Από το βιβλίο του Αβραάμ Μοναχού Αγιορείτη: «Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ – Η αποστασία των εσχάτων»

Αυτή η Παγκοσμιοποίηση οδηγεί την ανθρωπότητα σε μια φοβερή υποβάθμιση, σε μια αγελοποίηση και εκβαρβαρισμό. Από που να φυλαχθεί κανείς πλέον σε αυτό το κατρακύλισμα…

Πως όμως θα αντιδράσουμε σ’ αυτήν την καταστροφική πορεία; Με το να γίνουμε περισσότερο συνειδητοί Ορθόδοξοι και περισσότερο Έλληνες. Με το να επιστρέψουμε στις λησμονημένες ρίζες και ευλογημένες παραδόσεις μας. Με το να εκδιώξουμε την ξενομανία και τις όποιες μειονεξίες που μπορεί να έχουμε απέναντι στους λαούς της Δύσεως, που συμβαίνει σε αυτούς που έχουν άγνοια του δικού μας πολιτισμού και της παραδόσεώς μας. Μπορεί αυτοί να είναι πλουσιώτεροι σε τεχνολογία και υλικά αγαθά, εμείς όμως είμαστε πλουσιώτεροι σε πνευματικά. Έχουμε τον ατίμητο θησαυρό της Ορθοδοξίας και αφού τον αποκτήσουμε πρέπει να τον διαφυλάξουμε ανόθευτο, για να τον δώσουμε και σε αυτούς, όταν μας τον ζητήσουν, και θα τον ζητήσουν, όχι μόνο αυτοί, αλλά και άλλοι λαοί που δεν γνώρισαν ποτέ τον Χριστό.

Η Ορθοδοξία δεν θα υποταχτεί και δεν θα υποκύψει στην δαιμονοκίνητη Παγκοσμιοποίηση των εσχάτων τούτων καιρών. Όσοι κρατήσουν την πίστη ανόθευτη όταν θα δυσκολέψουν αργότερα τα πράγματα θα ξαναβρεθούν στις κατακόμβες, όπως στους πρώτους διωγμούς. Η Ορθοδοξία στην αληθινή της πραγματικότητα είναι Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, έχει τη δική της παγκοσμιότητα, καθολικότητα και οικουμενικότητα, γι΄αυτό θα την κρατήσει ο Κύριος μέχρι το τέλος…

Ο σκοπός των νεοεποχιτών έγινε πλέον φανερός. Σκοπός τους δεν είναι η ευημερία, η ελευθερία, η πρόοδος, η αδελφωσύνη, η αλληλεγγύη και τα άλλα φανταχτερά πυροτεχνήματα που πετούν στον ουρανό της ανθρωπότητας, αλλά η εγκαθίδρυση ενός στυγνού και ολοκληρωτικού πολιτικού, θρησκευτικού, οικονομικού και πολυπολιτισμικού καθεστώτος και η παγκόσμια κυριαρχία και επικράτηση του Αντιχρίστου.

Ο Αντίχριστος δεν έχει καιρό, για «χάσιμο». Γνωρίζει ότι ο χρόνος της βασιλείας του είναι πολύ σύντομος. Πρέπει επομένως να βρει την ανθρωπότητα έτοιμη και ενωμένη για να την κυβερνήσει. Την διαδικασία αυτή της ενοποίησης την έχουν αναλάβει εν γνώσει ή και εν αγνοία τους τα διάφορα όργανά του, οι μικροί και μεγάλοι πρόδρομοί του. Πάντως το βέβαιο είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει πότε θα έλθει, διότι σε κανέναν δεν το αποκάλυψε ο Θεός. Επομένως και όλες αυτές οι προετοιμασίες για την παγκοσμιοποίηση μπορεί να ανατραπούν και η ενοποίηση της ανθρωπότητας να γίνει με άλλες συνθήκες και προϋποθέσεις αν π.χ. γίνει ένας Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Όμως τελικά ο Κύριος γνωρίζει. Εμείς όποιες υποθέσεις κι αν κάνουμε θα πέσουμε έξω. Στο μεταξύ ας γρηγορούμε προσευχόμενοι.

Ονοματοδοσία το... ανάγνωσμα. Ποιος ήταν ο Γηρυόνης, τι σημαίνει η λέξη και που κατοικούσε ο γίγαντας της μυθολογίας. Πότε θα "χτυπήσει" την... σύγχρονη Ελλάδα.

Νέος γύρος ονοματοδοσίας για την επερχόμενη κακοκαιρία που αναμένεται να μας επισκεφθεί τις επόμενες ώρες. Ο Γηρυόνης, λοιπόν, όπως τον ονόμασε για ακόμη μια φορά το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών- αναμένεται να μας "χτυπήσει" από το βράδυ της Κυριακής με έντονες βροχές και καταιγίδες καθώς και θυελλώδεις ανέμους.

Ειδικότερα, τα κύρια χαρακτηριστικά του θα είναι οι ισχυρές βροχές και καταιγίδες και οι πολύ θυελλώδεις άνεμοι νοτιοανατολικών διευθύνσεων. Τη Δευτέρα θα επηρεαστεί το σύνολο της χώρας και την Τρίτη κυρίως τα ανατολικά και νότια τμήματα, ενώ εκτιμάται ότι συνολικά θα πέσουν σημαντικές ποσότητες βροχής, ικανές να δημιουργήσουν κατά τόπους προβλήματα.

Το Σάββατο αναμένονται κατά περιόδους αυξημένες νεφώσεις σε ολόκληρη σχεδόν τη χώρα, με λίγες βροχές τοπικού χαρακτήρα, κυρίως στα δυτικά, στα βόρεια και στο Ανατολικό Αιγαίο, καθώς επίσης πιθανές μεμονωμένες καταιγίδες κυρίως πάνω από τη θάλασσα. Τις νυκτερινές και πρώτες πρωινές ώρες, η ορατότητα σε πολλές περιοχές θα είναι περιορισμένη και θα σχηματιστούν τοπικές ομίχλες.  

Η θερμοκρασία θα κυμανθεί στη Δυτική Μακεδονία από 2 έως 13 βαθμούς, στη Βόρεια Ελλάδα από 5 έως 15, στην Ήπειρο από 7 έως 19 βαθμούς, στην Κεντρική Ελλάδα από 6 έως 18, στη Δυτική και Νότια Ελλάδα από 10 έως 19 βαθμούς, στα υπόλοιπα ηπειρωτικά από 8 έως 20, στα νησιά του Ιονίου από 12 έως 19 βαθμούς, και στα νησιά του Αιγαίου και στην Κρήτη από 11 έως 21 βαθμούς Κελσίου.

Οι άνεμοι στο Αιγαίο θα πνέουν από διάφορες διευθύνσεις με εντάσεις έως 4 μποφόρ, ενώ στα βορειότερα πελάγη θα επικρατήσουν ανατολικοί βορειοανατολικοί άνεμοι εντάσεων 4 έως 5 μποφόρ. Στο Ιόνιο οι άνεμοι θα πνέουν νοτιοανατολικοί ασθενείς έως μέτριοι, 3 με 5 μποφόρ, και από τις βραδινές ώρες ισχυροί 6 μποφόρ, με περαιτέρω σημαντική ενίσχυση τη νύχτα προς Κυριακή.  

Στην Αττική αναμένονται κατά περιόδους αυξημένες νεφώσεις με πιθανότητα πρόσκαιρων ασθενών βροχών. Οι άνεμοι θα πνέουν ανατολικοί βορειοανατολικοί με εντάσεις έως 4 μποφόρ. Η θερμοκρασία στην πόλη της Αθήνας θα κυμανθεί από 12 έως 18 βαθμούς.  

Στη Θεσσαλονίκη αναμένονται νεφώσεις με ασθενείς τοπικές βροχές, κυρίως τις πρωινές ώρες. Τη νύκτα και νωρίς το πρωί η ορατότητα θα είναι περιορισμένη. Οι άνεμοι θα πνέουν από ανατολικές διευθύνσεις ασθενείς έως σχεδόν μέτριοι, 3 με 4 μποφόρ. Η θερμοκρασία στο κέντρο της πόλης θα κυμανθεί από 9 έως 14 βαθμούς.

Ποιος ήταν ο Γηρυόνης

Στην ελληνική μυθολογία ο Γηρυόνης (από το ρήμα γηρύω = φωνάζω, σκούζω) ήταν ένας τρισώματος ή τρικέφαλος γίγαντας, γιος του Χρυσάωρα ή του θεού Ποσειδώνα και της Καλλιρρόης, κόρης του Ωκεανού. Και στις δύο εκδοχές, είναι εγγονός της Μέδουσας Γοργώς. Είναι επίσης γνωστός με τα ονόματα Γηρυονέας, Γηρυονεύς και Γηρυών.

Ο Γηρυόνης κατοικούσε στη νήσο Ερύθεια, στην ομιχλώδη Δύση, στα πέρατα του Ωκεανού. Είχε πλούσια κοπάδια βοδιών, που τα έβοσκε ο Ευρυτίων και ο δικέφαλος σκύλος Όρθρος ή Όρθος, κοντά στο μέρος όπου ο Μενοίτιος έβοσκε τα κοπάδια του Άδη. Με διαταγή του Ευρυσθέα ο Ηρακλής ήρθε στην Ερύθεια για να πάρει τα βόδια του Γηρυόνη στον ομώνυμο άθλο του, τον δέκατο κατά σειρά. Ο Ηρακλής σκότωσε τελικά τότε τον Γηρυόνη, κοντά στον ποταμό Ανθεμούντα, όπου συναντήθηκαν και αναμετρήθηκαν.

Οι αρχαίοι προσπάθησαν να ερμηνεύσουν ποικιλότροπα τον μύθο του τρισώματου Γηρυόνη, λέγοντας ότι στην πραγματικότητα ήταν οι τρεις γιοί του Χρυσάορα, που εξεστράτευσαν κατά του Ηρακλή, είτε ότι ο Γηρυόνης εκφράζει τις τρεις χρονικές κατηγορίες (παρελθόν - παρόν - μέλλον). Επιστημονικότερος, ο Θουκυδίδης ερμηνεύει τον μύθο ως ανάμνηση της παλαιότερης εποχής, κατά την οποία οι ληστείες ήταν συχνές, αλλά δεν θεωρούνταν επίμεμπτη πράξη. Ο Παλαίφατος, στο βιβλίο του "Περί Απίστων", αναφέρει πως ο Γηρυόνης καταγόταν από την πόλη Τρικαρηνία (κάρα = κρανίο) κι έτσι από παρανόηση, όταν αναφέρονταν στον Γηρυόνη τον Τρικάρηνο, νόμιζαν πως είχε τρία κεφάλια.

