κανείς με τίποτε να έρθει, και για το οποίο έλεγε: «Όλα τα άλλα ας έρχονταν, Θεέ μου, αλλά αυτό να μην ερχόταν».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"> <strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-pisti" target="_blank">Ξέρεις ποια είναι η πραγματική πίστη;</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Βλέπει μάλιστα κανείς το καλό έτσι, σαν να το ψηλαφά. Οπότε, πίσω από αυτό που του συνέβη, βλέπει την αγάπη του Θεού που δεν τον λυπήθηκε. Και είναι πολύ σημαντικό να νιώσεις τι σημαίνει ότι δεν σε λυπήθηκε ο Θεός.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Διότι ο Θεός, καθώς ξέρει ότι τελικά θα πείς «νά ’ναι ευλογημένο, Θεέ μου», δεν σε λυπάται και επιτρέπει να σουβλιστείς για τα καλά, να πληγωθείς, να πονέσεις, να ματώσεις. Μερικές φορές μοιάζει σαν να πάει κανείς να τρελαθεί.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Καί τότε βλέπεις την απέραντη, την ανεξιχνίαστη αγάπη του Θεού, την οποία δεν μπορείς να τη μετρήσεις, αλλά μόνο τη νιώθεις, τη</strong> ζείς.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Και η ψυχή ακόμη περισσότερο ωφελείται, καθώς όχι μόνο «διήλθε διά πυρός και ύδατος»(1), όπως λέει ο ψαλμωδός, όχι μόνο πόνεσε, μάτωσε και βλέπει ότι βγήκε καλό, αλλά κυρίως καθώς μυείται έτσι στην αγάπη του Θεού, στην όλη συγκατάβαση του Θεού· μυείται σε όλο το μυστήριο, ότι δηλαδή σε ανέλαβε ο Θεός, σε πήρε από το χέρι ο Θεός και είσαι πιά του Θεού. Δεν μπορούμε να το καταλάβουμε.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Είναι κάτι που το κάνει ο Θεός. Το θέμα δεν είναι ότι εσύ έκανες κάτι, έφθασες κάπου και τώρα είσαι σπουδαίος και επομένως με το σπαθί σου γίνεσαι του Θεού.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Το θαυμαστό είναι ότι ο Θεός, εκεί που δεν το περίμενες και δεν το καταλάβαινες, έκανε την οικονομία του, έκανε τη συγκατάβασή του και δεν σε λυπήθηκε, αλλά άφησε να πονέσεις και να πάθεις κάτι που είναι χειρότερο από έναν πόνο, ακριβώς για να σε ελεήσει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Νά, κάπως έτσι είναι τα πράγματα, αδελφοί μου</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">(1)Ψαλμ. 65, 12.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Πηγή: Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες π. Συμεών Κραγιόπουλου, Ειδικά θέματα 3 ” Το μυστήριο του πόνου” Α’ μέρος, ο πόνος κατάρα ή ευλογία; </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>(|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/dynami" target="_blank">Η δύναμη του Τιμίου Σταυρού...</a></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong> (|) ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: <a href="https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/-thimiazoume" target="_blank">Πότε θυμιάζουμε στο σπίτι και γιατί;</a></strong></span></p></div>Τίμιος Σταυρός, ο θάνατος του θανάτου...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/timios-stauros2020-09-14T16:50:11.000Z2020-09-14T16:50:11.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7927440901?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Τίμιος Σταυρός, ο θάνατος του θανάτου...</em></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ο Σταυρός έγινε το σωτήριο σύμβολο της Εκκλησίας και κάθε χριστιανού...<br /> </em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><span class="tie-dropcap">Κ</span>άθε πράξη και θαυματουργία του Χριστού είναι μεγάλη και θαυμαστή.</strong> Από όλα όμως θαυμαστότερο είναι ο Τίμιος Σταυρός Του. Και αυτό γιατί ο θάνατος καταργήθηκε μόνο με τον Σταυρό του Χριστού.</span></p>