Η πάλη του Ηρακλή με τον Γηρυόνη απεικονιζόταν κατά τον Παυσανία στη Λάρνακα του Κυψέλου στην Ολυμπία. Επίσης, η πάλη αυτή παριστανόταν στη μετόπη του «θησαυρού» των Αθηναίων στους Δελφούς, στη μετόπη του ναού του Δία στην Ολυμπία, στις δύο μετόπες του ναού του Ηφαίστου στην Αθήνα (το γνωστό «Θησείο»), σε πολλά αρχαϊκά αγγεία, ιδίως χαλκιδικά, καθώς και σε αττικά μελανόμορφα και ερυθρόμορφα αγγεία. Από τα μελανόμορφα το πιο αξιόλογο θεωρείται ο αμφορέας του Εξηκία (σήμερα στο Λούβρο), ενώ από τα ερυθρόμορφα η κύλιξ του Ευφρονίου.

Ένα νέο έντονο κύμα κακοκαιρίας, ο «Γηρυόνης», όπως ονομάστηκε από τη μετεωρολογική υπηρεσία meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά το αρχαίο μυθικό ον, αναμένεται από τις βραδινές ώρες της Κυριακής και από τα δυτικά, να επηρεάσει την Ελλάδα.

α κύρια χαρακτηριστικά του θα είναι οι ισχυρές βροχές και καταιγίδες και οι πολύ θυελλώδεις άνεμοι νοτιοανατολικών διευθύνσεων.

Τη Δευτέρα θα επηρεαστεί το σύνολο της χώρας και την Τρίτη κυρίως τα ανατολικά και νότια τμήματα, ενώ εκτιμάται ότι συνολικά θα πέσουν σημαντικές ποσότητες βροχής, ικανές να δημιουργήσουν κατά τόπους προβλήματα.

Το Σάββατο αναμένονται κατά περιόδους αυξημένες νεφώσεις σε ολόκληρη σχεδόν τη χώρα, με λίγες βροχές τοπικού χαρακτήρα, κυρίως στα δυτικά, στα βόρεια και στο Ανατολικό Αιγαίο, καθώς επίσης πιθανές μεμονωμένες καταιγίδες κυρίως πάνω από τη θάλασσα. Τις νυκτερινές και πρώτες πρωινές ώρες, η ορατότητα σε πολλές περιοχές θα είναι περιορισμένη και θα σχηματιστούν τοπικές ομίχλες.  

Η θερμοκρασία θα κυμανθεί στη Δυτική Μακεδονία από 2 έως 13 βαθμούς, στη Βόρεια Ελλάδα από 5 έως 15, στην Ήπειρο από 7 έως 19 βαθμούς, στην Κεντρική Ελλάδα από 6 έως 18, στη Δυτική και Νότια Ελλάδα από 10 έως 19 βαθμούς, στα υπόλοιπα ηπειρωτικά από 8 έως 20, στα νησιά του Ιονίου από 12 έως 19 βαθμούς, και στα νησιά του Αιγαίου και στην Κρήτη από 11 έως 21 βαθμούς Κελσίου.

Οι άνεμοι στο Αιγαίο θα πνέουν από διάφορες διευθύνσεις με εντάσεις έως 4 μποφόρ, ενώ στα βορειότερα πελάγη θα επικρατήσουν ανατολικοί βορειοανατολικοί άνεμοι εντάσεων 4 έως 5 μποφόρ. Στο Ιόνιο οι άνεμοι θα πνέουν νοτιοανατολικοί ασθενείς έως μέτριοι, 3 με 5 μποφόρ, και από τις βραδινές ώρες ισχυροί 6 μποφόρ, με περαιτέρω σημαντική ενίσχυση τη νύχτα προς Κυριακή.

Αναλυτικά η πρόγνωση της ΕΜΥ για το Σάββατο:

Καιρός: Λίγες νεφώσεις παροδικά αυξημένες τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες . Η ορατότητα τις πρωινές και βραδινές θα είναι κατά τόπους περιορισμένη.
Άνεμοι: Μεταβλητοί 3 με 4 μποφόρ και από το απόγευμα βαθμιαία νοτιοανατολικοί με την ίδια ένταση.
Θερμοκρασία: Από 13 έως 20 βαθμούς Κελσίου.

Θεσσαλονίκη

Καιρός: Νεφώσεις με ασθενείς τοπικές βροχές.
Άνεμοι: Από ανατολικές διευθύνσεις 3 με 4 μποφόρ.
Θερμοκρασία: Από 13 έως 17 βαθμούς Κελσίου.

Μακεδονία, Θράκη

Καιρός: Νεφώσεις κατά τόπoυς αυξημένες κυρίως στην κεντρική Μακεδονία, όπου θα σημειωθούν τοπικές βροχές. Η ορατότητα τις πρωινές και βραδινές θα είναι κατά τόπους περιορισμένη.
Άνεμοι: Ανατολικοί βορειοανατολικοί 3 με 4 και στα ανατολικά τοπικά 5 μποφόρ.
Θερμοκρασία: Από 10 έως 17 βαθμούς Κελσίου. Στη δυτική Μακεδονία 3 με 4 βαθμούς χαμηλότερη.

Νησιά Ιονίου, Ήπειρος, Δυτική Στερεά, Δυτική Πελοπόννησος

Καιρός: Νεφώσεις που γρήγορα θα αυξηθούν και θα σημειωθούν τοπικές βροχές και στο Ιόνιο μεμονωμένες καταιγίδες. Κατά τόπους περιορισμένη ορατότητα τις πρωινές ώρες στα ηπειρωτικά.
Άνεμοι: Νότιοι νοτιοανατολικοί 3 με 4 και από το απόγευμα στο Ιόνιο 5 με 6 μποφόρ.
Θερμοκρασία: Από 11 έως 21 βαθμούς Κελσίου. Στην Ήπειρο 4 με 5 βαθμούς χαμηλότερη.

Θεσσαλία, Ανατολική Στερεά, Εύβοια, Ανατολική Πελοπόννησος

Καιρός: Λίγες νεφώσεις παροδικά αυξημένες, με τοπικές βροχές κυρίως μετά το μεσημέρι. Η ορατότητα τις πρωινές και βραδινές ώρες θα είναι κατά τόπους περιορισμένη.
Άνεμοι: Στα βόρεια από βόρειες διευθύνσεις 3 με 4 μποφόρ. Στα νότια μεταβλητοί 3 με 4 και από το απόγευμα νοτιοανατολικοί με την ίδια ένταση.
Θερμοκρασία: Από 12 έως 20 βαθμούς Κελσίου. Στα βόρεια 2 με 3 βαθμούς χαμηλότερη.

Πήγη: https://www.cnn.gr

Πήγη: https://face-new237.com

ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΟΥ ΒΑΦΤΙΣΤΗΚΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ!

~ Στήν Γερμανία ζοῦν ἀνέκαθεν πολλές χιλιάδες ὀρθοδόξων Ἑλλήνων μεταναστῶν. Ἐκεῖ πολλοί ἀπ᾿ αὐτούς, ἐπειδή σπουδάζουν, συμβαίνει νά εὑρίσκουν καί τήν σύζυγο, σύντροφο τῆς ζωῆς τους, ἡ ὁποία ἐνίοτε ἀνήκει σέ κάποιο ἄλλο χριστιανικό δόγμα. Ὁ κ. Γεώργιος Ζ. Ζοῦσε σάν μετανάστης πολλά χρόνια στήν Γερμανία. Ἐκεῖ νυμφεύθηκε μία Καθολική στό θρήσκευμα γυναῖκα. Ἔκανε ὀρθόδοξο γάμο, σύμφωνα μέ τίς ἀπαιτήσεις τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἀλλά ἡ γυναῖκα του δέν δέχθηκε νά ἀσπασθῆ τήν Ὀρθοδοξία, παρότι τά παιδιά τους βαπτίσθηκαν ὀρθόδοξα.

Μετά τήν ἐπιστροφή τους στήν Ἑλλάδα πού ἔγινε τό καλοκαίρι τοῦ 1985 μετέβησαν γιά τήν καλοκαιρινή περίοδο στήν πόλι Λουτράκι τῆς Κορινθίας. Στό γειτονικό βουνό ψηλά εὑρίσκεται κτισμένο δίπλα στήν σπηλιά τοῦ ὁσίου Παταπίου τό γυναικεῖο μοναστήρι τοῦ Ὁσίου Παταπίου. Σύμφωνα μέ ἀνεξακρίβωτες μαρτυρίες λέγεται ὅτι ἔζησε καί ἐκοιμήθη στό ὑπάρχον σπήλαιό του ἤ ματεφέρθηκε μέσῳ μαθητῶν του ἀπό τήν Κωνσταντινούπολι καί ἐτάφη ἐκεῖ.

Μία ἡμέρα λοιπόν ἀνέβηκε μέ τήν σύζυγό του νά προσκυνήση τόν Ἅγιο. Μπῆκε πρῶτος αὐτός στήν σειρά καί τόν ἀκολουθοῦσε ἡ συμβία του. Ἐνῶ ἐκείνη ἑτοιμαζόταν νά προσκυνήση ξαφνικά βρέθηκε λιπόθυμη στό ἔδαφος. Οἱ ἄλλοι κοντά της Χριστιανοί τήν σήκωσαν καί τήν μετεφεραν ἔξω. Ἀφοῦ σνῆλθε τήν ἐρώτησαν τί τῆς συνέβη καί ἔπεσε κάτω καί ἐκείνη τούς εἶπε:

-Καλά δέν εἴδατε, δέν ἀκούσατε τίποτε; Ὁ Ἅγιος μ᾿ ἔσπρωξε καί μοῦ εἶπε:

-Πῶς ἐσύ μία αἱρετική, μέ πλησιάζεις;

Ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή, ὅταν γύρισε ἡ γυναῖκα μέ τόν ἄνδρα της, στό σπίτι τους, ζήτησε νά κατηχηθῆ γιά τήν Ὀρθόδοξη Πίστι. Κατόπιν βαπτίσθηκε. Σέ ἔνδειξι εὐχαριστίας πρός τόν Ἅγιο πού τήν ὡδήγησε στήν ἀληθινή Πίστι καί στήν σωτηρία, ἐκείνη ἔγραψε ἕνα γράμμα στήν Ἡγουμένη τῆς Μονῆς, ὅπου ἀνάμεσα στίς εὐχαριστίες της ἔγραψε καί τοῦτα τά λόγια:

«Πρίν βαπτισθῶ ἐπίστευα καί ἐδιάβαζα γιά τόν Χριστό, ἀλλά μετά τό βάπτισμά μου, ζῶ μέ τόν Χριστό».

Τά σχόλια περιττεύουν γι᾿ αὐτή τήν ἐμπειρική ὁμολογία της!

από το βιβλίο: «Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ» – Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου (ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ)

– Έχετε ένα πρόβλημα; “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.

– Έχετε έναν πειρασμό με τον άλλον, με τον γείτονα σας, με τους φίλους σας κ.ο.κ. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Η ευχή θα σας δώσει τη λύση του προβλήματος σας λύσιν του αδιεξόδου όπου ευρίσκεστε. Το κομποσκοινάκι λοιπόν “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.

Όλοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή. Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσεύχου.Θέλεις να σωθείς; Προσεύχου.

‘Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών.“Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας.

Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις. Βιάσου σ’ αυτήν την ευχούλα”.

Του Αββά Ισαάκ του Σύρου

Όταν θελήσεις να κάνεις αρχή καλού έργου, πρώτα να ετοιμάσεις τον εαυτό σου για την αντιμετώπιση των πει­ρασμών, που πρόκειται να έρθουν εναντίον σου.

Γιατί ο ε­χθρός, όταν δει κάποιον ν’ αρχίζει με θερμή πίστη μια θεάρεστη ζωή, συνηθίζει να του επιτίθεται με διάφορους και φοβερούς πειρασμούς, ώστε να δειλιάσει απ’ αυτούς ο άν­θρωπος και να εγκαταλείψει την καλή του πρόθεση.

Και παραχωρεί ο Θεός να πέσει σε πειρασμό για να χτυπήσεις επίμονα τη θήρα (του ελέους) Του και για να ριζώσει μέσα στο νου σου, από το φόβο των θλίψεων, η μνήμη Εκείνου, και για να Τον πλησιάσεις με τις προσευχές, ώστε ν’ αγιασθεί έτσι η καρδιά σου από την ακατάπαυστη ενθύμησή Του. Και όταν Τον επικαλείσαι, θα σε ακούσει. Και θα μά­θεις έτσι, ότι ο Θεός είναι αυτός που σε λυτρώνει. Και τότε θα νιώσεις την παρουσία Εκείνου που σ’ έπλασε και σε δυ­ναμώνει και σε προστατεύει.

Γιατί η σκέπη και η πρόνοια του Θεού αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους. Δεν γίνεται ό­μως ορατή παρά μόνο σ’ εκείνους που καθάρισαν τον εαυτό τους από την αμαρτία και είναι συνεχώς προσηλωμένοι στο Θεό. Εξαιρετικά μάλιστα φανερώνεται σ’ αυτούς η βοήθεια και η πρόνοια του Θεού, όταν μπουν σε μεγάλη δοκιμασία για χάρη της αλήθειας. γιατί τότε την αισθάνονται πολύ καθαρά με την αίσθηση του νου.

Μερικοί, που είδαν αυτή (τη βοήθεια) και με τα σωμα­τικά τους μάτια, ανάλογα με τις δοκιμασίες, και διαπίστω­σαν έτσι τη συμπαράσταση του Θεού, υποκινήθηκαν απ’ αυτή σε γενναίες πράξεις, όπως μαθαίνουμε για τον Ιακώβ και τον Ιησού του Ναυή και τους Τρεις Παίδες και τον απόστολο Πέτρο και τους άλλους αγίους, που άθλησαν για το Χριστό. Σ’ αυτούς (η θεία βοήθεια) ήταν ολοφάνερη, έ­χοντας ανθρώπινη μορφή, δίνοντάς τους θάρρος και προε­τοιμάζοντάς τους για τον αγώνα της ευσέβειας.

Αλλά και στους πατέρες, που έζησαν στην έρημο και έδιωξαν από κει τους δαίμονες και έγιναν κατοικητήρια αγγέλων, και σ’ αυ­τούς παρουσιάζονταν συνεχώς οι άγιοι άγγελοι και με κάθε τρόπο τους βοηθούσαν και τους συμπαραστέκονταν σε όλα και τους στήριζαν και τους λύτρωναν από τους πειρασμούς, που οι άγριοι δαίμονες τους προξενούσαν.

Αλλά και μέχρι σήμερα δεν απομακρύνεται η βοήθεια του Θεού από τους ανθρώπους που ολοκληρωτικά αφιερώθηκαν στα έργα που Εκείνος ευαρεστείται, αλλά βρίσκεται κοντά σε όλους ό­σοι Τον επικαλούνται.

*Οι πνευματικοί και προφητικοί λόγοι των Αγίων της Ορθοδοξίας είναι η πνευματική παρακαταθήκη μας. Από αύριο μπαίνουμε στην ευλογημένη περίοδο της Σαρακοστής των Χριστουγέννων και είναι μία καλή αφορμή να ζήσουμε όσο πιο πνευματικά μπορούμε και κοντά στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας..

Πράγματι ο Γέροντας μας έλεγε, εμένα προσωπικά μου έλεγε, ότι θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια, αλλά στις μέρες μας πέφτει ένα κόσκινο και οι άνθρωποι παίρνουνε τα άκρα.Και αυτοί που πιστεύουνε θα πιστεύουνε πολύ και θα πηγαίνουνε στην Εκκλησία, θα εξομολογούνται κτλ και οι άλλοι θα απομακρυνθούνε από την Εκκλησία και θα είναι τελείως αδιάφοροι. Οι χλιαροί δηλαδή, αυτοί που βρίσκονταν στο μέσο, θα εξαφανιστούν. Στις μέρες μας, λέει, πέφτει μεγάλο κόσκινο. Είχε όμως αισιοδοξία γι’ αυτά τα πράγματα, γιατί έλεγε ότι μέσα στον Ελληνικό λαό υπάρχει ένα γερό λείμμα, μία γερή μαγιά, η οποία θα βοηθήσει να περάσουμε αυτά τα δύσκολα χρόνια αλλά και να μεγαλουργήσει η Ελλάδα. …

Η καλύτερη προετοιμασία είναι η πνευματική ζωή.

Ήθελα να σας πω κάποια λόγια γιατί έχουνε σχέση με την ζωή μας. Με προειδοποιούσε και μου έλεγε, θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια και πρέπει να προετοιμαζόμαστε και καλύτερη προετοιμασία θεωρούσε την πνευματική ζωή. Θα παρασυρθούν πολλοί. Μόνο αυτοί που είναι καλά δεμένοι με την Εκκλησία και τα Μυστήρια, μόνο αυτοί θ’ αντέξουν. Να κοινωνάς, να προσεύχεσαι, να ζεις πνευματικά. Αυτό το θεωρούσε το πάνω απ’ όλα…

*****

Ο Χριστός θα βοηθήσει το πλάσμα Του, θα γίνονται μεγάλα θαύματα.

Θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια με προειδοποιούσε. Και δεν ήθελε εμείς ούτε να παθαίνουμε υστερία και να φοβόμαστε, γιατί αυτό είναι δείγμα ολιγοπιστίας, αλλά κι απ’ την άλλη μεριά δεν ήθελε και να αδιαφορούμε, να κλείνουμε τα μάτια, να κάνουμε ότι δεν τρέχει τίποτα. Ήθελε την μέση οδό. Ούτε να κλείνουμε τα μάτια μας, ούτε να φοβόμαστε. Και έλεγε, ότι ο Χριστός θα βοηθήσει το πλάσμα Του σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια. Και θα πεις, και πως; αν δεν μπορώ να αγοράζω και να πουλάω, πως θα ζήσω; Θα γίνονται μεγάλα θαύματα μας έλεγε εκείνη την εποχή και θα’ χει κανείς ένα μπουκάλι λάδι και δεν θα τελειώνει, έναν τενεκέ αλεύρι και δεν θα τελειώνει. Αυτοί λέει που μπορούν να περάσουν λιτοδίαιτα, θα περάσουν. Αυτοί που έχουν συνηθίσει να έχουν δέκα ειδών τυριά στο τραπέζι τους, αυτοί θα ζοριστούνε.

*****

Πνευματική ζωή και κοντά στον Χριστό.

…Μας έλεγε, δεν μας έκρυβε τον κίνδυνο, μας έλεγε ότι είναι δύσκολα τα χρόνια, θα περάσουμε δύσκολα θα δοκιμαστούμε και όπως σας είπα και στην αρχή θεωρούσε την καλύτερη προετοιμασία την πνευματική ζωή. Όσο πιο πνευματική ζωή ζει κανείς, όσο νηστεύει, προσεύχεται, αγρυπνεί, διαβάζει το Ευαγγέλιο, εξομολογείται, κοινωνάει, όσο πιο κοντά είναι στον Χριστό, τόσο πιο σίγουρα είναι τα πράγματα.

Απόσπασμα ομιλίας του κ. Αθανασίου Ρακοβαλή

πηγή: iconandlight.wordpress.com

*Οι πνευματικοί και προφητικοί λόγοι των Αγίων της Ορθοδοξίας είναι η πνευματική παρακαταθήκη μας. Από αύριο μπαίνουμε στην ευλογημένη περίοδο της Σαρακοστής των Χριστουγέννων και είναι μία καλή αφορμή να ζήσουμε όσο πιο πνευματικά μπορούμε και κοντά στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας..

Πράγματι ο Γέροντας μας έλεγε, εμένα προσωπικά μου έλεγε, ότι θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια, αλλά στις μέρες μας πέφτει ένα κόσκινο και οι άνθρωποι παίρνουνε τα άκρα.Και αυτοί που πιστεύουνε θα πιστεύουνε πολύ και θα πηγαίνουνε στην Εκκλησία, θα εξομολογούνται κτλ και οι άλλοι θα απομακρυνθούνε από την Εκκλησία και θα είναι τελείως αδιάφοροι. Οι χλιαροί δηλαδή, αυτοί που βρίσκονταν στο μέσο, θα εξαφανιστούν. Στις μέρες μας, λέει, πέφτει μεγάλο κόσκινο. Είχε όμως αισιοδοξία γι’ αυτά τα πράγματα, γιατί έλεγε ότι μέσα στον Ελληνικό λαό υπάρχει ένα γερό λείμμα, μία γερή μαγιά, η οποία θα βοηθήσει να περάσουμε αυτά τα δύσκολα χρόνια αλλά και να μεγαλουργήσει η Ελλάδα. …

Η καλύτερη προετοιμασία είναι η πνευματική ζωή.

Ήθελα να σας πω κάποια λόγια γιατί έχουνε σχέση με την ζωή μας. Με προειδοποιούσε και μου έλεγε, θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια και πρέπει να προετοιμαζόμαστε και καλύτερη προετοιμασία θεωρούσε την πνευματική ζωή. Θα παρασυρθούν πολλοί. Μόνο αυτοί που είναι καλά δεμένοι με την Εκκλησία και τα Μυστήρια, μόνο αυτοί θ’ αντέξουν. Να κοινωνάς, να προσεύχεσαι, να ζεις πνευματικά. Αυτό το θεωρούσε το πάνω απ’ όλα…

*****

Ο Χριστός θα βοηθήσει το πλάσμα Του, θα γίνονται μεγάλα θαύματα.

Θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια με προειδοποιούσε. Και δεν ήθελε εμείς ούτε να παθαίνουμε υστερία και να φοβόμαστε, γιατί αυτό είναι δείγμα ολιγοπιστίας, αλλά κι απ’ την άλλη μεριά δεν ήθελε και να αδιαφορούμε, να κλείνουμε τα μάτια, να κάνουμε ότι δεν τρέχει τίποτα. Ήθελε την μέση οδό. Ούτε να κλείνουμε τα μάτια μας, ούτε να φοβόμαστε. Και έλεγε, ότι ο Χριστός θα βοηθήσει το πλάσμα Του σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια. Και θα πεις, και πως; αν δεν μπορώ να αγοράζω και να πουλάω, πως θα ζήσω; Θα γίνονται μεγάλα θαύματα μας έλεγε εκείνη την εποχή και θα’ χει κανείς ένα μπουκάλι λάδι και δεν θα τελειώνει, έναν τενεκέ αλεύρι και δεν θα τελειώνει. Αυτοί λέει που μπορούν να περάσουν λιτοδίαιτα, θα περάσουν. Αυτοί που έχουν συνηθίσει να έχουν δέκα ειδών τυριά στο τραπέζι τους, αυτοί θα ζοριστούνε.

*****

Πνευματική ζωή και κοντά στον Χριστό.

…Μας έλεγε, δεν μας έκρυβε τον κίνδυνο, μας έλεγε ότι είναι δύσκολα τα χρόνια, θα περάσουμε δύσκολα θα δοκιμαστούμε και όπως σας είπα και στην αρχή θεωρούσε την καλύτερη προετοιμασία την πνευματική ζωή. Όσο πιο πνευματική ζωή ζει κανείς, όσο νηστεύει, προσεύχεται, αγρυπνεί, διαβάζει το Ευαγγέλιο, εξομολογείται, κοινωνάει, όσο πιο κοντά είναι στον Χριστό, τόσο πιο σίγουρα είναι τα πράγματα.

Απόσπασμα ομιλίας του κ. Αθανασίου Ρακοβαλή

*Την εποχή με τα Σόδομα και τα Γόμορα είχαν χαθεί οι άγιοι από τη γη – δηλαδή οι άνθρωποι που θα εκπληρώσουν το θέλημα του Θεού – και έτσι ήρθε η καταστροφή…

Το γένος μας, έδωσε ένα πλήθος αγίων απ΄ όλες τις κοινωνικές κατηγορίες: άνθρωποι απλοί, στρατιώτες, έμποροι, μοναχοί, ιερείς και επισκόπους. Αυτοί είναι που προσεύχονται για μας στο Θεό.

Όλες οι γενιές πρόσφεραν αγίους, γι΄ αυτό η αγιότητα δεν είναι μια σελίδα του παρελθόντος, αλλά είναι και πρέπει να είναι κάτι το συνεχές.

Στην Αγ. Γραφή ο Θεός μας δείχνει τι συμβαίνει όταν δεν υπάρχουν πια άγιοι. Πρώτο μάθημα ο κατακλυσμός. Τότε είχαν εξαφανιστεί οι άνθρωποι που εκπλήρωναν τις εντολές του Θεού και τότε ήρθε το τέλος εκείνου του κόσμου.

Το δεύτερο μάθημα είναι τα Σόδομα και τα Γόμορα. Μία κοινωνία που είχε καλλιεργήσει με εμμονή την αμαρτία και τη λήθη του Θεού και που καταστράφηκε.

Τότε είχαν χαθεί οι άγιοι από τη γη – δηλαδή οι άνθρωποι που θα εκπληρώσουν το θέλημα του Θεού – και ήρθε η καταστροφή.

Οι άγιοι δεν εμφανίστηκαν από το πουθενά, αλλά είναι καρπός της πίστεως και του πνευματικού αγώνα κάποιας χριστιανικής κοινότητας. Γι΄αυτό έχουμε την ευθύνη να εφαρμόσουμε το Ευαγγέλιο στη ζωή μας. Εάν είμαστε αδιάφοροι μπροστά στη γενικευμένη αμαρτία, εάν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να έχει σκέψεις και επιθυμίες αμαρτωλές, τότε είμαστε υπεύθυνοι για την έλλειψη αγίων.

Όταν ένα χωράφι είναι γεμάτο αγκάθια τότε πνίγουν όλα τα λουλούδια. Η μόνη λύση είναι να ξεριζώσεις τα΄ αγκάθια. Γύρω μας έχει γενικευτεί η αμαρτία. Πολλοί δε θέλουν καν ν΄ ακούν για προσευχή, νηστεία και άσκηση. Ο καθένας έχει φτιάξει το είδωλό του και προσκυνάει το δικό του Θεό το χρήμα, τη διασκέδαση, τη δύναμη κ.λ.π. περιφρονώντας το Θεό και τις εντολές του.

Αυτή η συμπεριφορά δε φέρνει τίποτε άλλο από την οργή του Θεού. Η αγιότητα σήμερα περιφρονείται και γι΄ αυτό λείπουν οι άγιοι οι οποίοι θα «μαλακώσουν» την οργή του Θεού (βλέπε την προσευχή του Μωυσή, η επέμβαση του Αβραάμ για τους Σοδομίτες)

Τιμώντας τους αγίους πρέπει να τους έχουμε ως μοντέλο. Είναι η μόνη πραγματική τιμή. Το να θαυμάζεις και να τιμάς κάποιον σημαίνει να επιθυμείς να του μοιάσεις, να γίνει οδηγός στη ζωή σου.

Πολλοί νέοι σήμερα δηλώνουν φαν διαφόρων αθλητών, ηθοποιών, τραγουδιστών κ.λ.π. Αυτό σημαίνει ότι αρχίζουν να συμπεριφέρονται όπως αυτοί, να μιλούν όπως αυτοί, να τους μιμούνται. Ντύνονται όπως τα «είδωλα» τους και προσπαθούν να τους μοιάσουν σ΄ όλα. Έτσι θα έπρεπε να κάνουμε και όσοι περηφανευόμαστε για την τιμή των αγίων μας. Εμείς όμως κάνουμε το αντίθετο. Όχι μόνο δε μιμούμαστε τη ζωή των αγίων, αλλά η ζωή μας είναι εντελώς αντίθετη.

Γι΄ αυτό οι άγιοι δεν είναι μόνο μεσίτες για μας αλλά θα είναι και «κατήγοροί μας»

Μπροστά στον Δίκαιο Κριτή θα πουν ότι γεννήθηκαν στον ίδιο με εμάς λαό, ότι έζησαν στο ίδιο περιβάλλον, ότι αντιμετώπισαν δυσκολίες ίσως μεγαλύτερες από τις δικές μας, ότι αντιμετώπισαν τους ίδιους μ΄ εμάς πειρασμούς, αλλά οπλίστηκαν με τις εντολές του Ευαγγελίου. Το Άγιο Πνεύμα φεύγει από τους οκνηρούς,από τους βολεμένους, που θέλουν έναν άνετο Χριστιανισμό και επιθυμούν τη σωτηρία χωρίς να καταβάλουν καμία προσπάθεια, που αγαπούν την αμαρτία ποιο πολύ από τις εντολές του Θεού.

Η γενιά που δε θα δώσει Αγίους σίγουρα θα είναι η τελευταία…

Γέροντας Αμβρόσιος της Μονής Δαδίου – Διδαχές

….Να, είμαι 90 χρόνων. Αυτό το σώμα πρέπει να λιώσει στον τάφο, για να βγει καινούριο, άφθαρτο, αιώνιο, χωρίς να αρρωσταίνει, χωρίς να πονά, χωρίς να διψά, χωρίς να ζεσταίνεται, θα είναι όπως τα αγγελικά σώματα.

Αρκεί να μην πέσουμε στην αμαρτία. Ό Θεός θέλει να Του πούμε ότι μόνο γι’ Αυτόν θα ζούμε. Αν μείνουμε στην αμαρτία, τότε και τα καταχθόνια είναι αιώνια. Δεν αλλάζει από κει η κατάσταση, η βάσανος, η οδύνη, ο πόνος, οι φωτιές…

Εσάς, στη Θεολογική Σχολή, αυτά σας τα λένε μαλακά.

Έρχεται ο διάβολος και με χτυπάει αλύπητα.

Μου λέει: «Μην τους τα λες τόσο καθαρά. Άσε τους να κοιμούνται. Μην τους αφήνεις να ξυπνούν…».

Οι πεθαμένοι που είναι σε καλή μεριά δεν μπορούν να επισκέπτονται τους ζωντανούς όποτε θέλουν. Πρέπει να πάρουν άδεια από τον Κύριο…

Η ευχή «Κύριε, ελέησον» είναι σαν ένα σπαθί πού κόβει στα δύο τον σατανά.

Η οικογένεια είναι Ιερή. Όποιος εγκαταλείπει την οικογένειά του, τον σύζυγο ή την σύζυγο, τα παιδιά του, τιμωρείται πολύ σκληρά από τον Θεό. Στις μεγάλες εορτές η οικογένεια πρέπει να είναι όλοι μαζί. Η οικογένεια πρέπει να έχει τον ίδιο Πνευματικό.

Είδες ο Μέγας Βασίλειος; Είχε Χάρη από τον Θεό και δεν κοιμόταν καθόλου. Έζησε 49 χρόνια και είδες τι έργο έκανε; Εγώ όμως είμαι 80 ετών και δεν είμαι ούτε το δαχτυλάκι του. Είμαι ένας ελεεινός μοναχός… Ο Θεός να με ελεήσει, γιατί πάω χαμένος. Ξυπνώ τα βράδια να μελετώ, όπως έκανε κι αυτός, κατά τον λόγο του, και να εφαρμόσω τον λόγο του μεγάλου Αγίου. Εγώ όμως κοιμάμαι συνέχεια. Ξυπνώ πότε-πότε, κλαίω και λέω: «Κύριε, Ελέησον!». Ξανά κοιμούμαι πάλι.

Οι σημερινοί άνθρωποι δεν έρχονται προς το φως, γιατί είναι πονηρά τα έργα τους, όπως έλεγε και ο Κύριος στο Ευαγγέλιο. Και όταν πηγαίνουν να μιλήσουν με κάποιον και ν’ ακούσουν λόγο Θεού, πάλι μπερδεύονται πιο πολύ, επειδή τα έργα τους είναι πονηρά…

Ξέρεις τι είναι το Άγιο Πνεύμα; Είναι εδώ πού μιλάμε, είναι έξω απ’ το μυαλό σου, είναι μέσα στο μυαλό σου, είναι γύρω απ’ το στόμα σου, είναι παντού. Είδες πόσο κοντά είναι ο Θεός σ’ εμάς; Είναι Ζωή, είναι παντού. Οι Πατέρες λένε: «Ο Θεός είναι τόσο κοντά μας, όση ώρα θέλει ο αέρας να βγει από το στόμα μας».

Όταν ζητάτε τη βοήθεια ενός Αγίου και λέτε «Άγιε μου, βοήθα με», ο Άγιος την ίδια στιγμή που το ζητάτε είναι δίπλα σας.