<p> </p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Τίμιος Σταυρός, ο θάνατος του θανάτου</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">Στην εφαρμογή του σχεδίου του Θεού μέσα στην ανθρώπινη ιστορία ο κόσμος βίωσε δύο μεγάλα και δυσνόητα θαύματα. <strong>Πρώτον</strong>, ένα Θεό να κατεβαίνει από τον ουρανό στη γη· και <strong>δεύτερον</strong>, αυτόν τον Θεό ως άνθρωπο τέλειο να πεθαίνει πάνω στο Σταυρό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Το πρώτο, ήταν σχέδιο της σοφίας και της δύναμης του Θεού και το δεύτερο έργο της άκρας αγάπης Του για τον άνθρωπο</strong>. Στο πρώτο θαύμα, δηλαδή στην γέννηση του Θεού ως ανθρώπου, έγινε πανηγύρι σε ουρανό και γη. Χάρηκε όλη η κτίση, άγγελοι έψαλαν δοξολογία. Ποιμένες χόρευαν από χαρά για τη σωτηρία. Σοφοί και Βασιλείς από την ανατολή ήλθαν να προσκυνήσουν τον Βασιλέα των Βασιλέων και την Σοφία των σοφών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στο δεύτερο όμως θαύμα έχουμε ένα τελείως διαφορετικό σκηνικό. <strong>Ο Θεάνθρωπος πεθαίνει καταδικασμένος ως κακούργος πάνω στον Σταυρό</strong>. Δίπλα του μόνο δυο ληστές και μπροστά του μία μικρή ομάδα συγγενών – μαθητών που θρηνούν με πρώτη την Παναγία.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η πρώτη νύχτα, δηλαδή της Γέννησης, ήταν η πιο φωτεινή και λαμπρή. Ήταν πρόξενος χαράς και αγαλλίασης. Η δεύτερη, ήταν ημέρα η πιο σκοτεινή στην ανθρώπινη ιστορία. Σ<strong>την πρώτη (Γέννηση) ο Θεός ευεργέτησε τον άνθρωπο με όλη την δύναμη και αγάπη Του. Στην δεύτερη (Σταύρωση) ο άνθρωπος μέσα από την κακία και την παρανομία του ανταποδίδει στο Θεό χολή αντί του μάννα.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πόσο παράλογο, πόσο απάνθρωπο, πόσο τραγικό. Ο άνθρωπος σταυρώνει τον Θεό του και ο Θεός της αγάπης ακόμη και εκείνη την ώρα εκφράζει το μεγαλείο της αγάπης Του. «ἄφες αὐτοῖς ̇ οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» 1.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Χριστός όμως ήξερε πως ήλθε στη γη ως άνθρωπος, μόνο για ένα λόγο. Για να σταυρωθεί. Η θυσία Του ελευθέρωσε τον άνθρωπο από την αμαρτία και η Ανάστασή Του από τον θάνατο. Πέθανε, δηλαδή, πάνω στον Σταυρό για να ζήσει ο άνθρωπος.</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Γράφει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός:</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;">«Κάθε πράξη και θαυματουργία του Χριστού είναι μεγάλη και θαυμαστή. Από όλα όμως θαυμαστότερο είναι ο Τίμιος Σταυρός Του. Και αυτό γιατί <strong>ο θάνατος καταργήθηκε μόνο με τον Σταυρό του Χριστού</strong>, ο Άδης κατανικήθηκε και η αμαρτία του προπάτορα συγχωρέθηκε. Μας δόθηκε η ανάσταση και η δύναμη να περιφρονούμε τα παρόντα, ακόμη και τον ίδιο τον θάνατο. Οι πύλες του παραδείσου ανοίχθηκαν, η ανθρώπινη φύση κάθισε – με την ανάληψη του Χριστού ως ανθρώπου – στα δεξιά του Θεού <strong>γίναμε τέκνα του Θεού και κληρονόμοι Του</strong>. Όλα αυτά έχουν κατορθωθεί με το Σταυρό»</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Για όλους τους ανωτέρω λόγους ο Τίμιος Σταυρός έγινε το σωτήριο σύμβολο της Εκκλησίας και κάθε χριστιανού. Ο Γολγοθάς έγινε το σημείο που πατώντας πάνω βλέπεις τον Παράδεισο. Ο θάνατος του Χριστού ήταν για μας κάτι πιο ουσιαστικό από την ζωή Του. Επειδή πέθανε για τις αμαρτίες μας και αναστήθηκε για την σωτηρία μας. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας κηρύσσει τον Ιησού Χριστό «καὶ τούτον ἑσταυρωμένον» </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Για τον λόγο αυτό καθιέρωσε τέσσερις εορτές αφιερωμένες στο Σταυρό. Την Παγκόσμια Ύψωση, στις <strong>14 Σεπτεμβρίου</strong>, την εν ουρανώ εμφάνιση του σημείου του Σταυρού, στις <strong>7 Μαΐου</strong>, την πρόοδο του Τιμίου Σταυρού, την <strong>1η Αυγούστου</strong>. Επίσης, καθιέρωσε την εορτή της <strong>Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως στην μέση της Μεγάλης Τεσσαρακοστής</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η αρχαιότερη εορτή αφιερωμένη στον Τίμιο Σταυρό είναι αυτή της Παγκόσμιας Ύψωσης, η οποία ανήκει στον κύκλο των Δεσποτικών εορτών και στον κύκλο των ακίνητων.</strong> Από πολύ νωρίς η Εκκλησία καθιέρωσε την εορτή της Ύψωσης, η οποία συνδέεται με τις δύο επίσημες ανυψώσεις του Τιμίου Σταυρού, την πρώτη από τον Πατριάρχη Μακάριο στις 14 Σεπτεμβρίου του 335 μ.Χ. στα Ιεροσόλυμα προς ευλογία και αγιασμό του πιστού λαού και την δεύτερη από τον Πατριάρχη Ζαχαρία στις 14 Σεπτεμβρίου του 630 μ.Χ. μετά από την λεηλασία και την κλοπή του Σταυρού από τους Πέρσες το 629 μ.Χ. και την επάνοδό του από τον αυτοκράτορα Ηράκλειο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Έχει διαμορφωθεί η άποψη ότι κατά την εορτή της Ύψωσης εορτάζουμε την ύψωση του Σταυρού από τον Πατριάρχη Μακάριο αμέσως μετά την θαυματουργική εύρεση Του από την βασιλομήτωρα Ελένη το 326 μ.Χ.. Όντως η Αγία Ελένη, έρχεται στα Ιεροσόλυμα και βρίσκει τον Σταυρό του Κυρίου και ανεγείρει ναό, ο οποίος εγκαινιάζεται στις <strong>13 Σεπτεμβρίου του 335 μ.Χ.</strong> από τον Πατριάρχη Μακάριο. Αμέσως μετά την εύρεση του Τιμίου Ξύλου η Αγία Ελένη μαζί με τα μέλη της συγκλήτου Τον προσκυνούν. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ήταν αδύνατο, όμως, όλος ο λαός να προσκυνήσει και για το λόγο αυτό, ο Πατριάρχης Μακάριος, ανήλθε στον άμβωνα και εκεί υψώνει τον Σταυρό του Χριστού και ο λαός βλέποντάς Τον με δέος και ευλάβεια έψαλλε το<strong> «Κύριε ελέησον»</strong> με αποτέλεσμα, σύμφωνα αυτήν την εσφαλμένη γνώμη, να επικρατήσει η εορτή της Ύψωσης. Αυτή όμως η εορτή της Ύψωσης αμέσως μετά την εύρεση του Σταυρού, την οποία η Εκκλησία μας τιμάει στις 6 Μαρτίου, είναι στην πραγματικότητα η εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως, όπως και θα αναφερθεί στη συνέχεια.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η πρώτη Ύψωση, που εορτάζει η Εκκλησία κατά την ημέρα της Παγκοσμίου Ύψωσης του Σταυρού την 14ην Σεπτεμβρίου, είναι αυτή επί Πατριάρχου Μακαρίου και συνδέεται ιστορικά με τα εγκαίνια του Πανίερου ναού της Αναστάσεως στις 13 Σεπτεμβρίου του 335 μ.Χ.. Πλήθος κληρικών και πιστών είχαν προσέλθει στα Ιεροσόλυμα για να συμμετέχουν στο μεγάλο αυτό γεγονός και έτσι ο Πατριάρχης Μακάριος την επόμενη ημέρα, δηλαδή στις 14 Σεπτεμβρίου υψώνει, για δεύτερη φορά ιστορικά, τον Σταυρό του Κυρίου έτσι ώστε να Τον δουν και να Τον προσκυνήσουν όλοι. Εδώ λοιπόν ανάγεται η γένεση της εορτής της Παγκοσμίου Ύψωσης και η σύνδεσή της με τα εγκαίνια του ναού.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Όσον αφορά την <strong>δεύτερη ύψωση του Σταυρού</strong>, η οποία τοποθετείται χρονολογικά περίπου τριακόσια έτη μετά την πρώτη ύψωση, μεταφερόμαστε ιστορικά στην εκστρατεία των Περσών στην Παλαιστίνη περί το 614 μ.Χ. όπου λεηλατούν τους Αγίους Τόπους και κλέβουν τον Τίμιο Σταυρό. Ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος ξεκινάει εκστρατεία κατά των Περσών περί το 626 μ.Χ., όπου κατατροπώνει, παίρνει τον Τίμιο Σταυρό και Τον επαναφέρει στα Ιεροσόλυμα. <strong>Συγκινητικό είναι το γεγονός ότι φέροντας στον ώμο του το Τίμιο Ξύλο εισήλθε με λιτανεία στο Ναό της Αναστάσεως και Τον παρέδωσε στον Πατριάρχη και εν συνεχεία ο Πατριάρχης Τον ύψωσε πανηγυρικά ψάλλοντας κλήρος και λαός το Απολυτίκιο της εορτής «Σώσον Κύριε τον λαόν σου…»</strong>.