Δεν σας αφήνει να το καταλάβετε, γιατί θα ερχόσασταν σε έπαρση και μπορεί να του ζητάγατε και χαζά πράγματα. Σας προσφέρει τη βοήθεια όχι άμεσα, αλλά απαλά, σιγά, όπως ο Θεός πλησιάζει τον άνθρωπο, ώστε να μην ανέβει ο εγωισμός σας. Θα δείτε, μέρα με τη μέρα, ότι αυτό πού ζητήσατε λύνεται και έρχεται, αν είναι για το όφελος της ψυχής σας…

Το «Πιστεύω» να το λέτε απαραιτήτως πρωί και βράδυ. Διότι έτσι ομολογούμε την πίστη μας και, ότι κι αν μας συμβεί κατά τη διάρκεια της μέρας ή της νύχτας, θα έχουμε ομολογήσει τον Κύριο. Το «Πάτερ ημών» να το λέτε αργά, για να το καταλαβαίνετε. Το Απόδειπνο είναι ομπρέλα προστασίας. Να κάνετε το Απόδειπνο και τους Χαιρετισμούς.Και είναι μεγάλη ευλογία να κάνετε το πρωί τον Όρθρο. Ή καρδιά σας να βαδίζει σύμφωνα με αυτά πού λέτε.

Όταν ο ιερέας λέει «Πρόσχωμεν τα Άγια τοις Αγίοις», είναι η μεγαλύτερη και φοβερότερη στιγμή, γιατί τότε είναι ανοιχτοί οι Ουρανοί και για ότι παρακαλέσουμε τον Θεό, εισακουόμαστε.

Να προσεύχεσθε συνέχεια, να συνηθίζει ο νους. Και αν ακόμα συγχύζεστε, εσείς να λέτε την ευχή. Τι πιο εύκολο πράγμα; Την λες πάντοτε, εκεί πού βαδίζεις, στο λεωφορείο, παντού. Έστω και μηχανικά. Τη συνηθίζει έπειτα ο νους και προχωράς. Στην αρχή ο νους θα είναι στο Λονδίνο, αλλά υστέρα μαζεύεται. Αρκεί να μη σταματάς να τη λες.

Πώς θες να σε συγχωρήσει ο Κύριος, ενώ μέσα σου βράζει το καντήλι της μνησικακίας; Τι νομίζεις, πώς ο Κύριος δεν βλέπει τι έχεις μέσα στην ψυχή σου;

Ήταν Ιούλιος του 2001, ημέρα Κυριακή, όταν επισκέφθηκε τη Μονή της Παναγίας Βαρνάκοβας ένα πούλμαν με προσκυνητές από τον Γέρακα Αττικής με τον ιερέα π. Σταμάτιο, ο οποίος ζήτησε αν μπορούσαν να κάνουν μία παράκληση στην Παναγία γιατί είχαν μαζί τους έναν άνθρωπο που είχε, όπως οι γιατροί είπαν, καρκίνο στον προστάτη, αλλά την ερχόμενη Τρίτη θα του έλεγαν κάνοντας συμβούλιο αν θα τον χειρουργούσαν.

Μικρής έκτασης θαλάσσια ρύπανση από πετρελαιοειδή, προκάλεσε το βράδυ της Κυριακής ρυμουλκό πλοίο στην Ελευσίνα, το οποίο, ενώ βρισκόταν πρυμνοδετημένο στην περιοχή «ΒΛΥΧΑ» Ελευσίνας, παρουσίασε δεξιά κλίση, σύμφωνα με ανακοίνωση του Λιμενικού. Το ρυμουλκό πλοίο μισοβυθίστηκε.

Σύμφωνα, επίσης, με την ίδια ανακοίνωση, στο σημείο έσπευσαν στελέχη και περιπολικό σκάφος του λιμενικού, ενώ περιμετρικά του πλοίου ποντίστηκε πλωτό φράγμα από ιδιωτική εταιρεία, συνεργαζόμενη με τον Οργανισμό Λιμένος Ελευσίνας, καθώς επίσης και απορροφητικό φράγμα και απορροφητικά υλικά της οικείας Λιμενικής Αρχής. Στην περιοχή έσπευσε, επίσης, και αντιρρυπαντικό σκάφος του λιμενικού.

Μετά τον εντοπισμό εντός του φράγματος ρύπανσης από ποσότητα ελαφρών πετρελαιοειδών και μικροποσοτήτων μαύρων πετρελαιοειδών σε έκταση περίπου 40 τετραγωνικών μέτρων, τοποθετήθηκε και έτερο πλωτό φράγμα πέριξ του πλοίου.

Την προανάκριση της υπόθεσης έχει αναλάβει η οικεία Λιμενική Αρχή, η οποία έχει ορίσει πραγματογνώμονα, καθώς και βοηθό πραγματογνώμονα καταδυτικού συνεργείου, προκειμένου να εξακριβωθούν τα αίτια και οι συνθήκες της ημιβύθισης του σκάφους.

Πήγη: https://face-new237.com

Πήγη: https://crashonline.gr

«Προφῆται προεκήρυξαν, ἀπόστολοι ἐδίδαξαν, μάρτυρες ὁμολόγησαν καί ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν ὅτι σύ εἶ Χριστέ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ , ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου».

Ἔχοντας ὑπ’ὅψιν, τήν ἀγιοπνευματικήν αὐτήν διδασκαλίαν, τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας μας, ἄς προσπαθήσουμε ἀδελφοί νά διατηρήσουμε άμόλυντη τήν ἀνθρώπινη φύση μας διά τῆς συνεχοῦς μετανοίας καί τηρήσεως τῶν ἐντολῶν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ .

Ἐπειδή, ἄν δέν καθαρθεῖ (ἡ φύση μας) ἀπό τό Ἄγιο Πνεῦμα καί δέν γίνει ὅπως ἦταν ἐξ ἀρχῆς, εἶναι ἀδύνατον νά καταστεῖ ἕνα σῶμα καί ἕνα πνεῦμα μέ τόν Χριστό καί τώρα καί κατά τήν μέλλουσα συνάρθρωση τῶν σωζωμένων σ’Αὐτόν.

Γιατί ἡ δύναμη τοῦ Πνεύματος πού προκαλεῖ αὐτήν τή συνοχή καί τήν ἕνωση, δέν συνηθίζει νά συμπληρώνει τό νέο χιτῶνα τῆς Χάρης, συρράπτοντας ἕνα κουρέλι παλιωμένο στά πάθη. (Ἄγ.Γρηγόριος ὁ Σιναϊτης, Φιλοκαλία, κεφ.41, σελ.183).

Ἐντούτοις, ὑπάρχουν σήμερα συστήματα καί ὑποτελεῖς σ’αὐτά ἀνθρωπάκια, δικτάτορες τῆς μειοψηφίας πού σπρώχνουν στήν ἀσχημοσύνη, (κατά τόν Ἀπ. Παῦλο) καί στή δυστυχία συνανθρώπους μας, εἴτε μεμονωμένα ἄτομα εἴτε ὁμάδες ἀτόμων, προβάλλοντες ἑνώπιόν μας τήν παραφύσιν ἐξαίρεση ὡς δῆθεν κανόνα καί τρόπο ζωῆς γιά ὅλους !!! Δηλαδή, θέλω νά πῶ τίς ἀρρωστημένες, ἀφύσικες, πρακτικές συμπεριφορᾶς καί κουλτούρας.

Ἐνῶ ἀντίθετα, τήν φυσική καί τήν ὑπερ-φύσιν πνευματική βιοτή τῆς πλειοψηφίας τῶν ἀνθρώπων καί τῶν κοινωνιῶν, τή χλευάζουν προκλητικά, τήν ἀδικοῦν καί ἐν πολλοῖς τή θέτουν ὑπό διωγμόν μέ κάθε εἴδους ψευδῆ προπαγάνδα, ὑβρίζοντας τούς ἐν ἀληθείᾳ καί δικαιοσύνῃ σκεπτομένους συνανθρώπους μας.

Ἀς γίνει τό λοιπόν γνωστό, ὅτι ὁσονούπω θά λειτουργήσουν φανερά οἱ πνευματικοί νόμοι καί ὁ καθένας θά θερίσει ὅ,τι σπέρνει. Τότε θά δοῦμε ποῦ θά καταλήξουν ὅλοι αὐτοί πού ἐξαιτίας τιποτένιου ψευδοκέρδους, μέ ἄκομψο τρόπο, χωρίς ἐντροπή καί φόβο Θεοῦ, παγιδεύουν δυστυχεῖς ἀσθενεῖς συνανθρώπους μας καί τούς προτρέπουν σέ παραφύσιν καταστάσεις καί μεθόδους, βλασφημῶντες τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, περιφρονώντας τήν ὀμορφιά καί τό Ἴδιον χάρισμα ἑκάστου φύλου, ἄρρενος καί θήλεως καθώς ἐπίσης καί Αὐτόν τοῦτον, τόν Δημιουργόν Τριαδικό Θεόν, μέ τελικό σκοπό καί στόχο τόν ἀφανισμό τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Ἐρώτησις: Ἀλήθεια, ἄραγε, δέν γνωρίζουν τό γεγονός, ὅτι ὁδηγοῦνται καί ὁδηγοῦν στήν αὐτοκτονία καί αὐτοκαταστροφή ἑαυτούς καί ἀλλήλους, ἐφ΄ὅσον ἀρνοῦνται τήν γέννηση ἀπογόνων, τήν χαρά, τήν ἐλευθερία, τήν ἀνάπαυση, τήν ὀμορφιά καί τήν διαιώνιση τῆς οἰκογένειας καί μέσω αὐτῆς, τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων; Χάθηκε καί ἡ στοιχειώδης λογική;

Ἐμεῖς προσευχόμαστε γιά ὅλους αὐτούς τούς ἀδελφούς μας, μέ τούς ὁποίους ἔχουμε συγγένεια αἵματος ἀφοῦ Πατέρας καί Δημιουργός ὅλων ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων εἶναι ὁ Τριαδικός Θεός.

Γνωρίζουμε ἐπίσης ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός, στήν ἐπίγεια πρώτη παρουσία Του, δέν ἀποστράφηκε κανέναν ἁμαρτωλό, ἀλλά τήν ἁμαρτία.Τί εἶναι ἡ ἁμαρτία; Ὅ,τι ἀντίκειται στούς φυσικούς νόμους πού ὁ ἵδιος ὁ Θεός ἔθεσε γιά τήν ἁρμονική καί ἀδιατάρακτη διαιώνιση τῆς δημιουργίας Του.Ἀντίθετα συνέφαγε μέ ἁμαρτωλούς καί συνιστοῦσε θεϊκῶ τῶ τρόπῳ, τοῖς πᾶσι πανταχοῦ μετανοεῖν ἐνῶ στηλίτευσε καί φαρισαίους καί γραμματεῖς καί τραπεζίτες.

Πῆρε μάλιστα στά Πανάγια χέρια Του, μαστίγιο καί σκόρπισε τό ἐμπόρευμα, ἀνέτρεψε τίς τράπεζες, τά καθίσματα πού ἐκάθηντο οἱ τοκογλύφοι ὅπως καί τά κέρματα σάν ἄλλα σκουπίδια, τά πέταξε στά πόδια τῶν συναλλασομένων, ὡς ἄχρηστα, στηλιτεύοντας ἔτσι τήν ἐκμετάλλευση τῶν ὀλίγων βασανιστῶν πρός τούς πολλούς καί τίμιους.

Τέλος τώρα, τί νά ποῦμε; Ἀναμένουμε μέ πόνο καί δάκρυα προσευχόμενοι λίγο πρίν τήν δευτέρα ἔνδοξο παρουσία Του, στόν Ἰησοῦ.

Ζῆ Κύριος ὁ Θεός. Ἔρχεται. Οὐ νυστάξει.

Ναί , ἔρχου Κύριε Ἰησοῦ. Ἀμήν.

~ Σ’ ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί ζούσε προ ετών ένας ιερέας ευλαβέστατος. Η ψυχούλα του ήταν γεμάτη στοργή για το ποίμνιό του και ειδικά για τους πονεμένους. Έφτασε όμως η μέρα που δοκιμάστηκε κι εκείνος και πόνεσε πολύ.

Η κόρη του, μια εξαιρετική κοπέλα, είχε παντρευτεί πρόσφατα μ’ ένα νοικοκυρεμένο παληκάρι. Έφτασε, λοιπόν, ο καιρός να φέρει στον κόσμο το πρώτο παιδάκι της. Κατά τον τοκετό όμως, πέθανε! Πήγε Μάρτυρας να συναντήσει τον Πλάστη της, αφήνοντας πολύ πόνο πίσω της.

Ο ιερέας πατέρας της πόνεσε κι αυτός πολύ στο χωρισμό, αλλά με ακλόνητη Πίστη στο Θεό πρόσφερε δοξολογία στο άγιο όνομά Του. Την αγάπη του δε, για την θυγατέρα του εξέφραζε με θερμές προσευχές για την ψυχή της και με κρυφές ελεημοσύνες.

Ο ιερέας είχε έναν αδελφό καπετάνιο, που, απόμαχος πια της θάλασσας, είχε γίνει στεριανός για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του. Είχε δημιουργήσει περιουσία κι απολάμβανε πλέον τους κόπους του.

Δυστυχώς όμως ήταν σχεδόν άπιστος, παρ’ όλο που είχε καλή καρδιά. Τα βραδάκια, όταν μαζεύονταν στο φιλόξενο σπίτι του παπά μαζί με μερικούς φίλους, κάποιους αγαθούς νησιώτες που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στην εκκλησία, έπιναν το ζεστό τους φασκόμηλο και κουβέντιαζαν.

Ο καπετάνιος ένα βράδυ ειρωνεύτηκε τον ιερέα αδελφό του και του είπε:

– Σιγά καημένε παπά, μην υπάρχει άλλη ζωή και σε βλέπει η κόρη σου τι λέμε και τι κάνουμε!

Ο ιερέας με πραότητα προσπάθησε να τον βοηθήσει ν’ αποβάλει την απιστία, γιατί ήξερε πως κατά βάθος υπέφερε η ψυχή του μέσα στη θανατερή παγωνιά της. Εκείνος όμως δε φάνηκε να επηρεάζεται.

Ένα βράδυ, λοιπόν, ο ιερέας βλέπει τη θυγατέρα του στον ύπνο του. Ήταν ολόφωτη. Λευκοντυμένη, χαρούμενη, και του λέει:

“Πατέρα, σ’ ευχαριστώ για όλα. Για την αγάπη σου, τις προσευχές σου, και τις ελεημοσύνες που κάνεις για την ψυχή μου. Πες, σε παρακαλώ, και στον θείο μου (τον καπετάνιο) ότι τον ευχαριστώ για το ψάρι που μού ‘στειλε!”

Αυτά είπε κι ενώ χαμογελούσε αγγελικά, το όνειρο έσβησε…

Ο ιερέας , όταν σηκώθηκε το πρωί, αισθανόταν μεγάλη χαρά και συγκίνηση.

Το βράδυ διηγήθηκε τ” όνειρο στη συντροφιά. Όλοι συγκινήθηκαν, μόνο ο καπετάνιος κοιτούσε δύσπιστα τον αδελφό του.

Όταν όμως του είπε ότι η ανιψιά του τον ευχαριστεί για το ψάρι που της έστειλε, κι ότι δεν μπορεί να εξηγήσει αυτά τα λόγια της, ο καπετάνιος τινάχθηκε όρθιος.

Τα μάτια του γέμισαν δάκρυα και τα χέρια του άρχισαν να τρέμουν. Απ’ το στόμα του βγήκε η κρυφή Πίστη της καρδιάς του:

“Θεέ μου!”, ψιθύρισε και μια κοίταζε τον ένα και μια τον άλλον σαστισμένος.

Όλοι τον ρώτησαν τι συνέβαινε. Γιατί τόση ταραχή, γιατί τόση συγκίνηση; Εκείνος, όταν συνήλθε κάπως, ξανακάθισε στην καρέκλα του και χωρίς να εμποδίζει τα δάκρυά του να τρέχουν στο ηλιοψημένο πρόσωπό του, τους είπε με ταπεινή φωνή:

“Ναι, είναι αλήθεια, ζουν οι ψυχές και μας βλέπουν! Ανήμερα στην κηδεία της ετοιμαζόμουν να κατέβω στην εκκλησία, όπου θα την διαβάζατε.

Είχα πολύ πόνο μέσα μου. Το ξέρεις, παπά, πόσο αγαπούσα αυτή τη θυγατέρα σου. Ήταν πάντα άγγελος…

Εκείνη τη στιγμή έφθασε ένας φίλος μου ψαράς κάτω απ’ τον πέρα γιαλό. Τούχα πει πως, όταν έπιανε καλό ψάρι να μου τόφερνε κι εγώ θα το πλήρωνα όσο-όσο.

Εκείνη όμως τη στιγμή με νευρίασε η παρουσία του, καθώς κρατούσε το ροφό κρεμασμένο στο πλάι του. Του είπα λοιπόν απότομα:

– Δε θέλω ψάρια σήμερα, δεν θέλω τίποτε. Σήμερα κηδεύω την ανηψιά μου!

Ο άνθρωπος όταν τ” άκουσε πάγωσε και με κοίταζε αμίλητος. Τον λυπήθηκα και του είπα:

– Όμως, να, στο πληρώνω και συ δώστο σε κανένα φτωχό για την ψυχή της!

Εκείνος πήρε τα χρήματα, με συλλυπήθηκε κι έφυγε γρήγορα. Το περιστατικό αυτό δεν τόπα σε κανέναν και το είχα ξεχάσει. Αλλά η ψυχούλα της δεν το ξέχασε και μου στειλε τις ευχαριστίες της”.

Αυτά είπε και σκούπισε με την ανάστροφη του χεριού του τα δάκρυά του. Μετά χαμογέλασε γλυκά, μα τόσο γλυκά!

Μέσα σ’ αυτό το χαριτωμένο χαμόγελο ο ιερέας διέκρινε το γλυκοχάραμα της αναγεννημένης Πίστεώς του. Η νύχτα της απιστίας έφυγε…

“Δοξασμένο τόνομά Σου Πολυέλεε Κύριε”, ψιθύρισε ο ιερέας κα τον αγκάλιασε με το βλέμμα του…

Ήμουν στενοχωρημένος και με συμβούλευσε [ο άγιος Πορφύριος]:

– Δεν σου είπα και άλλη φορά, όταν ανοίξεις τελείως την καρδιά σου στον Κύριο, χωρίς σφίξιμο, μπαίνει ο Κύριος μέσα, και την καθιστά ανίκανη να αμαρτήσει. Κατάλαβες; Ανίκανους στο κακό.

Ο Κύριος μέσα στην καρδιά μας αγαπάει, φέρνει πραότητα, καλωσύνη.
Και να θέλουμε να θυμώσουμε, να κάνουμε στον άλλο κακό, δεν μπορούμε.
Τότε ισχύει «Ζω δε ουκέτι εγώ».
Το ζεις και το φωνάζεις μέσα σου.

Ο Παύλος πια τρελάθηκε από τη χαρά του και το διαλαλούσε.

Μα αλλάζει ο Χριστός; Όπως ήταν τότε είναι και τώρα…

Γιατί μωρέ, αφού τα λέμε και τα αποφασίζουμε, ύστερα τι παθαίνουμε και γυρίζουμε στα ίδια και πρέπει να ξαναλέμε τα ίδια;

Πάρ’ το εγωιστικά και μην αφήνεις τον εαυτό σου να δίνει ικανοποίηση στο διάβολο.
Δώσου εξ ολοκλήρου στο Χριστό, με ένθερμο έρωτα, με λαχτάρα.

Όταν βλέπεις κάτι και αντιδράς μέσα σου, και σφίγγεσαι να μη μιλήσεις, ήδη δεν είσαι εν τάξει, με αυτό το σφίξιμο.

Να είσαι απλός, συνετός, αυτοσυγκεντρωμένος, μετρημένος. Να νοιώθεις τον Κύριο πάντα παρόντα. Εκείνος θα σε διδάσκει πώς θα μιλήσεις, πότε θα σιωπήσεις.

Από το βιβλίο του Μοναχού Αγαπίου, η «Θεϊκή φλόγα, που άναψε στην καρδιά μου ο Γέρων Πορφύριος» των εκδόσεων του Ιερού Γυναικείου Ησυχαστηρίου η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος.

«Θὰ ἤθελα νὰ πῶ δύο λόγια γιὰ τὴν μυστικὴ ἀνάγνωση τῶν εὐχῶν τῆς ἁγίας Ἀναφορᾶς, ἀλλὰ καὶ ἄλλων εὐχῶν τῆς Θείας Λειτουργίας.

Τὸ θέμα ἀνακινεῖται συχνὰ σὲ θεολογικὲς καὶ λειτουργικὲς συζητήσεις, εἴτε γραπτῶς σὲ ἄρθρα, εἴτε προφορικῶς σὲ ὁμιλίες καὶ εἰσηγήσεις σὲ Συνέδρια.

Καὶ ἡ μὲν συζήτηση δὲν θὰ ἐνοχλοῦσε, ὡς καλοπροαίρετη ἐνασχόληση μὲ τὸ θεολογικὸ περιεχόμενο τῶν εὐχῶν, στὴν πράξη ὅμως δημιουργεῖ μία ἀταξία, γιὰ νὰ μὴν πῶ σύγχυση, ὄχι ἁπλῶς ὡς πρὸς τὴ λατρεία, ἀλλὰ ὡς λανθασμένη προσέγγιση τοῦ μυστηρίου.

Ἡ θεία Εὐχαριστία οὔτε ἀκρόαμα εἶναι, οὔτε θέαμα, οὔτε θεατρικὸ δρώμενο. Μπορεῖ φαινομενικὰ νὰ δείχνει ὅτι ἔχει αὐτὰ τὰ στοιχεῖα, ἀλλὰ κανένα ἀπὸ αὐτὰ δὲν τὴν προσδιορίζει.