</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Νεκτάριος αναφέρεται εκτενώς σε αυτό το γεγονός:</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">«Χοσρόης ο των Περσών αρχηγός, κατακυριεύσας της Παλαιστίνης και Ιερουσαλήμ, ήγαγε πολλούς χριστιανούς αιχμαλώτους εις Περσίαν, εν οις και τον Πατριάρχην Ζαχαρίαν, ους επί 14 όλα έτη κατεκράτει παρ’αυτώ συγχρόνως δε αφαρπάσας έφερε μεθ’ εαυτού και το ήμισυ ξύλον του Τιμίου Σταυρού. </span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Κατά του Χοσρόου εξεστράτευσεν ο Αυτοκράτωρ Ηράκλειος και κατετρόπωσεν αυτόν, ηλευθέρωσε της αιχμαλωσίας τον Πατριάρχην και τους συναιχμαλώτους αυτώ και το ξύλον του Σταυρού. Επειδή δε ο Αυτοκράτωρ πριν εκστρατεύσει εκ Κωνσταντινουπόλεως προσέταξεν να τελεσθή καθ’ άπασαν την Πόλιν δέησις προς τον Θεόν,</strong> ην ο Πατριάρχης ετέλεσε μεθ’ όλου του κλήρου και εν η παρίστατο και ο Αυτοκράτωρ κατανυκτικώς παρακολουθών και το πλήθος των χριστιανών και ηυχήθησαν υπέρ της νίκης του αυτοκράτορος και των στρατευμάτων αυτού, και της απελευθερώσεως του τιμίου ξύλου και των αιχμαλώτων, μετά την, ένδοξον κατά των Περσών νίκην και την απελευθέρωσιν του Σταυρού και των αιχμαλώτων, φόρον ευγνωμοσύνης τω Θεώ αποτίων ο βασιλεύς προσέταξεν ίνα ενιαυσίως τελήται η ανάμνησις της και το δεύτερον ανυψώσεως του Τιμίου Σταυρού εν Ιεροσολύμοις της γενομένης μετά την επιστροφήν αυτών εκ του πολέμου. Η δευτέρα αυτή ύψωσις εγένετο επί Ζαχαρίου εν Ιεροσολύμοις, εκείθεν δε και καθ ́όλον το κρατος και τελήται μέχρι σήμερον» 4.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong><em>Άρα η εορτή της Ύψωσης αποκτά πλήρη λαμπρότητα μετά τη δεύτερη ιστορικά Ύψωση το 630 μ.Χ. επί Πατριάρχου Ζαχαρίου στα Ιεροσόλυμα και εν συνεχεία εξαπλώνεται σε Ανατολή και Δύση περί τα μέσα του 7ου αιώνος μ.Χ. και καταχωρείται ως ξεχωριστή εορτή με πλήρη ασματική ακολουθία στα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας. Στην εξάπλωση και διάδοση της εορτής συνέβαλε και η μεταφορά τμήματος του Τιμίου Ξύλου από τα Ιεροσόλυμα στην Κωνσταντινούπολη περί το 634-635 μ.Χ. όπου ήταν η πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας, αλλά και λειτουργικό κέντρο της Εκκλησίας.</em></strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ο Άγιος Νεκτάριος λέει χαρακτηριστικά «…Από της εποχής, όμως, του Ηρακλείου η εορτή της υψώσεως του Σταυρού κατά πάσας τας εκκλησίας της Ανατολής εγένετο γενικωτάτη. Συγχρόνως εγένετο ασπαστή και υπό του Πάπα Ονωρίου και εξηπλώθη ανά πάσας τας Εκκλησίας της Δύσεως» 5.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Άρα η εορτή της Παγκοσμίου Ύψωσης ανάγει την γένεσή της στις αρχές του 4ου αιώνα στα Ιεροσόλυμα, ύστερα από την εύρεση του Σταυρού του Χριστού περί το 326 μ.Χ. από την Αγία Ελένη, αλλά και τα εγκαίνια του Πανίερου Ναού της Αναστάσεως στις 13 Σεπτεμβρίου του 335 μ.Χ., όπου την επόμενη ημέρα, δηλαδή την 14ην Σεπτεμβρίου του 335 μ.Χ. τελείται η ιστορική ύψωση του Τιμίου Σταυρού από τον Πατριάρχη Μακάριο στα Ιεροσόλυμα. Με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκε χρονικά έως και τα μέσα του 7ου αιώνα, όπου επικράτησε πλήρης ακολουθία στα λειτουργικά βιβλία και εξαπλώθηκε σε Ανατολή αλλά καις τη Δύση, μετά από τη δεύτερη ιστορική ύψωση του Σταυρού από τον Πατριάρχη Ζαχαρία στα Ιεροσόλυμα στις 14 Σεπτεμβρίου του 630 μ.Χ. και την μεταφορά του Τιμίου Ξύλου από τα Ιεροσόλυμα στην Κωνσταντινούπολη το 634 – 635 μ.Χ.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;">Η Εκκλησία μας όμως δεν μένει στα ιστορικά γεγονότα. Χρησιμοποιεί τον χρόνο και την ιστορία για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην σωτηρία και στην πέρα του χρόνου ζωή.</span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Και για την σωτηρία του καθενός μας ο τόπος συναντήσεως μας με τον Χριστό είναι ο Γολγοθάς και ο τρόπος είναι η σταύρωσή μας. Είναι <strong>η σταύρωση των παθών μας με πρώτο τον εγωισμό μας ο οποίος γεννά όλα τα υπόλοιπα πάθη που μας οδηγούν στον πνευματικό θάνατο</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Στα 33 χρόνια της επίγειας ζωής του ο Χριστός δεν αναζήτησε ποτέ του δόξα, την εξουσία, τα υλικά αγαθά. Ο ίδιος περιφρονήθηκε, απορρίφθηκε, ταπεινώθηκε, προδόθηκε, σταυρώθηκε. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που αν ακολουθήσει ο καθένας μας θα Τον συναντήσει. Στενός και τεθλιμμένος, αλλά οδηγεί στον Χριστό και δια του θανάτου στην Βασιλεία των Ουρανών.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Όποιός θέλει τον ακολουθεί, αλλά ο τρόπος είναι ένας</strong>: «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν». Δηλαδή ταπείνωση, υπακοή, σιωπή. Αυτό σημαίνει ακολουθώ τον Χριστό, ζω τον τρόπο Του, την πορεία Του, το πάθος Του, την Σταύρωσή Του, για να ζήσω την ανάστασή μου. Ο Χριστός μεταμορφώνει κάθε δοκιμασία μου ψυχική και σωματική σε ανάσταση και Πάσχα. Όταν ανέβω στον σταυρό μου, τότε αρχίζει η αληθινή μου ζωή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Κλείνοντας το μικρό αυτό κείμενο για την μεγάλη εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού μεταφέρω τα τελευταία λόγια του επικήδειου λόγου που εκφώνησε ο διαπρεπής μαθηματικός και αστρονόμος Guillaume Bigourdan στις 17 Ιουλίου 1912 στο Παρίσι προς τον μεγάλο Γάλλο μαθηματικό και φυσικό Jules Henri Poincaré.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Λέει λοιπόν ο ομιλητής: <strong>«Δεν σου απευθύνω τον τελευταίο χαιρετισμό, αλλά σου λέω καλή συνάντηση στην πέραν του τάφου ζωή, την οποία το λογικό βλέπει, η καρδιά μαντεύει και ο Θεός δια του Σταυρού δημιούργησε αθάνατη ειρήνη σε όλους τους εργάτες του καλού»</strong>.</span></p></div>Μάθε να προσεύχεσαι...https://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/mathe2020-07-25T22:52:29.000Z2020-07-25T22:52:29.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/7139795454?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μάθε να προσεύχεσαι...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em>Ἔνιωσε ὅτι δέν εἶχε καμιά ἄλλη βοήθεια ἄν ὁ Θεός δέν τοῦ ἔδινε τή δική Του...<br /> </em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><span class="tie-dropcap">Μ</span>άθε να προσεύχεσαι. Ἐδῶ βρίσκεται τό μήνυμά μου. Ὑπάρχει στήν Ἑλλάδα ἕνας ἅγιος, ὀνομάζεται Μάξιμος. Ἦταν νέος ὅταν μία μέρα πῆγε στήν Ἐκκλησία καί ἄκουσε τό ἀνάγνωσμα τοῦ Ἀποστόλου πού λέει ὅτι <strong>πρέπει νά προσευχόμαστε «ἀδιαλείπτως»</strong>…</span></p>
<h2><span style="font-size:12pt;">Μάθε να προσεύχεσαι</span></h2>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Κύριε Ιησού Χριστέ, σώσε με, βοήθησέ με, βοήθησέ με, σώσε με. Ώ Θεέ μου, βοήθησέ με, προστάτεψέ με»</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἄν ἡ ἀπελπισία μας πηγάζει ἀπό πολύ βαθιά μέσα μας, ἄν αὐτό πού ζητᾶμε, αὐτό γιά τό ὁποῖο κραυγάζουμε, εἶναι τόσο οὐσιαστικό ὥστε νά καλύπτει ὅλες τίς ἀνάγκες τῆς ζωῆς μας, τότε βρίσκουμε κατάλληλα λόγια νά προσευχηθοῦμε καί μποροῦμε νά φτάσουμε στήν κορυφαία στιγμή τῆς προσευχῆς μας, τή συνάντηση μέ τό Θεό.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Θά ἤθελα νά πῶ κάτι γιά τήν «κραυγή» τῆς προσευχῆς. Φώναζε δυνατά ὁ τυφλός Βαρτίμαιος. Τί λέει ὅμως τό Εὐαγγέλιο γιά τούς ἀνθρώπους γύρω του; <strong>Προσπαθοῦσαν, λέει, νά τόν κάνουν νά σιωπήσει</strong>. Μποροῦμε νά φανταστοῦμε ὅλους ἐκείνους τούς εὐσεβεῖς ἀνθρώπους μέ τήν καλή ὅραση, τά γερά πόδια, τήν καλή ὑγεία πού περικύκλωναν τό Χριστό καί μιλοῦσαν γιά ὑψηλά θέματα, γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ πού ἔρχεται, γιά τά μυστήρια τῶν Γραφῶν, νά γυρίζουν πρός τό Βαρτίμαιο καί νά τοῦ λένε:</span></p>