Εἶναι πράξη. Καὶ μάλιστα εἶναι μυστηριακὴ πράξη, ἀφοῦ ἐνεργεῖται μὲ τὴν παρουσία καὶ διὰ τῆς παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ προσεγγίσουμε, πολὺ περισσότερο νὰ κατανοήσουμε τὸ περιεχόμενο αὐτῆς τῆς ἱερῆς πράξης. Μόνον νὰ τὴν ζήσουμε ἔχουμε τὴ δυνατότητα, καὶ αὐτὸ μὲ τὴ δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Γι’ αὐτὸ καὶ ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια τὸ καθαυτὸ μυστικὸ στοιχεῖο τῆς θείας ἱερουργίας φυλασσόταν, ὄχι μόνον ἀπὸ τοὺς ἀμύητους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀτελεῖς ὡς πρὸς τὴν πίστη, ἀκόμη καὶ ἀπὸ ὅσους δὲν λάμβαναν μέρος στὴ θεία Κοινωνία, δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς μετανοοῦντες ὅπως τοὺς ὀνόμαζαν, οἱ ὁποῖοι παρέμεναν στὸ Νάρθηκα τοῦ ναοῦ.

Τὰ κείμενα αὐτὰ τὰ ἔλεγαν καὶ τὰ ἄκουγαν μόνον ὅσοι εἶχαν τὴ δωρεὰ τῆς χειροτονίας, δηλαδὴ οἱ ἱερεῖς.

Θέλω νὰ πῶ ὅτι ὁ μυστικὸς χαρακτήρας αὐτῶν τῶν εὐχῶν τῆς θείας Λειτουργίας, ἰδιαίτερα τῆς θείας Εὐχαριστίας, κατὰ τὴν ὁποία συντελεῖται ὁ καθαγιασμὸς τῶν τιμίων δώρων, ἦταν πάντοτε οὐσιῶδες στοιχεῖο τῆς λειτουργικῆς παράδοσης. Τὸ μαρτυροῦν ἀρκετὰ κείμενα Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι κατὰ τὰ μέσα τοῦ ἕκτου αἰώνα, ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστινιανὸς ἐπεχείρησε νὰ ἀνατρέψει αὐτὴ τὴν παράδοση, μὲ μία ἀπὸ τὶς λεγόμενες «Νεαρές», ὅπως λέγονταν τὰ ἄρθρα τῆς νομοθεσίας ποὺ κατάρτισε.

Ἀλλὰ ὁ νόμος δὲν ἴσχυσε γιὰ πολύ, γιατί τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ἐπέστρεψε στὰ πρὸ τῆς Νεαρᾶς ἰσχύοντα.

Οἱ μέχρι καὶ τὸν 18ο αἰώνα κατὰ καιροὺς ὑπομνήσεις ποὺ ὑπάρχουν σὲ πατερικὰ κείμενα γιὰ μυστικὴ ἀνάγνωση τῶν εὐχῶν, δείχνει ἀσφαλῶς ὅτι ἐμφανίζονταν περιπτώσεις ἀντίθετης πρακτικῆς, ἀλλὰ πάντως ποτὲ δὲν παγιώθηκαν.

Οἱ πιὸ ἀνησυχητικὲς ὅμως περιπτώσεις ἀπόπειρας καταργήσεως τῆς μυστικῆς ἀναγνώσεως τῶν εὐχῶν ἐμφανίστηκαν ἀπὸ τὸ 18ο αἰώνα καὶμετά, καὶ μάλιστα ὡς πρακτικὴ στὶς Ἐκκλησίες τῶν Οὐνιτῶν. Ἔχουν προηγηθεῖ οἱ ἀπαιτήσεις μιᾶς λογικοκρατούμενης κατανοήσεως τῶν μυστηρίων ποὺ ἀναπτύχθηκαν σὲ προτεσταντικὰ περιβάλλοντα.

Πάντως, ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 19ου αἰώνα ἄρχισαν νὰ ἐμφανίζονται ἀπαιτήσεις ἐκφωνήσεως τῶν μυστικῶν εὐχῶν σὲ κύκλους θρησκευτικῶν ὀργανώσεων, φαινόμενο ποὺ ἀπετέλεσε κύρια πρακτικὴ ὅλων σχεδὸν τῶν θρησκευτικῶν ὀργανώσεων ποὺ ἐμφανίστηκαν ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 20ου αἰώνα καὶ ἔπειτα.

Ἀλήθεια, τί θὰ σήμαινε μία κατάργηση τῆς μυστικότητας τῶν εὐχῶν; Ὅσοι γνωρίζουν τὸ περιεχόμενό τους, ὅσοι τὶς μελετοῦν, ἀντλοῦν θεολογικὸ λόγο ἐξαιρετικῆς πυκνότητας καὶ ἀκρίβειας.

Δὲν θὰ ἦταν ἐπωφελέστερο, διερωτῶνται ἀρκετοί, νὰ μπορεῖ τὸ πλήρωμα τῶν πιστῶν νὰ παρακολουθεῖ τὰ τεκταινόμενα στὴ θεία Λειτουργία, ἀκούγοντας αὐτὲς τὶς εὐχές;

Καὶ ἐπίσης, κανένας δὲν ἀμφισβητεῖ ὅτι ἡ θεία Λειτουργία εἶναι πράξη κλήρου καὶ λαοῦ. Δὲν πρέπει ὁ λαὸς νὰ γνωρίζει σὲ ποιές προτάσεις καλεῖται νὰ πεῖ τὸ «Ἀμήν»;

Ἐνστάσεις καὶ ἐρωτήματα ἐκ πρώτης ὄψεως εὔλογα. Ἄλλωστε, ὁ ἴδιος ὁ ἀπόστολος Παῦλος συνιστᾶ στοὺς Κορινθίους νὰ γνωρίζουν οἱ πιστοὶ σὲ ποιὰ πρόταση ἀπαντοῦν μὲ τὸ «Ἀμὴν» (βλ. Α´ Κορ. ιδ´ 16).

Ὅμως, ἐδῶ δὲν πρόκειται γιὰ κείμενα, ὅπως εἶπα καὶ παραπάνω, λογικοῦ περιεχομένου, ἀλλὰ μυσταγωγικοῦ. Ἡ διαφορὰ εἶναι σημαντική.

Ὁ Άγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, προσεγγίζοντας αὐτὴ τὴ μυσταγωγικὴ διάσταση τοῦ περιεχομένου τῆς θείας Λειτουργίας, ἔγραψε ἕνα ἀπὸ τὰ ἐξοχότερα κείμενα ἑρμηνείας της, τὸ ἔργο ποὺ φέρει τὸν τίτλο Μυσταγωγία, στὸ ὁποῖο, ἐνῶ προσεγγίζει βῆμα βῆμα ὅλα τὰ τεκταινόμενα καὶ λεγόμενα τῆς θείας Λειτουργίας, δὲν ἀγγίζει τὸ τμῆμα τῆς ἁγίας Ἀναφορᾶς.

Εἶχε συνείδηση ὅτι, ἐπειδὴ δὲν εἶχε χειροτονία ἱερωσύνης δὲν ἔπρεπε νὰ προσεγγίσει καὶ νὰ κοινοποιήσει τὸ περιεχόμενό της, ὥστε μηδένα μαθεῖν τὴν ἁγίαν ἀναφοράν, μὴ ἔχοντα χειροτονίαν (Λειμωνάριον, PG 87, 2872).

Ξαναλέω: ἡ διαφορὰ ἀνάμεσα στὴ λογικὴ καὶ στὴ μυσταγωγικὴ σχέση μὲ τὰ κείμενα τῆς θείας Λειτουργίας εἶναι σημαντική. Ἡ ἄγνοια αὐτῆς τῆς διαφορᾶς μετατρέπει τὴ θεία Λειτουργία σὲ ἁπλὴ θρησκευτικὴ πράξη καὶ τῆςἀφαιρεῖ τὸ ὑπερουράνιο περιεχόμενο ποὺ ἔχει ὡς παρουσία τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Στὴ θεία Λειτουργία δὲν ἐπεξεργαζόμαστε ἔννοιες ἢ ἰδεολογήματα, ἀλλὰ ψηλαφοῦμε θαῦμα. Εἶναι ὑπεραρκετὲς οἱ ἐκφωνούμενες νύξεις στὸ διάλογο διακόνου ἢ ἱερέα καὶ λαοῦ, ὥστε ὁ λαὸς νὰ καταθέτει τὴ συμμετοχή του μὲ τὸ «Ἀμήν».

Κατὰ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, πρέπει «σιωπῇ τιμᾶσθαι τὰ ἅγια καὶ μυστικῶς τὰ μυστικὰ φθέγγεσθαι καὶ ἁγίως τὰ ἅγια» (Λόγος κζ´, ε´, ΒΕΠΕΣ 59, 215).

Όσιος γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης

Αν αφήνεις παράθυρο, θα μπει το φως. Αν όλα είναι κλειστά, από που θα μπει φως και ας είναι άφθονο έξω. Έτσι και εις τα πνευματικά: Άνοιξε την καρδιά σου στο Χριστόν μας, παρακάλεσε Τον και Εκείνος θα βοηθήσει!

Μη λες «ο Χριστός» αλλά «ο Χριστός μας».

Το Ψαλτήρι καθημερινή μου τροφή το έχω. Να το αγαπάς πολύ και να το διαβάζεις. Έστω ‘ένα ή δύο ψαλμούς την ημέρα. Και όταν έχεις λύπη, όταν έχεις πειρασμόν, διάβαζε με προσοχήν και αγάπην το Ψαλτήρι και θα νιώθεις μεταβολή μέσα σου.

Και οι δοκιμασίες κάνουν καλό. Μη φοβηθείς. Ο Χριστός μας σαράντα μέρες αγωνίσθηκε στην ερημον, αλλά έπειτα Άγγελοι τον υπηρετούσαν. Είναι πολύ στοργικός ο Χριστός μας. Συχνά, για ωφέλειά μας, επιτρέπει και δυνατή λύπην. Για λίγο νοιώθουμε πώς μας εγκατέλειψε, αλλά μετά επειδή λυπάται, μας αγαπά, μας πνίγει το έλεος Του, η στοργή Του.

Να είμαστε πρόθυμοι να υποφέρουμε. Να αγαπούμε και την κακοπέραση: λίγο φαγητό, λίγο ύπνο κλπ. Εγώ πολλά πέρασα. Και πείνασα και έξω στα δέντρα κοιμήθηκα. Δόξα τω Θεώ για όλα αυτά, λύπη δεν είχα.

Μη φοβηθείς ποτέ, μόνον αγάπα τον Χριστό μας.

Πρέπει να έχουμε κάτι. Όλοι οι Άγιοι μας είχον θλίψεις, πειρασμούς, ασθενείας. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος που τον έστειλαν και εξορία…

Να προσέχετε. Εγώ φοβάμαι. Εμπιστοσύνη στον εαυτό μου δεν έχω. Αν ένας Παύλος που ανέβηκε μέχρι τρίτου ουρανού έλεγε, ότι είναι αμαρτωλότερος όλων, πόσον μάλλον ημείς! Και συμπληρώνει ο Γέροντας: Μη σηκώνεστε από την προσευχή, αν δεν σας έλθουν δάκρυα. Και όταν έρχονται, μη το λέτε, γιατί φεύγει η Χάρις.