<h3><span style="font-size:12pt;">«ἐπί τέλους, δέν μπορεῖς νά ἡσυχάσεις; Τά μάτια σου, τά μάτια σου, καί τί σημασία ἔχουν αὐτά ἐνῶ μιλοῦμε γιά τό Θεό;»</span></h3>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁ Βαρτίμαιος φαινόταν σάν κάτι ξένο πού ξαφνικά ἔμπαινε στή μέση καί, ἀδιαφορῶντας τελείως γιά τά συμβαίνοντα, <strong>ζητοῦσε ἀπό τό Θεό κάτι πού ἀπελπιστικά τό εἶχε ἀνάγκη.</strong> Καί ὅλα αὐτά τά ἔκανε παρά τό γεγονός ὅτι μέ τίς φωνές του κατέστρεψε τήν ἁρμονία τῶν ἐθιμοτυπικῶν συζητήσεων γύρω του.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Οἱ ἐνοχλημένοι θά μποροῦσαν νά τόν ἀπομακρύνουν καί νά τόν κάνουν νά σιωπήσει. Τό Εὐαγγέλιο ὅμως λέει πώς, ἐνῶ ὅλοι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι ἤθελαν νά τόν ἡσυχάσουν, αὐτός ἐπέμενε, γιατί αὐτό πού ζητοῦσε εἶχε πολύ μεγάλη σημασία γιά τόν ἴδιο. <strong>Ὅσο περισσότερο προσπαθοῦσαν νά τοῦ κλείσουν τό στόμα, τόσο πιό πολύ ἐκεῖνος φώναζε.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἐδῶ βρίσκεται τό μήνυμά μου. Ὑπάρχει στήν Ἑλλάδα ἕνας ἅγιος, ὀνομάζεται Μάξιμος. Ἦταν νέος ὅταν μία μέρα πῆγε στήν Ἐκκλησία καί ἄκουσε τό ἀνάγνωσμα τοῦ Ἀποστόλου πού λέει ὅτι <strong>πρέπει νά προσευχόμαστε «ἀδιαλείπτως»</strong>. Αὐτό ἔκανε τόση ἐντύπωση στό Μάξιμο ὥστε σκέφτηκε πώς δέν θά μποροῦσε νά κάνει τίποτα ἄλλο παρά νά προσπαθήσει νά τηρήσει αὐτή τήν ἐντολή.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὅταν βγῆκε ἀπό τό ναό σκέφτηκε νά πάει στό κοντινότερο βουνό καί ἐκεῖ ἥσυχος νά ἀρχίσει νά προσεύχεται ὅπως ἄκουσε στό Εὐαγγέλιο. – Μάθε να προσεύχεσαι</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Σάν Ἕλληνας χωρικός τοῦ τετάρτου αἰώνα, ἤξερε τό «Πάτερ ἠμῶν» καί μερικές ἄλλες προσευχές.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἔτσι, ὅπως μᾶς λέει ὁ ἴδιος, ἄρχισε νά τίς λέει τή μία ὕστερα ἀπό τήν ἄλλη, καί πάλι ἀπό τήν ἀρχή, ἀσταμάτητα. Αἰσθάνθηκε, πραγματικά, πολύ ὄμορφα. <strong>Προσευχόταν, ἦταν συντροφιά μέ τό Θεό, ἦταν χαρούμενος.</strong> Τό καθετί τοῦ φαινόταν τόσο τέλειο! Μόνο πού σιγά- σιγά ὁ ἥλιος ἄρχισε νά πέφτει, ἄρχισε νά κάνει κρύο καί νά σκοτεινιάζει.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἡ νύχτα εἶχε πέσει γιά τά καλά ὅταν ἄρχισε ν’ ἀκούει γύρω του θορύβους, πολλούς καί παράξενους θορύβους. Ἄκουγε τό σπάσιμο τῶν κλαδιῶν κάτω ἀπό τά πόδια τῶν ζώων, ἔβλεπε τά λαμπερά μάτια τῶν ἄγριων θηρίων, ἄκουγε τίς κραυγές τῶν μικρῶν ζώων πού τά ἔτρωγαν τά μεγαλύτερα. Ἄκουγε ὅλων τῶν εἰδῶν τούς γνωστούς νυχτερινούς θορύβους τοῦ δάσους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τότε αἰσθάνθηκε πώς ἦταν μόνος. Πραγματικά μόνος, ἕνα μικρό ἀπροστάτευτο πλάσμα μέσα στόν κόσμο τοῦ κινδύνου, τοῦ θανάτου, τοῦ σπαραγμοῦ.</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἔνιωσε ὅτι δέν εἶχε καμιά ἄλλη βοήθεια ἄν ὁ Θεός δέν τοῦ ἔδινε τή δική Του.</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Δέν συνέχισε πιά νά λέει τό «Πάτερ ἠμῶν» καί τό «Πιστεύω». Ἔκανε ὅ,τι ἔκανε καί ὁ Βαρτίμαιος. Ἄρχισε νά φωνάζει δυνατά:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με». Τό φώναζε αὐτό ὅλη τή νύχτα γιατί τά ζωντανά τοῦ δάσους καί τά λαμπερά τους μάτια δέν τοῦ ἔδιναν εὐκαιρία γιά ὕπνο.