Κλείσου στο δωμάτιό σου και θα νοιώσεις μέσα σου διαφορά. Διάβαζε, προσεύχου, θα δεις.

Η κάθε ημέρα να προσέχετε πώς θα περάσει. Το μέλλον σας, αναθέσατε το εις την θεία Πρόνοια! θα βοηθήσει ο Θεός! ότι είναι θέλημα Θεού και δια την σωτηρίαν μας θα γίνει. Μη σκέπτεστε δηλ και βάζετε εις τον νουν σας βάρος δια το μέλλον.

Είναι σοφός ο άνθρωπος ο οποίος πιστεύει, αγαπά τον Θεόν και υπομένει.

Μη ανησυχείτε δια το μέλλον σας. Αναθέσατε το εις την Θείον Πρόνοια. Μη σκέπτεστε και βάζετε βάρος στο κεφάλι σας.

Προσπάθησε να είσαι απαθής. Κανένα μη λυπήσεις, για τίποτα μη λυπηθείς.

Μη δέχεσαι θλίψεις. Μη σκέπτεσαι με λύπην και βαρύνεις τον νουν σου. Να λέγεις μόνον: Χριστέ μου, σε παρακαλώ, μη με εγκατάλειψης. ότι και να σου συμβεί, μη λυπηθείς πολύ, μόνον αυτό να λέγεις: Χριστέ μου, Σύ μη με εγκατάλειψης. Και νάχης ηρεμία, γαλήνη εις την ψυχήν σου.

Νουν να έχεις και νουν να μη έχεις. Γλώσσα να έχεις και γλώσσα να μη έχεις. Μάτια να έχεις και μάτια να μη έχεις. Αυτιά να έχεις και αυτιά να μη έχεις. Με καταλαβαίνεις;

Μη λέτε πολλά. Κρατήστε την γλώσσαν. Αγαπήστε την σιωπή. Αν την συνηθίσετε, μετά δεν θα θέλετε να ομιλείτε. Τόσον είναι όμορφη η σιωπή.

Να είσαι αφοσιωμένη εις την δουλειά σου εις το Γραφείο και μη μιλάς ή προσέχεις τους άνδρες. Κάνε, πως δεν μπορείς να γράφεις και συγχρόνως να ακούς ή μιλάς και σε κείνους, δια να μη σε παρεξηγούν. Στο δρόμο, όταν περπατάς και δεν θέλεις να ομιλείς, άλλα θέλεις να αποφεύγεις, αν θα σου πει ένας «καλημέρα, τι κάνεις;» Να απαντήσεις: Καλά ευχαριστώ. Μη πεις «εσύ τι κάνεις;». Να καταλάβει δηλαδή, ότι δεν θέλεις να μιλήσεις περισσότερο και τότε, αναγκαστικά δεν θα μιλήσει και εκείνος περισσότερο. Μόνον όταν σε ρωτούν να απαντάς, αλλιώς μη μιλάς. Η σιωπή είναι σπουδαίο πράγμα, κερδίζεις πολλά. Προσπάθησε, όμορφα είναι.

Όπου και να πας, υπάρχει και το φως, υπάρχει και το σκότος.
Από σένα εξαρτάται τι θα διάλεξης, τι θα ακολουθήσεις. Ότι βλάπτει, μη δίδεις σημασία, ότι ωφελεί πνευματικά, ακολούθησε.
Προσπάθησε, επιμέλεια χρειάζεται και ζήλος. Για ότι βλάπτει, αδιάφορος να είσαι! Αν δεν πάρουμε απόφασιν θανάτου, το πνευματικόν μέρος δεν εκτελείται.

Απολαύσετε την πνευματική ζωή. Δεν υπάρχει τίποτε γλυκύτερο απ’ αυτήν. Ο αγών είναι σκληρός, είναι γλυκείς. Όπως οι στέφανοι. Δριμύς ο χειμών, γλυκύς ο παράδεισος. Στα πνευματικά, είναι ανοιχτή η καρδία: αγάπη, χαρά. Και να ξέρετε, αν εύκολα αποκτήσετε, εύκολα θα χάσετε. Ενώ αν με δυσκολία, με κόπο και αγώνα αποκτήσετε, δύσκολα θα χάσετε.

Σε κηρύγματα, μη τρέχετε πολύ. Μελετήσατε εις το σπίτι σας. Επιμεληθείτε ολίγον την σιωπή. Εις την προσευχή, με ταπείνωση να πηγαίνετε, να σας λυπηθεί ο Θεός. Όπως λιώνει το κερί, έτσι να λιώσουν και αι αμαρτίαι σας και να σωθείτε. Την ώρα που φεύγαμε, και όταν ασπαζόμουν το χέρι του, μου λέγει: – Κόρη, σαν το κομπολόι που πέφτουν μια – μια οι χάνδρες, έτσι και η Χάρις του Θεού θα πέφτει μέσα σου, αν προσέχεις και αγωνίζεσαι!…

Εκ του βιβλίου της Κας Σωτηρίας Νούση ”Ο ΓΕΡΩΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΗΣ 1883 – 1966”, Ζ’ έκδοσις, Φεβρουάριος 2010.

– Γέροντα, γιατί η Παναγία άλλοτε µου δίνει αµέσως αυτό που της ζητώ και άλλοτε όχι;

– Η Παναγία, όποτε έχουµε ανάγκη, απαντά αµέσως στην προσευχή µας, όποτε δεν έχουµε, µας αφήνει, για να αποκτήσουµε λίγη παλληκαριά.

Συνομιλήτρια : Γέροντα, ο κόσμος, εμείς, είμαστε σε μια δύσκολη θέση με όλα αυτά που γίνονται και ακούμε. Υπάρχει φόβος…

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ : Ναι, διαισθανόμαστε ότι θα γίνουν καταστροφικά πράγματα και γίνονται καθημερινά, Γι’ αυτό τρέχουμε στα μοναστήρια και στις εκκλησίες, αλλά δεν πρέπει να έχουμε φόβο. Για σκεφτείτε , αν ένα τάγμα αγγέλων έγιναν δαίμονες και κάνουν τόση ζημιά, τι βοήθεια μας προσφέρουν τα εννέα τάγματα των αγγέλων.

Μια φορά είδα τον Χριστό στο θρόνο του και δίπλα την Παναγία μας και τα τάγματα των αγγέλων και των αγίων. Περιμένανε το νεύμα του Χριστού μας για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα στη νέα κατάσταση.

Όταν γεμίζουμε συνεχώς την καρδιά μας με τον Χριστό καθημερινά δυναμώνει η πίστη μας και όλα τα αντιμετωπίζουμε. Η Παναγία μας, παρακαλεί για μας και δέεται συνεχώς, να έχουμε δύναμη και αισιοδοξίαΣυνομιλήτρια : Πολλές γυναίκες υποφέρουν στις οικογένειες σήμερα.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ : Ο Χριστός είναι πολύ κοντά στις ψυχές που περιφρονούνται.

Συνομιλήτρια : Τόσα που ακούμε για καταστροφές, που έρχονται, εμείς που ζητάμε την βοήθεια του Θεού, τι θα γίνουμε ;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ : Κατά το σχέδιο που έχει ο Θεός για κάθε άνθρωπο, θα κάνει και τις πράξεις του, για να σωθεί, αυτός ο άνθρωπος. Πω ! Πω ! Τι θα περάσουμε! Δυσκολίες μεγάλες. Η Αθήνα έχει κρυφούς Αγίους πολλούς, αλλά και το Άγιο Όρος με τον Άγιο Δημήτριο στηρίζουν τη Βόρειο Ελλάδα. Έχω ιδιαίτερη αγάπη στον Άγιο Δημήτριο. Με το Άγιο Μύρο του κοιμάμαι.

Η Ελλάδα γύρισε τη πλάτη της στο Χριστό. Γι’ αυτό θα υποφέρει πολλά. Τα παιδιά στην Ελλάδα σήμερα είναι, ή πολύ φωτισμένα, ή πολύ σκοτισμένα. Τα παιδιά των ενάρετων οικογενειών, είναι η μαγιά του Χριστού και το μέλλον της Ελλάδας.

Στα μισά του καλοκαιριού -δεν θυμάμαι με ποιο τρόπο– ο Κύριος με προειδοποίησε ότι η εξορία μου θα τελείωνε σύντομα (γράφει ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός).

Περίμενα με ανυπομονησία να εκπληρωθεί αυτή η υπόσχεση, αλλά οι εβδομάδες περνούσαν και τίποτα δεν άλλαζε.

Έπεσα σε απόγνωση. Απογοητεύτηκα.

Κάποια μέρα πήγα στην εκκλησία, γονάτισα μέσα στο ιερό και άρχισα να προσεύχομαι με δάκρυα στον Ιησού. Η προσευχή μου είχε και ένα παράπονο, γιατί καθυστερεί ο Κύριος και δεν εκπληρώνει την υπόσχεσή του.

Ξαφνικά βλέπω στην εικόνα τον Ιησού Χριστό, ολοζώντανα, να αποστρέφει το πρόσωπό του από μένα. Δεν με κοιτούσε πια. Τρόμαξα. Δεν μπορούσα και δεν τολμούσα να ξανακοιτάξω την εικόνα.

Βγήκα σαν βρεγμένη γάτα από το ιερό στον εξωνάρθηκα. Εκεί βρήκα τις «Πράξεις των Αποστόλων». Το άνοιξα μηχανικά και διάβασα το πρώτο κείμενο που έπεσε στα μάτια μου.

Δεν θυμάμαι, δυστυχώς, ποιο ήταν το κείμενο που διάβασα, αλλά μου έκανε εντύπωση διότι κατέκρινε τους ανθρώπους που δεν έχουν υπομονή, βιάζονται και δεν περιμένουν την ώρα που ήρεμα θα εκπληρωθεί η υπόσχεση του Κυρίου.

Αυτό το κείμενο με επηρέασε κατά ένα θαυμαστό τρόπο. Αποκάλυπτε την απερισκεψία μου και το θράσος μου, ενώ συνάμα επιβεβαίωνε την υπόσχεση της απελευθέρωσής μου, την οποία περίμενα να εκπληρωθεί τόσο ανυπόμονα.

Επέστρεψα τότε πάλι στό Ιερό και με χαρά είδα πως πάλι στην εικόνα ο Κύριος με κοίταξε με το φωτεινό και ήρεμο βλέμμα Του. Αυτό κι αν δεν ήταν θαύμα!

Από το λεύκωμα “Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, ‘Αγάπησα το μαρτύριο, Αυτοβιογραφία΄” (εκδόσεις Πορφύρα). Επιμέλεια Μητροπολίτη Αργολίδος, κ. Νεκταρίου (Αντωνόπουλου).