</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Τέλος ξημέρωσε. Σκέφτηκε, λοιπόν, ἀφοῦ ὅλα τά ζῶα ἔχουν φύγει πιά καί πῆγαν νά κοιμηθοῦν «τώρα μπορῶ καί ἐγώ νά προσευχηθῶ». Ἀλλά τότε ἔνιωσε ὅτι πεινοῦσε. <strong>Σκέφτηκε ὅτι θά μποροῦσε νά μαζέψει μερικά βατόμουρα,</strong> γιά νά φάει. Πλησίασε ἕνα θάμνο, ἀλλά ξαφνικά τοῦ ἦρθε ἡ σκέψη ὅτι ὅλα τά ἀστραφτερά μάτια καί ἄγρια νύχια θά πρέπει νά εἶναι κρυμμένα κάπου ἐκεῖ στούς θάμνους.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἔτσι ἄρχισε νά προχωρεῖ πολύ προσεκτικά καί σέ κάθε του βῆμα ἔλεγε:</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, σῶσε με, βοήθησέ με, βοήθησέ με, σῶσε με. Ὦ Θεέ μου, βοήθησέ με, προστάτεψέ με».</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Γιά κάθε βατόμουρο πού μάζεψε, σίγουρα, εἶχε προσευχηθεῖ πολλές φορές.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Πέρασε ὁ καιρός καί ὕστερα ἀπό πολλά χρόνια συνάντησε ἕνα γέροντα καί ἔμπειρο ἀσκητή, ὁ ὁποῖος τόν ρώτησε <strong>πῶς εἶχε μάθει νά προσεύχεται ἀδιάλειπτα</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁ Μάξιμος εἶπε: «<strong>Νομίζω πώς ὁ διάβολος μέ δίδαξε νά προσεύχομαι ἀδιάλειπτα</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁ γέροντας ἀπάντησε: «<strong>Καταλαβαίνω τί θέλεις νά πεῖς. Ἀλλά θά ἤθελα νά εἶμαι βέβαιος ὅτι σέ καταλαβαίνω σωστά</strong>».</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ὁ Μάξιμος τότε τοῦ ἐξήγησε πῶς εἶχε σιγά- σιγά συνηθίσει ὅλους τοὺς θορύβους καί τούς κινδύνους τῆς μέρας καί τῆς νύχτας. Ὕστερα ὅμως τοῦ ἦρθαν πειρασμοί σαρκικοί, πειρασμοί τοῦ νοῦ, τῶν αἰσθημάτων καί ἀργότερα πιό ἰσχυρές ἐπιθέσεις τοῦ διαβόλου. Ὕστερα ἀπ’ ὅλα αὐτά δέν ὑπῆρχε στιγμή τῆς μέρας καί τῆς νύχτας πού νά μήν κραυγάζει στό Θεό:</span></p>
<h4><span style="font-size:12pt;"><strong>Μάθε να προσεύχεσαι – «Ἐλέησον, ἐλέησον, βοήθησε, βοήθησε, βοήθησε».</strong></span></h4>
<p><span style="font-size:12pt;">Μιὰ μέρα, ὕστερα ἀπό δεκατέσσερα χρόνια ἀδιάλειπτης προσευχῆς ὁ Κύριος τοῦ ἀποκαλύφτηκε. Ἀπό τή στιγμή ἐκείνη ἡσυχία, εἰρήνη καί γαλήνη τόν πλημμύρισαν.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Δέν ὑπῆρχε πιά φόβος -φόβος ἀπό τό σκοτάδι, ἀπό τούς θάμνους, οὔτε ἀπό τό διάβολο- ὁ Κύριος εἶχε ἐπικρατήσει.</strong> «Τότε», εἶπε ὁ Μάξιμος, «<strong>ἔμαθα ὅτι ἄν δέν ἔλθει ὁ Κύριος, εἶμαι ἀπελπιστικά ἀβοήθητος</strong>. Ἔτσι, καί ὅταν ἀκόμα ἤμουνα γαλήνιος, εἰρηνικός καί εὐτυχισμένος, συνέχισα νά προσεύχομαι λέγοντας:</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με, γιατί μόνο στό θεῖο ἔλεος ὑπάρχει ἡ εἰρήνη τῆς καρδιᾶς καί τοῦ νοῦ, ἡ γαλήνη τοῦ σώματος καί ἡ δύναμη τῆς θέλησης».</strong></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ἔτσι δέν μποροῦμε νά ποῦμε πώς ὁ Μάξιμος ἔμαθε νά προσεύχεται παρά τήν ταραχή πού τόν κατεῖχε, ἀλλά ἀκριβῶς ἐξ αἰτίας τῆς ταραχῆς. Γιατί ἡ ταραχή του ἦταν ἕνας πραγματικός κίνδυνος.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Ἄν μπορούσαμε νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι καί μεῖς βρισκόμαστε σέ πολύ μεγάλη ταράχη, σέ κίνδυνο, ὅτι ὁ διάβολος παραφυλάει προσπαθῶντας νά μᾶς πιάσει καί νά μᾶς καταστρέψει, τότε θά προσευχόμαστε συνέχεια, ἀσταμάτητα.</strong></span></p>
<div class="google-auto-placed ap_container"> </div>
<p> </p></div>Μαγεία: Η παγίδα του διαβόλου και πως θα απαλλαχτούμεhttps://www.face-new237.com/face-new237/psyxofeli/psyxofeli/magia2020-06-25T21:13:11.000Z2020-06-25T21:13:11.000Zface-new237https://www.face-new237.com/members/facenew237<div><img src="https://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/6326767658?profile=RESIZE_400x&width=400"></div><div><p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μαγεία: Η παγίδα του διαβόλου και πως θα απαλλαχτούμε...</strong></em></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size:12pt;"><em><strong>Μαγεία: η παγίδα του διαβόλου και πως θα απαλλαχτούμε. Η λευκή μαγεία ή η μαύρη μαγεία έχουν τον ίδιο παρονομαστή που λέγεται διάβολος.</strong></em></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μαγεία: η παγίδα του διαβόλου και πως θα απαλλαχτούμε. Η λευκή μαγεία ή η μαύρη μαγεία έχουν τον ίδιο παρονομαστή που λέγεται διάβολος. Η μαγεία είναι συνδεδεμένη με τις διαβολικές και σατανικές ενέργειες τόσο του διαβόλου όσο και των δαιμονίων που τον υπηρετούν.<span id="more-177380"></span></span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Υπάρχουν άνθρωποι που καταφεύγουν στη μαγεία από άγνοια</strong>, άλλοι από περιέργεια, άλλοι γιατί πιστεύουν ότι θέλουν να κάνουν καλό, άλλοι για να κάνουν κακό. Το αποτέλεσμα όλων αυτών του πρακτικών είναι ότι ο διάβολος και τα δαιμόνια κυριεύουν την ψυχή του ανθρώπου.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Μέσα από την Αγία Γραφή (Παλαιά Διαθήκη – Καινή Διαθήκη), τις διαταγές των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, βλέπουμε το πόσο ο Θεός αποστρέφεται τους ανθρώπους που ασχολούνται με τη μαντεία, τη μαγεία, τους παρατηρητές των οιωνών, τους μελλοντολόγους, <strong>πνευματιστές και γενικά οποιοσδήποτε επικαλείται κακά πνεύματα και δαιμόνια</strong>, και όλα αυτά τα συστήματα είναι βδελυρά για τον Θεό. Τρανταχτό παράδειγμα στο βιβλίο «Δευτερονόμιο» της Παλαιάς Διαθήκης, όπου ο λαός του Ισραήλ κληρονόμησε τη γη της Επαγγελίας από τον Θεό, λόγω του ότι τα έθνη και οι λαοί που ζούσαν εκεί ασχολούνταν με όλα αυτά.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Ταυτόχρονα διαβάζοντας την Αγία Γραφή και τους Πατέρες της Εκκλησίας διακρίνουμε την παντοδυναμία του Θεού έναντι του διαβόλου. Τρανταχτό παράδειγμα, είναι ο βίος του Αγίου Κυπριανού που ήταν πρώην μάγος και της Αγίας Ιουστίνης, όπου εκεί βλέπουμε τον παντοδύναμο Θεό να συντρίβει τον διάβολο.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Η άγνοια και η μη κατήχηση των ανθρώπων στα θέματα της πίστεώς μας,</strong> έχουν κάνει τη μαγεία, τη «λατρεία» του διαβόλου και τις ενέργειες του διαβόλου μια σύγχρονη πανδημία, όπου τα κρούσματα αυξάνουν διαρκώς.</span></p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/xOiyDjZMFFg" width="800" height="445" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></p>
<p><span style="font-size:12pt;"><strong>Βλέπουμε ανθρώπους της Εκκλησίας που είναι βαπτισμένοι χριστιανοί στο Όνομα της Αγίας Τριάδος, ο διάβολος με τα δαιμόνια να τους πλανά και να τους κάνει να αποστρέφονται τον Θεό,</strong> όπου έχουν συνταχθεί με τον Θεό λίγο πριν ξεκινήσει το Μυστήριο της βάπτισης την ώρα που διαβάζει ο ιερέας τους εξορκισμούς και έχουν αποταχθεί τον πονηρό διάβολο. Όμως ο διάβολος με όλα τα συστήματα που έχει προσπαθεί να κάνει το ακριβώς αντίθετο, να βάλει τον άνθρωπο να ζητήσει βοήθεια από τον διάβολο και όχι από τον Θεό.</span></p>
<p><span style="font-size:12pt;">Η προστασία η δική μας και η απαλλαγή από τις παγίδες του διαβόλου, είναι μόνο η δύναμη του Θεού. Ο άνθρωπος μπορεί να λύσει όλα του τα προβλήματα όταν βρίσκεται κοντά στον Θεό, διότι ο Θεός έχει λύσεις για όλα τα προβλήματα. Η πνευματική ζωή του ανθρώπου με την προσευχή, εξομολόγηση στον κληρικό, εκκλησιασμό,<strong> Θεία Κοινωνία, δημιουργούν ένα τείχος προστασίας, που ο διάβολος τρέμει και δεν πλησιάζει τον άνθρωπο.</strong></span></p></div>